ΕΙΣΑΓΩΓΗ στις «μαγευτικές» διακοπές!
Πριν 43 χρόνια ο πατέρας μου αποφάσισε ν’ αγοράσει ένα σπίτι στη Σκιάθο, αυτό το σπίτι ήταν δε, το πρώτο σπίτι που είχε χτιστεί (γύρω στο 1960) έξω απ΄το τότε χωριό της Σκιάθου και επειδή δεν υπήρχε ακόμα δρόμος, τα υλικά τα κουβάλησε καΐκι.
Την επόμενη χρονιά χτίστηκε και δεύτερο σπίτι για να χωρέσει όλη η οικογένεια…
.
Έτσι για πολλά χρόνια, κάθε καλοκαίρι μαζευόταν όλη η οικογένεια και παραθέριζε όμορφα και ωραία!
Εδώ μεγαλώσαμε και τα τρία μας παιδιά και τώρα έχει έρθει η σειρά να μεγαλώσουν αυτά τα δικά τους παιδιά και να φιλοξενήσουν και τους φίλους τους με τα παιδάκια τους!
Ο πατέρας μου 96 ετών και η μητέρα μου 88, πριν τέσσερα χρόνια σταμάτησαν να έρχονται, λόγω ηλικίας… η φυσική συνέχεια της ζωής…
(Στο πρώτο link υπάρχουν όλες οι φωτογραφίες των δυο σπιτιών, δεξιά.)
ΤΟ ΦΕΤΙΝΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ.
Τα τελευταία 3 χρόνια με τη κρίση, η οικονομική κατάσταση της οικογένειας ζόρισε και επειδή η συντήρηση των σπιτιών είναι εξαιρετικά δαπανηρή, ο μεγάλος μου γιος (τρία χρόνια άνεργος από το Alter) αποφάσισε ν’ ασχοληθεί επισήμως με το νοίκιασμα των σπιτιών, γι αυτό και τα τελευταία χρόνια οι διακοπές μας έχουν περιοριστεί σε εναλλασσόμενα δεκαήμερα για τους μεγάλους και για κανένα μήνα για την τελευταία γενιά (7 και 5 ετών)παιδιών μας…
.
ΜΙΑ ΤΥΧΑΙΑ ΜΕΡΑ ΔΙΑΚΟΠΩΝ…
Κάποιος με ρώτησε:
Πώς κυλάνε οι διακοπές σου;
Θ’ απαντήσουν οι παρακάτω φωτογραφίες…
Τα 8 μηνών τρίδυμα του συμμαθητή του γιου μου Βαγγέλη, από αριστερά:
Δημήτρης, Έκτορας, Ιάσονας.
Από πίσω όρθια:
Ίρις, Μαρία, Αλέξανδρος, (η Δανάη είναι επισκέπτρια) λείπει ο Πέτρος που βγάζει τρις τραπεζίτες και η Ηλέκτρα, η δίδυμη αδελφή της Δανάης που είναι στο μπάνιο…
Τα τρίδυμα μένουν ακριβώς απέναντι.
Η Μαρία με τον Πέτρο και τους γονείς τους μένουν από πάνω απ΄τα κεφάλια μας και
οι παππούδες τους μένουν σ’ ένα στούντιο δίπλα από το δωμάτιο μας…
ΥΓ: Ο παππούς είναι παιδίατρος, ευτυχώς!!!
Τα δικά μας, Αλέξανδρος και Ίρις.
Η παραλία κάτω από το σπίτι, λίγο πριν υποδεχτεί τα παιδάκια!
Και ένας απ΄τους τρις μπαμπάδες, στο έργο!
Εδώ τα μεγαλύτερα παιδάκια κολυμπούν κάτω απ’ τα περήφανα βλέμματα των γονιών τους.
Αυτές οι διακοπές είχαν και τα ευχάριστα τους!
Φυσικά την πανέμορφη πανσέληνο που τη βλέπετε ν΄ανατέλλει απ΄ το θέατρο «Μπούρτζι», εκεί ο Παραμυθοσύντροφος μου, έδωσε για τους μικρούς του φίλους μια παράσταση!
Σαν επίλογο σ’ αυτή τη μεγαλούτσικη ανάρτηση μπορώ να πω, πως είναι οι πιο γεμάτες μου διακοπές!
.
.
Άιναφετς 
Μαγευτικό μέρος κι εσείς τόσο τυχεροί που χτίζετε αναμνήσεις σ’ ένα τόπο σαν αυτόν!
Φιλιά πολλά Στεφανία μου, να περνάς καλά 🙂
Καλημέρα Τζίνα μου!
Από αναμνήσεις σ’ αυτό το νησί, άλλο τίποτα…. η κάθε χρονιά είναι εντελώς διαφορετική και η φετινή, θα μου μείνει αξέχαστη… ποιος έχει τη τύχη να χαίρεται καθημερινά τρίδυμα; σπάνια εμπειρία! 😉
Σε λίγες μέρες επιστρέφω στο δροσερό και ήσυχο βουνό μου! (ευτυχώς!)
ΑΦιλιά πολύ τρυφερά και να συνεχίσεις να μας ανεβάζεις τις πανέμορφες καλοκαιρινές φωτό σου! 🙂
έχω περάσει τέλεια στη Σκιάθο! Αν την ξαναεπισκεφτω θα εχω υπόψην μου τα σπιτάκια ,τέλεια η παραλια για τα παιδιά!
Τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς στους τριδυμογονείς !χαχαχα
Εύχομαι να σου ξαναδωθεί η ευκαιρία να έρθεις στη Σκιάθο Νάσια και ελπίζω να είμαι και η ίδια εδώ για να κολυμπήσουμε παρέα στην όμορφη μας παραλία… με ή χωρίς παιδάκια! 😉
Πάω να φιλήσω και εκ μέρους σου, τα 6 πατουσάκια και να δώσω δύναμη στους γονείς που είναι εκπληκτικά ήρεμοι, στωικοί και οργανωμένοι! (μάθημα για όσους πελαγώνουν μ’ ένα!) 🙂
ΑΦιλιά πολλά πολλά και καλό υπόλοιπο καλοκαιριού! 🙂
Χαίρομαι που περνάς ωραία! 🙂
Πολλά ΑΦ!!
Υ.Γ. Πάλι άργησε να βγει η ανάρτηση, βρε μήπως να το σκεφτόσουν για μία μετακόμιση στη δική μας γειτονιά;
Καθόλου δεν άργησε αυτή η ανάρτηση Γιώργο μου, αν σκεφτείς πως η προ-προηγούμενη, δεν εμφανίστηκε καθόλου χαχαχα! 😉
Αλλά μες το τρελό χάος τών 7 μωρών… τι είναι μια καθυστερησούλα;
Όχι κι εδώ θα μείνω να το παλεύω, γιατί είμαι πολύ πεισματάρα και άσχετη μπλόγκερ για να τολμήσω μετακομίσεις και ας έχω αγαπημένους φίλους ειδικούς!!! 😉
ΑΦ! πολλά πολλά πολλά! 🙂
Πωπωπωπω κάτι κουκλιάαααααααα! Πανέμορφα όλα τα παιδάκια και τα μικρά και τα μεγάλα φυσικά! 😉 καλά πως μεγάλωσαν έτσι και τα ….. » δικά σας» ? φτου φτου! Απ ένα…δυο…τρία…τέσσερα……………πενήντα……………….. φιλάκια στα καθένα! 😛
Σίγουρα είναι υπέροχες διακοπές! Πάντα έτσι και ακόμα καλύτερα να περνάτε! Καλό υπόλοιπο καλοκαιρίουυυυ! ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκιααααα και πολά πολλά ΠΑΦ ΠΑΦ 😀 😀 😀
Είδες, είδες αστεράκι φωτεινό μου, πόσο μεγάλωσαν τα «δικά μας»; και που να έβλεπες τι καλά παιδιά που είναι… τρέχουν να βοηθήσουν τους γονείς των τρίδυμων με τις φρουτόκρεμες, τα πάμπερς, τα μπιμπερόν κλπ κλπ! 😉
Ελπίζω να είσαι καλά και να περνάς όμορφα με τον… μύγο σου! 😆
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦ! πολύ χαμογελαστά! 🙂 🙂 🙂
Καλησπέρεεεςςςςς!!! 😀 😀 😀 Να μαι και γω…….. τώρα επέστρεψα ( για την ώρα 😛 ) τώρα απαντάω…χαχαχαχα!
Πω πω ναι μεγάλωσαν πάρα πολύ…στο μυαλό μου είναι ακόμα στα 2-3….μου χουν μείνει η πρώτες πρώτες φωτό.. Ε ήταν δυνατόν με τέτοια γιαγιά και παππού να μην είναι καλά παιδιά και να βοηθάνε παντού??!!
* Λίγο ζούληγμα στα 3διμάκια είναι απαραίτητο! (αν είναι ακόμα εκεί βέβαια)
Μια χαρούλα είμαι, αρκετά καλά για να «βασανίζω» τον μύγο με βόλτες συνέχεια.. χαχαχα
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκιααααααα πολύυυυυυ πολύυυυυυυυυ χαμογελαστά και χαρούμενα! 😀 🙂 😀
Πάντα καλά νέα να λαμβάνω από σένα Αστεράκι μου… να χαίρομαι!
Σε σκεφτόμουν ανάμεσα στα 7 παιδάκια και χαμογελούσα! 🙂 🙂 🙂
Ελπίζω να είσαι και φρόνιμο κοριτσάκι και να μη παιδεύεις τον «μύγο» σου! 😉
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦ πολλά, από το βουνό μας πια! 🙂
Πάντα είναι αδύνατον αλλά θα κάνω το καταδύναμην να είναι σχεδόν «πάντα» 😉 🙂
Χαχαχα! Εδώ χαμογελάω εγώ που το σκέφτομαι τώρα… αυτό που με προβληματίζει είναι ποιος θα παλάβωνε περισσότερο εγώ ή τα πιτσιρίκια?! 😛 😛
Πάντα φρόνιμο είμαι αλλά τον παιδεύω λιγάκι να μην καλομαθαίνει! 😛 😀 χαχαχα
ΑΦΦΦΦΦ και ΠΑΦ ΠΑΦ από……….. κάμπο, βουνό, θάλασσα… (έμεινε τίποτα άλλο?! 😛 )
😉 🙂 😆
Πόσα κάστρα στην άμμο, πόσες βουτιές, πόσα νυσταγμένα απομεσήμερα, πόσες ξυπόλυτες πατημασιές πάνω στις ζεματιστές πλάκες χωρούν σε σαράντα τρία ξέγνοιαστα καλοκαίρια κάτω από τον αιγαιοπελαγίτικο ήλιο;
Τόσα και άλλα τόσα εύχομαι να χαρείτε μεγάλοι, μεσαίοι και μικροί 🙂
Έτσι dodo μου…γιατί τελικά αυτά είναι που μένουν! 😉
Δεν ξέρω γιατί, αλλά αυτά τα 43 καλοκαίρια φέτος, έπεσαν λίγο «βαριά» και αυτό δεν έχει σχέση με τα παιδάκια γύρω μου… ίσως με την ηλικία… άλλες αντοχές είχαμε κάποτε! 😉
ΑΦιλιά θαλασσινά για πέντε μέρες ακόμα! 🙂
Στεφανία μου είναι ευλογία να περνάτε ήσυχες οικογενειακές στιγμές, σε μέρη αγαπημένα και λουσμένα στον ήλιο & τη θάλασσα. Η παρουσία των παιδιών, δίνει άλλη διάσταση στις διακοπές. Και το κυριότερο, καταγράφονται μνήμες μέσα τους απ’ αυτά που μοιράζεστε τώρα. Απ’ την παράσταση του Νικόλα, απ’ τους πύργους στην παραλία, απ’ τα όμορφα δειλινά στο μπαλκόνι. Είναι η παρακαταθήκη τους για τη μελλοντική τους ενήλικη ζωή. Μπράβο σας!
Τα φιλιά μου και τις ευχές μου για το υπόλοιπο των διακοπών σας!
Σίγουρα Μαρία μου, είναι τυχερά τα παιδάκια μας και εμείς που τόσα χρόνια χάρη στον πατέρα μου χαιρόμαστε αυτό το πανέμορφο μέρος… και δεν θέλω να φανώ αχάριστη, αλλά φέτος δοκιμάστηκαν οι αντοχές και του Νίκου και οι δικές μου και ομολογώ πως με ανακούφιση σκεφτόμαστε το σπιτάκι μας στο βουνό… η πολυκοσμία που συναντά κανείς στα τουριστικά αυτά νησιά, μας εξάντλησε! 😉
Εύχομαι να περάσεις και εσύ καλά και δημιουργικά το υπόλοιπο σου καλοκαιράκι!
ΑΦιλιά τρυφερά και χαμογελαστά! 🙂
Μα την πίστη μου Στεφανία μου άνοιξες την καρδιά με τις φωτογραφίες παιδιών και σπιτιών.Πραγματική χαρά και ευλογία! Να είστε πάντα καλά να σας χαίρονται οι γονείς σου να τους καμαρώνετε εσείς και τα παιδάκια όλα να είναι καλά και να ζήσουν σε ένα καλύετρο κόσμο από αυτό που φτιάξαμε εμείς. Πόση χαρά μου έδωσες κορίτσι μου. Να μου φιλήσεις τον άντρα σου πολύ-πολύ!
Η χαρά μου, πλέον είναι η χαρά των ανθρώπων γύρω μου Χριστόφορε μου… τα τελευταία χρόνια, από εκεί και μόνο αντλώ ενέργεια… η ζωή μας, δυσκόλεψε τόσο πολύ (με την ανεργία των τριών μας παιδιών) που θέλει πολύ εσωτερική ισορροπία για να εξακολουθεί κανείς να χαμογελά στις δυσκολίες… αυτό που μας σώζει, είναι το χιούμορ… γιατί όντος το καθημερινό σκηνικό των διακοπών μας, μόνο με χιούμορ αντιμετωπίζεται! 😉
Τον φίλησα τον Παραμυθά εκ μέρους σου και σου στέλνει και αυτός τα φιλιά του!
Και ΑΦιλιά καρδιάς από μένα! 🙂
Απλά… ευτυχία 😉
Ευτυχία βολτίτσα μου… και έτσι, μπορεί να οριστεί! 😉
Καλό υπόλοιπο καλοκαιράκι και σε σένα!
ΑΦιλιά πάντα καρδιάς! 🙂
Μόνο και μόνο που τούτη η θάλασσα και τα πεύκα,η φύση γενικοτερα και το σπίτι έχουν αγκαλιάσει τέσσερις γενιές της ίδιας οικογένειας είναι απο μόνο του ευτυχία…Το ότι οι γονείς σου τουτη την ηλικία ειναι γεροί κ ουχί γέροι, κάτι ανεκτίμητο…Το ότι παρα τις δυσκολίες, έχετε μια σχεση ειλικρινους αγάπης με τα παιδια σας, τα παιδιά τους και τα παιδιά των φίλων τους κατι μαγικό.Τετοια μεγάλα σπίτια θέλουν μεγάλη οικογένεια, κόσμο, για να αναπνευσουν τη χάρη τους…και όπως είπε και η κα Κανελλακη, αυτά χαράσσονται στο υποσυνείδητο των μικρών ψυχών και είναι η κληρονομιά τους για το μέλλον…Σε ευχαριστούμε που μας άνοιξες το σπιτικο σου μαγισσούλα μου, να περνάτε όμορφα, Αφιλακια γλυκα σε όλα τα μπεμπε, και ευχομαι καλές δουλειές και στα τρία βλαστάρια σας, καθοτι παθούσα, τα καταλαβαίνω βλέπεις…Υγ:λάτρεψα το περεό της μικρης στη φωτό, πολυυυυύ στυλάτο! 🙂 🙂
Πάντα θα υπάρχει κάτι να σκιάζει τις διακοπές μας Κατερίνα μου και είναι στο χέρι μας, να μην αφήσουμε αυτές τις σκιές να μας καταβάλουν, όσο δύσκολη και αν είναι η ανεργία, δεν παύει να δυσκολεύει ακόμα και τις μετακινήσεις μας…
Το μυστικό είναι, να μην αφήσουμε το πρακτικό πρόβλημα να γίνει ψυχολογικό, έτσι δεν είναι; 😉
Το παρεό της Ίριδας, σίγουρα εντυπωσιακό… τελικά αυτά τα παιδάκια είναι πηγή αστείρευτης χαράς!!! 🙂
ΑΦιλιά θαλασσινά και πολύ χαμογελαστά! 🙂
Νομίζω πως οι διακοπές όταν γίνονται με καλή παρέα και με φόντο παιδικά χαμόγελα, δεν μπορεί παρά να είναι υπέροχες.
Για την Σκιάθο έχω ακούσει τα καλύτερα.
Να ομορφοπερνάς πάντα μαγισσούλα μου, σε φιλώ γλυκά! 🙂
Πολύ σωστά Μαρινάκι μου!
Οι διακοπές θέλουν καλή παρέα, βασικά άτομα που αγαπάμε και μας αγαπούν! 😉
Όταν θα έρθεις Σκιάθο, εύκολα θα βρεις το σπίτι μας… και θα είσαι πάντα καλοδεχούμενη!
Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού!
ΑΦιλιά πολλά και πάντα τρυφερά! 🙂
Συγκινήθηκα..αλήθεια!! Εδω, εμεις έχουμε τα δυο 5,5 χρονα δίδυμα αδέρφια μου και λέμε οτι γεμίζει ο τόπος, ποσο μάλλον όταν ειναι τόσα κι αλλα τόσα παραπάνω παιδάκια!!
Μαμα πεινάω.
Μαμα διψάω.
Μαμααα εκανα τσισα, οχι οχι θελω και κακά τωρα.
Ελα ρε μαμα, ντρέπομαι σου λέω.
Άντε, σήκω να παμε θάλασσα.
Κι αλλα ποσά λογια που λενε οοολα τα παιδάκια και τοοσο ωραίο να γεμίζεις λογιων λογιων φωνούλες! 🙂
Καλημέρα Αντριάνα μου!
Αυτή τη στιγμή η δική σου φωνούλα είναι που με γεμίζει χαρά… πέρασαν πολλοί μήνες απ΄ τη τελευταία σου επίσκεψη και χαίρομαι που είσαι καλά και μπορείς να απολαμβάνεις τις διακοπές σου… και τις φωνούλες απ΄ τις αδελφούλες σου! 😉
Καλή συνέχεια εύχομαι στα μελλοντικά σου σχέδια!
ΑΦιλιά πάντα καρδιάς! ❤
Ενα μόνο θα σου πώ…..μαγισούλα μου…μην νομίζεις πως θα ξεμπερδέψεις εύκολα..χι..χι. όοοοοοοταν τα μικρά πιτσιρίκια μεγαλώσουν και γίνουν άντράκια και δεσποινίδες θα ερχονται και θα σου ανοίγουν μια αγκαλιά……και η ερώτηση .. κάνε καλέ γιαγιά απο εκεινα τα νοστιμα σου να χορτάσει η ματια και ο ουρανίσκος….!!!! χι.χιχ. και αντε πες όχι.. που περιμένεις μια στις τόσες να τα δείς.. αφού έχουν ανοίξει τα φτερά τους για μακρυά….πάντως σε καταλαβαίνω απόλυτααααα..!!! χι..χι.χι…πανέμορφη θέα απο το εξοχικό σας.. πράσινο και γαλάζιο σφιχταγκαλιασμένα.. όνειρο..!!!!!να είστε καλα να τα χαίρεστε όλες οι γενιές.. φιλάκιααααα
Τελευταία μέρα διακοπών Ρούλα μου και κάθομαι χωρίς ακόμα να έχω πάρει πρωινό και απολαμβάνω τη θέα και το θαλασσινό αεράκι, λίγο πιο εκεί τα τρίδυμα δίνουν όλα μαζί ρεσιτάλ τραγουδιού… α α α τα τα τα τα γκα γκα γκααααα! Τα δικά μας κοιμούνται… τα δυο πάνω απ΄ το κεφάλι μας, έφυγαν χθες… ευτυχία! 😉
Θα ήταν τεράστια αχαριστία εκ μέρους μου, να μην αναγνωρίζω πόσο τυχερή είμαι να βρίσκομαι εδώ!
ΑΦιλιά με όλη μου την αγάπη! 🙂
Στεφανία μου μας γέμισες ομορφιά…υπέροχο,ευλογημένο μέρος!!
Δε χορταίνω να το βλέπω!!
Και του χρόνου να είστε καλά να γεμίσουν τα σπίτια γέλια και…παιδάκια!!
Φιλιά πολλά!!
Και εγώ το εύχομαι Μαρία μου!
Σήμερα που είναι και η τελευταία μέρα διακοπών, αναρωτιέμαι πιες συνθήκες θα επικρατούν σ’ αυτή τη χώρα το επόμενο καλοκαίρι και αν θα μας αφήσουν να απολαμβάνουμε έστω τη θάλασσα… βλέπεις ακόμα και το κολύμπι, για πολλούς είναι πλέον πολυτέλεια! 😉
Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού!
ΑΦιλιά και τα λέμε πια απ΄το βουνό μου! 🙂
Υπέροχες εικόνες… η φύση, το σπίτι, η ευχάριστη παρέα… τι άλλο να ζητήσει κανείς? Χαίρομαι για ‘σένα Στεφανία μου και εύχομαι καλή προσαρμογή στη καθημερινότητα και καλό φθινόπωρο!!! Απροπό… όταν περνάς καλά και στη καθημερινότητα, όλη η ζωή μοιάζει με διακοπές!
Πολύ σωστά Ζέτα μου!
Αλλά θα υπάρχει πάντα ένα «αλλά»… αυτό το «περνώ καλά» προϋποθέτει να ζει κανείς προσεχτικά, συνειδητά και να μην αφήνει τα δυσάρεστα να τον καταβάλουν! 😉
Για να δούμε και πότε θα πούμε καλό φθινόπωρο!
ΑΦιλιά και να περνάς και εσύ καλά! 🙂
ΑΦΣ, καλησπέρα…
πολύ όμορφες διακοπές… κυρίως γιατί ήσουν ανάμεσα σε φίλους, σε δικούς σου ανθρώπους και έβλεπες το καθρέπτισμά σου στα μάτια τους να λάμπει μερικές στιγμές μόνο, αυτές δηλαδή που αξίζουν περισσότερο… τα υπόλοιπα έρχονται μόνα τους… η ζωή φέρνει και παίρνει εκείνα που εμείς σχεδιάζουμε ως παλάτια στην άμμο…
γνώμη μου και συγνώμη για τη ρητή διατύπωση: ο γιός πρέπει να φύγει στο εξωτερικό… την είπα τελείωσε και δεν ματαμιλάω…
κατά τα άλλα το κλείσιμο με μια παράσταση και τις σιλουέτες των αντικειμενικών παρατηρητών ότι καλύτερο… δεν ακούγεται ο ήχος από την επιδοκιμασία, αλλά τον αισθάνεσαι (στε) έτσι δεν είναι?
ΑΦΣ, από τον ΑΦΣ…
Καλησπέρα ΑΦΣ…
Το πρωί είχα διαβάσει το σχόλιο σου και μάλιστα εκτός απ’ τη χαρά που ένιωσα για την ουρανο-κατέβατη εμφάνιση σου, είχα αρχίσει να εκφράζω τη στεναχώρια μου, γιατί δεν γράφεις πια… και εκεί που έγραφα, σκέφτηκα, λες να έχει γράψει και απλά έρχεται με τη διακριτικότητα που τον διακρίνει, να μου πει, «εδώ είμαι, έγραψα;» (Βλέπεις λαμβάνω mail ειδοποίηση των αναρτήσεων μόνο απ΄ όσους έχουν wordpress)… enfin…και αφού σε διάβασα και σου έγραψα, επανέρχομαι εδώ… στις περασμένες πλέον διακοπές!
Τις διακοπές μου φέτος, τις χαρακτήρισε η πρωτοτυπία… δεν έχει κανείς συχνά την ευκαιρία να κάνει δεκαήμερες διακοπές με 7 παιδάκια (2 δικά του, 2 ξένα και με τρίδυμα αγοράκια), με τις γιαγιάδες τους και με τους γονείς τους!!!… Και βάλε τις βροχές, βάλε τη πανέμορφη πανσέληνο, βάλε την παράσταση του συζύγου… Ε! ήμουν κομπλέ! 😉
Όσο για τον γιο μου, ο τουρισμός προς το παρόν, είναι το ψωμί της οικογένειας του, μια και το επάγγελμα του είναι (ήταν) διεύθυνση παραγωγής στη TV, από 18 χρονών και τώρα είναι τρία χρόνια άνεργος από το Alter!
Εύχομαι να έχεις μια φωτεινή, δημιουργική και χαμογελαστή χρονιά… φυσικά και με υγεία! 🙂
ΑΦΣ, από την ΑΦΣ…
Μαγισσούλα μου καλησπέρα!!!Καιρο εχω να περασω απο τη γωνίτσα σου!!! ΓΙα διαφορους λογους ειχα απομακρυνθεί λιγο από τις μπλογκοβολτες! Eπέστρεψα όμως κι ελπίζω …. δριμύτερη 😛
Πολύ ομορφες εικόνες και πολύ όμορφα λόγια! Πραγματικά έχουμε πλούτο από «quotes» όπως θα λεγαμε στα αγγλικά που θα έλεγα ότι μας καθοδηγουν πολλές φορές σε διάφορες στιγμές της ζωής μας!!! διδασκαλία όλα αυτα! πάνω απο κάθε σχολείο και πάνω από κάθε εκπαιδυετικό συστημα!
Σε φιλώ πολυ
Καλώς το κορίτσι!
Που χάθηκες;
Χαίρομαι που είσαι και πάλι εδώ! 😉
ΑΦιλιά πολλά πολλά και εύχομαι να έχουμε ένα δημιουργικό φθινόπωρο! 🙂