Ο Σακελλάριος και οι αφορισμοί του!

 

 Ο Αλέκος Σακελλάριος
(Τι είπε περί ελληνικού λαού ο αείμνηστος  Αλέκος Σακελλάριος  σε μία αλησμόνητη συνέντευξη στον εαυτό του!)

Ας αρχίσουμε, εαυτέ μου, τη συνέντευξή μας.
Αγαπημένο σου χόμπι;
Ν΄ αλλάζω επαγγέλματα.

Πιστεύεις στην ύπαρξη του Θεού;
Μ΄ αυτά που κάνει, όχι!

Αν ο Θεός ήταν Έλληνας, τι θα έκανε;
Θα κατέστρεφε τον κόσμο για να εισπράξει την ασφάλεια.

Ποια είναι τα τρία κακά του Νεοέλληνα;
Είναι τέσσερα, γιατί δεν τα παραδέχεται κιόλας.

Δηλαδή;
Μεσασόλα, αρπακόλα, κοκακόλα!

Ελληνικός λαός;
Είμαστε ένας λαός παράξενος και μαζοχιστής. Προπάντων μαζοχιστής. Πάντα έχουμε ένα εναλλακτικό πρόβλημα για κάθε λύση!

Μίλησέ μου για τη διαφθορά…
Οι Έλληνες χωρίζονται σε αμετανόητους άτιμους και σε μετανιωμένους τίμιους!

Ποια είναι η κληρονομιά των Ελλήνων;
Από τους σπουδαίους προγόνους μας κληρονομήσαμε δύο ένδοξους βράχους:
Την Ακρόπολη και τον Καιάδα. Και σταθήκαμε ανάξιοι όχι μόνον στο ύψος του πρώτου, αλλά και στο βάθος του δεύτερου.

Δηλαδή;
Στην Ευρώπη, αντιστοιχούν τρία δέντρα σε κάθε κάτοικο. Στην Ελλάδα, αντιστοιχούν τρεις εμπρηστές σε κάθε δέντρο.

Αθήνα – νέφος: Ποια η γνώμη σας για το πρόβλημα;
Όταν αποφασίσαμε να εξαργυρώσουμε όλη τη βλακεία μας σε διοξείδιο του θείου, δεν περιμέναμε ότι θα ήταν τόση πολλή. Και ντουμανιάσαμε!

Τι απρόσμενο περιμένεις;
Μια καλύτερη Ελλάδα.

Σε τι απίστευτο πιστεύεις;
Στη Θεία Δίκη.

Σε τι υπερτερεί ο Έλληνας και σε τι ο Ευρωπαίος;
Σε όλα υπερτερεί ο Ευρωπαίος. Γιατί ο πολιτισμός του έχει τις ρίζες του στην Ελλάδα κι ας μην το παραδέχεται. Ενώ ο Έλληνας υστερεί, γιατί ο πολιτισμός του βασίζεται στην Ευρώπη και το καμαρώνει.

Αξιοκρατία;
Αξιοκρατία ονομάζουμε τα προσόντα που απαιτούνται για να υπερπηδήσουμε έναν καλύτερό μας. Aναξιοκρατία λέμε την ατυχία μας να μην γίνουμε κι εμείς κάτι που δεν αξίζουμε, όπως θαυμάσια τα καταφέρνουν τόσοι άλλοι.

Ελπίζεις;
Την ελπίδα τη φτιάχνεις με όση απελπισία σου ‘χει απομείνει.

Το μέλλον της Ελλάδας;
Αν ποτέ πει να ξεβρομίσει αυτός ο τόπος, πολύ φοβάμαι ότι θα μείνει μόνον ο τόπος!

 

Πρέπει να ομολογήσω πως τον Αλέκο Σακελλάριο τον είχα απλά ακουστά, δεν ήξερα τη σταδιοδρομία του ως θεατρικό συγγραφέα, αρθρογράφο, δημοσιογράφο, στιχουργό και σκηνοθέτη, γι αυτό και αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας, την βαθύτερη μου γνωριμία!
Ψάχνοντας για πληρέστατη πληροφόρηση, έπεσα σε μια εξαιρετική συνέντευξη του στην ΕΡΤ με πολλά ντοκουμέντα και απ’ την παιδική του ηλικία, είναι ημίωρη αλλά ειλικρινά σας συνιστώ να την δείτε, γιατί προσωπικά μ’ ενθουσίασε! (Αν αντέξετε έχει και Β’ μέρος)!

 

 

Δεν θέλω να παραλείψω στην αφιέρωση μου, ένα πολύ παλιό και πολύ γνωστό μας  τραγούδι, που ο στίχος είναι του Αλέκου Σακελλάριου… με λίγη Παλιά Αθήνα!

.

 

.

Και θα κλείσω την αφιέρωση μου  με κάτι που προσωπικά με συγκίνησε, είναι πως ο Σακελλάριος από παιδί ποτέ δεν αποχωριζόταν την φυσαρμόνικα του, λένε πως στο πολύ γνωστό (επίσης) τραγούδι του «Αμαξά» εκτός από τον στίχο που έγραψε ο ίδιος, παίζει και φυσαρμόνικα!

.

 

.

Κάνε υπομονή
κι ο ουρανός θα γίνει πιο γαλανός.
Κάνε υπομονή
μια λεμονιά θ’ ανθίσει στη γειτονιά.

Αλέκος Σακελλάριος.

.

.

.

.