Αυτή η ταινία …αυτή η «θεϊκή» μουσική και όλο αυτό…δεν σηκώνει σχολιασμό από μένα τουλάχιστον..
Σήμερα όμως αποφάσισα πως θα προσφέρω στον εαυτό μου την πολυτέλεια της αραχτής!
Αντί της κουρευτικής μηχανής λοιπόν…πήρα την καινούργια μου φωτογραφική μηχανή να φωτογραφίσω τα λουλούδια μου!
Δεν μου αρέσουν οι σκάλες έτσι όταν σχεδίασα το σπίτι μας φρόντισα να είναι ένα με το έδαφος, αυτό όμως αισθητικά δεν μου πολυάρεσε γι’ αυτό γύρω γύρω από το σπίτι έβαλα ζαρντινιέρες, φύτεψα λουλούδια εύκολα, δλδ να αντέχουν το υψόμετρο (είμαστε στα 500 μ). και επίσης να μην θέλουν πολύ φροντίδα…
Αυτή είναι μια ζαρντινιέρα που δεν την πολυβλέπει ο ήλιος και πριν δυο χρόνια μου χάρισαν μια ορτανσία που την άφησα μέσα στην γλάστρα της και την τοποθέτησα μέσα στην ζαρντινιέρα, την κλαδεύω κάθε χρόνο και κάθε χρόνο μας δίνει πολλά λουλούδια, φύτεψα δίπλα τα εύκολα γεράνια και να το αποτέλεσμα!
Πλάκα έχει και το ξύλο που ξέβρασε η θάλασσα!
Καθώς τη φωτογράφιζα σκέφτηκα εσένα Basnia...Βασίλη μου που λατρεύεις τα λουλούδια μέσα σε γλάστρες και «βγάζεις» πανέμορφα «ενδιαφέροντα» αποτελέσματα!
Εδώ οι χιονόμπαλες, δεν ξέρω την επίσημη ονομασία τους αλλά ξέρω, ότι αρέσουν στην νονά ΚΜΔ ΝατασσΆκι, βρίσκονται και δίπλα στο παράθυρο του Παραμυθά…έτσι όταν τις φωτογράφισα εσένα σκεφτόμουν Νατάσσα μου και τον Άκη!
Πήρα την στροφή και αντίκρισα το ελατάκι που μόνο ελατάκι δεν θυμίζει πια αφού από Χριστουγεννιάτικο παιχνιδάκι έγινε θηρίο, αδυναμία του Νεραιδοσύντροφου και σκέφτηκα εσένα ΝDimitri, τον Νεράιδο Δημήτρη!
Να και η κλαίουσα φρέσκια- φρέσκια ανανεωμένη μετά από το «άγριο» κούρεμα της …που έφερε και καταδώ την Artanis από την άλλη πλευρά της γης… εσένα σκέφτηκα Artanis όταν την φωτογράφισα!
Να και ο φοίνικας πνιγμένος από τα διάφορα χορταρικά…παρόλη την υποστήριξη της Θαλασσένιας δεν έχω καταφέρει να τον «ξαλαφρώσω» ακόμα…πάντως όπως σου το είχα υποσχεθεί για σένα Θαλασσένια τον φωτογράφισα!
Το αγιόκλημα που τις νύχτες ευωδιάζει μου θυμίζει την αγαπημένη μου Φράκταλ…εσένα σκέφτομαι Φρακταλίδιο όταν η μυρωδιά του γεμίζει το δωμάτιο μου!
Αυτά τα πανέμορφα σπάρτα…φυσικά εσένα σκέφτηκα Ξωτικούλι μου όταν τα φωτογράφισα, με την υπόσχεση μια μέρα να μου πεις τι σου θυμίζουν!
Το αναρριχόμενο γερμανικό «ανθεκτικό» γιασεμί με την λεπτή ευαίσθητη μυρωδιά…είναι για την Margo, εσένα σκέφτηκα καλή μου!
Το όμορφο και ανθεκτικό γεράνι στην ζέστη αλλά ευαίσθητο στις χειμωνιάτικες «κακουχίες» για σένα Jean de Poivre Noir…Jokar!
H βιολετιά βιολέτα…παντός καιρού, με την ζαλιστική της ευωδία…μα φυσικά στον ΑΦΓ, Γιάννη, Ιωάννη μας… εσένα σκέφτηκα!
Οι λεβαντίνες τόσο ευαίσθητες με την πρώτη ματιά αλλά και τόσο ανθεκτικές με την δεύτερη ματιά… όταν τις φωτογράφιζα την οικογένεια της Νέλλης σκεφτόμουν!
Το μοναδικό αυτή την εποχή τριαντάφυλλο με την λεπτή του μυρωδιά…την Άστρια μου θύμισε!
Αυτή η φραουλίτσα χωρίς δεύτερη σκέψη…στην οικογένεια Χαρταετών και ειδικά στην γλυκιά Μυρτούλα...σκέτη φραουλίτσα!
Και αυτές οι παπαρούνες που γλύτωσαν το κούρεμα και καλοκαιριάτικα αποφάσισαν ν’ ανθίσουν μες τις πέτρες…εσένα σκέφτηκα Ηλία μου… «εις μνήμην» μιας πανέμορφης κατακόκκινης ανάρτησης σου, πέρσι και όχι μόνο!
Η πικροδάφνη ποτέ δεν υπήρξε ομορφότερη και σκέφτηκα εσένα Φτερούλι Τεμπελομ…….κλπ με μια ευχή «να πάνε κάτω τα φαρμάκια»…
Το ολάνθιστο θυμάρι με όλη μου καρδιά σε σένα Έλενα… με καλά μαγειρέματα στις «συνταγές καρδιάς»!
Δεν ξέρω πως το λένε αυτό το λουλούδι που εμφανίστηκε αυτή την εποχή και έχει μια «παρουσία» αναμφισβήτητη και εσένα σκέφτηκα Αναστασία μου με τις Καλημέρες μου φυσικά!
Κάτω από τα φύλλα της καρυδιάς…ένα τρυφερό λουλουδάκι μου θύμισε την σταγονίτσα μας….
Αυτό το ευγενικό τριανταφυλλάκι μόνο στην Νεράιδα Αριάδνη θα μπορούσε να ταιριάξει!
Σε αυτό το κτήμα υπάρχουν περιοχές που δεν πατάει άνθρωπος εκεί μεγαλώνει ο μάραθος και χωρίς δεύτερη σκέψη εσένα Ευρύνοε σκέφτηκα…και σκέφτηκα μάλιστα να σου γράψω μια συνταγή για μαραθοπιτάκια…. αλλά άστο καλύτερα!
Αυτά είναι τα λεγόμενα σκυλάκια, βγαίνουν παντού μόνα τους έχουν σκυλίσια αντοχή και δεν δίνουν λογαριασμό σε κανένα…Φωτεινό μας Αστεράκι εσένα μου θυμίζουν!
Και τώρα ήρθε η σειρά να βασανίσω τον Μιχάλη… τι είναι αυτό το ζευγαράκι φρούτων;
Για να σε βοηθήσω ΑΦ μου είναι λουλουδιού!!!
Όταν φωτογράφισα τις αγαπημένες μου λεβάντες, εσένα Marilia μου σκεφτόμουν…
Αυτή είναι μόνο η κορυφή του γκρί τεράστιου έλατου…που για να το φωτογραφίσω ολόκληρο έπρεπε να βγω έξω από το σπίτι… και μη με ρωτήσεις γιατί Ειρήνη αλλά εσένα σκέφτηκα!
Τελειώνοντας την μεγαλύτερη μου ανάρτηση θέλησα να αφιερώσω αυτά τα μικρά ανεξάρτητα λουλουδάκια στην δασκάλα της νοηματικής….Φωτεινή!
Χα χα… σας κούρασε αυτή η ανάρτηση; Εμένα να δείτε!!!
Καλό καλοκαίρι νάχουμε… και χωρίς πολλές σκέψεις!
Άιναφετς 
αυτό είναι παράδεισος!!
σε ευχαριστώ πολύ για την σκέψη. 🙂
τις εικόνες. την ομορφιά.
να είσαι πάντα καλά να ομορφαίνεις ακόμα περισσότερο.
πολύ καλό σου απόγευμα! αφ!
Τον «παράδεισο» τον ομορφαίνουν οι φίλοι μου Βασίλη! 🙂
Σ’ ευχαριστώ για την τρυφερή και άμεση ανταπόκριση!
αφ. αφ. αφμ!
Αντίθετα θα σου πω, ότι στόλισες όχι κούρασες.
Στόλισες με αρώματα, χρώματα, όμορφες σκέψεις και αγάπη.
Σ΄ευχαριστούμε μαγισσούλα.
Με γειά την μηχανή.
Ε…ναι της έδωσα και κατάλαβε της μηχανής Thalassenia…ακόμα την μαθαίνω και μαζί της…και εσάς!
Υπόσχομαι να καθαρίσω και τον φοίνικα μου…να ανασάνει και αυτός!
ΑΦ καρδιάς!
Μα υπάρχει καλύτερη σκέψη απο τούτη;
η μηχανή σου έκανε θαύματα μαζί με το χέρι σου βέβαια!
και πώς θα μπορούσες καλύτερα να με αποτυπώσεις παρά με έναν μοναχικό μάραθο, εκεί που δέν πολυπηγαίνουν άνθρωποι 🙂
να’ξερες πόσο με «πέτυχες»..
σ’ευχαριστώ μέσα απο την καρδιά μου..
υγ: την συνταγή κάποια στιγμή την γράφεις..
καλησπέρα 🙂
Χα χα χα Τάσο…τι ΚΜΝΒ μαγισσούλα θάμουνα!
Η σκέψη ως ενέργεια μπορεί και ταξιδεύει στο σύμπαν, εξερευνά, πιάνει και νοιώθει πράγματα απίστευτα, έτσι απλά σε «πέτυχε» να φτιάχνεις μαραθοπιτάκια!
Θα σου γράψω την συνταγή, λίγο αργότερα…
Ευχαριστώ που είσαι εδώ γύρω…
Καλό σου απόγευμα! 🙂
Τώρα εγώ τι να πω?
Πώς να σε ευχαριστήσω για το δώρο σου?
Πώς να φυτέψω κι άλλα γεράνια δίπλα στο δικό σου?
Απλά ευχαριστώ ταπεινά και συγκινημένα τόσο σε σένα όσο και στον Π.
αλήθεια δεν ξέρω τι άλλο να γράψω, ίσως κάποια άλλη στιγμή, μην ποτίσω και το πληκτρολόγιο με άλατα… 🙂
Σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου και τους δυό, ειλικρινά…
Δεν χρειάζεται να πεις τίποτα mon cher Jean…
Ξέρεις πόσο εύκολα πιάνουν τα γεράνια;
Φυσικά θέλει λίγο χώμα, μετά κλέβεις ένα κομματάκι γεράνι όπου βρεις… το μπήζεις στο χώμα…και όπως όλα πάνω στην γη, με πολύ λίγη φροντίδα θα σου ανθίσει…c’est simple!
Ευχαριστώ για το όλο αγάπη τραγούδι σου!
Bisoux! 🙂
Η ανάρτησή σου ‘Αιναφετς, δεν είναι μόνο η μεγαλύτερή σου , όπως λες, είναι γεμάτη από γλύκα, ομορφιά, καρδιά και ψυχή……ξεκινάς με το κλιπ από τη λατρεμένη μας Βερόνικα, και συνεχίζεις πανέξυπνα και ευρηματικά με τις λουλουδάτες αφιερώσεις σου……ένα χάρμα οφθαλμών οι εικόνες και γλυκό του κουταλιού τα λόγια σου…….
Ντρέπομαι πολύ που το ρωτάω, αλλά αναγκαστικά γιατί δεν είμαι σίγουρη…..η αφιέρωση σε σχέση με το…ψηλό έλατο έχει να κάνει με μένα;…κοκκινίζω και μόνο που ρωτάω, γιατί μπορεί να είναι για άλλη Ειρήνη και να ακούγομαι γελοία τώρα, αν όμως είναι για μένα, έπρεπε αναγκαστικά να ρωτήσω, για να ευχαριστήσω για την τιμή, αν όχι, και πάλι τιμή μου που είμαι φίλη σου σε αυτό το μπλογκ ;-))
Πολλές ζεστές Κυριακάτικες καλησπέρες και σε ευχαριστούμε για το δώρο της κοπιαστικής αυτής ανάρτησης!!
Άκου να δεις Ειρήνη μου μια ιστορία:
Όταν εμφανίστηκε η ανάρτηση μου, η πρώτη που επικοινώνησε μαζί μου ήταν η φίλη μας Νατάσσα και μέσα στα τρυφερά προσωπικά που ανταλλάξαμε με ρώτησε:
-Όταν αφιέρωσες την κορυφή του έλατου είχες δει ή μάλλον ήξερες πως η Ειρήνη είναι πολύ ψηλή;
Φυσικά και δεν το ήξερα…αλλά με κάποιο μαγικό τρόπο εσένα σκέφτηκα…και πραγματικά το έλατο αυτό είναι πολύ ψιλό και βρίσκεται κοντά στην εξώπορτα του κτήματος που το πρωί ήταν κλειστή…πώς να χωρέσει στο κάδρο…άσε που τριγυρνούσα και με το νυχτικό μου!
Πολλά ζεστά Κυριακάτικα Αφιλιά και σε σένα Ειρήνη μου! 🙂
Τί να πω…με σκλαβώνεις….τα λόγια σου ευωδιάζουν καλοσύνη…
!!!!
Ήμουν τυχερή γιατί σαν παιδάκι είχα όλους τους παππούδες μου σε χωριά, και περνούσα εκεί διακοπές και καλοκαίρια. Οι γονείς της μαμάς μου ζούσαν σε ένα σπιτάκι μέσα σε ένα μεγάλο κτήμα -έτσι, χάρις τον παππού Νικόλα έμαθα να αγαπάω τόσο τη γη, τα φυτά, τα λουλούδια, το χώμα. Έτσι ανακάλυψα ότι έχω πράσινα χέρια, ότι μπορώ να φυτεύω και να «πιάνει» ακόμα κι ένα ξερό κλαράκι.
Μια από τις πιο όμορφες, τρυφερές κι αγαπημένες εικόνες που έχω στη ζωή μου είναι, καθώς πλησιάζαμε το σπίτι από το δρόμο, που εμφανιζόταν το «χιονάκι» (ούτε κι εγώ ξέρω πως το λένε), δίπλα στο παράθυρο της γιαγιάς, ψηλό, φουντωτό, ανθισμένο όταν ήταν η εποχή του, με άπειρα μικρά κεφαλάκια να γέρνουν σαν να μας περίμεναν, να μας καλωσορίσουν. Έχω ένα σωρό φωτογραφίες, από διάφορες ηλικίες, δίπλα σ’ ένα τέτοιο χιονάκι. Είναι από τα πιο αγαπημένα μου λουλούδια, κι έχω κι εγώ ένα εδώ, μικρούλι όμως, σε γλάστρα 🙂
Τι να πω, και πώς να σ’ ευχαριστήσω δεν ξέρω. Και τους δυο σας, δηλαδή, για όλα 🙂
Απ την καρδιά μου σ’ ευχαριστώ για την εικόνα. Και που με «σκέφτηκες» έτσι 😀 Και ξέρω πως κουράστηκες να φτιάξεις την ανάρτηση, μα εμένα ξεκούρασε την ψυχή και το βλέμμα μου
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦ!!!
και πολλά κι από τον Άκη σου 🙂
υγ. Ναι, η Ειρήνη μας είναι ακριβώς σαν το ψηλό έλατο 😉
Ευτυχώς Νατασσάκι που έκανα διάλειμμα στου Νεραιδοσύντροφου το blog και στο ποστ «ένα κοριτσάκι» έπεσε πολύ γέλιο ανακατωμένο με πολλά ????…εδώ τα σχόλια σας αφήνουν άλλο άρωμα…και τα λόγια περισσεύουν… 🙂
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦ! κλπ κλπ…
Και συ Νατάσσα είσαι το λουλούδι όλων μας ;-)))
Να ξέρεις από δω και πέρα θα είμαι εκεί στο ελατάκι που θέριεψε…θα είμαστε όλοι εκεί παρέα…ΕΝΑ ολόκληρο σωστό…
Σ’ ευχαριστούμε γλυκιά μας Άιναφετς αγαπημένη ΣυμΠολίτισα…δεν έχω αλλά λόγια…κάποια στιγμή τελειώνουν…
φιλιά!
Λίγο λίγο μπαίνω στο blog Δημήτρη μου…δεν αντέχω να διαβάσω τα σχόλια μονορούφι…πάω μια βόλτα έξω, πλένω κανένα πιάτο, μιλάω λίγο με τον Νίκο και του εξηγώ ότι αυτό που σε κάποιον θα φάνταζε σαν συναισθηματισμός για μένα είναι κάτι λεπτότερο. Αυτό που μπορώ να δώσω…το εισπράττω τριπλάσια… τόσο απλά!
Α ναι φιλιά αλλά τι φιλιά ΑΑΦ! 🙂
Αχ, τι να πω τώρα…Σιγα μη φτανει ενα ευχαριστώ. Τι γλυκια σκεψη αυτή μαγισσούλα μας.
Και πόσο μεσα επεσες, δεν φανταζεσαι πόσο πολύ. Λοιπόν αυτά το ασπρα μπουκετακια που όλα μαζί φτιαχνουν αυτό το λουλούδι που μου χαρισες (κι εγω δεν ξερω πώς το λενε) είναι απο τα αγαπημενα μου και πολύ πολύ οικεία λουλούδια. Στο χωριό όπου μεγαλωσα το εβλεπα παντού και μου αρεσε να το παρατηρώ. Πώς τα πολλά μικρούτσικα εφτιαχναν το ενα και μεγαλο ανθος, πώς τα μικρα γινόντουσαν μια σύνθεση, με μάγευε. Αχ, τι λουλούδι διαλεξες… Σαν τον κόσμο μας. Ο καθενας μόνος, μετα μπουκετα, μικρες παρεες, μετα ένας κόσμος, όλοι μαζί.
Πολλά πολλά ΑΑΑΦ!!!
Καλησπέρα Αναστασία μου…χαίρομαι που αυτό το λευκό καθαρό λουλούδι που φυτρώνει σε απίστευτες μεριές είναι και το αγαπημένο σου!
Ε μη μου πεις…είμαι τρομερή μαγισσούλα χι χι χι! Σε λίγο θα αρχίσω να το πιστεύω και η ίδια! 🙂
Είδες πως καταφέραμε να βρεθούμε σαν τα μπουκέτα μικρές παρέες αλλά με ανοιχτές καρδιές! 🙂
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλιά και καλό σου βραδάκι…αύριο θα σε ακούσω…(!)
Αύριο και μεχρι την Παρασκευή, έχω άδεια απο το ραδιόφωνο, επιστρεφω την αλλη Δευτερα, θα τα ραδιοφωνοπούμε τότε,
πολλα πολλα φιλια,
καλό βραδυ!!!!
Ευχαριστώ Μαγισσούλα μου, σε ευχαριστώ από καρδιάς για την όλο φροντίδα σκέψη σου. Αυτές οι αναρτήσεις για να γίνουν αισθάνομαι πως χρειάζονται πολύ κόπο και άγχος, για αυτο και νιώθω τιμή που με περιέλαβες. Εχτές σε σκεφτόμουν κι εγώ καθώς έβλεπα ένα μικρό αλλά συγκλονιστικό βίντεο με τίτλο «τι είναι» που δεν είχα ξαναδεί και που το σενάριο έχει γράψει νομίζω ο νεραϊδοσύντροφός σου. Συγκινήθηκα με το θέμα του, ανατρίχιασα ολόκληρη.
Να είστε καλά μαγισσούλα μου, φιλί μεγάλο, αληθινό 🙂 🙂
Φτερούλι μου,
Όντως αυτή η ανάρτηση μου πήρε χρόνο και σχετικό κόπο αλλά δεν με άγχωσε, αντιθέτως καθώς διάλεγα τα λουλούδια και έγραφα ότι τέλος πάντως έγραφα, γέμιζα από μια λεπτή ενέργεια…δύσκολα μπορώ να την περιγράψω, η κοντινότερη λέξη είναι φροντίδα…
Ναι το «Τι είναι αυτό» είναι σενάριο του Νίκου αλλά η σκηνοθεσία που είναι και το σημαντικότερο είναι του μικρού μας γιου Κωνσταντίνου…(cpil.info)όπου μπορείς να δεις και το συγκλονιστικό κατά την γνώμη μου, «Μικρές Χαρές», σε αυτό έκανα την καλλιτεχνική διεύθυνση!
Ναι και χάρη σε όλους σας είμαι καλά! 🙂 🙂 🙂
Βρε Μαγισσούλσ, μια θέση στον Κήπο σου μας έδωσες; Μια θέση στον κήπο της Εδέμ;
ΤΙ τιμή για μας!!!! Μικρούς και μεγάλους αυτής της οικογένειας!!!!
Ένα μεγάαααααλο ευχαριστώ σου στέλνουμε και φυσικά πολλά
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦ!!!!!
Καλή μέρα Νelly!
Αχ…αυτός ο κήπος που δεν τον αποκαλώ κήπο γιατί αν τον δεις συνολικά μοιάζει πιο πολύ με ζούγκλα αφού μόνη μου τον φροντίζω…»ξέρεις» περιμένουμε μπας και μας έρθει κανένα φράγκο να φωνάξουμε και κάποιον να κάνει τις χοντροδουλειές…μέχρι τότε χαίρομαι που φαντάζει σαν κήπος της Εδέμ…κάπως έτσι τον αισθάνομαι και εγώ μέσα στην καρδιά μου!
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια στους 4σας! 🙂
Καλή Μας Μάγισσα, συγκινήθηκα,υπέροχη ανάρτηση!!!Ευχαριστούμε για τις σκέψεις εκ μέρους των χαρταετών και να ξέρεις ότι σε σκεφτόμαστε κι εμείς…
Μάλιστα τώρα που πλάκωσαν τα μυρμήγκια στην κουζίνα λέω στο Βαλάντη (τον άντρα μου). Μπες λίγο στο ιστολόγιο της Άιναφετς να δεις, νομίζω σόδα προτείνει.χαχαχαχα
Ευχαριστούμε και πάλι για τις όμορφες σκέψεις και ανταποδίδουμε!!!Φιλιά!!!
Μα τι χαρά Βάλια, να αισθάνομαι πως και εγώ προσφέρω κάτι πρακτικό ακόμα και με τα μυρμήγκια…μόνο που το ιστολόγιο μου έχει μόνο τις εισαγωγές των βιβλίων μου…δεν το επιτρέπει ο εκδοτικός οίκος!
Πάντως μπορείς να με ρωτάς οτιδήποτε…ναι η σόδα είναι μια καλή λύση!
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦ πολλά πολλά! 🙂
Συμπλήρωση: Οι μικρές χαρές που αναφέρεις πιο πάνω είναι εξαιρετική ταινία, πρέπει να γίνει μάθημα σε σχολεία!!!
Στεφανία μου πολυαγαπημένη φίλη την καλημέρα μου και να έχεις μία πανέμορφη εβδομάδα.
Εννοείτε ότι το από καρδιάς δώρο σου θα κοσμήσει το blog μου.Σε ευχαριστώ που με σκέφτηκες.
Είχε κούραση η ανάρτησή σου το νοιώθω αλλά είμαι σίγουρος ότι σκεφτούσουν την πάρε-ούλα όταν την έκανες και,ελπίζω,η κούραση να γλύκαινε λίγο.
Ο κήπος σας,για πολλοστή φορά,είναι πανέμοφος!!!Άξια,άξια!!!
(Είναι η δεύτερη ανάρτησή σου που μας την αφιερώνεις και αρχίζει να μας κακομαθαίνεις στο λέω!!! 🙂 )
!!ΦΑΣΜΑ!!
Χαίρομαι ΑΦΓ…που το μυρωδάτο λουλούδι μου θα κοσμεί το blog σου…τιμή μου!
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια…αλλά εσείς με κακομαθαίνετε!!!
Να έχεις μια όμορφη βδομάδα με πολλά ΑΦ! 🙂
Τα σκυλάκια σου μου θύμισαν τον κήπο του παππού μου.Σθυγκινήθηκαλίγο σε εκείνη την φωτό!!
Σε ευχαριστώ!!!
Υ.Γ.:Ο Κουασιμόδος είναι στα άμεσα σχέδιά μου δεν σε ξεχνώ.
Φιλιά και πάλι!!
Καλημέρα μαγισσούλα μου.
Ένα παζλ που φτιάχνει τον όμορφο κόσμο σου είναι αυτό!!
Λατρεύω το γιασεμί όμως δεν έχω βάλει θεωρώντας πως δεν είναι ανθεκτικό. Λάθος μου!
Σ΄ευχαριστώ πολύ πολύ, η πολύ γλυκιά ανάρτησή σου ήρθε σε μια στιγμή μπλογκικής κούρασης. Όποτε λέω να το ξεκουράσω λίγο, όλο και κάτι γίνεται και μου δίνει το φιλί της ζωής:))
Συγκλονιστικό το στιγμιότυπο που επέλεξες να συνοδεύσει τις φωτογραφίες σου!!!
Καλή βδομάδα μαγισσούλα μου και πολλά πολλά πολλά ΑΦ:)
Καλημέρα Margo μου!
Αυτή η ταινία και η μουσική της είναι ότι ομορφότερο έχω δει, αναζήτησε την!
Ας πούμε και κάτι πρακτικό! 🙂
Άκου να δεις μπορείς να βάλεις το Γερμανικό γιασεμί, έτσι θα το ζητήσεις, είναι πάρα πολύ ανθεκτικό το έχω σε γλάστρα 17 χρόνια! Μεγάλωσε την φωτό και θα δεις ότι τα φύλλα και τα λουλούδια του είναι λίγο διαφορετικά, πάντως η μυρωδιά του αυτές τις μέρες έχει γεμίσει το σπίτι!
ΑΦιλιάκια στα μικρούλια σου και καλή μας βδομάδα!
Ωωωω σ ευχαριστώ τόσο πολύ Στεφανία μου !!!
Τι πιο όμορφο από το να είσαι στη σκέψη κάποιου την ώρα που αντικρίζει λουλούδια ? … και οι όμορφες κατακόκκινες παπαρούνες είναι αγαπημένες για διάφορους λόγους ..
Κάθε σου ανάρτηση είναι κι ένα στόλισμα της γειτονιάς γλυκιά μου μάγισσα …. έχεις τον τρόπο να κάνεις το συναίσθημα να ρέει , να προκαλείς χαμόγελα κι ελπίδα για έναν πιο ανθρώπινο κόσμο που ίσως βρίσκεται πιο κοντά μας απ ότι νομιζουμε .
Η χιονόμπαλα λέγεται βιβούρνο ( Viburnum opulus ) και είναι κι αυτό από τα αγαπημένα μου 🙂 … τωρα που το σκέφτομαι δεν υπάρχει φυτό που να το μισώ :))
Να έχεις μια υπέροχη γεμάτη θαύματα βδομάδα …. και μια υπέροχη νυχτιά :)))
Δεν φαντάζεσαι πόσο με έχεις συγκινήσει…..πωπω είμαι και λίγο Μάρθα Βούρτση, και μ’εχουν πάρει τα ζουμιά!!!! 🙂
Σ’ευχαριστώ πολύ καλή μου Μαγισσούλα!!!!! Να έχεις μια υπέροχη εβδομάδα, να κάνεις μόνο πράγματα που σε ευχαριστούν παρέα με τους αγαπημένους σου ανθρώπους! :))
Για τα λουλούδια και τα φυτά σου τι να πω, ειναι τέλεια!! Εγώ έβαλα μαστιχιές στις ζαρτινέρες μου στο μπαλκόνι. 14 μαστιχές και τις αγαπώ πολύ και πάνε υπέροχα. Στην αυλή μας την επιμέλεια έχει η μητέρα μου 🙂
Σ’ευχαριστώ πολύ πολύ
ΑΦιλιάααααααααααααααααααααααααααα!!!!
ΝΑριάδνη μου…αν εσύ είσαι λίγο Μ.Βούρτση εγώ τι να πω, που είμαι πολύ σνιφ σνιφ…με κάθε σχόλιο σας σνιφ και πάλι σνίφ…αφού τα διαβάζω λίγο-λίγο…ακριβύνανε και τα χαρτομάδυλα κάνει και ζέστη…ο τέλειος συνδυασμός!!!
Τώρα και με τις ζέστες έχουμε κλείσει και τα μωρά στο σπίτι και δεν λέει!!! 🙂
Μαστιχές σε ζαρντινιέρες!!!!!!!!!!!!!!!…αυτό το υπέροχο λατρεμένο φυτό να το βλέπεις κάθε μέρα…τι να πω…και πάλι μπράβο σου και πάλι μπράβο για την δουλειά που γίνεται και στο blog σου!!! 🙂
ΥΓ. Τυχερή και που υπάρχει αυλή και ακόμα πιο τυχερή που εκεί βρίσκεται η ΜΑΜΑ!!!!!!!!!!!!!!!!! 🙂
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια πολλά πολλά! 🙂
Καλημέρα Ηλία μου!
Και εσύ έχεις ένα μαγικό τρόπο να μιλάς στην καρδιά μου…
Ευχαριστώ για την βοτανολογική διευκρίνηση…και βοτανολόγος;
Εμείς μπορούμε και ομορφαίνουμε τον κόσμο, έτσι δεν είναι!!!
Να έχεις μια γεμάτη χαμόγελα βδομάδα! 🙂 🙂 🙂
Ααααα τι μαγικά είναι αυτά !!!! Πόσο πολύτιμη ενέργεια Μαγισσουλίνι τρυφερό !!!! Μας μοίρασες τα χρώματα και τις ευωδιές σου, μας έδωσες μια θέση στον παράδεισο !!!! Τέτοια κρυφή χαρά να ξέρω πως κάθε που θα ανθίζουν τα σπάρτα θα με σκέφτεσαι ( τώρα πια …θές δε θές χαχαχα) και ..κάθε φορά που θα προσπαθείς να τα κουμαντάρεις θα βρίζεις κι εμένα μαζί (@$$#παλιοξωτκο!!~&&^$^#@#@@ ) και μετά θα σε πιάνουν τα γέλια…..γιατί θα με φαντάζεσαι να σε κοιτάω μ’ένα πονηρούτσικο ντροπαλό δήθεν αθώο υφάκι…..
ΓΙΟΥΠΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ
ΕΧΩ ΠΙΆΣΕΙ ΘΕΣΗ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ !!!!!!!!
Σ’Ε Υ Χ Α Ρ Ι Σ Τ ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ ΠΟΛΛΎΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ !!!!
(Έεε θέλεις και να ξέρεις !!!! δεν κατάλαβες;;;; έναν μεγάααααλο έρωτα βέβαια !!!)
Χα χα χαααααααααααααααααααααα! Ξωτικούλι!!!
Σιγά να μην είχα καταλάβει…ως μάγισσα (!) ότι επρόκειτο για ερωτική σκηνή, αλλά ήθελα να το ακούσω και από σένα!
Φυσικά δυσκολεύομαι να το φανταστώ, γιατί όπως εξηγούσα σε παλαιότερο σχόλιο στο Ηλία τα σπάρτα για μένα είναι στο όριο του μισητού…θα προσπαθήσω λοιπόν:
Κάθεστε σ’ ένα πεζούλι φαρδουλό για λόγους άνεσης… είναι σούρουπο και αυτό γιατί μπορείς να δεις ότι η υπέροχη λιγωτική ευωδιά έρχεται από αυτά τα «όμορφα» κατά τα άλλα λουλουδάκια… και φτάνει!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια!!!
Ήρθα στο δωμάτιό μου να ξεκουραστώ λίγο…
Και νιώθω μια σπρωξιά…μα τι σπρωξιά….
Ήταν το ξωτικό και μου ‘ελεγε..τσακίσου και πήγα στην Αϊναφετσ.
Τσακίστηκα και ήρθα…
Και αποτσακίστηκα..
Αν υποψιασθώ ότι δεν έχεις ιδέα ένα vindeo που είχε κυκλοφορίσει πριν μερικά χρόνια στο youtub και το έγραψες αυτό {(ότι δηλαδή το αγιόκλημα με θυμίζει (σε σένα)} από μόνη σου θα μαζέψω τα τσακίδια μου και θα αρχίσω να ουρλιάζω….
Σε αυτό το video κάποιος με ρώταγε αν είμουν λουλούδι ποιό λοιλούδι θα ήθελα να είμουν….και απαντούσα….ΑΓΙΟΚΛΙΜΑ…
Μαγισσούλα… αν δεν ξέρεις κάτι για το video αυτό.. θα τα παίξω… Είσαι πραγματική μάγισσα…
Το καταπληκτικό σου αφιέρωμα στους φίλους μας, ανέβασε τον πήχυ (αν υπήρχε) σε ύψη απροσμέτρητα…. Σχεδόν όση και η αγάπη μας σε σένα…
Και μην νομίσεις πως δεν θυμάμαι… την καλοκαιρινή υπόσχεσηηη
Αγαπημένη μου…μας Φρακταλίδιοοοοοοοοοοοοοοο!
Για να μην αρχίσω να ουρλιάζω και εγώ…και ξέρεις ή μάλλον δεν ξέρεις τι γίνεται όταν οι μάγισσες ουρλιάζουν…εξήγησε μου για αυτό το video…παρακαλώ γιατί εγώ έχω blog από τον Ιούλιο του 2009 δλδ κοντεύει χρόνο…και πριν ούτε internet δεν ήξερα ν’ ανοίξω!
Αχ…αχ..χαχαχαααααααααχ!!!
Αγαπημένο μου ΑΓΙΟΚΛΙΜΑ παρακαλώ σώσε με…γιατί θ’ αρχίσω όντος να πιστεύω ότι είμαι «κανονική» μαγισσούλα…γιατί σ’ αυτή την ανάρτηση δεν είσαι η μόνη «παθούσα»…τι το ήθελα το Άιναφετς τα blogs και δεν συμμαζεύεται!!!
Όσο για την καλοκαιρινή υπόσχεση…έχει αρχίσει να μην εξαρτάται από μένα…για να δούμε…έχετε γάμους (με το καλό!) και εμείς βαφτίσια…η Ίριδα μας!
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦ ΚΑΙ περιμένωωωωωωωωωωωωωωωωω!
Kαλησπέρα Φιλενάδα μου ,αλλά δεν παίζω εμένα μου έβαλες τα δύσκολα ,σπάσαμε το μυαλό μας με τη Δώρα.Αυτό λέγεται καρπόκαψα αλλά ποιού λουλουδιού είναι?τέτοια κάνει και η τριανταφυλιά.
Να το πάρει το ποτάμι.
Πήγαμε με τη Δώρα στη Τρίπολη(έκανα σχετική ανάρτηση)και στη Λίμνη Λάδωνα.Επίσκεψη στα πάτρια να δούμε μάνα εγώ πατέρα η Δώρα.
Καλημέρα Δώρα και ΑΦ Μιχάλη!!!
Χα χα χα…αυτόν τον τρόπο βρήκα για να «εκδικηθώ» τις δύσκολες αλλά άκρως ενδιαφέρουσες αναρτήσεις σου…εδώ κολλάει «όποιος αγαπάει παιδεύει»… 🙂
Της τριανταφυλλιάς η καρπόκαψα δεν είναι πετί-πουά!
Λοιπόν αυτή η καρπόκαψα…κατά τα άλλα τρομερή ονομασία…είδες που έχει και κολλημένο ταίρι; Τυχαίο??? 🙂
Είναι της ΤΣΙΤΟΝΙΑΣ…!
ΑΦ και πάω να απολαύσω το ταξιδάκι σας! 🙂 🙂
Καλησπέρες σε όλους!
Καιρό τώρα έχω μπανίσει την ανάρτηση αυτή στο μπλοκούλι αλλά τώρα κατάφερα να σας γράψω…( για το μπανίσει βλέπε λεξικό τρέλας χιχι 😛 )
Την ταινία για να πω την αλήθεια δεν την έχω δεί και ούτε την είχα ξανακούσει…λίγο που είδα στο βιντεάκι φαίνεται ενδιαφέρουσα..
Κατα δεύτερων ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ πολύ πολύ…είναι πραγματικά όλα μα όλα υπέροχα…
Yes αυτοί είμαστε και σε όποιον αρέσουμε για τους άλλους απλά δεν θα μπορέσουμε.. 😉
Χμμ σκέφτηκα σκέφτηκα…και κατέληξα στα εξής..
Εμένα μου θυμίζεις……..
(τώρα δεν ξέρω πως ακριβώς θα βγει αυτό που θα βάλω αλλά πιστεύω να βγάλετε άκρη…θα τα βάλω σε συνέχειες χιχι!)
http://s254.photobucket.com/albums/hh91/Papaki007/?action=view¤t=P50301401-1.jpg&newest=1
ομορφιά…ζωντάνια…περίτεχνικότητα(new λέξη χιχι) ->>
http://s254.photobucket.com/albums/hh91/Papaki007/?action=view¤t=P50301191-1.jpg&newest=1
το περιέργο…το μυστηριώδης…ανατρεπτικό…πολύχρωμο…απλά διαφορετικό… ->>
Και τέλος…..(θα μπορούσα να βρω άλλα 500σια αλλά είπα να σταματήσω κάπου εδώ μην βγει καμιά παντόφλα απ το pc και με πάρει παραμάζομα! χαχαχα 😛 )
http://s254.photobucket.com/albums/hh91/Papaki007/?action=view¤t=DSC01045-1.jpg&newest=1
ελευθερία…πίνακας ζωγραφικής…τα ξέρουν «όλα»…είναι απλά μαγικά…και παντού!
Υ.Γ. οι φωτό είναι απ την βεράντα μας και απ καλοκαιρινές διακοπές καλή ώρα με το καλό!
Καλό καλοκαιράκι να έχουμε όλοι με το καλό!
Καληνύχτα και όνειρα γλυκά σε όλους!
Μάκιαααααααα πολλά και αγκαλίτθεθ! 🙂 Και πολλά χαμογελάκια φυσικά εεεε!
Φωτεινό * μας!!! 🙂
Ωραία όλα αυτά…ωραίος μπακσές…έχει για όλα τα γούστα…και ευχαριστούμεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε!
Σαν «σπαστική» πολύυυυυυυυυυυυυυυυυυ! μεγαλύτερη σου, μια σπαστική ερώτηση: «Πώς πάει η ΠΕΡΙΕΞΕΤΑΣΤΙΚΌΤΗΤΑ; Καινούργια άγνωστη λέξη?
Θέλω σοβαρή απάντηση τεκμηριωμένη με επιχειρήματα που να στέκουν!!! χι χι χι…
Όσο για τα μάκια θα το σκεφτώ!!! 🙂
Yes for all γούστα χαχαχαχαχα!
Μόνο που απευθυνότανε λιγάκι πιο προσωπικά… 😉
Χαχαχαχα! θπαθτική ερώτηση? χμμ τσού μια χαρά ερώτηση είναι απλά εγώ έχω πάρει διαζύγιο μαζί της χιχιχι!Καινούρια λέξη ναι αλλά σαν χαζοχαρούμενο που μαι γω την έπιασα..απ τα μαλλιά χαχαχα!
Καλά πάει αλλά με το καροτάκι και σπρόχτοντας και φυσικά στολισμένη με πολύ γρίνια και λειπά με αυτές τις ζέστες και την εποχή!!
Σε κατατόπισα πλήρως νομίζω ε? χαχαχαχαχαχαχα!
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦμάκιαααααα και αγκαλίτθα με ανεμιστηράκι μαζί χιχιχι! 😀
Η Τσιτόνια είναι η Γιαπωνέζικη κυδωνιά,το είχα σκεφτεί ότι μπορεί να είναι κυδωνιά με βοηθούσε το φύλωμα αλλά η καρπόκαψα δεν βοηθούσε και έτσι το απορρίψαμε.
Πάντως είναι γεγονός ότι η τσιτόνια σπανίζει στη Πελοπόννησο.
Η κυδωνιά που όπως είδες υπάρχει στο κήπο μας στη ΤΡΙΠΟΛΗ και έχει καρπό και η αδελφή μου και η μάνα μου θα κάνουν γλυκό και μαρμελάδα.Στην ίδια φωτό υπάρχει και μια καρπισμένη καρυδιά,φουντουκιά και ένα έλατο.
Καλέ Μιχάλη μου, η Τσιτόνια είναι θάμνος με φρικτά αγκάθια και κάθε χρόνο την κλαδεύω, όταν ανθοφορεί δεν έχει φύλλα μόνο κατακόκκινα λουλούδια, αυτή την εποχή έχει μόνο φύλλα και το ζεύγος καρπόκαψα. Η κυδωνιά είναι κανονικό δένδρο και τα κυδώνια της είναι τεράστια, πώς και οι Γιαπωνέζοι τα συσχετίζουν;
Με τα κυδώνια μου κάνω ζελέ κυδώνι, γλυκό του κουταλιού και κυδωνόπαστο!
Φουντουκιά που είναι και ο αγαπημένος μου ξηρός καρπός, δεν έχω φυτέψει, αλλά έχω 10 φιστικιές και 3 καρυδιές…και περιμένω και το γλυκό καρυδάκι της Νατάσσας…χμ!
Καλοφάγωτα τα κυδώνια σας με παγωτό καϊμάκι!!! 🙂
Τιμή μου το ευωδιαστό δώρο και η θέση στον κήπο και τη σκέψη σου. 🙂
ευχαριστοφιλάκι γλυκό
Marillia καλημέρα!
Ναι…πρόλαβα να πάρω μερικές φωτογραφίες, γιατί τώρα πριν σκοτεινιάσει δεν πολυκόβω βόλτες στο κήπο…αυτή η ζέστη με έχει τσακίσει!
Θέλω να ξέρεις πως το άρωμα της λεβάντας είναι το τέλειο ηρεμιστικό κάτι που το έχουμε όλοι ανάγκη… και προσωπικά μετά από το γιασεμί είναι το αγαπημένο μου!
ΑΦΓλυκύτατο !!! 🙂
Στεφανία μου,υπέροχα!!!Τι παράδεισος είναι αυτός!!!:)))Μπράβοοοο!!!Ευχαριστώ ακόμη για το όμορφο δωράκι σου!!!Μου αρέσει πολύυυ!!!!Να διορθώσω μόνο ότι δεν είμαι δασκάλα νοηματικής αλλά είμαι δασκάλα ειδικής αγωγής που φέτος ολοκλήρωσα τους 4 κύκλους (χρόνια εκμάθησης)της ελληνικής νοηματικής γλώσσας και για Επάρκεια θα δώσω- με υγεία -τον ερχόμενο Νοέμβριο!!!:)
Τώρα με τους κύκλους αυτούς μπορεί να βρεθώ και σε σχολείο κωφών/βαρηκόων ,φέτος ήμουν σε τμήμα ένταξης δημοτικού σχολείου για παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
Ευχαριστώ πολύ ξανά και να είσαι καλά με τους αγαπημένους σου ανθρώπους!!!:)))
φιλάκια********
Φωτεινή μου,
Θέλω να ξέρεις ότι για μένα είσαι Δασκάλα…θα θυμάμαι πάντα το «καλό καλοκαίρι» που μου είχες μάθει στην νοηματική…τόσο σημαντικό για μένα…αυτά τα παιδάκια με τις ειδικές ανάγκες μου βγάζουν τεράστια τρυφερότητα όπως και οι δασκάλες τους!
Σ΄ευχαριστώ που είσαι εδώ γύρω…για να τα λέμε!
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια! 🙂
Χαχα, δέντρο για μένα:)
Ξέρεις τί λενε για τα δέντρα, είναι διαφορετικά από τα λουλούδια, λουλούδια μπορεί να βάλει ο καθένας, δέντρα μπορούν να φυτέψουν μόνον λίγοι: Το δέντρο μπαίνει εκεί που θεωρείται σπίτι, ΜΟΝΟ…
Για να σταθεί και να ριζώσει, και να απλώσει κλαδιά και φύλλα, να αποχτήσει τον αποκλειστικό του χώρο, το «μέρος» του…Και να μείνει μέχρι και μετά από μας, και να κρατήσει τη θέση μας…
Τις αγαπάω τις ιτιές, επειδή έχουν πείσμα, και τα λυγερά κλαδιά τους κυμματίζουν με τον άνεμο, και μοιάζουν με καράβια ριζωμένα στο έδαφος…
Kαλό βράδυ, από το παγωμένο Chch
(Ξέχασα: το λευκό λουλούδι από το άγνωστο φυτό, είναι το λουλούδι της καυκαλήθρας (στην Κρήτη τη λένε «μυρώνι»), που το βάζουμε στις πίτες)
Αρτανις,
αυτό είναι το μυρώνι; Δεν το ήξερα! Ε, ρε τι πίτες εχασα τόσον καιρό…
Μα φυσικά Artanis δένδρο για σένα…η κλαίουσα σ’ έφερε κοντά μου… κοντά στο σπίτι μου και δεν το ξεχνώ!
Το μόνο που ποτέ δεν κατάλαβα το γιατί, είναι γιατί στο Φενγκ Σούι την θεωρούν γουρσούζικια!
Ευχαριστώ και για το τραγούδι με τα τόσο όμορφα λόγια!
Και ευχαριστώ και για την καυκαλήθρα, σε τι μορφή την βάζουμε άραγε στις πίτες και φτιάχνω τόσο συχνά;
Η Αναστασία-Καλημέρα που δυστυχώς την ώρα που έχει εκπομπή στην Ερτ 3 εσύ κοιμάσαι, σ’ ευχαριστεί και εκείνη!
ΑΦιλιά από την hot Ελλάδα!
Κάτι σε περιμένει στο καλημεροblogόσπιτο,
ΑΦιλιά πολλά πολλά!
Ω, άργησα τόσο!
Ξεκίνησα ταξιδεύοντας με το υπέροχο βιντεάκι και σκέφτηκα ότι η μαγισσούλα άρχισε πάλι τα μαγικά της …:)
Σιγά σιγά άρχισα να βλέπω τα λουλούδια και σκέφτηκα ότι η μαγισσούλα ζει σ’ έναν παράδεισο που έχει φτιάξει με πολύ ισχυρά φίλτρα αγάπης..:)
Και ξαφνικά περπατώντας σε ένα μικρό μονοπάτι του, μου χαρίστηκε ένα μοναδικό τριαντάφυλλο, με τα πιο όμορφα (επίσης μαγικά) λογάκια να το συνοδεύουν..:)
Η τελευταία σκέψη μου αποχαιρετώντας το μαγικό blog, ήταν πως η μαγισσούλα είναι μία όμορφη νεράιδα παραμυθιού και έφυγα γεμάτη χαρά, παίρνοντας μαζί μου το μαγικό τριαντάφυλλο.
Το ευχαριστώ είναι πολύ λίγο για τη «σκέψη» μέσα στο τριαντάφυλλο που μου χαρίστηκε!
Άργησες; Ο χρόνος στον κόσμο των αστεριών υπάρχει άραγε, Άστρια;
Το video που έβαλα αυτό κάνει, μεταφέρει σ’ ένα κόσμο μαγικό και δημιουργεί μια γλυκιά μελαγχολία για κάτι άλλο…έξω από αυτόν τον κόσμο!
Χαίρομαι που μπορώ και «επικοινωνώ» με ανθρώπους σαν και σένα!
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια τριανταφυλλένια! 🙂
ωραία πράματα αιναφέτσ μου παρεπιπτόντως το λουλούδι που σε έκανε να σκεφτείς την αναστασία δεν θυμάμει πως το λένε αλλά το αποξειραίνεις και το πίνεις σαν τσάι είναι πολύ καλό για τα αρθριτικά, πολλά φιλιά.
Καλώς την Trelokomitsa μου! 🙂
Καυκαλήθρα το λένε ή μυρώνι…λέει η Artanis που μας γράφει από Ν. Ζηλανδία!
Ευχαριστώ για το γιατροσόφι…αυτό δεν το έχω στο βιβλίο που έγραψα πριν από χρόνια, «Γιατροσόφια» από τις εκδόσεις libro… για πολλά χρόνια μάζευα γιατροσόφια…αν θέλεις διάβασε εδώ την εισαγωγή του βιβλίου…ξέρω πως και εσύ έχεις αυτό το ψώνιο!
Πάντως αρθριτικά δεν έχω ακόμα…χι χι χι! αλλά θα αρχίσω να το μαζεύω γιατί δεν ξέρεις πότε αυτά μπορούν να σε κτυπήσουν!
Τι καλά όταν περνάς από εδώ! 🙂
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια υγεινά!