Μια φορά και ένα καιρό λέει ο μύθος, ήτανε ένας σουλτάνος καλός και δίκαιος και είχε έναν βεζίρη που ήτανε και αυτός καλός και ήταν αστρολόγος.
Μια μέρα ο βεζίρης λέγει του σουλτάνου πως είδε κάποια σημάδια στον ουρανό, πως θα βρέξει στον κόσμο ένα τρελό νερό και πως όποιος το πιει αυτό το νερό, θα τρελαίνεται και πως όλοι οι άνθρωποι που ζούνε στην επικράτειά τους θα το πιούνε και θα χάσουνε τα λογικά τους και δεν θα νιώθουνε πια τίποτα μήτε τι είναι σωστό και τι ψεύτικο, μήτε τι είναι καλό και τι είναι κακό, μήτε τι είναι νόστιμο και τι είναι άνοστο, μήτε τι είναι δίκιο και τι είναι άδικο.
.
.
Σαν τ΄άκουσε αυτά τα λόγια ο σουλτάνος, γυρίζει και λέγει στο βεζίρη:
–Αφού θα τρελαθεί όλος ο κόσμος, πρέπει να κοιτάξουμε να μην τρελαθούμε κι εμείς, γιατί αλλιώς πώς θα τους κρίνουμε με δικαιοσύνη;
Τότε, του λέγει ο βεζίρης πως ο λόγος του, είναι σωστός και πως θα ΄πρεπε να προστάξει να μαζέψουνε από το καλό νερό που πίνανε και να το φυλάξουνε μέσα στις στέρνες, για να μην πίνουνε από το χαλασμένο και κρίνουνε παλαβά κι άδικα, μα δίκια όπως έχουνε χρέος.
Έτσι κι έγινε.
.
.
Σε λίγον καιρό έβρεξε στ΄αλήθεια και το νερό ήτανε νερό τρελό και τρελαθήκανε όλοι οι άνθρωποι και δεν γνωρίζανε οι καημένοι τι τους γίνεται κι είχανε το ψεύτικο για αληθινό, το κακό για καλό, το άδικο για δίκιο.
Μα ο σουλτάνος κι ο βεζίρης πίνανε από το καλό νερό που είχανε φυλαγμένο και δεν τρελαθήκανε, αλλά κρίνανε τον κόσμο με δικαιοσύνη.
Μα ο κόσμος τα΄βλεπε ανάποδα και δεν ήταν ευχαριστημένος από την κρίση του σουλτάνου και του βεζίρη και φωνάζανε πως τους αδικούνε και κοντεύανε να σηκώσουν επανάσταση.
.
.
Μετά καιρό, σαν είδανε κι αποείδανε ο σουλτάνος κι ο βεζίρης χάσανε το κουράγιο τους και λέγει ο σουλτάνος στο βεζίρη:
–Τούτοι οι φουκαράδες αληθινά χάσανε τα φρένα τους και τα βλέπουνε όλα ανάποδα κι όπως πάμε μπορεί και να μας σκοτώσουνε, επειδή θέλουμε να τους κρίνουμε με δικαιοσύνη για να ευτυχήσουνε. Το λοιπόν, αφέντη μου, άιντε να χύσουμε το καλό νερό από τις στέρνες και να πιάσουμε να πίνουμε κι εμείς από το τρελό νερό, για να γίνουμε σαν κι αυτούς και τότε θα μας καταλαβαίνουνε και θα μας αγαπάνε.
Έτσι κι έγινε.
Ήπιανε κι αυτοί από το παλαβό νερό και τρελαθήκανε και κρίνανε τρελά και άδικα κι ο κόσμος απόμενε ευχαριστημένος και πολυχρονίζανε τον σουλτάνο.
.
Η ιστορία από ΕΔΩ.
.
Η ιστορία είναι φανταστική και κάθε ομοιότητα με την πραγματικότητα είναι πλάνη!
.
Η φαντασία δόθηκε στον άνθρωπο για να τον αποζημιώσει γι’ αυτό που δεν είναι.
Το χιούμορ δόθηκε για να τον αποζημιώσει γι’ αυτό που είναι.
Φραγκίσκος Βάκων (1561-1626)
Άγγλος φιλόσοφος
.
«Δεν ξέρεις καημένε τη λαϊκή ψυχή.
Οι λαοί πιστεύουν πιότερο τ’ αυτιά τους,
παρά τα μάτια τους.
Πιότερο το μύθο παρά τα γεγονότα.
Πιότερο τη φαντασία τους από την κρίση τους…»
Κώστας Βάρναλης
.
.
.
Άιναφετς 
Σοφότατος ο μύθος!! Να λοιπόν γιατί μας κυβερνούν οι όμοιοί μας!!
Υπέροχη ανάρτηση όπως πάντα..
Καλημέρα Στεφανία μου
Μαγεύομαι κάθε φορά που σε διαβάζω…(για γράψε για μαγεμένους κανένα μύθο, ναι;)
Φιλάκια πολλά πολλά
Οι μαγεμένοι, Άννα μου, ζουν σε άλλο κόσμο, σε άλλη διάσταση και κανένα τρελό νερό δεν τους «πιάνει»!!! 😛
Οι μαγεμένοι είναι σοφοί γιατί έχουν επίγνωση! 😉
ΑΦιλιά μαγικά, μια και τα δικαιούσαι ως πρώτη σχολιάζουσα (Ω! η καθαρεύουσα!) 🙂
Η ιστορία αυτή υπάρχει με παραλλαγή μέσα στην ταινία Σέρπικο με τον Αλ Πατσίνο.
Ξεχάστηκε ο κόσμος στο ανάποδο…
Όμορφη ιστορία.
Καλημέρες
Χμ! nefelor, αυτή η «όμορφη» ιστορία σαν να ταιριάζει σε όλες τις κυβερνήσεις! 😉
Καλή μέρα μας με πολλά πολλά ΑΦιλιά! 🙂
«Όμοιος ομοίω αεί πελάζει…»
Πολύ επίκαιρη αλλά και διαχρονική η ιστορία αυτή Μαγισσούλα αφού άνθρωπος από τη φύση του τείνει να προσεγγίζει ανθρώπους που του μοιάζουν!!
Καλή συνέχεια σε ότι κάνεις και πολλά φιλάκια!!!
Ακριβώς επειδή, «Όμοιος ομοίω αεί πελάζει…» όσοι εκπέμπουν καλοσύνη, επίγνωση και αγάπη, ελκύουν όμοιους τους και μόνο έτσι, αλλάζει η ανθρωπότητα! 😉
Ο Κρισναμούρτι, κάπου λέει:
«Τώρα: όταν συνειδητοποιώ ότι η συνείδηση μου είναι η συνείδηση όλης της ανθρωπότητας και ότι η συνείδηση της ανθρωπότητας είμαι εγώ, οποιαδήποτε αλλαγή κι αν γίνει μέσα μου θα επηρεάσει το σύνολο της ανθρώπινης συνείδησης»…
ΑΦιλιά καρδιάς Έφη μου και καλή μας δύναμη! 🙂
Λέει ακόμα :
Η ζωή είναι πολύ πλούσια, έχει τόσους πολλούς θησαυρούς κι εμείς την πλησιάζουμε με άδειες καρδιές· δεν ξέρουμε πώς να γεμίσουμε τις καρδιές μας με την αφθονία της ζωής. Ενώ είμαστε φτωχοί μέσα μας, όταν μας προσφέρονται τα πλούτη της τ’ αρνιόμαστε. Πάμε στο πηγάδι για νερό κρατώντας δαχτυλήθρα κι έτσι η ζωή καταντάει μια κακόγουστη υπόθεση, ασήμαντη και μικρή.
Φιλάκια πολλά πολλά και αγαπησιάρικα!!!!
‘Αλλο ένα δυνατό απόσπασμα του Κρισναμούρτι… αλλά καλό είναι να μην αυτοαστιγονόμαστε και να αναγνωρίζουμε τα πλούτη που ενίοτε δεχόμαστε απ΄τη ζωή, όπως την επίγνωση! 😛
Ευχαριστώ Έφη μου… ΑΦιλιά καλόγουστα! 🙂
Αν ήταν σοφός ο σουλτάνος θα ήξερε από την αρχή πού θα κατέληγε η ιστορία… 😦
Ακόμα και οι σοφοί, δοκιμάζονται Dodoula μου, αν σκεφτείς με πόσα «τρελά νερά» έχουν να παλέψουν… και συνήθως οι σοφοί, δεν ασχολούνται με την πολιτική, (εξαίρεση ο Γκάντι!) αφήνουν αυτή τη δουλειά σ’ αυτούς που νομίζουν πως τα ξέρουν και τα μπορούν όλα!!! 😛
Πολλά πολλά τα ΑΦιλιά και τα κουράγια μας! 🙂
Απίστευτη σοφία πραγματικά στο παραμύθι. Και αλληγορικά στοιχεία που κουμπώνουν άνετα στην σημερινή μας πραγματικότητα.
Με λίγα λόγια, αν είναι τρελαμένη μια πλειοψηφία, μια κοινωνία, «οφείλουμε» να ακολουθήσουμε για να μην μας αποκαλέσουν …αιρετικούς.
Αλήθεια Στεφανία, πόσες τέτοιες «πλειοψηφίες» πήραν τραγικές αποφάσεις και πήραν στο λαιμό τους πράγματα ; που να πρωτοαναφερθούμε ε ;
Στην Δίκη του Χριστού ; στην Ιερά Εξέταση ; που ; στον «Εχθρό του λαού» του Ίψεν ;
Άπειρα τα παραδείγματα.
Ακόμα ένα όμορφο δόσιμό σου σήμερα καλή μου φίλη.
Με πολλές καλησπέρες στην καρδιά σου.
Περιέχει όντος πολύ σοφία το παραμύθι Γιάννη μου, πόσοι όμως από μας είμαστε ικανοί να μην ακολουθούμε το ρεύμα και σαν τις πέστροφες να πηγαίνουμε αντίθετα… αλλά προσεχτικά και με επίγνωση χωρίς να προκαλούμε το σύνολο; 😉
Τα παραδείγματα που έδωσες είναι εξαιρετικά, αλλά είναι ακραία, εδώ έχουμε μια χώρα που αιώνες τώρα την ποτίζουν «τρελό νερό» και δεν κατάφερε να σταθεί στα πόδια της…
Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι ατομικά ή σε μικρές ομάδες, να προσέχουμε με πιο νερό «ξεδιψάμε»! 😛
ΑΦιλιά πάντα καρδιάς, φίλε μου! 🙂
Γι’ αυτό μοίραζαν το νερό του Καματερού πριν χρόνια χαχα.(άσχετο)
Ο μύθος είναι σοφός και πρέπει αρχίσουμε τις αναλύσεις του νερού γιατί από αλλού το περιμέναμε κι απ’ αλλού μας ήρθε. Εμείς νομίζαμε πως μας ψεκάζουν αλλά όοοχι, δεν είναι αυτό. Μας ποτίζουν.
Και δες τί απασχολούσε τον κόσμο τότε και τί τον απασχολεί τώρα. Οι ίδιοι προβληματισμοί επί της ουσίας.
«Το χιούμορ δόθηκε για να τον αποζημιώσει γι’ αυτό που είναι.» Μου αρέσει ιδιαίτερα αυτή η ρήση.Το χιούμορ που μας αποζημιώνει γι’ αυτό που ήμαστε, το λέμε και αυτοσαρκασμό, έτσι δεν είναι; Μας δίδαξες και σήμερα!
Καλό απόγευμα Στεφανία μου, μιλ μερσί.
Πολλά φιλιά
Το «τρελό νερό» Μαρία Γ μου, πέταξε την απάντηση στο σχόλιο σου κάτω απ΄της άλλης Μαρίας της Κ… ! 😉
Λες να ισχύει ο σύγχρονος όρος: «Ψεκασμένοι»;
Και είναι τελικά η «πεποίθηση» ο εχθρός της «αλήθειας»;
Mέσα απ’ την διδακτική αυτή ιστορία, συνειδητοποιούμε πόσο εύκολα διαστρεβλώνονται όλα και προσαρμόζονται στη μυωπική οπτική της μάζας.
Φιλιά πολλά Στεφανία μου κι ευχαριστούμε για το κέρασμα του «καλού νερού»…
Και έρχεται εδώ η «διά-κριση» Μαρία Κ. μου, να φωτίσει τι θεωρεί ο καθένας μας, Αλήθεια!
Μου αρέσει να λέω για την Αλήθεια, (χαριτολογώντας!) πως είναι μία, γιατί αν ήταν πολλές, απλά δεν θα ήταν Αλήθεια! 😉
Υπάρχουν όμως πολλές πραγματικότητες γιατί ο καθένας μας, έχει τη δική του «πραγματικότητα»!
Όσο για τις «πεποιθήσεις» μας, αυτές μας διαμορφώνουν από την μικρή μας ηλικία έτσι που να μην μπορούμε να διακρίνουμε τι είναι ψέμα, τι αληθινό και τι πραγματικό και να πίνουμε ότι νερό μας δίνουν…αλλά δεν ξεδιψάμε, έτσι δεν είναι!!! 😛
ΑΦιλιά πολλά πολλά και στην υγειά μας, με «καλό νερό»! 🙂
Αχ! Ναι, Μαρία Γ. μου, θυμάμαι τον χαμό που γινόταν τότε με το νερό του Καματερού, στη συνέχεια με τον αεροψεκασμό, όπου πολλοί είχαν και φωτό και αναλύσεις του ψεκασμού και ακόμα πιστεύουν ότι μας ψεκάζουν και η ίδια πιστεύω ότι αυτοψεκαζόμαστε βασικά με φαντασιώσεις και με fake niews! 😛
Το σοβαρό όμως είναι το νερό της βρύσης που περιέχει χλώριο, η πολιτεία κάνει τα στραβά μάτια, οι επιστήμονες δεν τολμούν να διαμαρτυρηθούν και εμείς πως δεν ξέρουμε!!! 😉
Πόσο, μα πόσο σημαντικό, είναι να μπορεί κανείς να αυτοσαρκαστεί… είναι ο σοφότερος τρόπος να μην ταυτίζεται με ότι του συμβαίνει… άσε που κάνει καλό και στην υγεία μας! 😉
ΑΦιλιά γλυκά και να έχουμε ένα χαλαρό απόγευμα! 🙂
Επίκαιρη όσο ποτέ η ιστορία σου Στεφανία μου.
Αφού μας ψεκάζουν που λένε, ας μας ποτίσουν κιόλας.
Μου αρέσουν πολύ αυτά που γράφεις, τα απολαμβάνω.
Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά
«Όλα» τα δοκιμάζουν Ρένα μου, σημασία όμως έχει, τι νερό «πίνουμε» και με τι νερό ξεδιψάμε!!! 😛
Λένε, πως αυτές οι βροχές που κουβαλούν σκόνη από την Αφρική, δεν είναι και τόσο καθαρές για τη Γη μας… τα φυτά και τα ζώα σίγουρα επιβαρύνονται… δεν βγάζει κανείς άκρη αν το ψάξει σε βάθος, γι αυτό μόνο το χιούμορ μας σώζει!!! 😉
Καλό μας βραδάκι με πολλά πολλά ΑΦιλιά! 🙂
Ο χείμαρρος του τρελού νερού, Ξωτικούλη μου, έστειλε την απάντηση μου, κάτω απ΄το Μαρινάκι! 😉
Λίγο αμφιβάλλω Μαγισσούλα μου για το χάπυ εντ της ιστορίας 😉
Δεν αμφιβάλλω όμως καθόλου για τα λόγια του Βάρναλη …
Πάντα μας βάζεις σε σκέψεις και πολύ το απολαμβάνω .
Ζεστά φιλιά πολλάαααααααααα
Οι απαντήσεις στα σχόλια Ξωτικούλι μου, είναι πάνω κάτω, πάει μας τρέλανε το νεράκι! 😛
Χριστέ μου, πίνουμε όλοι τρελό νερό!
Αχ μαγισσούλα μου, για φανταστική ιστορία, τόσο κοντά σε αυτό που ζούμε!
Καλό μας ξημέρωμα 🙂
Όχι καλέ, Μαρινάκι μου, δεν πίνουν τρελό νερό όσοι είναι προσεχτικοί και δεν χάβουν ότι τους λέει η πολιτεία! 😛
Τι την έχουμε τη διάκριση και την επίγνωση; 😉
ΑΦιλιά τρυφερά και καλό ξημέρωμα να έχουμε! 🙂
Ποιος μίλησε για το χάπυ έντ Ξωτικούλη μου; 😉
Το εντ το βλέπουμε καθημερινά σε όλο το πλανήτη και την λύση μόνο ατομικά μπορούμε να την επιχειρήσουμε πάντα στο μέτρο των δυνατοτήτων μας…
Ο Βάρναλης, καλά τα έλεγε, εμείς τι κάνουμε, τουλάχιστο να μην εθελοτυφλούμε! 😛
Ζεστά ΑΦιλιά λοιπόν με απολαυστικές σκέψεις!!! 🙂
αχα μέχρι εδώ ακούστηκε η κραυγή της Μαρίνας »θεέ μου πίνουμε όλοι τρελλό νερό»
συμφωνώ και επαυξάνω!!!
τι να μας πεις! από παλιά αυτά είναι τα δεδομένα μας δυστυχώς 🙂
αλοίμονο σε όσους περιμένουν άσπρες μέρες, μόνο τρελλές λέμε
Τρελλά φιλιά Μαγισσούλα μου, καλό βράδυ
Όχι, Στέλλα μου, παρακαλώ μη τρελαθούμε όλοι γιατί πολλοί είναι αυτοί που δεν πίνουν «τρελό νερό» γιατί ανήκουν στην κατηγορία, «Δεν παίζω το παιχνίδι σας»! 😛
Στην παραπάνω ιστορία αν η «ηγεσία» είχε παραμείνει υγιής και όχι φοβισμένη, οι υπόλοιποι με τον καιρό θα «γιατρευόντουσαν», εδώ νερό του Τσερνομπίλ ήπιαμε και ακόμα να τρελαθούμε… εντελώς! 😉
Μόνο τρελά ΑΦιλιά να παίρνουμε και να δίνουμε! 🙂
Αυτό το…. «Η ιστορία είναι φανταστική και κάθε ομοιότητα με την πραγματικότητα είναι πλάνη!»…. πόση αλήθεια κρύβει!!!
Το χιούμορ, ο αυτοσαρκασμός Μαριέλα μου, είναι το αντίδοτο του «τρελού νερού» και όσοι διαθέτουν από δαύτο, δεν θα πάθουν τίποτα! 😉
Πολλά πολλά αγνά, καθαρά και θεραπευτικά ΑΦιλιά σου στέλνω με την βροχούλα! 🙂
Καλημέρα στους ξεδιψασμένους. λέω γρήγορα γρήγορα το σχόλιό μου και πάω να πιω το νεράκι μου, γιατί κοντεύω να πεθάνω από ρεαλισμό..
Μου θύμισες το παλιό ανέκδοτο με τους τρελούς που νόμιζαν ότι είναι κότες. Όταν μετά από μέρες ένιωσαν ότι θεραπεύτηκαν και ζήτησαν από το γιατρό να τους αφήσει να ξαναμπούν στην κοινωνία, ο γιατρός τους ρώτησε αν πραγματικά το έχουν ξεπεράσει, αν πιστεύουν και πάλι ότι είναι άνθρωποι.Ναι, το πιστεύουμε, του είπαν, όμως μας απασχολεί κάτι. -Τι; – Εμείς, γιατρέ, το ξέρουμε, οι άλλοι όμως;
Γενικεύοντας πάλι το συμβολισμό, τι κάνουμε σε μια κοινωνία που προβάλλει φοβερά πράγματα με τη δύναμη της κυρίαρχης κουλτούρας και τα προβάλλει προτάσσοντάς τα ως φυσιολογικά, επιθυμητά, «κανονικά»; Πόσο τρελός είναι αυτός που έγραψε στον τοίχο, παραλλάσσοντας το παλιό με το Αιγαίο και τα ψάρια, ότι η Μακεδονία ανήκει στα δέντρα της; (Είναι δεν είναι, πολύ μέλλον δε βλέπω να έχει..)
Δροσιστήκαμε, Άιναφετς. Τη δροσιά του να’ χεις!
Ξεδιψασμένοι, λες Διονύση, χμ! ξεδιψάει ποτέ κανείς; 😉
Προσπαθώντας ν΄ ανακουφίσει τη δίψα του, ο άνθρωπος χάνει την διά-κριση και πίνει ότι του προσφέρουν, ξεχνά όμως τα φίλτρα, χαχαχαχα! 😛
Να μιλήσουμε λοιπόν για φίλτρα και όχι μόνο γι αυτά του εμπορίου, αλλά τα φίλτρα που έχει μέσα του ο καθένας μας, ξεκινώντας με το «γνώθι σαυτόν» (το όποιο!), συνεχίζοντας με την επίγνωση (την όποια!) την κατανόηση, την πληροφόρηση, το χιούμορ… για να καταλήξει σ’ αυτό που λέγεται αγάπη του εαυτού μας! 😉
Ο πλανήτης ανήκει σε όλους μας και όποιος το αγνοεί (αχ! η άγνοια) θα τρελαίνεται ακόμα και με το νερό της βρύσης, α μα πια! 😀
ΑΦιλιά χαμογελαστά και σίγουρα δροσερά μια και η λασποβροχή δεν λέει να σταματήσει! 🙂
Καλημέρα Στεφανία μου..» Ο μύθος αλληγορικός σαν όποιος μύθος. Κρύβει σοφία και έχει και δίδαγμα..Θα τον απαντήσω, όπως τον εννόησα, με ένα απόσπασμα από τα κρυφά ποιήματα του Γ. Σεφέρη, που μούρθε στον νου:Από το θερινό ηλιοστάσι, Θ’
«Μιλούσες για πράγματα που δεν τα ‘βλεπαν κι αυτοί γελούσαν. Όμως να λάμνεις στο σκοτεινό ποταμό πάνω νερά· να πηγαίνεις στον αγνοημένο δρόμο στα τυφλά, πεισματάρης και να γυρεύεις λόγια ριζωμένα σαν το πολύροζο λιόδεντρο— άφησε κι ας γελούν. Και να ποθείς να κατοικήσει κι ο άλλος κόσμος στη σημερινή πνιγερή μοναξιά στ’ αφανισμένο τούτο παρόν— άφησέ τους. Ο θαλασσινός άνεμος κι η δροσιά της αυγής υπάρχουν χωρίς να το ζητήσει κανένας»
Υ.Γ «πάνω νερά=. ανεβαίνοντας το ρεύμα
Φιλιά!!
Ευχαριστώ πολύ Βεατρίκη μου, για την ποιητική σκοπιά αυτού του διδάγματος, ο Σεφέρης είναι απ΄τους αγαπημένους μου ποιητές! 😉
Στο «άφησε τους» θα βρει ο καθένας μόνος του, τη λύση στο εδώ και τώρα του…
Ακολουθούμε το ρεύμα, με επίγνωση.
» Ο θαλασσινός άνεμος κι η δροσιά της αυγής υπάρχουν χωρίς να το ζητήσει κανένας».
ΑΦιλιά πάντα καρδιάς! 🙂
Πόσο μα πόσο λατρεύω τις παραβολές!
Το μήνυμα περνάει καλύτερα έτσι στο ασυνείδητο!
Πολλά φιλιά μαγισσούλα μου!
♥
Είμαι συλλέκτης διδακτικών παραβολών και μύθων Αριστέα μου και διαπιστώνω με χαρά πως είναι μια αστείρευτη πηγή συμβολισμών που γίνονται εύκολα και ευχάριστα κατανοητοί απ΄όλους μας! 😉
ΑΦιλιά πάντα καρδιάς και χαράς! 🙂
Ωραίος ο μύθος, αλλά και πολύ σωστά τα είχε πει ο Βάρναλης!
Πάντως ξέρω μια κωμόπολη στη Λέσβο, που έχει τρελό νερό! Τα Πάμφιλα.
Το βεβαιώνουν τόσο οι ντόπιοι, όσο και οι κάτοικοι όλου του νησιού!
Εννοείται ότι έχω πιει τεράστιες ποσότητες από το Παμφλιώτικο νερό, μιας και ήταν ο πατέρας μου από τη Μυτιλήνη και επισκεπτόμασταν πολύ συχνά τα Πάμφιλα, γιατί ζούσε μια ξαδέρφη του εκεί!
Καλημέρα μαγισσούλα μου! 🌺
Αααααααααααα! Τι υπονοείς Αρτίστα μου, πως επειδή έχεις πιει Παμφλιώτικο νερό, αυτό κυκλοφορεί ακόμα στις φλέβες σου και όπως λέει και ο Βάρναλης:
«Πιστεύεις πιότερο τ’ αυτιά σου, παρά τα μάτια σου.
Πιότερο το μύθο παρά τα γεγονότα.
Πιότερο τη φαντασία σου από την κρίση σου;»
Χμ! αν το πιστεύεις μπορεί και να ευσταθεί… χαχαχα! 😛
Πάντως προσωπικά δεν έχω «διαγνώσει» σε σένα μεγαλύτερη τρέλα απ΄αυτή που κυκλοφορεί στα εδώ μας σχόλια!!! 😀
ΑΦιλιά τρελά γιατί είναι τα μόνα που ξεδιψούν! 🙂
Πόσο μα πόσο αγαπώ διδακτικές ιστορίες!! γιατί κάνουν τις σκέψεις την μια μετά την άλλη ,να τρέχουν σαν νερό..
…και ο προβληματισμός αναμενόμενος- και τί να πω και τί να αφήσω-τοσο πολύ το νόημα!
Ας πιω ένα δροσερό νεράκι (από το άλλο το καλό 🙂 ) στην υγειά σου Μαγισσούλα μας και σε όλη την παρέα, που δώσατε με κείμενο και σχολιασμούς τροφή για σκέψη ΚΑΙ σήμερα!!!
φιλιά πολλά!!!! (A) 🙂
Καλώς το καλόγουστο κορίτσι (tasty life) που ήρθε να δροσιστεί με το «καλό νερό» παρόλο που το «τρελό νερό» είναι αυτό που μας προβληματίζει και μας αναγκάζει να βουτήξουμε στο μέσα μας! 😉
Στην υγειά μας λοιπόν και καλή χώνεψη να έχουμε! 😛
ΑΦιλιά πολλά και πάντα με Α! 🙂
ΥΓ: Ποιο είναι το μικρό σου όνομα (αν θέλεις!) μια και εδώ όλοι μας «μιλάμε» με τα μικρά μας ονόματα; 😉
Ας συστηθώ με το σωστό τρόπο τότε:) είμαι η Ειρήνη & και χαίρομαι πολύ Στεφανία 🙂
Ευχαριστούμε, Ειρήνη και πάλι στην υγειά μας! 😉
Στεφανία μου ,κι ενω απαντούσα στο πολύ όμορφο σχόλιο σου στο κείμενο «αγαπάμε όπως και όσο μπορούμε».καταλάθος διέγραψα κι αυτά που απάντησα αλλά και το σχόλιο σου (με τα χάπια για τον ίλιγγο εδω και 2 μέρες,ελπίζω σε ελαφρυντικά) ..Σε περιπτωση που κάνει κόπο στο να ξαναγραφτεί, κρατάω την φράση σου » είμαι ερωτευμένη με τη ζωή»για να συμπληρώσω ότι κι εγω επίσης!!Ο έρωτας είναι η ίδια η ζωή. Περιέχει τα πάντα. Μπορείς να είσαι ερωτευμένος με τη δουλειά σου, με τους ανθρώπους γύρω σου, με το σύντροφό σου ,με τη φύση, με όλα. Έρωτας είναι στάση ζωής.:) 🙂 καλό βράδυ και φιλιά πολλά!!!
Ειρήνη μου, καλημέρα! 🙂
Πρώτα να ξέρεις πως τίποτα που έχει ειπωθεί, δεν χάνεται και όπως θα διαβάσεις και στο blog σου, πολλές φορές αυτές οι ατυχίες δεν είναι ατυχίες, αλλά ευκαιρίες για νέες σκέψεις-ανακαλύψεις! 😛
Αν δεν σου κάνει κόπο, διάβασε ένα υπέροχο ποίημα του Κρισναμούρτι, που υμνεί τον Έρωτα για τη Ζωή!
ΑΦιλιά πολλά πολλά και να έχουμε ένα ερωτευμένο Σαββατοκύριακο! 🙂
‘Αυτός που περπατάει ακέραιος μέσα στη σύγχυση
είναι ερωτευμένος με τη Ζωή’. κρατώ τη φράση ως οδηγό και ως σηματοδότη 🙂 να πω το πόσο ομόρφυνε αυτό το σχόλιο σου τον σαββατοαπογευματινό μου καφέ?? μάλλον περιττό 🙂 Καλησπέρα Στεφανία μου !!! φιλιά πολλά ! 🙂
Η Χαρά, μοιρασμένη!!! 🙂
μου αρέσουν πολλά τούτα με μύθους και θρύλους αλλων λαών κλπ
εχω ένα βιβλίο παγκόσμια μυθολογία [μου αρέσει πολλά]
Και σε μένα θα άρεσε πολλά, να είχα ένα παρόμοιο βιβλίο! 😉
Την έχει την ιστορία για το «τρελό νερό»;
ΑΦιλιά πολλά πολλά και στην όμορφη μας Κύπρο! 🙂
Ουτε ενας βασιλιας δεν μπορεσε να κανει την ανατροπη να μην πιει το τρελο νερο φιλεναδα ποσο μαλον εμεις..χα..χα.. πινουμε ότι μας δινουνε και τρωμε οτι μας ταίζουνε..:)
αλλα θα φτασει και ο καρος που θα σηκωσουμε το κεφαλι και θα πουμε Φτανει ..δεν ειναι καλο το νερο …δεν το πίνω…ομως θα το κανουμε; ή θα ακολουθησουμε (που το κανουμε) το παραδειγμα του βασιλια;.. τελικα ειμαστε ολοι προβατα;..δεν θελω να το πιστεψω..Ας κανει ο καθενας μας την ανατροπη του και ας πει το (καλο) νερο…χα..χα..και ας ειναι μονο για τον εαυτο του αν οι αλλοι δεν θελουν να το κανουν..ας πινουν το δικο τους νερό..<3
Ειχες δεν είχες μας ξεδιψασες μαγισσουλα μου φιλακια καληνυχτας.!!! :k
Η «βουτιά» της απάντησης Ρούλα μου, κάτω από την Αλεξάνδρα!!! 😀
Ααααα μαλλον αναβλύζει και ανατολικα μου το τρελλονερακι σου μαγισουλα μου! Βλεπω η φιλη μας σχολιάζει πια με πολλαπλά ονόματα 😁
Η φίλη μας, έχει βρει το καλύτερο φίλτρο, που είναι η Αγάπη!!! 😀
Πω, πω! Σε λάτρεψα πάλι με αυτή την ανάρτηση!
Μαζευόμαστε φίλοι, ψάχνουν να εντοπίσουν ποια συμμετοχή είναι δική μου και συζητάμε και περνάμε και από σένα και… ξημερωνόμαστε!
Σ αγαπώ λέμε!!! 😍
Ω! πάει να μας τρελάνει το «τρελό νερό» Αλεξάνδρα μου και τα σχόλια σας, κάνουν βουτιές… λες το blog μου, να ποτίστηκε με δαύτο; γκλουπ!!! 😛
Ναι, περνάμε υπέροχα εδώ μέσα και αυτό χάρη στα κείμενα όλων! 😉
ΑΦιλιά και καλό βραδάκι να έχουμε, με πολλά χαμόγελα! 🙂
Πολλά τα συμφέροντα και των βασιλιάδων Ρούλα μου! χαχαχα! 😉
Ευτυχώς που εμείς εδώ στην μπλογκογειτονιά μας, δεν μασάμε ή καλύτερα, δεν πίνουμε από δαύτο!
Διάβασες τι λένε όοοοοοοοοολοι οι παραπάνω, ο καθένας έχει και από ένα μαγικό φίλτρο και αν του πέσει και καμιά σταγόνα, μικρό το κακό… κάνει φτου!!! 😛
Χαίρομαι αν σας ξεδίψασα… πολλά πολλά και τα ξεδιψασμένα ΑΦιλιά μου! 🙂
Φτου ..φτου ..φιλεναδα μαλλον ξεματιασμα θελει το μπλοκακι σου ε; χα..χα.. και δεν ξερω να ξεματιαζω βρε κοριτσι μου..παντως για καλό ας ριξει ένα οποια φιλη ξερει..χα..χα.. καλο σου απογευμα.. φιλακιααα!!!
Δεν ματιάζονται οι μαγισσούλες Ρούλα μου, είναι άγραφος νόμος! 😛
ΑΦιλιά μαγικά (βεβαίως- βεβαίως) ! 🙂
Ααααα αυτο το ξεχασα…χα..χα..τι καλα που μου το θυμησες!!! εκανες παλι τα μαγικα σου..!!! 🙂 😀
Να φροντίσεις εσύ Ρούλα μου, να μη σε ματιάσουν… μιλούσαμε με την Τζιντζερούλα για σένα σήμερα το απόγευμα! χαχαχα!!! φτου, φτου φτουυυυυυυυυυυ! 😛
Ουπς, σας τσακωσα! Κατι για μενα λετε αγαπες μου!
Πολλά καλά λέγαμε γι αυτό μάλλον θα φτερνιζόσουν! 😛
Άντε να το πιούμε το τρελό νερό, να συνέλθουμε! Νερό αλκοολούχο…
Έχετε και στην Σουηδία από δαύτο; 😉
Κάτι άκουσα πως τα τελευταία χρόνια, είναι και εκεί της «μόδας»!
Πάντως Σαμπάνια θα πιούμε στην Ελλάδα και να είναι γαλλική παρακαλώ! 😛
ΑΦιλιά και με το καλό οι προετοιμασίες! 🙂
Κοίτα τώρα τι …τρελλή… σκέψη μου πέρασε απ το νου, αγαπημένη μου φίλη: μην τάχατες έχουν πιεί απ το τρελλό νερό οι κυβερνώντες όλων των χωρών και τα βλέπουν ολα τοσο αλλιώτικα απο εμάς? Κι αν ειναι ετσι, τοτε γιατι μερικοί απο εμάς τους κυβερνωμενους (υπαρχει σαν λέξη?!) συμμερίζονται την ίδια άποψη με αυτούς τους «τρελλονερωμενους! Μαλλον πρέπει ν αλλάξω μαρκα εμφιαλωμένο νερο 😉 Σ’αγαπώ πολυ ΑΦιλη μου!
Το «παραμύθι», Τζιντζερούλα μου, μας «εξηγεί» πως απ΄ τον ουρανό έπεσε η «τρελή βροχή», ήταν λέει του σύμπαντος- αστρολογικό φαινόμενο, γι αυτό και ποτίστηκε όλη η Γη… τώρα, το ήπιαμε αυτό το νεράκι, όσο και προσεχτικοί και αν είμασταν… πάει!!! 😉
Τι κάνουμε ΤΩΡΑ πια με τα διάφορα «νερά» που μας ποτίζουν, είναι δουλειά του καθενός! 😛
ΑΦιλιά χαμογελαστά και επί τέλους ηλιόλουστα! 🙂
Άιναφετς, κάνεις εξαιρετική δουλειά με τις εμπνευσμένες παραβολές που επιλέγεις,
αφού λένε με σύντομο-σοφό τρόπο όσα χιλιάδες σελίδων «αναλύσεων επί αναλύσεων»!
Και όταν ο σύντομος-σοφός τρόπος, διαβάζεται και ευχάριστα, σίγουρα δεν χρειάζονται σελίδες «αναλύσεων επί αναλύσεων»! 😛
ΑΦιλιά Ευρυτάνα μου, με πολλά ευχαριστώ! 🙂
Έγραψα κάτι χθες στην νεότερη ανάρτησή σου, γιά το ευαίσθητο, προσωπικό ύφος που έχει αναπτύξει ο σκηνοθέτης σου, αλλά δεν το βλέπω. Πάλι σήμερα απορρίφθηκε το σχόλιό μου εκεί- ελπίζω να περάσει εδώ!
Το σχόλιο σου, Dodoula μου, ήταν το δεύτερο κατά σειρά που εμφανίστηκε στο νέο ποστ και μάλιστα του απάντησα σχετικά γρήγορα… αλλά μάλλον χώθηκε ανάμεσα στους διαλόγους μου με την Έφη! 😉
Τίποτα δεν απορρίπτεται εδώ, αλλά καμιά φορά λόγω φόρτου λινκ πάνε, στα προς ανάγνωση που δεν είναι αυτή η περίπτωση! 😛
ΑΦιλιά πολλά πολλά και ανεμοδαρμένα! 🙂
όλα τα είπατε χαχαχα είμαι και από άλλο κόσμο
κάτσε να φέρω λαλά
και συνεχίζω το μαραθώνιο να προλάβω να σχολιάσω και όλα ανάποδα τα λέω και όλα ανάποδα
Ν’ αρχίσω και η ίδια απ΄ τα ανάποδα για να έρθουμε στα ίσια μας! 😛
Ευχαριστώ για το λαλαλα!
ΑΦιλιά με ηλιόλουστες καλημέρες, πριν τον άγριο χιονιά! 🙂
Reblogged στις worldtraveller70.
Ευχαριστώ… και βοήθεια μας! 🙂