
The fir tree on our estate.
Just like the trees growing in the mountains, sacredness is always there.
It is part of existence.
The consequence of losing our connection with this truth can sometimes
by quite dangerous.
And when we lose this understanding, we develop a mechanical relationship with the world, within as well as without.
We develop a mechanical relationship with ourselves and also with the outer world,
the world of nature, and with humanity as a whole.
From the book
«Embracing Each Moment«
****************************
Ακριβώς όπως τα δένδρα που μεγαλώνουν στα βουνά, η ιερότητα είναι πάντα εκεί.
Είναι μέρος της ύπαρξης.
Η συνέπεια του να χάνουμε την σύνδεση μας με αυτή την αλήθεια μπορεί καμιά φορά
να είναι αρκετά επικίνδυνη.
Και όταν χάνουμε αυτή την κατανόηση, αναπτύσσουμε μια μηχανική σχέση με τον κόσμο, όπως επίσης και μέσα και έξω από μας.
Αναπτύσσουμε μια μηχανική σχέση με τους εαυτούς μας όπως επίσης και με τον έξω κόσμο, τον κόσμο της φύσης όπως επίσης και με την ανθρωπότητα σαν μια ολότητα.
Άναμ Θούμπτεν
«Αγκαλιάζοντας Κάθε Στιγμή»
.
“Inner rest is the sacred ground
on which we meet the light of enlightenment.”
Anam Thubten
No Self, No Problem
From the book, «Awakening to Our True Nature»
******************
«Η εσωτερική ανάπαυση είναι το ιερό έδαφος
όπου συναντάμε το φως της φώτισης.»
Anam Thubten
Κανένα Εγώ, Κανένα Πρόβλημα
Από το βιβλίο, «Το Ξύπνημα στην Πραγματική μας φύση.»
.

.
«Ο άνθρωπος θεωρεί ιερό ό,τι πιστεύει
όπως βλέπει όμορφο ό,τι αγαπάει.»
Έρνεστ Ρενάν, (1823-1892)
Γάλλος φιλόσοφος και ιστορικός.
****************
«Man considers sacred what he believes
as he sees beautiful what he loves.»
Ernest Renan, (1823-1892)
French philosopher and historian.
.
.
.
«Αναπτύσσουμε μια μηχανική σχέση με τους εαυτούς μας όπως επίσης και με τον έξω κόσμο»
Αυτό ακριβώς νομίζω πως έχουμε πάθει, Στεφανία μου. Καταπληκτικό και κατατοπιστικό ποστ.
Είναι η απάντηση στην εσωστρέφεια που έχουμε βυθιστεί και στην υπερμεγέθυνση που κάνουμε στα προσωπικά μας προβλήματα. Ενώ εκεί έξω «τα δέντρα μεγαλώνουν στα βουνά»…
Τους χαιρετισμούς μου Στεφανία μου!
Αφεθήκαμε να κουρδιστούμε για τα καλά Μαρία Κ. μου, αλλά ας μη τα βλέπουμε όλα γκρίζα, απ΄την στιγμή που έχουμε επίγνωση της μηχανικότητας μας, στο χέρι μας είναι να μην επιτρέψουμε να μας πάρει από κάτω, να σηκώσουμε το ανάστημα μας, σαν εκείνα τα δέντρα στα βουνά και να συνδεθούμε με την ιερότητα που υπάρχει παντού γύρω μας και φυσικά δεν μιλώ για την ιερότητα της εκκλησίας αλλά της Φύσης! 😉
Πολλά τα τρυφερά και χαλαρά ΑΦιλιά μου! 🙂
«Ιερότητα»
Μεγάλη σκέψη. Σοβαρό βίωμα στη ζωή μας. Οι μηχανικές σχέσεις είναι ψεύτικες, πλαστικές. Και πολλές φορές κρύβουν ιδιοτέλειες στην συμπεριφορά μας.
Κρατώ Στεφανία μου πάντα των λόγων εδώ τις συμβουλές και τις παραινέσεις όσο μπορώ. Έχουν πολλά να μας δώσουν κάθε φορά.
Να στείλω την καλησπέρα μου και την αγάπη μου καλή μου φίλη.
Καλησπέρα Γιάννη μου! 🙂
Ιδιοτέλεια, ενδιαφέρον θέμα εγείρεις που θέλει πολύ «σκάψιμο» μέσα μας για να κατανοήσουμε πώς εγείρεται! 😉
Ενδιαφέρον έχει επίσης που τον Σεπτέμβρη του 2016, είχα ασχοληθεί με το θέμα «ιδιοτέλεια» για δες το κείμενο:
https://ainafetst.wordpress.com/2016/09/23/%ce%b9%ce%b4%ce%b9%ce%bf%cf%84%ce%ad%ce%bb%ce%b5%ce%b9%ce%b1/
ΑΦιλιά επίγνωσης και αγάπης και από μένα! 🙂
Μού αρέσει πολύ η φωτογραφία που διάλεξες: το έλατό σου με το γαλάζιο τού ουρανού στο βάθος στ’ αλήθεια παραπέμπει σε ιερότητα!
Το Έλατο, ίσως είναι το μόνο πράγμα που μου λείπει τώρα που ζούμε στην Αθήνα! 😉
Αυτό το έλατο είναι μέρος της ιερότητας της φύσης και να σκεφτείς πως το είχαμε φυτέψει από γλάστρα κάποια Χριστούγεννα πριν 20 και βάλε χρόνια! 😛
ΑΦιλιά τρυφερά και χαμογελαστά Dodoula μου! 🙂
Δεν ξέρω, αν θεωρούμε ιερό, ο,τι πιστεύουμε, μαλλον, ο,τι μας εγκαλεί να αναγνωρίζουμε τα όρια της ευάλωτης ανθρωπινότητας μας.
Το θέμα Πουπερμίνα μου, είναι να είμαστε σε θέση να αναγνωρίσουμε τα όρια της ευάλωτης φύσης μας και να αισθανθούμε ένα με την ιερότητα της Ζωής! 😉
ΑΦιλιά χαμογελαστά αλλά και με επίγνωση! 🙂
Δεν κατάλαβα τίποτα!
Αυτό σημαίνει ή ότι έχω πολλά στο μυαλό μου ή ότι άρχισα να τα χάνω.
Εκτός κι αν το έλατο στο κτήμα γέμισε μάτια και μυαλό και δεν χωράει τίποτε άλλο!
Θα προσπαθήσω και μια άλλη μέρα μέσα στην εβδομάδα!
Καλό Σαββατοκύριακο μαγισσούλα μου!
Μπιζούδια!
Μα πολύ καλά κατάλαβες Αρτίστα μου, το έλατο στο κτήμα (που άφησα για πάντα πριν δυο βδομάδες 😦 ) με μάτια, μυαλό και αγάπη ήρθε να μας θυμίσει την ιερότητα των πάντων! 😛
ΑΦιλιά και καλό χαλαρό Σαββτοκύριακο να έχουμε (ναι, εν μέσω ακραίων φαινομένων)! 🙂
Αχ το Ελατάκι σας…Θα πηγαίνετε να του μιλάτε άραγε, και να το ποτίζετε, ή δεν θα μπορείτε πια;
Σήμερα έβλεπα με την κόρη μου το πρωί στην ΕΡΤ οπτικοποιημένο το χριστουγεννιάτικο παραμύθι του Τριβιζά «Το Ποντικάκι που ήθελε να αγγίξει ένα Αστεράκι». Ένα Ποντικάκι που το μόνο που θέλει είναι να γίνει ένα με την αστερόσκονη του σύμπαντος, να αγγίξει την μαγεία των αστεριών, το μόνο που θέλει είναι να αγγίξει ένα αστέρι! Απορρίπτει τη δυνατότητα να εξουσιάζει τον κόσμο, που του προσφέρει ένα μολυβένιο στρατιωτάκι, τους θησαυρούς και τον πλούτο που του τάζει ένα ξύλινο ναυτάκι, το βόλεμα στο νοικοκυριό του κουκλόσπιτου που του υπόσχεται μια κούκλα. Καθώς είναι μικρό σε ηλικία ακόμη, ξέρει πραγματικά και ανόθευτα πια είναι τα θέλω του και πως να ενσωματωθεί στην Μαγεία τούτου του Κόσμου και της Ιερότητας του, πριν απορροφηθεί από δομές και συστήματα ασφάλειας, που σε αυτή τη φάση απορρίπτει…
Όσοι από μας έχουμε παιδιά, και δη σε μικρή ηλικία, όπως έχουμε ξανασυζητήσει και μαζί μαγισσούλι μου, είμαστε τυχεροί να συμπορευόμαστε μαζί τους, επειδή εκείνα είναι πιο κοντά στο υποσυνείδητο και την ανόθευτη μαγεία του Σύμπαντος…Έτσι μπορούμε μέσα από τα μάτια τους και μεις πολλές φορές να βάλουμε «κόκκινα γυαλιά» και να απολαύσουμε απλά, τη Φύση και τη…Ζωή!!
Καλημέρα Κατερίνα μου! 🙂
Τι όμορφη σύμπτωση που ακούσατε αυτό το όμορφο παραμύθι που καθαρά μιλάει για την ιερότητα! 😉
Μην ανησυχείς για το ελατάκι που αφήσαμε πίσω μας γιατί στο σπίτι μας τώρα μένει μια οικογένεια που ήδη το καθάρισε από τα ξερά κλαδιά του και έχει αναλάβει να αναζωογονήσει όλο το κτήμα που είχε καεί το 2017! 😛
Το ότι έχεις κατανοήσει πως το κοριτσάκι σας μέχρι τα 7 του θα είναι δάσκαλος σας, είναι πολύ σημαντικό γι αυτό ρώτησε την «διάφορα», άκουγε την (και σημείωνε!) 😉
ΑΦιλιά μαγικά και ονειρεμένα και στους τρεις σας! 🙂
Μπροστά στην ομορφιά της φύσης, δεκάδες φορές έχω αναφωνήσει «τα πάντα εν σοφία εποίησε»
Δεν ξέρω αν αυτό μεταφράζεται σε πίστη, δημιουργία, ιερότητα. Εκείνο που σίγουρα ξέρω είναι πως εκείνο το συναίσθημα είναι ένας ακόμη σπόρος σκεπτικισμού, πέρα από ισοπεδωτικές λογικές που καμιά σχέση δεν έχουν με την ομορφιά, την απλότητα που σε γεμίζει δέος,θαυμασμό και το σπουδαιότερο αγγίζει την ψυχή σου.
Φιλιά Στεφανία μου καλό ξημέρωμα
Φύτεψε ένα έλατο στη γλάστρα σε ανάμνηση αυτού που αφήσατε. Έτσι θα διατηρεί μια ιερή μέθη και ένα φως στο στοχασμό σου
Τι καλά Αννίκα μου που έχεις συνδεθεί με την ιερότητα που μας περιβάλει ακόμα και όταν τα γεγονότα έχουν βαλθεί να μας απομακρύνουν, ο σπόρος μέσα μας, δίνει καρπούς φτάνει να πιστέψουμε σ’ αυτόν και να αγαπήσουμε… ❤
ΑΦιλιά καρδιάς με απλότητα, δέος και θαυμασμό! 🙂
ΥΓ: Δεν αισθάνομαι πως τα δέντρα πρέπει να μεγαλώνουν σε γλάστρες και μάλιστα στα μπαλκόνια! 😛
Εγώ θα σταθώ εδώ…
«Ο άνθρωπος θεωρεί ιερό ό,τι πιστεύει
όπως βλέπει όμορφο ό,τι αγαπάει.»
Είναι από τα ωραιότερα που έχω διαβάσει εδώ φιλενάδα… για την ιερότητα και την ομορφιά…με την συνεπικουρία της αγάπης θα συμφωνήσω απόλυτα…αν η ψυχή μας γεμίζει με αυτά τα απλά!😊
Και κοίτα τώρα να δεις που μόλις τέλειωσα το σχόλιο μου κόπηκε το ρεύμα χωρίς να προλάβω να το αποθηκεύσω… όποτε πήγαμε πάλι από την αρχή…😟
Χαίρομαι πολύ για σένα Στεφανία μου το ξέρω ότι θα περνας καλά.. την αγάπη μου 💚καλό σου ξημερωμα!!! 🌙 φιλιααα!!!
Έτσι είναι Ρούλα μου, αν πιστεύεις πως η Φύση και η Ζωή είναι ιερά αυτό θα σέβεσαι, θα τιμάς και θα αγαπάς! 😉
Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για την ομορφιά γιατί η ομορφιά είναι Αγάπη! ❤
ΑΦιλιά γλυκά και όμορφη βδομάδα να έχουμε από αύριο! 🙂
Έχουμε μια μηχανική σχέση με τον κόσμο μας, μέσα και έξω.. κι εγώ θα κάνω μια στάση στο σημείο αυτό..
Σκέφτομαι πόσες φορές έχω πει στον εαυτό μου πρώτα, πως νιώθω σαν να βρίσκεται η καθημερινότητα μου στον αυτόματο πιλότο. Σαν να βλέπω σκηνές από τους Μοντέρνους Καιρούς του Τσάρλι Τσάπλιν. Ξεκινώντας από την απάντηση στη συνήθως τυπική, χωρίς προσδοκίες, ερώτηση του ‘τι κάνεις’ – ‘πώς είσαι’. Και μετά σκέφτομαι πως ίσως τα πράγματα να μην είναι (τόσο) απαισιόδοξα. Το ότι μπορώ να με ακούω και να με καταλαβαίνω κουβαλά κάτι το ιερό – το σημαντικό. Το ότι μπορώ να δώσω μια απάντηση μέσα μου, ελεύθερα. Και να μοιραστώ την αλήθεια μου με άτομα που θέλουν να με καταλάβουν.
Πόσο όμορφο δείχνει το έλατο στο κτήμα σας. Και πόσα θα έχει να μας ψυθιρίσει στο αυτί για την ιερότητα.
Να έχουμε ένα όμορφο φθινόπωρο, στην εξοχή και στην πόλη
Πρώτα έρχεται η επίγνωση της μηχανικότητας μας, Joanna μου, στη συνέχεια αυτή η επίγνωση, μας δείχνει τον δρόμο για να αναγνωρίσουμε την ιερότητα της Ζωής και έτσι η καθημερινότητα μας, είναι πιο συνειδητή, βατή και χαρούμενη! 😉
Πολλά αισιόδοξα και χαμογελαστά ΑΦιλιά σου στέλνω! 🙂
Τι κάνεις Στεφανία μου? 🙂
Καταπληκτικότατη ανάρτηση!
.. και ο σχολιασμός μου » θα πιαστεί» λέξη- λέξη 🙂
( Ιερότητα)
Αυτή η λέξη έχει τόση σημασία για μένα , που ακόμα κι όταν τη συλλαβίζω με ανατριχιάζει ( και δεν εννοώ φυσικά την.. της εκκλησίας, όπως κι εσύ).. θα λέγαμε λοιπόν πως το ιερό βρίσκεται και μέσα και έξω από τον άνθρωπο. Πρέπει όμως πρώτα να το βρει μέσα του, για να αναπτυχθεί το κανάλι της επικοινωνίας με το ιερό έξω.
Το να διατηρήσουμε το ιερό μέσα σε μορφές της καθημερινής ζωής ίσως είναι η λύση για να ξανάρθει η αρμονία με την φύση που τόσο λείπει από την εποχή μας, να ξανάρθει η αρμονία με τον εαυτό μας.
‘Θα ήμουν πιο αισιόδοξος για ένα λαμπρό μέλλον του ανθρώπου, αν αντί να σπαταλά χρόνο να αποδείξει ότι μπορεί να ξεπεράσει την Φύση, αφιέρωνε πιο πολύ χρόνο να γευτεί πόσο γλυκιά είναι και σεβόταν το μεγαλείο της” – E. B. White ( συμφωνώ και μ’αυτό) 🙂
( ΔΕΝΤΡΟ)
(αυτό το έλατο στο κτήμα σου, τόχω αγαπήσει ξέρεις.. 🙂 )
κοιτώντας την ομορφιά του, μου έρχεται στο μυαλό κάτι που έγραψε ο Thich Nhat Hanh «ότι όταν αναγνωρίζουμε τις αξίες και την ομορφιά της Μητέρας Γης γεννιέται μέσα μας, ένα συναίσθημα που τείνει να μας συνδέσει με αυτήν – η ΑΓΑΠΗ’ ❤
(μηχανικές σχέσεις..)
με 2 λεξεις : σχέσεις ανούσιες, και μακάρι όλοι μας κάποια στιγμή να αφυπνιστούμε, κοιτάζοντας επιτέλους την ουσία των πραγμάτων.
Ομορφες και δροσερές φθινοπωρινές μέρες να έχεις Στεφανία μου, στη πόλη μεν , όμως είμαι βέβαιη ότι οι βεράντες και τα μπαλκόνια θα γίνουν όμορφοι κήποι που θα ξεκουράζουν τη ματιά και το πνεύμα σου 🙂
Φιλιά πολλά!!!! 🙂
Καλημέρα Ειρήνη μου! 🙂
Το περίμενα το σχόλιο σου και ας άργησα ν’ απαντήσω (μικρές λεπτομέρειες -μερεμέτια μετακόμισης με κρατούν ακόμα μακριά από το blogging!) 😛
Αν μέσα μας, αισθανόμασταν το πόσο ιερή-πολύτιμη είναι η ύπαρξη μας στη Γη, σίγουρα θα είχαμε και μια άλλη ποιότητα ζωής, αλλά «φαίνεται» πως πρέπει να πέσουμε πολλές φορές και να ζήσουμε σαν μηχανάκια για να το καταλάβουμε- για να έχουμε επίγνωση της ιερότητας και αυτό ΑΝ! 😉
Σκεφτόμουν πως εσύ με το επάγγελμα σου, έρχεσαι καθημερινά με ότι μας προσφέρει η Μητέρα Γη για να επιβιώσουμε σωματικά και φυσικά και ψυχολογικά… ακόμα και το αλάτι που μπαίνει στην τροφή ή οι τομάτες, τα τυριά και τόσα άλλα είναι μέρος της ιερότητας, μέρος αυτής της αγάπης! ❤
ΑΦιλιά πολλά και όμορφα φθινοπωρινά! 🙂
Νομίζω ότι υπάρχει ιερότητα σε κάθε στιγμή. Γιατί κάθε στιγμή, είναι ζωή, δώρο, μάθημα, αγάπη.
Κι όσο λειτουργούμε συνειδητοποιημένα, αναγνωρίζοντας σφάλματα, αλλά και θέλω και με σεβασμό στην εσωτερική μας ισορροπία, νομίζω ότι την νιώθουμε αυτή την ιερότητα!
Να ‘σαι καλά μαγισσούλα μου και να έχεις μια όμορφη βδομάδα!
Πολλά φιλιά!
Τι μας κρατά μακριά απ΄την ιερότητα της κάθε στιγμής Μαρινάκι μου; 😉
Δεν θα ήταν η ζωή μας, πιο γαλήνια αν είχαμε συνδεθεί με την ιερότητα και έτσι ευγνωμονούσαμε την Ζωή για τις ευκαιρίες που μας δίνονται την κάθε στιγμή να είμαστε πιο συνειδητοί; 😉
Ας ξεκινήσουμε ζώντας στο εδώ και τώρα μας, όσο μπορούμε πιο πολύ χωρίς να επικρίνουμε ότι συμβαίνει γύρω μας…(πόσο δύσκολο!) και ας δείξουμε κατανόηση σε όσους έχουν απομακρυνθεί απ΄την ιερότητα της ζωής! 😛
ΑΦιλιά τρυφερά με ευχές για μια όμορφη βδομάδα! 🙂
Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πόσο κουρδιστά στρατιωτάκια μας οδηγούν στην καθημερινότητά μας και να αντισταθούμε. Αυτό θέλει γνώσεις του εαυτού μας, του κόσμου όλου και των δυνατοτήτων μας.
Πόσο σοφά μας δείχνεις το φως Στεφανία μου.
Το έλατό σας εύχομαι να ζει και να βασιλεύει στο κτήμα σας.
Η προσαρμογή στην Αθήνα εύκολη;
Τα φιλιά μου και καλή εβδομάδα
Για μένα Άννα μου, όπως έχω γράψει και αλλού, τα κουρδιστά στρατιωτάκια παίρνουν εντολές από τους ψυχοπαθείς εκατομμυριούχους που κυβερνούν τον πλανήτη μας! 😉
Οδηγός επιβίωσης και αυτούς τους καιρούς, είναι μόνο, το «γνώθι σαυτόν» των προγόνων μας! 😛
ΑΦιλιά προσαρμοσμένα και ευχαριστημένα που και το ελατάκι πάει καλά και η ίδια επίσης! 🙂
Ιερότητα τώρα, για μένα, είναι να αδειάζεις 5 δωμάτια, ένα ολόκληρο σπίτι που κατοικούσες χρόνια, για να ξεκινήσεις μια καινούργια ζωή σε άλλο μέρος.
Είναι ιερότητα η δύναμη της ανανέωσης και η δύναμη της απώλειας.
Είμαι εκτός θέματος αλλά ήθελα να σου καταθέσω τούτη τη σκέψη Στεφανία μου.
Το έλατο πανέμορφο και περήφανο όπως το πνεύμα σου και η ψυχή σου.
Σε φιλώ πεντάγλυκα!!!
Τελικά Μαρία Γ. μου, ότι μας φέρνει πιο κοντά στην πραγματική μας φύση, είναι ιερό, βλέπεις ο τρόπος που μεγαλώσαμε και η εκπαίδευση που λάβαμε, δεν είχε καμιά σχέση με την ιερότητα, γι αυτό και τώρα δυσκολευόμαστε να συνδεθούμε με αυτήν! 😉
Τελικά, επίσης αυτή η μετακόμιση παρ όλη την σωματική κούραση, δεν περίμενα με τίποτα πως θα με ανανέωνε τόσο πολύ… σαν να ξεκινά μια νέα ζωή και καθόλου δεν αισθάνομαι πως κάτι έχασα! 😛
Ανταποδίδω τα πεντάγλυκα φιλιά με άλλα τόσα ΑΦιλιά! 🙂
Nice I understand
Welcome Aradhana!
Stay well and have a wonderful day! 🙂
Ω αγαπημένε έλατε!
Ω δυεργετική εσωτερική γαλήνη!
Ω αγία συνειδητότης!
Ω! ΝΑΙ!!! 🙂
διόρθωση: ευεργετική
διόρθωση:
ευεργετική
Ότι μας βγάζει απ΄την μηχανικότητα είναι ευεργετικό γιατί είναι ιερό! 🙂
Παράθεμα: Δέντρα- Trees | Άιναφετς
Reblogged στις worldtraveller70.
Ευχαριστώ και πάλι να είσαι καλά! ❤