Μπορεί μια τόση δα βολτίτσα, μέσα σε δυο μέρες, να σου δώσει απλή χαρά;
.
.
Πηγαίνοντας προς Πάτρα μια Τετάρτη πρωί…
Όλα είναι εδώ, ο υπέροχος ανοιξιάτικος καιρός και μια διάθεση να «ξελαφρώσεις» απ’ ότι σε βαραίνει…
.
.
Έχω μείνει για δυο χρόνια στην Πάτρα και έχω δουλέψει ως σκηνογράφος- ενδυματολόγος σε κανάλι που ίδρυσε ο Παραμυθοσύντροφος μου πριν 10 χρόνια.
Τα χιονισμένα βουνά, η θάλασσα και μια πόλη που κρατά ακόμα την ανάμνηση μιας αρχοντιάς, μπορεί να ικανοποιήσει όλα τα γούστα!
.
.
.
.
.
Όταν το μέσα σου εναρμονίζεται με το έξω, αυτό που μένει είναι γαλήνη…
.
Άιναφετς 
Οι βολτίτσες είναι πάντα..ηρεμιστικές ή ηρε-μυστικές 🙂
καλησπέρα 🙂
Ναι Τάσο μου οι βολτίτσες είναι βάλσαμο και προπαντός όταν είναι εσωτερικά ηρε-μυστικές! 😉
ΑΦιλιά και να έχουμε ένα ήρεμο βραδάκι! :))
Για μένα λες?? χαχαχα
Φυσικά και μπορεί καλή μου, το ξέρεις, το ζεις…Όταν η ψυχή αφήνεται, απολαμβάνει…;)
Μα φυσικά και για σένα μιλάω, καλή μου βολτίτσα! 😉
Παρόλο που ζω μες τη φύση σ’ ένα βουνό της ΒΑ Αττικής… μου λείπει η θάλασσα και πάνω απ’ όλα η αλλαγή παραστάσεων!
ΑΦιλάκια καρδιάς! :))
Ωραίες φωτογραφίες, πράματι σε γαληνεύουν.
Καιρό έχω να πάω Πάτρα, αν δεν ήταν η βενζίνη και τα άλλα έξοδα θα έμπαινα σε Πειρασμό !
Στο μπλογκ το τσέκαρα, όπως συπο είπα, εγώ δεν έχω πρόβλημα, ούτε και κανένας άλλος, δεν ξέρω τι συμβαίνει. Στο blog-roll σου δεν με έχεις, ίσως φταίει αυτό, στο είχα πει και παλιότερα.
Αλλιώς… μπαίνε… Λεβινο-ειδώς !! χαχαχα
Καλό μας κάνουν οι αλλαγές Gip μου και η δικιά μας εκτός από την καλή παρέα που κάνουμε τα δυο μας (ακόμα μετά από 28 χρόνια γάμου!) ήταν και κάλεσμα με όλα πληρωμένα ακόμα και διόδια και βενζίνες…άρα σίγουρα το απολαμβάνεις διπλά! 😉
Είδες τότε το σχόλιο της Κάρυ,που σου εξηγούσε τι να κάνεις για να σε βλέπω από εδώ;
Θα το ξαναβρώ και θα σου το στείλω…όσο για το blog-roll θα μου το φτιάξει μια φίλη…γιατί εγώ δεν ξέρω πως! :))
Λοιπόν Gip δες τι σου γράφει η φίλη Κάρυ:
«Για να βλέπεις τον φίλο μας Τζιπάκο όταν πατάς επάνω του χαχα…και τι ωραία που θα νιώσεις…πρέπει, μετά την υποβολή σχολίου του να συμπληρώσει το μέιλ του, το nickname του και στο τρίτο και τελευταίο κουτάκι να προσθέσει το λινκ του ιστολογίου του.
Έτσι και το κάνει μια φορά αυτό αποθηκεύεται και θα βγαίνει κάθε φορά ενεργός όταν σου σχολιάζει».
Για δοκίμασε! 😉
Δοκιμάζω λοιπόν ! Για να δούμε !!
Ω! Yes…είδες τώρα μπορώ να σε πατάω όταν έρχεσαι επισκεψούλα… και να πηγαίνω στο σπιτικό σου…χαχα!
Ας ευχαριστήσουμε την «Θεά» Καρυάτιδα που ενώνει μπλογκόφιλους!!!
Πατώ και έρχομαι!!! 😉
ΑΙΝΑΦΕΤΣ μου…..ακριβώς το ίδιο έκανα και εγω…πριν μερικές μέρες… πηγα ενα προσκήνημα …σε ενα μοναστήρι… και το τί.. απολαυσα την φύση δεν λεγεται..απο την μια η γαλήνη του μοναστηριού και απο την άλλη η ομορφια του τοπίου…στο βάθος τα χιονισμένα βουνα και μπροστα μου οι αμυγδαλίες ανθισμένες ΄΄΄τι να πείς!!!!!! η φυση σε όλο της το μεγαλειο!!!… και θέλησα να τις μοιραστώ μαζί σας.. στην Πάτρα δεν έχω πάει ..αλλα μεσα απο τις φωτό σου..μπόρεσα να δώ ενα κομμάτι της… φιλακια
Κατ’ αρχάς Σμαραγδένια μου, δες τις οδηγίες που δίνω στον Gip (πιο πάνω) για να μπορώ να μπαίνω από εδώ στο blog του…δοκίμασε να κάνεις το ίδιο…γιατί στο blog σου μπορώ να μπω μόνο μέσω Ουγγαρίας!!!
Την ξέρω την αίσθηση γαλήνης που σου δίνει ένα μοναστήρι…μόνο που τα τελευταία χρόνια με θλίβουν οι καλόγριες αλλά αυτό είναι άλλο θέμα!
Χαίρομαι κι εγώ όταν μπορώ να μοιραστώ στιγμές γαλήνης!
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια! :))
Δε χρειάζονται περίπλοκες συνταγές για να νοιώσει κανείς καλύτερα Μαγισσούλα μου… Στα απλά κρύβεται η ευτυχία!!!
!!ΑΦ!! από Ν.Ηράκλειο!!!
Μεγάλο μυστικό ανακάλυψες ΑΦΓιάννη μου…στα απλά κρύβεται η ευτυχία!
ΑΦιλιά και καλό μας Σαββατόβραδο! :))
Ακόμη και μια τόση δα βολτιτσα…;))
Γιατί αν φανταστείς ότι γίνεσαι πολυ πολυ μικρή… Η βολτιτσα θα σου φανεί τεράαααστια και μαζί και η χαρά της 😉
Τα ουρανιοτοξο φιλιά μου ❤
Όμορφος συσχετισμός…love!
Και μικρή ή μεγάλη να γίνω…η γαλήνη είναι μια αίσθηση πέρα από κάθε φαντασία, έτσι δεν είναι;
Ευχαριστώ για τα πολύχρωμα φιλιά σου…τα ανταποδίδω μέσα από την καρδιά μου! :))
Μας ταξίδεψες και εμάς μέσα από τις όμορφες εικόνες σου! 🙂
Σου εύχομαι καλή μου μαγισσούλα πάντα να βρίσκεις χρόνο για να κάνεις βολτίτσες και να περνάς υπέροχα!
Καλημερούδια!:)
Και εσύ Μαρινάκι μου, να τις επιδιώκεις τις βολτίτσες…μας γεμίζουν ενέργεια και μας δίνουν χαρά…στους δύσκολους καιρούς που ζούμε όλοι μας!
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια πολύ τρυφερά! :))
Koριτσάκι μου όμορφη η βόλτα σας, η Πάτρα είναι ένα θαυμάσιο μέρος , έχει αξιοθέατα για να περάσεις καλά, βλέπω σας βοήθησε και ο καιρός!
Εύχομαι σύντομα να ξανακάνετε ταξιδάκι … οπουδήποτε … η καλή παρέα μετράει πρώτα από όλα και μετά το μέρος !
πολλά πολλά ηλιόλουστα φιλάκια μαγισσούλα,
να έχετε ένα όμορφο Σαββατοκύριακο…
παίρνω το κλαδευτήρι μου και πάω να συνεχίσω,
όταν θα έρθεις θα δεις έναν κήπο αγνώριστο!!! χαχαχα
Έχεις απόλυτο δίκιο γειτονοπούλα μου για τα ταξιδάκια, πως πάνω απ’ όλα η παρέα μετράει… αλλά στη δική μου περίπτωση αυτό που με γαλήνεψε ήταν η ηρεμία της θάλασσας που στο βουνό μας, μου λείπει αφάνταστα!
Χαίρομαι που απολαμβάνεις τον κήπο σου και σύντομα ελπίζω να τον επισκεφτώ!
ΑΦιλάκια με πανέμορφο ηλιοβασίλεμα! :))
Καλησπέρα μαγισσούλα μου .
Τέσσερα υπέροχα φοιτητικά χρόνια έζησα στην Πάτρα , και έγινε η δεύτερη «πατρίδα» μου . Με το που είδα το λιμάνι ,με γύρισες πίσω σε πολύ όμορφες στιγμές και εικόνες.
Αλήθεια πήγατε και Ψηλά Αλώνια?Γεροκοστωπούλου?(ναι την γνωστή σε όλους πασαρέλα).
Αχ να είσαι καλά , με γέμισες νοσταλγία 🙂 .
Σε φιλώ.
Έχω ζήσει για δυο χρόνια στη Πάτρα Melitaki μου και τότε έκανα πολλές βόλτες παρόλο που είχα πολύ δουλειά!
Αυτή τη φορά πήγα με τον άνδρα μου καλεσμένο από δυο σχολεία για να παρουσιάσει τα βιβλία του, όλα ήταν πληρωμένα και αυτό καλό στην εποχή μας, ο καιρός υπέροχος και η διάθεση μου επίσης…έτσι γαλήνεψε η ψυχή μου και μπόρεσα να μεταδώσω και αυτή την αίσθηση σε σένα!
ΑΦιλάκια! :))
Μου αρέσει η Πάτρα, έχει ακόμα μεγέθη ανθρώπινων διαστάσεων στη ζωντάνιά της λόγω του φοιτητόκοσμου, στα μικρά καταστήματα της πόλης και στις γειτονιές της, στα βραδινά όμορφα στέκια της..Δυστυχώς οι πόλεις με τα μεγάλα λιμάνια,αποκόπτουν την άμεση επαφή τους,όπως συμβαίνει στις πόλεις με τα μικρότερα λιμάνια όπου το λιμάνι είναι η φυσική συνέχεια του πολεοδομικού ιστού, και βρίσκει κανείς τα τραπεζάκια έξω αλλά και βολτάρει τα βράδια.
μαγισσούλα πάντα νάναι γαλήνιο το λιμανάκι της καρδιάς
Α-φιλιά
καλημέρα:)
Μου αρέσουν και εμένα Αστεράκι μου τα λιμάνια…τα έξω και τα μέσα μας!
Φυσικά στις μεγάλες πόλεις τα λιμάνια δεν έχουν τη χάρη των μικρών, αλλά και αυτά προσωπικά με μαγεύουν…και με ταξιδεύουν!
ΑΦιλάκια γαλήνια! :))
Αχ, κι εγώ θέλω να κάνω μια βόλτα, αλλά δεν προβλέπεται για το σύντομο μέλλον!!! Υποχρεώσεις γαρ!
Αλλά χαίρομαι που εσύ την έκανες τη βόλτα σου και πέρασες όμορφα!
Τα φιλιά μου 🙂
Εύχομαι σύντομα να σου δοθεί η ευκαιρία Κώστα να «εκδράμεις» πλάκα έχει αυτή λέξη…χαχα! μήπως σημαίνει πως δρω εκτός των συνηθισμένων!!! 😉
Οι βολτίτσα μπορεί να είναι και στην παρακάτω γειτονιά που λέει και το τραγούδι μαζί με τα παιδάκια μας, έτσι δεν είναι!
Τα ΑΦιλιά μου! :))
Αχ η Πάτρα, εχω παλιές καλές αναμνήσεις απ’τα εφηβικά μου χρόνια. Ειχαμε καλούς οικογενειακούς φίλους και πήγαμε πολλές φορές τότε. Και τώρα έχω ένα αγαπημένο φιλαράκι αλλά μιά που δεν κατεβαίνω πιά μέσω Βενετίας έχω καιρό να την δώ. Ισως στο μέλλον, δεν απορρίπτω τίποτα. Φιλιά πολλά αγαπημένη μου Αιναφετς.
ΥΓ Θα σου στείλω εμαιηλακι για πιθανή συνάντηση όταν κατέβω. Για κάποιο λογο η wordpress δε με αφήνει πια να σχολιάσω στο blog σου με τα στοιχεια του blogger και αναγκαζομαι να κανω login στον παλιο μου λογαριασμο της. Αγνωστε αι βουλαι της wordpress.
Ωστε στην Πάτρα μου είχες πάει! Πολλές αναμνήσεις εκεί…
Οι Πατρινοί κουμπάροι μου πάντα φιλόξενοι με περιμένουν.
Την κατάσταση με τους εκατοντάδες ρακένδυτους λαθρομετανάστες τους είδες? Μια εικόνα που πονά….
Πώς μας κατάντησαν! Πώς κατάντησαν έτσι τις ανθρώπινες ζωές!
—–
Βλέπω τα κατάφερε ο Τζιπάκος μου! Χαίρομαι…
Καλημέρα Κάρυ μου!
Η Πάτρα μου έδωσε ότι ακριβώς χρειαζόμουν αυτό τον καιρό…λίγη γαλήνη…φυσικά με παιδί άνεργο τώρα και 10 μήνες, (από Alter) η γαλήνη δεν κρατά πολύ…
Πριν 10 χρόνια όταν ζούσα και δούλευα στη Πάτρα κάτω από το σπίτι που μέναμε υπήρχε μια τεράστια αλάνα….εκεί «ζούσαν» καμιά τριανταριά λαθρομετανάστες…τώρα δεν είδα κανένα πουθενά, κάπου θα τους έχουν μαντρώσει…βλέπεις τίποτε δεν έχει αλλάξει από τότε!
ΑΦιλάκια και καλή μας βδομάδα! :)))
Σου εύχομαι μαγισσούλα μου σύντομα και στο άλλο αδικημένο λιμάνι αυτής της χώρας, στην Θεσσαλονίκη!
Ζήλεψα με τις φωτο…
ΑΦιλάκια πολλά
Αχ! Εύα μου… μη μου μπήζεις το μαχαίρι στη καρδιά…γιατί έχω πολλά χρόνια να πάω στην αγαπημένη Θεσσαλονίκη και μου λείπει τρομερά και ας είναι το λιμάνι της, αδικημένο!
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια σε όλη την οικογένεια! :))
Εχω περάσει και εγώ ενα «φεγγάρι» όπως λένε, απο την Πάτρα σαν φοιτήτρια και έχω μόνο ωραία να θυμάμαι!
Ασε που οι βόλτες είναι σαν βάλσαμο αυτή την εποχή. Μας γιατρέυουν!
Φιλιά
Καλημέρα Μίκα!
Οτιδήποτε έχει να κάνει με «έξω» αυτές τις μέρες πρέπει να το επιδιώξουμε…έξω από μιζέρια…έξω από σκοτεινές σκέψεις…έξω από πολιτικές αναμετρήσεις…έξω…έξω! 😉
ΑΦιλάκια με βαθιές ανοιξιάτικες ανάσες! ;))
Αααχχχ…άνοιξε η ψυχή μου με τις φωτό!!!! θάλασσα, ήλιος, χιονισμένα βουνά…αρχοντιά, όπως λες!!
Και μιά και τό πες, η αρχοντιά, ομορφιάς και ψυχής, διακρίνει και το ιστολόγιο, και εσένα την ίδια, ‘Αιναφετς μας αγαπημένη ;-))
καλή Τετάρτη, φιλιάααααα πολλάαααα ❤
Καλημέρα Ειρήνη μου!
Τώρα άκου, έχεις την εντύπωση πως όλοι οι πιστοί και αγαπημένοι φίλοι μου αν δεν είχαν μέσα τους αυτή την αρχοντιά που αναφέρεις θα επισκεπτόντουσαν το μπλογκούλι μου;…θα άνοιγαν την καρδιά τους; …θα αφήνανε κάποιο τρυφερό σχόλιο;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Ευχαριστώ για τα όμορφα και τρυφερά σου λόγια!
Καλό υπόλοιπο εβδομάδας να έχουμε και πολλά πολλά Αφιλάκια! ;))
(Με αδικαιολόγητη καθυστέρηση :D) o καιρός Άιναφετς φαίνεται υπέροχος, Πάτρα δεν έτυχε να πάω ποτέ, ξέρω ότι είναι πολύ όμορφα..Μπορώ να σου πω πως οι φωτογραφίες στη θάλασσα μου θύμισαν υπερβολικά το Ρέθυμνο. Έχεις πάει;;
Καλημέρες..!!!
Μα ποιός σου είπε Μαβιέ μου, πως στη μπλογκογειτονιά υπάρχει ημερομηνία λήξης μιας ανάρτησης;…, προσωπικά πριν λίγες μέρες διάβαζα κάποιες προηγούμενες δικές σου! 😉
Χαίρομαι για τις επισκέψεις και για τα σχόλια σου…να το ξέρεις!
Δεν έχω πάει στο Ρέθυμνο…και αν σου πω, πως τώρα που σου γράφω ο Παραμυθάς (σύζυγος) είναι εκεί προσκεκλημένος από το 7 Δημοτικό σχολείο Ρεθύμνου για να μιλήσει για τα βιβλία του και να παίξει μαζί με τα παιδιά…τι θα πεις; Σύμπτωση! χαχα! 😉
ΑΦιλιά ηλιόλουστα! :))