«Αλίμονο σ’ αυτούς που δεν ξέρουν ότι δεν ξέρουν αυτά που δεν ξέρουν».
Σωκράτης.
.
.
«Από τις συμφορές, περισσότερη λύπη φέρνουν εκείνες που προκαλούμε μόνοι μας».
Σοφοκλής.
.
.
«Για τους ξυπνητούς ένας και κοινός είναι ο κόσμος.
Οι κοιμισμένοι ζουν ο καθένας το δικό του».
Ηράκλειτος.
.
.
«Κανείς δεν μπορεί να είναι ελεύθερος αν δεν είναι κύριος του εαυτού του».
Επίκτητος.
.
«Μη ψάχνεις την ευτυχία, είναι πάντα μέσα σου».
Πυθαγόρας.
.
Μη με ρωτήσετε πως προέκυψε αυτή ανάρτηση… απλά προέκυψε, με τρυφερότητα…
Μήπως γιατί όταν ήμουν μικρή κουβαλούσα πάνω μου ένα άσπρο ποντικάκι (ακόμα και στο σχολείο) που το λέγανε Παμπούκι;
Μήπως γιατί θεωρώ τα ποντικάκια πανέξυπνα ζωάκια;
Άιναφετς 
Τι όμορφο!
(κι εμένα μ’ αρέσουν τα ποντικάκια :-))
Το ρητό του Σωκράτη μ’ αρέσει πολύ στα αρχαία: «Ἓν οἶδα, ὅτι οὐδὲν οἶδα.»
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦ, μαγισσούλα μου!
Καλό Σαββατοκύριακο!
Εγώ πάντως ΝατασσΆκι δε συμφωνώ με τη ρήση του Σωκράτη που αναφέρεις! Θεωρώ πως εκφράζεται απόλυτα λέγοντας ότι γνωρίζει μόνο ένα πράγμα, ότι δε γνωρίζει τίποτα. Η τοποθέτηση αυτή είναι κατά τη γνώμη μου απόλυτη και τα απόλυτα πράγματα, λόγω χαρακτήρα μάλλον, δε μου αρέσουν. Προσωπικά, μπορεί να μη γνωρίζω πράγματι τίποτα, όμως γνωρίζω πολύ καλά ένα έστω πράγμα: την αγάπη μου για τα παιδιά μου!
Την καλησπέρα μου 🙂
Δεν είναι υποχρεωτικό να συμφωνείς, Τελευταίε, με όλα όσα είπαν οι αρχαίοι μας -ούτε καν να προσπαθείς να τα κατανοήσεις 🙂
Πάντως, την αγάπη σου για τα παιδιά σου δεν την «ξέρεις», ούτε την «γνωρίζεις». Την νιώθεις, τη βιώνεις και τους τη δείχνεις (υποθέτω, δλδ -εγώ έτσι κάνω με το παιδί μου ;-)]
Καλό σου Σαββατοκύριακο!
[btw, αυτό που γράφω είναι το πρώτο πρώτο που έχει γράψει κι η Άιναφετς :-)]
Σωστά!
Να προσθέσω μόνο πως, δυστυχώς, μας μαθαίνουν μόνο ένα μικρό κομμάτι από αυτά που είπαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι κι ενίοτε μας σερβίρουν και πράγματα τα οποία δεν ευσταθούν ή απλώς είχαν ισχύ για ένα μικρό μόνο κομμάτι του τότε πολιτισμού!
Την αγάπη προς τα παιδιά μου φροντίζω να τους τη δείχνω με την παραμικρή ευκαιρία. Ενίοτε δε να το παρακάνω… 🙂
Χάρηκα για το, μικρό έστω, διάλογο αλλά και για τη γνωριμία 🙂
Κώστας.
Καλησπέρα Κώστα!
Φυσικά και η ρύση του Σωκράτη είναι απόλυτη και επίσης υπονοεί ότι έχουμε τόσα ακόμα να μάθουμε που δύσκολα θα μας φτάσει μια ζωή!
«Γηράσκω αεί διδασκόμενος»…έτσι δεν είναι;
Πάντως καλού κακού, ας προσέχουμε τους «ξερόλες» χαχα! 😉
ΑΦιλάκια και στον Ηλία! :)))
Καλημέρα στη ΚΜΝΔ…(Καλή Μάγισσα Νεράιδα του Διαδικτύου και e-νονά μου!
Προσωπικά, «έν οίδα, ότι ουδέν οίδα» και στο internet…γιατί χωρίς την πολύτιμη βοήθεια σου, θα χανόμουν στα log in και out της wordpress κλπ κλπ! 😉
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια από Πάτρα (για λίγες ώρες ακόμα)!
Α! πάλι χοροπηδούν οι απαντήσεις…Αχ!
ΑΦ!
Αν μπορούσαν αυτά τα πανέξυπνα ποντικάκια να σου μιλήσουν θαρρείς πως μόνο τέτοια αποφθέγματα θα σου είχαν να λένε!!
Τρυφερότατη και ζεστή ανάρτηση ομολογώ.
Καλό σου απόγευμα Άιναφετς!
Τα ποντίκια είναι πανέξυπνα…σε πολλά μας βάζουν κάτω, κατ’ εποχές έχω βάλει εδώ τα επιτεύγματα τους! 😉
Χαίρομαι Μαβιέ μου που βρήκες τον συνδυασμό ποντικάκι+ αρχαία ρήση= τρυφερότητα και ζεστασιά! (φυσικά δεν ξέρω πώς θα αντιδρούσαν οι ίδιοι αν και υποψιάζομαι πως θα είχαν χιούμορ!)
Καλό μας βραδάκι…για να δούμε πώς θα είναι το αυριανό μας βραδάκι! 🙂
Ζεστή και τρυφερή η ανάρτησή σου μαγισσούλα!
Τελικά εκείνοι οι «αρχαίοι ημων πρόγονοι» μια χαρά τα λέγανε, τι καταλάβαμε εμείς οι απόγονοι από όλα αυτά δεν ξέρω.
Φιλάκια, καλό απόγευμα!
Η ζωή μας Έλενα μου, δείχνει καθαρά τι έχουμε αποκομίσει εμείς οι Νεο-Έλληνες από τους προγόνους μας και ειδικά αύριο!!! 😉
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια υπομονετικά! :))
Τι γλυκιά ανάρτηση ήταν αυτη μαγισσούλα μου!
Πολύ τρυφερή!Την καλησπέρα μου!
PS. το ξέρω ότι δεν κολλάει με το θέμα αλλά μιας και εσύ ήσουν αυτή που με προέτρυνε ουσιαστικά να ξεκινήσω …θέλω να σου πω ότι από την προηγούμενη Παρασκευή άρχισα να κάνω μαθήματα γιόγκας από δασκάλα. Και θεωρώ ότι είχες απόλυτο δίκιο όταν έλεγες ότι πραγματικά σου δημιουργεί μια κατάσταση ευεξίας και εσωτερικής γαλήνης. Το κατάλαβα ήδη από τα λίγα μαθήματα που έκανα. Σε φιλώ!
Ω! Μπράβο Melitaki…πόσο χαίρομαι που υπήρξα αφορμή ν’ αρχίσεις γιόγκα….τώρα θ’ αρχίσει και ο Τελευταίος και σίγουρα θα πείσουμε και τον Κουφετάριο και άλλους πολλούς!…έτσι θα γίνουμε μια πολύ χαλαρή και γαλήνια μπλογκοπαρέα! χαχα! 😉
ΑΦιλάκια συναδελφικά! 🙂 🙂 🙂
Αν μου επιτρέπεις, θα ήθελα να προσθέσω κι εγώ ένα ακόμα από τον αγαπημένο μου Επίκουρο: «Για όποιον το λίγο δεν είναι αρκετό τίποτα δεν είναι αρκετό.»
Εξαιρετικά τα αποφθέγματα που παραθέτεις και τα ποντικάκια είναι αξιολάτρευτα!
Την καλησπέρα μου και τα ΑΦιλιά μου 🙂
Όμορφο το post γλυκιά μου Στεφανία , αν και δεν είμαι και μεγάλη fan των μικρών σου φίλων.
Τα αποφθέγματα εξαιρετικά.
Να έχεις ένα όμορφο Σαββατοκύριακο.
Ναι καταλαβαίνω Μαρινάκι μου, πως σε πολλούς αυτά τα ζωάκια-πειραματόζωα μπορεί να είναι ανατριχιαστικά (και στον άνδρα μου!) αλλά μήπως όλα είναι τελικά μια ιδέα;
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια και καλό μας βραδάκι…υπομονετικό! 😉
Nα που έχουμε μια κοινή αγάπη μαγισσούλα μου, αγαπάω και εγώ τα ποντικάκια και πάντα θα ήθελα ένα ολοζώντανο, μόνο που είναι απίθανο να συμβεί με τόσες γάτες γύρω μου!!!
Κάθε ρητό μια ολόκληρη φιλοσοφία … μα δεν μαθαίνουμε ποτέ … σπάνια καταλαβαίνουμε και διορθωνόμαστε στα λάθη μας …
ένα άσχετο ίσως παράδειγμα … είδα πριν λίγο στην τηλεόραση τις πολιτικές συγκεντρώσεις και έβαλα τα κλάματα από απελπισία … όλοι αυτοί που κουνάνε τα σημαιάκια δεν τους έχει αγγίξει η κρίση? Δεν τους έχουν κοπεί συντάξεις, μισθοί, δεν έχουν άνεργα παιδιά, δεν είναι στην ανεργία οι ίδιοι?
Τα θύματα υμνούν τους δολοφόνους τους!!!
Καλό βράδυ γειτονάκι μου
πολλά πολλά φιλιά
@Μαγισούλα : Όλα τα λεφτά το ποντικάκι στις φωτό. Αλλά δεν είναι ποντικάκι, χάμστεράκι, άλλο πράγμα.
Παμπούκης λοιπόν ! Το μισώ θανάσιμα !! χαχαχαχα
Ερμηνεία : Όταν έπαιζα αγωνιστικό σκάκι σε σύλλογο, είχα μία μέτρια (και το λέω ευπρεπως) αγβνιστική καριέρα. Έχανα, κέρδιζα. Προσπαθούσα, δεν με πείραζε, μπου αρέσει το σκάκι.
Όμως υπήρχε ένας, μεγαλύτερος μου στην ηλικία , εγω 40ρης, εκείνος 55ρης τότε, που έχανε ΠΑΝΤΑ από όλους τους άλλους και νίκούσε ΜΟΝΟ εμένα !!
Με είχε «πελάτη» όπως λέμνε στο σκάκι. Λύσαγα, πως τα κατάφερνε δεν ξέρω !!
Ο κύριος Παμπούκης με το όνομα !
@ΛΕΒΙΝΑΚΙ : Κουνάνε μεγάλες σημαιες για να μη φαίνονται πόσο λίγοι είναι !! Βάλε και Αφγανούς, Πακιστανούς, Σομαλούς…
Άσε τα γερόντια που μέχρι να μη μπορούν άλλο, αυτό που ήξεραν θα ψηφίζουν.
Άσε τους βολεμένους. Πολλοί οι βολεμένοι Λεβινάκι όλα αυτά τα χρόνια… Τώρα δεν είναι πολλά τα λεφτά τους αλλά τότε ήταν… Έφαγαν, βρήκαν δουλειές, βολεύτηκαν αυτοί και τα παιδιά τους.
Για 30 χρόνια περίπου : «τι δουλειά κάνεις ?» «ΠΑΣΟΚ !!» Ξέρω πρόσωπα…
Κι ας θυμώνουν οι τότε αφισοκολητές του Αντρέα.με αυτά που λέω.. από τότε άρχισε η καταστροφή κι ας μη το παραδέχονται… Δεν έδωσε ο Αντρέας στο Λαο εξουσία. Ανέβασε τα ελαττώματα του Έλληνα στην εξουσία. Και οι γαλάζιοι τα πολλαπλασίασαν. Και ζούνε όλοι αυτοί καλά (ακόμα) και εμείς χειρότερα !
Η πρώτη, η πέμπτη και η τελευταία φωτό Γιώργο, είναι ποντικάκια…»ξέρω» τη διαφορά γιατί είχε χαμστεράκι ο γιος μου που έζησε ατελείωτα ( ο άνδρας μου έλεγε πως είχε ξεχάσει να πεθάνει!)
Λυπάμαι για τον δικό σου Παμπούκι…ο δικός μου ήταν γλυκύτατος! 😉
Και από αύριο τέλος ΕΔΩ η πολιτική…θα μιλάμε μόνο για ζωάκια, θα αμπελοφιλοσοφούμε, θα χαμογελούμε και θα αυτοσαρκαζόμαστε …μέχρι να βάλουμε μυαλό!
ΑΦιλιά! :)))
Ας σταματήσουμε για λίγο να μιλάμε για πολιτική…Εύη μου, καταντάει κουραστικό και εκνευριστικό, γιατί τίποτα δεν θ’ αλλάξει δυστυχώς, εμείς οι ίδιοι πρέπει ν’ αλλάξουμε και ας αφήσουμε τους κοιμισμένους ή καλύτερα τους υπνωτισμένους να κουνάν τα άδεια τους κεφάλια, έτσι δεν είναι;
Καλό βραδάκι!
ΑΦιλάκια και αύριο ραντεβού στο σχολείο του χωριού μας για ψήφο! 😉
«Ενα πράγμα ξέρω… οτι δε ξέρω τίποτα»…
Αμ δε… Έχεις γνώση της άγνοιας σου!!
(Το έχω ξαναπεί έ; Έλα που ταίριαζε όμως…)
Φιλί πολύ γλυκό Μαγισσούλα μου!!!
Καλώς τον σοφό ΑΦΓιάννη μου!
Ναι… μας αρέσει να παίζουμε με τα αποφθέγματα… αλλά ας είμαστε και λίγο ελαστικοί…δε ζούμε και σε πλήρη άγνοια…μόνο σε μερική! χαχα! 😉
ΑΦιλιά και από αύριο θα «ξέρουμε»! 🙂
ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ!
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Χίλια ευχαριστώ…αλλά μήπως η γιορτή της μητέρας είναι την άλλη Κυριακή;
Κρατώ τα πανέμορφα λουλούδια και αντεύχομαι με ευχές καρδιάς! 🙂
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια! :))
Μαγισσούλα μου πολύ τρυφερή ανάρτηση….είναι έξυπνα ζώα μωρέ..καλά έκανες και τους έκανες ανάρτηση… 🙂 καληνύχτα και πολλά φιλάκια!!
Χαχα! Να σου πω την αλήθεια Νικολέτα μου…λίγο τολμηρό δεν είναι να αντιπαραθέτει κανείς τα πανέξυπνα ζωάκια στα αποφθέγματα των προγόνων μας;
Πάντως χαίρομαι που σου άρεσε! 😉
ΑΦιλάκια και καλή δημιουργική βρομάδα να έχουμε! :))
Όλη η σοφία του κόσμου υπάρχει κάπου γραμμένη από ανθρώπους που εμπνεύστηκαν τη διατύπωσή της χρόνια πριν. Αλλά ο καθένας μας θα πρέπει να την κάνει κτήμα του, αυτή και την τόση ακόμη σοφία που δεν έχει ακόμα εκφραστεί αλλά ζει στις καρδιές μας. Φτάνει να είμαστε εκεί και να προσπαθούμε να κρατούμε την προσοχή μας στραμμένη στα μικρά καθημερινά πράγματα που μας δίνουν τόσα και τόσα μαθήματα.
Καλημέρα Αφίλη μου!
Νομίζω και εγώ Φακούλα μου, πως η σοφία είναι γραμμένη μέσα μας, όπως και η ευτυχία… αλλά λίγοι είναι αυτοί που τολμούν το ταξίδι της αυτογνωσίας…έτσι δεν είναι;
ΑΦιλάκια και να έχεις μια πανέμορφη βδομάδα! 🙂
“Αλίμονο σ’ αυτούς που δεν ξέρουν ότι δεν ξέρουν αυτά που δεν ξέρουν”.
Σωκράτης.
Εσύ τώρα τι ξέρεις που δεν ξέρω εγώ, και ξέρουμε και οι δύο ότι ξέρουμε την τύφλα μας???ε?
Α! Πανέμορφη Κόρη…του 62!
Εμείς τα δυο ανήκουμε στην κατηγορία του «μακριά από τους ξερόλες»…καλύτερη η τύφλα μας! 😉
«Τώρα σε θέλω κάβουρα να περπατάς στα κάρβουνα»!
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια! :))
Πολλα σοφά πραγματα Αιναφέτς μου ..ειπαν οι αρχαίοι ειμών (σωστά το έγραψα;) αν τα εφαρμόζαμε κι όλας…καλά θα ήταν!!!!μου άρεσε αυτό που είπε ο Πυθαγόρας….οτι την ευτυχία την έχουμε μέσα μας…..αν την βρίσκαμε κι όλας ;;;;;….τα ποντικακια όντως ειναι πολύ έξυπνα… γι αυτό τα κάνουνε και πειραματόζωα..τα κακόμοιρα…….μηπως θα ήτα καλήτερα να ήταν λίγο πιό κουτά;;;; λέω εγώ……….φιλακια πολλα
Μην αμφιβάλεις Σμαραγδένια μου πως την ευτυχία την έχουμε μέσα μας, απλά ίσως λάθος κοιτάζουμε! 😉
ΑΦιλιά και καλή μας συνέχεια! 🙂
Πραγματικά τρυφερή η ανάρτηση! όσες φορές τη χάζεψα ένιωσα όμορφα!
ΑΦ!
Και εγώ νιώθω όμορφα Νεράιδο μου όταν καταφέρνω και μοιράζομαι με τρυφερότητα, αποφθέγματα παρέα με ζωάκια! 😉
ΑΦ! 🙂
τί γλυκούλιιιιι..:)
παρά τα φαινομενικά αντίθετο, καθόλου δεν έρχεται να ξενίζουν οι φωτογραφίες ανάμεσα από τις μεγάλες αλήθειες των σοφών μας.
Ίσως γιατί μια μεγάλη καρδιά και ένας ανοιχτός νους μπορούν να χωρέσουν δίπλα στη σοφία και την τρυφερότητα!
Α.φιλιά πολλάαα …τρυφερά για σένα:)
Μετά από τόσο καιρό που επικοινωνούμε, Αστεράκι μου, αλίμονο αν δεν «βρισκόμασταν» και σ’ αυτή την τρυφερή ανάρτηση….μεγάλη υπόθεση να μπορείς να μοιράζεσαι, έτσι δεν είναι;
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια…τρυφερά και σε σένα! :))
Πάντα αναρωτιόμουν πως γίνεται ένα τέτοιο παρόν να συνδέεται με εκείνο το παρελθόν! Αυτοί τα είπαν και πολλοί σωστά μάλιστα, αλλά….
Επίσης, πάντα μου άρεσε η φιλοσοφία! 🙂
Καλά, τα ποντικάκια σκέτη γλύκα. Ιδίως αυτό που κρατάει το αρκουδάκι και αυτό που κοιμάται 🙂
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια μαγικά καλή μου μάγισσούλα! 🙂
Στο παρελθόν «ανατρέχουμε», για να «κατανοήσουμε» το παρόν μας!
Και είδες, μαγικηφωνούλα μου, πως μια τρυφερή φωτογραφία μπορεί να μας αγγίξει τώρα, ακριβώς όπως και ένα απόφθεγμα… πριν από αιώνες! 😉
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια σου στέλνω, όσα μπορεί να χωρέσει η καρδιά σου…(να την προσέχεις)! 🙂