Σκιάθος μετά την βροχή, στο βάθος η Σκόπελος.
Γιορτάζουμε την πρώτη και την τελευταία μέρα των διακοπών ειδικά όταν αυτές είναι ολιγοήμερες!
Δεν θα παραπονεθώ παρόλο το κρυολόγημα που άρπαξα απ΄τη τρίτη μέρα ούτε για την 24 ωρών βροχούλα!
.
Την ώρα της βροχής απ΄το υπνοδωμάτιο μας.
Στο κτήμα υπάρχουν δυο σπίτια και γύρω γύρω υπάρχουν βεράντες και όλες έχουν θέα τη θάλασσα μια και το κτήμα είναι μια μικρή χερσόνησος.
.
Μια ακόμη βεράντα την ώρα της βροχής.
.
Μια άλλη βεράντα την προηγούμενη μέρα της βροχής.
.
Και θα κλείσω την αφιέρωση μ’ ένα κείμενο που «αλίευσα» απ΄το διαδίκτυο και με μια λιθογραφία μου που κοσμεί το στούντιο του σπιτιού…
.
.
We often find ourselves relating to people or to events through patterns inherited from our past and these prevent us from being fully open to the actual experience in front of us:
You shall no longer take things at second or third hand,
nor look through the eyes of the dead,
nor feed on the spectres in books,
You shall not look through my eyes either, nor take things from me,
You shall listen to all sides and filter them from your self.
Walt Whitman, Song of Myself
********************
Συχνά ανακαλύπτουμε τους εαυτούς μας να έχουν συνδεθεί με άτομα ή με γεγονότα μέσα από μοντέλα κληρονομημένα απ΄το παρελθόν μας και αυτό μας εμποδίζει να είμαστε ολοκληρωτικά ανοιχτοί στις πραγματικές εμπειρίες μπροστά μας.
.
Δεν θα έπρεπε να παίρνεις τα πράγματα από δεύτερο ή τρίτο χέρι
ούτε να κοιτάζεις μέσα από μάτια πεθαμένου,
ούτε να τρέφεσαι με φαντάσματα των βιβλίων.
Ούτε να κοιτάζεις μέσα απ΄τα μάτια μου, ούτε να παίρνεις πράγματα από μένα.
Πρέπει ν’ ακούς όλες τις πλευρές και να τα φιλτράρεις για τον εαυτό σου.
Walt Whitman, Τραγούδι στον εαυτό μου
***************************
*
*
*
Άιναφετς 
Τι όμορφες βεράντες και τι υπέροχη θέα! Ελπίζω το κρυολόγημα να υποχώρησε αισθητά… Καλή επιστροφή στη βάση και καλό υπόλοιπο Αυγούστου 🙂
Το κρυολόγημα υποχωρεί με αργούς ρυθμούς, παρ όλες τις θαλασσινές γαργάρες αλλά οι πολλές βουτιές και ο ήλιος δεν βοηθούν… σε λίγες ώρες θα είμαι στο βουνό μου, όπου το κλίμα εκεί δρα θεραπευτικά! 😛
Καλή επιστροφή Φανή μου και καλό υπόλοιπο καλοκαιριού!
1166
,ΑΦιλιά πριν τη τελευταία Σκιαθίτικη βουτιά! 🙂
Στεφανία μου, πόσο χαίρομαι που βλέπω πίνακά σου. Πάρα πολύ ωραίος! Κι έχω και μια μεγάλη αγάπη στα παράθυρα και τις πόρτες 🙂 Αν έχεις κι άλλους δικούς σου σε φωτογραφία, θα μπορούσες να μας τους δείξεις; Καλή επιστροφή να έχετε!
Τη λιθογραφία τη σταμάτησα όταν περίμενα να γεννήσω τον Κωνσταντίνο γιατί είναι μια τεχνική που θέλει πολύ σωματική δύναμη και ψυχική ηρεμία… και επειδή τότε βρέθηκα στα ξαφνικά με τρία παιδιά, (η μια, η 8 ετών κόρη του Ν) έκλεισα το εργαστήρι μου, αλλά ασχολήθηκα με άλλες μορφές τέχνης όπως την εικονογράφηση βιβλίων! 😉
Στο παρακάτω link θα δεις μερικές λιθογραφίες + την τεχνική!
https://ainafetst.wordpress.com/2011/10/05/lesruines/
Και αν δεν βαριέσαι διάβασε την ιστορία του παράθυρου με τίτλο, «Χμ» !
Έτσι «συνδέθηκα» με τον Παραμυθοσύντροφο μου! 😛
https://ainafetst.wordpress.com/2009/12/05/hm/
ΑΦ! σε όλους σας και καλά να περνάτε όπου και να είστε! 🙂
Καλά! Έπαθα πλάκα. Πάρα πολύ μου άρεσαν! (δεν το λέω έτσι ή από ευγένεια 😉 )Μου αρέσουν πολύ σπίτια-ερείπια-πόρτες-παράθυρα. Εν τω μεταξύ, θυμήθηκα στιγμές από την παιδική μου ζωή που είχα ξεχάσει. Είναι εντυπωσιακό πόσα πράγματα έχω ξεχάσει. Θυμάμαι που πήγαινα σε εκθέσεις ζωγραφικής με τον πατέρα μου. Θυμήθηκα που ζωγράφιζε κι εκείνος από χόμπυ. Είχε κάνει και μαθήματα σε μια Γαλλική σχολή ζωγραφικής δια αλληλογραφίας. Τα χάριζε αυτά που ζωγράφιζε, αλλά θυμάμαι ότι στο σπίτι στην παλιά γειτονιά του Παραμυθά είχαμε και έναν πίνακά του, που από τότε εξαφανίστηκε και δεν ξέρω που είναι. Θυμάμαι που σε όποιο ταξίδι πήγαινε έφερνε και κάτι χοντρούς κυλίνδρους που μέσα είχαν τυλιγμένους σε ρολό τυπωμένους πίνακες από μουσεία/γκαλερί. Δεν έχω ιδέα που είναι όλα αυτά τώρα. Μπορεί και να τα χαρίσαμε με τα χρόνια. Εγώ καμία σχέση με τη ζωγραφική.
Φοβερή η ιστορία της γνωριμίας. Την είχα δει στα επεισόδια του Παραμυθά, αλλά όχι με τόσες λεπτομέρειες.
ΑΦ από Αθήνα (αλλά καθόλου δε μας πειράζει….εμένα μου αρέσει πάρα πολύ εδώ το καλοκαίρι). Καλό ταξίδι να έχετε και να σου περάσει γρήγορα το κρύωμα.
Στα παραμύθια του Παραμυθά δεν υπάρχουν τόσες λεπτομέρειες γιατί η εκεί ιστορία είναι για παιδιά και όταν μια μέρα συναντηθούμε (που θα γίνει!) θα σου διηγηθώ και άλλες λεπτομέρειες που καθόλου δεν θυμίζουν παραμύθι… μόνο πεπρωμένο! 😛
Χαίρομαι που απολαμβάνετε την Αθήνα το καλοκαιράκι γιατί όντος αυτή την εποχή είναι ανθρώπινη και απολαυστική! 😉
ΑΦ! βουνίσια, όσο για το κρύωμα το άφησα πίσω μου! 🙂
Θα γίνει και θα γίνει και τυχαία νομίζω. Γενικά μου έχει τύχει αρκετές φορές να γνωρίσω κόσμο που κάτι μας συνέδεε ή κάπως γνωριζόμασταν εξ΄αποστάσεως, όμως, στα πιο απίθανα μέρη.
😉 !
Καλά τα λέει το ρητό που αλίευσες… Νομίζω πως έχω δουλειά και δρόμο μπροστά μου…
😉
Ο παράδεισός σας συνδυασμένος με βροχούλα είναι όνειρο!!!
Να είσαι καλά, Μαγισσούλα μου!
ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά!
❤
Τ’ ότι αναγνωρίζεις Γιάννα μου, πως έχεις δρόμο μπροστά σου, δείχνει «επίγνωση» και όπως ξέρεις η επίγνωση είναι αυτή που οδηγεί στην ορθή σκέψη άρα και στη σωστή δράση! 😉
Καλή συνέχεια στο καλοκαιράκι σας! 😎
Πολλά ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦ! σας στέλνω! 🙂
Ταχεία ανάρρωση….καλό υπόλοιπο καλοκαιριού
Είμαι πια καλά και σας ευχαριστώ για τις ευχές! 😉
ΑΦιλιά και στα δυο σας και καλό υπόλοιπο καλοκαιριού για όλους! 🙂
Ο καιρός δεν ήταν σύμμαχος σ’ αυτές τις διακοπές, αλλά το ηθικό ακμαίο Στεφανία μου!
Καλή επιστροφή στα πάτρια και γρήγορα να αναρρώσεις απ’ το κρυολόγημα.
Οι φωτογραφίες σου όλες είναι διαλεχτές και με έντονο το νησιώτικο στοιχείο.
Ο πίνακας δε… άψογος!
Φιλιά πολλά!
Όντος Μαρία Κ. μου η Σκιαθίτικη υγρασία και λόγω παρσινάδας και θάλασσας φέτος το καλοκαίρι μας αρρώστησε (και ο Νίκος επίσης αρρώστησε), ευτυχώς τώρα που γυρίσαμε είμαστε πια καλά… και απολαμβάνουμε την βουνίσια δροσιά μας! 😉
Το καλοκαίρι δεν τέλειωσε τουλάχιστο μέσα μας, έτσι δεν είναι; 😀
Πολλά πολλά ΑΦιλιά σου στέλνω και με πολλά χαμόγελα! 🙂
Xμμμ…πολύ ωραίο αυτό που αλίευσες…κρατώ το listen to all sides and the Truth Within (έπεσε συντόμευση εδώ..) – και αυτόματα μου ήρθε η ερώτηση ‘πόσοι το καταφέρνουν πράγματι;» και έπειτα ο συνειρμός :ευλογημένοι όσοι.
Όμορφες οι εικόνες απο κει..για την Λιθογραφία εύγε σας! 😀
ΑΦιλιά πολλά με ευχές ανάρρωσης και καλή επιστροφή
Επιστρέψαμε με χαρά… δεν μπορώ να πω πως αυτό το καλοκαίρι ήταν αυτό που περιμέναμε αλλά ευτυχώς ξυπνήσαμε χωρίς το κρυολόγημα… παλιά λέγανε πως οι διακοπές στο βουνό είναι πιο ωφέλιμες… έλα όμως που όταν υπάρχει τέτοιο σπίτι, δεν σου κάνει καρδιά να το στερηθείς! 😉
Όσο για το «αλίευμα» Ελευθερία μου, όλοι μας λίγο πολύ είμαστε από δεύτερο χέρι, αυτό παύει όταν αυτά που ακούς ή διαβάζεις, ερευνώντας και κάνοντας τα πράξη γίνονται πραγματικά δικά σου! 😛
ΑΦιλιά πάντα καρδιάς! 🙂
Όμορφη πράσινη Σκιάθος.
Κι η λιθογραφία σου μου άρεσε πολύ.
Καλές διακοπές- κι αν είναι ολιγοήμερες εύχομαι να επαναληφθούν.
Οι συνθήκες πια Δάφνη μου, δεν επιτρέπουν τις «κανονικές» διακοπές που κάναμε παλιά… Βλέπεις τώρα ο μεγάλος μου γιος, ζει την οικογένεια του νοικιάζοντας επισήμως τα σπίτια μας. 😉
ΑΦιλιά πολλά πολλά και ν’ απολαμβάνεις τ’ όμορφο νησί σου! 🙂
Αγαπημένη μου μαγισσούλα καταρχήν περαστικά σου
κατα δεύτερον μου άρεσε πολύ η … χμ… ιστορία σου 😛
Κατα τρίτον ελπίζω να εισαι καλύτερα και να περασες ένα όμορφο καλοκαίρι
σε γλυκοφιλώ
Όλα καλά αγαπημένο μου Μαράκι και πολύ σ’ ευχαριστώ! 😀
Όντος αυτή η Χμ! ιστορία έχει «ζουμί» τελικά όπως όλες οι ιστορίες που σε κάνουν να αισθάνεσαι ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο! 😛
Και η ίδια σου στέλνω πολλά γλυκά ΑΦιλιά και να έχεις το καλοκαιράκι που επιθυμείς! 🙂
Δεν λέω μεγάλα λόγια αλλά αν είχα ένα τέτοιο σπίτι στην Σκιάθο θα έμενα εκεί μόνιμα.
Τί θέα.. τί ωραίες βεράντες.. τί ομορφιά!!!
Να είστε καλά να το χαίρεστε!
Το μόνιμα Τζίνα μου, το έχω σκεφτεί πολλές φορές, αλλά αυτά τα σπίτια τα «βαράει» ο άνεμος και η θάλασσα γύρω γύρω και η υγρασία μουσκεύει τα πάντα… άσε που έχουν κτιστεί για καλοκαίρι…ακόμα και το Πάσχα η διαμονή εκεί είναι πολύ δύσκολη! 😉
Μη ξεχνάς την φωτογράφηση… αν έμενα εκεί μόνιμα, θα έπρεπε να κάνεις ολόκληρο ταξίδι… χαχαχα! 😀
ΑΦιλιά πολλά πολλά και καλή μας αντάμωση! 🙂
Αυτό το ποίημα έπρεπε να το είχα διαβάσει αρκετά χρόνια πριν… ας είναι, ποτέ δεν είναι (πολύ) αργά 😉
Ναι dodoula μου, η ζωή, μας δείχνει πως ποτέ δεν είναι αργά για τίποτα… φτάνει να έχουμε «επίγνωση» και όλα τ’ άλλα ακολουθούν χωρίς κόπο! 😉
Πολλά βουνίσια ΑΦιλιά σου στέλνω (enfin!) 🙂
Πάνε μέρες τώρα Στεφανία που το σκέφτομαι αυτό το παράθυρο. 😉 Εντύπωση μεγάλη από την αρχή μου έκανε πως έχει «θέα» στο εσωτερικό του σπιτιού και όχι ως είθισται σε κάποιο όμορφο εξωτερικό τοπίο με «βλέμμα» από μέσα. Κι ύστερα πάλι σκεφτόμουν ποιος το φιλοτέχνησε και είπα πως ναι, σε αντιπροσωπεύει με ακρίβεια.
Ρόπτρα με θύρες, παράθυρα με κουρτίνες που ανεμίζουν, καθώς επίσης και γυμνά είναι αγαπημένα μου θέματα σε πίνακες. Στη δε λιθογραφία σου λάτρεψα την επιλογή της οπτικής γωνίας που αντιπροσωπεύει όπως και πιο πάνω είπα την καλλιτέχνιδα καθώς επίσης και τα χρώματα που διάλεξες. Βοηθούν τον καθένα που βλέπει τη λιθογραφία να φτιάξει ένα δικό του εξωτερικό τοπίο. Προσωπικά εγώ ονειρεύτηκα έναν πανέμορφο κήπο με πολλά χρωματιστά λουλούδια ο οποίος κήπος είναι η αυλή του ασπρισμένου σπιτιού που μας δίνεις. Η κόρη μου πάλι φαντάστηκε το απέραντο της θάλασσας μπροστά σ’ αυτό το σπίτι. Ήθελα να καταλάβαινα τι λέει και η μικρή γλυκιά μου ηχορύπανση να την ρωτούσα και αυτήν μα ενώ καταλαβαίνει τα πάντα, προς το παρόν μιλάει κινέζικα. 🙂
Όσο για το «τραγούδι για τον εαυτό μου»? Περιττόν να σου πω πως μου άρεσε και χρήζει και δεύτερης ανάγνωσης και ιδιαίτερης προσοχής. 🙂
Καλή επάνοδο στην βουνίσια καθημερινότητά σου, περαστικά σου και καλό υπόλοιπο καλοκαιριού σου εύχομαι από καρδιάς!!!
Υ.Γ. Οι εναλλαγές σου αυτές με τρέλαναν. Βουνό-θάλασσα-βουνό!!! Από τους πλέον τυχερούς ανθρώπους είσαι!!! 🙂
Πολύ όμορφα έθεσες το θέμα του παράθυρου Ζωή μου! 😉
Είναι γεγονός για μένα πως πιο πολύ ασχολούμαι με το μέσα μου… το μέσα μας χρωματίζει το έξω… όταν μέσα μας είμαστε ήρεμοι, όλα έξω μας φαίνονται όμορφα και μπορούμε να διαχειριστούμε οτιδήποτε πιο εύκολα! 😛
«Ως έσωθεν ούτω και έξωθεν»!
«Το τραγούδι στον εαυτό», νομίζω πως εξηγεί πολύ καθαρά (όσον αφορά την ψυχολογία μας), πως ότι ακούμε ή διαβάζουμε αν δεν τα κάνουμε πράξη ή δεν τα δούμε εμπειρικά, θα παπαγαλίζουμε αυτά που άλλοι λένε και έτσι όντος θα είμαστε άτομα από δεύτερο χέρι! 😉
«Πρέπει ν’ ακούς όλες τις πλευρές και να τα φιλτράρεις για τον εαυτό σου»…
Μια μεγάλη χαμογελαστή αγκαλιά σου στέλνω απ΄το βουνό μου! 🙂
Δε σε προλαβαίνω μαγισσούλα μου .. δε σε προλαβαίνω 😉 Άκου να δεις τώρα τί γίνεται. Σε μία ανάρτηση ανοίγονται τόσοι δίαυλοι θεματολογίας! Η σειρά που ακολουθεί, τυχαία..
1) Ιστορία ζωής με τον αγαπημένο σου σύντροφο.
2) Διακοπές στο νησί με τα απρόοπτα της βροχής και του κρυολογήματος.
3) Οι φωτο με τις μαγευτικές βεράντες και τα τοπία.
4) Η τέχνη της λιθογραφίας και εν γένει οι εικαστικές τέχνες.
5) Τραγούδι στον εαυτό μου.
6) (Δικό μου .. δεν μπορεί .. κάτι θα μου διέφυγε ..)
Σαν το τρεχούμενο νερό πηγής είναι αυτή η ζωή σου κι όλα συνδέονται, κι όλα ξεχωρίζουν!
Δε θα γράψω πολλά .. θα με κράξουν οι λοιποί 😉 Η διάθεση μου -απλά- ανέβηκε. Γι’ αυτό το λόγο, με χαλαρή διάθεση, αντιπαρατίθεμαι στον ποιητή με τους στίχους του τραγουδιού που ερμηνεύει ο Μαχαιρίτσας και λένε:
«Μου λες τα μάτια σου να μην τα αγαπώ,
κα να μην πάψω να πιστεύω στα δικά μου,
μα αυτά τα μάτια όπου σταθώ κι όπου βρεθώ,
τα έχω πίσω μου και μέσα και μπροστά μου»
Καλή επιστροφή στο βουνό σου, αγαπημενη μου Στεφανία και γρήγορη ανάρρωση!!
Σου στέλνω γλυκά φιλιά με Ααγάπη 🙂 🙂
Έχεις προσέξει Φρίντα μου, πόσες φορές το σχόλιο σου ακολουθεί ή προηγείται της αγαπημένης μας Margo; Δεν θα επεκταθώ… ούτε όμως θα το θεωρήσω και τυχαίο! 😛
Σαν τρεχούμενο νερό είναι η ζωές όλων μας, μόνο κατ’ εποχές αυτό το τρεχούμενο νερό συναντά βράχους και καλό είναι για όλους μας να μην αντιστεκόμαστε και να κυλάμε μαζί του γιατί πάντα η ζωή έχει γυρίσματα! 😉
Ας ακούσουμε το τραγούδι του Μαχαιρίτσα!
Ανταποδίδω Φιλιά και Ααγάπη με όλη μου τη καρδιά! 🙂
Έτσι εξηγείταΙ τόση πρασινάδα. 24ωρη βροχή μεσ το καλοκαίρι!!!!! Τώρα για την τελευταία ημέρα διακοπών θα έλεγα πως δεν υπάρχει τελευταία. Και στο άλλο σπίτι στο βουνό εξοχή είναι, σαν διακοπές 😉
Οι στίχοι του τραγουδιού κλείνουν την ανάρτηση όπως πρέπει για ετούτο το ιστολόγιο 😉 🙂
Πολλά πολλά ΑΦ μαγισσούλα μου 🙂
Κάθε καλοκαίρι βρέχει Margo μου και μάλιστα αυτή τη φορά έβρεξε σχετικά λίγο… βλέπεις η Σκιάθος είναι πολύ κοντά στο Πήλιο όπου εκεί το κλίμα είναι ορεινό… έχεις δίκαιο και το σπίτι στο βουνό εξοχικό το λες, μόνο που αλλιώς το ζει κανείς όλο το χρόνο… δεν παραπονιέμαι επιλογή μας ήταν! 😛
Το ίδιο θα μπορούσε να πει κανείς και για το δικό σου σπίτι… αλλά τελικά είναι έτσι; 😉
Χαίρομαι που σου άρεσαν οι στίχοι του «τραγουδιού στον εαυτό μας», νομίζω πως καλά ταίριαξαν σ΄αυτή την ανάρτηση! 😛
Πολλά πολλά ΑΦ σε όλη την οικογένεια σου! 🙂
Οι βεράντες σας υπέροχες, ακόμα και με βροχή και η λιθογραφία σου εξαιρετική!
Τι κρίμα μόνο που αρρώστησες στις ολιγοήμερες διακοπές σας!
Ελπίζω να πέρασε και να απολαμβάνεις με υγεία το βουνό σου πια!
«Το τραγούδι στον εαυτό μου», μου είπε ο εαυτός μου να σου πω πως του άρεσε πολύ! 🙂 🙂
Φιλιά πολλά!
Το κρυολόγημα ήταν (μάλλον) συνδεδεμένο με το γενικό «κλίμα» του νησιού, γιατί μόλις πάτησα το πόδι μου στο βουνό μου, εξαφανίστηκε!!! 😛
«Το τραγούδι στον εαυτό μου», φαίνεται πως άρεσε σε όλους τους εαυτούληδες μας και εύχομαι τώρα να το φιλτράρουν και σωστά! 😀
ΑΦιλιά πολλά και τρυφερά Μαρία(mou)! 🙂
Τελικα οι διακοπές ήταν περιπετειώδες Στεφανία μου…με βροχες και κρυλογηματα…έτσι για να τις θυμάστε… όμως τέλος καλό όλα καλά δεν λένε; είσαι όμως και τυχερή έχεις τις επιλογές σου…βουνό και θάλασσα ..και προπαντώς όταν βρέχει με τις φωτογραφίες σου ένιωσα ακόμα και την μυρωδιά απο το βρεγμένο χώμα !!! τα υπόλυπα που αλιευσες.. δεν μπόρεσα να τα διαβασω .. ομως αλίευσαν τα ματια μου την λιθογραφία σου.. που μου άρεσαι παρα πολύ.. γενικα και εγω τα παράθυρα και τις ΄πόρτες τα λατρεύω…!!! να περνάς όμορφα στο βουνό σου φιλενάδα…καλό υπόλυπο καλοκαιριού…και πολλά φιλακια από εδώ ακόμα θαλασσινά….:) ❤
Τελικά Ρουλίτσα μου, είμαι βουνίσια (και ας γεννήθηκα στο Παρίσι!)… λατρεύω τη θάλασσα και το πανέμορφο μας σπίτι στη Σκιάθο, αλλά μόνο μες τη ζούγκλα μου, ανασαίνω! 😉
Χαίρομαι που σου άρεσε το παράθυρο μου… και είναι όμορφο να φροντίζουμε να κρατάμε τις πόρτες και τα παράθυρα της καρδιάς μας ανοιχτά! ❤
Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού εύχομαι και σου στέλνω πολλά ΑΦιλιά! 🙂
Μαγισσούλα μου, έχεις φύγει μέρες αλλά εγώ τώρα αναπληρώνω τα χαμένα.
Ας όψεται το ανίψι και ο γάμος!
Κι επειδή σήμερα εδώ ο καιρός είναι χειμωνιάτικος (ούτε καν φθινοπωρινός) θα ευχηθώ καλό Φθινόπωρο και καλό χειμώνα να έχουμε!
Πολλά φιλιά καρδιάς!
Μου έλειψες!!!! ♥
Και εδώ βρέχει Αριστέα μου… και μου αρέσει, είχε ξεραθεί το σύμπαν και αυτή η βροχούλα ξέπλυνε μερικά… έπεται συνέχεια! 😛
Με το καλό να υποδεχτούμε τις όποιες αλλαγές, τις φθινοπωρινές, τις υγρές, τις κρύες αλλά και τις ηλιόλουστες γιατί το καλοκαιράκι δεν θα φύγει τόσο γρήγορα! 😉
ΑΦιλιά και καλή «σεζόν» στα δρώμενα! 🙂