«Δεν μπορείς να ανακαλύψεις νέους ωκεανούς
αν δεν έχεις το κουράγιο να χάσεις την ακτή από τα μάτια σου»…
Πλάτων.
.
.
«Στόχευε το φεγγάρι
ακόμα και αν αστοχήσεις
θα βρεθείς κάπου ανάμεσα από τ’ αστέρια»…
Πλάτων.
.
Το φεγγάρι από τη Σκιάθο…πέρσι.
‘
Και μη ξεχνάς πως ένα ταξίδι
χιλιάδων χιλιομέτρων αρχίζει μ’ ένα βήμα…
Άιναφετς 
Ωραία λόγια και το φεγγάρι από τη Σκίαθο απίθανο.
Και όταν τα λόγια γίνονται πράξεις…αρχίζει το Αληθινό ταξίδι!
ΑΦιλιά και καλό καλοκαιρινό Σ/Κ! 🙂
Καλή μου μαμ-μάγισσα σου στέλνω την καλημέρα μου.
Σήμερα διάλεξες ωραίο θέμα, και ωραία μουσική για να το συνοδέψει. Όμορφα τα αστέρια, ποιος δε θα ήθελε να βρεθεί ανάμεσά τους;
Πολλά ΑΦιλιά 🙂
Κανείς δεν μας εμποδίζει να βρεθούμε ανάμεσα τους…
Εμείς οι ίδιοι, είμαστε οι οδηγοί και οι επιβάτες!
Καλό μας ταξίδι! 😉
Η μαμ-μάγισσα ανταποδίδει τα ΑΦιλιά!
🙂
Όμορφα λόγια που μας δίνουν κουράγιο στο προτελευταίο σ/κ του Αυγούστου!!
Το Φεγγάρι μαγικό… καμιά φορά αναρωτιέμαι πως μπορεί η πραγματικότητα να είναι τόσο όμορφη και εμείς πολλές φορές κλείνουμε τα μάτια και αφηνόμαστε στο σκοτάδι!!
Όμορφη ημέρα να έχεις μαγισσούλα μου, γεμάτη χρώματα και όμορφες στιγμές! Μάκια!
Το καλοκαίρι δεν τελείωσε… ας απολαύσουμε τις όμορφες δροσερές μέρες και τα μελτεμάκια του!
Και ο Αύγουστος, θα κλείσει μ’ ένα υπέροχο γαλάζιο φεγγάρι! (στις 31)
ΑΦιλάκια και να έχεις ένα γεμάτο και απολαυστικό Σ/Κ! 🙂
πολύ ωραίο το άρθρο 🙂
πολλά φιλιά καλή μου μαγισσούλα :)))
Ευχαριστώ, love!
ΑΦιλιά και καλά μας «ταξίδια» ! :))
η φωτογραφία του φεγγαριού στη Σκιάθο…..δεν εχω λόγια..
η μουσική του Βαγγέλη…
Οι υψηλοί στόχοι του πλάτωνα σε «προσγειώνουν» στην πραγματικότητα μάγισσα. Αλίμονο σ΄αυτόν που δεν έβαλε εστω και μια φορά ψηλά τον πήχη, να δικαιολογήσει την υπαρξη του, να ευχαριστήσει τον δημιουργό του, να μην είναι μαμ κακά και νάνι.
Ανάρτηση που αξίζει να διαβαστεί απο πολλούς μάγισσα έκανες σήμερα.
Νομίζω Θαλασσό πως η «ευγνωμοσύνη» για αυτό που άλλοι ονομάζουν Θεό, Ζωή ή Φύση είναι από τα υψηλότερα φρονήματα που μας δίδαξαν οι πρόγονοι μας…και εμείς ξεχάσαμε!
Το φεγγάρι ήταν από το σπίτι μας στη Σκιάθο πέρσι…και ξέρεις πολύ καλά πόσο μου λείπει φέτος!
ΑΦιλιά και εύχομαι να έχεις ένα χαμογελαστό Σ/Κ! 🙂
Δεν μπορείς να φανταστείς πόσα κουμπιά μου ενεργοποίησες μ΄αυτό σου το ποστ.
Σκιάθος, φεγγάρι, εξαιρετική μουσική, κι αυτή η αίσθηση πως όλα μπορούν να συμβούν απλά κάνοντας το πρώτο βήμα.
Πολλές φορές, μετά από αυτό τα γεγονότα σε οδηγούν μόνα τους
καλό βράδυ 😉
Να είναι καλά το blogging, που φέρνει στο δρόμο μας όμορφες και τρυφερές υπάρξεις, αν το επιτρέψουμε…και εγώ έχω εκτιμήσει λάθος άτομα που συναντούσα στο διαδίκτυο και μετά από αρκετά καιρό αποδείχτηκαν καλοί e-φίλοι!
Η χαρά να μοιράζεσαι, είναι όντος μεγάλη!
Για τα πάντα υπάρχει το πρώτο βήμα, φτάνει να το τολμήσουμε και να μη φοβηθούμε να σκοντάψουμε και να πέσουμε, το ταξίδι (μέσα μας) είναι δύσκολο αλλά πολύ γοητευτικό!
Έχω εμπιστοσύνη στην Ζωή και την αφήνω να ζωγραφίσει τον πίνακα! 😉
ΑΦιλιά και καλό και δροσερό απόγευμα! 🙂
Να λοιπόν που διάβασα κι εγώ το βιογραφικό σου και γοητεύτηκα. Έκπληξη ξιατί όσο διάστημα σε βλέπω να τριγυρνάς στο διαδίκτυο είχα μια τελείως διαφορετική εντύπωση. Μου έγραψες και ότι έριχνες τα χαρτιά, διαδικτυακές πλάνες αγαπητή μου.
σε φιλώ διπλά τώρα που σε ξέρω λίγο παραπάνω 🙂
Τι πανέμορφη ανάρτηση!!! Δεν έχω να προσθέσω τίποτα παραπάνω!!! Απλά μαγεύτηκα!!! ΠΑΦφεγγαρόσκονης!!!
Πώς να μη μαγέψει την Selena το φεγγάρι και τα λόγια που δίνουν κουράγιο! 😉
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια μαγικά! 🙂
Πως να μην μαγευτείς Αιναφέτς μου.. απο μαγικά φεγγάρια οπως αυτό τστη σκιάθο..και πόσο αλήθειες κρύβουνε τα λόγια των αρχαίων ημών προγόνων….ποιός απο τους άλλους λαούς του κόσμου τούτου πρίν από χιλιαδες χρόνια θα σκεφτότανε.να πεί τόσο αληθινα λόγια… ..μαγισσούλα μου….!!!!!! φιλακια πολλα…
Και όταν τα λόγια γίνουν πράξεις Ρούλα μου, αρχίζει το μαγευτικό ταξίδι μέσα μας!
ΑΦιλάκια πολλά και τρυφερά! 🙂
Χαίρομαι καθώς συνειδητοποιώ πως δεν έμεινα η μόνη ονειροπόλα μέσα στον κόσμο.
Υπέροχη μουσική, υπέροχα φεγγάρια, υπέροχα λόγια.
Είναι καλό να εκφραζόμαστε για να μην πνιγούμε στη σκοτεινιά και τη μιζέρια.
Ευχαριστώ που υπάρχεις εσύ και οι φίλοι σου να ανάγουν την ανάρτηση σε εικόνες μαγικές από εξωτικό παραμύθι.
Σε προσκαλώ κι εγώ στο δικό μου blog, ακόμη είναι blogaki – μόλις ξεκίνησε- όπου θα βρεις ένα παιχνίδι – παραμυθοπαιχνίδι να τρέχει και πολύ θα με ευχαριστούσες αν έπαιρνες και συ μέρος.
Πάρε το λεωφορείο και έλα στη στάση http://www.texnistories.blogspot.com
Καλό υπόλοιπο Αυγούστου να έχεις
Φλώρα
Καλώς όρισες Φλώρα στο σπιτικό μου (μπλογκούλι το ονόμασαν οι φίλοι μου, πριντριά χρόνια!) 😉
Καλοτάξιδο το blogaki σου και εύχομαι καλές και πολλές όμορφες δημιουργίες!
Θα σ’ επισκεφτώ πολύ πολύ σύντομα!
ΑΦιλιά και να έχεις ένα όμορφο Κυριακάτικο απόγευμα! 🙂
Πολύ σ’ ευχαριστώ για το καλωσόρισμά σου. Θα σε επισκέπτομαι συχνά γιατί είσαι φιλόξενη και ζεστή. Να έχεις και συ καλό τελείωμα στο Σαββατοκύριακό σου και με το καλό να υποδεχθείς τη Δευτέρα.
Γειά σου Μαγισσούλα!
Αυτά που λες είναι όντως πολύ χρήσιμα. Όχι μόνο για να παρηγοριόμαστε όταν περνάμε δύσκολες στιγμές, τότε γίνεται από μόνο του νομίζω και βοηθάει ο χρόνος σ’αυτό. Κυρίως για να μη μένουμε βολεμένοι και χορταριάζουμε, κι εκεί να μην τα ξεχνάμε τα λόγια του Πλάτωνα.
Σε φιλώ!
Δεν είναι δικά μου τα λόγια Αντιγόνη μου, απλά μεταφέρω λόγια που δίνουν κουράγια, γιατί χρειάζεται κουράγιο να γυρίσει κανείς σελίδα στη βολή του, στην ρουτίνα και να κάνει το πρώτο βήμα που θα τον ταξιδέψει σίγουρα σε άγνωστα πελάγη….χιχι! μ’ έπιασε το ποιητικό μου….αλλά έτσι είναι! 😉
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια και να έχουμε μια όμορφη βδομάδα! 🙂
πριν από χρόνια το 1996, κολυμπούσα σαν δελφίνι,βουτούσα και ξαναβουτούσα και είχα λίγο κουραστεί από το παιχνίδι…όταν γύρισα να δω που βρίσκομαι η ακτή έμοιαζε να είναι πολύ πολύ μακριά από εμένα αφού είχα ανοιχτεί.Μια κρίση πανικού την έπαθα εκεί στα βαθιά και ένιωσα να βουλιάζω και να πνίγομαι.Σιγά -σιγά ξαπλωμένος ανάσκελα και παίρνοντας βαθιές εισπνοές βγήκα στην ακτή αλλά από τότε όταν βουτάω φροντίζω να μην απομακρυνθώ από αυτήν…οπότε Πλάτωνα,καλό σου ταξίδι! 🙂
Εύχομαι να είσαι καλά και να περνάς όμορφα,καλή εβδομάδα!
Ναι Νεράιδε… τότε που είχες απομακρυνθεί βουτώντας σαν δελφίνι (χμ!) δεν είχες αποκτήσει την «επίγνωση» που έχεις τώρα… η κοινή όμως «συνειδητότητα» σου έδειξε πως οι αναπνοές σώζουν ζωές, επίσης δεν είχες γνωρίσει και την ΚΜΝΒ (Καλή Μάγισσα Νεράιδα του Βοσπόρου…για τους νέους αναγνώστες!) να σε εισάγει στη γιόγκα, έτσι δεν είναι;
Άρα η του ρήση του Πλάτωνα, ισχύει για κάθε νέο τόλμημα! χαχα! 😉
ΑΦιλιά και καλά είμαι και καλά περνάω…το ίδιο αντεύχομαι! 🙂
Δεν ξέρω γιατί κόλησα στην ρήση:
«“Στόχευε το φεγγάρι
ακόμα και αν αστοχήσεις
θα βρεθείς κάπου ανάμεσα από τ’ αστέρια”…
Πλάτων.
Εχω την αίσθηση ότι θα ήθελα να με αντιπροσπεύει με την σοφία της.
Υπέροχες εικόνες, θαυμάσια μουσική!
Καλό απόγευμα κορίτσι μου!
Η αίσθηση πως ότι και να τολμήσει κανείς στη ζωή του, δεν πάει χαμένο και εμένα μου αρέσει Χριστόφορε… και ας είναι πολλές φορές η προσγείωση, οδυνηρή! 😉
Η μουσική προσωπικά με γαληνεύει αφάνταστα!
ΑΦιλιά και καλό μας βραδάκι…με ή χωρίς φεγγάρι! 🙂
Καλησπέρα μαγισσούλα μου, από τα πιο χαλαρωτικά και καλοκαιρινά κείμενα σου!
Το φεγγάρι με μάγεψε και μου θύμισε το προηγούμενο Σ/Κ με φωτιά στην παραλία και τραγούδια με την παρέα!Υπέροχη η μουσική που συνοδεύει το κείμενο σου !
Να έχεις ένα όμορφο βράδυ!
Καλησπέρα Μελίτα!
Παρόλο που δεν έκανα διακοπές φέτος, ήμουν και ακόμα είμαι στο καλοκαιρινό κλίμα και χαίρομαι που σου άρεσε το κείμενο και σε χαλάρωσε… αυτό τον σκοπό είχε εξάλλου! 😉
Επίσης χαίρομαι γιατί αισθάνομαι πως πέρασες όμορφα στις διακοπές σου!
ΑΦιλάκια και καλό μας καλοκαιρινό βραδάκι! 🙂
Φεγγάρι… Θάλασσα… Μουσική… Όλα γαλήνια!
Και λόγια… με ήρεμη σοφία…
Να μια καλή αυγουστιάτικη -και όχι μόνο- ανάρτηση!
ΑΦιλάκια
Όταν εμφανίζεται η Υπατία μου, η Άιναφετς κάνει γιορτή…της λείπουν οι «παλιές» εκείνες μέρες που οι αναρτήσεις «μας» ήταν πιο συχνές και πάνω απ’ όλα επικρατούσε το χαμόγελο! 🙂
ΑΦιλάκια με πολύ κουράγιο! 🙂
Πλάτων… και όχι μόνο. Τόσους βαθείς στοχασμούς που δεν ακούσαμε ποτέ πιά όταν η χρονολογίες μας άρχισαν να μετράνε πάλι απ’την αρχή. Οταν πιά μας οδήγησαν σε στείρες σκέψεις. Σ’αγαπώ
Γι αυτό και το ταξίδι χιλιάδων χιλιομέτρων αρχίζει με ένα βήμα και αυτό το βήμα θέλει κουράγιο και ας βρεθούμε ανάμεσα από τ’ αστέρια…τίποτα δεν πάει χαμένο Gingeroula μου! 😉
ΑΦιλάκια με όλη μου την Αγάπη! :)))
Μαγισσούλα μου, χρειάζεται γερές δόσεις κουράγιου ώστε να συνεχίσει κάποιος σε συνθήκες πολύ δύσκολες να διατηρεί ανέπαφο το πείσμα του ταξιδιού. Αυτή όμως είναι η σωτηρία της ψυχής ειδικά στα δύσκολα.
Πολύ όμορφη ανάρτηση σε όλα της..
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦ 🙂
Έτσι ακριβώς όπως το λες είναι Margo μου…πάνω από το πείσμα και το κουράγιο, νομίζω όμως πως θέλει ΠΑΘΟΣ…
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια πολύ τρυφερά! 🙂
καλημέρα αγαπημένη μας!!!
Καλησπέρα αγαπημένη ΜΟΥ! χαχα! 🙂
Κι αυτή και η προηγούμενη πάαρα πολύ μου ταιριάζουν Μαγισσούλα.
Μαζευόμαστε σιγά σιγά και κρατάμε χέρια……..
γλυκά φιλιά φεγγαρόλουστα και πολλά πολλά ευχαριστώ για τις δυναμωτικές αναρτήσεις σου !!!
Με κρατημένα χέρια Ξωτικούλι μου θα τολμήσουμε και θα κάνουμε κουράγιο!
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια και καλώς μας επέστρεψες! 🙂