.
Το άδικο προχωράει σήμερα με αβέβαιο βήμα.
Γι’ ακόμα δέκα χιλιάδες χρόνια
οι καταπιεστές παίρνουνε μέτρα.
Η βία μάς βεβαιώνει πως
όπως είναι τα πράγματα, θα παραμείνουν.
Φωνή άλλη δεν ακούγεται
πάρεξ η φωνή των κυριάρχων,
ενώ η εκμετάλλευση ξελαρυγγιάζεται στις αγορές
πως μόλις τώρα ν’ αποδίδει ξεκινάει.
Μα κι από τους καταπιεσμένους
πολλοί λένε τώρα: ’Κείνο που θέλουμ’ εμείς
ποτέ δεν πρόκειται να γίνει.
δεν κάνει να λέει ποτέ!
.
Καθόλου βέβαιο το βέβαιο δεν είναι.
Όταν οι Αποπάνω αποσώσει θα ’χουνε τους λόγους τους,
θα μιλήσουνε οι Αποκάτω.
Ποιος θα τολμήσει πια να ξαναπεί ποτέ!
Ποιος φταίει που υπάρχει ακόμα καταπίεση; Εμείς!
Ποιος να την συντρίψει θ’ αναλάβει; Εμείς ομοίως!
Οι γονατισμένοι όλοι, εμπρός! Σηκωθείτε!
Οι χαμένοι όλοι, εμπρός! Στον αγώνα! Πολεμήστε!
Όποιος την κατάστασή του ξέρει και κατανοεί
πώς θα εμποδιστεί να την αλλάξει;
Οι νικημένοι του σήμερα, βλέπετε,
είναι οι νικητές του αύριο,
όσο για κείνο το π ο τ έ,
σ ή μ ε ρ α, έχει πλέον γίνει κι έχουμε κιόλας αργήσει!
.
Εγκώμιο στη Διαλεκτική» («Lob der Dialektik»)(1931)
(μετάφραση: Νάντια Βαλαβάνη).
.
Ο Μάριος Πλωρίτης γράφει: «Η καθαυτό ποιητική γραφή στάθηκε η πρώτη και μόνιμη εκφραστική του Μπρεχτ, απ’ τα 13 του χρόνια ως το θάνατό του. Πάνω από χίλια ποιήματα, πολύστιχα και λιγόστιχα, έγραψε στα 45 τούτα χρόνια –πότε ακολουθώντας τις καθιερωμένες φόρμες, πότε παρωδώντας τις, πάντα καινοτομώντας στη γλώσσα και στην ουσία. Άλλοτε “εμπρεσσιονιστική” κι άλλοτε δραματικά ή επικά λυρική, άλλοτε “διδακτικά” κι άλλοτε σαρδωνικά κοινωνικοπολιτική, η ποίησή του δεν είναι μόνο μια αντίδραση στον ύστερο γερμανικό κλασσικορομαντισμό. Είναι, πάνω και πρώτα απ’ όλα, ποίηση που φωτίζει τη ζωή και διαφωτίζει τους ανθρώπους, για να την κάνουν βιώσιμη.»
*
Η παραπάνω ανάρτηση έγινε και ως ένδειξη διαμαρτυρίας στα χυτά που προγραμματίζονται στη περιοχή που ζω τα τελευταία 23 χρόνια.
*
**
***
Διάβασα, υπέγραψα, κοινοποίησα.
Για τον Μπρεχτ τι να πεις…
❤
Το σημαντικότερο έγινε! 😉
«…όσο για κείνο το π ο τ έ,
σ ή μ ε ρ α, έχει πλέον γίνει κι έχουμε κιόλας αργήσει!»
ΑΦιλιά πολύ τρυφερά και νασαι καλά! 🙂
Καλημέρα. Φέρνω εγώ την πρόσκληση, αφού η τεχνολογία μας δοκιμάζει… 😉
Και πολύ καλά κάνεις…Όχι θα σκάσουμε! 😉
Μόνο που όταν μπω στο blog σου και σε διαβάσω, μπορώ ν’ αφήσω μόνο Like…δεν μου βγάζει κάπου όπου να μπορώ ν΄ αφήσω το «βαθυστόχαστο» 😛 μου, σχόλιο!
Σχόλιο μπορώ ν’ αφήσω μόνο στην αρχή στο «Μονοπάτια» όπου εκεί είδη τα «λέμε» αλλά αυτό δεν είναι το ζητούμενο, έτσι δεν είναι Φακίδα μου; 😉
Πάντως σαν σύντομη απάντηση στο ποστ σου, ένα μπορώ να πω, πως αν δεν αγαπήσεις τον εαυτό σου που δεν είναι καθόλου εγωιστικό, δεν μπορείς να κατανοήσεις και ν’ αγαπήσεις τον άλλο! 😉
ΑΦ! πολλά πολλά!
Χαμηλά χαμηλά, κάτω από από κάθε ανάρτηση υπάρχει πεδίο για σχόλια. Μοιάζει με παλιό ταχυδρομικό φάκελο. Χμμ… Αρχίζω να φοβάμαι πως ο σχεδιασμός που επέλεξα για το μπλογκ δεν είναι πολύ φιλικός για το χρήστη. Και τα θέλω τα σχόλια και την επικοινωνία.
Σε γλυκοφιλώ!
Υπάρχει αυτός αυτός ο φάκελος μόνο εκεί που συνομιλήσαμε!
Δεν σου κάνει εντύπωση που μόνο αυτή η πρώτη ανάρτηση έχει τα σχόλια μας, ενώ τ’ άλλα ποστ μόνο likes? 😉
ΑΦ! γλυκά! 🙂
Νομίζω ότι κατάλαβα τι συμβαίνει! Επιλέγεις Κείμενα και σου εμφανίζει όλες τις αναρτήσεις, τη μία κάτω από την άλλη, με πρώτη την πιο πρόσφατη. Πρέπει όμως να πατήσεις πάνω στον επιμέρους τίτλο του κειμένου που σε ενδιαφέρει, για να ανοίξει μόνο του και να εμφανιστεί από κάτω το πεδίο σχολιασμού. Ελπίζω να λύθηκε τώρα και να απολαμβάνω τα όμορφα και χρήσιμα σχόλιά σου, μαγισσούλα μου! 😉
Και πολύ καλά κατάλαβες… τρέχω για δοκιμή= σχόλιο! 😛
ΑΦ! καρδούλας! 🙂
Για κάτι τέτοια video, λυπάμαι που δεν ξέρω Γερμανικά! 😉
ΑΦιλιά Dodoula και πολύ σ’ ευχαριστώ! 🙂
Δεν ξέρω αν θυμάσαι ένα καλοκαίρι, πριν χρόνια, που από το Γραμματικό, ξεκίνησε μια φωτιά που έκαψε μεγάλο μέρος της Αττικής.
Αιτία ήταν καυγάς για τα χυτά.
Τα τελευταία σχεδόν 4 χρόνια ζω κι εγώ μόνιμα πια στην περιοχή.
Φυσικά υπέγραψα!
Φιλάκια πολλά:))
Φυσικά και το θυμάμαι Σοφία μου, είναι απ΄ τις εμπειρίες που κανείς δεν ξεχνά ΠΟΤΕ, όπως και μια άλλη πριν πιο πολλά χρόνια που ξεκίνησε από τη χωματερή του Αυλώνα και κατέκαψε όλη την περιοχή μέχρι τον Ευβοικό … χωρίς να εμφανιστεί τότε ούτε ένα πυροσβεστικό ή αεροπλάνο… Ήμουν μόνη με δυο μικρά παιδιά και το σπίτι μας γλύτωσε, αλλά άλλα όχι… 😦
Χαίρομαι που ζεις στη περιοχή και πολύ καλά έκανες και υπέγραψες… πολύ σημαντικό και αυτό! 😉
ΑΦιλιά πολλά και συναγωνιστικά! 🙂
Εξαιρετικό απόσπασμα Στεφανία. Η παράθεσή του ακριβώς με τα συγκεκριμένα νοήματα, είναι ότι πρέπει για τη δυναμική του σήμερα και στο τι αντιμετωπίζουμε.
Πολλές καλησπέρες.
Ευχαριστώ για την εμψύχωση Γιάννη μου!
Και ΝΑΙ, όλοι μαζί πολλά μπορούμε να καταφέρουμε! 😉
«Όμως όποιος ακόμα ανεβαίνει
δεν κάνει να λέει ποτέ!»
Καλό μας βραδάκι! 🙂
.
LOB der DIALEKTIK
Das Unrecht geht heute einher mit sicherem Schritt.
Die Unterdrücker richten sich ein auf zehntausend Jahre.
Die Gewalt versichert: So, wie es ist, bleibt es.
Keine Stimme ertönt außer der Stimme der Herrschenden.
Und auf den Märkten sagt die Ausbeutung laut:
Jetzt beginne ich erst.
Aber von den Unterdrückten sagen viele jetzt:
Was wir wollen, geht niemals.
Wer noch lebt, sage nicht: niemals!
Das Sichere ist nicht sicher.
So, wie es ist, bleibt es nicht.
Wenn die Herrschenden gesprochen haben,
Werden die Beherrschten sprechen.
Wer wagt zu sagen: niemals?
An wem liegt es, wenn die Unterdrückung bleibt? An uns.
An wem liegt es, wenn sie zerbrochen wird?
Ebenfalls an uns.
Wer niedergeschlagen wird, der erhebe sich!
Wer verloren ist, kämpfe!
Wer seine Lage erkannt hat, wie soll der aufzuhalten sein?
Denn die Besiegten von heute sind die Sieger von morgen,
Und aus Niemals wird: Heute noch!
Bertolt Brecht
Heute noch! Πουπερμίνα μου! 😉
Πώς βρίσκεις την μετάφραση που παρέθεσα;
ΑΦιλιά και ευχαριστώ για την Γερμανική εκδοχή! 🙂
Η Νάντια Βαλαβάνη ασχολείται συστηματικά με το έργο του Μπρεχτ και δύσκολα θα τολμούσα να την κρίνω. Θα περίμενα ίσως κοντά στην πιστή απόδοση του πολιτικού και γλωσσικού νοήματος μια πλησιέστερη απόδοση της Satzmelodie* του πρωτότυπου, χωρίς να ξέρω, αν θα πετύχαινε μια προσπάθεια σε τέτοια κατεύθυνση .
* Satz>πρόταση και Melodie>μελωδία
Ευχαριστώ Πουπερμίνα μου, για τη γνώμη σου, για μένα μετράει πολύ! 😉
Καλή μας αντάμωση! 😀
Καλή δύναμη στις κινητοποιήσεις σας Στεφανία μου κι ελπίζω το άδικο να μην κυριαρχήσει. Είναι κρίμα να καταστραφεί μια τόσο ωραία περιοχή. Δεν έχουν απομείνει και πολλές δηλαδή…
Την καλησπέρα μου.
Κάθε κινητοποίηση φέρνει και μια ώθηση προς τον όποιο σκοπό… και η συμβολή όλων σημαντική.
Βλέπεις το θέμα «χυτά» στη περιοχή μου, «τρέχει» τα τελευταία 20 χρόνια και οι κινητοποιήσεις των γύρω κατοίκων πολλές και το μόνο που καταφέρναμε ήταν να αναβάλλουμε τις αποφάσεις… αλλά τώρα φαίνεται πως τα πράγματα δυσκόλεψαν πολύ… για να δούμε! 😉
Πολλά πολλά ΑΦιλιά πάντα καρδιάς Μαρία μου! 🙂
Στεφανία μου μακαρι να μας ακουγαν φιλεναδα εκεινοι που μας κυβερνουν χρονια και χρονια…και δυστηχως οπως βλεπω τα πραγματα θα συνεχισουν να είναι έτσι…και είναι μεγαλο κριμα…ομως αν μεινουμε και με σταυρωμενα τα χερια.. δεν γινεται..και ποτε δεν λεμε ποτε οσο και αν αργησει ..οπως λεει και
όσο για κείνο το π ο τ έ,
σ ή μ ε ρ α, έχει πλέον γίνει κι έχουμε κιόλας αργήσει!
Οπως λεει ο..Μπέρτολτ Μπρεχτ
καλη δυναμη στον αγωνα.. ηδη εχω περασει απο το περιοδικο οταν είχαν βαλει το θεμα τα κοριτσια…
Οταν χρειαστει να δημοσιοποιησουμε θα ειμαστε εδώ..
Να περνας ομορφα φιλεναδα.. οτι και να κανεις.. φιλάκιααααα!!
Υ.γ πατησα το.. (ακολουθητε) και τωρα βλεπω πότε κανεις αναρτηση..χα..χα. ξαναφιλώ..!! ❤ 🙂 🙂
.
Αχ! Ρούλα μου. ξέρεις πόσα χρόνια τρέχουμε; …υπογράφουμε, ετοιμάζουμε μελέτες ειδικών, (του καθηγητή Παπανικολάου), κλείνουμε διόδια, κάνουμε εκπομπές στη TV και τίποτα, τουλάχιστο να μην ήτανε παράνομη, θα ανεχόμασταν τα φορτηγά να περνούν έξω απ’ τα σπίτια μας και τους χιλιάδες γλάρους που τρελαίνονται για σκουπίδια… ΑΧ! 😦
Εύχομαι τα καλύτερα και αυτό για όλους! 😉
ΑΦιλιά συναδελφικά και ως γιαγιάδες! 🙂
Κάθε κινητοποίηση μας είναι σημαντική για θέματα τόσο σοβαρά που αφορούν τους πολίτες !!! Δεν θα μπορώ να απουσιάσω και ευχαριστούμε !!! ΣΕ φιλώ γλυκά
Φυσικά και κάθε κινητοποίηση είναι σημαντική Νικόλ μου, εξάλλου είναι κάτι που ξέρεις και εσύ πολύ καλά τόσα χρόνια! 😉
Η Αλεξάνδρα, ετοιμάζει κοινή ανάρτηση από Δευτέρα και όσο πιο πολλοί «κουνηθούμε» τόσο το καλύτερο… και να μη ξεχάσουμε να υπογράψουμε στο AVAAZ! 😛
http://abuttononthemoon.blogspot.gr/
ΑΦιλιά πολλά πολλά και ευχαριστούμε όλοι μας για τη παρουσία! 🙂
Το άδικο μπορεί να προχωράει, αλλά θα μας βρίσκει μπροστά του όσο μπορούμε κι αντέχουμε!
Καλή δύναμη και φυσικά εύχομαι το καλύτερο!
Φιλιά πολλά και καλό Σαββατοκύριακο!
Δεν το βάζουμε με τίποτα κάτω!
Και ο αγώνας συνεχίζεται και αυτό σε όλα τα επίπεδα! 😉
ΑΦιλιά πάντα τρυφερά και ας είναι αγωνιστικά! 🙂
Μπράβο στην Μαρίνα , μπράβο και σε σένα μαγισσούλα μου, εύχομαι ν αβγει κάτι από όλα αυτά και την κινητοποίησή μας από βδομάδα!
Πολλά φιλιά!
Καλό Σαββατοκύριακο εύχομαι 🙂
Ξέρεις Αριστέα μου, πόσο οδυνηρό είναι μετά από πολυετή αγώνα να βρίσκεσαι στο σημείο μηδέν; 😦
Δεν το βάζουμε κάτω όμως. όπως δεν βάλαμε κάτω και τα εκάστοτε «κακώς κείμενα» στη ζωή μας, έτσι δεν είναι; 😉
ΑΦιλιά πολλά πολλά και καλό μας Σαββατοκύριακο! 🙂
Ο Μπρεχτ δίνει δύναμη. Μιλώντας απλά καταφέρνει να φτάσει στην ουσία και να την αναδείξει.
Έχουμε αργήσει… χρειάζεται να πιστέψουμε σε αυτό το εμείς…
Δεν ελπίζω ότι αυτές οι κινήσεις θα ανατρέψουν πολλά, πιστεύω όμως ότι στην προσπάθειά μας να ανατρέψουμε μέσα από κοινούς αγώνες, θα μάθουμε να λειτουργούμε καλύτερα μαζί και θα συνειδητοποιήσουμε τη δύναμή μας. Και τότε η ανατροπή θα είναι δυνατή!
Μαγισσούλα μου, να έχεις ένα όμορφο Σαββατοκύριακο! 🍓🌼
Δεν έχουμε αργήσει Αλεξάνδρα μου! 😉
Μέχρι τελευταίας ανάσας θα κάνουμε ότι μπορούμε!
Ένα τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ για τη πρωτοβουλία που ανέλαβες και θα δεις, δεν θα πάει χαμένη η προσπάθεια, τουλάχιστο θα μας μάθει για μια ακόμη φορά να λειτουργούμε ομαδικά! 😛
Πριν λίγο, πήγα στο Avaaz και είδα πως οι υπογραφές είναι 770 και «θέλουμε» να γίνουν 1000! 😉
Στη συνέχεια είδα τα στατιστικά στοιχεία του blog μου, απ΄ τη στιγμή που έκανα αυτή την ανάρτηση και οι επισκέψεις μέχρι πριν λίγο είναι 450 και αυτό από πολλές χώρες του κόσμου! 😉
(Ελλάδα οι περισσότερες, Κύπρο, Γαλλία, Γερμανία, Αυστραλία, Αφρική, Ιταλία, Φινλανδία, Τουρκία, Ην, Πολιτείες…) 😀
Στη ζωή έμαθα, να μη το βάζω κάτω!
Καλό μας Σαββατοκύριακο με πολλά πολλά ΑΦιλιά καρδιάς! 🙂
Μπράβο για την αγωνιστικότητα και των δύο σας!
Μαγισσούλα μου, εξαιρετικό απόσπασμα! Όπως λέει το ρητό : Η ισχύς εν τη ενώσει! Ο κόσμος πρέπει να καταλάβει κάποια στιγμή πως κάτι που φαντάζει αδύνατο, η θέληση, η επιμονή και η ένωση του κόσμου προς έναν κοινό σκοπό, μπορούν να το κάνουν δυνατό και εφικτό.
Το «να θέλεις» είναι το πρώτο βήμα, το να καταλάβεις πως μπορείς είναι το δεύτερο. Τσάκα τσάκα είμαστε δύο βήματα πιο κοντά στο στόχο.
Σε γλυκοφιλώ μαγισσούλα μου! Καλό Σαββατόβραδο! 🙂
Αναρωτιέμαι Μαρινάκι μου, αν πραγματικά στη ζωή, υπάρχει το «αδύνατο»… ότι είναι στα χέρια του ανθρώπου όσο και να φαίνεται αδύνατο, μπορεί να γίνει εφικτό… για δες πόσες και πόσες επαναστάσεις (βασικά εσωτερικές) ανέτρεψαν και τα χειρότερα σενάρια, αλλά χρειάζεται δράση και η δράση πρώτα αρχίζει μέσα μας!!! 😉
Και έχεις απόλυτα δίκαιο, χρειάζεται η θέληση να φέρει το πρώτο βήμα, που έγινε… γιατί:
«Ένα ταξίδι εκατοντάδων χιλιομέτρων αρχίζει μ’ ένα βήμα»! 😛
Πολλά γλυκά ΑΦιλιά σου στέλνω και καλή γιορτινή Κυριακή! 🙂
Να σου στείλω έναν χαιρετισμό με κάποιους άλλους στίχους του Μπρεχτ…
«Aν μείνουνε τα πράγματα όπως είναι
είσαστε χαμένοι.
Φίλος σας είναι η αλλαγή
η αντίφαση είναι σύμμαχός σας.
Aπό το Tίποτα
Πρέπει κάτι να κάνετε, μα οι δυνατοί
πρέπει να γινούνε τίποτα.
Aυτό που έχετε, απαρνηθείτε το και πάρτε
αυτό που σας αρνιούνται.»
(Μ. Μπρέχτ)
Καλή δύναμη!
Ευχαριστώ πολύ Ευρυτάνα για τον υπέροχο στοίχο του Μπρεχτ!
«Αυτό που έχετε, απαρνηθείτε το και πάρτε
αυτό που σας αρνιούνται.» Πόσο σωστό!
Καλή μέρα να έχουμε! 🙂