Αργοπεθαίνουμε;

Αργοπεθαίνει

Όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας,
επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές,
όποιος δεν αλλάζει το βήμα του,
όποιος δεν ρισκάρει να αλλάξει χρώμα στα ρούχα του,
όποιος δεν μιλάει σε όποιον δεν γνωρίζει.

Αργοπεθαίνει

όποιος έχει την τηλεόραση για μέντορα του.

Αργοπεθαίνει

όποιος αποφεύγει ένα πάθος,
όποιος προτιμά το μαύρο αντί του άσπρου
και τα διαλυτικά σημεία στο “ι” αντί τη δίνη της συγκίνησης
αυτήν ακριβώς που δίνει την λάμψη στα μάτια,
που μετατρέπει ένα χασμουρητό σε χαμόγελο,
που κάνει την καρδιά να κτυπά στα λάθη και στα συναισθήματα.

Αργοπεθαίνει

όποιος δεν “αναποδογυρίζει το τραπέζι” όταν δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του,
όποιος δεν ρισκάρει τη σιγουριά του, για την αβεβαιότητα του να τρέξεις πίσω απο ένα όνειρο,
όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του, έστω για μια φορά στη ζωή του, να ξεγλιστρήσει απ’ τις πάνσοφες συμβουλές.

Αργοπεθαίνει

όποιος δεν ταξιδεύει,
όποιος δεν διαβάζει,
όποιος δεν ακούει μουσική,
όποιος δεν βρίσκει το μεγαλείο μέσα του.

Αργοπεθαίνει

όποιος καταστρέφει τον έρωτά του,
όποιος δεν αφήνει να τον βοηθήσουν,
όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη κακή του τύχη
ή για τη βροχή την ασταμάτητη.

Αργοπεθαίνει

όποιος εγκαταλείπει την ιδέα του πριν καν την αρχίσει,
όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει
ή δεν απαντά όταν τον ρωτάν για όσα ξέρει.

Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις,
όταν θυμόμαστε πάντα πως για να ‘σαι ζωντανός
χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη
από το απλό αυτό δεδομένο της αναπνοής.

Μονάχα με μιά φλογερή υπομονή
θα κατακτήσουμε την θαυμάσια ευτυχία.

 Πάμπλο Νερούδα.*

«Έχω για τη ζωή μιαν αντίληψη δραματική και ρομαντική. Ο,τι δεν αγγίζει βαθιά την ευαισθησία μου δεν με ενδιαφέρει. Όσον αφορά την ποίηση, στην πραγματικότητα καταλαβαίνω πολύ λίγα πράγματα. Γι’ αυτό συνεχίζω με τις αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας. Ίσως απ’ αυτά τα φυτά, τη μοναξιά, τη σκληρή ζωή, βγαίνουν οι μυστικές, αληθινά βαθιές «Ποιητικές Πραμάτειες» που κανείς δεν μπορεί να διαβάσει, γιατί κανείς δεν τις έγραψε. Η ποίηση διδάσκεται βήμα βήμα ανάμεσα στα πράγματα και στις υπάρξεις, χωρίς να τα χωρίσουμε, αλλά ενώνοντάς τα με την ανιδιοτελή απλωσιά της αγάπης».

.

ΔΙΟΡΘΩΣΗ*

* Το ποίημα Muere lentamente (Αργοπεθαίνει όποιος…) κυκλοφορεί από το 2009 στο διαδίκτυο ως ποίημα του Πάμπλο Νερούδα. Του αποδίδεται όμως λανθασμένα και κανείς δεν είναι σε θέση να πει πώς ξεκίνησε αυτή η παρεξήγηση, σύμφωνα με το Ίδρυμα Πάμπλο Νερούδα.

Το ποίημα είναι έργο της βραζιλιάνας Martha Medeiros, συγγραφέας πολυάριθμων βιβλίων και δημοσιογράφος για την εφημερίδα Zero Hora. Κουρασμένη από το «χαλασμένο τηλέφωνο» που κάνει τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι ο χιλιανός ποιητής έγραψε το ποίημα, ήρθε σε επαφή με το Νερούδα Foundation για να εγκαθιδρύσει την ιδιότητά της ως δημιουργός του, δίνοντας ως απόδειξη το γεγονός πως σε μεγάλο βαθμό οι στίχοι του συμπίπτουν με τη δουλειά της, A Morte Devagar, που δημοσιεύθηκε το 2000.

Το Muere Lentamente δεν είναι το μόνο «ψεύτικο Νερούδα» που κυκλοφορεί στο ίντερνετ. Του αποδίδονται επίσης συχνά το Queda Prohibido (Απαγορεύεται), του οποίου ο πραγματικός συγγραφέας είναι ο ισπανός Alfredo Cuervo, και το Nunca Te Quejes  (Ποτέ δε διαμαρτύρονται), του οποίου ο δημιουργός είναι άγνωστος.

ΥΓ: Ευχαριστώ πολύ την dodo για την διευκρίνιση!
Προσωπικά για μένα, σημασία έχει «τι λέει» κάποιος και όχι «ποιος το λέει»,
αλλά θεωρώ πολύ σημαντική την απόδοση δικαιοσύνης, σε όλα τα επίπεδα!

.

.