.
«Η συνήθεια είναι από την ίδια της τη φύση απερίσκεπτη και η απερισκεψία δεν είναι δημιουργός ελευθερίας.
Κάνουμε κάτι απερίσκεπτο στα νιάτα μας, όπως το κάπνισμα, που σταδιακά γίνεται συνήθεια. Αν λέμε στον εαυτό μας ότι δεν πρέπει να καπνίζουμε, η αδιάκοπη αποφασιστικότητα να κόψουμε το κάπνισμα, απλώς δημιουργεί μια άλλη συνήθεια. Μόνο με την κατανόηση μιας συνήθειας, δηλαδή με το να αποκτήσουμε επίγνωσή της, με το να στοχαστούμε γι’ αυτήν, μπορεί να κοπεί η συνήθεια.
.
.
Η ζωή μας είναι μια σειρά από απερίσκεπτες πράξεις που έχουν γίνει συνήθειες, στις σχέσεις μας, στις θρησκείες μας, στην πολιτική και στην κοινωνική μας ζωή. Κουρασμένοι και ανιαροί, σκεφτόμαστε με φόρμουλες, με σλόγκαν.
Ο εγωισμός είναι ακριβώς η αιτία της απερισκεψίας με όλα τα μίζερα, στενόμυαλα προβλήματα, και τις κουραστικές πράξεις μας.
Το σ ε ξ γίνεται ένα μεγάλο πρόβλημα, καθώς είναι μια φυγή από το περιορισμένο και πιεστικό «εγώ». Είναι μια απελευθέρωση και γυρνάει σε συνήθεια.
.
.
Η συνήθεια είναι αποτέλεσμα απερισκεψίας.
(…)
Όσο πιο πολύ πολεμάς μια συνήθεια κι όσο πιο πολύ της αντιστέκεσαι, τόσο πιο απερίσκεπτος γίνεσαι.
Μέσα από την πραγματική επίγνωση, η σκέψη σε σχέση με όλες μας τις δραστηριότητες και συνήθειες που γεννιούνται από σκέψεις και συναισθήματα, αποκαλύπτεται και ξεπερνιέται.
Το να αναπτύξεις το αντίθετο του φόβου, σημαίνει ότι θα δημιουργήσεις μια άλλη συνήθεια· αλλά αποκτώντας επίγνωση του φόβου και με το να σκεφτείς γι’ αυτόν βαθιά, να τον νοιώσεις απολύτως, δεν αναπτύσσεται η απερισκεψία των αντίθετων, όπου δεν υπάρχει ελευθερία από τις συνήθειες. (…)
Για να έχεις επίγνωση, πρέπει να της δώσεις χρόνο, πρέπει να έχεις υπομονή και εγρήγορση. Πρέπει πρώτα να γίνει καθαρισμός του νου και της καρδιάς από τον εγωισμό. Από αυτό το καθάρισμα, γεννιέται η σωστή σκέψη, που μόνο αυτή είναι ικανή να ελευθερώσει τον άνθρωπο από τη θλίψη».
Κρισναμούρτι
Το παραπάνω κείμενο, είναι ένα απόσπασμα απ΄ το βιβλίο που μεταφράζει αυτό τον καιρό ο Ν. Πιλάβιος και εδώ μπορείτε να διαβάσετε το υπόλοιπο κείμενο.
.
.
Οι παραπάνω εκπληκτικές φωτογραφίες είναι «μαγικός καπνός» και ο δημιουργός τους, είναι ο φωτογράφος Mehmet Ozgur.
.
.
.
Άιναφετς 
Αχ μαγισσούλα..πόσο σε ευχαριστώ!
Ψάχνω μέρες να αλλάξω συνήθειες….. και φυσικά το πιο δύσκολο απ’ όλα δεν το κατάφερα.
Επίγνωση κι εδώ λοιπόν!
Για να δούμε…
Φιλιά καρδιάς!♥
Στην ίδια φάση αλλαγής με βρίσκεις και μένα Αριστέα μου! 😉
Τα τελευταία χρόνια, αντιδρώ στη συνήθεια γιατί βλέπω πόσο αποβλακώνει!!! 😛
Και δεν φτάνει να το κατανοήσει κανείς, πρέπει και να δράσει, ξεκινώντας από τη καθημερινή ρουτίνα στην οποία έχει βολευτεί… έτσι καταλήγουμε πάντα στην επίγνωση! 😉
Να δούμε, να δούμε και ν’ ανανεωθούμε εσωτερικά και εξωτερικά, ΤΩΡΑ! 😀
ΑΦιλιά με μια ανανεωμένη καλημέρα! 🙂
Η απερισκεψία ασυμβίβαστη με τα γηρατειά
Ναι Πελαγία και Γιώργο, αυτό μας λέει ο Αριστοτέλης! 😉
http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGL-B121/627/4044,18223/extras/texts/indexb2_04/indexb2_04_aristotle.html
Προσωπικά έχω διαπιστώσει πως «βασιλείς» της συνήθειας είναι οι ηλικιωμένοι, άρα και της απερισκεψίας!!! 😛
Μια πολύ καλή μέρα σας εύχομαι! 🙂
Ευχαριστούμε για την ενημέρωση…
Ωραιότατες οι φωτογραφίες…
Καλό και δροσερό απόγευμα με φιλιά….
😉 !
Επανερχόμαστε στο βασικό και την αρχή όλων: Την επίγνωση.
Και πόσα ακόμη θέματα θα βελτιώναμε αν ξεκινούσαμε να «δουλεύουμε» τον εαυτό μας με σκοπό τη βελτίωση και κατ’ επέκταση ένα καλύτερο αύριο…
ΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά, Στεφανία μου!
*Έχω κι εγώ έτοιμες κάποιες εικόνες «μαγικού» καπνού» για μελλοντική ανάρτηση!
😉
❤ ❤ ❤
Έτσι ακριβώς Γιάννα μου! 😉
Η επίγνωση είναι που φέρνει τη σωστή σκέψη, επομένως και τη σωστή δράση! 😉
Περιμένω να δω τώρα και τις δικές σου μαγικές εικόνες καπνού… μόνο να μην είναι απ΄το τσιγάρο σου! χαχαχα! (ή φούμαρα του γάμου!) 😀
Αλλάζουμε για ένα καλύτερο ΤΩΡΑ! 😛
ΑΦιλιά πολύ χαμογελαστά σου στέλνω! 🙂
«Φούμαρα γάμου» λέει! Αχαχχαχαα!!!
*Καλέ, δε καπνίζω! Κανένας μας δεν καπνίζει! (Έχω κι ένα καλό ως άνθρωπος!!! χιχι!)
ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά!
Καλό μεσημεράκι!!!
❤
Μεγαλώνοντας, προσπαθώ να ισορροπήσω ανάμεσα στα αδιαμφισβήτητα «πρέπει» και στις μικρές απερισκεψίες που λανθασμένα ίσως, τις θεωρώ τρόπους διαφυγής και προσωπικά καταφύγια. Αντιλαμβάνομαι όσα γράφει ο συγγραφέας και κρατάω όσα μπορούν να έχουν πρακτική εφαρμογή στον (καρα)δυτικό τρόπο ζωής μας. Το να αντιστεκόμαστε στις σειρήνες των τεχνητών αναγκών και εξαρτήσεων σήμερα, το θεωρώ άθλο. Η κοινωνίας μας βλέπεις Στεφανία μου, είναι απερίσκεπτα εξελιγμένη και η αυτογνωσία φαντάζει ολοένα και πιο δύσκολη.
Την προβληματισμένη καλησπέρα μου…
Εσύ και εγώ είμαστε η κοινωνία Μαρία Κ. μου και όσο εσύ και εγώ ζούμε απερίσκεπτα η κοινωνία θα εξακολουθεί να είναι αυτό που είναι όλα αυτά τα χρόνια, γι αυτό όπως έχεις και εσύ επισημάνει τόσες φορές, η ευθύνη μας είναι τεράστια! 😉
Απ΄τη στιγμή που κανείς έχει επίγνωση των «πρέπει» του και των συνηθειών του, το σκηνικό αλλάζει μόνο του και δεν χρειάζεται να προσπαθήσεις γι αυτό! 😛
ΑΦιλιά πάντα και μόνο καρδιάς! 🙂
To διάβασα όταν το ανέβασε ο Παραμυθάς. Μου φάνηκε τόσο καλό κείμενο, που δεν μπορούσα να αφήσω ένα απλό συμβατικό σχόλιο που να λέει ότι μου άρεσε πολύ. Όμως τώρα που έχουν περάσει μερικές μέρες μπορώ να σου πω πόσο αυτό το κείμενο άρχισε να με επηρεάζει. Όταν το διάβασα κράτησα από αυτό ότι η συνήθεια δεν είναι ελευθερία, γιατί αυτό το νόημα μου έμεινε έντονα από το κείμενο. Αυτή τη φράση τη σκέφτομαι τις τελευταίες μέρες κάθε πρωί με το που ξυπνάω και πιάνω τον εαυτό μου μέσα στη μέρα να σκέφτεται αν κάνει πράγματα από συνήθεια ή επειδή συνειδητοποιεί γιατί τα κάνει εκείνη την ώρα. Μέσα σε μόλις λίγες μέρες, αν το πιστεύεις, και αυτά που λέω και αυτά που κάνω γίνονται πιο συνειδητά από πριν. ΑΦ!
Αν δεν πειραματιστούμε με αυτά που μας κάνουν «κλικ» Ελίνα μου, μια ζωή θα θεωρητικολογούμε και το αποτέλεσμα θα είναι μηδέν, απλά θα γεμίσουμε το κεφάλι μας με θεωρίες, απόψεις και ιδέες! 😉
Χαίρομαι που έχεις επίγνωση, το πώς δουλεύουν οι συνήθειες μέσα σου/μας… και θα δεις όσο περνάει ο καιρός οι στιγμές επίγνωσης μες τη μέρα θ’ αυξάνονται και τίποτα δεν θα σου ξεφεύγει… αυτό είναι το «καλό» με τον Κρισναμούρτι (για όσους τον μελετούν), σου δείχνει το δρόμο, αλλά εσύ μόνη σου θα τον «περπατήσεις»! 😛
ΑΦ! και να έχεις ακόμα μια μέρα επίγνωσης! 🙂
Ανυπομονώ να διαβάσω το βιβλίο. Τον τελευταίο καιρό όλο και περισσότερο πιάνω τον εαυτό μου να μην κάνει πράγματα από συνήθεια και νιώθω πιο δημιουργική από ποτέ! Σε ευχαριστώ πολύ για την υπενθύμιση της σημασίας της απ-εξάρτησης από τις συνήθειες εκείνες που μας κρατούν δέσμιους σε στεγανά. Φιλί γλυκό από Μελβούρνη, άλλαξα στέκι πρόσφατα.
(αγριμάκι μου φιλί ζεστό! Τέτοιες μέρες πέρυσι ερχόσουν πατρίδα… αχ!)
Αχ! ναι!!! ❤
Πολλά μπράβο σου αξίζουν Δεσποινάκι μου και που έχεις βαλθεί να κόψεις συνήθειες και για ότι κάνεις για τη χώρα σου απ΄τη Μελβούρνη! 😉
ΑΦιλιά πολλά πολλά απ’ τη καυτή Ελλάδα! 🙂
Συνηθίζω να λέω πως δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από την συνήθεια, σε καθηλώνει, σε σταματά, δεν σε αφήνει να πας παρακάτω, να ψάξεις, να πειραματιστείς!
Αχ! Τζίνα μου, δύσκολο να πείσεις κάποιους- κάποιους πως οι συνήθειες τους καθηλώνουν… και το επιχείρημα τους, είναι, «κάνω ότι μου αρέσει», έτσι νομίζουν πως είναι ελεύθεροι…. 😛
ΑΦιλιά πολλά και καλό μας τριήμερο! 🙂
Τελικά είμαι πολύ απερίσκεπτη!
Υπάρχουν συνήθειες που λατρεύω και δε θέλω να τις αλλάξω, ή να τις σταματήσω!
Είναι κι αυτό μια μορφή επίγνωσης όμως, δεν μπορείς να πεις!
Φιλιά πολλά!!
Πολύ σωστή Μemaria, ως προς την επίγνωση…. και μη γελάς, θα δεις πως πολλές θα σταματήσουν μόνες τους… βασικά εδώ μιλάμε γι αυτές που μας βλάπτουν ή βλάπτουν τους άλλους! 😛
ΑΦιλιά πολύ πολύ τρυφερά! 🙂
Έπινα καφέ από μαθήτρια και σταμάτησα στις αρχές Μαρτίου- τέρμα η εξάρτηση από την καφεΐνη 😉
Χίλια μπράβο σου αξίζουν dodoula μου, που είχες επίγνωση πόσο μας βλάπτει αυτή η μόδα ντοπαρίσματος με καφέδες!!! 😉
ΑΦιλιά πολλά και πολύ ζεστά σου στέλνω και ας είμαι στα 500μ! 🙂
Μαγισσούλα μου ξαναήρθα!
Το να κόψω μια εξάρτηση δεν είναι εύκολο, αλλά δεν είναι και ακατόρθωτο.
Το έχω κάνει με επιτυχία στο παρελθόν.
Η πιο πρόσφατη που κρατάει πάνω από μήνα είναι το κρασί. Κι όσοι με ξέρουν, την αγάπη για αυτό ( μην πω το πάθος μου) τα έχουν χάσει!
Επίσης πριν έξι χρόνια έκοψα (παντελώς όμως) τα γλυκά και τη λευκή ζάχαρη γενικότερα, όλα τα επεξεργασμένα τρόφιμα και το λευκό αλεύρι!
Το πως ξεκινάς μια νέα συνήθεια είναι η δυσκολία μου για την ακρίβεια αυτόν τον καιρό.
Πάντα γυμναζόμουν. Για ένα μεγάλο διάστημα πήγαινα και γυμναστήριο αλλά έχω εξοπλισμό στο σπίτι κι έκανα μόνη μου με πρόγραμμα, το οποίο τηρούσα ευλαβικά.
Δυο χρόνια τώρα σταμάτησα..
Έχω από τη Δευτέρα που πιέζω τον εαυτό μου να ξεκινήσει και δεν τα έχω καταφέρει.
Πραγματικά θέλω να ανακαλύψω γιατί δεν το κάνω αφού το θέλω τόσο πολύ!
Και γιατί να κόψεις το κρασάκι Αριστέα μου, εκτός αν μεθοκοπάς κάθε βράδυ!!! xaxaxaxa! 😀
Κάπου διάβασα, πως μπορούμε να κόψουμε μια κακιά συνήθεια, βάζοντας μια άλλη ωφέλιμη συνήθεια στη θέση της… κολπάκια!!! 😛
Όσο για την άσκηση, ξεκίνα γιόγκα ή πιλάτες, είναι κάτι που είμαι σίγουρη πως θα σου ταιριάξει πιο πολύ! 😉
Προσωπικά δεν πιέζω πια τον εαυτό μου για τίποτα (και σε όποιον αρέσω!) 😉
ΑΦιλιά πολύ ζεστά άλλα ελεύθερα! 🙂
Θες ν’ αγγίξεις την αλήθεια
βγες απ’ όξω, απ’ τη συνήθεια
Τι όμορφος στίχος και πόσο σωστός! 😉
Πολλά τρυφερά ΑΦιλιά σου καλέ μου φίλε! 🙂
Μία, μόνο μία φορά αν καταφέρεις και αποκοπείς από τη «συνήθεια», πραγματικά απελευθερώνεσαι και μετά όλα είναι πιο εύκολα γιατί πλέον ξέρεις.
Καλό τριήμερο γλυκιά μου Στεφανία!
Αγκαλιά μεγάλη και ζεστή από ΄μένα κι ας βράζει ο τόπος! 🙂
Θα ερευνήσω αυτό που μου γράφεις Ζωή μου, για να δω μήπως τελικά έχω αντικαταστήσει κάποιες «ύπουλες» συνήθειες με ποιο «ευγενικές» …αλλά πάλι συνήθειες!!! 😛
Και κάτι για την θλίψη:
«Για να έχεις επίγνωση, πρέπει να της δώσεις χρόνο, πρέπει να έχεις υπομονή και εγρήγορση. Πρέπει πρώτα να γίνει καθαρισμός του νου και της καρδιάς από τον εγωισμό. Από αυτό το καθάρισμα, γεννιέται η σωστή σκέψη, που μόνο αυτή είναι ικανή να ελευθερώσει τον άνθρωπο από τη θλίψη».
Καλό μας τριήμερο!
Με «επίγνωση» λοιπόν, Ζωή μου, ανταποδίδω την ζεστή σου αγκαλιά με μια πιο δροσερή, μια και επί τέλους δρόσισε κάπως! 🙂
Επίγνωση λοιπόν και για τη θλίψη. Όπως και επίγνωση για τον πόνο, για την μοναξιά, για την αγάπη, για … για …
Μα η ζωή προχωράει γλυκιά μου Στεφανία. Προσπαθώντας να έχεις μια πλήρη εικόνα του τι συμβαίνει στον εσωτερικό σου κόσμο μήπως χάνεις τελικά την πραγματική ζωή? Μήπως η σαφέστερη και πληρέστερη εικόνα που επιδιώκουμε να έχουμε με αυτόν τον αθέατο εαυτό μας, μας αποκόβει ουσιαστικά από τον έρωτα, την αγάπη, το πάθος? Ψάχνοντας την ακριβή γνώση σχετικά με όλα αυτά τα συναισθήματα τελικά μήπως χάνουμε την ουσία αντί να την αποκτήσουμε?
Σκέψεις μικρές κι ασήμαντες, στο χρόνο αφημένες…
❤
Υ.Γ. Σε ταξίδι που ετοιμάζομαι να κάνω, θα περάσω από τα μέρη σου μα δυστυχώς δεν θα έχω καιρό για παρακάμψεις. 😦
Επειδή σου άρεσε ο παραπάνω στίχος του φίλου σου, σου αφιερώνω ολόκληρο το κομμάτι. 🙂 ❤
Πολύ όμορφο τραγούδι που δεν είχα ξανακούσει! 😉
Πολύ σ’ ευχαριστώ! ❤
Η ζωή είναι απλή μες τη πολυπλοκότητα της… εμείς την περιπλέκουμε και αρνούμαστε να κυλήσουμε μαζί της, αφού είμαστε ΕΝΑ! (όπως έσωθεν έτσι και έξωθεν!) 😛
Στο βαθμό που βλέπουμε μέσα μας, βλέπουμε και έξω από μας και αυτό για να λειτουργήσει, θέλει ΠΑΘΟΣ! 😉
Για το μπέρδεμα φταίει η σκέψη, ενώ αν αφήσουμε τη καρδιά να λειτουργήσει, όλα θα κυλήσουν απλά και όμορφα!
Προς το παρόν έχω δει πως η επίγνωση φέρνει τη σωστή σκέψη, έτσι συνεχίζω να παρακολουθώ τις συνήθειες μου! 😉
Θα μας δοθεί η ευκαιρία να συναντηθούμε, προς το παρόν κοίτα ν’ απολαύσεις το ταξίδι σου! 🙂
Καλή μέρα Ζωή μου! 😀
Χρειάζομαι μια συνταγή γι’ αυτήν την σκέψη που τρέχει με 1000 σε χίλια δυο πράγματα. Χάλασαν τα φρένα της και από το να σκέφτεται η σκέψη δεν αφήνει την καρδιά να λειτουργήσει για να κυλήσουν όλα απλά και όμορφα.
Καλή εβδομάδα ευχήθηκα??? Όόόόχι δεν ευχήθηκα!!!
Καλή εβδομάδα γλυκιά μου Στεφανία με κηλίδες ή μη, όμορφα να κυλήσει!!! 🙂 ❤
Καλή συνέχεια στη βδομάδα μας! 😉
Όσο για τα «φρένα» και εδώ, άσε την ΕΠΙΓΝΩΣΗ να κάνει τη «δουλειά»!
Ανεμοδαρμένα ΑΦιλιά στέλνω σε όλους! 🙂
Το ζητούμενο λοιπόν είναι να αφαιρέσουμε τις ωτοασπίδες και τις παρωπίδες από τον εγωϊσμό μας, αφήνοντας τον να αφουγκραστεί την πραγματικότητα, μια πραγματικότητα με την οποία αρνείται να συμβιβαστεί. Με άλλα λόγια, χρήζουμε γνωστικής αναδόμησης και οι ψυχολόγοι στην προκειμένη είμαστε εμείς οι ίδιοι.
Μου άρεσε πολύ το «ακηλίδωτο μεσημέρι»
Θα το καθιερώσω από εδώ και πέρα.
Καλό, ακηλίδωτο μεσημέρι Στεφανία!
Crux
Ναι, «είμαστε οι δάσκαλοι και οι μαθητές του εαυτού μας»… Κρισναμούρτι.
Τώρα Άγγελε το «ακηλίδωτο μεσημέρι», έγινε «ακηλίδωτο απογευματάκι» και έτσι «ακηλίδωτα»
εύχομαι να κυλάει πάντα η ζωή μας! 😛
Και για όσους είναι περίεργοι: 😉
http://anthropini-epanastasi.blogspot.gr/2016/06/blog-post_13.html
Όμορφη μεγάλη μέρα του χρόνου Στεφανία μου!! Με τη συνήθεια της αγάπης της μεγάλης καρδιάς σου πάντα :]]] φιλιά πολλά!!
Και ας την απολαύσουμε λοιπόν, μια και η πανσέληνος συμπίπτει μαζί με την μεγαλύτερη μέρα της χρονιάς… η προηγούμενη ήταν πριν 70 χρόνια! 😉
ΑΦιλιά πολλά Ειρήνη μου και πάντα με όλη μου την αγάπη! 🙂
Αχ και να ήξερες πόσο αγαπώ τις συνήθειές μου! Πόσο καλά τα πάω μαζί τους! Μόνο μία έχω καταφέρει να αλλάξω. Και άλλη μία που προσπαθώ να την ελέγξω! Μέχρι εκεί όμως!
Όσο για την επίγνωση, δύσκολο μου φαίνεται να την αποκτήσω τώρα στα στερνά!
Καλημέρα και φιλί από το καυτό Άργος!
Είναι προφανέ-στατο Αρτίστα μου πως για να επιμένουμε στις συνήθειες μας, θα πει ότι μας αρέσουν! 😉
Εδώ όμως πρέπει να ξεκαθαρίσουμε πως μιλάμε για βλαβερές συνήθειες που βλάπτουν τους εαυτούς μας και για βλαβερές συνήθειες που βλάπτουν και τους άλλους… γι αυτό και όταν έχουμε «επίγνωση» της κατάστασης μας, μπορούμε να την αλλάξουμε, είναι καθαρά στο χέρι μας! 😛
Το ίδιο το σχόλιο σου αρτίστα μου, μαρτυρά πως έχεις και πολύ μάλιστα επίγνωση της κατάστασης σου… άσε την επίγνωση να λειτουργήσει!!! 😉
ΑΦιλιά πολλά πολλά απ΄ το ανεμοραδμένο βουνό μου! 🙂
Ωραίες και οι δύο τελευταίες αναρτήσεις, τις είδα μαζεμένες τώρα.
Πολλά ΑΦ και ευχαριστώ για τις ευχές σου! 🙂
Ευχαριστώ Γιώργο!
Χρόνια πολλά και από εδώ! 😉
ΑΦ πολλά! 🙂
Ηθελα ξεκουραση και ‘ηρθα Μαγισσουλα μου και διαβαζω για την απερισκεψία… και την επίγνωση των συνήθειων μας.. αν είναι καποιοι που δεν θελουν να αλλαξουν συνηθειες κακες για τους αλλους καλες για εκεινους ειναι οι μεγαλοι άνθρωποι… ειδες; δεν λεω οι ηλικιωμενοι.. γιατί μεσα ειμαι και εγω..χα..χα. .. εχω ομωςτην ενυπωση οτι δεν έχει σχεση η ηλικια .. αν έχεις ανοιχτα μυαλα μπορείς να μαθεις να έχεις επιγνωση για βλαβερες συνηθειες και να τις κοψεις ..χμ… λιγο δυσκολο ομως η προσπαθεια για να το κανεις ειναι ενα βημα επίγνωσης και αυτό συνηθως η απερισκεψία ειναι συνώνυμη των νιάτων φιλενάδα.. η κανω λαθος;..χα..χα..
Θα μου επιτρεψεις να σου εκφρασω την χαρα μου για τις συνταγες σου δεν έχω δει ωραιαότερες και νοστιμοτερες.. και δεν εννοω οτι τρωγωνται αλλα οτι ειναι τροφες του μυαλου υπεροχες..να περνας ομορφα φιλεναδα..την αγαπη μου εχεις .. σου στελνω θαλασσινα φιλακιαααα!!
Το σχόλιο σου εξαιρετικό Ρούλα μου, γιατί περιγράφεις πολύ καθαρά πώς έχουν τα πράγματα! 😉
Όταν μια ζωή είσαι απερίσκεπτος, όσο επίγνωση και να έχεις μεγαλώνοντας, σίγουρα θα δυσκολευτείς να κόψεις συνήθειες ετών που σε βλάπτουν… και έτσι καταλήγεις να φτάσεις στα γεράματα και όλο αυτό να σου φαίνεται βουνό… αλλά νομίζω, πως ποτέ δεν είναι αργά ν’ αλλάξει κανείς, φτάνει να το θέλει η καρδιά του πραγματικά!!! 😛
Καλή επιτυχία και με τις «άλλες» συνταγές, αν και εσύ δεν έχεις καμιά πιθανότητα αποτυχίας! 😎
ΑΦιλιά καρδιάς σου στέλνω και επί τέλους δροσερά! 🙂
Παράθεμα: «Ελεύθερος χρόνος»… | Άιναφετς
Όντως, το έχω σκεφτεί και εγώ έτσι.. Είναι θλιβερό αν αναλογιστεί κανείς πως η καθημερινοτητα μας είναι γεμάτη από τέτοιου είδους συνήθειες που οδηγούν σε συναισθηματικο και ψυχολογικό αδιέξοδο με τα χρόνια..
Ναι, είναι και έτσι, αλλά Κάτια μου, αλλά από την άλλη μπορούμε να ανατρέψουμε τα πάντα, ενέργεια και θέληση χρειαζόμαστε! 😛
Προσωπικά έχω «δει» πως σε όποιο ψυχολογικό ή συναισθηματικό αδιέξοδο νομίζουμε πως βρισκόμαστε υπάρχει έξοδος, όπως μπήκαμε έτσι θα βγούμε… λίγη υπομονή ακόμα! 😉
Να θυμάσαι, πως η «επίγνωση» είναι μια φλόγα που καίει περιορισμούς και προβληματισμούς!
ΑΦιλιά καρδιάς και να έχουμε ένα ανα-γεννημένο Σ/Κ! 🙂