Πολύ απλά μπαίνω στη θέση του άλλου…
Ενσυναίσθηση… να είσαι σε θέση να δεις την πραγματικότητα από την οπτική γωνία του άλλου, να καταλάβεις πώς νοιώθει, πώς αντιδρά , γιατί αντιδρά…
Ενσυναίσθηση…είναι μια λέξη που λίγοι γνωρίζουν και είναι μια ικανότητα που όλοι διαθέτουμε.
Συμμερίζομαι τη συναισθηματική κατάσταση του άλλου, κατανοώ, είμαι διαθέσιμος, δεν απαιτώ…
Μήπως πρώτα πρέπει να νιώθεις αγάπη για τον άλλο, η αγάπη δεν είναι μόνο ερωτική, αλλά και μητρική, πατρική, αδελφική, συναδελφική…απλά ανθρώπινη!
Και η αγάπη γίνεται αντιληπτή όταν υπάρχει καλοσύνη, σεβασμός, φροντίδα…
Χρειάζεται σοφία για να κατανοήσουμε βαθιά μέσα μας, πως ο,τι πονάει έναν άνθρωπο, πονάει όλη την ανθρωπότητα…
Η ενσυναίσθηση είναι μια λέξη, που συναντάμε και θα συναντάμε όλο και περισσότερο στην εποχή μας.
Έχω την βαθιά αίσθηση πως το επόμενο βήμα στην εξέλιξη της ανθρωπότητας θα βασίζεται στην ενσυναίσθηση, στην αλληλεγγύη, στην εμπιστοσύνη…
Μήπως η ενσυναίσθηση απαιτεί ένα πολύ καλό μάτι και ένα πολύ καλό αυτί…για να μπορέσεις ν’ ακούσεις τον άλλο και έτσι να μπεις στη θέση του;
Μήπως είναι αυτό που λένε, οι Άγγλοι: «Μπαίνω στα παπούτσια του άλλου», πώς αλλιώς να τον νοιώσεις;
Υπάρχει επικοινωνία χωρίς ενσυναίσθηση;
Η Μάγκαρετ Μιντ λέει:
«Ποτέ μην αμφιβάλλετε για τη δύναμη μικρών ομάδων ανθρώπων να αλλάξουν τον κόσμο»...
Μπορεί να αλλάξει ο κόσμος αν δεν λειτουργήσει η ενσυναίσθηση…
Άιναφετς 
Μια μικρή προσωπική εμπειρία θα καταθέσω, Μαγισσούλα μου.
Αρκετά χρόνια πριν, το σχολικό έφερε τον 4χρονο τὀτε ανιψιό μου από τον παιδικό σταθμό μέχρι να σχολάσουν οι γονείς του από τις δουλειές τους. Του πρότεινα να τον πάω στο παρκάκι της γειτονιάς μου για να παίξει. Τα ματάκια του έλαμψαν, αγκάλιασε την μπάλα του και με περίμενε να πάρω τα κλειδιά μου. Στην πόρτα όμως κοντοστάθηκε σαν να άλλαξε γνώμη. «Και ο παππούς;» με ρώτησε. «Δεν θα έρθει μαζί; Θα μείνει μόνος του;»
Ήταν από τα πιο ισχυρά μαθήματα ενσυναίσθησης -συναισθηματική ευφυΐα, το χαρακτήρισα τότε- που πήρα στη ζωή μου!
ΑΦιλάκια
Ευχαριστώ Υπατία για την μαρτυρία…
Η ενσυναίσθηση εφαρμόζεται στην ψυχιατρική- ψυχολογία και ειδικά ο Roger την συνιστά στην εκπαίδευση… (δεν ήθελα να επεκταθώ σ’ αυτή την ανάρτηση..).
Στο google, μπορούμε να διαβάσουμε, την επιστημονική πλευρά τής ενσυναίσθησης!
Καλή νύχτα, πλέον…ΑΦιλάκια,! :))
Εχει να μας δώσει κανένα παράδειγμα η Μάργκαρετ?
Οι μόνες ομάδες που μου έρχονται στο μυαλό είναι οι Μπίλτεμπεργκς, οι g20 και δεν είμαι σίγουρος για το πόσο ενσυναίσθητοι είναι.
Οτι αλλάζουν τον κόσμο πάντως τον αλλάζουν.
Για την Ελλάδα μου έρχονται στο μυαλό κάτι άλλες ενσυναίσθητες ομάδες όπως κομματόσκυλα, συδικαλιστές που δεν ξέρω αν αλλάξουν τον κόσμο αλλά τα φώτα μας τα άλλαξαν σίγουρα.
Καλη εβδομάδα καλή μου φίλη.
Ω! Θαλασσό-κράτορα!
Ενσυναίσθηση σημαίνει μπαίνω στη θέση του άλλου για να τον κατανοήσω και να μπορέσω να τον βοηθήσω (μόνο αν μου το ζητήσει) χωρίς να σκέφτομαι το προσωπικό μου όφελος…και ξέρω πολύ καλά ότι εσύ ειδικά… ξέρεις τι σημαίνει ενσυναίσθηση!!! 😉
Στα κομματόσκυλα και στις λοιπές του είδους ομάδες, η λέξη ενσυναίσθηση είναι και θα είναι άγνωστη!!!
Εμείς τι κάνουμε;
Τώρα, σίγουρα φταίω κι εγώ, που πετώ ένα κείμενο της Μάργκαρετ….και το αφήνω ξεκάρφωτο! 😦
Όταν λέω, πως μικρές ομάδες μπορούν ν’ αλλάξουν τον κόσμο, εννοώ άτομα που βλέπουν τα πράγματα από την ίδια σκοπιά…που ενσυναισθάνονται… βοηθιούνται μεταξύ τους και με την καλοσύνη τους, (για να μη πω Αγάπη), μπορούν να στηρίξουν…ακόμα και ψυχολογικά και να συμβάλουν στην αλλαγή!!!
Καλό βραδάκι καλέ μου φίλε! 🙂
Πρώτα με μπερδεύει η τελευταία σου φράση.
Μετά θα διαφωνήσω μαζί σου και με την Μάργκαρετ γιατί μέχρι τώρα η κοινωνία έχει δείξει το αντίθετο. Οι μικρές ομάδες δρούν για το συμφέρον τους γι αυτό υποφέρει ο κόσμος. Συμφωνώ με τον κ. προλαλήσαντα 🙂
Οι πιο φτωχές χώρες έχουν το μεγαλύτερο φυσικό πλούτο. Πού είναι η ενσυναίσθηση εκεί?
Αυτά που περιγράφεις είναι το ιδανικό. Στατιστικά πόσο ισχύει?
Ποιος ακούει τον άλλο αν δεν έχει όφελος? Ποιος ενδιαφέρεται αν δεν θίγονται τα συμφέροντά του? Ας είμαστε ειλικρινείς.
Ποια η διαφορά της συναίσθησης με την ενσυναίσθηση?
Φιλιά μάγισσα
Ναι Θαλασσένια μου, έχεις απόλυτο δίκαιο να σε μπερδεύει η τελευταία φράση…έτσι εξηγώ στον προλαλήσαντα (!) γιατί έβαλα αυτή την φράση…είναι αυτό που πολύ απλά, έχεις και εσύ αναφέρει σ’ ένα σχόλιο σου, μικρές ομάδες, πορεύονται…χέρι- χέρι!!!
Η λέξη ενσυναίσθηση περιγράφει μια γνωστή στους ψυχολόγους κατάσταση ενός ατόμου που βοηθάει, συμπαραστέκεται ….
Μα…τι λέω, ξέρεις τόσο καλά…για σκέψου τους τελευταίους μήνες, πώς είναι η καθημερινότητα σου…είσαι μες την ενσυναίσθηση…και παρακαλώ, πιο το όφελος σου, όταν τρέχεις να συμπαρασταθείς… όταν μέσω mail εξηγείς σε «άσχετους» τα ακατανόητα διαδικτυακά; χαχα! 😉
Συναίσθηση, είναι «η απόλυτη επίγνωση και συνείδηση μια κατάστασης»…
Εν-συναίσθηση, είναι συναίσθηση…μόνο που το εν προσθέτει ότι εμπλέκεσαι προσωπικά ….απλά είναι η γνωστή μας συμπόνοια!
Και. αν δεν αλλάξει νοοτροπία ο καθένας μας, η ενσυναίσθηση θα παραμείνει, όρος τής ψυχιατρικής!
ΑΦιλιά…ενσυναισθητικά, Θαλασσένια μου! :))
Τέλειο… 😉
Αλλιώς, Συμπόνια…:)))
Ακριβώς… 😉
Ευχαριστώ! :)))
Λίγο το λίγο, θα μάθουμε στους ανθρώπους να λειτουργούν με ενσυναίσθηση…Πιστεύω κι εγώ πως μόνο αυτό θ’ αλλάξει τον κόσμο. Και έχω βαθειά πίστη πως θα γίνει…
Κάποιοι, έχουμε μέσα μας τον τρόπο. Για άλλους χρειάζεται εκ-παίδευση…Μονάχα η δύναμη της Αγάπης θα μας ανοίξει νέους δρόμους…
Νιώθω…πως η αρχή έχει γίνει…πολλά χρόνια πριν. Βρισκόμαστε στη φυσική συνέχεια της.
Αρκεί…τα μάτια ν’ ανοίξουμε διάπλατα. Όχι τα μάτια του Νού…μα της Ψυχής…για να τα δούμε όλα καθαρά…σαν κρύσταλλο. Τότε, απλά, θα κατανοήσουμε…
Σε φιλώ! Και μια όμορφη μέρα σου εύχομαι…
Η Αγάπη είναι συμπόνοια και για ν’ ανθίσει στην ανθρωπότητα η ενσυναίσθηση, πρέπει ο καθένας μας να βάλει το λιθαράκι μου!!!
Μ’ αρέσει Ευαγγελία η αισιοδοξία σου και σ’ ευχαριστώ που και εσύ βάζεις εδώ το προσωπικό σου λιθαράκι!
Καλό βραδάκι! :))
Τι υπέροχη λέξη! Και πόσο λίγα μαθαίνουν γι΄αυτή τα παιδιά μας μέσα από το σχολείο και τα μήντια…Αντίθετα προωθείται ο ανταγωνισμός και η επικράτηση του πιο «ξύπνιου».
Ποτέ δεν είναι αργά να μάθουμε, ίσως η κρίση μάς δίνει την ευκαιρία.
Καλησπέρα στην ενσυναισθητική μανούλα!
Αν ψάξεις λίγο στο google θα δεις πως εκτός από ψυχολόγους, υπάρχουν εκπαιδευτικοί, που εφαρμόζουν την ενσυναίσθηση και έτσι βοηθούν στη διαπαιδαγώγηση!
Και εγώ πιστεύω, πως η κρίση μας μαθαίνει!….
Βασικά κάθε κρίση διδάσκει…. 😉
Αφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφιλάκια! :))
Ε, ναι, το λάβαμε το μήνυμα. 😉
γλυκοφιλάκι
Χαχα! Είδες πως υπάρχουν και μηνύματα…που εύκολα και γρήγορα φτάνουν στον «παραλήπτη»! 😉
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκι γλυκύτατο! :))
Στα λόγια όλα όμορφα και εύκολα είναι Στεφανία μου.Στη πράξη χωλαίνουμε.Ειδικά σε μία χώρα που ισχύει το «ο θανατός σου η ζωή μου».Ίσως το περιγράφω λίγο ωμά αλλά έτσι είναι.
!!ΦΑΣΜΑ!! μαγισσούλα μου…
Καλησπέρα ΑΦΓιάννη μου!
Αυτό που περιγράφεις, δυστυχώς είναι έτσι….και δυστυχώς ισχύει για όλη την ανθρωπότητα…η ενσυναίσθηση, είναι προσωπική υπόθεση του καθενός!
Καλό απόγευμα…κατά τα άλλα! 😉
Καλησπέρα Αιναφετς , πάρα πολύ ωραίο θέμα έβαλες σήμερα.
Να είμαστε ζηλωτές. Ζηλωτής είναι εκείνος που αγαπάει ολόψυχα τον συνάνθρωπο του και τον Χριστό και στο όνομά του διακονεί τον άνθρωπο. Αγάπη στους ανθρώπους, στους συγγενείς-φίλους και πρώτιστος στην οικογένεια του….
Πάθος, πόθος, δάκρυα, κατανόηση, ταπεινότητα, με κατάνυξη, όχι σκόπιμα. Όλα από καρδιά!!!!
Μπορείς να περιποιηθείς έναν άστεγο; έναν εγκληματία; έναν (παρανοϊκό); όταν έχει ανάγκη, να του μιλήσεις, να ανατραφείς μαζί του. Να υπάρχει σεβασμός της ελευθερίας του άλλου. Όπως ο Χριστός ίσταται επί την θύραν και κρούει, χωρίς να την παραβιάζει, αλλά περιμένει την ψυχή μόνη της κι ελεύθερα να Τον δεχτεί, έτσι κι εμείς να στεκόμαστε μπροστά στην κάθε ψυχή, στον κάθε άνθρωπο…..
Και εφόσον φτάσουμε σε αυτό το ταπεινό επίπεδο(κάπως δύσκολο)θα μπορούμε να λέμε
Έχουμε Ενσυναίσθηση των πραγμάτων………….
Καλή συνέχεια.
Χαίρομαι που σου άρεσε το κείμενο…και πως «νιώθεις» πόσο σημαντική είναι η ενσυναίσθηση στις διαπροσωπικές μας σχέσεις!
Ευχαριστώ! :))
Στεφανία, πολύ σημαντικό αυτό το κείμενό σου.
Το πρόβλημα των ανθρώπων είναι ακριβώς ότι δεν έχουν ενσυναίσθηση. Δεν καταλαβαίνουν, δεν θέλουν, δεν μπορούν, δεν μπαίουν στη θέση του άλλου. ‘Ετσι αλληλοπληγώνονται διαρκώς. Απαιτείται ωριμότητα και γνώθι σ’ αυτόν για να φτάσουμε στην ενσυναίσθηση, και την έχουν ελάχιστοι. Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων είναι εγωιστές. Για αυτό η ανθρωπότητα προχωράει με πολύ αργά βήματα…….
Ευτυχώς υπάρχουν και αρκετοί, που έχουν αγάπη να δώσουν……….
πολλά φιλιά ;-)))))))))
Οι περισσότεροι άνθρωποι Ειρήνη μου, (Ευτυχώς όχι όλοι):
Δεν ακούν τον άλλο…
Δεν συζητούν…
Δεν προσπαθούν να κατανοήσουν τον άλλο…
Δεν αντιλαμβάνονται…
Δεν είναι διαθέσιμοι…
Δεν μπαίνουν στη θέση του άλλου…
Δεν νοιάζονται….
Δεν κτίζουν σχέσεις εμπιστοσύνης…δεν, δεν, δεν…
ΑΦιλία, πολλά πολλά! :))
Αντί άλλου σχολίου,ένα τραγούδι (μια και η ΦΕΜ κάπου έχει χαθεί πάλι)
Ένα τεράστιο, αληθινό ,από τα βάθη της καρδιάς μου Φιλί.
Και όπως μας τραγουδά (μες στην ενσυναίσθηση), ο Κότσιρας…έτσι κι αλλιώς, να επιστρέψουμε δεν μπορούμε….
Και ας ελπίσουμε πως δεν θα έχουμε με κανένα σύννεφο δεσμό! 😉
Η ΦΕΜ…μόνο από εδώ χάθηκε…απλά πνίγεται στη δουλειά!
Κρατώ και ανταποδίδω το τεράστιο φιλί καρδιάς! :))
υπάρχουν άραγε αρκετοί εκει έξω για να πάει κάτι μπροστά με οφελος το γενικό καλό;;;
δεν εχω καμία δυστυχώς πίστη οτι εχει μείνει κανένας..
ίσως κανένας κρυφοενσυναίσθητος….
Είναι προφανές Βίκυ μου, πως εκεί έξω δεν υπάρχουν αρκετοί για να πάει κάτι μπροστά, με όφελος το γενικό καλό…
Στη μπλογκογειτονιά μας όμως…υπάρχουν αρκετοί και όσο περνάει ο καιρός θα γινόμαστε περισσότεροι! 😉
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦφιλάκι !
ίσως είναι η απάντηση στην πρόσφατη ανάρτησή μου
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!….Pickifriki! 😉
ενσυναίσθηση…τι όμορφη λέξη
τι υπέροχη η ελληνική γλώσσα
τι λεπτό και σοφό μήνυμα…
βαθιά ουσιαστική κι εμπνευσμένη ανάρτηση
καλημέρα
Καλημέρα Όλυ μου! :))
Και να φανταστείς πως αυτή η υπέροχη όμορφη λέξη, δεν υπάρχει στο λεξικό του Μπαμπινιώτη!!!
Την πρώτη φορά που την συνάντησα, ήταν σ’ ένα περιοδικό μόδας, (σ΄ένα ενδιαφέρον άρθρο), περιμένοντας να μου γράψει φάρμακα ένας γιατρός!!!
Στη συνέχεια την ανέφερα στον Νεραϊδσύντροφο-Παραμυθά-άνδρα μου…που μου είπε πως αυτή η λέξη δεν υπάρχει….τώρα έμαθε (και αυτός), ότι υπάρχει και έχουν γραφτεί και ολόκληρες μελέτες πάνω στην ενσυναίσθηση!!! 😉
ΑΦ! και μια όμορφη μέρα θα σου ευχηθώ…νησιώτισσα! :))
Τελευταία νομίζω ότι καταλαβαίνω όλο και περισσότερο την έννοια της ενσυναίσθησης. Δυσκολεύομαι όλο και περισσότερο να κρίνω αρνητικά τους άλλους, διότι βλέπω ότι μπορεί να αντιδρούν όπως αντιδρούν απλώς επειδή έχουν τελείως διαφορετικές σκέψεις ή πραγματικότητες. Δεν το αναφέρω ως δικαιολογία αυτό, αλλά ως κατανόηση.
Καλή συνέχεια και ΑΦ!
Καλησπέρα Γιώργο μου! :))
Αυτό είναι ακριβώς η ενσυναίσθηση…κατανόηση!
Και πρακτικά σε βοηθά να μην εκνευρίζεσαι με τους γύρω σου!!! χαχα! 😉
ΑΦ! και καλή συνέχεια και σε σένα φίλε μου…πάντα με ενσυναίσθηση! :))
Εγώ παραμένω αυστηρή και εκνευρίζομαι…..;-)
γιατι βρίσκω τους ανθρώπους πολύ επιεικείς με τον εαυτό τους….και έτσι σκληρούς προς τους άλλους, άθελά τους ίσως…..είναι θέμα παιδείας, ουσιαστικής παιδείας….
καλό απόγευμα Παρασκευής στην καλόκαρδη μαγισσούλα μας, που την αγαπώ για την ευγένειά της και τη γλυκύτητά της, πάντα ;-)))))
Χαχα! Ειρήνη μου…θέλει γερά νεύρα η ενσυναίσθηση…πρώτα με τον εαυτό μας και στη συνέχεια με τους άλλους!!! 😉
ΑΦ και καλό απογευματάκι…cool and let it go!! :)))
Ωραίο άρθρο..Και το τραγουδι που συνεπικουρεί..-Κοτσιρας.
Καλώς όρισες Γιάννη!!!
Χαίρομαι που σου άρεσε αυτή η ανάρτηση…αγαπημένος ο Κότσιρας!
Ναι…για ν’ αγαπάς χρειάζεται καρδιά… 😉
Εύχομαι να έχεις ένα δημιουργικό καλοκαίρι! :)))
Ευχαριστώ Σταφανία μου…! Εγώ εύχομαι να είναι χαλαρό κι ας μην είναι δημιουργικό…! Το χειμώνα άλλωστε τι θα κάνουμε; χαχαχα..!
Τότε…καλό μας καλοκαίρι…χαλαρόοοοοοοοοοοοοοοο! 🙂
Ένα βίντεο σχετικό με την ενσυναίσθηση που βρίσκω πολύ επιτυχημένο, είναι το παρακάτω:
Καλό σου βράδυ, Μαγισσούλα! 🙂
Καταπληκτικό το βιντεο με τα κινούμενα σχέδια love life for what it is! Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο προσπαθούσαν να χρυσώσουν το γεγονός (αυτο στο β´ιντεο ονομάζει λέει silver line;) στην κουμπαρά μου ότι έχασε την νεογέννητη κορούλα της μετα απο δυο μερες…(τουλάχιστον…»εισαι γόνιμη/θα κανεις αλλα παιδιά/ήθελες να ζήσει κ να το μεγαλώνεις με πρόβλημα;») ενώ το μόνο που ειχε ανάγκη ηταν να την «νιώσει» κάποιος, και απλα να «ειναι» εκει, να την πάρει αγκαλια κρατώντας τη σφιχτά κ να πει…»ξέρω»… Ή μάλλον, «δεν ξέρω τι να πω, απλα ξέρω ότι είμαι εδώ για σένα για οσο το χρειάζεσαι…»
Είναι τόσο μα τόσο σημαντικό Κατερίνα μου, να νιώσουν οι άνθρωποι που είναι γύρω μας, πως «είμαστε εκεί» χωρίς πολλά λόγια… έτσι είναι πια οι φίλοι γύρω μου… «είμαστε εκεί» με ανοιχτή καρδιά ο ένας για τον άλλο… ❤
Και η ίδια έχασα το πρώτο μου παιδί… αλλά γέννησα μετά δυο, με 12 χρόνια διαφορά και από δυο γάμους… έχε εμπιστοσύνη στη ζωή… μας δίνει τόσα μα τόσα σημάδια και στο χέρι μας είναι να μην τ' αγνοήσουμε! 😉
ΑΦιλιά πολλά πολλά με όλη μου την αγάπη! 🙂
Μαγισσούλι μου τρυφερό, έτσι ακριβώς είναι όπως τα λες…Η κουμπάρα μου ξέρει ότι έχει δίπλα της Αγάπη που είναι το πιο σημαντικό -από το σύζυγο, τους φίλους της…και ξερεις; με αυτήν που είναι και Ελβετίδα, είναι που τσακωνόμαστε και τις περισσότερες φορές (είναι και η μετάφραση που χάνεται στην…διαφορετική νοοτροπία σε όσα συζητάμε ή πρεσβεύουμε) αλλά πάντα τα βρίσκουμε, γιατί υπάρχει πραγματικό νοιάξιμο… 🙂 Ξέρουν και ξέρουμε ότι θα είναι εκεί για μας…
Λυπάμαι για αυτό που σου συνέβη…Χαίρομαι όμως για όσα ακολούθησαν μετά, που σε «εθρεψαν» σε ένα τόσο ανοιχτό και αξιόλογο άνθρωπο…!!! 🙂 😉 Και η λατρεμένη μου γιαγιά, μετά την γέννα στη μητέρα μου είχε χάσει τρια παιδιά, στον 8ο μήνα κιόλας.Ήταν μια γέννα με τρίδυμα , και όπως καταλαβαίνεις εκείνες τις εποχές… (για να ελαφρύνω το κλίμα, πολλές είναι οι φορές που λέω, βρε λες τότε το νοσοκομείο στη Κόρινθο να έκανε καμία «αλχημεία» και να ζουν σε κανένα εξωτερικό τα παιδιά; Μήπως να γράψω στη…Χατζηβασιλείου;;) 🙂
Τα σημάδια που μας δίνει η ζωή είναι πολλά, και το μεγαλύτερο δώρο, μετά που αναπνέουμε, το έχουμε μέσα μας… Αφιλάκια πολλά και ειλικρινά, της καρδιάς! ❤
Ξαναδιαβάζοντας σήμερα το «τότε» σχόλιο σου Κατερίνα μου, απλά ήθελα να σου στείλω ΑΦιλιά καρδιάς! ❤
Και απο μενα Αφιλακια καρδιας, μαγισσούλι μου τρυφερό! Καλη εβδομάδα να εχουμε! 🙂
Εξαιρετικό!
Ευχαριστώ Διονυσία μου!
ΑΦιλιά με όλη μου την εν-συναίσθηση! 🙂