.
«Δεν υπάρχει πραγματικότητα εκτός από αυτή που βρίσκεται μέσα μας.
Αυτός είναι ο λόγος που τόσοι πολλοί άνθρωποι ζουν μια μη πραγματική ζωή.
Παίρνουν τις εικόνες που είναι έξω από τον εαυτό τους για πραγματικές και δεν επιτρέπουν το κόσμο μέσα τους να εκδηλωθεί».
Γερμανός λογοτέχνης, ποιητής, ζωγράφος.
(1877-1962)
.
‘
Έκπληξη για μένα υπήρξε η ανακάλυψη πως ο Έρμαν ‘Εσσε, ένας απ΄τους πιο αγαπημένους συγγραφείς των νιάτων μου, υπήρξε και ζωγράφος.
Στο google βρήκα τόσες πολλές ακουαρέλες του που δυσκολεύτηκα να διαλέξω ποιες προτιμούσα!
Γράφει:
«Η ενασχόληση με τη γη και τα φυτά μπορεί να προσφέρει στην ψυχή μας ανάλογη ανακούφιση και γαλήνη με αυτήν που μας προσφέρει ο διαλογισμός».
Όπως και η ζωγραφική, η ενασχόληση με τη φύση ήταν για τον Έρμαν Έσσε ένα ευχάριστο και ταυτόχρονα δημιουργικό διάλειμμα από τη συγγραφική του δραστηριότητα, μια ενασχόληση με την οποία πέρασε σχεδόν τη μισή του ζωή.
Τον βοηθούσε να υφαίνει το μίτο των ιδεών του, να αυτοσυγκεντρώνεται και να διαλογίζεται.
Ο σπουδαίος νομπελίστας συγγραφέας εμπνεύστηκε από την ίδια τη φύση όπου περιέγραψε τον αέναο κύκλο της ζωής των φυτών και των λουλουδιών, μιλώντας τελικά για την πορεία του ανθρώπου στο πέρασμα του χρόνου από τη γέννηση ως την ολοκλήρωσή του.
Πολλά από τα θέματα που διάλεγε να ζωγραφίσει ο Έρμαν Έσσε ήταν από τη Τοσκάνη στην Ιταλία, την Ελβετία και από τις γύρω Άλπεις.
.
.
«Όταν φοβόμαστε κάποιον είναι γιατί του έχουμε παραχωρήσει εξουσία πάνω μας».
1922
.
το νερό πιο δυνατό από τον βράχο,
η αγάπη πιο δυνατή από τη βία».
«Όταν μισούμε έναν άνθρωπο, τον μισούμε για κάτι που μας θυμίζει στον εαυτό μας.
Κάτι που δεν έχουμε κι εμείς μέσα μας, δεν μπορεί ποτέ να μας συγκινήσει».
.
.
.
Οι Steppenwolf , (Λύκος της στέπας) είναι ένα Καναδέζικο ροκ συγκρότημα που το τραγούδι «Born to be wild» είχε τεράστια επιτυχία το 1968.
Το όνομα τους το πήραν από το μυθιστόρημα του Χέρμαν Έσσε, Der Steppenwolf.
(Ο λύκος της στέπας).
.
.
.
Άιναφετς 
«Η ενασχόληση με τη γη και τα φυτά μπορεί να προσφέρει στην ψυχή μας ανάλογη ανακούφιση και γαλήνη με αυτήν που μας προσφέρει ο διαλογισμός».
===========
Απόλυτα ΑΛΗΘΙΝΟ (και ευεργετικό) !!!
Έτσι ακριβώς Ευρυτάνα μου! 😉
Και μόνο μια βόλτα στις φωτογραφίες τις Ευρυτανίας που αναρτάς σε συνδέουν με το μέσα σου και σε γαληνεύουν!
ΑΦιλιά φίλε μου και καλό απόγευμα να έχουμε! 🙂
Με τον λύκο της στέπας να είναι το πιο αγαπημένο μου βιβλίο και έχοντας διαβάσει, θα τολμήσω να πω, όλα του τα βιβλία, δηλώνω ότι αγνοούσα, παρόλα αυτά, γα την ενασχόλησή του με τα φυτά και τη ζωγραφική.
Πάντα κάτι μαθαίνουμε εδώ πέρα μέσα! Είτε για εμάς είτε για διάφορα θέματα!
Κίσιζ 😘 μαγισσούλα!
ΥΓ. Να χαίρεσαι τον παραμυθά! Χρόνια πολλά να του πεις, από την αρτίστα του βωβού!
Εμένα το αγαπημένο βιβλίο του Έσσε, (τότε) ήταν ο Σιντάρτρα ένα Ινδικό παραμύθι, τον διάβασα στα Γαλλικά πολύ νέα και δυστυχώς το μόνο που θυμάμαι είναι πως μου άρεσε πολύ!!! 😉
Έκπληξη και για μένα η ζωγραφική του! 🙂
ΑΦιλιά πολλά πολλά και ευχαριστούμε για τις ευχές! 🙂
«Ντέμιαν», «Νάρκισσος και Χρυσόστομος»… και φυσικά «Ο Λύκος της στέπας», μου έχουν, καθένα με τρόπο ξεχωριστό, ανοίξει πολλά μονοπάτια…
Αγνοούσα κι εγώ ότι υπήρξε ζωγράφος, ώσπου το ανακάλυψα τυχαία, προ 4ετίας, περίπου, ψάχνοντας έργα με θέμα το φθινόπωρο!
Πόσο μού άρεσε (και) η σημερινή σου ανάρτηση, Στεφανία μου!
Να είσαι καλά!
Πολλά φιλιά! 💕
ΥΓ. Ευχές κι από ‘μένα, στον Παραμυθά! Πολύχρονος και δημιουργικός! (Για να είμαι ειλικρινής, το «κλικ» έγινε διαβάζοντας το σχόλιο της Αρτίστας!)
Τι χαρά Αναστασία μου, να ανακαλύπτω πως αγαπημένοι μου φίλοι, ακόμα και διαδικτυακοί έχουν μαζί μου τόσα κοινά!!! 😉
Το «Νάρκισσος» δεν το είχα διαβάσει, αλλά θυμάμαι πως και ο «Ντέμιαν» μου είχε αρέσει επίσης πολύ!
ΑΦιλιά πολλά και τρυφερά και πολύ σ’ ευχαριστώ για τις ευχές! 🙂
ΥΓ: Μήπως έχει έρθει η ώρα να βρεθούμε και από κοντά; 😛 (το mail μου, είναι διαθέσιμο, όπως και η ίδια!)
Πέρασα για ευχές, για τον υπέροχο παραμυθά μας κι έπεσα σε διαμάντι. Να τον χαίρεσαι Στεφανία μου! Να είστε πάντα καλά!
Πολύ σ’ ευχαριστώ Ευάγγελε μου, για τις ευχές και που ποτέ δε ξεχνάς τους διαδικτυακούς και όχι μόνο φίλους σου! 😉
ΑΦιλιά πάντα καρδιάς! 🙂
Πολύ όμορφα έργα. Με εντυπωσίασε το θεματολόγιο του Έσσε με τη φύση. Σε κλασικά μάλιστα μοτίβα. Φαίνεται η αγάπη του αλλά και το βάρος που δίνει σε αυτήν.
Η Ρήση του εδώ που παραθέτεις Στεφανία μου, μου δίνει μια εντύπωση ενός υποκειμενικού ιδεαλισμού, εκτός αν δεν την αντιλαμβάνομαι καλά. Με λίγα λόγια η πραγματικότητα δεν είναι αυτή του έξω κόσμου αλλά η δική μας ιδεατή ; κάπως έτσι το αντιλαμβάνομαι, εκτός αν κάνω λάθος.
Σηκώνει μεγάλη κουβέντα αυτο το όμορφο πράγματι θέμα.
Να είσαι καλά που με τα θέματά σου μας δίνεις ερεθίσματα για σκέψη.
Όμορφο να είναι το βράδυ σου.
Σωστός ο προβληματισμός σου, Γιάννη μου!
Για να το θέσουμε πιο απλά, αυτό που καταλαβαίνω η ίδια, είναι πως ο καθένας αλλιώς ερμηνεύει τα εξωτερικά ερεθίσματα γιατί αυτό που βλέπει σαν πραγματικότητα έχει διαμορφωθεί απ’ το τρόπο που μεγάλωσε κλπ κλπ… και το αποτέλεσμα, να δυσκολεύεται να επικοινωνήσει με τα βαθύτερα του συναισθήματα… που τελικά είναι η αγάπη! 😉
«Παίρνουν τις εικόνες που είναι έξω από τον εαυτό τους για πραγματικές και δεν επιτρέπουν το κόσμο μέσα τους να εκδηλωθεί»…
ΑΦιλιά πολλά και χαίρομαι να διαβάζω παρόμοια σχόλια! 🙂
Kι εγώ αγνοούσα πως ο Έσσε ζωγράφιζε και μάλιστα τόσο υπέροχα. Τι χρώματα!!! Επίσης δεν ήξερα πως οι Steppenwolf υιοθέτησαν το όνομα του γκρουπ απ’ το ομώνυμο βιβλίο. Κι ας ήταν απ’ τα αγαπημένα τραγούδια της νιότης μου το born to be wild.
Κι άλλο ένα φιλί παραγγελιά για τον αγαπημένο μας Νικόλα! Έχει να λαμβάνει πες του, αφού σε εξουσιοδοτούμε να του μεταφέρεις τις ευχές και τα «Χρόνια Πολλά» μας.
Είδες τελικά Μαρία Κ. μου, πόσα πράγματα μαθαίνουμε μαζί και αυτό χάρη στο blogging; 😉
Ξέρεις όμως πόσο δυσκολεύτηκα να «ψαρέψω» από το google όλες αυτές τις πληροφορίες, γιατί στα ελληνικά δεν βρήκα πολλά για τη ζωγραφική του, ούτε για τη ζωή του, ούτε και για το τραγούδι… όλες οι πληροφορίες που πήρα είναι απ΄ τα γαλλικά και αγγλόφωνα site και αν ήξερα και καλά γερμανικά θα μπορούσα να προσθέσω και άλλα για τη βαθύτερη ψυχοσύνθεση του Χέρμαν! 😛
Ευχαριστώ και για τις ευχές του Νικόλα, του έδωσα και το φιλί παραγγελιά και πολύ σ’ ευχαριστεί μια και είσαι απ΄τις λίγες φίλες blogger που έχει γνωρίσει από κοντά! 😉
ΑΦιλιά πολλά πολλά με ροκ αποχρώσεις! 🙂
Αγαπημένος Έσσε, αγαπημένη Μαγισσούλα, αγαπημένος Παραμυθάς! Να τον χαίρεσαι, γλυκιά Στεφανία! ❤
Αγαπημένη και η φακίδα! 😉
Πολλά ευχαριστώ για τις ευχές και πολλά γλυκά ΑΦιλιά σου στέλνω! 🙂
Μαγισσούλα μου, ήταν μια υπέροχη ανάρτηση, με πληροφορίες για τον Έσσε που αγνοούσα. Με κέρδισε και με έβαλε σε πολλές σκέψεις η φράση «Όσο λιγότερο πιστεύω, γενικά, στην εποχή μας, όσο περισσότερο νομίζω ότι βλέπω την ανθρωπότητα να εκφυλίζεται και να μαραίνεται, τόσο λιγότερο σκέφτομαι την επανάσταση ως φάρμακο γι’ αυτή την παρακμή και τόσο περισσότερο πιστεύω στη μαγεία της αγάπης».
Χαίρομαι να έρχομαι εδώ, γιατί κάθε φορά είτε μαθαίνω κάτι που αγνοούσα, είτε φεύγω λιγάκι πιο συνειδητοποιημένη απ’ ότι ήρθα.
Να χαίρεσαι τον Παραμυθά σου και να ζείτε πάντα παραμυθένιες στιγμές! ❤
Καλό βράδυ και καλό ξημέρωμα να έχουμε μαγισσούλα μου!
Δεν θέλω να ξεχνάς Μαρινάκι μου, πως όπως έλεγα και στη Μαρία Κανελλάκη, εδώ μέσα, μαζί μαθαίνουμε-ανακαλύπτουμε και μαζί δουλεύουμε- ερευνούμε όλα τα θέματα που αναρτώ και αυτό για μένα είναι και το εποικοδομητικό του σχολιασμού… γι αυτό χαίρομαι που πάντα συμμετέχεις τόσο ενεργά! 😛
Αυτό που προσωπικά αποκόμισα ξαναρίχνοντας μια πιο ώριμη ματιά στον Έσσε, που βασικά διάβασα πολύ νέα, είναι πως πίστευε στη μαγεία της αγάπης, αγαπούσε πολύ τη φύση αλλά τον στεναχωρούσε πολύ η παρακμή και ο εκφυλισμός της ανθρωπότητας… και πόσο δίκαιο είχε! 😉
ΑΦιλιά πάντα τρυφερά και σ΄ευχαριστώ πολύ πολύ και για τις ευχές σου! 🙂
Να χαίρεσαι τον καλό σου! Και να αγνότητα στην φύση και στο μέσα ❤
ναι* στην αγνότητα
Ευχαριστώ την καλοκαιρινή μου φίλη για τις ζεστές ευχές της! 😛
Και ένα τεράστιο ΝΑΙ στην αγνότητα! 😀
ΑΦιλιά πολλά πολλά πάντα χαμογελαστά! 🙂
«Νάρκισσος και Χρυσόστομος»….
να χαίρεσαι τον καλό σου! φιλάκια πολλά
Ξέχασα να σχολιάσω τις ακουαρέλες. Ούτε εγώ ήξερα ότι ζωγράφιζε, εδώ το έμαθα και ομολογώ ότι οι ακουαρέλες του μου αρέσουν πολύ. Ενώ έχουν κάτι αφαιρετικό, έχουν και κάτι πολύ ουσιαστικό στην επιλογή των χρωμάτων και της σύνθεσης, ακριβώς θεωρώ όπως και η γραφή του! Να είσαι καλά….
Όταν ανακάλυψα τον Έσσε ζωγράφο Μαριέλα μου, πήγε ο νους μου σε σένα σα να ήξερα πως θα σου άρεσε!!! 😛
Βρήκα πως οι ακουαρέλες του, βγάζουν μια αγνότητα και απλότητα και μπορώ να καταλάβω πολύ καλά πως η ζωγραφική γι αυτόν ήταν διαλογισμός! 😉
Συμφωνώ μαζί σου πως η ζωγραφική του όπως και η γραφή του μεταδίδουν αυτή την αφαιρετικότητα αλλά και συγχρόνως και μια καθαρότητα έκφρασης!
Πολλά πολλά ΑΦιλιά σου στέλνω μαζί με όλη μου την αγάπη! 🙂
Μού θύμισες νεανικά διαβάσματα… Ευχαριστώ για τα χρώματα, αγνοούσα αυτή την πλευρά του ταλέντου του!
Ναι έτσι υπήρξε και για μένα ο Έσσε, ο συγγραφέας των νιάτων μου, όπως και το ροκ τραγούδι που άκουγα μικρή χωρίς να ξέρω από πού είχε πάρει τ’ όνομα του το συγκρότημα! 😉
Όταν «έψαχνα» στο google και έπεφτα σε γερμανικά κείμενα σχετικά με τον Έσσε, σκεφτόμουν πόσα θα μπορούσες να διαβάσεις και εσύ που ξέρεις γερμανικά για αυτόν και τη ζωή του! ;-P
ΑΦιλιά πολύ γλυκά Dodoula μου! 🙂
Να χαίρεσαι το Νίκο σου, Στεφανια μου! Οι ζωγραφιές όνειρο! Ειδικά οι δύο πρώτες. τα φιλιά μου!
Χίλια ευχαριστώ Ελίνα μου για τις ευχές, τρέχω να του τις μεταβιβάσω γιατί ξέρω πως θα χαρεί πολύ, ειδικά γιατί είναι από σένα! 😛
ΑΦιλιά πολύ χαμογελαστά σε όλους σας! 🙂
Λοιπόν εγώ το ήξερα! Φοιτήτρια μου χάρισε ένας άλλος HH ένα μικρούτσικο (6*8 εκ) βιβλιαράκι – ημερολόγιο με ακουαρέλες του που το φυλάω σα θησαυρό! (Τότε που δεν ήξερα καν ποιός είναι ο ΗΗ :-), φαντάσου). Υπέροχα χρώματα, κατάθεση ενατένισης…
Πω πω, τι να πω Πουπερμίνα μου, για τη τύχη που είχες στη ζωή σου, να έχεις έναν ΗΗ που σου έκανε ένα τέτοιο τρυφερό δωράκι και τώρα μπορείς να ενατενίζεις υπέροχες αναμνήσεις! 😛
ΑΦιλιά πολύ χαμογελαστά και καλό βραδάκι να έχουμε με:
«Το τρυφερό είναι πιο δυνατό από το σκληρό,
το νερό πιο δυνατό από τον βράχο,
η αγάπη πιο δυνατή από τη βία»… 🙂
Το έμαθα κι εγώ και μου άρεσε πολύ και αυτή του η πλευρά. Τα καθαρά χρώματα επίσης και συντονίστηκα απόλυτα με το τελευταίο το οποίο με απασχολεί εδώ και μερικά χρόνια. Προφανώς μεγάλωσα 😉
«Όσο λιγότερο πιστεύω, γενικά, στην εποχή μας, όσο περισσότερο νομίζω ότι βλέπω την ανθρωπότητα να εκφυλίζεται και να μαραίνεται, τόσο λιγότερο σκέφτομαι την επανάσταση ως φάρμακο γι’ αυτή την παρακμή και τόσο περισσότερο πιστεύω στη μαγεία της αγάπης».
Σε γλυκοφιλώ καλή μου ‘Αιναφετς 🙂
Μεγαλώνουμε και ωριμάζουμε Μargo μου και αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να έχουμε επίγνωση έτσι ώστε να μπορούμε να διαχειριστούμε ότι μας φέρνει η καθημερινότητα! 😉
Και ναι, η μαγεία της αγάπης όσο πιο πολύ είσαι μέσα σ’ αυτή τόσο πιο απλά αντιμετωπίζεις τη παρακμή! 😛
Πολλά πολλά γλυκά ΑΦιλιά σε όλους σας! 🙂
Σε ευχαριστώ που πάντα κάτι μου μαθαίνεις…Φιλιά,Στεφανία!!
Του Έσσε έχω διαβάσει ένα μόνο βιβλίο, ενώ ο Λύκος της Στέπας είναι εδώ κι ένα χρόνο στη λίστα μου ( από πέρυσι που διάβασα το πρώτο του και κατάλαβα ότι έχω να κάνω με φιλόσοφο!)
Πολλά φιλιά μαγισσούλα μου! ♥
Τι καλά που έκανες Αριστέα μου και έβαλες στη λίστα σου τον «Λύκο της Στέπας» δεν το έχω διαβάσει και ίσως το βάλλω και αυτό στη λίστα βιβλίων που θα μου άρεσε να διαβάσω… δεν ξέρω τι να πρωτοδιαβάσω, τελευταία είχα πέσει με τα μούτρα στον Γιάλομ! 😉
Ναι, ο Έσσε και για μένα είναι και φιλόσοφος! 😛
ΑΦιλιά πολλά και πάντα καρδιάς! 🙂
Αγαπημένοι οι πίνακες του Έσσε. Ευχαριστούμε για την όμορφη επιλογή, Στεφανία μου.
Χαίρομαι Μία μου, που σε άγγιξαν οι πίνακες του ‘Εσσε! 😉
Δύσκολη επιλογή, γιατί ήταν όλοι τους πανέμορφοι! 😛
ΑΦιλιά πάντα τρυφερά! 🙂
Κάλλιο αργά … παρά ποτέ…
Στο τέλος της «συνοπτικής βιογραφίας» του ο Έσσε αναφέρει, πώς μικραίνει και εξαφανίζεται μέσα σε μια από τον ίδιο φιλοτεχνημένη ζωγραφιά. Για την ακρίβεια αναφέρει, ότι επιβιβάζεται σε ένα συρμό που κατευθύνεται σε ένα τούνελ.
Για λίγη μόνο ώρα ο καπνός της ατμομηχανής παραμένει ορατός στην εικόνα, πριν εξατμιστεί. Στην πραγματικότητα, ο Χέρμαν Έσσε δεν ήθελε να βρεθεί. Ωστόσο, παρά τη φαντασία του, η οποία διένυε τεράστιες αποστάσεις, ο ίδιος ήταν κάθε άλλο παρά δραπέτης. Ίσως μόνο υπό την έννοια ενός τραγουδιού του Λέοναρντ Κόεν, που αναφέρει, ότι όλοι καταλήγουν στην αγάπη – αλλά σαν δραπέτες.
http://www.poiein.gr/archives/37523/index.html
Προσωπικά, Έφη μου, βρίσκω γοητευτικό να εξαφανίζεται κανείς μέσα σε μια ζωγραφιά που ο ίδιος έχει φιλοτεχνήσει… μου φαίνεται πολύ αλληγορικό… φυσικά δεν διάβασα όλη την βιογραφία που είχες την καλοσύνη να βάλεις το λινκ, αλλά το παραπάνω, το είδα σαν ένα ποιητικό παραμύθι! 😉
Ο Κρισναμούρτι συχνά λέει, «αφήστε τη ζωή να ζωγραφίσει τον πίνακα», το αναφέρει σε όσους επεμβαίνουν στη ροή των πραγμάτων… δλδ «τα πάντα ρει»!
ΑΦιλιά ποιητικά θα ευχόμουν! 🙂
ΥΓ: Απ΄την αγάπη όλα ξεκινούν και όλα εκεί καταλήγουν, αν ακολουθήσει κανείς τη φυσική ροή της ζωής!
Παράθεμα: Μαθήματα καθημερινά… | Άιναφετς
Παράθεμα: Ψάχνοντας- Seeking | Άιναφετς