.
Η σημερινή ανάρτηση είναι αφιερωμένη στο κρεμμύδι!
Πρώτα όμως θα σας διηγηθώ μια ιστορία όπου τα κρεμμύδια έχουν την τιμητική τους, είναι απ΄αυτές τις ιστορίες όπου βασικά η απληστία, μας επιφυλάσσει εκπλήξεις!
«Κάποτε, ζούσε ένας άνθρωπος που ονομαζόταν Σαούλ ο Ιδεαλιστής, ο οποίος αγαπούσε τα ταξίδια και την περιπέτεια.
Μια μέρα, ένας περιπλανώμενος ιερέας του μίλησε για μια χώρα στην οποία δεν υπήρχαν κρεμμύδια.
«Δεν υπάρχουν κρεμμύδια;» αναφώνησε ο Σαούλ. «Πώς μπορούν να απολαμβάνουν το φαγητό τους χωρίς κρεμμύδια; Θα πάω εκεί και θα τους μάθω αυτό το υπέροχο λαχανικό».
Έτσι, χωρίς δεύτερη σκέψη, αγόρασε κρεμμύδια και ξεκίνησε με το άλογό του το ταξίδι του. Όταν έφτασε στη χώρα για την οποία του είχε μιλήσει ο ιερέας, πήγε αμέσως στο αυτοκρατορικό παλάτι, όπου έγινε δεκτός από τον ίδιο τον αυτοκράτορα.
«Αυτοκράτορα, σας φέρνω ένα καινούριο λαχανικό, το οποίο έχει τη μοναδική ικανότητανα ενισχύει τη γεύση κάθε τροφής. Ακόμα και μόνο του όμως, αποτελεί λιχουδιά για τους ειδήμονες. Σας προκαλώ να το δοκιμάσετε».
«Θα το δοκιμάσω», είπε ο αυτοκράτορας. «Σε προειδοποιώ όμως, αν αυτό το παράξενο λαχανικό είναι βλαβερό, θα χάσεις το κεφάλι σου».
Έτσι λοιπόν, το δείπνο όπου σερβιρίστηκαν τα κρεμμύδια μετατράπηκε σε επίσημη εκδήλωση και όλοι οι αριστοκράτες και οι ευγενείς της αυτοκρατορίας ήταν προσκεκλημένοι.
Έτσι λοιπόν, το δείπνο όπου σερβιρίστηκαν τα κρεμμύδια μετατράπηκε σε επίσημη εκδήλωση και όλοι οι αριστοκράτες και οι ευγενείς της αυτοκρατορίας ήτανπροσκεκλημένοι.
Ο Σαούλ είχε δοκιμάσει προηγουμένως όλα τα πιάτα. Ύστερα, οι επισκέπτες και στο τέλος ο αυτοκράτορας δοκίμασαν τα φαγητά και όλοι έμειναν ενθουσιασμένοι.
Οι πάντες επαίνεσαν τη μυρωδιά, τη γεύση και τους χυμούς του κρεμμυδιού. Ο αυτοκράτορας ζήτησε από τον Σαούλ όλο το φορτίο και του έδωσε το βάρος του σε χρυσό. Όταν ο Σαούλ επέστρεψε στη χώρα του, μια επιτροπή από επιφανείς πολίτες τον υποδέχτηκαν πανηγυρικά και τον συνεχάρησαν για την επιτυχία του. Για ώρες, ο Σαούλ εξιστορούσε το μεγαλείο και τη μεγαλοπρέπεια που είχε δει σε αυτή τη μακρινή χώρα, όπου ο χρυσός άξιζε λιγότερο απ’ ό,τι τα κρεμμύδια.
Τότε ο Κόλμποζνικ, ο οποίος είχε επίσης πρωτοποριακές ιδέες, επηρεασμένος από τις ιστορίες του Σαούλ, σκέφτηκε μια ιδέα που θα μπορούσε να του αποφέρει ακόμα μεγαλύτερα κέρδη. Το σκόρδο! Αυτό δεν ήταν μόνο πιο πολύτιμο, αλλά πολύ πιο νόστιμο και αρωματικό! Γιατί λοιπόν να μην έπαιρνε μερικές σακούλες να τις πάει σε αυτή τη μακρινή χώρα; Αν έδωσαν στον Σαούλ χρυσό για τα κρεμμύδια, ίσως σε αυτόν να έδιναν διαμάντια για το σκόρδο. Έτσι ο Κόλμποζνικ ξεκίνησε το ταξίδι του παίρνοντας μαζί του 5 σακούλες με σκόρδα.
Όπως ο Σαούλ, έγινε δεκτός στο αυτοκρατορικό παλάτι. Και όπως ακριβώς το περίμενε, οικάτοικοι εκεί θεώρησαν τα σκόρδα ακόμα πιο πολύτιμα από τα κρεμμύδια.
Ο αυτοκράτορας συζήτησε με τους συμβούλους του πολλές ώρες για την ανταμοιβή που έπρεπε να δώσουν στον επισκέπτη τους. Κατά τη γνώμη τους, ο χρυσός δεν ήταν αρκετός για μια τέτοια νόστιμη τροφή, η οποία μπορούσε να ευχαριστήσει ακόμη και τον ίδιο τον Θεό και τους αγγέλους του. Γι’ αυτό, αποφάσισαν να τον ανταμείψουν με το πιο πολύτιμο πράγμα που διέθεταν.
Έτσι λοιπόν, ο Κόλμποζνικ επέστρεψε στην πατρίδα του κουβαλώντας μαζί του 5σακούλες με κρεμμύδια».
.
Τώρα, προσωπικά έχω μεγάλη αδυναμία στα κρεμμύδια και αυτό γιατί έχω δει πρακτικά πόσο χρήσιμα είναι, πρώτα στην υγεία μας και όχι μόνο!
– Απ΄τα πρώτα πράγματα που διαπίστωσα είναι πως όταν τα τρώμε ωμά, αυτό βοηθά την χώνεψη και βασικά καίνε το λίπος.
– Επίσης, επειδή έχουν την εκπληκτική ιδιότητα όταν είναι κομμένα, ν’ απορροφούν τα μικρόβια του χώρου όπου αυτά βρίσκονται, γι αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό όταν τα κόβουμε για να τα βάλουμε στο φαγητό, αν δεν χρησιμοποιήσουμε όλο το κρεμμύδι, να μην το φιλάμε, ούτε στο ψυγείο, γιατί το κομμένο κομμάτι θα ρουφήξει όλα τα μικρόβια και όταν το φάμε, μπορεί να μας αρρωστήσει ή να μας δηλητηριάσει!
Έτσι αγοράστε κρεμμύδια σε διαφορετικά μεγέθη για να μην περισσέψει κανένα κομμάτι!
-Πολλοί αποφεύγουν τα κρεμμύδια γιατί όταν τα καθαρίζουμε, κλαίμε… και εδώ σας έχω το κόλπο για να μη δακρύζετε: Καθαρίστε τα κάτω απ΄την βρύση ή σε μια λεκάνη νερό!
Για να μην σας κουράσω άλλο, εδώ θα διαβάσετε για τις απίστευτες χρήσεις του κρεμμυδιού στη υγεία μας, ακόμα και στο νοικοκυριό μας!
.
.
.
*
Ωραία ιστορία και χρήσιμα τα τιπς. Ας τους βάλουμε και μια μουσικούλα: https://www.youtube.com/watch?v=_bpS-cOBK6Q
Μπιζούδια! ❤
Που να φανταστώ πως το γνωστό και τόσο αγαπητό μουσικό κομμάτι θα ταίριαζε με τα… κρεμμύδια! 😛
Χίλια μερσί και πολλά μπιζούδια! 🙂 (bisous=φιλάκια στα Γαλλικά!)
Πολυ ευρηματικό το πως ταίριαξε το τραγούδι!!!!χαχαχαχα
Χαχαχα! Ναι! 😛
Ήμουν σίγουρη πως με την πρώτη μου επίσκεψη στο blog αυτό κάτι θα μάθαινα!Φοβερό πως κόλλησε με το άρθρο..και το κομμάτι το ήξερα,αλλά τώρα έμαθα και την μπάντα.!
Καλώς την παντζαρούλα! 🙂
Πολύ χαίρομαι που με την πρώτη σου επίσκεψη «έπεσες» σε μια ανάρτηση που σίγουρα σ’ ενδιαφέρει και λόγω ειδικότητας σου! 😉
Σε συναντούσα στα blogs αγαπημένων φίλων και αφού σε διάβασα και στο σπιτικό σου, ήρθε φαίνεται η ώρα ν’ ανταλλάξουμε τις σχετικές μας εμπειρίες. Βλέπεις «ακούω» το σώμα μου από πολύ νέα, γι αυτό και το βάρος μου (πάνω κάτω 3 κιλά) δεν έχει αλλάξει. Είμαι της γνώμης πως αν μέσα μας, υπάρχει ισορροπία, δεν χρειαζόμαστε ούτε δίαιτες, ούτε γυμναστήρια, ούτε βιταμίνες, ούτε καν φάρμακα!!! 😉
Σου αφιερώνω ένα ποστ που έχει απίστευτη «επισκεψημότητα» καθημερινά, είμαι σίγουρη πως θα σου αρέσει! 😛
ΑΦιλιά πολλά πολλά και να έχεις μια χαλαρή Κυριακή! (Α=Αληθινά) 🙂
https://ainafetst.wordpress.com/2013/05/11/canelle/
γέλασα με την ανταμοιβή για την ανακάλυψη του σκόρδου!!
φιλιά αγαπημένη μου!
Χαχαχα! Τζίνα μου, καλά να πάθει ο άπληστος… τώρα θα έχει κρεμμύδια για μια ζωή! 😛
ΑΦιλιά πολλά πολλά και καλό μας Σαββατοκύριακο! 🙂
χαχα! Τέλεια ιστορία!!!! 🙂 🙂 🙂
Προσωπικά, μπορώ να βάλω κρεμμυδάκι (είτε ξερό είτε φρέσκο από τον κήπο μας) σχεδόν παντού!
Σε φιλώ πολύύύύ, μαγισσούλα!!!
Να είσαι καλά πάντα!!! ❤ ❤ ❤
Τα φρέσκα κρεμμυδάκια, τα τρώω με λίγο αλατάκι μαζί με ζεστό ψωμί και φρέσκο βούτυρο! 😛
Είσαι τυχερούλα Γιάννα μου που ο κήπος σας βγάζει κρεμμυδάκια, γιατί ο δικός μου, τα τελευταία χρόνια που τεμπελιάζω, βγάζει μόνο φρούτα… 😉
ΑΦιλιά πολλά και νόστιμα! 🙂
αχαχαχαχα Έλιωσα μαγισσούλα μου!
Λατρεύω τη μυρωδιά του κρεμμυδιού, ιδίως όταν τσιγαρίζεται, λιώνω, αλλά πρέπει ν α είμαι δυστυχώς φειδωλή στη χρήση του γιατί πειράζει το ευαίσθητο εντεράκι μου. Ξέρω μάλιστα μια υπέροχη συνταγή του Όλιβερ, του γνωστού Άγγλου σεφ, γεμάτη στο κρεμμύδι που την σκέφτομαι και μου τρέχουν τα σάλια αλλά δεν μπορώ να τη φάω … Δεν είναι άδικο;
Δεν θέλω τούρτες , γλυκά, παγωτά. Να μπορούσα να φάω φέτα, κρεμμύδι, πιπεριά και …μπάμιες και τι στον κόσμο!
αχαχαχαχαχα
Κι αφού είπα τον πόνο αφήνω γλυκά φιλιά και την κάνω ☺
Αχ! ναι Αριστέα μου, τρελαίνομαι όταν το σπίτι μυρίζει τσιγαριστό κρεμμύδι… και ας μοιάζει με ταβέρνα! 😛
Τώρα θα σου δώσω μια ιδέα για το εντεράκι σου (της β’ πεθεράς!) αφού κόψεις τα κρεμμύδια τ’ αφήνεις να μουσκέψουν στο νερό για λίγη ώρα, τα σκουπίζεις καλά σε χαρτί και μετά τα μαγειρεύεις, για δοκίμασε το, με κατσικίσια φέτα και με πατάτα αντί πράσινων λαχανικών ή σε κρεμμυδόπιτα! 😉
ΑΦιλιά και καλή μας όρεξη… γενικώς! 🙂
χαχαχαχα τέλεια η ιστορία !
Εγω και τα δίδυμα τρώμε πολύυυυυυυ κρεμμύδι ,μα πάρα πολύ σου λέω!
Πρόσφατα διαβασα πως αν πολτοποιήσεις κρεμμυδι και το απλωσεις για λιγο στο κεφαλι σου ,ελαττώνει τις γκρίζες τρίχες και την τριχόπτωση….
Καληνύχτα Άιναφετς!
Πολύ πολύ καλά κάνετε οι κρεμμυδοφάγοι της οικογένειας σου Νάσια μου, όσο για τα γκρίζα μαλλιά που λόγω κληρονομικότητας έχω ελάχιστα, τελευταία τα βάφω (δοκιμάζω) με τσάι και η ιδέα να μυρίζει κρεμμυδίλα το κεφαλάκι μου, δεν μου είναι και τόσο ευχάριστη… ευχαριστώ πάντως!!! 😛
ΑΦιλιά και καλό βραδάκι σε όλη την οικογένεια! 🙂
ΥΓ: Νομίζω πως θα αρέσει η κρεμμυδοιστορία στα δίδυμα, να τους πεις πως είναι από την Άιναφετς! 😀
Υπέροχη, διδακτική ιστορία και πολύ πρωτότυπο το αφιέρωμα σου για ένα πραγματικά ευεργετικό λαχανικό, το οποίο δυστυχώς δε θεωρείται πολύ trendy και δε συζητιέται όσο άλλα!
Τα δάκρυα απ’ το κρεμμύδι είναι όντως μεγάλο πρόβλημα, οπότε την επόμενη φορά θα δοκιμάσω τη λεκανίτσα με τον νερό. Ευχαριστούμε για όλες τις χρήσιμες πληροφορίες 😉
Σίγουρα Φανή μου, δεν είναι καθόλου «σικ» να μυρίζεις κρεμμυδίλα, αλλά αν σου αρέσει είναι κρίμα να στερηθείς τα ευεργετικά του αποτελέσματα… να, πχ προσπαθώ να πείσω τον σύζυγο που είναι διαβητικός (και άλλα πολλά), να τρώει φρέσκο κρεμμυδάκι και ακόμα δεν τα έχω καταφέρει, ευτυχώς είναι σαν και μένα σκορδοφάγος! enfin! 😉
Ελπίζω να μη σε κάνω και κλάψεις αυτή τη φορά που θα καθαρίζεις και θα κόβεις τα κρεμμύδια! 😛
ΑΦιλιά πολλά πολλά και ας είναι με άρωμα κρεμμυδιού! 🙂
Αυτό με το κομμένο κρεμμύδι που τραβάει τα μικρόβια δεν το ήξερα. Δεν το ξανακάνω 😉
Κάθε χρόνο φυτεύουμε κρεμμύδια. Πέρισυ όμως έδειχναν πως θα χαλάσουν γρήγορα. Έτσι αποφάσισα να καταψύξω μερικά για να γλυτώσουν. Την πάτησα. Το ψυγείο μύριζε τραγικά, παρόλο που τα είχα τυλίξει και ξανατυλίξει σε σακούλες και τέλος τα είχα σφραγίσει καλά. Τα πέταξα και υσήχασα 🙂
Πριν πάω να διαβάσω τις χρήσεις του στην καθημερινότητά μας, να πω πως κάνει θαύματα το ψημένο κρεμμύδι στα στραμπουλίγματα. Όπως και στην κύστη κόκκικως. Δοκιμασμένο 😉
Καληνύχτα μαγισσούλα μου γλυκιά
Καλώς την αγαπημένη μου! 🙂
Ναι αυτό με το κομμένο κρεμμύδι το ανακάλυψαν οι Άγγλοι και δυστυχώς δεν είναι καθόλου γνωστό… το μόνο που ήξεραν οι γιαγιάδες μας είναι, να βάζεις στο δωμάτιο του μωρού που είναι κρυωμένο, ένα κομμένο κρεμμύδι, προφανώς για να τραβήξει τα μικρόβια! 😛
Όσο για το στραμπούληγμα το έχω δοκιμάσει με ωμό κρεμμύδι βασικά για το πρήξιμο, όταν έπεσε στο πόδι μου, μια κολόνα της ΔΕΗ, ευτυχώς χωρίς να μου το σπάσει!!! 😉
ΑΦιλιά πολλά πολλά σε όλους σας… σ’ επιθύμησα!!! 🙂
Οπαδός του κρεμμυδιού και εγω φιλη μου…το ψηνω σε όλες του τις εκδοχες.. αλλα εκει που μου αρεσουν πολύ ειναι καραμελωμενα επανω στην φάβα μου αρεσε η ιστορια του.. κρεμμυδιου.. .. οποιος ζηταει τα πολλα χανει και τα λίγα λεμε σε αυτες τις περιπτωσεις.. και σιγορα δεν θα σε πειραξει Αιναφετς μου να σου σχολισω και τον….. Επήκτιτο εδώ..για τον οποιο ουτε ακουστα δεν τον είχα… γενικα δεν μου αρσεοςυ οι φαλοκρατες αντρες…αλλα σε καποια μου θυμισε.. την φιλοσοφία του Κρισναμούρτι… ας παρουμε τα καλυτερα και αυτα που μπορουμε να κανουμε βρισκοντας την γαλήνη οπου υπαρχει φιλη μου…για μια φορα ακομη μορφώθηκα ευχαριστα… (μπλοκάροντας) να περνας ομορφα και γαληνια οτι και νακενεις … φιλάκιαα πολλα αγαπημένα….:) 🙂 ❤ ❤
Αχ αχ αχ! τι μου κάνεις βραδιάτικα και πεινάω!… να, έχω στείλει τον σύζυγο να φτιάξει τουλάχιστο την σαλάτα και να της βάλω κρεμμυδάκι γιατί δεν τον βλέπω να καθαρίζει κρεμμυδάκια… 😛
Συμφωνώ πως ο Επίκτητος θυμίζει πολύ τον Κρισναμούρτι, γι αυτό και μου άρεσε, αν εξαιρέσουμε όμως πως εκτιμούσε και αγαπούσε πολύ τις γυναίκες! 😉
ΑΦιλιά πολλά πολλά Ρουλίτσα μου… και πάω να καθαρίσω το κρεμμυδάκι! 🙂
Μπορεί τα κρεμμύδια να μας κάνουν να κλαίμε αλλά υπάρχει και ένας που μπορεί να κάνει…… τα κρεμμύδια να κλάψουν!
Και ποιος είναι αυτός;
Ο Τσάκ Νόρις!
Αυτός ο Σαούλ αν και ιδεαλιστής μια χαρά το τσέπωσε το χρυσαφικό!
Που να ήταν και υλιστής!χα,χα,χα
Τις φιλούρες μου
Και οι ιδεαλιστές πρέπει να ζήσουν… μήπως ιδεαλιστής είναι αυτός που έχει καλές ιδέες και γι αυτό εμείς οι αμπελοφιλοσοφούντες έχουμε άδειες τσέπες; 😉
Απαπαπα! ο Τσακ! 😛
ΑΦιλιά πολλά πολλά και καλό μας Σάββατο! 🙂
Τα κρεμμύδια ομολογώ δεν ήταν ποτέ τα αγαπημένα μου.Αν και ήξερα γενικά ότι κάνουν καλό,πάντα τα έβγαζα ή τα άφηνα στην άκρη.Με το post σου,βέβαια,μ’έκανες να τα συμπαθήσω λίγο παραπάνω 😉
Να και κάτι καλό που ίσως βγει απ΄ την κρεμμυδοανάρτηση! 😉
ΑΦιλιά πολλά και άνευ κρεμμυδιών! 🙂
το κρεμμυδι λοιπον με τις ευεργητικες τους ιδιοτητες
τα καραμελωμενα μου αρεσουν πολυ
καλημερα γλυκια μου
Καλή σου μέρα Κική μου! 🙂
ΑΦιλιά πολλά πολλά! 🙂
Για να είμαι ειλικρινής, το περίμενα το τελος της ιστορίας,χι χιχι!
Μια ζωή η μαμά μου λέει «φάτε κρεμμύδια, ειναι αντιβίωση!». Λιγο βεβαια πειράζει το στομαχάκι μου οταν το τρώω ώμο, τωρα που διάβασα ομως τα τόσα ευεργετικά πραγματα, θα το κανω συχνότερα…
Πολυ εύστοχο κ ομορφο τούτο ποστ μαγισσούλι μου, σε ευχαριστουμε πολυ! ❤️
Α! μπράβο σου Κατερίνα μου που μάντεψες την «ανταμοιβή»! 😛
Τελικά αυτή η ιστορία έχει πλάκα, γιατί οι περισσότεροι δεν περιμένουν αυτό το τέλος! 😉
Διάβασε τι γράφω στο σχόλιο της Αριστέας για να μη σου πέφτουν βαριά τα κρεμμύδια!
Πάω τώρα να σ’ επισκεφτώ γιατί πάλι δεν λαμβάνω ειδοποίηση για τα ποστ σου!
ΑΦιλιά πολλά πολλά και καλή μας νύχτα πλέον! 🙂
Tέλειο είναι το κρεμμύδι, το βάζω σε όλα τα φαγητά σχεδον κ μου αρέσει και ωμό στη χωριάτικη. Επίσης είναι ό,τι καλύτερο για το συκώτι καθώς το καθαρίζει. Αμα παίρνει κανείς πολλά φάρμακα ή πίνει αρκετό αλκόολ το ωμό κρεμμύδι είναι η καλύτερη αποτοξίνωση γιατί όλα μεταβοίζονται από το συκώτι. Και σούπερ αντικαρκινικό όπως και το σκόρδο.
Α! ευχαριστώ Κατινάκι μου, για τις επί πλέον πληροφορίες! 😉
Βλέπεις προσπαθώ να πείσω τον σύζυγο να τρώει κρεμμύδια μια και παίρνει του κόσμου τα φάρμακα! 😛
ΑΦιλιά πολύ τρυφερά και στα δυο σας! 🙂
Πεινάσαμε; http://www.team-gadget27.fr/soupe-oignon-peu-histoire-t10019.html
:-Ρ
Αχ! dodoula μου, τι μου θυμίζεις με την κρεμμυδόσουπα… την έφτιαχνα κάποτε πολύ συχνά και ειδικά όταν ζούσα στο Παρίσι! 😉
Αναρωτιέμαι μήπως τώρα που πλησιάζουν τα κρύα την ξαναφτιάξω! 😛
Νομίζω πως χάρη σε σένα ήρθε η στιγμή να μπει στο blog μου και η πρώτη συνταγή! 😀
ΑΦιλιά με πολλά merci! 🙂
Εντάξει βρε παιδιά ,δεν ήταν και θέμα πλεονεξίας . Μια επιχειρηματική ιδέα είχε ο άνθρωπος τόσο κακό ήταν ;;
Ούτε κορόιδεψε κανέναν . Άντεεε εγώ τον λυπήθηκα !!
Ένα μάθημα ….σχετικότητας αξιών το λές όμως 😉
Αυτό με τα μικρόβια δεν το’ξερα ! Ευτυχώς που μ’αρέσει πολύ κι έτσι σπανίως μου περισσεύει !
Οι φωτογραφίες όμως (η πρώτη και η τελευταία δλδ ) με εντυπωσίασαν !
Φιλιάααααααααααααα χωρίς άρωμα κρεμμυδιού όμως 🙂 🙂
Δεν είμαι όμως πολύ σίγουρη πως ο πονηρός τυπάκος ενθουσιάστηκε με την αμοιβή του. εξάλλου ούτε και κανένας μας! 😉
Μα ναι ναι ξωτικούλι, όλα είναι σχετικά! 😛
ΑΦιλιά πολλά και τρυφερά αλλά με κρυούλι! 🙂
Καλή μου μαγισσούλα. Η ιστορία διδαχτική αν και συμφωνώ με το Ξωτικό στην αποτελεσματικότητα ή μη της επιχειρηματικής ιδέας 😉
Τα κρεμμύδια έμαθα να τα τρώω μεγάλη. Θυμάμαι, παιδί ήμουν πολύ κακόφαγη και όταν έβρισκα στο πιάτο κρεμμύδι, δεν άγγιζα το φαγητό. Η μαμά μου αναγκαζόταν να το πολτοποιεί. Ωμό, ούτε γι’ αστείο, ακόμη και σήμερα. Όμως, μου αρέσει μαγειρεμένο, σε όλες του τις εκδοχές, δίνει γεύση και γλυκύτητα. Τέλος, πράγματι, όταν καθαρίζεις κρεμμύδια κάτω από βρύση ή μέσα σε μπωλ με νερό, τα μάτια δεν δακρύζουν, όμως μακάρι όλα μας τα δάκρυα να προέρχονταν από το καθάρισμα ενός αθώου κρεμμυδιού 😉
Καληνυχτούδια με ΑΦιλιά πολλά-πολλά 🙂 🙂
Χαίρομαι Φρίντα μου που και στην κρεμμυδοφαγία συμφωνούμε! 😉
Παρακαλώ ας μη μιλάμε για τ’ άλλα δάκρυα, που λένε πως είναι το σαπούνι της καρδιάς μας… ή κάτι τέτοιο! ❤
ΑΦιλιά πολλά πολλά με όνειρα ανάλαφρα! 🙂
Απίθανη ιστορία!!! Στεφανία μου δηλώνω κι εγώ λάτρης και υπερ-καταναλώτρια κρεμμυδιών, σε όλες τις μορφές τους. Δεν ήξερα πως τα κομμένα κρεμμύδια είναι τόσο επικίνδυνα. Ευτυχώς ποτέ δεν υπάρχει περίσσευμα, αλλά το κρατάω υπόψη μου.
Μου άνοιξες την όρεξη νυχτιάτικα. Να είχαμε μια κρεμμυδόπιτα τώρα…
Η δική μου όρεξη Μαρία Κ. μου, άνοιξε με την παραπάνω κρεμμυδόσουπα που είναι νοστιμότατη και στη Γαλλία θεωρείται και το φαγητό των φτωχών! 😉
Να το θυμάσαι αυτό με τα κομμένα κρεμμύδια και μάλιστα να το μοιραστείς με όσους αγαπάς! 😉
Και μη μου μιλάτε για κρεμμυδόπιτα που φτιάχνω αρκετά συχνά! αχ! 😛
ΑΦιλιά πολύ τρυφερά και καλή μας νύχτα! 🙂
Κρεμμύδια,κρεμμύδια,κρεμμύδια!!
τα αγαπάμε τα κρεμμύδια!
τι γίνεται όμως όταν εγώ πεθαίνω να τα τρώω ωμά και ο tomarys ούτε να τα δει???χαχαχαχα
απλά συνεχίζω!!λατρεία μεγάλη!
ωραία ιστορία,με χιούμορ!
μ’άρεσε που την πάτησε στο τέλος!!
καλησπέρα και φιλάκια!!
Οκ! διάβασε και εσύ πώς να ετοιμάζεις τα ωμά κρεμμύδια για να μη σας πειράζουν!
Πάντως και μαγειρεμένα καλό κάνουν! 😉
Χαίρομαι που σου άρεσε η ιστορία… κάνω συλλογή! 😛
ΑΦιλάκιααααααααααααααααααααααααααα Χ 2! 🙂
Χαχα…όλα τα λεφτά, ή μήπως όλα τα κρεμμύδια, το τέλος της ιστορίας!!
Και ναι, φροντίζω τα κρεμμύδια που αγοράζω να έχουν διαφορετικό μέγεθος και να μην περισσεύουν, παρόλο που δεν ήξερα πως μπορεί να γίνουν επικίνδυνα για την υγεία!!
Φιλιά πολλά!!
Χαχαχα! Μαρία (me) μου, όντος το τέλος της ιστορίας είναι όλα τα κρεμμύδια!!! 😀
Είδες εσύ ως ειδική, την πρώτη και τελευταία φωτό που βρήκα στο Γαλλικό google… σε σκεφτόμουν όταν τις «έκλεβα»! 😉
ΑΦιλιά πολλά πολλά και καλό μας Κυριακάτικο απογευματάκι! 🙂
Του την έφεραν μπαμπέσικα του Κόλμποζνικ . Διαμάντια ήθελε, κρεμμύδια πήρε χαχα
Εγώ το κρεμμύδι το χρησιμοποιώ πολύ σε σκόνη ιδίως στις σάλτσες μου, μού έρχεται πιο ελαφρύ. Σε σαλάτες και σουβλάκι δεν μπορώ να σου πω ότι το τρώω, αλλά αν πάρει κάποιος, του κλέβω λίγη πίτα γιατί έχει πάρει την γεύση και μυρωδιά του κρεμμυδιού και είναι διπλά νόστιμη. χαχα
Σε γλυκοφιλώ μαγισσούλα μου. Όμορφη εβδομάδα να ξημερώσει! 🙂
Δεν νομίζω Μαρινάκι μου, πως του την έφεραν του Κόλμποζνικ, απλά είχε αυτό που άξιζε! 😉
Όσο για το κρεμμύδι στο σουβλάκι πίτα, πρέπει να το αποφεύγουμε γιατί είναι κομμένο ώρες πριν και έχει προλάβει να ρουφήξει όλα τα μικρόβια του σουβλατζίδικου! χαχαχα! 😛
ΑΦιλιά πάντα τρυφερά και καλή μας βδομάδα από αύριο! 🙂
Αγαπάμε το κρεμμύδι, το σκόρδο και τη λογοτεχνία…έτσι απλά;)
Να συμπεράνω Χάρη μου, πως εκτός απ’ τα σκορδοκρέμμυδα σε διασκέδασε και η ιστορία «κρεμμυδιών» ; 😉
Μου αρέσει όταν κάνεις «ντου» στα blogs φίλων σου… το ίδιο κάνω και η ίδια όταν έχω καιρό να τους επισκεφτώ! 😛
ΑΦ! 🙂