Σχέσεις…

..

-Ερώτηση: Συχνά μιλάτε για σχέσεις. Τι σημαίνουν για σας;

-Κρισναμούρτι: Πρώτα απ’ όλα δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως το να ζεις απομονωμένος. «Ζω» σημαίνει «έχω σχέσεις» και χωρίς σχέσεις δεν υπάρχει ζωή.
Τι εννοούμε όταν λέμε «σχέσεις»;
Είναι μια αλληλένδετη πρόσκληση και ανταπόκριση ανάμεσα σε δυο ανθρώπους, ανάμεσα σε σένα και σε μένα, η πρόσκληση που μου κάνεις και την οποία δέχομαι ή απορρίπτω και το αντίθετο.
Η σχέση δυο ανθρώπων δημιουργεί την κοινωνία, η κοινωνία δεν είναι ανεξάρτητη από σένα και μένα… εσύ και εγώ με τη σχέση ανάμεσα μας δημιουργούμε τη μάζα, την ομάδα, την κοινωνία.
Σε τι βασίζεται γενικά αυτή η σχέση;
Δεν βασίζεται στην «αλληλεξάρτηση», στην αμοιβαία βοήθεια;
Τουλάχιστον λέμε ότι είναι αμοιβαία βοήθεια, υποστήριξη κ.λ.π, αλλά στη πράξη, πέρα από τις λέξεις, πέρα από το συναισθηματικό κάλυμμα με το οποίο σκεπάζουμε ο ένας τον άλλο, σε τι βασίζεται;
Στην αμοιβαία ικανοποίηση, έτσι δεν είναι;
Αν δεν σου δίνω ευχαρίστηση, με ξεφορτώνεσαι. Αν σου δίνω με δέχεσαι, είτε ως σύζυγό σου, είτε ως γείτονα σου, είτε ως φίλο σου. Αυτό είναι γεγονός…

.

.

Τι είναι αυτό που ονομάζετε «οικογένεια»;
Προφανώς είναι μια σχέση οικειότητας, επικοινωνίας…
Σχέση σημαίνει επικοινωνία χωρίς φόβο, ελευθερία κατανόησης ενός από τον άλλον…
Έχετε επικοινωνία με τη γυναίκα σας με τον άνδρα σας; Iσως να έχετε στο σωματικό επίπεδο αλλά αυτό δεν είναι σχέση…
Η οικογένεια χρησιμεύει, επίσης, ως μέσο ικανοποίησης… επειδή οι άνθρωποι με κουράζουν, θέλω να πηγαίνω στο σπίτι μου για να βρίσκω την ησυχία μου… έτσι ψάχνουμε να βρούμε τη σχέση όπου θα υπάρχει αμοιβαία ικανοποίηση και όταν δεν τη βρίσκεις αλλάζεις σχέση. Και αν είσαι παντρεμένος, παίρνεις διαζύγιο ή μένεις μαζί με τον άλλον αλλά αναζητάς ικανοποίηση κι αλλού ή πάλι, περνάς από τη μια σχέση στην άλλη μέχρι να βρεις εκείνο που ζητάς, δηλαδή ικανοποίηση, ευχαρίστηση και μια αίσθηση  προστασίας και καλοπέρασης…
Και όταν εγώ αναζητώ ικανοποίηση και εσύ δεν μου τι δίνεις, φυσικά και θα υπάρξει σύγκρουση, γιατί και οι δυο ζητάμε ψυχολογικά ασφάλεια ο ένας από τον άλλον. Όταν αυτή η ασφάλεια γίνει αβέβαιη, αρχίζεις να ζηλεύεις, να γίνεσαι βίαιος, να γίνεσαι κτητικός κ.λ.π…..

.

.

Μιλάμε για αγάπη, μιλάμε για ευθύνη, για καθήκον, αλλά στη πραγματικότητα δεν υπάρχει αγάπη. Οι σχέσεις μας βασίζονται στην ικανοποίηση και το αποτέλεσμα το βλέπουμε στον σημερινό μας πολιτισμό…
Οι σχέσεις είναι στη πραγματικότητα μια διαδικασία αυτοαποκάλυψης, μια διαδικασία αυτογνωσίας… Επομένως οι σχέσεις έχουν πολύ μικρή σημασία όταν απλώς αναζητάμε σ’ αυτές αμοιβαία ικανοποίηση, αλλά έχουν εξαιρετική σημασία όταν είναι μέσο αυτοαποκάλυψης και αυτογνωσίας…
Όταν αγαπάς αληθινά,  δίνεις αληθινά τον εαυτό σου χωρίς να περιμένεις ανταπόδοση… όταν υπάρχει τέτοια αγάπη, τότε είναι κάτι θαυμάσιο. Σε μια τέτοια αγάπη δεν υπάρχει προστριβή, δεν υπάρχει ο ένας και ο άλλος, υπάρχει πλήρης ενότητα. Είναι μια κατάσταση ενοποίησης, μια ολοκληρωμένη ύπαρξη…

.

.

Η αγάπη είναι από τα πιο δύσκολα πράγματα που υπάρχουν για να κατανοήσει κανείς. Δεν μπορεί να προέλθει από λογική ανάγκη, δεν μπορεί να κατασκευαστεί με διάφορα μέσα και με διάφορους μεθόδους και πειθαρχίες. Είναι μια κατάσταση του ¨είναι», όταν οι δραστηριότητες του «εγώ» έχουν σταματήσει…
Για να κατανοήσουμε τις σχέσεις μας, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πρώτα απ’ όλα «εκείνο που είναι», αυτό που πραγματικά συμβαίνει στη ζωή μας…

.

.

Αληθινές σχέσεις μπορούν να υπάρξουν μόνο όταν υπάρχει αγάπη. Αλλά η αγάπη δεν είναι η αναζήτηση ικανοποίησης. Αγάπη υπάρχει μόνο όταν ξεχνάμε τον εαυτό μας, όταν υπάρχει πλήρης επικοινωνία όχι με έναν ή δυο, αλλά επικοινωνία με ό,τι το πιο υψηλό. Και αυτό μπορεί να συμβεί όταν ξεχαστεί ο εαυτός.

ΚΡΙΣΝΑΜΟΥΡΤΙ

«Η Χαρά της ελευθερίας».

Μετάφραση Νίκος Πιλάβιος.
Εκδόσεις Καστανιώτη.

.

.

.