Μου αρέσουν τα ταξίδια αστραπή, ίσως γιατί δεν αφήνω ούτε μια στιγμούλα να πάει χαμένη!
Αφορμή, μια πρόσκληση από τον δήμο Ρεθύμνου, στα πλαίσια της γιορτής για την Κρητική διατροφή… αλλά πάνω απ’ όλα αυτό που μας τράβηξε στη Κρήτη, ήταν η ιδέα της συνάντησης μας με τη Μαρία (κόρη του Νίκου) που έχει εγκατασταθεί τον τελευταίο χρόνο στα Χανιά!
Δυο αφορμές για ένα ταξίδι!!!
Αντιγράφω την πρόσκληση (για όσους δεν μπορούν να την διαβάσουν):
«Ο γνωστός «Παραμυθάς» Νίκος Πιλάβιος, παρουσιάζει τις ιστορίες του μέσα από θεατρικό παιχνίδι για παιδιά. Μαζί του «Το μαγικό μολύβι μου» με τη ζωγράφο Στεφανία Ταπτά που έχει κάνει τις ζωγραφιές των βιβλίων του «Παραμυθά» και τα σχέδια των εκπομπών του».
Έτσι ο Παραμυθοσύντροφος και εγώ βρεθήκαμε στις 7 το βράδυ στο όμορφο και καταπράσινο πάρκο του Ρεθύμνου, να δίνουμε «παράσταση» μπροστά σε εκατοντάδες παιδάκια μαζί τους γονείς τους!
Ο «Παραμυθάς» τους έδειξε δυο επεισόδια από τις εκπομπές του, έπαιξε μαζί με τα παιδιά βάζοντας τα να κάνουν ήχους και έτσι να γίνονται και αυτά ηθοποιοί!
Σ’ ένα από τα επεισόδια που έδειξε ο «Παραμυθάς», εξηγούσε πως απέκτησε ένα μαγικό μολύβι που ζωγραφίζει τις ιστορίες του…αυτό το μολύβι, (εγώ δηλαδή!) το έχει πάντα στη τσέπη του («λέει» η ιστορία!) και είναι αόρατο (ευτυχώς!) έτσι μπορεί και εμφανίζεται και εξαφανίζεται όταν το αποφασίζει, χαχα!!!
Έτσι πάνω σ’ ένα άσπρο πίνακα, το «μαγικό μολύβι» έπαψε να είναι αόρατο και ζωγράφισε στα παιδιά ότι ήθελαν…μέσα σ’ όλα ένα κοριτσάκι ήθελε να ζωγραφίσω ένα λουλούδι με μια πασχαλίτσα και μια… μελίγκρα! (για όσους δεν ξέρουν η μελίγκρα είναι μικρά μαμουνάκια που αρέσουν πολύ στις Πασχαλίτσες και όχι στα λουλουδάκια!) … δηλαδή τρέχα γύρευε!
Το ζεύγος… εν δράση!!!
(Ευχαριστούμε την φίλη μας για την δεύτερη φωτογραφία και φυσικά για την παρουσία της!)
Πάντως η παράσταση νομίζω πως άρεσε σε μικρούς και μεγάλους!
Και τις δυο μέρες που μείναμε στη Κρήτη και βασικά στα Χανιά, επισκεφτήκαμε και απολαύσαμε αυτό το πανέμορφο μέρος!
Ένας μαγικός κόλπος έξω από τα Χανιά… με μια υπέροχη θάλασσα!
Ο κόλπος, συνδυάζει ότι αγαπώ πιο πολύ, το βουνό όταν έχει κοντά του, τη θάλασσα…
Τα σκληρά βράχια και το πέλαγος… γαλήνη της ψυχής μου…
Α! και το καλό Κρητικό φαγητό, όταν συνδυάζεται και με μια ωραία παραλία… τι άλλο να ζητήσει κανείς!
Εύχομαι σε όλους να έχετε ένα όμορφο καλοκαίρι και η επόμενη μου ανάρτηση θα είναι από τη Σκιάθο!!!
Παράθεμα: Ο Παραμυθάς » Blog Archive » «Σαν Παράσταση»
Πάντα με το καλό να μας έρχεστε και πάντα με καλό να σμίγουμε! (Ε, και φροντίστε, την επόμενη φορά, να μην είναι… αστραπή!) 😉
Φιλιά και να ομορφοπερνάτε
Ναι Μαριλίτσα μου, την άλλη φορά που θα βρεθούμε πάλι θα ομορφοπεράσουμε και θα φροντίσουμε να πέσουν βροντές από πολλές μεριές! χαχα! 😉
Έτσι σμίγουν οι ιπτάμενοι…χμ! (δεν θα το γράψω τι…ΟΧΙ!)
Ευχαριστούμε για τις φωτογραφίες, έβαλα μόνο αυτή που μόνο ένα καλό μάτι μπορεί να με διακρίνει! χιχι!
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια και να σε προσέχεις! 🙂
Αχ, με τον πόνο μου παίζεις….Πανέμορφα ε? Πάντα ταξιδάκια καλή μου. Εντός και εκτός νου. Γεμάτα ομορφιές…
Έλα καλή μου βολτίτσα…εσύ μια όμορφη βολτίτσα δεν θα έπρεπε με τίποτα να παραπονιέται…τσουπ κάνεις και είσαι στη θάλασσα! 😉
Ας αφήσουμε τον νου να κάνει διακοπές, εξάλλου με τέτοια ζέστη έχει νερουλιάσει!
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια ενάλαφρα! 🙂
Πάντα τέτοια 🙂
κάθε ταξίδι-αφορμή, είναι για καλό!
η θάλασσα τέτοιες μέρες καύσωνα είναι απόλαυση..!!!
κι εμείς απο τις 8 το πρωί μέχρι το μεσημέρι «κατασκηνώσαμε» στην παραλία 🙂
καλό ξημέρωμα!
Τι καλά που κάνετε Τάσο μου.. εύχομαι, να περνάτε πάντα χαλαρά!
Καλό απόγευμα! 🙂
Τι όμορφα. Μπράβο! Αν σου αρέσει ο συνδυασμός βουνού και θάλασσας θα σου αρέσει πολύ και η Μάνη!!
Καλά να περάσεις στην Σκιάθο. Όμορφη εβδομάδα να έχεις και μια υπέροχη ημέρα. Φιλιά μαγισσούλα μου! 🙂
Ευχαριστώ Μαρινάκι!
Δεν έχω πάει στη Μάνη, αλλά είμαι σίγουρη πως θα μου αρέσει πολύ!
Στη Σκιάθο, η οικογένεια μου έχει ένα εξοχικό (τώρα και σαράντα χρόνια), έτσι κάθε καλοκαίρι μαζεύεται εκεί όλη η οικογένεια!
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια και να περνάς όμορφα όπου και να βρίσκεσαι!
Απορώ τελικά πως σχεδίασες τις… μελίγκρες!!! 🙂 Περάσατε υπεροχα και δε σας ζηλεύω. Αντιθέτως σας χαίρομαι και σας θαυμάζω.
Το Ενετικό λιμάνι ήταν είναι και θα είναι το πιο όμορφο μέρος στον κόσμο!!!!
Φιλί αληθινό Μαγισσούλα μου και Καλό Ταξίδι!!!
Θα σου πω, τι έκανα, ζωγράφισα ένα λουλούδι, στο ένα φύλλο έβαλα μια πασχαλίτσα και στο άλλο ζωγράφισα κάτι μικρούτσικο και μαυριδερό που πιο πολύ έμοιαζε με αραχνούλα !!! χαχα! (σιγά μη θυμάμαι πως είναι η μελίγκρα!) 😉
Ευχαριστώ ΑΦΓιάννη μου για τις ευχές…και καλή δύναμη σε σένα τον εργαζόμενο! 🙂
Ζηλεύουμε…ομορφες εικόνες!
Να περνάτε πάντα ετσι όμορφα!
Ομολογώ Μίκα μου, τώρα που ξανακοιτάζω τις φωτογραφίες…και εγώ ζηλεύω αυτούς που τώρα βρίσκονται σ’ αυτή τη μαγευτική παραλία…αχ! και το εστιατόριο και αυτό, πάνω στη θάλασσα…υπέροχο! 🙂
Χμ! ας επανέλθουμε όμως στο παρόν μας…(για το καλό μας), βεβαίως, βεβαίως! ;-).
ΑΦιλάκια σε όλη την ομάδα-οικογένεια σου! 🙂
ΑΦΣ, όλα όμορφα… παιδικά χαμόγελα, τι πιο καταπραϋντικό? μαγικές συνεικόνες με δράση (άκου μελίγκρα!)… χάρηκα πραγματικά… αλλά για τα Χανιά, αυτό είναι μια αλλη ιστορία… πάνε πολλά χρόνια που δεν έχω πάει… οψόμεθα… με αντάμειψαν όμως οι εικόνες σας…
ΑΦΣ!
ΑΦΣ, (χιχι! και ας μας περάσουν για τρελούς)… όταν παίζεις με παιδιά, η καρδιά σου γεμίζει με μια απίθανη γλύκα! 🙂
Που λες…στη Κρήτη είχα να πάω 36 χρόνια!!!
Σ’ αυτό το ταξίδι αστραπή, συνάντησα και δυο αγαπημένες φίλες (bloggers) είδα και την κόρη του Παραμυθοσυντρόφου μου που είχα να δω ένα χρόνο…άρα η χαρά, τεράστια!
ΑΦΣ! και να σε προσέχεις! 🙂
Το πόσο λύπήθηκα….όχι που περασατε πανέμορφα.Αιναφετς μου…αλλα πο\υ δεν μπορέσασαμε να έρθουμε….να γνωριστούμε και απο κοντα…αλλα ισως καποια αλλη φορά γίνει…ποτέ δεν ξέρεις…εκείνη την μέρα ερχόταν ο εγγονός με άδεια…..και καταλαβένεις……πάντως το ότι το καταευχαρηστήθηκες αυτό έχει σημασία και η επαφή με τα παιδιά…..γέμισες μπαταρίες….να εισαι καλά που μας έβελες φωτό και είδαμε και ένα μικρό κομματι..της.παρουσίασης…πίγα και πιο πίσω λίγο και αφησα τις ευχές μου … σόρυ ..ειναι τόσος λίγος ο χρόνος μου με σήμα!!!!!! φιλακια πολλά μεχρι την επομενη………συναντηση εδώ……!!!!!.
Η πρώτη που λυπήθηκα είμαι εγώ Ρούλα μου!…αλλά μπορώ να καταλάβω πόσο σημαντικό είναι να βρίσκεται κανείς κοντά στην οικογένεια του!.
Αχ! μεγάλη χαρά μας δίνουν τα παιδιά ακόμα και αυτά που δεν είναι δικά μας!
Είχα 35 χρόνια να βρεθώ στη Κρήτη…καταλαβαίνεις!!! 😉
Γενικά ο χρόνος μας είναι λιγοστός, όταν έχουμε τόσο κόσμο να φροντίσουμε, έτσι δεν είναι;
ΑΦιλιά και σίγουρα την επόμενη φορά θα κάνουμε τα πάντα να συναντηθούμε! 🙂
Θα ‘θελα να ‘μουν 10 χρονώ και να ζούσα στο Ρέθυμνο, ειδικά τον Ιούλιο του 2012 😉
Ίσως να με πήγαιναν οι γονείς μου και καμιά εκδρομή σε μια παραλία έξω από τα Χανιά… Αν όχι, δεν πειράζει. Θα πήγαινα μόνη μου ως μεγάλη!
Χα χα
Για να πω την αλήθεια Υπατίτσα μου, μου αρέσει το βουνό μου αυτή η σχετική απομόνωση, μου αρέσει η μοναχικότητα…αλλά μου αρέσουν τα ταξίδια αστραπή που σε βγάζουν από την καθημερινότητα σου (2 μωρά, 3 παιδιά, 2 υπερήλικες γονείς, 1 σύντροφος(!), φίλοι, κτήμα, σπίτι, εικονογράφηση, blogging)…χιχι! αυτά! 😉
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια με όλη μου την αγάπη! 🙂
Εννοούσα ότι έτσι θα είχα δει τον Παραμυθά και το «Μολύβι» του ζωντανά επί το έργον 😉
Χα χα
Πλούσια κι ωραία πάντως η «καθημερινότητά» σου! Αποκλείεται να γίνει συνώνυμη της ρουτίνας, δεν είναι;
Ναι καλέ Υπατίτσα μου κατάλαβα (αφού διάβασα και την ανάρτηση σου! 😉 ) πόσο θα σου άρεσε να έβλεπες το show (!) μας… αλλά καθώς απαντούσα στο σχόλιο σου…»είδα» ότι τελικά μου αρέσει η εδώ ζωή μου, όσο και αν με κουράζει! (χαχα άσχετο!) 😉
Και όταν είμαστε τόσο κοντά σε παιδιά, η καθημερινότητα μας αποκτά μια άλλη ποιότητα, έτσι δεν είναι;
ΑΦιλάκια! 🙂
Ανεξάντλητη μαγισσούλα!!!
Πολύ όμορφα όλα όσα μας μετέφερες αλλά και ο τρόπος σου πάντα ιδιαίτερος. Από την Κρήτη, τα Χανιά αγαπημένος προορισμός και ιδιαίτερα αγαπημένο το ενετικό λιμάνι και οι μπουγάτσες τους!:) Στο Ρέθυμνο μια φορά έχω πάει, όμορφο το βράδυ στα ταβερνάκια στο λιμάνι:)
Α. φιλιά πολλά πολλά
*βεβαίως σου άφησα σχόλιο και στην επέτειο, ήρθα αργά αλλάζεις κι εσύ γρήγορα αναρτήσεις, αλλά δεν μπορούσα να μην σου γράψω κι εκεί;)
.
«Φροντίζω» Αστεράκι μου, (και αυτό όχι πάντα εύκολα !)…να κάνω μια ανάρτηση την βδομάδα, αυτή τη φορά έπεσε η επέτειος του μπλο-γκούλι (!) πάνω στο ταξίδι αστραπή, έτσι σου φάνηκε ότι αλλάζω γρήγορα αναρτήσεις! χιχι! 😉
Δεν πρόλαβα να πάω στο λιμάνι των Χανιών να φάω μπουγάτσα (μμμμμμμμμ!) ούτε να πάω το βράδυ στα ταβερνάκια του Ρεθύμνου (μμμμμμμμμμμμμμμμ!) next time!
ΑΦιλάκια και πάλι ευχαριστώ που μ’ επισκέπτεσαι! 🙂
Χαίρομαι που πέρασες όμορφα και ξεκουράστηκες.Και όπως ανέφερε και η Μαρίνα όποτε θελήσεις να έρθεις στη Μάνη , την οποία είμαι σίγουρη ότι θα την λατρέψεις, θα ήταν μεγάλη μου χαρά να σου δείξω τα μέρη.
Να έχεις ένα πολύ όμορφο βράδυ. Σε φιλώ.
Ευχαριστώ Melitaki… δεν ξέρεις πόσο θα μου άρεσε να με ξεναγούσες στη Μάνη! 🙂
Κάπου ανέφερα, πως πολύ θα ήθελα να κάνω μια μεγάλη μπλογκοτσάρκα στην Ελλάδα και να γνωρίσω από κοντά, αγαπημένους e-φίλους…ποιος ξέρει ίσως τα καταφέρω! 😉
Στην Κρήτη συνάντησα δυο, στην εκδήλωση…και δεν μπορείς να φανταστείς πόσο χάρηκα! 😉
ΑΦιλάκια και καλή σου δύναμη με τα παιδάκια σου! 🙂
Αχ γειτονάκι μου πολύ το χάρηκα που έκανες αυτό το ταξίδι!! Έχω πολλλλλάάάάά χρόνια να πάω στην Κρήτη … την άλλη φορά κούνα το ραβδί σου , κάνε με κι εμένα πασχαλίτσα, μελίγκρα, βάτραχο και πάρε με !!! χαχαχαχα
Είσαστε κι οι δυο φοβεροί, θα ήθελα να ήμουν εκεί να δω αυτή την παράσταση, να σε δω
επι το έργον!!
Χιλιάδες φιλιά μαγισσούλα μου
να έχεις μια όμορφη μέρα 🙂
Τι να πω εγώ Εύη μου, που είχα να πάω 35 χρόνια! (λίγα θυμόμουν!)
Τώρα όμως που είναι εκεί η κόρη του Νίκου, με την πρώτη ευκαιρία…τσουπ… ΕΚΕΙ! 😉
Αύριο πάμε μια βδομάδα Σκιάθο με μωρά και παιδιά να γιορτάσουμε τα 69 χρόνια του Παραμυθοσυντρόφου μου…αλλά μόνο για μια βδομάδα….έτσι πάλι εδώ, στο βουνό μας!
ΑΦιλάκια και καλή μας δύναμη…με τη ζέστη (για μας, πολύ πιο υποφερτή!) 🙂
Μου φαίνεται οτι Σκιάθο φέτος μόνο μέσα απο ανάρτηση δική σου θα δώ.
Να περνάς καλά και εσύ και η οικογένεια σου.
Εύχομαι να μη συμβεί αυτό!
Πάντως μην ανησυχείς θα σου στέλνω…δολώματα! 😉
ΑΦιλιά και τα χαιρετίσματα στον Αναστάση! 🙂
Περίμενα να δώ τη ζωγραφιά που έφτιαξες για τη μικρή σου φίλη…τι κρίμα που δεν την είχες να τη βάλεις..είχα απορία πώς θα αποτύπωνες τη μελίγκρα και την πασχαλίτσα (σε συνδυασμό με τη μελίγκρα…)
Υπέροχο το post..αν κάτι με κάνει να νιώθω αισιοδοξία είναι οι βραδιές καλοκαιριού που σκεπτόμενοι άνθρωποι καλούν κάποιους όπως εσένα,τον παραμυθά κλπ για να παρουσιάσετε σε εμάς την υπέροχη δουλειά σας…συγχαρητήρια Στεφανία μου!πραγματικά πολύ σημαντική για τα παιδιά η παρουσία σας εκεί….καλησπέρα! 🙂
Α! Νικολέτα η μελίγκρα έμοιαζε με μαύρη αραχνούλα…ευτυχώς έγινα πιστευτή!!! 😉
ΑΦιλάκια από Σκιάθο…όπου το ιντερνετ και η ζέστη μου έχουν τσακίσει τα νεύρα! 🙂
Ταξίδι αστραπή αλλά πολύ πολύ γεμάτο! Όμορφα να περνάτε μαγισσούλα μου είτε στο βουνό σας, είτε στα ταξίδια σας, είτε στη Σκιάθο που μάλλον ήδη έχετε πάει. Καλή ξεκούραση εύχομαι και καλές βουτιές 😉
υ.γ. να ευχηθώ λίγο καθυστερημένα και για τα γενέθλια του blog.. χρόνια πολλά στην μαγική επικοινωνία μέσα από της ηλεκτρονικές σελίδες σου που τις ζωντανεύεις με τα μαγικά σου 🙂
Να σαι καλά μαγισσούλα μου
Πολλά πολλά ΑΦάκια!
Και τώρα από Σκιάθο!
Αδύνατο να μπω από εδώ στο σπιτικό σου….μάλλον φταίνει οι μαύρες σου πιπεριές!!! 😉
Τα ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια Margo μου τώρα έφυγαν!
Στεφανιαααααααααααα:)
πρεπει να έχω παει και γω σε αυτη την παραλια!!!!!!!
τελεια τελεια τελεια!!!!!!
καλη συνεχεια των διακοπων και
φιλια απο ενα χαμενο κορμι:P
Ναι Παναγιώτη μου…ξέρω πως είσαι από εκεί γύρω….ναι! τρομερή παραλία!
Και τώρα θα προσπαθήσω να μπω στο σπιτικό σου….αν με αφήσει της Σκιάθου το τρελαμένο internet…και οι αράχνες σου! χαχα!
ΑΦιλιά από μια τρελαμένη (λόγο ζέστης) μάγισσα! 🙂
ΥΓ: αυτό το 😛 είναι το σήμα του χαμένου κορμιού; 😉