Αυτό το καθαρό τοπίο αντικρίζω κάθε πρωί τρώγοντας το πρωινό μου, τις τελευταίες μέρες στη Σκιάθο.
Εχθές ήθελα ν’ απαντήσω στη Μαρία για το όνομα «φεγγαρένια» που διάλεξε, προσωπικά γνωρίζω πολλές Μαρίες, αλλά καμιά «φεγγαρένια», έτσι καλώς ήρθες και επισήμως Φεγγαρένια- Μαρία, σε αυτό το blog που φιλοξενεί όσους έχουν διάθεση να περιπλανηθούν στη χώρα του Πουθενά, παρέα με νεράιδες, νεράιδους, καλές μάγισες, φεγγαρολουσμένους και λίγο φευγάτους τύπους. Το θέμα της φεγγαρένιας είναι που μου έδωσε την ευκαιρία να γράψω κάποιες σκέψεις μου σχετικά με νεράιδες, νεράιδους, καλές μάγισσες και τα συναφή, αλλά με φώναξε η μητέρα μου να φτιάξω κολοκυθόσουπα και πάει πέταξε η έμπνευση περί μαγισσών…Μπορώ όμως αν σας ενδιαφέρει να σας δώσω την συνταγή για, παγωμένη κολοκυθόσουπα, (φυσικά αστειεύομαι!), αλλά «περί ορέξεως κολοκυθόπιτα»! Γι’ αυτό αφήνω για άλλη φορά να ξαναέρθει η έμπνευση περί μαγισσών και πάω να βάλλω την κολο-κυθόσουπα στο ψυγείο!
Απολαύστε λοιπόν αυτό το «καθαρό» τοπίο και αφήστε την φαντασία σας να περιπλανηθεί ανάμεσα στα δένδρα και να φανταστείτε ότι ανάμεσα στους θάμνους περιπλανιώνται φασανιοί, αυτό είναι απίστευτο αλλά συμβαίνει, γιατί λοιπόν να μην περιπλανιώνται και διάφορα ξωτικά!
Με την λέξη ξωτικά αισθάνομαι ότι ξαναέρχεται η έμπνευση μου, χι,χι, αργότερα ίσως..
Νεραιδίσια φιλιά σε όλους!
Άιναφετς 
Φιλενάδα μου και καλή Νεράιδα του Βοσπόρου.Τέλεια εικόνα.Θα τη βλέπω κάθε μέρα καθώς θα παίρνω το πρωινό μου!!!Βέβαια θα προτιμούσα να τη δω τρισδιάστατη αλλά τι να κάνουμε.Πίστεψέ με ιδέα δημοσίευσης της συνταγής δεν είναι και τόσο άσχημη ιδέα!!!
Μην ανησυχείς περί ελλείψεως έμπνευσης.Έχεις τόσες πηγές γύρω σου.Μα πάνω απ’ όλα τον Παραμυθά-σύντροφο οπότε η έμπνευση είναι εγγυημένη!!Ανυπομονώ για την ιστορία.Εγω,πάντως,φαντάζομαι τα ξωτικά καβάλα στους φασιανούς και τη ΚΝΒ μας να τους κοιτάει χαμογελαστή!!!
Να μου τους φιλήσεις όλους και πες στον Νίκο να σου δώσει ένα γλυκό φιλί από εμένα. 🙂
Υ.Γ.:Η κολοκυθόσουπα πέτυχε τελικά;Να προσέχεις…
Αυτό το τοπίο είναι υπέροχο (ζηλεύω), και η περιγραφή των «τύπων» που συχνάζουν εδώ μέσα πολύ μου άρεσε, χεχεχε!
Το φεγγαρένια μια χαρά της πάει της Μαρίας 🙂
Να μου φιλήσεις τον Αλέξανδρο και την Ίριδα, πολύ!
Είναι απίθανα, και τα 2 τους 🙂
Φιλιά και στους υπόλοιπους της παρέας. Και καλή συνέχεια στις διακοπές 😉
Αχ, νατασσάκι, χαίρομαι που σου άρεσε αυτό το «καθαρό» τοπίο, τώρα όμως θα περιγράψω την περιπέτεια της «αναρτήσεως» αυτού του post:
Η φωτογραφία ήταν έτοιμη στην επεξεργασία μετά από σπαστική αναμονή… στο νέο άρθρο φυσικά… εγώ καθόμουν στο γραφειάκι μου στο υπνοδωμάτιο της «υπόγας» και διαγώνια καθόταν ο Παραμυθάς- σύντροφος στο τραπεζάκι της κουζινούλας και έγραφε στο κομπιούτερ του, μέχρι εδώ όλα ΟΚ. Αρχίζω να γράφω λοιπόν μια και από το πρωί είχα έμπνευση…καθώς έγραφα λοιπόν, το κείμενο κρυβόταν πίσω από την φωτογραφία…Ο Ν. «φυσικά» προσφέρθηκε να το φτιάξει…και έσωσε ότι είχα αρχίσει να γράφω…και τότε όλα γίνανε κ….ς ! Τον απείλησα ότι θα ζητήσω βοήθεια από την «πράκτορα» αυτός επέμενε και ο κ..ς έγινε χειρότερος…Τότε αποφασίζω έτσι όπως ήταν ανοιχτό το κομπιούτερ μου να μεταφερθώ σε άλλο ταρατσάκι, όπου ο γιος-μάστορας είχε το κομπιούτερ του και δούλευε…Στο πιτς-φιτίλι το φτιάχνει και ξανακατεβαίνω στο υπογειάκι επιτέλους να γράψω… Η έμπνευση είχε αρχίσει ήδη να ψιλοχάνεται και εγώ περίμενα μπροστά στο «καθαρό» τοπίο…την έμπνευση…όταν ακούω την μάνα μου να φωνάζει στα Γαλλικά φυσικά…la soupe…την συνέχεια την γνωρίζεις! Φιλιά πολλά και καλές διακοπές…(!)
(!!!!!!!!!!!!)
Έπρεπε να έρθεις στην «βοηθό-μάστορα» απ’ την αρχή, τς!
(τώρα που φεύγει και ο γιος-μάστορας, να δω τι θα κάνεις, χεχεχεχε!)
(και με την επιστροφή θα σου κάνω εγώ μια σειρά «ιδιαίτερα», να μην τους έχεις ανάγκη 😉 )
Αν ξαναφύγει η έμπνευση, πάντως, θέλω τη συνταγή για τη σούπα!
😆 😆
Φιλιά πολλά, κι απ’ τον Άκη.
Νατασσσ-Άκι πρέπει να μου κάνεις και έμενα ιδιαίτερα φιλενάδα μου.Το ερωτημάτολόγιο μου χρειάζεται απαντήσεις.Είμαι και λίγο ζηλιάρης!!! 🙂 Κάνε και καμιά βουτιά για μας τους εργαζόμενους.Να περνάς καλά.Τα φιλιά μου σε εσένα και στον Άκη.
νατασσάκι μας, δεν ανοίγεις μια σχολή μαστόρων-πρακτόρων να γίνουμε όλοι μαθητές σου;…στους δύσκολους αυτούς καιρούς μάθε τέχνη κι άστην…
το ποστ αυτό το παίρνω ως ορεκτικό και περιμένω από την Αιναφετς-ΚΜΝΒ το κυρίως πιάτο…μια επνευσμένη κολοκυθόσουπα.
καλή μας όρεξη!
Λοιπόν, αυτή την ώρα κάθομαι στη βεράντα του κεντρικού σπιτιού, με μια άλλη υπέροχη θέα και δεν περιμένω την έμπνευση, (!) αλλά να δω πότε θα περάσει το «σαπιοκάραβο» (δεν υπήρχε αλλού θέση για αυτοκίνητο!), που μεταφέρει σύντροφο και μάστορα στην Αθήνα! Έτσι αποφάσισα να σας γράψω την περιβόητη «κολοκυθόσουπα»:
1 κιλό κολοκυθάκια, τα βράζετε καλά σε κατσαρόλα όπου το νερό θα πρέπει να τα σκεπάσει, χωρίς αλάτι, με 6 μικρά τυράκια σε σχήμα τριγώνου (παιδικά τυράκια γνωστής μάρκας με την αγελάδα επάνω στο κουτί) και ένα κύβο λαχανικών ή κοτόπουλου μέσα. Αφού βράσουν, τα βάζετε όλα σε μπλέντερ και όταν κρυώσει το μείγμα, στο ψυγείο! Πανεύκολο, μια συμβουλή επειδή τρώγεται παγωμένη, θέλει αρκετή ώρα στο ψυγείο, επίσης πολλοί βάζουν και ένα παγάκι μέσα… καλή όρεξη και πολλά φιλιά σε όλους τους φίλους αυτού του νεραιδομπλόγκ!
Φιλενάδα ΚΝΒ τα φιλιά μου.Ευχαριστούμε για τη συνταγή θα την έχω στα υπόψιν.Ελπίζω ο γιος σου και ο Νίκος να έφτασαν σώοι και αβλαβείς.
Τα ξερά φύλλα που πέφτουν μέσα στις γλάστρες να τα μαζεύω και να τα πετάω η να τα αφήνω για «λίπασμα»;
Να μου φιλήσεις τα εναπομείναντα κουκλιά και να χαίρεσαι το καθαρό σου τοπίο.
Σε φιλώ.
Φίλε Γιάννη, τη σούπα να μη τη έχεις υπόψιν, να βάλεις να σου τη φτιάξουν τώρα που κάνει ακόμα ζέστη! Τώρα τα ξερά φύλλα από τις γλάστρες τα πετάμε, όπως κόβουμε με προσοχή πάντα κάποιο φύλλο από το φυτό μας που δεν μας φαίνεται «υγιές». Ευχαριστώ και πάλι για τις ευχές σου, φιλιά, ΚΜΝΒ!
ΥΓ: Στις γλάστρες μας, άνοιξη και καλοκαίρι, βάζουμε μια φορά την εβδομάδα, ποτίζοντας λίπασμα, υπάρχει καλό και στα super-market, επίσης καθαρίζουμε τα φύλλα από την σκόνη, για ν’ αναπνεύσουν καλύτερα.
Φιλενάδα μου ΚΝΒ.Σαν ανεξάρτητο πνέυμα που είμαι,και άνθρωπος,μπορώ ωραιότατα να κάτσω να τη φτιάξω μόνος μου!Στην Αεροπορία,που υπηρέτησα ειδικότητα μάγειρα είχα.Τους τελευταίους 9 μήνες της θητείας μου,που την εξάσκησα κιόλας,δεν μου πέθανε κανείς.Οπότε μάλλον μαγείρευα καλά.Η σούπα αυτή έχει πολύ εύκολη συνταγή και πρέπει να είναι γευστικότατη.Αμά δεήσω και τη κάνω ποτέ θα σε ενημερώσω άμεσα.
Ευχαριστώ για της «πράσινες» σύμβουλές σου.Τα φιλιά μου.
Να μου φιλήσεις την Ίρις και τον Αλέξανδρο.
Σε Ενεστώτα η γραφή.
Καλησπερα σε ολους!Περιμενα να νυχτωσει λιγουλακι καλα ενταξει νυχτωσε πολυ …να γινει λιγο ατμοσφαιρα και τα φωτα του ουρανου τα αστερακια να βγουν…
Δεν ξερω αν καποιος απ σας που θα διαβασετε το ποιηματακι ειναι κοντα σε παραθυρο αν ειναι και μπορει ας το συνδιασει κοιτοντας τον ουρανο…
Οσο για το ποιηματακι δεν ειναι και πολυ καλο ηταν μια προσπαθεια για ποιηματακι μα συγουρα ηταν ακριβως αυτο που αισθανομουν και αισθανομαι….
Αχ ….Κι απόψε έξω απ το παραθύρι σαν το κοιτώ
Ένα αστέρι μοναχό παρατηρώ..
Και με στοργή και δάκρυα στα μάτια το φιλώ
Ευχή μαγική σκέφτομαι να κάνω
Να μπορούσα να εξαφανιστώ
Και κείνο τσαχπίνικες ματιές μου κάνει
Λες και με περιγελά και κρυφά με κοροϊδεύει
Μα γω αγνά και τρυφερά στα μάτια το κοιτώ
Και σαν άνθρωπο πραγματικό του μιλώ
Κι κείνο δεν μιλά μονάχα σιωπηλά ακούει
Ίσως αυτό τα αγγελάκι μου να παριστάνει
Αφού κάθε φορά που τα μάτια μου στον ουρανό τα βράδια σαν σηκώνω
Ένα αστεράκι μοναχό μα ακόμα φωτεινό με περιμένει
Εξού και το ονοματάκι μου
Αστεράκι Φωτεινό!!!
Γλυκιες καληνυχτες σε ολους με φιλακια πολλα και μια μεγαλη αγκαλια! 🙂
Καλημέρα φωτεινό αστεράκι! Τι χαρά, ν’ αρχίζει η μέρα μου έτσι…καθόλου βασανιστικό το από «καρδιάς» ποιηματάκι, γιατί όμως το υποτιμάς και το ονομάζεις ποιηματάκι; Ποίημα είναι!
Στον ουρανό υπάρχουν εκατομμύρια αστέρια και ο καθένας μπορεί να διαλέξει από ένα…για τον καθένα είναι μοναδικό και αν είσαι και λίγο «μαγισσάκι» μπορείς ν’ ακούσεις τι έχει να σου πει…και εγώ από κοριτσάκι «έχω» μια μικροσκοπική πλειάδα αστεριών, δεν τα βλέπω πολύ συχνά γιατί δεν βρίσκονται πάντα στο ίδιο σημείο, αλλά όταν τα δω κάθομαι τα κοιτώ και τους μιλάω, έχω τόσα να τους πω…ξέρεις τα αστεράκια δεν είναι όλα φωτεινά…θα σας πω ένα μυστικό…το φως τους το παίρνουν από τους ανθρώπους…και το δικό σου είναι αληθινά φωτεινό, γιατί σου ανοίγει την καρδιά, χωρίς ψευτορομαντισμούς!
Ρωτάω, μια απλή ερώτηση κάνω, είμαι σίγουρη πως πολλοί που μας διαβάζουν έχουν ένα αστεράκι φύλακα άγγελο εκεί πάνω, αλλά δεν τολμούν να το πουν! Εξάλλου είμαστε όλοι ένα…όπως λέει και το τραγούδι του Παραμυθά!
Φιλάκια πολλά σε όλα τα μοναχικά αστέρια και αστεράκια που στολίζουν τον ουρανό μας…
ΚΝΒ μου ΜΑΚΑΡΙ να μπορούσε το καθαρό σου τοπίο να πέρναγε μια βόλτα από την Αττική.Γιατί για πολλές περιοχές της φαντάζει σενάριο Επιστημονικής Φαντασίας.
Φιλιά και στους 3 σας.
Καλή μου φιλενάδα Νεραίδα του Βοσπόρου.Χρόνια Πολλά για τα γενέθλια του Αλέξανδρου.Εύχομαι υγεία και ευτυχία πάνω από όλα!!Μακάρι να τα χιλιάσει και να ακολουθήσει στη ζωή του τον δρόμο που επιθυμεί.Σε φιλώ.
Ευχαριστώ Γιάννη να σε καλά…θα τα πούμε σύντομα, όταν συνέλθω από την επιστροφή. Φιλία.
Φιλενάδαμου είναι σκέτο…Ποίημα!!!Πολύ ωραίο.Και πολύ γλυκό!!Μπράβο σου!!!
ΚΝΒ τσα φιλιά μου (μη ξεχνάμε τα κουκλιά!!!)!!!
πολύ όμορφο και πολύ αληθινό το ποίημά σου Φωτεινό Αστεράκι!
τα αληθινά μου Φιλιά σε όλους και ξεχωριστά στη γλυκιά μας Άιναφετς ΚΜΝΒ!
Εχθές το βράδυ περνούσα από Ακράτα…επιστρέφοντας από Σκιάθο…(!)
Φιλία από ΚΜΝΒ, ίσως θα πρόσεξες που ο Γιάννης με αποκαλεί ΚΝΒ! Δεν του αρέσουν οι καλές μάγισσες λέει, αχ, μέχρι να «πέσει» σε καμιά…της ηλικίας του!
ΚΝΒ μου καλώς μας ήρθες.Χαιρετίσματα στο ωραίο Καπανδρίτι.Σιγά-σιγά θα ξαναμπείς στους ρυθμούς της καθημερινής ρουτίνας.Μην ανησυχείς θα φροντίσω να πέσω σε ΚΝ!!!! 🙂 Δε μας λες τώρα και πότε είναι τα γενέθλια της Ίριδας αλλά και τα δικά σου;Τα φιλιά μου σε εσένα ,στον εορτάζοντα,και στα άλλα δύο κουκλιά!!!
Καλησπερες σε ολη την γλυκια και ομορφη παρεουλα εδω!
Πρωτο απ ολα ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ και η αληθια ειναι οτι με κανατε να κοκκινισω πολυ πολυ με ολα αυτα!
Κυρια Αιναφετς(δεν μπορουσα να αποφαισω τι να βαλω αληθινα 😉 και ετσι εβαλα λιγο και απ τα δυο χιχι)Το ονομασα ποιηματακι γιατι δεν ξερω μου ακουγεται ακουστικος πιο ετσι..τωρα θα μου πειτε πως το ακουτε εσεις αλλα καθε φορα που γραφω κατι το γραφω σαν να σας ειχα εδω μπροστα μου και να σας τα ελεγα και δευτερον γιατι δεν πιστευω οτι μπορει να αποτελεσει ποημα κατι τετοιο..ειναι λιγο μπερδεμα νομιζω χιχι!
Ο εναστρος ουρανος,οπως ειχα διαβασει καποτε την εκρφαση και μου μεινε,εχει απειρα αστερια..τοσο «διπλα» μας οσο και πιο «μακρια» μας..Ειναι καθε βραδυ καθε μερα παντα «εκει»…Μα οταν εμεις τα ματια μας υψωσουμε καποιο θα κανει αισθητη την παρουσια του…Φτανει εμεις να το «αναζητησουμε» να υψοσουμε τα ματια μας ψηλα!Ποσες φορες χαζευοντας τον ουρανο η απλα με απλανε βλεμα ψαχναμε να διωξουμε την μελανχολια μας που ιστερα απ λιγο μαγικα την επερνε ο «ανεμος»…Ναι ετσι ακριβως ειναι,δεν ξερω αν το δικο μου αστερακι ειναι αληθινα( μου κολησε η λεξη) φωτεινο απλα ξερω οτι με ξερει…με δειχνει οπως πραγματα ειμαι…ειναι η συντροφια μου τις νυχτες….Ολοι εχουμε ενα αστερακι συγουρα ειτε αυτο βρισκεται στον ουρανο ειτε κει ψηλα…μα πρεπει να προσπαθουμε και να το δειχνουμε αλλα και να το λεμε!Ειναι πολυ σημαντικο για μενα αυτο.καθε λεπτο καθε στιγμη καθε δευτερολεπτο…γινεσαι πιο χαρουμενος και πιο ελαφρις!Ολοι ειμαστε ενα μια λεξη ΑΓΑΠΗ!
Σας ευχαριστω πολυ πολυ Φιλε Γιαννη και Φιλε dimitrisp..να στε καλα! 🙂
Απλα οταν γραφω προσπαθω να γραψω με την καρδια μου αλλιως δεν γραφω καν 😉
Μακια και αγκαλιτεθεθ σε ολου! Καλα να περνατε!
Γεια σου Άιναφετς. Μόλις χθες γύρισα απ τη Σκιάθο με τις καλύτερες εντυπώσεις. Μαγευτική, πραγματικά!
Καλό απόγευμα.
Αχ! και εγώ γύρισα εχθές από τη Σκιάθο, όλη την μέρα στριφογυρίζω και δεν ξέρω τι να πρωτοκάνω, βλέπεις λείπω από τα μέσα Ιουλίου, είμαι από τους τυχερούς που η οικογένεια τους διαθέτει εξοχικό!
Καλό Φθινόπωρο σε όλους μας.
Σήμερα 27 είναι τα γενέθλια του Αλέξανδρου, γίνεται 2 χρονών, την Κυριακή είναι η γιορτή του…Είναι από τους άτυχους που θα παίρνουν ένα δώρο και για τις δυο γιορτές, αλλά «καλό» !
Ευχαριστώ για τις ευχές όλους! Φιλιά Καπανδριτιώτικα…τώρα πια!
Και αφού άφησα τις ευχές μου στον «χαζοπαππού» Νίκο,, ε να μην τις αφήσω κι από δω και στη χαζογιαγιά;;
Να είναι γερός και δυνατός, και γλύκας όπως είναι τώρα -και να τον καμαρώνετε 🙂
Και να του δώσεις πολλά αληθινά φιλιά, απ’ όλους μας εδώ.
Καλό Φθινόπωρο!
εύχομαι στο γλυκό Αλέξανδρο να είναι γερός και αφού το μέλλον του ανήκει , να’ μαστε και εμείς καλά να τον καμαρώνουμε!
μόνο μια καλή μάγισα θα μπορούσε να περάσει από Ακράτα επιστρέφοντας από Σκιάθο…αλλά φαίνεται δε συναντηθήκαμε γιατί ενώ εσύ πετούσες εγώ έκανα βουτιές…
αύριο πετάμε κι εμείς για Αθήνα και θα συνεχίσω εκεί τις βουτιές…αποφάσισα να παρατείνω τις διακοπές για όλο το υπόλοιπο της ζωής μου…
ο καλός μας Φίλος Ιωάννης δεν πρέπει να απορίπτει τις μάγισες γιατί όπως σοφά είπες μπροστά του θα τις βρει!
χρόνια πολλά και για την ονομαστική εορτή του γλυκού Αλέξανδρου,να είναι πάντα γερός και τις ευχές μου σε όλες και όλους τους εορτάζοντες!
γλυκιά μας ΚΜΝΒ,Φίλοι και Φίλες πολλά αληθινά ,νεραιδίσια(;) Φιλιά!
Bαφτησημιέ μου από ότι φαίνεται δε παρακολουθείς αυτά που γράφω!!! 🙂
Είπα ότι θα φροντίσω να «μπλέξω» με ΚΝ!!!
Τα φιλά μου σε εσένα στη ΚΝΒ μας και στα 3 κουκλιά!!!
Καλά, ψάχνε εσύ για ΚΝ, (για τους «ανίδεους», Καλή Νεράιδα) και θα την πάθεις όπως ο Παραμυθάς και θα πέσεις σε ΚΜ: Καλή Μάγισσα! Έτσι την πάτησε ο Παραμυθάς-σύντροφος, όπως αποκαλεί τον εαυτό του και καλά ξεμπερδέματα…ακόμα και blog μου άνοιξε μπας και ησυχάσει αλλά του κάκου όλο και χώνομαι εκεί που δεν με σπέρνουν, σαν το ζιζάνιο! Όσο για το παππού που τον αποκαλείς (…), έχω αμφιβολίες…αν του αρέσει «ο τίτλος», εξάλλου ο Αλέξανδρος είναι εγγονός εξ αγχιστείας!
Πάρε και ένα νεραϊδίσιο φιλί!
Αν εννοείς φιλενάδα μου για το σχόλιο που έγραψα στο post το Νίκου με τη φωτό του του εγγονού σου μάλλον δε κατάλαβες καλά.Εννοούσα ότι είναι «παππούς» για όλους εμάς που μεγαλώσαμε με τα παραμύθια και τις ιστορίες του το μεταξύ 78-87.Μόνο ένας γλυκός και καλός «παππούς» πλάθει τόσο ωραίες ιστορίες.Παντως,αν καταλαβα καλά,μάλλον του αρέσει που ο Αλέξανδρος τον φωνάζει παππού Νίκο.Ή κάνω λάθος;
Το καλύτερο χώσιμο που έκανες μέχρι τώρα είναι στη ζωή του Νίκου.Και του χάρισες,μέχρι τώρα,26 ευτυχισμένα,είμαι σίγουρος,χρόνια.Τώρα έχετε βάλει στόχο για τα επόμενα 26.Και με αυτόν το στόχο θα έχετε σίγουρα καλά ξεμπερδέματα.Συνέχισε να κάνεις το ζιζάνιο μας αρέσει!!!!
Τα φιλιά μου,και πάλι,σε όλη την 4άδα.
Είμαι ο Γιάννης και μόλις τελείωσα!!!! 8)
Να σου πω πατριώτη Νεράιδε, στο δρόμο για Αθήνα, μπροστά πήγαινε ο Παραμυθάς μου, μας, σας, γιατί είχε αφήσει το αυτοκίνητο του στον Άγιο Κωνσταντίνο και εγώ το δικό μου το πέρασα από Σκιάθο με το πλοίο, γιατί στα λέω όλα αυτά; Αν δεν τον ακολουθούσα για λόγους ασφάλειας, το δικό μου βλέπεις έχει προβληματάκια, όταν είδα πινακίδα Ακράτα, λίγο ήθελα να στρίψω και να πάω κατ ευθεία στον μόλο των «αναμνήσεων»…αλλά συνέχισα, εξάλλου σε τι θα ωφελούσε τώρα πια;
Συμφωνώ για «τις διακοπές», σημασία είναι να δεις από τι παίρνεις διακοπές…Τώρα καθώς σου γράφω…κατέβηκε ένα συννεφάκι «έμπνευσης» και πάω για καινούργιο ποστ…φιλιά, νεραϊδίσια φυσικά!
ΥΓ: ΤΡΟΜΕΡΟ το κείμενο του «φίλου μας Κ» στο blog σου, βλέπω πως έπεσες σε βαθιά νερά, καλές βουτιές!
Παράθεμα: Αγκαλιά. « Άιναφετς