.
«Αν κλείσεις την πόρτα σε όλα τα λάθη,
η αλήθεια θα μείνει απ’ έξω».
Rabindranath Tagore.
Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ (1861-1941)
.
«Με τη δύναμη της Θέλησης ο άνθρωπος αλλάζει τον εαυτό του.
Με τη δύναμη της Αγάπης αλλάζει τους άλλους.
Με τη δύναμη της Σκέψης αλλάζει τον κόσμο.»
«Οι συμβουλές είναι σαν τα φάρμακα: οι πιο πικρές είναι συχνά οι καλύτερες».
«Ο Θάνατος δεν είναι όταν σβήνουν τα φώτα.
Είναι το σβήσιμο της λάμπας επειδή ήρθε η αυγή».
«Συχνά ψάχνουμε εκείνο που δεν μπορούμε να βρούμε
και βρίσκουμε εκείνο που δεν ψάχνουμε».
.
.
Ο μικρός μου εαυτός
«Ήρθα μόνος στο δρόμο της πίστης μου.
Αλλά ποιος είναι αυτός ο εαυτός μου μες το σκοτάδι;
Παραμέρισα για ν` αποφύγω την παρουσία του
αλλά δεν του ξέφυγα.
Κάνει την σκόνη να σηκώνεται από την γη με το σίγουρο βάδισμα του.
Προσθέτει τη δυνατή του φωνή σε κάθε λέξη που προφέρω.
Είναι ο μικρός μου εαυτός, ο αφέντης μου που δεν γνωρίζει ντροπή.
Αλλά εγώ ντρέπομαι να περάσω την πόρτα σου
με την συντροφιά του».
.
Ταγκόρ και Αϊνστάιν 1930
Ταγκόρ: Η θρησκεία μου έγκειται στη συμφιλίωση του υπεράνω ανθρώπου, του παγκόσμιου ανθρώπινου πνεύματος με το ατομικό ον.
«Τόσο οι νεότεροι Έλληνες όσο και οι νεότεροι Ινδοί πρέπει πάντα να αγωνιζόμαστε για να ζήσουμε στο επίπεδο του ένδοξου παρελθόντος μας. Δεν αρκεί όμως να συλλογιζόμαστε μόνο το παρελθόν μας, πρέπει να πορευόμαστε μέσα στη σύγχρονη πραγματικότητα. Πρέπει να δημιουργούμε και να αφήσουμε έργο που θα μας καταστήσει επίσης αθάνατους σαν τους προγόνους μας. Βασανιζόμαστε και οι δύο λαοί από ορισμένα πολιτικά προβλήματα, αλλά αυτά με την πάροδο του χρόνου θα λυθούν. Οφείλουμε να συμβάλουμε όλοι μας στην προαγωγή του πολιτισμού των χωρών μας, της Ελλάδας και της Ινδίας, και αυτόν τον πολιτισμό να τον καταστήσουμε διαρκή αξία».
Απόσπασμα από την ομιλία του Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ στην Αθήνα
.
.
Ο Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ ή Gurudev, μας είναι βασικά γνωστός ως συγγραφέας, φιλόσοφος, συνθέτης αλλά μετά τα εξήντα του, υπήρξε και ζωγράφος!
Στο παρακάτω video μπορείτε να ακούσετε τραγούδια που έγραψε και μελοποίησε ο ίδιος και να δείτε μερικούς από τους πίνακες του.
.
.
Ο ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΤΑΓΚΟΡ
.
.
.
.
ink on paper
.
«Με τη δύναμη της Θέλησης ο άνθρωπος αλλάζει τον εαυτό του.
Με τη δύναμη της Αγάπης αλλάζει τους άλλους.
Με τη δύναμη της Σκέψης αλλάζει τον κόσμο.»
Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ
.
.
Άιναφετς 
Δεν γνώριζα τους πίνακές τους και ποτέ δεν είχα ακούσει κάτι δικό του. Από την πρώτη στιγμή μεταφέρεσαι «αλλού» ακούγοντας…
Θυμάμαι μου άρεσαν κάποιοι στίχοι του, αλληγορικοί, απλοί, με φαντασία. Θα πάω τώρα να τον ψάξω λίγο.
Θέληση, αγάπη, σκέψη! Ναι, έτσι είναι!
Μου άρεσε και ο εαυτός, έτσι που τον έχει δίπλα του να κάνει τα δικά του!
Αν δεν κάνω λάθος… επαινούσε τους φασίστες;
Οι άλλες φιλοσοφίες, οι μη δυτικές, πόσα παράθυρα ανοίγουν! Μαγισσούλα μου, καλό βράδυ να έχεις! ♥♥♥
Έχει ενδιαφέρον τελικά Αλεξάνδρα μου, πως «προκύπτουν» οι αναρτήσεις μας! 😉
Και να φανταστείς πως το 2016 είχα πάλι ένα αφιέρωμα στον Ταγκόρ!
Πρώτα έπεσα σε Αγγλικό κείμενο με ποίημα του Ταγκόρ, όπου ανάφεραν πως μετά τα εξήντα του, άρχισε να ζωγραφίζει, έτσι ψάχνοντας στο αγγλικό google, βρήκα πολλούς πίνακες του, που προσωπικά δεν μου πολύ άρεσαν γιατί είχαν κάτι σκληρό σε αντίθεση με τη ποίηση του. Συνεχίζοντας το ψάξιμο, βρήκα πολλές φωτογραφίες του όπως και στοιχεία για τις μουσικές του συνθέσεις και άκουσα για πολύ ώρα ινδικά τραγούδια που πάντα μου άρεσαν!!! 😛
Όσο για αυτόν τον εαυτό (μας) που κάνει τα δικά του, προφανώς τον παραπλάνησε και μπλέχτηκε με τους φασίστες, γιατί από την άλλη, βοήθησε ενεργά τον Γκάντι! 😉
ΑΦιλιά πολλά πολλά και να έχουμε ένα όμορφο Σαββατοκύριακο! 🙂
Είδα και στη δική σου ανάρτηση κι αλλού κάποιους στίχους του και, ναι, έχεις δίκιο. Είναι βελούδινοι, σε αντίθεση με τους πίνακες. Χτες είδα μόνο τα χρώματα και μου φάνηκαν σκληρά, σήμερα πρόσεξα και τις λεπτομέρειες, σκληρές κι αυτές.
Πολύς κόσμος, που δεν θα το περίμενες, τότε είχε εξυμνήσει προσωπικότητες των φασιστών… Μιλούσαν κατευθείαν στο θυμικό οι λόγοι τους…
Έτσι…. 😛
Συναρπαστικός ο διάλογος Αϊνστάν-Ταγκόρ!
Σίγουρα συναρπαστικός παρ όλη την κάκιστη μετάφραση! 🙂
Όταν η φιλοσοφία «συζητά» με την επιστήμη, το αποτέλεσμα πάντα πολύ ενδιαφέρον! 😉
Πολλά ΑΦιλιά και καλή μέρα να έχουμε! 🙂
Πολύ σημαντικό αυτό που είπε για τους σύγχρονους Έλληνες και Ινδούς. Κι εγώ αγνοούσα τους υπέροχους πίνακές του. Όμως τον είχα ανακαλύψει πριν καιρό. Τον συνάντησα σε κάποιο από τα Μονοπάτια με ένα Εικονοσχόλιο. Άλλη μια ωραία ανάρτηση από τη μαγισσούλα μας! 🙂
Βρίσκω και η ίδια πως οι Έλληνες έχουν πολλά κοινά με τους Ινδούς, ειδικά στη φιλοσοφία τους! 😉
Τελικά αυτά τα εικονοσχόλια πολλές φορές στέκονται αφορμή να γνωρίσουμε μετά σε βάθος όσους συγγραφείς μας έκαναν «κλικ», έτσι δεν είναι; 😛
Χαίρομαι που σου άρεσε η ανάρτηση, άσε που έχει και πολύ μουσική μελέτη!
ΑΦιλιά πολλά πολλά F ακίδα μου! 🙂
Θα παραβλέψω τα περισσότερα, γιατί με κάποια δεν συμφωνώ και άλλα δεν μου αρέσουν και θα σταθώ στην φράση για τις συμβουλές. Νομίζω τελευταία τη νιώθω στο πετσί μου!
Στεφανία, με δάκρυα στα μάτια σου ανακοινώνω ότι επέστρεψα!
Μπορείς να μαντέψεις;!
Σε φιλώ!
Από μακριά «φωνάζει» η Νικολέτα μου!
Ελπίζω μόνο να ήρθες για να μείνεις… θα δείξει! 😛
«Οι συμβουλές είναι σαν τα φάρμακα: οι πιο πικρές είναι συχνά οι καλύτερες»…
Ποιος σε πίκρανε; 😉
Κάποτε είχα γράψει κάτι σχετικό με τις συμβουλές, ήταν μια ταμπελίτσα πάνω από το κρεββάτι ενός καλού μου φίλου στο νοσοκομείο:
«Συμβουλές δεν δέχομαι, λάθη κάνω και μόνος»…
Από τότε προσωπικά δέχομαι προτροπές και όχι συμβουλές!!! 😉
ΑΦιλιά πολύ πολύ τρυφερά! 🙂
Το σκέφτομαι μέρες να σου απαντήσω, και όλο το αφήνω. Αλλά για να δείξω καλή θέληση στο νέο μου αυτό ξεκίνημα, θα Απαντήσω!
Εννοείτε πως θα δείξει, γεγονός είναι πάντως ότι επιστρέφω στο μπλογκ κάθε φορά που κάτι σημαντικό για εμένα αλλάζει.
Εμένα προσωπικά να σου πω την αλήθεια δεν μπορεί κάποιος εύκολα να με πικράνει, έχω θωρακιστεί αρκετά καλά για να έχω άτομα τα οποία μπορούν να με βλάψουν με κάποιο τρόπο.
Η σκέψη μου ήταν για το έτερον ήμισυ και για τις δικές μου παρακινήσεις προς εκείνον.
Αυτά τα λίγα!
Φιλί και από εμένα!
Και πολύ καλά κάνεις και τον προ-φυλάσσεις, παρακινώντας τον! 😉
Δώσε του και πολλά πολλά ΑΦιλιά εκ μέρους μου! 🙂
Συναρπαστικός διάλογος και βαρυσήμαντες κουβέντες από βαθιά σκεπτόμενα άτομα! Σίγουρα η σκέψη η αγάπη και η δύναμη της θέλησης είναι τα απαραίτητα στοιχεία για να αλλάξεις τα πάντα! Καλή συνέχεια Στεφανία μου πολλά φιλιά!
Ναι Μαίρη μου, σαν και σένα πιστεύω πολύ βαθιά πως:
«Με τη δύναμη της Θέλησης ο άνθρωπος αλλάζει τον εαυτό του.
Με τη δύναμη της Αγάπης αλλάζει τους άλλους.
Με τη δύναμη της Σκέψης αλλάζει τον κόσμο.»
Το πιστεύω γιατί το έχω δει να γίνεται!!! 😀
Πολλά πολλά ΑΦιλιά σου στέλνω με Αγάπη! 🙂
Καλημέρα!! Πολύ ενδιαφέρουσα η συζήτηση των δυο αντρών. Μόλις επέστρεψα από το λινκ που παραθέτεις. Και μπορώ να πω ότι περισσότερο ταυτίστηκα με τον Ταγκόρ.
Η θέληση αλλάζει τον άνθρωπο!! Πόσο δυνατή όμως πρέπει να είναι!!
Δεν ήξερα τον ζωγράφο Ταγκόρ ούτε τη μελοποίηση που έχει κάνει..
Σ’ευχαριστώ που έγινες αιτία να τον γνωρίσω σε βάθος
Φιλιά ΄πολλά
«Ταγκόρ: Όταν το σύμπαν μας βρίσκεται σε αρμονία με τον άνθρωπο, τον αιώνιο, το γνωρίζουμε ως αλήθεια, το αισθανόμαστε ως ομορφιά.
Αϊνστάιν: Αυτό είναι μια καθαρά ανθρώπινη αντίληψη του σύμπαντος»…
Η αιώνια διαμάχη της φιλοσοφίας με την επιστήμη!!! 😛
Παραμένω με την αίσθηση, πως η προσωπικότητα του Ταγκόρ σηκώνει πολύ μελέτη και για μένα, ευχάριστη! 😉
Καλό Σαββατοκύριακο σου εύχομαι με πολλά ΑΦιλιά! 🙂
Το απόσπασμα του Ταγκόρ στην Αθήνα με έκανε να ανατριχιάσω.
Κι αλήθεια αναρωτιέμαι, αφού σε ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού, αρέσουν τα λόγια «μεγάλων ανδρών», και θα ήθελαν να τα υλοποιήσουν, γιατί δεν τα καταφέρνουν ποτέ?!
Κι ίσως να καταλήγουμε πάλι στην επίγνωση ή για την ακρίβεια την έλλειψη αυτής.
Καλό Σαββατοκύριακο μαγισσούλα μου! 🙂
Αχ! αυτό το wordpress που μετακινεί τις απαντήσεις των σχολίων, όπου να είναι!
Μέχρι στιγμής Μαρινάκι, η απάντηση μου, είναι κάτω από τον Γιάννη! 😛
Στεφανία μου,
εγκυκλοπαίδεια το δικτυακό σου σπιτικό.
Δεν ηξερα τίποτα για τον Ταγκόρ και τη σκέψη του.
Αλλά και επίσης και σκέψεις του μεγάλου επιστήμονα που είναι φως ζωής.
Οδηγός εδώ το θεμα σου για να τις συναντήσουμε.
Καλό σου ΣαββατοΚύριακο.
Μαζί ανακαλύπτουμε γι αυτό και μαζί μαθάινουμε Μαρινάκι μου και ξέρεις πόσες φορές αισθάνθηκα τόσο τυχερή που ζω σε μια εποχή που η πληροφόρηση είναι στο χέρι του καθενός, όταν πήγαινα σχολείο έπρεπε ν’ ανοίξω του κόσμου τις εγκυκλοπαίδειες για να μάθω οτιδήποτε! 😛
ΑΦιλιά πάντα τρυφερά και καλό μας Σαββατόβραδο! 🙂
Ελπίζω μόνο Γιάννη μου, αυτή η «εγκυκλο-παίδεια» να είναι όχι μόνο ευχάριστη αλλά και χρήσιμη, γιατί συσσωρεύουμε γνώσεις που καλό θα ήταν να γίνουν πράξη στη καθημερινότητα μας!
Αυτό το «γνώση για τη γνώση» προσωπικά δεν μ’ ενδιαφέρει και πολύ!!! 😛
ΑΦιλιά πάντα χαμογελαστά! 🙂
Τον διάλογο με τον Αϊνστάιν δεν τον πολυκατάλαβα για να είμαι ειλικρινής. Ίσως να φταίει η μετάφραση. Ως ζωγράφος όμως, είναι πολύ εκφραστικός και ιδιαίτερος. Στεφανία μου δεν τον έχω παρακολουθήσει, απ’ αυτά που διαβάζω όμως και απ’ την προηγούμενη ανάρτησή σου, καταλαβαίνω πως είναι εκφραστής της ινδικής κουλτούρας κι ένα βαθιά φιλοσοφημένο άτομο.
Την καλησπέρα μου και ευχές για ένα όμορφο σαββατοκύριακο Στεφανία μου.
Η μετάφραση του διαλόγου Ταγκόρ με τον Αιστάιν Μαρία Κ. μου, είναι κάκιστη… δοκίμασα πριν λίγο να διορθώσω το πέρασμα παραπάνω… είναι που είναι το θέμα της συζήτησης δύσκολο, η κακή μετάφραση δεν μας διευκολύνει καθόλου! 😛
Αν τα αγγλικά σου είναι καλά, διάβασε το αγγλικό κείμενο του διαλόγου που βρήκα στο google, άλλη αίσθηση, άλλη κατανόηση! 😉
http://unboundintelligence.com/rabindranath-tagore-and-albert-einstein/
Καλό μας βραδάκι με πολλά πολλά ΑΦιλιά! 🙂
Ωραία τα λέει ο Ταγκόρ!
Αν και αυτό το «Ο Θάνατος δεν είναι όταν σβήνουν τα φώτα.
Είναι το σβήσιμο της λάμπας επειδή ήρθε η αυγή», δεν ξέρω ακόμα αν με βρίσκει σύμφωνη!
Επίσης, μου αρέσουν οι προσωπογραφίες του!
Κατά τα λοιπά δεν κατάλαβα γρι η αδαής από τον διάλογο επιστήμης και φιλοσοφίας!
Τα άλλα όμως τα κατάλαβα!
Κίσιζ 😘 μαγισσούλα μου!
Ποιητική αδεία, Αρτίστα μου, πολλά λέγονται και είναι φυσικό που «αυτό ακόμα» δεν σε βρίσκει σύμφωνη! 😛
Προσωπικά, μου ταιριάζει αυτό που είπε ο Επίκουρος:
«Ένα τίποτα είναι για μας ο θάνατος, γιατί όταν υπάρχουμε εμείς, ο θάνατος είναι απών, και όταν ο θάνατος είναι παρών, δεν υπάρχουμε εμείς»…
Ο διάλογος των δυο ανδρών έχει ενδιαφέρον να τον διαβάσεις στα Αγγλικά, το λινκ είναι πιο πάνω! 😉
ΑΦιλιά πολλά πολλά με ανοιχτή τη πόρτα! 🙂
Μα τί ονοματεπώνυμο! Επισφραγίζει επάξια κάθε απόφθεγμα.
Μα ναι, τι όνομα και αυτό! Γι αυτό και έγινε και γνωστός με το όνομα Gurudev που του έδωσε ο καλός του φίλος Γκάντι! 😛
After Rabindranath Tagore gave Gandhiji the title «Mahatma» , Gandhiji paying tribute to Tagore gave him the title «Gurudev».
Tagore was a great guru in ideological sense too as he always advocated for unfettered learning.
ΑΦιλιά Πουπερμίνα μου και καλή μας Κυριακή!
Δεν εγνώριζα την ζωγραφική έκφραση τής δημιουργικότητάς του, η ανάρτησή σου με παρεκίνησε να αναζητήσω και άλλες εικόνες έργων του- έχουν δύναμη και προσωπικό ύφος.
Ναι έχουν δύναμη οι πίνακες του και σίγουρα προσωπικό ύφος, ψάχνοντας στο google, θα βρεις πολλούς άλλους… δυσκολεύτηκα να διαλέξω μερικούς που να μην έβγαζαν μια αγριάδα που προσωπικά δεν μου άρεσε! 😛
Καλή Κυριακή Dodoula μου, με ηλιόλουστα ΑΦιλιά! 🙂
Ήταν κι η εποχή, ήταν κι η δικιά μου (μας;) εφηβεία, που αναζητούσαν διαβάσματα και πρόσωπα ενός ανθρώπινου -και ίσως και ουτοπικού – προσανατολισμού, αλλά, στην περίπτωση του Ταγκόρ, πρέπει να το παραδεχτούμε: Ήταν και το όνομα! Ραμπιντρανάθ! – που μαζί με το «Ταγκόρ» κιόλας παρηχούσε υπέροχα – Τον αναζητήσαμε, λοιπόν, τον «ψάξαμε», επεξεργαστήκαμε κομμάτια της σκέψης και της τέχνης του κι από κει και πέρα ο καθένας κράτησε ό,τι ήθελε.
Είχα καιρό να ακούσω, να διαβάσω κάτι γι’ αυτόν. Χάρηκα την ανάρτηση, πόσω μάλλον καθώς είδα και διαστάσεις που δεν ήξερα (την εικαστική, π.χ, την αγνοούσα.), όπως χαίρομαι και τα σχόλια των φίλων που πάντα έχουν να προσθέσουν κάτι στο ούτως ή άλλως πλούσιο υλικό.
Καλή βδομάδα – την υπόσχεται κι ο σημερινός ζεστός ήλιος 🙂
ΥΓ. Επιτρέψτε μου να αφήσω μια μικρή μαύρη κηλίδα: Όταν κάποτε είχα μάθει για το «φλερτ» που είχε ο Ταγκόρ με τον ιταλικό φασισμό, την εποχή του Μουσολίνι, εκτός από την απογοήτευση («από»+»γοητεία» η ετυμολογία, ε;) είχα πάντα την ανάγκη να μπορούσα να το ερμηνεύσω αυτό κάπως.Πώς, δηλαδή, κάποιος άνθρωπος που εκφράζει μέσα από τη ζωή, τη σκέψη, την τέχνη του τόσες «ανθρώπινες» αξίες, πώς καταφέρνει και γοητεύεται από ιδεολογίες και πρακτικές που υιοθετούν στοιχεία σκληρά και βίαια. (Θέμα για μεγάλη και ωραία κουβέντα που μπορεί στο μέλλον να μας δοθεί η ευκαιρία να την κάνουμε)
Η Ανατολική λογοτεχνία-φιλοσοφία, μπήκε αργά στη ζωή μου, Διονύση, αλλά μπήκε και έκατσε! 😉
Στα νιάτα μου, διάβαζα βασικά τους Δυτικούς αν εξαιρέσουμε μερικούς Ιάπωνες και Κινέζους που με γοήτευε ο τόσο διαφορετικός τρόπος ζωής τους. Στο Παρίσι ως φοιτήτρια, στο δωμάτιο που μου είχαν νοικιάσει, είχε μια τεράστια βιβλιοθήκη με Ιάπωνες, Κινέζους και Ρώσους συγγραφείς!!!
Πολύ απογοητευτικό («από»+»γοητεία»… ναι!!! 😉 ) παρόμοιες πολυτάλαντες προσωπικότητες κάποια στιγμή της ζωής τους να «φλέρταραν» με φασιστικά καθεστώτα. Από την άλλη ο Ταγκόρ πήρε το παρατσούκλι του Gurudev από τον Γκάντι ως κίνηση αναγνώρισης που ο Ταγκόρ πρώτος τον αποκάλεσε, Mahatma Gandhi!
Προσωπικά, ενώ μου άρεσαν οι μουσικές συνθέσεις του, με απογοήτευσε η ζωγραφική του! 😛
Πολλά ΑΦιλιά στέλνω (το Α σημαίνει πάντα Αληθινά) και καλό μας βραδάκι! 🙂
Με πήγες πολύ πίσω σε μια εποχή προς το τέλος της εφηβείας μου όπου διάβαζα μετά μανίας τέτοιου είδους αναγνώσματα…. μήπως είναι καιρός να ξεσκονίσω τη βιβλιοθήκη μου;;
Χαχαχα! Μαριέλα μου! Φαίνεται πως η αφεντιά μου, πάει κόντρα στο ρεύμα! 😉
Στα 15 μου, διάβαζα, Σαρτρ, Καμύ, Ζίντ, Νίτσε και άλλους Γερμανούς, Ρώσους και δεν συμμαζεύεται!!! 😛
Ήξερες πως ο Ταγκόρ ζωγράφιζε;
Η γνώμη μου είναι, πως αν ψάχνεις για (σχετική) γαλήνη, θα τη βρεις μόνο στους Ανατολικούς!!! 😉
Πολλά πολλά bisous- ΑΦιλιά καρδιάς, σου στέλνω! 🙂
Το ήξερα Στεφανία μου αλλά το είχα ξεχάσει όπως και πολλά άλλα της εποχής εκείνης της προϊστορικής για μένα…… χαχαχαχαχαχαχα……
😛 !
Νομίζω πως τελικά με την αγάπη μόνο αλλάζεις τα πάντα…. (αλλά δεν προκάνω να το αναλύσω περισσότερο τώρα )
Καταθέτω κι εγώ την ευγνωμοσύνη για τα πολλά καλά που αποκόμισα στα νιάτα μου απ’τα διαβάσματα των βιβλίων του .
Φιλούδια γλυκά
Και δεν χρειάζεται να προ-κάμεις Ξωτικούλη μου, γιατί τα πράγματα «έτσι» έχουν!!! 😛
Και καλά κάνουμε και να αισθανόμαστε ευγνωμοσύνη για ότι καλό αποκομίσαμε και αποκομίζουμε απ’ τη ζωή! 😉
ΑΦιλιά γλυκά και αγαπησιάρικα! 🙂
Στεφανία μου, δεν είχα ιδέα ότι ο Ταγκόρ ζωγράφιζε και μάλιστα τόσο όμορφα. Ευχαριστώ για τη γνώση που μοιράστηκες μαζί μας, φίλη μου. Πολλά φιλιά.
Πολύ χαίρομαι που πρόσθεσα ένα ακόμα λιθαράκι στις γνώσεις σου, Μία μου! 😀
Πολλά πολλά ΑΦιλιά και να έχουμε μια όμορφη βδομάδα! 🙂
«Με τη δύναμη της Θέλησης ο άνθρωπος αλλάζει τον εαυτό του.
Με τη δύναμη της Αγάπης αλλάζει τους άλλους.
Με τη δύναμη της Σκέψης αλλάζει τον κόσμο.»
Αυτό ειναι η ουσία και η πραγματικότητα και ως φιλοσοφος ο Ταγκορ..πολύ σωστά τα λέει…επανω σ αυτό….για τα αλλα δεν ηξερα τιποτα .. αλλα αποκόμισα γνωσεις οπως παντα οταν ερχομαι εδώ.. 🙂
Στεφανία μου και αυτό ειναι η αλήθεια της ζωης.. θα συμφωνήσω απόλυτα….«Ένα τίποτα είναι για μας ο θάνατος, γιατί όταν υπάρχουμε εμείς, ο θάνατος είναι απών, και όταν ο θάνατος είναι παρών, δεν υπάρχουμε εμείς»…;) πόσο σοφό!!!Σου ευχομαι η γαληνη της ψυχής να σε συντροφεύει παντα. πολλα φιλοσοφημένα φιλακιααα …<3
Είδες Ρούλα μου πως ακόμα και στα «λεγόμενα» του Ταγκόρ, η Αγάπη πρωταγωνιστεί και σίγουρα δεν χρειάζεται να είσαι φιλόσοφος για να το διαπιστώσεις… το μόνο που χρειάζεται είναι, να είσαι φίλος της σοφίας!!! 😛
Και τώρα που «οδεύω» προς το τέλος της ζωής μου, ο Επίκουρος, μου ταιριάζει γάντι! 😉
«Ένα τίποτα είναι για μας ο θάνατος, γιατί όταν υπάρχουμε εμείς, ο θάνατος είναι απών, και όταν ο θάνατος είναι παρών, δεν υπάρχουμε εμείς»… υπέροχο! ❤
ΑΦιλιά πολλά πολλά και επί τέλους ηλιόλουστα! 🙂
Καλημέρα Στεφανία μου δεν έχω το email σου και έτσι σου αφήνω εδώ μια πρόσκληση για να επισκεφτείς τη σελίδα μου http://ghinimatia.blogspot.gr/2018/01/blog-post_31.html
Σε περιμένω με χαρά αν θες! Πολλά φιλιά!
Καλημέρα Μαίρη μου!
Ευχαριστώ για τη πρόσκληση-πρόκληση… θέλει λίγη σκέψη, γιατί θέλω να είμαι συνεπής σε περίπτωση που λάβω μέρος! 😉
ΑΦ! πολλά πολλά! 🙂
Πρώτη γνωριμία με τον Ταγκόρ.
Να πω ότι μαγεύτηκα;
Νομίζω ότι το φαντάστηκες ήδη μαγισσούλα μου!
Σε ευχαριστούμε
Φιλάκια πολλά!
♥
Εξαιρετικά προσιτός ο Ταγκόρ γι αυτό και μας μαγεύει Αριστέα μου! 😉
Το ευχαριστώ, πάντα δικό μου, που με τόση χαρά μοιραζόμαστε ότι αγγίζει τις καρδιές μας! ❤
ΑΦιλιά πάντα καρδιάς και καλό μήνα να έχουμε! 🙂
Άλλη μια ενδιαφέρουσα προσωπικότητα που γνωρίζω καλύτερα και βαθύτερα μέσα από το μπλογκ σου, άλλο ένα άρθρο σου που με ταξίδεψε…. Πόσο σ’ ευχαριστώ για κάθε τέτοιο άρθρο, δεν ξέρεις! 🙂
Για κάποιο λόγο, δεν είδα το σχόλιο σου Φανή μου, μάλλον μπερδεύτηκε με άλλα, αλλά ποτέ δεν είναι αργά για το οτιδήποτε, έτσι δεν είναι; 😉
Ο Ταγκόρ για μένα είναι ανεξάντλητος γιατί σου αφήνει πολλά περιθώρια εμβάθυνσης και αυτή ειδικά η ανάρτηση έχει και πολύ μελέτη! 😛
ΑΦιλιά πολλά και με πολλά κρύα ντους, ήλιου, βροχής, αέρα και κρύου! 🙂
Πόσο ζεστά, όμορφα και αληθινά λόγια. Με πραγματικό βάθος…
Και πόσο ανάγκη έχουμε Κατερίνα μου, για ζεστά, όμορφα και αληθινά λόγια που να αγγίζουν το βάθος της ζωής μας! 😛
ΑΦιλιά πάντα ζεστά και καρδιάς! 🙂
Ωραία ανάρτηση, Στεφανία μου, δίνει με επάρκεια το στίγμα του ανθρώπου!
Και δίνει και ένα άλλο «στίγμα»… πως εμείς οι δυο, έχουμε πολλές κοινές αγάπες! 🙂