Τι είναι η σκέψη;

 

Ανακάλυψα σήμερα πως αυτή η ανάρτηση είναι η 400η και είπα να το γιορτάσω με την πρέπουσα σοβαρότητα και να προσπαθήσω ν’ απαντήσω στο ερώτημα μιας μικρής μου φίλης που ρωτά, «Τι είναι η σκέψη» και επίσης, αν «Η σκέψη μπορεί να λύσει τα προβλήματα μας»;

.

Τι είναι σκέψη;

«Η σκέψη είναι η ανταπόκριση της μνήμης, της εμπειρίας και της γνώσης που έχει αποθηκευτεί στον εγκέφαλο.
Η σκέψη δεν είναι ποτέ καινούργια, είναι πάντοτε απ΄το παρελθόν. Επομένως, η σκέψη, είναι περιορισμένη. Παρόλο που έχει δημιουργήσει αμέτρητα προβλήματα, έχει επίσης δημιουργήσει τον εκπληκτικό κόσμο της τεχνολογίας- έχει κάνει υπέροχα πράγματα.
Αλλά η σκέψη είναι περιορισμένη γιατί είναι το αποτέλεσμα του παρελθόντος, επομένως είναι δεμένη στο χρόνο. Η σκέψη υποκρίνεται πως συλλαμβάνει το απροσμέτρητο, το άχρονο, κάτι πέρα απ΄τον εαυτό της και προβάλει όλων των ειδών των απατηλών εικόνων»…

Κρισναμούρτι

Το παραπάνω κείμενο είναι ένα απόσπασμα που μετέφρασα
απ΄την 2η ομιλία στο Brockwood Park
στις 28 Αυγούστου 1977.

.

Μπορεί η σκέψη να λύσει τα προβλήματα μας;

«Η σκέψη δεν έχει λύσει τα προβλήματα μας.
Οι ευφυείς, οι φιλόσοφοι, οι πολυμαθείς, οι πολιτικοί αρχηγοί, δεν έχουν λύσει πραγματικά κανένα από τ’ ανθρώπινα προβλήματα- που είναι η σχέση ανάμεσα σ’ εσένα και σ’ εμένα, ανάμεσα σ’ εμένα και στον άλλον. Έως τώρα έχουμε χρησιμοποιήσει το μυαλό μας, τη σκέψη για να μας βοηθήσει να ερευνήσουμε το πρόβλημα ελπίζοντας ότι θα βρούμε τη λύση.
Μπορεί ποτέ η σκέψη να λύση τα προβλήματα μας; Εκτός από τις περιπτώσεις που η σκέψη χρησιμοποιείται στο εργαστήριο ή σε σχεδιασμούς, δεν είναι πάντα αυτοπροστατευτική, αυτοεπαναλαμβανόμενη, διαμορφωμένη»;

(…) Έχετε ποτέ σας λύσει κανένα πρόβλημα με το να το σκέφτεστε ξανά και ξανά;
Στην καθημερινή σας ζωή, όσο περισσότερο σκέφτεστε ένα πρόβλημα, τόσο πιο πολύπλοκο, πιο άλυτο, πιο ασαφές γίνεται…

(…) Σίγουρα μόνο όταν η διαδικασία της σκέψης σταματήσει- της σκέψης που η πηγή της βρίσκεται στο «εγώ», στον εαυτό, στο υπόβαθρο της παράδοσης, στη διαμόρφωση, στις προκαταλήψεις, στην ελπίδα και στην απελπισία- μπορούμε να κατανοήσουμε αυτόν τον εαυτό, όχι αναλύοντας τον, αλλά βλέποντας τον έτσι όπως είναι, ως γεγονός και όχι σαν κάτι θεωρητικό χωρίς να επιδιώκουμε να τον σβήσουμε για να πετύχουμε κάποιο αποτέλεσμα, αλλά απλώς παρατηρώντας τη δράση του «εγώ», διαρκώς στη πράξη…

(…) Ο εαυτός είναι ένα πρόβλημα που η σκέψη δεν μπορεί να το λύσει.
Πρέπει να υπάρχει η επίγνωση, που δεν ανήκει στη σκέψη. Να έχεις, δηλαδή, επίγνωση της δράσης του «εγώ», χωρίς καμιά επίκριση ή δικαιολογία, να έχεις επίγνωση αυτό είναι αρκετό…

.

(…) Για να κατανοήσουμε οποιοδήποτε απ’ αυτά τα προβλήματα πρέπει να έχουμε έναν πολύ ήσυχο νου, έναν πολύ σιωπηλό νου, έτσι ώστε να μπορεί να κοιτάζει το κάθε πρόβλημα χωρίς να παρεμβάλλει ιδέες ή θεωρίες, χωρίς καμιά διάσπαση της προσοχής.
Όταν θέλω να κατανοήσω, να συνειδητοποιήσω κάτι, δεν είναι ανάγκη να σκεφτώ πάνω σ’ αυτό απλώς το «κοιτάζω»…

(…) Δυστυχώς, για τους περισσοτέρους από μας, η σκέψη έχει αποκτήσει μεγάλη σημασία.
Λέτε: «Γίνεται να υπάρχω, να ζω, χωρίς τη σκέψη; Πώς μπορώ να έχω έναν άδειο νου»;
Και θεωρώντας ότι το να έχει κανείς έναν άδειο νου σημαίνει να βρίσκεται σε κατάσταση αποχαύνωσης, αποβλάκωσης, η ενστικτώδεις αντίδρασή σας είναι να απορρίψετε την ιδέα αυτή. Σίγουρα όμως ο νους που είναι πολύ ήσυχος, ο νους που δεν διασπάται η προσοχή του απ΄την ίδια του τη σκέψη, ο νους που είναι ανοιχτός, μπορεί να κοιτάξει ένα πρόβλημα εντελώς άμεσα και πολύ απλά. Και η ικανότητα του να κοιτάζουμε τα προβλήματα μας χωρίς καμιά διάσπαση της προσοχής είναι η μόνη λύση…

(…) Σ’ αυτή την κατάσταση ησυχίας ενός νου που είναι πραγματικά ακίνητος υπάρχει αγάπη. Και μόνο η αγάπη μπορεί να λύσει όλα τ’ ανθρώπινα προβλήματα.

Κρισναμούρτι

Η ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Μετάφραση
Νίκος Πιλάβιος

Εκδόσεις Καστανιώτη

.

.

ΥΓ: Οι παραπάνω φωτογραφίες είναι από το έλατο στο κτήμα μας, σε διαφορετικές ώρες και εποχές.

.

 

 

*

 

 

*