Τα προβλήματα μας είναι «σπιτικά»!
.
.
When you are completely absorbed in your breathing there is no self.
What is your breathing?
That breathing is not you, nor air.
What is it?
It is not self at all.
When there is no self you have absolute freedom.
Because you have a silly idea of self you have a lot of problems.
So I say your problems are homemade.
Suzuki Roshi, teaching June 1st, 1966
.
Όταν είσαι εντελώς απορροφημένος στην αναπνοή σου, δεν υπάρχει εγώ.
Τι είναι η αναπνοή σου;
Αυτή η αναπνοή δεν είσαι εσύ, ούτε ο αέρας.
Τι είναι;
Δεν είναι καθόλου το εγώ.
Όταν δεν υπάρχει το εγώ έχεις απόλυτη ελευθερία.
Επειδή έχεις μια ανόητη ιδέα του εγώ έχεις πολλά προβλήματα.
Έτσι, λέω τα προβλήματα σου είναι φτιαγμένα από σένα… «σπιτικά».
Suzuki Roshi (1904-1971)
.
Μουσική
Abel Korzeniowski
«And just like that»
«Και έτσι ακριβώς»
.
.
Τα τελευταία χρόνια το θέμα «πρόβλημα» με έχει απασχολήσει και οι δυο παρακάτω αναρτήσεις ρίχνουν λίγο φως και βοηθούν την κατανόηση.
.
.
Άιναφετς 
Ακριβώς γλυκιά μου Στεφανία, όπως αναφέρεις, όταν στέκομαι στο πρόβλημα, τότε δεν προχωράω παρακάτω, να δω τις εναλλακτικές και τι μπορώ να κάνω. Όταν ελευθερωθώ από την στασιμότητα, τότε και μόνο τότε, μπορώ να αντιδράσω και να βρω λύση ή και …λύσεις ακόμα! Το θέμα είναι πως ίσως δεν μου αρέσουν πάντα οι λύσεις που υπάρχουν και να «μένω» στο «έτσι ακριβώς όπως θέλω εγώ» να λυθεί το πρόβλημα ή και από κάποιον άλλον και όχι από εμένα…
Είναι ένα από τα πιο μεγάλα θέματα ίσως…
Καλό είναι Μαρίνα μου, ν’ αντιμετωπίζουμε το όποιο μας πρόβλημα όταν παρουσιάζεται, γιατί αλλιώς προσθέτουμε στο πρόβλημα ένα δεύτερο αυτό της αναβλητικότητας και όσο το αφήνουμε τόσο βαθαίνουν οι ρίζες του και άντε να το ξεριζώσεις! 😛
«Το σημαντικό δεν είναι απλώς να βρεις μια λύση σε κάποιο πρόβλημα- είτε είναι οικονομικό ή άλλου είδους, είτε είναι ατομικό ή συλλογικό-, αλλά να κατανοήσεις εκείνο που δημιούργησε το πρόβλημα και το να κατανοήσει κανείς το δημιουργό του προβλήματος είναι πολύ πιο δύσκολο, χρειάζεται μεγαλύτερη επίγνωση, μεγαλύτερη προσοχή από το να μελετάς απλώς το πρόβλημα». Κρισναμούρτι.
Και δημιουργός του προβλήματος είναι το «εγώ» που δίνει του κόσμου τις δικαιολογίες για να μη σκύψουμε πάνω στο εκάστοτε πρόβλημα και να δώσει τη λύση, στη συνέχεια είναι και όλες οι ιδέες που έχουμε… εκεί είναι η δυσκολία και όντος θέλει πρώτα επίγνωση και στη συνέχεια δράση! 😉
ΑΦιλιά πολλά και δυναμικά και ας νερουλιάζει το μυαλό απ΄τη ζέστη! 🙂
Εξαίσια ανάρτηση και οι προηγούμενες σχετικές αναρτήσεις… καθώς και η υπέροχη μουσική …
Εύκολα που ακούγονται όλα .. δύσκολα όμως που επιτυγχάνονται…. πόση δουλειά απαιτείται….
Φιλιά και καλή εβδομάδα !!!!
“The best way out is always through.”
― Robert Frost
Ναι, αυτό το μουσικό κομμάτι Έφη μου, απ΄τη στιγμή που ήρθε και με βρήκε, μ’ έβαλε σε μια γλυκιά μελαγχολία, βρήκα πως ταίριαζε με το θέμα «πρόβλημα», ίσως ο τίτλος, «Και έτσι ακριβώς» να βοηθήσει να σκύψουμε με προσοχή αλλά προπαντός με αγάπη στο όποιο μας πρόβλημα και να κατανοήσουμε αυτό το πανούργο εγώ που το δημιουργεί… 😉
Η λύση του προβλήματος είναι μες το πρόβλημα! 😛
ΑΦιλιά τρυφερά και καλή μας βδομάδα! 🙂
Aν ήταν ένα πρόβλημα Στεφανία μου καλά θα ήτανε……
Υπάρχουν εποχές που όλα τα προβλήματα έρχονται μαζεμένα και δεν ξέρεις που να πρωτοσκύψεις…… χαχαχα!!!
Η αδελφή του παππού μου που είναι παρά δύο χρόνια 100 χρονών…. λέει «θα περάσει κι αυτό …κι άλλο θα’ρθει» …. και έχει δίκιο…. η ζωή μας και γενικότερα η ζωή είναι ένας αδιάκοπος αγώνας ……
Σε φιλώ κι εύχομαι λιγότερα προβλήματα και περισσότερη γαλήνη!!!!
Γεγονότα είναι Έφη μου, συνήθως δυσάρεστα και όταν τα προβλήματα γίνονται ψυχολογικά τότε είναι τα ζόρια, αλλά πολύ σωστά, όλα περνούν και καλό είναι ένα ένα πρόβλημα που παρουσιάζεται να λύνεται άμεσα… όσο γίνεται γιατί αλλιώς γεννά αδελφάκια! 😛
Γαλήνη αν επιδιώκουμε θα έχουμε και λιγότερα προβλήματα! 🙂
Πολύ εύστοχος ο τίτλος σου Στεφανία μου! Κι όσο το καλοσκέφτομαι, ναι έχεις απόλυτο δίκιο. Το κάθε «σπίτι» έχει και τους δικούς του ορισμούς για το τι σημαίνει «πρόβλημα» και φυσικά τα αντίστοιχα σενάρια αντιμετώπισης. Άλλοι πνίγονται σε μια κουταλιά νερού κι άλλοι βάζουν μπροστά την ψυχραιμία και τη σύνεση και αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά και τα πιο αξεπέραστα προβλήματα. Είναι θέμα ωριμότητας και πόσο έχει «παιδευτεί» ο καθένας στη ζωή του.
Καλή εβδομάδα να έχεις Στεφανία μου!
Αυτό το homemade, που δύσκολα μεταφράζεται, μου θυμίζει τις σπιτικές μαρμελάδες, που πόσο δύσκολα μπορούν να δέσουν! 😉
Έχεις απόλυτο δίκαιο, είναι θέμα προσωπικής εργασίας, παιδέματος και ωριμότητας αλλά προπαντός αυτογνωσίας… 😛
Όσο για τα σενάρια αντιμετώπισης Μαρία Κ μου, έχω την αίσθηση πως δεν υπάρχουν και πολλά, είτε βρίσκεις τη λύση, είτε αφήνεις το πρόβλημα να διαιωνίζεται! 😉
ΑΦιλιά και να έχουμε μια καλή βδομάδα χωρίς προβλήματα!
Δεν ξέρω τι να πω εδώ Στεφανία…!
δεν είναι όλα τα πράγματα απλά και διαχειρίσιμα σαν να διαβάζεις ένα εγχειρίδιο οδηγιών μιας συσκευής. Όχι δεν είναι έτσι. Υπάρχουν καταστάσεις που διαπλέκονται και παρασύρουν πολλά πράγματα.
Δεν ξέρω, ειλικρινά, τι να σου πω. Κάθε ανθρώπινη οντότητα δεν έχει τη δυνατότητα να διαχειρίζεται την κρίση της σαν ένα απλό ελάττωμα κατασκευής που παίρνει άμεση διόρθωση.
Ίσως έτσι να φαίνεται ουδέτερα «απέξω». Στα μέσα μας είναι εντελώς διαφορετικά.
Την καλησπέρα μου με καλή βδομάδα.
Μακάρι Γιάννη μου, να υπήρχε ένα εγχειρίδιο αντιμετώπισης και λύσης προβλημάτων, όπως το λυσάρι που είχαμε όταν πηγαίναμε σχολείο!!! 😉
Δεν υπάρχει άνθρωπος που αν πραγματικά το θελήσει δεν μπορεί να δώσει λύση στο όποιο του πρόβλημα και φυσικά θέλει κόπο και πόνο, αλλά ο πόνος και η φθορά, του άλυτου προβλήματος είναι σίγουρα μεγαλύτερος…
Το να μάθει κανείς πώς λειτουργεί αυτό το αεικίνητο και πανούργο «εγώ» είναι η αρχή και αν δούμε με ειλικρίνεια και σοβαρότητα πώς λειτουργεί, θα είμαστε πολύ κοντά στην επίλυση του κάθε μας προβλήματος και έτσι και της ελευθερίας μας! 😛
ΑΦιλιά πολλά και καλή δυναμική βδομάδα θα μας ευχηθώ! 🙂
Υπάρχουν προβλήματα;..
Σπιτικά ή άλλα;..
Γιατί υπάρχουν;
Δεν θα έπρεπε να έχουμε προβλέψει ώστε να μην δημιουργηθούν;
Κάθε πρόβλημα έχει τη λύση του…ή η λύση υπάρχει για το πρόβλημα,
Η έννοια λύση προϋποθέτει το πρόβλημα.
Πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση μαγισσούλα μου.
Με κάνει να σκέφτομαι, να προβληματίζομαι.
Food for thought οι αναρτήσεις σου. 🙂
Φιλάκια πολλά ❤
Πολύ σωστά ερωτήματα θέτεις Σοφία μου και πολύ χαίρομαι γιατί βλέπω πως τον τελευταίο καιρό έχεις αρχίσει σοβαρά και «σε» μελετάς, μελετάς για να κατα-νοήσεις πώς λειτουργεί το «εγώ» γιατί μόνο έτσι θα μπορέσεις να καταλάβεις πώς λειτουργεί και το περιβάλλον σου! 😉
Έχω παρατηρήσει πως αυτό που ονομάζουμε πρόβλημα, βασικά είναι ένα γεγονός και μάλιστα δυσάρεστο ή ενοχλητικό το οποίο μας δημιουργεί άγχος και καλούμαστε να του δώσουμε λύση για να πάψει να είναι «πρόβλημα»… και φυσικά αυτό που πχ για σένα είναι σοβαρό για μένα μπορεί να είναι απλά ενοχλητικό ή αδιάφορο, γι αυτό και είναι σημαντικό να παρατηρήσουμε και να μάθουμε πώς λειτουργούμε… «γνώθι αυτόν»!
Καλά το βλέπεις, η λύση είναι μες το πρόβλημα!!! 😛
Τώρα, αν έχεις διάθεση πήγαινε σ’ ένα παράθυρο στα πλάγια του blog, όπου γράφει:
«Τι ψάχνεις» και γράψε Κρισναμούρτι και «αναζήτηση», έτσι σιγά σιγά διάβασε όλες τις αναρτήσεις που σου βγάζει, η γλώσσα είναι προσιτή και θα βρεις πολλές απαντήσεις στα ερωτήματα σου! 😉
ΑΦιλιά πολύ πολύ γλυκά και καλή μας μελέτη! 🙂
Έχω ήδη διαβάσει αρκετά (όχι όσο εσύ βέβαια) για τον Κρισναμούρτι.
Έβλεπα που τον ανέφερες συχνά γι αυτό!
Φιλάκια 🙂
Μπράβο Σοφία μου, στις επαναλήψεις εμβαθύνουμε! 😛
Στο youtube υπάρχουν επίσης εκατοντάδες υποτιτλισμένες ομιλίες, με όποιο θέμα σε απασχολεί! 😉
Προσωπικά του χρωστώ πολλά…
ΑΦιλιά με σχετικό αεράκι! 🙂
Μακάρι να ήταν όλα όλα τα προβλήματά μας φτιαγμένα από μας, σπιτικά – χειροποίητα! Θα είχαμε τσάκα τσάκα «κατασκευάσει» και τη λύση…δυστυχώς για όλους μας τα περισσότερα προέρχονται από εξωγενείς παράγοντες, μη σου πω και η ίδια η τύχη, ή η ατυχία του καθενός μας τα προκαλεί καμιά φορά! Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα προφανώς, μια και υπάρχουν σίγουρα κι εκείνοι που ενώ δεν έχουν φαινομενικά κανένα πρόβλημα το δημιουργούν γιατί μάλλον δεν αντέχουν τη ζωή χωρίς δράματα……ή γατί θέλουν να πρήζουν τους άλλους, ή για να το πω πιο απλά ακόμα, να τραβούν την προσοχή πάνω τους!!
Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα!!
Μαρία (me) μου και ταίρι μου, βλέπεις δεν ξεχνώ αυτά που η τύχη, μας φέρνει!!! 😉
Τώρα, αν πέσει πχ ένα τούβλο στο κεφάλι σου, το ατύχημα μπορεί να σου δημιουργήσει πρόβλημα το οποίο θα αντιμετωπίσεις «σπιτικά» δηλ σύμφωνα με την ιδιοσυγκρασία σου, (εγώ!) όσο σοβαρό και να είναι το γεγονός… μπορείς να τα βάλεις με αυτόν που σου το έριξε κατά λάθος, μπορείς να τα βάλεις με την πουτ… τη ζωή που τα έχει βάλει μαζί σου, μπορείς να κάνεις μήνυση, πολλά μπορούν! 😛
Άλλος πάλι μπορεί να βάλει πάγο στο κεφάλι του ή να πάει στο νοσοκομείο, ανάλογα με το «κτύπημα» ή απλά να τσαντιστεί ή να αδιαφορήσει! 😉
«Η μελέτη του «εγώ» είναι πολύ πιο σημαντική απ΄τη μελέτη του προβλήματος, στο οποίο οι πιο πολλοί από μας αφιερώνουν τη ζωή τους.
Έχουμε μελετήσει τα προβλήματα απ’ όλες τις πλευρές, αλλά ποτέ δεν έχουμε μελετήσει με ένταση και σε βάθος το δημιουργό των προβλημάτων και για να κατανοήσουμε το δημιουργό των προβλημάτων πρέπει να κατανοήσουμε τις σχέσεις μας, γιατί ο δημιουργός των προβλημάτων υπάρχει μόνο μέσα στις σχέσεις». Κρισναμούρτι.
Οι περισσότεροι πιστεύουν πως για τα προβλήματα τους φταίνε πάντα οι άλλοι… 😦
ΑΦιλιά πολλά πολλά και καλό χαλαρό καλοκαίρι να έχουμε! 🙂
Ωραία μουσική για περίσκεψη !
Που μας λείπει τόσο πολύ και έτσι δεν μας είναι εύκολο να δούμε σε πολύυυ βάθος , ν’ανακαλύψουμε κρυμμένες αιτίες και να βρούμε δυνάμεις για λύσεις .
Και δυστυχώς επειδή δεν το μαθαίνουμε απο μικροί και στα μικρά μετά μας φαίνονται Κινέζικα όλα αυτά .
Τα προβλήματα δεν θα εκλείψουν ποτέ απ’την ζωή των ανθρώπων (ακόμα και των πιο σοφών ) , όπως παραμυθένια μάθαμε να ευχόμαστε ,το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να μάθουμε καλύτερους τρόπους να τα αντιμετωπίζουμε και να μην μας ακινητοποιεί η αίσθηση αδικίας και ο θυμός που προκαλεί και οδηγεί στο :
«Σε τελευταία ανάλυση όταν μιλάμε για δράση, στη πραγματικότητα εννοούμε αντίδραση » .
Πολύ σημαντικό το νοιώθω αυτό . Η δράση θέλει περίσκεψη ,αλήθειες και ξεκάθαρη στόχευση ,στην αντίδραση δεν έχεις αληθινό έλεγχο και εύκολα οδηγείσαι και οδηγείς στο «Γαία πυρί μιχθήτω «…..
Ακόμα και στις ανυπέρβλητες ατυχίες που δεν παλεύονται με τίποτα , ο εγωϊσμός που λέει «γιατί σε ‘μένα Θεέ μου » δεν βοηθάει σε τίποτα ,μόνο αυξάνει την δυσ-τυχία …..
Πολύ χρήσιμη και σοφή ανάρτηση μαγισσάκι κι ένα μεγάλο ευχαριστώ και πάλι.
Φιλούδια πολλάααααα δροσερά 😉
Με συνοδεία αυτής της τόσο εσωτερικής μουσικής Ξωτικούλι μου, ξαναδιάβασα με πολύ ενδιαφέρον και το σχόλιο που είχες αφήσει και το 2014:
Γράφεις:
«Κι έτσι ενώ μπορεί το μυαλό να κατανοεί πολλές φορές το λάθος στην πράξη δύσκολα το εφαρμόζουμε . Κι όσο οι ρυθμοί δεν ευνοούν την υπομονή και την περίσκεψη ……δύσκολα τα πράγματα …»
Και η αφεντιά μου, απαντούσε:
Ξωτικούλι μου, είναι πάρα πάρα πάρα πολύ σοβαρό να δούμε, γιατί αφού κατανοούμε το λάθος στη πράξη, δεν το εφαρμόζουμε;
Νομίζω πως έχω ανακαλύψει το γιατί, στη πράξη! 😉
Γιατί κατανοούμε λογικά, με το μυαλό και όχι με τη καρδιά…όλος ο Δυτικός πολιτισμός βασίζεται στη λογική… αμ! δεν είναι έτσι… πρέπει και η καρδιά να νοιώσει το λάθος, (ξέρεις αυτή η φωνούλα!) φαίνεται πως πρέπει να τη «τσούξει» πολύ για ν’ αποφασίσει ν’ αλλάξει ρότα… και εμείς συνήθως περιμένουμε ν’ αλλάξουν οι άλλοι και δεν βλέπουμε, την τεράστια μας ευθύνη ή ΤΙ έχουμε επιτρέψει ή προκαλέσει οι ίδιοι στον εαυτό μας!»
Και τότε που το έγραφα, περνούσα τη δυσκολότερη ψυχολογική φάση της ζωής μου, γιατί έβλεπα αλλά δεν μπορούσα να δράσω… πάει και αυτό! ουφ! 😛
Έτσι, με χαρά διαπιστώνω πως η «δουλειά» γίνεται… πού ήσουν και πού είσαι, πού ήμουν και πού είμαι!!! 😛
ΑΦιλιά πραγματικά χαρούμενα και καρδιάς! 🙂
Βρε, Άιναφετς, πάντα βάζεις τεράστια θέματα, που αισθάνομαι ότι μου είναι αδύνατο να αγγίξω σε ένα σχόλιο (πρόβλημα!) Και ό,τι κι αν πούμε εδώ για την αντίδρασή μας, για τις λύσεις και την υπέρβαση του εγώ-δυνάστη (όπως πολύ ωραία τα γράφεις και στις παλιές αναρτήσεις), ξέρω πως ο δεοντολογικός λόγος καταλήγει περίπου να είναι ευχετήρια κάρτα, καθώς χρειάζεται να τα βάζουμε κάθε φοράμε τεράστια ψυχικά θέματα, τα οποία πολλές φορές αντιστέκονται σ’ αυτά τα λόγια και σ’ αυτές τις προθέσεις.
Θα ήθελα να ήμουν κατασκευασμένος από άλλο υλικό, αλλά ο καλός θεός αποφάσισε να με κάνει πήλινο και σπάω εύκολα (ούτε καν πυρίμαχο δε με φρόντισε να γίνω!)
Όλα αυτά δεν ακυρώνουν, βέβαια, την αγωνιστική προοπτική και την προσπάθεια κυριαρχίας σε ό,τι αρνητικές δυνάμεις προβάλλουν. Πάνω τους, λοιπόν!
Στέλνω λίγη δροσούλα για τις επόμενες καυτές μέρες.
Ναι βρε Διονύση έχεις απόλυτο δίκαιο για τα τεράστια θέματα που βάζω… αλλά αυτό κάνω τώρα και 9 χρόνια και οκτώ μέρες και δεν με βλέπω να το αλλάζω!!! 😉
Αν δούμε το παραπάνω θέμα σαν ένα σπόρο που «πέφτει» κάποια στιγμή και αφήνει την ελευθερία στον καθένα να τον φροντίσει όπως αισθάνεται, χωρίς να ξεχνάμε πως είμαστε οι «κηπουροί» του εαυτού μας, «Δάσκαλοι και μαθητές του εαυτού μας» και πως κανείς δεν μπορεί να κάνει τη δουλειά για μας!!! 😛
Γράφεις:
…»ξέρω πως ο δεοντολογικός λόγος καταλήγει περίπου να είναι ευχετήρια κάρτα, καθώς χρειάζεται να βάζουμε κάθε φοράμε τεράστια ψυχικά θέματα, τα οποία πολλές φορές αντιστέκονται σ’ αυτά τα λόγια και σ’ αυτές τις προθέσεις».
Πριν κάτι μήνες, σε κάποιο σχόλιο σου… κάπου, στάθηκα, γιατί διάβασα τι έλεγες για τις ευχές που τόσο εύκολα δίνουμε και είχες τις αμφιβολίες σου, πως για να «πιάσουν» πρέπει να βάλουμε το χεράκι μας… αυτό το «συν Αθηνά και χείρα κίνει» πόσο σωστό και σοφό είναι! 😉
Θεωρώ εξαιρετικά σοβαρό να έχει κανείς επίγνωση ότι στα προβλήματα μας, αντιδρά το εγώ μας που είναι διαμορφωμένο απ’ το πώς μεγαλώσαμε κλπ… και η πραγματική δράση που φέρνει ελευθερία, θέλει κόπο και πόνο…
Στέλνω Αφιλιά και σταματώ τη φλυαρία γιατί πολύ σωστά μέσα από ένα σχόλιο δεν θα λύσουμε το θέμα «πρόβλημα» και πάω να δροσιστώ με λίγο καρπουζάκι! 🙂
Κάποιοι αντιμετωπίζουν τα προβλήματα… χορεύοντας: https://www.youtube.com/watch?v=ZRGCeM1enhw
😉
Ή με αγάπη ή και με τα δυο, ειδικά όταν «τα» χορεύεις μες το νερό ή κάτω απ΄τη βροχή! 😛
ΑΦιλιά καφτά απ΄το βουνό μου… γιατί φέτος δεν έχει Σκιάθο! 🙂
παλι δεν μπορω να σχολιασω..σνιφφφφ
😛 !
Καλά δεν παιζω η WordPress μου κανει κολπα δυο σχολια σου εγραψα και τις δυο φορες μου εγραφε.. οτι δεν αποθυκευεται… εκανα αντιγαφεί και επικολυση ξανα το ιδιο .. φιλεναδα σου εστηλα μεηλ για να σε ενημερωσω.. και στο τελος λεω ας ξαναπερασω .. να κανω μια ακομη δοκιμή.. και Ω!!του θαυματος ..ο επιμενων νικα..χα..χα..εκανα δοκιμη πρωτα .. βλεπε επανω..χι.χι
Και τωρα που τα καταφερα..ας μπουμε το μαθημα..χμ..στο θεμα ηθελα να πω..λεει ο Κρισναμουρτι
«Το σημαντικό δεν είναι απλώς να βρεις μια λύση σε κάποιο πρόβλημα- είτε είναι οικονομικό ή άλλου είδους, είτε είναι ατομικό ή συλλογικό-, αλλά να κατανοήσεις εκείνο που δημιούργησε το πρόβλημα και το να κατανοήσει κανείς το δημιουργό του προβλήματος είναι πολύ πιο δύσκολο, χρειάζεται μεγαλύτερη επίγνωση, μεγαλύτερη προσοχή από το να μελετάς απλώς το πρόβλημα». Κρισναμούρτι.
Και ποιος θα διαφωνούσε μαζι του Στεφανια μου; ..αλλά αυτό το αλλά ειναι που δεν εχουμε αρκετή επίγνωση για να κατανούμε τα οποια προβληματα.. να βρισκουμε την πηγη απο όπου δημιουγηθηκαν και να προσπαθουμε να τα λύσουμε.. !!! οταν φτασουμε σ αυτό το σημείο τότε θα είμαστε εκτος απο σοφοτεροι και ευτυχισμενοι με τον εαυτό μας..!!! παλι πολύ διαβασμα θα κανω..χα..χα.!!!!
Πάντως ότι μαθαινει κανείς καλό ειναι φιλεναδα..!!! 😀
Να περνας ομορφα στο δροσερό βουνο σου ..εδώ σημερα η ζέστη χτυπησε κόκκινο.. ακομα και διπλα στην θαλασσα…!!! θα τα πουμε φιλακιααααααα!!! ❤
Μα τι καλά Ρούλα μου, που επιμένοντας= δράση, έλυσες το πρόβλημα σου, γιατί πρόβλημα είναι το να μη μπορεί κανείς ν΄ αφήσει σχόλιο! 😉
Έτσι ακριβώς λύνονται όλα μας τα προβλήματα, ας το δούμε έτσι απλά για να μπορέσουμε στη συνέχεια να κατανοήσουμε αυτόν, δλδ τον εαυτούλη μας, που ή νομίζει πως δεν μπορεί ή βαριέται ή αδιαφορεί ή βρίσκει του κόσμου τις δικαιολογίες για να μη δώσει λύση σε οποιοδήποτε πρόβλημα του παρουσιάζεται! 😛
Διάβασες στο λινκ, «λύση» την ιστορία του ποντικού που έπεσε στη κρέμα και γυρίζοντας γύρω γύρω=δράση έκανε τη κρέμα βούτυρο και έτσι κατάφερε να βγει απ΄τη γαβάθα; 😉
Κανείς δεν μας λέει να ψάξουμε τη πηγή των προβλημάτων μας, μας λένε να μάθουμε πώς λειτουργεί το εγώ, αυτό το αεικίνητο και πονηρό πλασματάκι μες το κεφάλι μας! 😛
ΑΦιλιά αεράτα και αισθητά πιο δροσερά σήμερα! 🙂
Αυτον τον ποντικο διαβασα και είπα αν δεν μπορω να αφησω εδω σχόλιο υπαρχει και αλλο μονοπατι ..το μεηλ..χι..χι. ομως και να μην τα παραταμε είναι στον χαρακτηρα μας νομιζω…παντως χαρηκα που τα καταφερα φιλεναδα… 😀 φιλακια δροσερα σημερα απο εδώ…!! ❤
😛 !
Προβλήματα σπιτικά του κουταλιού. Τα κλείνουμε σε βαζάκια και αποφεύγουμε να τα δοκιμάσουμε. :-)).
Και επειδή Πουπερμίνα μου, όλοι φυλάμε άδεια βαζάκια στο σπίτι, λες πως ήρθε η ώρα να τα γεμίσουμε, δεν ξεχνάμε όμως να βάλουμε και μια ετικέτα, με «πρόβλημα με την μέση μου», «πρόβλημα με το ροχαλητό του συζύγου» ,»πρόβλημα με την TV που δεν κλείνει», «πρόβλημα με τη ζέστη και τα κουνούπια» και πάει λέγοντας, έτσι όταν θέλουμε να κεράσουμε, φίλους, γιατρούς και ψυχολόγους, να θυμόμαστε τι τους δίνουμε! 😛
Πολλά πολλά γλυκά ΑΦιλιά σε κερνάω απ΄αυτά που δεν είναι σε βαζάκι! 🙂
Η Ζωή είναι Αγώνας «εντός και εκτός των τειχών»!
Κι όσο κοινότυπο κι αν ακούγεται ισχύει!
Όταν ο αγώνας είναι κοινός Ευρυτάνα μου, αυτό δεν είναι κοινότυπο, είναι γεγονός, φτάνει να υπάρχει δράση και όχι απλά αντίδραση! 😉
Καλή δύναμη σε όσους δεν το βάζουν κάτω! 🙂
Αχ αυτά τα σπιτικά προβλήματα ,από την μία μας βαραίνουν καί από την άλλη μπορεί και να μας καλυτερεύουν. Συνοδοιπόροι στο καλύτερο ή το χειρότερο, εμείς επιλέγουμε.
Η κατανόηση του εγώ είναι ο υπέρτατος αγώνας της ζωής, αλλιώς ποιός ο λόγος να υπάρχουμε;
Φιλί καρδιακό
Έτσι ακριβώς Βασιλική μου, τα σπιτικά μας προβλήματα, μας αναγκάζουν πολλές φορές ακόμα και βίαια να κατανοήσουμε αυτό το πανούργο εγώ γιατί φαίνεται πως μόνο έτσι μαθαίνει κανείς να ζει και όχι απλά να επιβιώνει! 😉
ΑΦιλιά πάντα καρδιάς! 🙂
ΥΓ:Πώς πάει ή πήγε το «κινητό» σου πρόβλημα, ελπίζω να λύθηκε ικανοποιητικά! 😛
Πολύ τσαχπίνικος ο τίτλος. Και αληθινός. Μου θύμησε την γνωστή λύση: οι δυσάρεστοι άνθρωποι έχουν ένα πρόβλημα για κάθε λύση – ή κάπως έτσι! Ας θυμόμαστε να είμαστε οι φέροντες λύση λοιπόν, ελπίδα, καλή διάθεση, χαμόγελο και αισιοδοξία.
Μάλλον τσαχπίνικη η προσπάθεια να μεταφράσω το homemade σε «σπιτικό» που και έτσι είναι! 😛
Εσύ αποκαλείς δυσάρεστους αυτούς που έχουν ένα πρόβλημα για κάθε λύση, η ίδια θα τους χαρακτήριζα προβληματικούς! 😉
Πολλά πολλά καλοκαιρινά ΑΦιλιά και με άλλα τόσα χαμόγελα κατανόησης! 🙂
Πήγα από δω εκεί και πάλι εδώ και πάλι εκεί. Τα διάβασα όλα και και είδα και τις φωτογραφίες (πανέμορφες) όμως δεν κατάλαβα ακριβώς που είναι το πρόβλημα χαχαχαχα
Γρίφος, αν δεις το πρόβλημα ως γρίφο τότε αποκτά μια άλλη δύναμη, έξω από το εγώ ή το εσύ ή το εμείς αυτοί και εκείνοι… αποκτά μια ψυχαγωγία … λέω τώρα εγώ η ξανθιά χαχαχαχα
Φιλί 🙂
Φυσικά Μάνια μου, (λέω τώρα!) αν δεις το όποιο σου πρόβλημα ως «ψυχα-γωγία», δηλαδή, ως αυτό που «άγει» την ψυχή, σίγουρα η λύση θα σε πάει πολύ βαθιά… 😉
(χαχαχαχα!) 😀
Η λύση, σαν να είμαστε εμείς… ε; τι λες; 😛
Πολλά πολλά ΑΑΑΦιλιά πολύ γλυκά! 🙂