Δύσκολες μέρες μας προαναγγέλλουν οι «ειδικοί»…έτσι ας προετοιμαστούμε!
Σκέφτηκα λοιπόν να σας προτείνω διάφορες «μαγικές» λύσεις για να αντέξουμε παρέα τις δύσκολες αυτές μέρες!
Θα ξεκινήσω, αφιερώνοντας αυτό το ποστ, σε όσους και όσες, έχουν σχέση με φούρνους! Δεν εννοώ τον φούρνο της κουζίνας μας, αλλά με τα λεγόμενα Αρτοπωλεία, γιατί όποιος έχει εκεί «μέσον», σίγουρα δεν θα πεινάσει, χμ…!
Όπως καταλαβαίνετε αυτό το ποστ θα ασχοληθεί με το ψωμί, όχι πως να φτιάξετε εύκολα ψωμί, αυτό θα το αναλάβει η Νεράιδα Αριάδνη, αν θέλει!
Ας αρχίσουμε με τα «ψίχουλα» και με μια «ιστοριούλα»: Η μητέρα που, ως «βέρα» Γαλλίδα, 60 χρόνια παντρεμένη με Έλληνα αρνήθηκε να μάθει να μιλάει Ελληνικά, φυσικά κάτι μισολέει και κάτι μισοκαταλαβαίνουμε και εμείς. Την λέξη ψωμί την ξέρει (αλλιώς αλίμονο μας!), εκεί όμως που δυσκολεύεται είναι με τη λέξη ψίχουλα, δεν λέει: «μάζεψε τα ψίχουλα»…αλλά λέει, «μάζεψε τα ψιχούλια»! Θα επανέλθω όμως στα «πολύτιμα» ψίχουλα ή ψιχούλια πιο κάτω!
Πριν από μερικά χρόνια έγραψα ένα πρακτικό βιβλίο με τίτλο «Τα κόλπα της γιαγιάς», υπάρχει η εισαγωγή στο μπλο-γκούλι…
Στο κεφάλαιο ψωμί, δεν δίνω συνταγές γιατί το βιβλίο δεν ασχολείται με μαγειρική, αλλά με διάφορες πρακτικές λύσεις για το νοικοκυριό!
Για να δούμε λοιπόν, τι μπορούμε να κάνουμε για να μη χρειαστεί να πούμε το ψωμί, ψωμάκι και για να μη πάει χαμένο ούτε ψίχουλο, ούτε ψιχούλι!
Ψωμί
-Αν το ψωμί που μόλις αγοράσετε είναι πολύ φρέσκο και δεν κόβεται, αφήστε το λίγο στην κατάψυξη.
-Το φρέσκο ψωμί κόβεται εύκολα αν ζεματίσετε πρώτα το μαχαίρι σας.
-Το ψωμί συντηρείται πολύ καλά στον καταψύκτη ή στο κάτω μέρος του ψυγείου.
-Μπορείτε επίσης να το φυλάξετε σε μια πλαστική σακούλα, όπου θα έχετε κάνει μερικές τρύπες.
-Επίσης ένα μέτριο κομμάτι ψωμί συντηρείται σε μεταλλικό κουτί, όπου θα έχετε βάλει μέσα ένα κομμάτι καθαρισμένη πατάτα.
-Οι δαχτυλιές στον τοίχο, σβήνονται εύκολα, αν φτιάξετε ένα μπαλάκι με την ψίχα ψωμιού και λίγο χλιαρό νερό.
-Για να μη μυρίζει άσχημα το σπίτι όταν βράζετε κουνουπίδι ή μπρόκολο, βάλετε μέσα στη κατσαρόλα μια φέτα ξερό ψωμί.
-Με ξερό ψωμί, φτιάχνετε, ταραμοσαλάτα, σκορδαλιά.
-Τις ξεραμένες φέτες ψωμί, τις βουτάτε σε λίγο γάλα, όπου μέσα θα έχετε κτυπήσει ένα αυγό και τις τηγανίζετε σε λίγο λάδι, τρώγονται ζεστές με λίγη ζάχαρη, εξαιρετικά θρεπτικό και νόστιμο για παιδιά και όχι μόνο!
-Τα ψίχουλα ή τα «ψιχούλια» που μένουν τα μαζεύετε και τα πετάτε έξω…τα πουλιά και τα μυρμήγκια θα σας ευνομωνούν…ψυχούλες είναι και αυτά!
Ελπίζω να σας φανούν χρήσιμα τα παραπάνω, τώρα για την ιστορία του ψωμιού ο «ιστορικός» της πάρε- ούλα, ελπίζω να μας κατατοπίσει. Για το τραγουδάκι…»λίγα ψίχουλα αγάπης σου γυρεύω» αυτό θα καλυφτεί από την ειδικό, όσο για το «σουλούπωμα» του ποστ υπάρχει η αρμόδια!
Καλή σας επιτυχία!
υγ. Τραγούδι «ψωμί», πολύ αγαπημένο
ΚΜΔ 😉
στις διαταγές σας
ΜατασΆκι μας…Επειδήςςςςςςςςςς, στο «σουλούπωμα» που είχες την ευγενική καλοσύνη να μας κάνεις, δεν έχεις προβλέψει «απάντηση», δανείζομαι τον «χώρο» της φεγγαρένιας για σε ευχαριστήσω, ελπίζω η ΦΕΜ να δείξει την απαιτούμενη κατανόηση και δεν μας κόψει… τα τραγούδια!
Ευχαριστώ φεγγαρένια μας για την άμεση ανταπόκριση…αχ αυτό το «δίδυμο» τι τρομερό που υπήρξε και αχ τι ωραία να σου δίνουν έστω και λίγα ψίχουλα αγάπης!
ΥΓ: Δεν ξέρω αν προσέξατε…το στιλ απάντησης…με διασκεδάζει ν’ απαντώ με τον Γαλλικό καθωσπρεπισμό!
Χι χι χι και ΦΠΑ και ΑΦΜ και καλή μέρα σας, για να μη ξεχνιόμαστε!
όπως επίσης και αυτο γιατι σε αυτόν τον κόσμο όσοι αγαπάνε τρωνε βρωμικο ψωμι…
Καλά Φεγγαρένια, φαντάσου μόνο τώρα κατάφερα να ακούσω τα τραγούδια…»παραγγελιές», φταίει το βουνό που ζω+η «σύνδεση» έτσι λέει η ειδικός!
Και το σεμνό δίδυμο Μπέλλου, Σαββόπουλος επίσης καταπληκτικό και ας έχουν την άποψη, «πως σ’ αυτή την χώρα όσοι αγαπούν, τρώνε βρώμικο ψωμί», μάλλον στη εποχή της χούντας θα αναφέρονται!
Ευχαριστούμε και γι’ αυτό! ΑΦιλάκι…
και το έλα ψυχούλα μου ή ψύχουλα μου…
ΦΕΜ Είσαι τόσο παιδί…καταβάθος, αφού πιάνεις λαβράκι!!!
Έλα ψυχούλα μου, έλα καρδούλα μου, άλλοι σε μπλέξανε, κράτα δω μη σε πάρει το ρέμα!
Υπέροχο τραγούδι με ταιριαστά λογάκια, για όλα τα παιδάκια…
και καταλάβαμε για ποιον νεραιδο χτυπάει η καμπάνα χιχιχιχιχιχιχι φιλάκια πολλα και καληνύχτες!!!!
«Tην (επόμενη) Κυριακή σαν ξυπνήσω γέλα μου» ,που λέει και το παρακάτω άσμα της Αλεξίου!
Ουάου ! ενδιαφέροντα !!! Λοιπόν, επειδή πείνασα και μοσχομύρισαν τα καρβελάκια, πάρτε αυτό για αρχή:
«ψωμί ζεστό που κόβει
ένας εργάτης κάπου απέναντι»
Ιστορία είστε βέβαιοι ότι θέλετε?! Ε, να λοιπόν:
«Δεν γνωρίζουμε ποτέ και πού οι άνθρωποι άρχισαν να τρώνε ψωμί. Λέγεται ότι 6 – 7 χιλιάδες χρόνια πριν εμφανίστηκαν τα πρώτα ψωμιά, αλλά η φράση «βγάζω το ψωμί μου» μάλλον κρατάει από την Αίγυπτο.
Όπως περιγράφει ο Ηρόδοτος, στην Αίγυπτο το ψωμί έλαβε για πρώτη φορά οικονομική και κοινωνική υπόσταση, αφού χρησιμοποιήθηκε ως νόμισμα, και μάλιστα για την κάλυψη των μισθών όχι μόνο απλών χωρικών αλλά και υψηλόβαθμων κρατικών αξιωματούχων. Βέβαια, υπήρχε ταξική ειδοποιός διάφορά. Η κοινωνική πλέμπα έπαιρνε ψωμί από κριθάρι ενώ οι ευγενείς απολάμβαναν ψωμί από σιτάλευρο. Οι Αιγύπτιοι έθαβαν τους νεκρούς τους μαζί με ψωμί, ώστε να συμβάλουν στη μεταθανάτια…σίτιση του αγαπημένου τους προσώπου. Στο Βρετανικό Μουσείο φυλάσσεται μια φραντζόλα, η ηλικία της οποίας ξεπερνάν τα 4.000 χρόνια.
Οι Έλληνες προσέφεραν πολλά στην τέχνη της αρτοποιίας, τόσο γιατί βελτίωσαν τις κατασκευές των φούρνων όσο και ως προς τους τύπους ψωμιού που παρήγαγαν, με την προθήκη αρωματικών ακόμα και μπαχαρικών, σε σημείο τέτοιο που έφτασαν να φτιάχνουν 72 διαφορετικούς τύπους ψωμιού. Προσέθεταν γάλα, μέλι, ζάχαρη, δάφνη, ανάλογα με τον τελικό προορισμό του ψωμιού, κάτι που καθόριζε η θεότητα στην οποία επρόκειτο να προσφερθεί. Ήταν επίσης αυτοί που ίδρυσαν τους πρώτους δημόσιους φούρνους καθώς και τους πρώτους επαγγελματικούς συλλόγους αρτοποιών, θέτοντας επίσημους κανονισμούς για τη νυχτερινή εργασία τους. Το ωράριο των αρτοποιών ήταν αυτό όμως που τους προσέδωσε τη φήμη των επαναστατών, καθώς στα μαγαζιά τους τις νύχτες έβρισκαν εύκολα καταφύγιο και τα χρησιμοποιούσαν ως τόπο συνάντησης οι ιδεολογικοί εχθροί του κράτους.
Το ψωμί συνέδεε την Αθήνα με το Βόσπορο τον 4ο αι. π.Χ. Η ανάπτυξη των εμπορικών σχέσεων μεταξύ της Αθηναϊκής Δημοκρατίας και του Κιμμερίου Βοσπόρου (Βόρεια παράλια του Ευξείνου) αποτέλεσε το συνδετικό κρίκο της Αθήνας με την απόμακρη αυτή περιοχή του ελληνικού κόσμου. Υπάρχει ειδική μνεία σε ψήφισμα της εποχής, στο οποίο αναφέρεται ότι προσφέρονται προνόμια στην οικογένεια του κυβερνήτη του Πόντου από την Αθήνα λόγω της ανάπτυξης αυτής της εμπορικής δραστηριότητας. Επίσης, ο Δημοσθένης αναφέρει ότι οι Αθηναίοι εισάγουν 410.000 μεδίμνους σίτου από τον Πόντο, ποσότητα που αναλογεί στο ήμισυ των εισαγωγών τους από διάφορα κέντρα. Τα οφέλη που αποκόμισαν οι Αθηναίοι από το εμπόριο αυτό ήταν πολλά, αλλά και το κράτος του Κιμμερίου Βοσπόρου γνώριζε περίοδο μεγάλης ακμής την ίδια εποχή, λόγω των εμπορικών σχέσεων με την Αθήνα.
Υπήρχαν πολλές και κρίσιμες ιστορικές περίοδοι κατά τις οποίες το ψωμί συνδέθηκε με πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά κινήματα, όπως στην εξάπλωση και το χτίσιμο της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ή στη Γαλλική Επανάσταση, όπου η τιμή του ρύθμιζε και τη σχέση των λαϊκών στρωμάτων με την εξουσία. Πώς είναι τώρα η τιμή του πετρελαίου; Κάτι τέτοιο. »
Περισσότερα εδώ: http://dim-rizou.pel.sch.gr/ergasies/psomi/page02.html
ΦJKarapiperis…mon cher Jean,
Δεν φαντάζομαι ότι μπορεί να υπάρξει άνθρωπος που να μη βρει ενδιαφέρον το παραπάνω κείμενο! merci beaucoup…χίλια ευχαριστώ για την «συμβολή».
Χι Χι χι, πολύ διασκεδάζω να απαντώ με καθωσπρεπισμό, Γαλλικό πάντα…
En vous remerciant, mon cher ami, je vous prie de croire a mes sentiments les meilleurs και δεν σημαζεύεται…απαπαπαπα!
Έτσι με μεγάλωσαν, αλλά δεν είχαν υπολογίσει το Πολίτικο αίμα που βράααααααααααααααααααζει!
ΥΓ: μεταφράζω για να πιάσει «ατμόσφαιρα» και η πάρε-ούλα!
«Με τις ευχαριστίες μου, αγαπητέ μου φίλε, σας παρακαλώ πιστέψτε στα βαθύτερα αισθήματα μου». ΚΜΝΒ!!!!!
Και δεν υπάρχει περίπτωση να γράψεις γράμμα ή αίτηση αν δεν βάλεις κάτι ανάλογο στο τέλος, το παραπάνω είναι απλό.
Για φαντάσου να υπόγραφα: AF votre KMNB!!!!
Φαντάσου πως θα ήταν αν δεν είχε υπάρξει η Γαλλική επανάσταση και ο Μάης του 68, όπου ως φοιτήτρια τότε με κλείδωνε μέσα ο πρώτος σύζυγος….
Και διόλου περίεργο ένας βέρος Γάλλος ή μια Γαλλίδα να μη μιλάει ξένες γλώσσσες, c’est banal, n’est pas?!!
Eσύ Άιναφετς πώς καιξέφυγες από αυτό το σύνδρομο ?!!!
Pain..(όχι ο φόβος αγγλιστί, αλλά το ψωμάκι γαλλιστί)!
Α bientot !!!
ΦJK…εδώ θα ομολογήσω κάτι:
Το Γαλλικό ψωμί…δεν παίζεται δλδ η γαλλική μπακέτ! Όσο και να δοκίμασαν εδώ, κανένας φούρνος δεν τα κατάφερε…λυπάμαι νεράιδο, αλλά έτσι είναι!
Μερσί και μπιζού= γαλλικό φιλάκι!
όταν θα δοκιμάσεις τη χωριάτικη με με σουσάμι μπακέτ του πεθερού μου(φτιαγμένη από προζύμι) τότε μου απαντάς ξανά! 🙂
ΝDimitri, χμ…!
Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι η μπακέτ του πεθερού, είναι νοστιμότατη, tsok giouzel…αλλά δεν είναι η Γαλλική!
Η αδελφή μου φεύγει αύριο και πάει στην πατρίδα της (!), θα της ζητήσω να μου φέρει μισή μπακέτ, θα την διατηρήσω στην κατάψυξη και θα σου την στείλω (;) να την δείξεις στον πεθερό σου να μας φτιάξει μια ΙΔΙΑ!
Τότε μόνο «δέχομαι» κουβέντα…μη ξεχνάς ότι στις φλέβες μου ρέει μπόλικο Βοσπορίσιο αίμα+eshek+boudala, Tamam!
Στου πεθερού σου, τι αίμα…τρέχει;
…είναι από την ορεινή Ναυπακτία και η γυναίκα του από τα Άγραφα!
στη Νατάσα προσπάθησα να πω ότι της «είμαι υπόχρεος»… αλλά θα μου πεις τα Γαλλικά τί χρωστούσαν να τα εκτελέσω!
ε! ζήλεψα τον ΦJK! 🙂
κι εγώ τώρα είμαι «υποχρεωμένη» να πω πως… καλή η τεχνολογία, αλλά αυτά τα «αυτόματα μεταφραστήρια» ποτέ δεν τα συμπάθησα -μην τους έχετε και πολύ εμπιστοσύνη! 😉
Grazie mille, πάντως
(η αληθινά αγαπημένη μου γλώσσα, εκτός από την Ελληνική, είναι η Ιταλική πάντως, χο χο χο)
Μουτς!!!
ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για την αφιέρωση!
πόσες φορές ακόμα θα με ξαφνιάσεις έτσι ευχάριστα γλυκιά μας Άιναφετς! να πω στους φίλους της παρεούλας ότι ο πεθερός μου είναι φούρναρης και μάλιστα βγάζει ψωμί σε φούρνο με ξύλα!η σύντροφός μου Μαρία δουλεύει κι αυτή με τον πατέρα της και ως πωλήτρια αλλά και στην παρασκευή κουλουριών, τσουρεκιών κλπ Εγώ πάλι έχω δουλέψει 4 χρόνια ως βοηθός φούρναρη (του πεθερού μου) και γνωρίζω αρκετά καλά το αντικείμενο(μάθε τέχνη κι αστην κι άμα πεινάσεις πιάστην).Να σας πω επίσης ότι είμαι ψωμάς δηλ πιστεύω ότι μόνο με ψωμί και νερό θα μπορούσα να ζήσω άνετα.
Στη υπόθεση του ψωμιού παλεύουν χρόνια να μπουν δυναμικά οι βιομηχανίες και οι μεγάλες αλυσίδες των σουπερ μαρκετ αλλά νομίζω ότι είναι όμορφο που ο φούρνος κρατάει ως τελευταίο κάστρο αυτήν την προσωπική σχέση που είχαμε παλιά και με τον μανάβη ,τον μπακάλη κλπ της γειτονιάς μας.
Τώρα για το ψωμί καλή μας Άιναφετς εσύ ξέρεις περισσότερα μυστικά κι από μένα!Εγώ μόνο θα συμπληρώσω πως αν και λάτρης του χωριάτικου με προζύμι ψωμιού, το ολικής αλέσεως και το πολύσπορο είναι τα πιο υγιεινά! επίσης να μένουμε μακριά απο τα υπερβολικά νόστιμα και αφράτα ψωμιά!
Μπράβο στη ΦΕΜ για τη μουσική επένδυση αλλά και στον ιστορικό μας ΦJK (πολύ δυνατό δίδυμο αυτό 😉 )
Και πάλι σ’ ευχαριστώ γλυκιά μας Άιναφετς για την αφιέρωση…με έχεις σκλαβώσει πια…και που ξέρεις μπορεί κάποια στιγμή να βρεθεί η παρεούλα και να τους φτιάξουμε μαζί καλή μου μάγισσα φρέσκο χωριάτικο ψωμί!
ΦΠΑ και πολλές καλημέρες παρεούλα!
Νεράιδε Δημήτρη μας,
done 😉
με ρίσκο απαντώ γαλλιστί 🙂
j’ etre redevable!
που’ σαι δάσκαλε Φjk,πώς με βλέπεις;)
???!!!
Dzeri μου, τι προσπαθείς να μας πεις;
Άσε τον ΦJK, στην ιστορική έρευνα, γιατί το Γαλλικό του χωλαίνει…Αλλά περίμενε…δεν σχολίασα ακόμα την tesheker idem απάντηση σου! χιχιχι!
ωχ! μόνο μη το δει το ‘etre’ η Άιναφετς !
Je suis fort redevable à votre bonté θα ήταν καλύτερο!
ΦJK Αυτό το redevable…αρχαίο Γαλλικό, από την Γαλλική επανάσταση, έχω να το διαβάσω! χι χι χι…
Πάντως ευχαριστώ από «τα βάθη της καρδιάς μου», που βοηθάς τον πατριώτη εκ Βοσπόρου μεριά, να εκφραστεί στα Γαλλικά και η ΦΕΜ δοκίμασε και κοντέψαμε να παρεξηγηθούμε!!!
Ξέρετε ότι τα Γαλλικά της ΚΜΔ, είναι αρκετά καλά! χα χα χα!
Εχμ, εγώ φταίω?! Το «je suis obligé» δεν του έκανε…. Το «redevable» ομολογώ ότι ούτε σε Guy de Maupassant δεν το είχα δει. Ούτε σε Sorbonne νομίζω! Αλλά τα γαλλικά έχω να τα πιάσω από τα 18 – και πάνε κοντά 17 χρόνια που δεν τα δουλεύω… Άσε που κάποια ‘ψυχή’ θέλει να της κάνω και ιδιαίτερα 😉 Λοιπόν παιδάκια, σήμερα θα μάθουμε το ‘Αvoir’ και αύριο το’Être’…
Δεν το γυρνάμε στο ελληνικό λέω γω, που τό’χουμε καλύτερο?
Αιναφετσ, έζησες Μαη ’68 στη Γαλλία,ε? Πέτρινα χρόνια τότε, αλλά σταθμός στην Ιστορία… Επανάσταση με Ε κεφαλαίο, και όχι δήθεν ‘προβοκατόρικες κινητοποιήσεις’ που βλέπουμε σήμερα…
» Ψωμί παιδεία ελευθερία (λέει ο σταθμός)
Μα ακόμα όνειρο για κάποιους έχει μείνει
Χρόνια μετά και τίποτα δεν έχει γίνει
Τα 36 έχει φτάσει ο αριθμός
Μα στην καρδιά μου δεν γυρίζει ο ρυθμός…
Πολυτεχνεία δεξιά κι αριστερά
Ζητούν ακόμη επανάσταση και λύσεις
Όταν τολμήσεις κάπως έτσι να μιλήσεις
Ο εφιάλτης ο ρουφιάνος σε βαρά » …
NDimitri, θα μπω κατευθεία σε κάτι που μου φάνηκε «μαγικό» και που μου έκανε εντύπωση στην ιστορική ανάλυση του ΦJK.
Σε κάποιο σημείο αναφέρει τις συναλλαγές που γινόντουσαν τον τέταρτο αιώνα Π.Χ μεταξύ Βοσπόρου και Αθήνας, σχετικά με το σιτάρι, για την παρασκευή ψωμιού. Τώρα ή εγώ έχω υπερβολική φαντασία ή τι να πω; Ας το πάρουμε όμως από την αρχή:
Εσύ μικρό αγόρι φεύγεις από τον Βόσπορο, ζεις στην Αθήνα και παντρεύεσαι την κόρη ενός φούρναρη και μαθαίνεις και την τέχνη, γιατί θεωρώ τέχνη όλη την διαδικασία παρασκευής της βασικής τροφής του ανθρώπου.
Κάποια στιγμή, που έχεις blog, πέφτεις πάνω στον Παραμυθά και κάτι, κάτι σου λέει, γιατί παρακολουθείς, απαντάς, προβληματίζεσαι κλπ. Και ένα καλοκαίρι καθώς διαβάζεις το «νέο» blog μιας Άιναφετς που ζωγραφίζει και είναι μια «καλή μάγισσα» στα παραμύθια του συντρόφου της του Παραμυθά ανακαλύπτεις ότι και αυτή έχει ζήσει στον Βόσπορο και έφυγε 10 χρονών και ήρθε στην Αθήνα, αλλά φυσικά πολλά χρόνια πριν από σένα. Όλα αυτά, έχουν κάτι το μαγικό και είχαμε συμφωνήσει να αφήσουμε την μαγεία να πλανάτε, άσε που από κάποιο λάθος σε ονομάζουν νεράιδο και εσύ με βαπτίζεις ΚΜΝΒ!
Τώρα με τα «διπλανά» μεταφυσικά μπαίνω στον πειρασμό, να αναρωτηθώ, λες τον τέταρτο αιώνα να δουλεύαμε σε κανένα φούρνο μαζί στον Βόσπορο; Πλάκα θα είχε, άσε που έχουμε και το ίδιο ζώδιο! Πολύ γοητευτικά και μαγικά τα αισθάνομαι όλα αυτά, γιατί πραγματικά μαγικές είναι τόοοοοοοοοοοοοσες συμπτώσεις! Α! ξέχασα και το σημαντικότερο τον κοινό μας φίλο τον Κ. που πάει να μας αλλάξει τα «φώτα» και αυτό τυχαίο;
Ξαφνικά χθες μου ήρθε σαν «φλασιά» η ιδέα να γράψω για το ψωμί, που για πολλά χρόνια έφτιαχνα μόνη, ολικής άλεσης, με πίτουρο, σίκαλη, βιολογικό άσπρο αλεύρι, μέλι!
ΑΦ και τώρα πια δεν ξέρω ποιος θα ευχαριστεί ποιον! χιχιχι…
Λοιπόν ‘ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα’, που μου απάντησε κάποια στο διπλανό blog ζητώντας αποδείξεις… Eγώ θα φέρω γλυκά (σερμπέτια), εσείς δε φέρνετε καμιά φέτα ψωμάκι (έστω και brios ή baguette) να δοκιμάσουμε ?!!! (κόλλησα στη συνταγή με το μέλι εγώ!)
Με το που ξεκίνησα να σερφάρω στο διαδίκτυο έπεσα πάνω στον Π!και μπλογκ έφτιαξα εξαιτίας του μπλογκ του Π.πρώτον ήθελα να έχω κι εγώ φωτεινό όνομα στα σχόλια 🙂 και δεύτερον το ξεκίνησα σαν μια ευκαιρία να έχω ένα ημερολόγιο σκέψεων και συναισθημάτων, αλλά στην πορεία γνώρισα πολύ κόσμο 🙂
καλά, αυτό το σενάριο είναι πραγματικά μαγικό!να φτιάχνουμε ψωμί στο Βόσπορο, ε! λες να είχαμε και κανέναν από την παρεούλα μαζί μας; χμ! ώρα να αρχίσω να θυμάμαι τις προηγούμενες ζωές!
ΑΦ και μια ζεστή καλημέρα, και ναι! υπάρχει αληθινή μαγεία εδώ!
ΥΓ ΦJK μου την έπασες με τη δευτερολογία σου …εσύ κάνε ιδιαίτερα στην «ψυχή» κι εγώ θα ξεκινήσω Ιταλικά που θα έχω καλύτερη δασκάλα και δε θα μου τη σπάει…ciao amico! 🙂
Τώρα, ΝDimitri, πρέπει να μάθεις κάτι, γι’αυτό το τραγούδι…
Καταρχάς όταν το ακούω κλαίω, κλαίω, δεν συγκινούμε!
Αυτό το τραγούδι, είναι η ιστορία κάποιου κοντινού μου φίλου και της αγαπημένης του! Πέρσυ τέτοια εποχή είχα συνδεθεί μαζί τους, με όλα τα επακόλουθα που κάτι τέτοιο μπορεί να σημαίνει, συγνώμη όταν κάποια μέρα συναντηθούμε θα σου την διηγηθώ, είναι ακριβώς αυτό το τραγούδι!
Και έρχεσαι εσύ ο νεράιδος και ανάμεσα σε ψωμιά, Γαλλικές μπαγκέτ, Βοσπόρους, μαθήματα Ιταλικών, το «βάζεις»…ουφ!
Ναι, υπάρχει αληθινή μαγεία εδώ…και αυτό σύμπτωση;
Ciao amico, salut, γκιουλέ-γκιουλέ, ευχαριστώ.
κι αλλο ψωμοτραγουδο
να χαμε τωρα ένα σουγια κι ένα διπλό καρβελι
να χαμε και δυο σταλες μελι να γλύκαινε η καρδιά
κι αλλο ενα καρβελι αρχαιοελληνικο
Φεγγαρέεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεενια, κάνε λίγο «κράτι», δεν έχω προλάβει να ακούσω τα προηγούμενα!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ευχαριστούμε! Που να φανταστώ ότι υπάρχουν τόσα ψωμοτράγουδα!
βρηκε ο κουτσος κατήφορο και στα γαλλικά μπορεί να μην τα καταφέρνω στα τραγούδια όμως… εκαστος στο είδος του νταξει δε βαζω άλλα προς το παρόν εκτος αν… βρεθεί καποια καλή αφορμη…
και να φανταστεις πως βρηκα ακόμα 2-3 αλλά δε μου πολυαρεσαν… τώρα για αυτες τις περίεργες συμπτωσεις με τα ζωωδια και τους πλανήτες εχω κι εγω ενα θεματακι σε αυτό το blog…όντως μυστήριο και μαγικό σε φιλώ (άσχετο το ροζ και το μωβ της ζωγραφιάς είναι όντως τα αγαπημένα σου χρώματα;)
Κι’ εγώ ψωμί σου έφερα και έργο των χειρών μου
σπουδαία σου η ανάρτηση τη βάζω εκ δεξιών μου (*)
΄Οπως επίσης και οι πολύ ενδιαφέρουσες πληροφοριες του John Karapiperis
(*) εννοείται πως για τη ρίμα έβαλα την ομοιοκαταληξία, εννοώντας πως βρίσκω χρήσιμες τις συμβουλές σου
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Γλαρένια μας, ναι έχω μια τάση, να «ανακατεύω» οτιδήποτε πρακτικό με λίγη μαγεία, έτσι το «ψωμί» με τα σχόλια των φίλων, σου αφήνει μια άλλη αίσθηση, ποιο αφράτη σαν το ψωμί!
Όμορφο και μαγικό το στοιχάκι σου!
Ευχαριστώ,ξέρεις πως μ΄αρέσουν οι γλαρένιες ζεστές σου αγκαλιές!
Αφφφφφφφφφφφφφφιλάκια!
Δεν έχω να προσθέσω κάτι.Με κάλυψαν οι προλαλήσαντες.Ευχαριστώ και εγώ από τη μεριά μου τον αγαπητό «ιστορκό» ΦJK και την φίλτατη ΦΕΜ.Καθώς και την αγαπητή μας ΚΜΝΒ για τις συμβουλές τηης.
«Βαφτησημιέ μου» δεν λέω ωραίο το ψωμί αλλά παχαίνει ρε γαμώτο!!!! 🙂 Σε ένα έχεις δίκιο πάντως.Ότι ξέρεις καλό είναι!Μάθε τέχνη και άστηνε.Και ειδικά η συγκεκριμένη μόνο σε κλαό θα σου βγεί!
ΦΑΣΜΑ στην ΚΜΝΒ,φιλενάδα μου (δωσε και ένα φιλί στον Νίκο να μη ζηλεύει!) και ΑΦ σε όλη την παρεούλα!!!ΚΑΙ ΚΑΛΟ Σ/Κ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!(αν και το επόμενο θα είναι ΠΟΛΥ καλύτερο!!!)
Μπράβο και πάλι ΑΦΓ, βλέπω καθώς περνάει ο καιρός, τα σχόλια σου αποκτούν σοβαρότητα και ποιότητα, χωρίς να χάνεις το χιούμορ σου…ευχαριστούμε πολύ-πολύ!
Πολλά-πολλά ΑΦ και καλό σου Σ\Κ!
Τι ωραία ανάρτηση.. με το ψωμί έχω ιδιαίτερη σχέση ζυμώνω 7 κιλά αλεύρι κάθε δύο βδομάδες και ψήνω στον ξυλόφουρνο.. τώρα πια δεν μας αρέσει κανένα άλλο.. την πάτησα δηλαδή:)
υ.γ.1 κάνω για πρώτη φορά link σε φωτογραφία ελπίζω να το έκανα σωστά μη σου έρθει το σχόλιο ακαταλαβίστικο.. θα φαίνεται σαν ατυχή προσπάθεια να γράψω γαλλικά:))
υ.γ.2 διάβασα την προηγούμενη ανάρτηση.. υπέροχη!!! Πολύ ζήλεψα και εκείνο το εκρεμές θα το δοκιμάσω:)
Πολλά ΑΦ!!!
@ MMargo, μη σε στενοχωρεί το λινκ, διορθώθηκε 🙂
(εδώ έχουμε κόλπο να διορθώνουμε σχόλια, χεχεχε!)
😉
ΑΦιλιά και καλημέρες!
Μουτς-μουτς…merci beaucoup! ΚΜΔ μας…
Αχ, έτσι και σε πάρουν μυρωδιά και τ’ άλλα blogs, δεν θα κοιμάσαι ούτε τις νύχτες! χε χε χε…
ΥΓ: a propos…τι γίνεται το χο χο χο; χι χι χι!
Αχ, πάλι κάτι κόλλησα από το *μας!
Margo, μαγική μας Μάργκο…τρομερήηηηηηηηηηηηηηηηηηη! photo!
Όταν ζούσαν μαζί μας τα παιδάκια μας, ζύμωνα μια φορά την βδομάδα, δυστυχώς τότε ζούσαμε στην Αθήνα και δεν υπήρχε ξυλόφουρνος και είχα διάφορες συνταγές ψωμιών…άλλο πράγμα το σπιτικό ψωμάκι! Τώρα ο μικρότερος γιος (cpil. info!) παρόλο που ζει στα Εξάρχεια φτιάχνει συχνά ψωμί, εξάλλου είναι και καταπληκτικός μάγειρας, «υψηλής» μαγειρικής!
Τώρα όσο για το εκκρεμές, αν αντέχεις*…διάβασε τα δυο προηγούμενα ποστ του Παραμυθά-συντρόφου μου και θα έχεις πιο πολλές λεπτομέρειες…
*Λέω αντέχεις γιατί, «ξεσπάσανε» καυγάδες χι χι χι!
«Εκεί»κατά εποχές κάποιες «υπάρξεις» ενοχλούνται, έχει πολύ πλάκα…φτάνει να μη γίνεται στο δικό σου blog. Πάντως τα θέλει ο κ… του νεραιδοσυντρόφου μου!!!
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦ!πολύ χαίρομαι να τα λέμε!
margo…. κάτι παρέλειψες ή έβαλες παραπανίσιο (μετράει ακόμη και το διπλό διάστημα… όλα κολλητά εκτός από το <a href=
Προσπάθησε ξανά, θέλω να δω τον ξυλόφουρνο, λέμε…
🙂
Συγγνωμη ΄Αιναφετς για την κατάχρηση του χώρου σου, αλλά προέχει η "εκπαίδευση" της margo
🙂
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
glarenia μας, αν έχεις την εντύπωση ότι αυτό το μπλο-γκούλι είναι ένα τυχαίο blog α π α τ ά σ ε…χι χι χι!
Όλα τα έχει ο μπακσές: Μια μάγισσα του διαδικτύου, ΚΜΔ, μια ειδική επί της μουσικής ΦΕΜ, έναν ειδικό «καυτό»(!)ιστορικό ΦJK, έναν ειδικό επί συνταγών και μυθολογικών αναλύσεων, ένα Νεράιδο, ξωτικούλια, Magic φίλους και φίλες, μια νεράιδα των δρόμων και μια της βροχής, μια μαγισσούλα Margo, μια νεράιδα Αριάδνη, μια μάγισσα Nelly και μερικά αερικά που καμιά φορά έρχονται και εξαφανίζονται!
Και κάτι πολύ σημαντικό, έχουμε μια τεράαααααααααστια γλαρένια αγκαλιά!
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦ!
Ας το ξαναδοκιμάσω.. για τη δασκάλα:)
Δεν έχω βγάλει ολόκληρο τον φούρνο, απλά αυτή έχει λίγο
μεγαλύτερη θέα 🙂
ω ναι!!
Τα κατάφερες, ΜΜargo!
😉
Ναιιιιι τα κατάφερα:))
Πολλά φιλιά και ευχαριστώ σε όλη τη παρέα!
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦ:)
Margo συγχαρητήρια! σαν ειδικός 🙂 τα καρβέλια σου πέρνουν 10!
ΝDimitri,
Μήπως, λέω, μήπως συναντηθούμε όλη η μαγισσοπαρέα στην Μύκονο που είναι και «χάι», να κάνουμε διαγωνισμό ψωμιών;
Φυσικά κριτής θα είναι η νεραιδοσύντροφος σου Μαρία, ως «Η» ειδικός και ας αφήσουμε τον Βόσπορο για την επόμενη ζωή!!!
φύγαμεεεεεε!!!! 🙂
Λοιπόν πραγματικά οι συμβουλές είναι πολύ χρήσιμες!!!
Το ψωμί στην κατάψυξη το βάζει χρόνια τώρα η μαμά μου και πάντα έχουμε φρέσκο ψωμάκι 🙂
Όσο για τις βουτιγμένες σε αυγό και γάλα φέτες είναι οι λεγόμενες αυγόφετες τις οποίες λατρεύω και μου τις έκανε η γιαγιάκα μου 😦
Τις υπόλοιπες δεν ξέρω αν τις ξέρει η μανούλα μου αλλά θα την ενημερώσω 🙂
ΚΝΜΒ μου,μου έλειψες!Ένα μεγάλο συγγνώμη σου ζητώ που δεν περνάω τακτικά.Είμαι απαράδεκτη.Ξέρω 😦 Σ’αγαπάω όμως να το ξέρεις 🙂
Φιλάκια πολλά και πάνω από όλα ΑΛΗΘΙΝΑ!!! 🙂
Selena, κατά τα άλλα, Φεγγαρόλουστη selena μας,
Δεν με ενδιαφέρει να περνάς από δω, μ’ ενδιαφέρει ειδικά «εσύ» να είσαι καλά. Και όταν λέω καλά εννοώ, ΚΑΛΑ!
Γιατί κάτι κάποτε έτσι από «το πουθενά» μας συνέδεσε…αυτό έχει σημασία και όχι οι «επισκέψεις» !!!
Φυσικά και μας έλλειψες και πάντα χαίρομαι να σε διαβάζω, όποτε εμφανίζεσαι!
AΦ και ΦΠΑ…του Basnia!
Κατα τα άλλα…Καλά λέω!Το παλεύω…
Όπως είπα σε κάποια φάση και στη Margo…Είμαι αισιόδοξη με κρίσεις απαισιοδοξίας…Ε!Τώρα βιώνω μια τέτοια κρίση…
Θα περάσει που θα πάει? 🙂
ΑΦφεγγαρόσκονης!!!
🙂
Χι, χι, χι…είπαμε ΑΦΓ,
Σοβαρότητα, ναι, μαγεία, ναι…όχι μουγκαμάρα!
Απλά αγόρασα καινούριο laptop και τσεκάρω τις ρυθμίσεις ΚΜΝΒ μου.ΦΑΣΜΑ!!!!
Μεγειά!!!
ΔΛΔ…Τώρα θα δούμε θαύματα!
ΑΦ καλή επιτυχία και καλό σου βραδάκι!
Eυχαριστώ!Τα φιλιά μου και καλή Βδομάδα και στους δυο σας!!
Όλα καλά;
ΑΦΓ, και εσύ να έχεις μια καλή βδομάδα!
Όλα καλά!!Έκανα λίγο πυρετό χθες αλλά τώρα είμαι καλύτερα!Εξάλου την Κυριακή πρέπει να είμαι περδίκι!!!ΦΑΣΜΑ και φιλί στον Π!
Πάντως η Μαγική Σφαίρα σου δουλεύει!Αποδείχτηκε περίτρανα!!Το «‘ολα καλά» δεν μπορούσες να πετύχεις καλύτερη στιγμή για να το ρωτήσεις!!!Φιλί καί πάλι!!!
χι χι χι…
Περαστικούλια…!
Μοσχοβόλησε ο τόπος φρεσκοψημμένο ψωμί και αγάπη.
Βλέπεις αυτά πάνε πάντα μαζί
Magic Fractal, δεν υπάρχει περίπτωση η μαγική σου μύτη, να μη το πάρει μυρωδιά…Η αγάπη και το ψωμί μοσχομυρίζουν!
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦ!
…στο φούρνο του 4ου αιώνα στο Βόσπορο…ξέρεις Άιναφετς εκεί που βγάζαμε ψωμί…το Φράκταλ είχε κάποια σχέση με εμάς, που προσπαθώ να θυμηθώ…θα το βρω! που θα μου πάει! 🙂
NDimitri,
Εδώ, είμαστε μέστο χιόνι
κι η μύτη μου παγώνει
δεν έχω έμπνευση
να βάλω τζάκι,
να ψήσω μιά πατάτα,
κανένα κρεμμυδάκι;
Θα περιμένω «μήνυμα»
απ΄την μυθολογία,
μήπως και ο Έκτορας
σφυρίξει ιστορία!
ΚΜΝΒ…χι χι χι!
και λίγα τραγουδάκια για το κρύο και για επίδοξους γαλλομαθείς:
κι ένα Κορυδαλλιώτικο,(αφού μένω Κορυδαλλό) :
Merci mon cher Jean…
«Επιφυλάσσομαι» να σε…Je te plumerai la tete et le bec…
ΑΦ και καλή βδομάδα σε όλη την πάρε- ούλα!
ωχ, πολύ ‘ξεπουπούλιασμα’ έχω να φάω…
Περαστικούλια, mon cher Jean!
Οι Κρυό..λοι Γ΄πατριώτες μου, δεν έχουν ευχή για περαστικούλια, λένε: Porte-toi bien…Brrrrrrrrrrrrrrrr!
Κάτι σαν: «να έχεις καλή υγεία»…άντε να γίνεις καλά!!!
Στο βιβλίο «Γιατροσόφια» υπάρχουν πάρα πολλές συνταγές για τους αρρωστούλιδες, αλλά δεν ξέρω ακριβώς τα συμπτώματα σου, αλλά μια ζεστή σοκολάτα το πρωί, θα σε ανακουφίσει προσωρινά! Τώρα, bisoux…et dodo!
merci beaucoup να υποθεσω κυριε καθηγητα πως την κυριακη θα με εξετασετε; δε ξερω αν προλαβαινω να τα μαθω να σας καλύτερα κανα ισπανικο; τι γραφουμε τεστ κιολας; oooooh! όλο και κατι γαλλικο μου μενει… gracias senior Juan…
ΦΕΜ,
ENDATIKA, ENDATIKA…oui, oui, oui!
Πάρε και εσύ ένα bisoux, να μη γκρινιάζεις!
Τοκ τοκ! Είναι κανείς εδώ?????? ε,,να, πέρασα,να,σας,πω,ότι…..ΣΑΣ ΑΓΑΠΑΩ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ και πέρασα να σας ζουλίξω πολύ να μάθετε μαυαλό! 😛 😳 😳 😳 😳
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦ σε όλους!(πώς λέμε αψίιιιιιιιι…….καμιά σχέση!) 😛
Καλή μέρα, *μας, εδώ είμαστε όλοι και σε αγαπάμε…
Καλή μέρα, να έχει και όλη η πάρε ούλα!
ΑΦΜ σε όλους!
Καλημέρουδια σε όλαααααααααα τα καλά παιδάκιααααα!χιχιχ!
Εγώ σας αγαπάω πιο πιο πιο πολύ! 😀 χιχι!
Να έχετε μια υπέροχη μέρα γεμάτη πολλά πολλά χαμογελάκια και τρέλες! αλλά σιγα σιγά μην μας ακούσει κάνεις! 😉
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦ τούμπα! 😀
Καλό απόγευμα και από μένα. Με άρεσε το άρθρο, καλές οι συμβουλές!
Να σαι καλά!
ELGRECO, χαίρομαι που σου άρεσε το άρθρο και σε ποιον δεν αρέσει το ψωμάκι, ειδικά όταν «σερβίρεται» με αγάπη!
Όσο για τις συμβουλές, επειδή κάποτε μου «πέταξαν», ότι όλο συμβουλές θέλω να δίνω…εγώ τις έκανα πρακτικά, βιβλία!
ΑΦ και καλό σου απόγευμα!
Κάνει πολύ κρύο
Αυτό είναι η αιτία που δεν πολυκυκλοφορεί η παρέα?
Tώρα με το κρύο fractal, το έχει ρίξει μου φαίνεται στα καρβελάκια, τις μπακέτες και τα παπλωματάκια!!! το ξέρεις καλύτερα εσύ που το nickname σου διέπει όλη τη φύση…και ειδικά το χιόνι !
Μπα…πώς από δω; Mon cher Jean?
Bisoux πάω για dodo…
E, είδα τζάκι και είπα να περάσω! Faites des beaux rêves et chaleureusements à tous και ιδιαίτερα τώρα με την παγωνιά!
‘πώς από δω?’
μα αν δε περάσω κι από δω,
δεν έχει μαγικό dodo…
χοχοχό !
Καλά Fractal, είναι η τρίτη φορά που προσπαθώ να σου εξηγήσω με «φιλοσοφικοπρακτικό» τρόπο, γιατί δεν κυκλοφορεί η πάρε-ούλα, και ξαφνικά χάνεται η σύνδεση…και άσε την διαδικασία κάθε φορά με κωδικούς που δεν γίνονται δεκτοί και άσε τον Παραμυθοσύντροφο να σχολιάζει…και φτου πάλι!!!
Λοιπόν η πάρε-ούλα τα τσούζει στο διπλανό blog, μαλώνοντας, τρώγοντας πατάτες τιγανιτές και όλα αυτά μεταφυσικά δλδ κάτω από τις συμβουλές του φίλου μας Dimitri και ενός εκκρεμούς… το μπάχαλο!
ΑΦ και καλή σου νύχτα…μη χαθεί πάλι το ριμ…
Αχαχούχααααααα εδώ μου έχετε αναθέσει αποστολη κι εγώ άφαντηηηηηηηηηηηη!!!! ΚαλήμουΜαγισσούλα μπαίνω σίφουνας αυτές τις μέρες στα ιντερνετικά, λίγο και το σ/κ που μεσολάβησε…αχ τι ντροπήηηηηηηηη!!!!!
Βλέπω το καλύψατε μια χαρά το θεματάκι, θα επανέλθω κι εγώ να σας πω πως το κάνω, γιατί κι εμείς πλέον πολύ πολύ σπάνια να πάρουμε ψωμί απ’εξω (μόνο οταν ξεμείνω από αλεύρι). Θα επανέλθω σε λίγο να σας πω πως το κάνω κι εγώ….
ΚμουΜΝΒ συγχώρεσέ με, αλλά πιστεύω με καταλαβαίνεις, αχ προσπαθώ να το μαζέψω τώρα εγώ ε?
φιλάκια φιλάκια φιλάκια φιλάκια φιλάκια
Υ.Γ πολύ ωραία η ανάρτηση και πολύ χρήσιμα όλα αυτά που μας γράφεις!!!!!!
Μόλις βγήκανε ζεστά ζεστά και λαχταριστά!
Πολλές φορές βάζω και σουσαμάκι επάνω και γίνονται ακόμα πιο νόστιμα. Πάντα κάνω σαντουιτσάκια ή στρόγγυλα ή μακρόστενα γιατί μας βολεύει πιο πολύ,κάνει και ο άντρας μου σαντουτσάκια και παίρνει μαζί του στην δουλειά. Στοπ…. επανέρχομαι
αααααααααα δεν βγήκε η φωτογραφία 😦
Ετσι? http://img31.imageshack.us/img31/5912/dsc01605dn.jpg
ΝΑριάδνη, τέλεια φωτογραφία…λαχταριστά, ευχαριστούμε…
Πάντως, θα μου άρεσε να έχω και την δικιά σου συνταγή!
Με την ησυχία σου…φυσικά!
Θυμάμαι σε κάποια φάση έγινε χαμός στο blog σου με το ζύμωμα!
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦ!
@Αριαδνη:Πεντανόστιμα φαίνοντα!Μπράβο!
Τελευταίος των μοικανών και πάλι….
Λοιπόν, η συνταγή είναι οτι πιο απλό υπάρχει σε ψωμί.
Μη φανταστείτε ομως οτι ζυμώνω με το χέρι κάθε μέρα, έχω πάρει ζυμωτήριο, που κάνει καταπληκτική δουλειά.
Σε 350ml νερό διαλύω λίγη μαγιά (μισό φακελάκι ξηρή ή νωπή οσο ένα αμύγδαλο), λίγο αλάτι και πολλές φορές και μια κουταλιά της σούπας λεμόνι. (ζάχαρη δεν βάζω, πολύ βάζουν όμως)
4 φλυτζάνια του τσαγιού αλεύρι (εγώ βάζω 2 ολικής και 2 άσπρο γιατί το θέλει ο άντρας μου και γκρινιάζει αν είναι 100% ολικής ενώ είναι τόσο ωραίο……)
Αυτά όλα μαζί ζυμώνονται και μόλις τελειώσει η διαδικασία (κανένα 5λεπτο) βγάζω τον κάδο και τον βάζω στο φούρνο για καμιά ωρίτσα (στους 50βαθμούς και οταν ζεστάνει τον κλείνω). Πολλές φορές αν δεν βιάζομαι ή πρέπει να λείψω το αφήνω και παραπανω.
Αφού περάσει η ώρα και φουσκώσει το ζυμάρι, το βγάζω και πλάθω τα ψωμάκια μου σε ότι σχήμα θέλω, τα ξαναβάζω στο φουρνο και πάλι στους 50 (η και πιο λίγο, ισα να ανάψει το λαμπάκι του φούρνου δηλαδή) και αφού φουσκώσουν, σε περίπου 30 λεπτά ανεβάζω στους 180-200 και ψήνω για 25 λεπτά….. Αυτό είναι όλο…..
Πολλές φορές στο ζυμάρι βάζω λιναρόσπορο άλλες φορές καρύδια(σπασμένα) και γίνεται ένα φανταστικό καρυδόψωμο!
Αυτάααα τέλος χρόνουουουουουουουουουου!!!