Η Θύελλα – Βιβάλντι.
When you are in an emotionally rocky state,
the most skilful response may simply be to receive what you are feeling
at the present moment with some clarity and sympathy;
to sit quietly and allow things to blow through.
Whatever the state, the initial response has to be
– stay present and cultivate spaciousness.
The way that cause and effect work is that even five minutes
of not acting on or suppressing the present mind-state
results in some kind of ease of diminution of pressure.
Then we begin to recognize a natural sanity,
a seed of Awakening that’s there when the doing stops.
It’s not far off.
But we do need to get in touch with and encourage it.
Ajahn Sucitto
From the book
«Kamma and the End of Kamma«
*****************************
Όταν βρίσκεσαι σε μια συναισθηματικά σκληρή κατάσταση,
η πιο επιδέξια ανταπόκριση μπορεί να είναι, απλά να δέχεσαι αυτό
που αισθάνεσαι στην παρούσα στιγμή με κάποια διαύγεια και συμπάθεια,
να κάθεσαι ήρεμα και να επιτρέπεις στα πράγματα να σε διαπερνούν.
Οποιαδήποτε η κατάσταση, η αρχική ανταπόκριση πρέπει να είναι
– μείνε παρόν και καλλιέργησε την ευρύτητα.
Ο τρόπος που η αιτία και το αποτέλεσμα λειτουργούν,
είναι πως ακόμα και πέντε λεπτά μη δράσης
ή καταπίεσης της παρούσας νοητικής κατάστασης
έχει σαν αποτέλεσμα ένα είδος εύκολης ελάττωσης της πίεσης.
Τότε αρχίζουμε να αναγνωρίζουμε μια φυσική λογική,
ένα σπόρο Επίγνωσης που βρίσκεται εκεί όταν η δράση σταματά.
Δεν είναι μακριά. Αλλά χρειάζεται να έρθουμε σε επαφή με αυτό
και να το ενθαρρύνουμε.
Ajahn Sucitto
Από το βιβλίο
«Κάμα και το Τέλος του Κάμα»
Όσους πιο πολλούς δαίμονες έχουμε μέσα μας,
τόση μεγαλύτερη η τύχη να φτιάξουμε αγγέλους.
Ο διάολος μπορεί και μπαίνει μονάχα στην Κόλαση,
ο άγγελος μπορεί και μπαίνει μονάχα στην Παράδεισο.
Ο άνθρωπος όπου θέλει!
Νίκος Καζαντζάκης
.
.
.
Άιναφετς 
Ο άνθρωπος μπαίνει όπου θέλει λοιπόν…και λες ότι αν βιώνω μια δύσκολη κατάσταση και γεμίζω αρνητικά συναισθήματα, να τα δεχθώ. Να τα αφήσω να βγουν προς τα έξω, να μην τα καταπιέσω. ΄΄Ετσι αποκτάμε επίγνωση. Χμ νομίζω ότι κατανόησα τι θέλεις να πεις.
Αλλά δεν το ήξερα ότι όσο πιο πολλούς δαίμονες έχουμε μέσα μας μπορούμε ευκολότερα να δημιουργήσουμε αγγέλους…δεν το είχα ποτέ σκεφθεί. Αρκεί να θέλουμε φυσικά!
Σ’ευχαριστούμε Στεφανία μου
Τα φιλιά μου αφήνω και μια αγκαλιά διαδικτυακή και ασφαλή
Καλησπέρα Άννα μου! 🙂
Είναι πια αισθητό σε (σχεδόν) όλους μας, πως εμείς διαλέγουμε αν θα ζήσουμε στον Παράδεισο ή στην κόλαση, ψυχολογικά εννοούμε πάντα, γιατί πρακτικά όταν τόσοι δαίμονες έχουν βαλθεί να μας σπρώξουν στη κόλαση, θέλει να έχεις με το μέρος σου πολλούς αγγέλους για να αντισταθείς! 😉
Η θέληση είναι αυτή που μας δυναμώνει και μας επιτρέπει να έχουμε Επίγνωση ή όχι; 😛
Ούτε και η ίδια είχα σκεφτεί την πιθανότητα έχοντας τόσα δαιμόνια γύρω μου, να δημιουργήσω αγγέλους ή καλύτερα να συνδεθώ μαζί τους γιατί αυτοί είναι πάντα εκεί… 😉
Πολλά ΑΦιλιά και αγκαλιές γιατί έχουμε προστασία! 🙂
Μετρώντας τις ζημιές απ’ τον καταστροφικό ανεμοστρόβιλο που μας χτύπησε προχτές, βρίσκομαι ακριβώς σ’ αυτή την κατάσταση:
«να κάθεσαι ήρεμα και να επιτρέπεις στα πράγματα να σε διαπερνούν»
Προφανώς και τέτοιες υπερβατικές διεργασίες τελούνται μετά από ένα τραγικό συμβάν.
Ή αφήνεσαι στη δυστυχία και την αυτολύπηση, ή αποδέχεσαι τις συνθήκες και αναδιοργανώνεις την επόμενη μέρα σου.
Σ’ αφήνω γιατί έχω να παλέψω με τους «δαίμονες» των φθαρτών υλικών που έχουν πνίξει τη γειτονιά μας. Θλιβερό καθήκον 😥
Ευχαριστώ για την τονωτική «ένεση» που μας πρόσφερες!
Μα ναι Μαρία Κ. μου, τώρα συνειδητοποίησα πως ήσουν στο μάτι του κυκλώνα και έζησες την κόλαση και στην πράξη… πώς να τα βάλει πέρα κανείς με τους δαίμονες της φύσης… εδώ είναι που βάζουμε σε πράξη ότι φιλοσοφικά ή ψυχολογικά μάθαμε… 😉
Ευτυχώς για την ίδια είχα φύγει από το βουνό μου και ευτυχώς ο νέος ενοικιαστής είχε φτιάξει τα κεραμίδια την περασμένη βδομάδα και η στέγη έμεινε στη θέση της, αλλά πλημμύρισε το υπόγειο, όλα καλά Μαρία μου, δεν είχαμε πολλά θύματα μόνο υλικές ζημιές και εδώ καλούμαστε να αφήσουμε και να επιτρέψουμε στα πράγματα να μας διαπεράσουν για να βρούμε την δύναμη να πάμε ένα βήμα παρακάτω! 😉
ΑΦιλιά δυναμικά και τονωτικά και αγάπης σου στέλνω! 🙂
Χμ, βλέπω το βίντεο και ακούω τη ‘θύελλα’ που με τη δύναμη που τη διακρίνει παρασέρνει όσα μπορεί να θολώνουν την ύπαρξη μας. Ίσως από μπροστά μας να περνούν πράματα που κάποτε θεωρούσαμε σημαντικά και που τώρα δείχνουν ξένα.
Η κακοκαιρία δεν χτύπησε την πόρτα μας εδώ ψηλά -ίσως όχι ακόμη- οπότε μπορώ μόνο να φανταστώ τις δυσκολίες που έχει προκαλέσει. Ελπίζω να είσαστε/ είναι όλοι καλά.
Δεν γνώριζα τι έχει πει ο Καζαντζάκης για τους δαίμονες και αγγέλους μέσα μας. Υποθέτω πως όταν βιώνουμε μια ‘απόλυτη’ δυσκολία ή ένα ‘απόλυτο’ κακό, μπορεί να σκληρύνουμε όπως μπορεί να μαλακώσουμε και να βιώσουμε την ευαισθησία ως δύναμη.
Καλό μας βράδυ
Υπάρχουν θύελλες και θύελλες Joanna μου και όλες ανεξαιρέτως καλούμαστε να τις διαχειριστούμε με σύνεση και σοφία, ούτε να σκληρύνουμε αλλά ούτε και να μαλακώσουμε και να αδιαφορήσουμε! 😉
Η λύση σε όλα βρίσκεται στο παρόν, δλδ σταματάμε για λίγο συνειδητά και αυτή η μικρή στάση, μας οδηγεί στη σωστή δράση! 😛
Ο Καζαντζάκης «παίζει» με τον συμβολισμό των αγγέλων όπως και των δαιμόνων και σε μας έγκειται η αποκρυπτογράφηση! 😉
ΑΦιλιά συνετά με ευχές για ένα χαλαρό βράδυ! 🙂
Δεν ξέρω αν είναι εφικτό με λογική και επίγνωση να μπορώ να ξεπεράσω μια δύσκολή κατάσταση. Το συναίσθημα τέτοιες ώρες είναι τόσο δυνατό που δεν ελευθερώνει την ψυχή, δεν ξορκίζει το κακό ούτε το σκοτάδι και προπαντός το φόβο ή την αγωνία. Απλά βυθίζεσαι στο χρόνο και ελπίζεις να κοπάσει η θύελλα με όσο το δυνατόν λιγότερες απώλειες. Ξέρω ελάχιστους ανθρώπους που μπορούν να το κάνουν και σε άλλες εποχές θα τους αποκαλούσα «χοντρόπετσους» Σήμερα θα ευχόμουν να τους μοιάσω ίσως επειδή η διαχείριση μιας δύσκολης κατάστασης όχι μόνο δεν είναι εφικτή αλλά μεγεθύνει ακόμη περισσότερο τα πράγματα. Η ηλικία; Δεν ξέρω, Ίσως.
Η ενδοσκόπηση χρειάζεται μια καθαρότητα αυτογνωσίας για να αντιμετωπίσεις τους δαίμονές σου. Ευάλωτοι ή ίσως τόσα μόνο μας επιτρέπονται να γνωρίζουμε ή να μπορούμε.
Καλό βράδυ Στεφανία μου, την αγάπη μου!
Σωστά επισημαίνεις Αννίκα μου, πως την ώρα που σου πέφτει η «κεραμίδα» θέλει πολύ εσωτερική δύναμη να μην αφεθείς να σε παρασύρουν συναισθήματα πανικού ή απελπισίας. Από την άλλη όμως αν αναλογιστείς πόσες φορές έχεις καταφέρει να ξεπεράσεις δυσκολίες που σου φαινόντουσαν βουνό, θα γεμίσεις γνώση και δύναμη για ότι σου φέρει η ζωή… πάντα όμως μια μικρή στάση πριν τη δράση είναι ότι καλύτερο γιατί αυτή η παύση είναι που μας οδηγεί στην Επίγνωση! 😉
Καλό μας χαλαρό βράδυ με πολλά πολλά τρυφερά ΑΦιλιά! 🙂
Δεν ξέρω… Στις δύσκολες καταστάσεις, παθαίνω ένα πρώτο σοκ που, ευτυχώς, κρατάει ελάχιστα.
Μετά μου λέω ότι έτσι είναι τα πράγματα, τα κάνω μια αποδοχή και προσπαθώ να βρίσκω τρόπους αντιμετώπισης.
Ξέρεις μου λέω «Αυτό συμβαίνει, δεν μπορείς να το αλλάξεις, άρα αντιμετώπισέ το». Μετά μου λέω «Τι μπορείς να κάνεις γι’ αυτό;» και ψάχνω να βρω τον καλύτερο τρόπο για να δράσω.
Να έτσι απλοϊκά τα σκέφτομαι όλα. Χωρίς να παρεμβολές από δαίμονες και αγγέλους.
Κι έτσι απλοϊκά προσπαθώ να τα αντιμετωπίζω, στον βαθμό, βέβαια, που δεν συμβαίνει κάτι το μη αναστρέψιμο…
Μπιζούδια μαγισσούλα μου!
Τι καλά Αρτίστα μου, να έχεις ανακαλύψει στην πράξη πώς λειτουργεί μια ζόρικη κατάσταση, αυτό θα πει σοφία και όχι τα παχιά λόγια ψυχολόγων ή φιλοσόφων! 😉
Η φιλοσοφία είναι απλή, εμείς την κάνουμε πολύπλοκη και δεν υπάρχει τίποτα μη αναστρέψιμο εκτός φυσικά από τις σοβαρές ασθένειες μυαλού και σώματος! 😛
ΑΦιλιά γλυκά με ευχές για μια όμορφη νύχτα! 🙂
Προσθέτω ένα… ζαβολιάρικο λαλαλά: https://www.youtube.com/watch?v=hmTMix1iZ-Q 😉
Ευχαριστώ για το διαχρονικό λαλαλά, όπως εξάλλου και οι δαίμονες μας! 😉
Ζαβολιάρικα και τα ΑΦιλιά μου Dodoula μου! 🙂
Τί κρίμα που όλα αυτά τα κατανοούμε καλύτερα όταν παραμεγαλώνουμε.
Τα νιάτα στο μεταξύ περνούν μέσα στο στρες και παρέα με την αγχωμένη αναζήτηση μιας απροσδιόριστης ευτυχίας.
Σ’ ευχαριστώ πολύ Στεφανία μου για τις σοφές σκέψεις που μας χαρίζεις.
Καλό βραδάκι!
Πολλά κιτρινοπορτοκαλί φιλάκια-φυλλαράκια 🙂 )
Χμ! Μαρία Γ. μου! 😉
Παραμεγαλώνουμε ποτέ άραγε, μέχρι την τελευταία μας πνοή, είμαστε μαθητές της ζωής και αυτό δεν έχει όριο ηλικίας! 😉
Όλα τα νιάτα δεν περνούν μέσα στο στρες, ευτυχώς γιατί αλλιώς η ανθρωπότητα θα αφανιζόταν, απλά είναι λίγα και εργάζονται σιωπηλά και με ταπεινοφροσύνη… για την νεολαία (την γνωστή), είναι ούφο!!! 😛
Στην εποχή μας, παρ όλη αυτή την παρακμή που παρατηρούμε, υπάρχουν φωτισμένα νέα παιδιά ακόμα και πολύ μικρά που είναι δάσκαλοι των γονιών τους και τυχεροί όσοι μεγαλώνουν παρόμοια παιδιά! 😛
Ευχαριστώ για τα πολύχρωμα φιλάκια και σου στέλνω τα «γνωστά» μας ΑΦιλιά καρδιάς με ευχές για ένα φωτεινό Σαββατοκύριακο! 🙂
Reblogged στις worldtraveller70.
Ευχαριστώ καλέ μου φίλε! 🙂
Μήπως ήρθε ώρα να μας τα κάνετε λιανά από κοντά;
Αυτή η ώρα Πουπερμίνα μου, είναι το κάθε μας τώρα! 😉
Λέω μάλιστα να βιαστούμε κομμάτι, πριν προλάβουμε να αντιγράψουμε τον β’ πρόεδρο μου (Μακρόν). O α΄είναι της Ελλάδας και ο γ’ ο Τούρκος (ο γνωστός ψυχοπαθής!) 😉
Μη ξεχνάτε πως οι γονείς μου, με προίκισαν με τρεις εθνικότητες… τρομάρα μου! 😛
Καλό Σαββατοκύριακο να έχουμε με πολλά πολλά αγγελικά ΑΦιλιά! 🙂
Χαμογελάρα ευγνωμοσύνης 😄❣️ «Τρομάρα» σου, και ευλογία μας τεράστια για το πόσο μακριά ακούγεσαι!
Σε σκεφτόμουν και στο 3:33 του Κωστή: «Μια δυνατή, παιδιά, να ακουστούμε μακριά…»
Αγγελικό Σαββατοκυριακοδευτεροτριτοτεταρτοπεμπτοπαράσκευο, Στεφανία μας! 👼💛🙏
Χαχαχα! Τρομάρα μου και βέβαια Λέοντα μου, όταν έχεις «παρόμοιους» ηγέτες που κρατούν τόσο ανεύθυνα τις τύχες όλης της ανθρωπότητας, είναι να μην τρομάζεις; 😛 😀
Όταν έχεις ζήσει και στις τρεις αυτές χώρες, κάθε νέο τους σε αγγίζει ακόμα πιο πολύ… 😉
Ανταποδίδω με χαμόγελο και ΑΦιλιά καρδιάς τον αγγελικό σου Σ…….. !!! 🙂
ΥΓ: Εξαιρετικά τα τραγούδια που μας βάζεις να ακούσουμε, ευχαριστούμε! 🙂
‘Εχοντας περάσει θύελλες και θύελλες Στεφανία μου, στη πορεία των χρόνων κατανόησα επακριβώς τι σημαίνει το:
‘Όταν βρίσκεσαι σε μια συναισθηματικά σκληρή κατάσταση,
η πιο επιδέξια ανταπόκριση μπορεί να είναι, απλά να δέχεσαι αυτό
που αισθάνεσαι στην παρούσα στιγμή με κάποια διαύγεια και συμπάθεια,
να κάθεσαι ήρεμα και να επιτρέπεις στα πράγματα να σε διαπερνούν.’
Κατανόησα επιτέλους ( κάλλιο αργά παρά ποτέ) , ότι η κάθε σθεναρή αντίσταση, απόκρουση, άρνηση, μη αποδοχή της κατάστασης, ούτε βοήθησε, ούτε με πήγε με τον ευκολότερο τρόπο , στην απέναντη ..
…κι επειδή υπάρχουν θύελλες μικρές μα και θύελλες ζόρικες. είναι στις δεύτερες , που η σωστή επιλογή του τρόπου αντιμετώπισης τους, είναι το σημαντικό.. ( με παραδοχή. επίγνωση, κατανόηση, ηρεμία,σοφία ) 🙂
Υπέροχα τα λόγια του Καζαντζάκη! μου φέρνουν στο μυαλό τη σκέψη ότι:
Αυτή είναι η ομορφιά της ζωής!
Υπάρχει και η κακία.Υπάρχει και ο πόνος. Υπάρχει και η θλίψη. Υπάρχουν κι αυτά.
Το θέμα είναι, εσύ, πού θέλεις να εστιάσεις.
Πού θέλεις να στρέψεις τους προβολείς της ψυχής σου.
Εξαιρετικός, θυελλώδης ο Βιβάλντι! !!
Καλή Κυριακή Στεφανία μου, με ηρεμία και ησυχία γύρω μας και μέσα μας!
ps: τα ψητά κυδώνια πέτυχαν 🙂
φιλιά πολλά!!! 🙂 🙂 ❤
Καλημέρα Ειρήνη μου! 🙂
Τι χαρά και ευγνωμοσύνη πρέπει να δείχνουμε όταν αντικρίζουμε τον ήλιο ή ακόμα και την συννεφιά ή ακόμα και την θύελλα που αυτή είναι που θα μας σπρώξει να δράσουμε με επίγνωση! 😉
«Είπα» να ξεκινήσω την ανάρτηση με ένα θυελλώδες κομμάτι του Βιβάλντι, έτσι για να ζεσταθούν τα αίματα και στη συνέχεια να επιτρέψουμε στη γαλήνη να μας χαλαρώσει! 😛
Πάντα μετά την θύελλα έρχεται μπουνάτσα και αν την ώρα που παλεύουμε με τα κύματα-δαίμονες μας, το θυμόμασταν η ζημιά σίγουρα θα μετριαζόταν! 😉
ΑΦιλιά και καλή συνετή και χαλαρή Κυριακή να έχουμε! 🙂
❤
Ταυτίζομαι φιλενάδα με το σχόλιο της αρτίστας … έτσι αντιδρώ και εγώ στα δύσκολα μου όταν δεν είναι στο χέρι μου να αλλάξω ότι συμβαίνει… αποδοχή και αντιμετώπιση στο πρόβλημα, όσο αυτό είναι δυνατό…
Δεν είναι εύκολο αλλά ο άνθρωπος έχει απίστευτη δύναμη για να επιβιώσει από πολλές θύελλες που έχει η ζωή…ψυχικές και σωματικές. 😉
Ο μεγάλος Καζαντζάκης έχει πει τις σοφότερες αλήθειες!!
Με συνοδεία την υπέροχη καταιγίδα του Βιβάλντι, σε αφήνω φιλενάδα και σου εύχομαι να περνας όμορφα με ότι κάνεις την αγάπη μου ❤ με μια αγκαλιά…φιλιααα!! 🤗
Καλημέρα Ρούλα μου! 🙂
Ναι, η Αρτίστα μας, το «έπιασε» το θέμα και χαίρομαι που και εσύ έχεις ανακαλύψει την δύναμη που κρύβουμε μέσα μας, εξ άλλου η ίδια η ζωή, μας το έχει δείξει με τόσους διαφορετικούς τρόπους και εμείς για να είμαστε εδώ τα έχουμε καταφέρει! 😉
Καλή η θύελλα του Βιβάλντι αλλά έμαθα πως και με θύελλες, θα περάσει και η Κρήτη αυτές τις μέρες, να προσέχεις! 😛
Πολλά τα ΑΦιλιά αγάπης, δύναμης και ομορφιάς! 🙂