Ένα ακόμα αφιέρωμα με δυο video σ’ έναν από τους αγαπημένους μου ποιητές,
τον Jalai al-Din Rumi γνωστός σε μας ως Τζελαλιντίν Ρουμί. (12ο7-1273).
Ο τίτλος και μόνο του ποιήματος. «Μόνο ανάσαινε», έφερε μια ανάσα φρεσκάδας…
Μόνο ανάσαινε.
.
(…)
«Ανήκω στον Αγαπημένο
έχω δει τους δυο κόσμους σαν ένα.
Και αυτόν τον έναν τον γνωρίζω σαν έναν.
Πρώτο, τελευταίο, εσωτερικό, εξωτερικό.
Μόνο αυτή την ανάσα ανάσαινε
ανθρώπινον ον».
.
Και με την υπέροχη μουσική του Bayati Shiraz, ένα ακόμα ποίημα του
Jalai al-Din Rumi.
«Στον κήπο του Αγαπημένου»
.
Τα παραπάνω ποιήματα, είναι αποσπάσματα από το βιβλίο του Τζελαλαντίν Ρουμί,
«Στον κήπο του Αγαπημένου» και η μετάφραση ανήκει στην κ.Καδιώ Κολύμβα.
Η μουσική του, Bayati Shiraz from «The Land of Fire».
.
.
Πριν το θάνατό του είπε: «Όταν θα πεθαίνω να με ψάξετε όχι μέσα στη γη, αλλά στις καρδιές των μορφωμένων ανθρώπων».
«Άφησε την ομορφιά αυτού που αγαπάς
να είναι αυτό που κάνεις».
Ρουμί
.
Παλιότερα αφιερώματα στον Ρουμί μπορείτε να δείτε και εδώ.
*
**
***
Άιναφετς 
Κάπου ξανασχολίασα τον θρησκευτικό ερωτισμό του Rumi! – Ιδιαίτερος –
(Αχ, αυτές οι καρδιές των μορφωμένων ανθρώπων – ευάλωτες, όσο οι σκελετοί των αμόρφωτων.)
Ιδιαίτερη και η ποίηση και διαχρονική! 😉
Προσωπικά η μουσική σε συνδιασμό με το στίχο με συνεπήρε!
ΑΦιλιά πάντα καρδιάς Πουπερμίνα μου! 🙂
«Όταν θα πεθαίνω να με ψάξετε όχι μέσα στη γη, αλλά στις καρδιές των μορφωμένων ανθρώπων»: σοφά το είπε 😉
Σοφά όσα έλεγε γι αυτό και επηρέασε τόσο κόσμο και εξακολουθεί στις μέρες μας να συγκινεί! 😉
Πολλά πολλά ΑΦιλιά σου στέλνω Dodoula μου! 🙂
Αυτό με τις καρδιές… πόσο με συγκίνησε… Το πιστεύω από πολύ μικρή, εκεί ζούμε μετά: στη μνήμη της καρδιάς.
Θα ξανάρθω για τα βιντεάκια.
Καλημέρες! 😘🌈
Όταν δεις και τα δυο βιντεάκια Αλεξάνδρα μου, πολλά θα σε συγκινήσουν! 😉
Καλή σου ακρόαση!
ΑΦιλιά και καλό μας απογευματάκι! 🙂
Τα είδα. Και μπήκα σε μια άλλη διάσταση αμέσως. Ξαφνικά, άδειασε το μυαλό. Και θέλει να να γεμίσει ξανά! Αλλά όχι με τα γνωστά που έχει συνηθίσει, με κάτι άγνωστο. Κι αυτό είναι το πιο σημαντικό και δύσκολο. Να ακολουθήσεις άγνωστα μονοπάτια, να αφεθείς να φτάσεις όπου σε βγάλει.
Σε κάποιους στίχους έμεινα να κοιτάζω το κενό…
Μαθαίνω κόσμους μαζί σου, Στεφανία μου, που πάντα με συγκινούσαν και στο παρελθόν είχα προσπαθήσει να εμβαθύνω. Ωστόσο, χωρίς να έχω την ικανότητα να επιλέξω από το σωρό, συχνά σκόνταφτα σε πράγματα που δεν με συγκινούσαν. Εσύ δίνεις τις σωστές δόσεις, τα ερεθίσματα που με αγγίζουν κι έτσι μπορώ να ταξιδέψω!!! ♥♥♥
Κοίτα να δεις Αλεξάνδρα μου, νομίζουμε ότι μαθαίνουμε, στη πραγματικότητα δεν μαθαίνουμε απλά αποκαλύπτουμε πράγματα που ήδη έχουμε μέσα μας και με τη παιδεία μας, έχουμε κουκουλώσει… Όλοι δεν ενδιαφέρονται να γνωρίσουν τον εαυτό τους, το «γνώθι σαυτόν» (που έχουν μεν ακούσει αλλά οι περισσότεροι αδιαφορούν) και δεν πειράζει, ο καθένας μας έχει ένα δρόμο ν’ ακολουθήσει και αυτός ο δρόμος της αυτογνωσίας έχει δουλειά, κόπο και πόνο όταν είναι συνειδητή μας επιλογή…
Να διαβάζεις, να βλέπεις και ν’ ακούς μόνο ότι γαληνεύει τη καρδιά σου! ❤
Χαίρομαι που μαζί περπατάμε σ' αυτό το μονοπάτι γιατί αυτό το "μαζί" είναι που μας δίνει ενέργεια! 😉
ΑΦιλιά καρδιάς και εύχομαι ένα χαλαρό Σαββατοκύριακο! 🙂
«O τόπος μου είναι απεριόριστος, το μονοπάτι μου δεν αφήνει ίχνη»…
και
«Αλίμονο σ’ εκείνους που ταξιδεύουν μονάχοι»…
Τα βάζω στο «πουγκάκι» μου και σε καλημερίζω, Στεφανία μου!
Μόνοι ταξιδεύουμε Αναστασία μου, αλλά όχι μονάχοι! 😉
«Μη κλαις
Η μέρα που χάθηκε θα ξανάρθει με άλλη μορφή
Μην αμφιβάλεις»…
Χαίρομαι που φεύγεις με γεμάτο το «πουγκί» σου!
ΑΦιλιά πολλά πολλά! 🙂
Πω πω! Τι ωραία!
Μου έφεραν μια αγαλλίαση, μια γλύκα, αυτά που διάβασα κι άκουσα σήμερα εδώ πέρα μέσα!
Κίσιζ μαγισσούλα!
❤
Πού να δεις τι έπαθα και η ίδια Αρτίστα μου, με αυτά τα δυο βιντεάκια… κάνει και ψυχρούλα, κάτι σαν γλυκιά αποχαύνωση! 😛
Ναι ναι και κίσιζ και ΑΦιλιά πολύ γλυκά! 🙂
Πολύ όμορφα λόγια Στεφανία μου. Σε μια ακόμα ξεχωριστή ανάρτηση. Την καλησπέρα μου.
«Άφησε την ομορφιά αυτού που αγαπάς
να είναι αυτό που κάνεις»… μόνο αυτό Γιάννη μου! 😉
ΑΦιλιά με γλυκές καλησπέρες! 🙂
Το ότι διαβάζοντας και ακούγοντας ήρθα σε μια κατάσταση Ζεν το οφείλω αποκλειστικά στο δικό σου ψάξιμο Στεφανία μου και την απόλαυση …..να απολαμβάνω ποιήματα που έχουν γραφτεί πριν απο τόσους αιώνες.. να σε συγκινούν τόσο με τα λόγια τους.!!! 🙂
Πρώτη φορά έμαθα εδώ γι αυτόν τον ποιητή ..και οπως λέει και η αρτίστα.. με μια γλύκα και μια τρυφερότητα..φεύγω από εδώ..!!!! 😉
Να είσαι καλά μαγισσούλα μου που ευφραίνεις ..την ψυχούλα μας..
Ενα μεγάλο φιλί με αγάπη…<3<3
Οι ψυχούλες μας Ρούλα μου, μη ξεχνάς πως μαζί γαληνεύουν… τώρα απαντώ στα σχόλια και ακούω συγχρόνως τη μουσική του Σιράζ (β’ video) και κάθε φορά που κάνει ντιν ντιν ντον, το ίδιο κάνει και η καρδούλα μου!!! 😉
Δεν ξέρω αν είναι Ζεν κατάσταση (που ούτε αυτή δέχεται ο Ρουμί) αλλά είναι υπέροχη!
ΑΦιλιά πολλά και με αγάπη! 🙂
«Η ψυχή της ψυχής του κόσμου είναι η αγάπη »
Τι άλλο να πείς ;
φιλί γλυκό πολύ !!!
Πού είναι άραγε αυτές οι ψυχές που τις ενώνει η Αγάπη; 😉
Πάντως το μόνο σίγουρο είναι πως η ποίηση του Ρουμί, γαληνεύει όλες τις ψυχούλες!
ΑΦιλιά πολύ γλυκά Ξωτικούλι μου! 🙂
Χαλάρωσα Στεφανία μου. Ο λόγος του είναι άγγιγμα ψυχής και η μουσική μεθυστική. Κρατάω τη συγκινητική του φράση πριν αποχωρήσει. Μεγαλειώδης η φράση του!
Να’σαι καλά! Μετά από μια πιεστική μέρα, νιώθω ότι μπήκα σε θάλαμο αποσυμπίεσης:-)
Έτσι Μαρία Κ. μου, τη χρειαζόμαστε αυτή τη χαλάρωση και η μουσική «Θεία»! 😉
Από προχθές όσο την ακούω τόσο και μέσα μου κάτι γαληνεύει!
Πάω τώρα να συμπαρασταθώ στο σύζυγο που θέλει ν’ αρχίσει να κόβει τα καμένα θαμνάκια! 😛
ΑΦιλιά και καλό μας βραδάκι χαλαρό με βαθιές ανάσες! 🙂
Μαγισσούλα μου, χαίρομαι να σου κάνω επισκέψεις κι ας μην μου στέλνει πάλι η wordpress ειδοποιήσεις (έχω πολύ σοβαρά αρχίζω να πιστεύω ότι μας σαμποτάρουν! 😛 ) .
Στάθηκα πολύ στην φράση «Άφησε την ομορφιά αυτού που αγαπάς να είναι αυτό που κάνεις». Πόσο σπουδαία λόγια και πόσο ευλογημένος όποιος το επιδιώξει και τα καταφέρει!
Να είσαι καλά και να έχεις όμορφο βράδυ! 🙂
Είμαι σίγουρη πως αν κλείσουμε στη καρδιά μας το, ««Άφησε την ομορφιά αυτού που αγαπάς να είναι αυτό που κάνεις», αυτό θα λειτουργήσει μόνο του! 😉
ΑΦιλιά Μαρινάκι μου και καλό μας βραδάκι! 🙂
ΥΓ: Η αφεντιά μου, λαμβάνει τα πάντα από σένα! 😛
Αχ μαγισσούλα μου, έχω θέμα. Δεν μπορώ να διαβάσω και να απολαύσω τα λόγια με το κενό που δημιουργείται στα βίντεο…. (Αργεί ανάμεσα στους στίχους) Έχανα τον ειρμό μου. Ίσως δεν νιώθω και καλά απόψε! Μεμονωμένα διάβασα όσα κατέγραψες εσύ και οι φίλοι στα σχόλια!
Κρίμα….
Σε φιλώ.
(Ίσως περάσω όταν θα έχω καλύτερη διάθεση!)
Το πρώτο video το «πάει» σιγά-σιγά ανάμεσα στους στίχους και θέλει υπομονή για να το δεις όλο…
Το δεύτερο, με την εκπληκτική μουσική του Σιράζ, κυλάει κανονικά! 😉
Ξαναδοκίμασε Αριστέα μου, γιατί είναι όντος κρίμα! 😛
ΑΦιλιά με βαθιές γλυκές ανάσες! 🙂
Το ήξερα πως έπρεπε να περάσω με άλλη διάθεση και σε άλλη στιγμή.
Ίσως τελικά υπάρχει κάτι εκεί έξω, κάποια συνωμοσία, κάτι. Δεν μπορείς να φανταστείς
πόσο κάποια λόγια μίλησαν μέσα μου αυτή τη δεδομένη στιγμή μαγισσούλα μου! Αν το είχα προσπαθήσει προχτές το βράδυ, θα πήγαινε στράφι το δεύτερο βιντεάκι! (Το πρώτο το είχα δει…)
Κρατάω το «αλίμονο σε κείνους που ταξιδεύουν μόνοι» . Γιατί τη δεδομένη στιγμή δουλεύω με το «μόνη», την αυτάρκειά μου και όλα τα συμπαρομαρτούντα !
Σε ευχαριστώ!
♥
Εμ! την ξέρω την Αριστέα μου, τόσα χρόνια στη πιάτσα κάτι μάθαμε! 😉
Αυτό το «αλίμονο σε κείνους που ταξιδεύουν μόνοι», θέλει εμβάθυνση γιατί καθόλου δεν εννοεί πως σώνει και καλά πρέπει στη ζωή να «πορεύεσαι» με κάποιο σύντροφο, εννοεί πως και με σύντροφο κανείς εργάζεται μόνος και αλίμονο σ’ αυτούς που αισθάνονται μοναξιά, γιατί άλλο μοναχικότητα και άλλο μοναξιά! 😉
Λατρεύω την μοναχικότητα μου και έχω την αίσθηση πως και εσύ το ίδιο! 😛
ΑΦιλιά πάντα και μόνο καρδιάς, έτσι δεν είναι; 🙂
Εκπληκτικός λόγος. Ιδιαίτερος. Τα βίντεο υπέροχα! Καλή σου μέρα, Στεφανία μου.
Καλησπέρα Μia μου!
Να έχεις ένα όμορφο και δημιουργικό Σαββατοκύριακο από αύριο! 😉
ΑΦιλιά πολλά και χαμογελαστά! 🙂
Είθε οι κήποι μας να γεμίσουν με αηδόνια.
Φτάνουν πια τα κοράκια…
Μόνο αν φροντίσει ο καθένας να καθαρίσει το κήπο του, θα έρθουν αηδόνια, αλλιώς τα κοράκια θα μας ξεκουφάνουν! 😉
ΑΦιλιά και καλό μας μήνα φίλε μου! 🙂
Έχω χρόνια κολλημένα στην κυριολεξία τα εξής λόγια του στην συρταροθήκη του γραφείου μου:
«Ο χρόνος επηρεάζει με πολλούς τρόπους τον άνθρωπο
αλλά φοβάται μόνο ένα πράγμα
Δεν τολμάει να αγγίξει την Αγάπη που είναι απλή κι αληθινή
Την κάνει να ανθίζει περισσότερο, όχι λιγότερο…»
Σου χρωστάω email-απάντηση, αλλά πολύ τρέξιμο και πολύ «μέσα», μαγγισούλι μου, δεν προλαβαίνω να ανασάνω!! Σαν επιτέλους να το κατάλαβαν οι γύρω μου και άρχισαν λίγο να βοηθούν γιατί τον τελευταίο καιρό πολλές ζαλάδες εξάντλησης και έχω να κάνω ιατρικές εξετάσεις από πριν τα γεννητούρια!Με βλέπω καλωδιομένη με ορούς πάλι!
Αφιλάκια πολλά πολλά και τρυφερά!!!
Και μόνο η επίγνωση Κατερίνα μου πως ο άνθρωπος φοβάται να αγγίξει την Αγάπη, είμαι σίγουρη πως αυτό και μόνο θα την βοηθήσει ν’ ανθίσει! 😉
Η επίγνωση είναι σαν μια φλόγα, καίει περιορισμούς και προβλήματα… τόσο απλό! 😛
Χαίρομαι που επιτέλους έχεις βοήθεια, πόσο ν’ αντέξει η Κατερίνα;
Πολλά πολλά ΑΦιλιά στέλνω και στους τρεις σας και να προσέχετε! 🙂
*μαγισσούλι (αν και είσαι και μαγ-γισσούλι) η κούραση που λέγαμε, με κάνει ανορθόγραφη…
Οι μαγισσούλες και ανορθόγραφα χαίρονται με όμορφα και τρυφερά σχόλια! ❤
Παράθεμα: Να χάνεις τον εαυτό σου- Lose yourself | Άιναφετς
Παράθεμα: Το ποίημα των ατόμων- Rumi- Poem of the atoms | Άιναφετς