Θλίψη – Sadness

It seems to me that almost all our sadnesses
are moments of tension,
which we feel as paralysis because
we no longer hear our astonished emotions living.

********************

Μου φαίνεται πως σχεδόν όλες μας οι στεναχώριες
είναι στιγμές έντασης,
που τις αισθανόμαστε σαν παράλυση γιατί
ζώντας δεν ακούμε πια τα εκπληκτικά μας συναισθήματα.

.

.

Because we are alone with the unfamiliar
presence that has entered us;
because everything we trust
and are used to is
for a moment taken away from us;
because we stand in the midst of a transition
where we cannot remain standing.

************************

Και επειδή είμαστε μόνοι με την άγνωστη
παρουσία που μας έχει κατακλύσει,
επειδή οτιδήποτε έχουμε εμπιστευτεί
και έχουμε συνηθίσει,
για ένα λεπτό, έχει απομακρυνθεί από μας,
γιατί στεκόμαστε στη μέση μιας μετάβασης
όπου δεν μπορούμε να παραμείνουμε όρθιοι.

.

.

That is why the sadness passes:
the new presence inside us,
the presence that has been added,
has entered our heart,
has gone into its inner most chamber
and is no longer even there,
is already in our bloodstream.

Rainer Maria Rilke
«Letters to a Young Poet«

*********************

Γι αυτό και η θλίψη περνά:
Η νέα παρουσία μέσα μας,
αυτή η παρουσία που έχει προστεθεί,
έχει εισβάλει στη καρδιά μας,
έχει μπει στο πιο εσωτερικό της θάλαμο
και ακόμα ούτε εκεί βρίσκεται πια,
κυκλοφορεί ήδη στο αίμα μας.

Ράινερ Μαρία Ρίλκε
«Γράμματα σε έναν Νέο Ποιητή»

.

.

“Most people come to know
only one corner of their room,
one spot near the window, one narrow strip
on which they keep walking back and forth.”

“If you will stay close to nature, to its simplicity,
to the small things hardly noticeable,
those things can unexpectedly
become hardly noticeable.»

“Have patience with everything
that remains unsolved in your heart.
…live in the question.”

**********************

«Πολλοί άνθρωποι καταλήγουν να γνωρίζουν
μόνο μια γωνιά του δωματίου τους,
ένα σημείο κοντά στο παράθυρο, μια στενή λωρίδα
όπου εξακολουθούν και βαδίζουν μπρος και πίσω.»

«Αν παραμείνεις κοντά στη φύση, στην απλότητα της,
στα μικρά ελάχιστα αντιληπτά πράγματα,
αυτά τα πράγματα μπορούν αναπάντεχα
να γίνουν ελάχιστα αντιληπτά.»

«Να έχεις υπομονή με οτιδήποτε
παραμένει άλυτο στη καρδιά σου.
…. ζήσε με το ερώτημα.»

.

.

.

.

Μαθαίνω – Learning

«What is learning?
Probably most of us have not
even asked that question,
or if we have asked it,
our response has been from tradition,
which is accumulated knowledge,
a knowledge that functions with skill
or without skill to earn our daily living.

*******************

«Τι σημαίνει μαθαίνω;
Προφανώς οι περισσότεροι από μας ούτε καν
έθεσαν αυτό το ερώτημα
ή αν το ρωτήσαμε,
η απάντηση μας, έρχεται από την παράδοση,
που είναι συσσωρευμένη γνώση,
μια γνώση που λειτουργεί με ικανότητες
ή χωρίς την ικανότητα να κερδίσουμε την καθημερινότητα μας.

.

.

This is what one has been taught,
for which all the usual schools,
colleges, universities, etc. exist.

Knowledge predominates,
which is one of our greatest conditionings,
and so the brain is never free from the known.
It is always adding to what is already known,
and so the brain is put into a straitjacket of the known
and is never free to discover a way of life
that may not be based on the known at all.

************************

Αυτό είναι που έμαθε κάποιος,
απ΄όλα τα συνηθισμένα σχολεία,
κολέγια, πανεπιστήμια κλπ που υπάρχουν.

Η γνώση υπερισχύει,
που είναι μια από τις μεγαλύτερες διαμορφώσεις μας
και έτσι ο εγκέφαλος δεν είναι ποτέ ελεύθερος από το γνωστό.
Πάντα προσθέτει σε ότι ήδη είναι γνωστό
και έτσι ο εγκέφαλος μπαίνει σε ένα ζουρλομανδύα του γνωστού
και δεν είναι ποτέ ελεύθερος να ανακαλύψει ένα τρόπο ζωής
που μπορεί να μη βασίζεται καθόλου στο γνωστό.

.

.
The known makes for a wide or narrow rut
and one remains in that rut
thinking there is security in it.
That security is destroyed by the very finite known.
This has been the way of human life up to now.

Knowledge is the past always.
Is there a way of acting without the enormous weight
of humanity’s accumulated knowledge?
There is.
It is not learning as we have known it;
it is pure observation – observation
which is not continuous
and which then becomes memory,
but observation from moment to moment.

********************

Το γνωστό οδηγεί σε ένα ανοιχτό ή στενό αυλάκι
και κάποιος παραμένει σε αυτό το αυλάκι
πιστεύοντας πως μέσα σε αυτό υπάρχει ασφάλεια.
Αυτή η ασφάλεια καταστρέφεται από το περιορισμένο γνωστό.
Αυτή έχει υπάρξει μέχρι στιγμής η ανθρώπινη ζωή.

Η γνώση είναι πάντα το παρελθόν.
Υπάρχει ένας τρόπος δράσης χωρίς το τεράστιο βάρος
της ανθρωπότητας που συσσωρεύει γνώση;
Υπάρχει.
Δεν είναι μάθηση όπως την έχουμε μάθει,
είναι καθαρή παρατήρηση- παρατήρηση
που δεν είναι συνεχής
και που τότε γίνεται μνήμη,
αλλά παρατήρηση από στιγμή σε στιγμή.

.

.
The observer is the essence of knowledge
and one imposes on what one observes
that which one has acquired through experience
and various forms of sensory reaction.
The observer is always manipulating
that which it observes,
and what it observes is always reduced to knowledge.

So one is always caught
in the old tradition of habit-forming.
So learning is pure observation
– not only of the things outside you but also
of that which is happening inwardly;
to observe without the observer.»

Jiddu Krishnamurti

«Letters to the School»
vol.1 pp28-29

********************

Ο παρατηρητής είναι η ουσία της γνώσης
και κανείς επιβάλλει σε αυτό που παρατηρεί
αυτό που κανείς έχει αποκτήσει μέσα από την εμπειρία
και από διάφορες μορφές αισθητήριας αντίδρασης.
Ο παρατηρητής πάντα χειραγωγεί
αυτό που παρατηρεί
και αυτό που παρατηρεί πάντα ανάγεται σε γνώση.

Έτσι κανείς πάντα πιάνεται
στη παλιά παράδοση της κατασκευής- παράδοσης.
Επομένως η μάθηση είναι καθαρή παρατήρηση
– όχι μόνο από εξωτερικά πράγματα αλλά επίσης
από αυτό που συμβαίνει εσωτερικά,
να παρατηρείς χωρίς τον παρατηρητή.»

Τζιντου Κρισναμούρτι

«Γράμματα στο Σχολείο»
κεφ.1 σελ. 28-29.

.

.

.

.

Το θεμέλιο – The foundation

The thing that blinds us
and deafens us is the ceaselessly moving mind,
the preoccupation we have with our thoughts.
It is the incessant internal dialogue
that shuts out everything else.

*****************

Αυτό που μας τυφλώνει
και μας κουφαίνει, είναι το αδιάκοπα κινούμενο μυαλό,
η ενασχόληση που έχουμε με τις σκέψεις μας.
Είναι ο ασταμάτητος εσωτερικός διάλογος
που κλείνει απ΄έξω οτιδήποτε άλλο.

.

.

….All day long we talk to ourselves.
We preoccupy ourselves with the past,
or we preoccupy ourselves with the future,
and while we preoccupy ourselves,
we miss the moment and miss our lives.

*******************

… Όλη μέρα μιλάμε στον εαυτό μας.
Απασχολούμε τον εαυτό μας με το παρελθόν
ή απασχολούμε τον εαυτό μας με το μέλλον
και ενώ απασχολούμε τον εαυτό μας,
χάνουμε τη στιγμή και χάνουμε τη ζωή μας.

.

Looking, we do not see.
It is as if we were blind.
Listening, we do not hear.
It is as if we were deaf.
Loving, we do not feel.
It is as if we were dead.

Preoccupied,
we do not notice the reality around us.
How can we be present?
How can we taste and touch our lives?

******************

Κοιτάζοντας, δεν βλέπουμε.
Είναι σαν να είμαστε τυφλοί.
Ακούγοντας, δεν ακούμε.
Είναι σαν να είμαστε κουφοί.
Αγαπώντας, δεν αισθανόμαστε.
Είναι σαν να είμαστε νεκροί.

Απορροφημένοι,
δεν παρατηρούμε την πραγματικότητα γύρω μας.
Πώς μπορούμε να είμαστε παρόντες;
Πώς μπορούμε να γευόμαστε και να αγγίζουμε τις ζωές μας;

.

.

The answer to these questions
is not outside yourself.
To see this truth requires the backward step,
going very deep into yourself to find
the foundation of reality and of your life.
To see it is not the same as understanding it or believing it.
To see it means to realize it with the whole body and mind.

… Know that deep within each and every one of us,
under layers of conditioning,
there is an enlightened being, alive and well.
In order to function, it needs to be discovered.

John Daido Loori, 4, 1931 – 2009,
Zen Buddhist rōshi

**************************

Η απάντηση σε αυτές τις ερωτήσεις
δεν βρίσκεται έξω από μας.
Για να δούμε αυτή την αλήθεια, χρειάζεται να κάνουμε ένα βήμα προς τα πίσω,
πηγαίνοντας πολύ βαθιά μέσα μας, για να ανακαλύψουμε,
τη βάση της πραγματικότητας και της ζωής μας.
Το να το δεις, δεν είναι τι ίδιο σαν να το κατανοείς ή να το πιστεύεις.
Το να το βλέπεις, σημαίνει να το αντιλαμβάνεσαι με όλο σου το σώμα και τον νου.

… Γνωρίζοντας αυτό βαθιά μέσα στον καθένα μας και σε όλους μας,
πως κάτω από στρώματα διαμόρφωσης,
υπάρχει μια φωτεινή οντότητα, ζωντανή και υγιής.
Για να λειτουργήσει, πρέπει να ανακαλυφθεί.

Τζον Ντέιντο Λούρι, 4, 1931 – 2009,
Ζεν Βουδιαστής ρόσι

Ο John Daido Loori ήταν συγγραφέας και Ζεν Βουδιστής rōshi
που υπηρέτησε ως ηγούμενος στο μοναστήρι Zen Mountain
και ήταν ο ιδρυτής του τάγματος Mountains and Rivers
και Διευθύνων Σύμβουλος της Dharma Communications.

.

.

.

Αληθινή δύναμη – True power

As you walk outside your door today,
remember that there is true power
that can be harnessed by connecting more deeply
with the natural world around you. 

****************

Καθώς βγαίνεις σήμερα έξω από την πόρτα σου,
θυμήσου πως υπάρχει αληθινή δύναμη
που μπορεί να αξιοποιηθεί όταν συνδεθεί πιο βαθιά
με τον φυσικό κόσμο γύρω σου.

.

.

Our ancestors knew how to speak to the trees
and the wind that blew through the grass under their feet.
In our modern world,
this concept may be called silly or pure lunacy…
but is it possible that there is more
to this beautiful existence than we know?

********************

Οι πρόγονοι μας ήξεραν πώς να μιλούν στα δέντρα
και στον αέρα που φυσά ανάμεσα από το χορτάρι κάτω από τα πόδια τους.
Στο μοντέρνο μας κόσμο,
αυτή η άποψη μπορεί να ονομαστεί ανόητη ή καθαρή τρέλα…
αλλά είναι δυνατό να υπάρχει κάτι παραπάνω
σε αυτή στην όμορφη ύπαρξη που γνωρίζουμε;

.

.

Here is a Quechua inspired prayer
from the High Andes Mountains of Peru
to add some magic to your day:

Great Creator, Grant me the light of wisdom.

Mother Earth, bountiful source,
Help me draw strength from the ground beneath my feet.

Father Sun, radiant child,
Fill me with the warmth and energy to face my trials.

Mountain Spirits, who walk the wind,
Guide me on the path of resilience and determination.

May the sacred waters cleanse my soul,
And may the fires of transformation forge my spirit.

In unity with all living beings,
I embrace the power within me,
To overcome obstacles and grow ever stronger.

Jallalla

Stay curious

*************************

Εδώ υπάρχει μια Γκέσουα εμπνευσμένη προσευχή
από τις Ψηλές Άνδεις Βουνά του Περού
για να προσθέσετε λίγη μαγεία στη μέρα σας:

Μεγάλε Δημιουργέ, Παραχώρησε μου το φως της σοφίας.

Μητέρα Γη, γενναιόδωρη πηγή,
Βοήθησε με να αντλώ δύναμη από το έδαφος κάτω από τα πόδια μου.

Πατέρα Ήλιε, φωτεινό τέκνο,
Γέμισε με, με ζεστασιά και ενέργεια να αντιμετωπίσω τις δοκιμασίες μου.

Πνεύματα των Βουνών, που περπατάτε στον άνεμο,
Οδηγήστε με στο μονοπάτι της ανθεκτικότητας και της αποφασιστικότητας.

Είθε τα ευλογημένα νερά καθαρίσουν τη ψυχή μου,
Και είθε η φλώγα της μεταμόρφωσης σφυρηλατήσει το πνεύμα μου.

Ένα με όλα τα ζωντανά πλάσματα,
Αγκαλιάζω τη δύναμη μέσα μου,
Για να ξεπεράσω τα εμπόδια και να δυναμώσω όλο και περισσότερο.

Γιαλλαλλά

Μείνε με περιέργεια

.

.

.

.

Ησυχία – Quiet

«So the mind, which is absolutely quiet,
has space without any object in it.
The moment there is an object,
that object creates space around itself,
and therefore there is no space.
You understand this?

****************

«Έτσι ο νους, που είναι εντελώς ήσυχος,
έχει χώρο χωρίς να υπάρχει κανένα αντικείμενο μέσα του.
Από τη στιγμή που υπάρχει ένα αντικείμενο,
αυτό το αντικείμενο δημιουργεί ένα χώρο γύρω του
και επομένως δεν υπάρχει χώρος.
Το καταλαβαίνετε αυτό;

.

When there is, in one’s mind, an object,
a belief, fear, the persistent demand for pleasure – objects –
then each object creates its own little space round itself.
And we try to expand these little spaces,
hoping to capture the great space.

So the mind that is completely quiet
has space in which there is no object,
and therefore an attention, not about something,
or attention towards something,
simply a state of attention.
And if you notice, when there is attention
there is extraordinary space.
It is only when there is no attention
the object becomes important.

********************

Όταν στο νου κάποιου, υπάρχει ένα αντικείμενο,
ένα πιστεύω, φόβος, μια επίμονη απαίτηση αναζήτησης για ευχαρίστηση
– αντικείμενα- τότε κάθε αντικείμενο δημιουργεί γύρω του, το δικό του μικρό χώρο.
Και προσπαθούμε να επεκτίνουμε αυτούς τους μικρούς χώρους,
ελπίζοντας να συλλάβουμε τον τεράστιο χώρο.

Έτσι ο νους που είναι εντελώς ήσυχος
έχει χώρο όπου δεν υπάρχει κανένα αντικείμενο
και επομένως προσοχή, όχι για κάτι
ή προσοχή προς κάτι,
απλά μια κατάσταση προσοχής.
Και αν προσέξετε, όταν υπάρχει προσοχή
υπάρχει απίστευτος χώρος.
Μόνο όταν δεν υπάρχει προσοχή
το αντικείμενο γίνεται σημαντικό.
.

So attention is not a matter of cultivation,
going to a school to learn how to be attentive,
going to Japan or India or some Himalayan town
and learn to be attentive, which is all so manifestly silly,
but attention is this extraordinary sense of space.
And that cannot exist
when the mind is not completely quiet.
And this quietness is total harmony.
Then the mind is not dissipating energy.

Now we dissipate energy – in quarrels, in gossip, in fighting each other
– you follow? – oh, in dozens of ways.
And we need tremendous energy to transform ‘what is’
– ‘what is’, is my anger, your anger, your ambition, your greed,
your envy, the desire for power, position, prestige – the ‘what is’.

To go beyond ‘what is’,
you need tremendous energy.
But you have no energy
if you are battling with ‘what is’.

***************************

Επομένως η προσοχή δεν είναι θέμα καλλιέργειας,
να πας σε ένα σχολείο να μάθεις πώς να είσαι προσεκτικός,
να πας στην Ιαπωνία ή στις Ινδίες ή σε κάποια πόλη στα Ιμαλάια
και να μάθεις να είσαι προσεκτικός, που επίσης είναι εμφανώς ανόητο,
αλλά προσοχή είναι η εκπληκτική αίσθηση χώρου.
Και αυτή δεν μπορεί να υπάρξει
όταν ο νους δεν είναι εντελώς ήσυχος.
Και αυτή η ηρεμία είναι πλήρης αρμονία.
Τότε ο νους δεν σκορπά ενέργεια.

Τώρα σκορπάμε ενέργεια – σε καυγάδες, σε κουτσομπολιό,
πολεμώντας ο ένας τον άλλο – με παρακολουθείτε;
Αχ, με δωδεκάδες τρόπους.
Και χρειαζόμαστε τεράστια ενέργεια να μετατρέψουμε «αυτό που είναι»
– «αυτό που είναι», είναι ο θυμός σου, η φιλοδοξία σου, η αλαζονεία σου,
ο φθόνος σου, η επιθυμία για δύναμη, θέση, γόητρο- «αυτό που είναι».

Για να πας πέρα από «αυτό που είναι»
χρειάζεσαι τεράστια ενέργεια.
Αλλά δεν έχεις ενέργεια
αν πολεμάς με «αυτό που είναι».

.

.

So life is a movement in harmony
when there is this energy
that has gone beyond ‘what is’.
Because attention is the concentration of total energy.
And all this is meditation.

And one asks:
is there something beyond all thought,
something which is not measurable,
not nameable, that no words can describe
– is there something like that?
How are you going to find out?»

Jiddu Krishnamurti
Saanen 1972

******************

Επομένως η ζωή είναι μια κίνηση στην αρμονία
όταν υπάρχει αυτή η ενέργεια
αυτό πάει πέρα από «αυτό που είναι».
Και όλο αυτό είναι διαλογισμός.

Και κάποιος ρωτά:
Υπάρχει κάτι πέρα από κάθε σκέψη,
κάτι που δεν μετριέται,
που δεν έχει όνομα, που καμιά λέξη δεν μπορεί περιγράψει
– υπάρχει κάτι τέτοιο;
Πώς θα το ανακαλύψετε.»

Τζίντου Κρισναμούρτι
Σάανεν Ελβετίας 1972

.

.

.

.

Τίμια – Honest

If we are honest,
many of us consider ourselves to be rather lazy,
still haunted by those school reports that said 
“must try harder!”

**********************

Αν είμαστε έντιμοι,
πολλοί από μας θεωρούν τους εαυτούς τους, να είναι μάλλον τεμπέληδες,
ακόμα κυνηγημένοι από αυτούς τους σχολικούς ελέγχους που λέγανε,
«Πρέπει να δοκιμάσει περισσότερο!»

.

.

So it might surprise you
if I suggest that much of what we do comes unstuck
not because we don’t try hard enough,
but because we try too hard,
or at least try too hard in the wrong sort of way.
We aim too high, too quickly,
being prematurely concerned with correctness
and results at the expense of practice and process. 

*******************

Οπότε μπορεί να σας εκπλήξει
αν προτείνω πως πολλά απ΄ότι κάνουμε εμφανίζονται μη δομημένα
όχι γιατί δεν προσπαθούμε αρκετά σκληρά,
αλλά γιατί προσπαθούμε πολύ σκληρά
ή τουλάχιστο προσπαθούμε πολύ σκληρά αλλά με το λάθος τρόπο.
Στοχεύουμε πολύ ψηλά, πάρα πολύ γρήγορα,
ανησυχώντας πρόωρα για την ορθότητα
και τα αποτελέσματα σε βάρος της πρακτικής και της διαδικασίας.

.

.

Where does this perfectionist task-master come from?
I suspect it is the highly toxic combination
of a lack of confidence and a subtle sense of unworthiness.
So instead of wholeheartedly embracing things,
as is our birthright, we snatch at life
in a sort of smash-and-grab raid
before those in authority deem us imposters
and ask us to leave, preferably by the back door.

Manjusvara 1953 – 2011
English-born Buddist writer

***********************

Από πού προέρχεται αυτό το τελειομανές αφεντικό;
Υποψιάζομαι ότι είναι ο εξαιρετικά τοξικός συνδυασμός έλλειψης αυτοπεποίθησης
και μιας λεπτής αίσθησης αναξιότητας.
Αντί λοιπόν να αγκαλιάζουμε ολόψυχα τα πράγματα,
όπως είναι το εκ γενετής μας δικαίωμα,
αρπάζουμε τη ζωή σε ένα είδος συντριπτικής επιδρομής
πριν οι υπεύθυνοι μας θεωρήσουν απατεώνες
και μας ζητήσουν να φύγουμε, προτιμότερα από την πίσω πόρτα.

Μανγιουσβάρα 1953- 2011

Άγγλος συγγραφέας, μουσικός και ποιητής.
Το εκ γενετής όνομα του, ήταν Ντέβιντ Κίφη.
Σπούδασε ηλεκτρονική μουσική.
Το 1987 από την Βουδιστική Τάξη, του δόθηκε το όνομα Μανγιουσβάρα
που σημαίνει «ευγενική μουσική».

.

.

.

.

Απαντήσεις – Answers

There is a saying attributed to Lao-tzu
in which he defines a great being as someone
who encounters difficulties
– but never experiences them.

******************

Υπάρχει ένα ρητό που αποδίδεται στον Λάο-τζου
όπου ορίζει πως σπουδαίο άτομο είναι κάποιος
που αντιμετωπίζει δυσκολίες
– αλλά ποτέ δεν έχει την εμπειρία τους.

.

This is because problems are problems
when we’re trying to find an answer to them
or when we’re trying to get away from them. 
Problems are problems as long as we have
the idea that there shouldn’t be any.
But when problems, difficulties, obstacles
and hindrances are taken as food
– something that you learn to chew over,
digest and take in
– they become part of life,
rather than something outside attacking you,
something to be blamed.

********************

Αυτό είναι έτσι γιατί τα προβλήματα είναι προβλήματα
όταν προσπαθούμε να βρούμε μια απάντηση σε αυτά
ή όταν προσπαθούμε να φύγουμε μακριά τους.
Τα προβλήματα είναι προβλήματα όσο διατηρούμε
την ιδέα ότι δεν θα έπρεπε καθόλου να υπάρχουν.
Αλλά όταν προβλήματα, δυσκολίες, εμπόδια
και κολλήματα λαμβάνονται ως τροφή
– κάτι που μαθαίνεις να εξετάζεις,
να χωνεύεις και να παρατηρείς
– αυτά γίνονται μέρος της ζωής,
παρά κάτι εξωτερικό που σε ελκύει,
κάτι για το οποίο ευθύνεσαι.

.

.

Βut as long as we think about ourselves
as being separate from what happens and from each other,
we remain tiny and frightened.
Handled wisely, the problem that confronts you,
the issue or the person you want to keep out
offer opportunities for you to grow larger. 
Relax the resistance, learn, and you’ll grow.

Ajahn Sucittο

*******************

Αλλά όσο σκεφτόμαστε τους εαυτούς μας
σαν να είμαστε χωρισμένοι από ότι συμβαίνει και όπως ο ένας από τον άλλο,
παραμένουμε μικροί και φοβισμένοι.
Με σοφή διαχείριση, το πρόβλημα που αντιμετωπίζεις,
η λύση ή το άτομο που θέλεις να κρατήσεις μακριά
σου προσφέρουν ευκαιρίες να αναπτυχθείς παραπάνω.
Χαλάρωσε την αντίσταση, διδάξου και θα αναπτυχθείς.

Αγιάχ Σουσίττο

Ο Ajahn Sucitto είναι ένας βρετανικής καταγωγής βουδιστής μοναχός Theravada.
Ήταν, μεταξύ 1992 και 2014, ο ηγούμενος της Cittaviveka, στο βουδιστικό μοναστήρι Chithurst.
Ο Sucitto γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1949 και χειροτονήθηκε στην Ταϊλάνδη τον Μάρτιο του 1976.

.

.

.

.

Στο βάθος – Deep down

Happiness, anxiety, joy, resetment,
we have many words for many emotions
we experience in our lifetimes.

********************

Ευτυχία, άγχος, χαρά, επανατοποθέτηση,
έχουμε πολλές λέξεις για πολλά συναισθήματα
που έχουμε την εμπειρία τους στη ζωή μας.

.

.

Happiness, anxiety, joy, resetment,
we have many words for many emotions
we experience in our lifetimes.
But deep down, there are only two emotions:
Love and fear.
All possitive emotions come from love,
all negative from fear.
From love flows happiness, contentment,
peace and joy.
From fear comes anger, hate, anxiety and guilt.

**********************

Ευτυχία, άγχος, χαρά, επανατοποθέτηση,
έχουμε πολλές λέξεις για πολλά συναισθήματα
που έχουμε την εμπειρία τους, στη ζωή μας.
Αλλά κατά βάθος, υπάρχουν μόνο δυο συναισθήματα:
Η αγάπη και ο φόβος.
Όλα τα θετικά συναισθήματα προέρχονται από την αγάπη,
όλα τα αρνητικά από τον φόβο.
Από την αγάπη ρέει η ευτυχία, η ικανοποίηση,
η ειρήνη και η χαρά.
Από τον φόβο προέρχεται ο θυμός, το μίσος, το άγχος και η ενοχή.

.

.

We have to make a decision to be in one place or the other.
If you don’t active by choose love,
you will find yourself in a place of either fear
or one of its component feelings.
Every moment offers choise to choose
one or the other.
And we must continually make these choises
especially in difficult circumstances
when our commitment to love,
instead of fear, is challenged.

Elisabeth Kubler Ross

***********************

Πρέπει να αποφασίσουμε να είμαστε στη μια θέση ή στην άλλη.
Αν δεν ενεργοποιήσεις με την επιλογή σου την αγάπη,
θα ανακαλύψεις τον εαυτό σου είτε σε μια θέση φόβου
ή σε κάποιο από τα συστατικά των συναισθημάτων του.
Και πρέπει συνεχώς να κάνουμε αυτές τις επιλογές
ειδικά σε δύσκολες καταστάσεις
όταν η δέσμευση μας στην αγάπη,
αντί του φόβου, προκαλείται.

Ελιζαμπέθ Κουμπλέρ Ρος
1926- 2004

Η Ελιζαμπεθ είναι Ελβετο-Αμερικανίδα ψυχίατρος, συγγραφέας
και διδάσκει σε διάφορα Πανεπηστήμια
όπως στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο Σχολείο Ιατρικής.

**********************

«I always say that death can be one of the greatest experiences ever.
If you live each day of your life right, then you have nothing to fear».

«Πάντα έλεγα πως ο θάνατος μπορεί να είναι μια από τις σπουδαιότερες εμπειρίες.
Αν ζεις την κάθε μέρα της ζωής σου, σωστά, τότε δεν έχεις τίποτα να φοβηθείς».

.

.
.

.

Αργά – Be slow

This is the time to be slow
Lie low to the wall
Until the bitter weather passes

**********************

Αυτή είναι η ώρα να είσαι αργός
Μείνε κοντά στον τοίχο
Μέχρι ο οδυνηρός καιρός περάσει

.

.

This is the time to be slow
Lie low to the wall
Until the bitter weather passes
Try, as best you can, not to let
The wire brush of doubt
Scrape from your heart
And your hesitant light

*******************

Αυτή είναι η ώρα να είσαι αργός
Μείνε χαμηλά κοντά στον τοίχο
Μέχρι ο οδυνηρός καιρός περάσει
Δοκίμασε, όσο καλύτερα μπορείς, να μην αφήσεις
Το φευγαλέο άγγιγμα αμφιβολίας
Να σβυστεί από την καρδιά σου
Και από το διστακτικό σου φως

.

Lantern lamp at night

If you remain generous
Time will come good
And you will find your feet
Again on fresh postures of promise
Where the air will be kind
And blushed with beginning

John o’ Donahue

Αν παραμείνεις γενναιοδώρος
Θα έρθει καλύτερος καιρός
Και θα ανακαλύψεις τα βήματα σου
Πάλι με νέες θέσεις υπόσχεσης
Όπου ο αέρας θα είναι απαλός
Και με φιλότιμη νέα αρχή.

Τζον ο’ Ντοναχού

.

.

.

Λαχταρώ – Craving

What is craving?
Basically, experientially,
it’s contracting onto a wish
and getting insistent about it.

********************

Τι είναι η λαχτάρα;
Βασικά, βιωματικά,
είναι η συστολή πάνω σε μια ευχή
και να επιμένεις σ’ αυτή.

.

What is craving?
Basically, experientially,
it’s contracting onto a wish
and getting insistent about it.

A highly insistent contracting
around something we want.
And we can include in that
things we don’t want also,
because not wanting something
is wanting something to be absent.
Or wanting something to be different.

****************

Τι είναι η λαχτάρα;
Βασικά, βιωματικά,
είναι η συστολή πάνω σε μια ευχή
και να επιμένεις σ’ αυτή.

Μια τεράστια επίμονη συστολή
γύρω από κάτι που θέλουμε.
Και μπορούμε να περιλάβουμε σε αυτό
επίσης πράγματα που δεν θέλουμε,
γιατί το να μη θέλεις κάτι
είναι να θέλεις κάτι να απουσιάζει.
Ή να θέλεις κάτι να είναι διαφορετικό.

.

.

So, if we want to suffer less,
we need to find where we are getting insistent
and contracted around how we would like things to be.
So don’t look at the suffering and say:
I want that to stop.
Look for craving instead….
try to find it,
and just leave it at that for now.

Just see the craving, and let it be.
If we can just learn to do that,
that’s a great big lesson.

Henry Shukman,

Mountain Cloud Zen Center Blog

**********************

Έτσι, αν θέλουμε να υποφέρουμε λιγότερο,
πρέπει να ανακαλύψουμε που επιμένουμε
και συμβάλαμε γύρω από το πώς θα θέλαμε να είναι τα πράγματα.
Έτσι μη κοιτάς τον πόνο και να λες:
Θέλω αυτό να σταματήσει.
Κοίταξε την λαχτάρα αντί αυτού…
προσπάθησε να την ανακαλύψεις
και απλά άφησε την σε αυτό προς το παρόν.

Απλά δες τη λαχτάρα και άφησε την να είναι.
Αν απλά μπορούμε να μάθουμε να το κάνουμε αυτό,
αυτό είναι τεράστιο μεγάλο μάθημα.

.

Χένρι Σούκμαν

Γεννήθηκε το 1962 στην Οξφόρδη.
Είναι Άγγλος ποιητής και συγγραφέας.
Πολλά ποιήματα του δημοσιεύτηκαν σε πολλά έντυπα.
Έχει εργαστεί ως ταξιδιώτης συγγραφέας.
Διδάσκει στο the Mountain Cloud Zen C

.

.

Το να μάθεις να αγαπάς τον εαυτό σου
είναι ο τρόπος που απαλύνουμε το εγώ.

.

.

.

Ορμώ – Rush

Our minds run ahead of us,
focusing on where we want to go,
instead of settling into our bodies where we are.

************************

Ο νους μας τρέχει μπροστά από μας
και εστιάζεται εκεί που θέλουμε να πάμε,
αντί να μένει μες το σώμα μας, εκεί που είμαστε.

.

.

As we go through our daily activities,
we frequently get lost in thoughts of past and future,
not staying grounded in the awareness of our bodies. 
For simple, useful feedback when we’re lost in thought,
we can use the very common feeling of rushing. 
Rushing is a feeling of toppling forward.

Our minds run ahead of us,
focusing on where we want to go,
instead of settling into our bodies where we are.

**************************

Καθώς κινούμαστε με τις καθημερινές μας ασχολίες,
συχνά χανόμαστε σε σκέψεις του παρελθόντος και του μέλλοντος,
χωρίς να παραμένουμε γειωμένοι στην επίγνωση του σώματος μας.
Απλά, ως χρήσιμη ανατροφοδότηση όταν είμαστε χαμένοι στη σκέψη μας,
μπορούμε να χρησιμοποιούμε την πολύ κοινή αίσθηση της ορμής.
Η ορμή είναι μια αίσθηση πτώσης μπροστά.

Ο νους μας τρέχει μπροστά από μας
και εστιάζεται εκεί που θέλουμε να πάμε,
αντί να μένει στο σώμα μας, εκεί που είμαστε.

.

.

Lurn to pay attention to this feeling of rushing
— which does not particularly have to do
with how fast we are going.
We can feel rushed while moving slowly,
and we can be moving quickly
and still be settled in our bodies.
The feeling of rushing simply reminds us
that we’re not present.

If you can, notice what thought or emotion
has captured the attention.
Then, just for a moment, stop
and settle back into the body:
feel the foot on the ground,
feel the next step.

Joseph Goldstein

«A Heart Full of Peace«

**************************

Μάθε να δίνεις προσοχή σε αυτή την αίσθηση ορμής
– που ειδικά δεν έχει να κάνει
με το πόσο γρήγορα πηγαίνουμε.
Μπορούμε να αισθανόμαστε ορμητικοί ενώ κινούμαστε αργά
και μπορούμε να κινούμαστε γρήγορα
και να εξακολουθούμε να είμαστε σταθεροποιημένοι στο σώμα μας.
Απλώς η αίσθηση ορμής μας θυμίζει
ότι δεν είμαστε παρόντες.

Αν μπορείς, σημείωσε ποια σκέψη ή αίσθηση
έχει αιχμαλωτίσει την προσοχή σου.
Τότε, μόνο για ένα λεπτό, σταμάτα
και εγκατέστησε πίσω το σώμα σου:
Να αισθανθείς τα πόδια σου στο έδαφος,
και να αισθανθείς το επόμενο βήμα.

Τζόζεφ Γκολντστέιν

Ο Joseph Goldstein είναι ένας από τους πρώτους Αμερικανούς δασκάλους vipassana.
Συνιδρυτής της Insight Meditation Society με τον Jack Kornfield και τη Sharon Salzberg.
Σύγχρονος συγγραφέας πολυάριθμων δημοφιλών βιβλίων για τον Βουδισμό.
Καθοδηγητικός δάσκαλος στο IMS και επικεφαλής των καταφυγίων σε όλο τον κόσμο της ενόρασης .

«Μια Καρδιά Γεμάτη Ειρήνη«

.

.

“Whatever has the nature to arise has the nature to cease.”

“The greatest communication is usually how we are rather than what we say.”

“Love, compassion, and peace do not belong to any religion or tradition.
They are qualities in each one of us, qualities of our hearts and minds..”

************************

«Οτιδήποτε είναι στη φύση του να εγείρεται, έχει και τη φύση να παύει.»

«Η μεγαλύτερη επικοινωνία είναι συνήθως το πώς είμαστε παρά το τι λέμε.»

«Η αγάπη, η συμπόνοια και η ειρήνη δεν ανήκουν σε καμιά θρησκεία ή παράδοση.
Είναι ποιότητες μες τον καθένα μας, ποιότητες της καρδιάς μας και του νου μας.»

.

.

.

.

Η ρίζα – The root

So we are enquiring what is the root of fear,
not a particular fear
but the root of all fear.

****************

Έτσι ερευνούμε ποια είναι η ρίζα του φόβου,
όχι κάποιου ειδικού φόβου
αλλά η ρίζα κάθε φόβου.

.

.

So we are enquiring what is the root of fear,
not a particular fear
but the root of all fear.

The root of fear is time:
what I will be, what I have been,
what I might not be.
Time is the past, the present, and the future.
The past modifying itself in the present
and continuing in the future.
Fear of something that has happened psychologically,
or physically, last week, or last year,
and hoping that it will not continue in the future.

***********************

Έτσι ερευνούμε ποια είναι η ρίζα του φόβου,
όχι κάποιου ειδικού φόβου
αλλά η ρίζα κάθε φόβου.

Η ρίζα του φόβου είναι ο χρόνος:
Τι θα γίνω, τι ήμουν,
τι μπορεί να μην είμαι.
Ο χρόνος είναι το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον.
Το παρελθόν μετατρέπεται στο παρόν
και συνεχίζεται στο μέλλον.
Ο φόβος από κάτι που συνέβηκε ψυχολογικά
ή σωματικά, την περασμένη βδομάδα ή τον περασμένο χρόνο
και ελπίζουμε πως δεν θα συνεχιστεί στο μέλλον.
.

.
So time is a factor of fear.
The poor man, fear of not being able
to find the next meal.
You don’t know all that.
The fear of having no home, no shelter, no food.

And the effect of fear,
both on the physical organism,
and on the psychological, on the psyche,
and the very psyche may be made up of fear.
Please understand that.

*******************

Έτσι ο χρόνος είναι παράγοντας του φόβου.
Ο φτωχός άνθρωπος, ο φόβος του να μην είναι ικανός
να βρει το επόμενο του γεύμα.
Δεν τα γνωρίζεται όλα αυτά.
Ο φόβος να μην έχεις σπίτι, ούτε παρηγοριά, ούτε φαγητό.

Και το αποτέλεσμα του φόβου,
συγχρόνως στο φυσικό οργανισμό
και στον ψυχολογικό, στον ψυχισμό
και η ίδιος ο ψυχισμός μπορεί να είναι φτιαγμένος από φόβο.
Παρακαλώ κατανοήστε το αυτό.
.

.

The psyche, what you are,
may be the result of fear.
And probably is.
So it is important to understand the depth
and the meaning of fear.
And that is time and thought.

Time as the future, I might die,
I might lose, I might be nobody,
I am somebody now – which I doubt
– but I want to be somebody in the future,
the next day, and so on.

So time and thought are the root of fear.
And therefore one must ask
a much more serious question:
whether time and thought has a stop.»

J. Krishnamurti
Talk 2, New York, 1983

****************************

Ο ψυχισμός, αυτό που είστε,
μπορεί να είναι το αποτέλεσμα του φόβου.|
Και πιθανόν είναι.
Έτσι είναι σημαντικό να κατανοήσουμε το βάθος
και τη σημασία του φόβου.
Και αυτό είναι ο χρόνος και η σκέψη.

Ο χρόνος ως το μέλλον, μπορεί να πεθάνω,
μπορεί να χάσω, μπορεί να είμαι κανένας,
είμαι κάποιος τώρα – για το οποίο αμφιβάλω
– αλλά θέλω να είμαι κάποιος στο μέλλον,
την άλλη μέρα και λοιπά.

Έτσι ο χρόνος και η σκέψη είναι η ρίζα του φόβου.
Και επομένως κάποιος πρέπει να ρωτήσει:
κατά πόσο ο χρόνος και η σκέψη έχουν ένα τέλος.»

Τζ. Κρισναμούρτι
Ομιλία 2, Νέα Υόρκη, 1983

.

.

.

.

Λέει – He says

Hokusai* says look carefully.
He says pay attention, notice.
He says keep looking, stay curious.
He says there is no end to seeing.

****************

Ο Χοκουσάι* λέει, κοίτα προσεκτικά.
Λέει, πρόσεχε, παρατήρησε.
Λέει, συνέχισε να κοιτάς, μείνε με περιέργεια.
Λέει, πως δεν υπάρχει τέλος στο κοίταγμα.

.

.

Hokusai says look carefully.
He says pay attention, notice.
He says keep looking, stay curious.
He says there is no end to seeing

He says everyone of us is a child,
everyone of us is ancient,
everyone of us has a body.
He says everyone of us is frightened.
He says everyone of us has to find
a way to live with fear..…

He says look forward to getting old.
He says keep changing,
you just get more who you really are.
He says get stuck, accept it, repeat
yourself as long as it is interesting.

He says keep doing what you love..

*************************

Ο Χοκουσάι λέει, κοίτα προσεκτικά.
Λέει, πρόσεχε, παρατήρησε.
Λέει, συνέχισε να κοιτάς, μείνε με περιέργεια.
Λέει, πως δεν υπάρχει τέλος στο κοίταγμα.

Λέει, πως ο καθένας από μας είναι ένα παιδί,
ο καθένας μας είναι αρχαίος,
ο καθένας μας έχει ένα σώμα.
Λέει, ο καθένας από μας είναι φοβισμένος.
Λέει, πως καθένας από μας πρέπει να ανακαλύψει
ένα τρόπο να ζήσει με τον φόβο...

Λέει, κοίτα μπροστά να γεράσεις.
Λέει, συνέχισε να αλλάζεις,
απλά γίνεσαι πιο πολύ αυτό που είσαι πραγματικά.
Λέει, κώλυσε, αποσέξου το, επανάλαβε
τον εαυτό σου όσο έχει ενδιαφέρον.

Συνέχισε να κάνεις αυτό που αγαπάς.

.

.

It doesn’t matter if you sit at home
and stare at the ants on your veranda
or the shadows of the trees
and grasses in your garden.
It matters that you care.

It matters that you feel.

It matters that you notice.

It matters that life lives through you.

*****************

Δεν έχει σημασία αν κάθεσαι στο σπίτι
και κοιτάζεις τα μυρμήγκια στη βεράντα σου
ή τις σκιές των δέντρων
και τα χορτάρια στο κήπο σου.
Σημασία έχει ότι νοιάζεσαι.

Σημασία έχει ότι αισθάνεσαι.

Σημασία έχει ότι προσέχεις.

Σημασία έχει πως η ζωή περνάει από μέσα σου.

.

.

Contentment is life living through you.
Joy is life living through you.
Satisfaction and strength
is life living through you.

Peace is life living through you.

He says don’t be afraid.
Don’t be afraid.

Look, feel, let life take you by the hand.

Let life live through you.

.

Roger Keyes, 1942-2020 
American professor of East Asian studies,
art historian and poet, «Hokusai says» [extracts]

*Hokusai (1760-1849) was a Japanese artist,
best known as author of the woodblock print The Great Wave off Kanagawa.

*************************

Η ευδαιμονία είναι η ζωή που ζωντανεύει μέσα σου.
Η χαρά είναι η ζωή που περνά από μέσα σου.
Η ικανοποίηση και η δύναμη
είναι η ζωή που περνάει από μέσα σου.

Η ειρήνη είναι η ζωή που περνά από μέσα σου.

Κοίτα, αισθάνσου, άσε τη ζωή να σε πάρει από το χέρι.

‘Ασε τη ζωή να ζήσει από μέσα σου.

.

Ρότζερ Κίγες, 1942- 2020
Αμερικανός καθηγητής Ανατολικών Ασιατικών μελετών,
καλλιτέχνης ιστορικός και ποιητής, «ο Χοκουσάι λέει» [αποσπάσματα]

*Ο Χοκουσάι (1760- 1849) ήταν Ιαπωνέζος καλλιτέχνης,
γνωστός ως ο συγγραφέας του Μεγάλου Κύματος της Καναγκάουα.

.

.

.

.

Ανυπόμονος – Impatient

.

We are impatient, I-can-fix-it kinds of people . . .
but not all situations can be fixed.

***************

Είμαστε ανυπόμονοι, μπορώ- να το κανονίσω- με την φύση των ανθρώπων…
αλλά όλες οι καταστάσεις δεν μπορούν να σταθεροποιηθούν.

.

«Να είσαι ανυπόμονος με τις πράξεις
αλλά υπομονετικός με τα αποτελέσματα»

*********************

.

We are impatient, I-can-fix-it kinds of people . . .
but not all situations can be fixed.

We assume that everything in life can be made better
by taking action, but sometimes it just isn’t so. 
We shrink when we are presented with situations
where action does no good at all.
We deplore the passivity of waiting.

Yet waiting is an enormous opportunity
if we regard it as a wise teacher.
Waiting offers us a great deal when we choose to learn.

************************

Είμαστε ανυπόμονοι, μπορώ- να το κανονίσω- με την φύση των ανθρώπων…
αλλά όλες οι καταστάσεις δεν μπορούν να διευθετηθούν.

Παραδεχόμαστε πως τα πάντα στη ζωή μπορούν να γίνουν καλύτερα
αναλαμβάνοντας δράση, αλλά καμιά φορά δεν είναι ακριβώς έτσι.
Υποχωρούμε όταν μας παρουσιάζονται καταστάσεις
όπου η δράση δεν κάνει καθόλου καλό.
Αποδοκιμάζουμε την παθητικότητα της αναμονής.

Και όμως η αναμονή είναι μια τεράστια ευκαιρία
αν την κοιτάξουμε σαν ένα σοφό δάσκαλο.
Η αναμονή μας προσφέρει πολλά όταν επιλέγουμε να μάθουμε.

.

.

Waiting is an important guest to honor
in the guest house of our humanity.
If we consciously allow waiting to be our teacher,
we can accommodate waiting more peacefully.

If we welcome waiting as a spiritual discipline,
waiting will present its spiritual gifts.
Waiting contains some of our richest spiritual opportunities
if we are conscious enough and courageous enough
to name them and live into them.

Holly Whitcomb, 
Book:
«The Seven Spiritual Gifts of Waiting«

*********************

Η αναμονή είναι ένας σημαντικός επισκέπτης για να τιμήσουμε
στον ξενώνα της ανθρωπιάς μας.
Αν συνειδητά επιτρέπουμε στην αναμονή να είναι ο δάσκαλος μας,
μπορούμε να προσαρμόσουμε την αναμονή πιο ειρηνικά.

Αν καλωσορίσουμε την αναμονή σαν μια πνευματική πειθαρχία,
η αναμονή θα παρουσιάσει να πνευματικά της δώρα.
Η αναμονή περιέχει μερικές από τις πλουσιότερες πνευματικές μας ευκαιρίες
αν είμαστε αρκετά συνειδητοί και αρκετά γενναίοι
να τα τις κατονομάσουμε και να ζήσουμε μέσα τους.

Χόλλυ Γουίτκομπ
Βιβλίο:
«Τα Επτά Πνευματικά Δώρα της Αναμονής«

Η Αιδεσιμότατος Holly W. Whitcomb είναι λειτουργός στην Ενωμένη Εκκλησία του Χριστού
από την αποφοίτησή της από το Yale Divinity School το 1978.
Έχει υπηρετήσει σε εκκλησίες στο Κονέκτικατ, την Αϊόβα και το Ουισκόνσιν.
Είναι συγγραφέας και πνευματική δασκάλα που προσφέρει πνευματική κατεύθυνση
στον καθένα χωριστά.

.

.

.

.

.

.

Μαύρη τρύπα – Black hole

We have to let go of
that black hole of «not enough.»
This is because although it feels like a hole,
a lack, it’s actually a block….

*****************

Πρέπει να εγκαταλείψουμε
αυτή τη μαύρη τρύπα του, «δεν είναι αρκετό.«
Γιατί αυτό παρόλο που φαίνεται σαν μια τρύπα,
είναι μια έλλειψη, στη πραγματικότητα είναι ένα εμπόδιο.…

.

.

We have to let go of
that black hole of «not enough.»
This is because although it feels like a hole,
a lack, it’s actually a block….

What is needed then isn’t filling it,
but releasing it….

What feels wrong at this time?
What shouldn’t be here right now?
Whatever it is, accept it.
The more you don’t want it, the bigger it gets.

**********************

Πρέπει να εγκαταλείψουμε
αυτή τη μαύρη τρύπα του, «δεν είναι αρκετό.»
Γιατί αυτό παρόλο που φαίνεται σαν μια τρύπα,
είναι μια έλλειψη, στη πραγματικότητα είναι ένα εμπόδιο.…

Αυτό που χρειάζεται τότε δεν είναι να το γεμίσουμε,
αλλά να το απελευθερώσουμε...

Τι φαίνεται λάθος σε αυτή την στιγμή;
Τι δεν θα έπρεπε να είναι εδώ τώρα ακριβώς;
Οτιδήποτε και να είναι, αποδέξου το.
Όσο πιο πολύ δεν το θέλεις, τόσο πιο μεγάλο γίνεται.

.

.

How do you want things to be right now?
Relinquish it.
The more you want it,
the farther you push it away.

Daily life practice is to keep working
against that [voice] which keeps saying,
«I’m fed up with this.
I’ve had enough of this.
I don’t want to be in this situation.
I can’t stand this another minute».

Ajahn Sucitto

***************

Πώς θέλεις να είναι τα πράγματα ακριβώς τώρα;
Εγκατάλειψε το.
Όσο πιο πολύ το θέλεις,
τόσο πιο πολύ το σπρώχνεις μακριά.

Καθημερινή πρακτική είναι, να συνεχίζεις να εργάζεσαι
ενάντια αυτής της [φωνής] που επιμένει να λέει:
«Έχω μπουχτίσει με αυτό.
Είχα αρκετό από αυτό.
Δεν θέλω να βρίσκομαι σε αυτή την κατάσταση.
Δεν μπορώ να αντέξω άλλη στιγμή αυτό».

.

Έιζαν Σουτσίτο

Ο Ajahn Sucitto είναι ένας βρετανικής καταγωγής βουδιστής μοναχός Theravada.
Ήταν, μεταξύ 1992 και 2014, ο ηγούμενος της Cittaviveka, στο βουδιστικό μοναστήρι Chithurst.
Ο Sucitto γεννήθηκε στο Λονδίνο και χειροτονήθηκε στην Ταϊλάνδη τον Μάρτιο του 1976.

.

.From Eizan Sucitto:

Επέτρεψε- Allow