There’s more to life than being a passenger.
Everyone has oceans to fly,
if they have the heart to do it.
Is it reckless?
Maybe.
But what do dreams know of boundaries?
***********************
Υπάρχουν πιο πολλά στη ζωή,
από το να είσαι ένας επιβάτης.
Ο καθένας έχει ωκεανούς για να πετάξει,
αν έχει καρδιά να το κάνει.
Είναι ριψοκίνδυνο;
Ίσως.
Αλλά τι ξέρουν τα όνειρα από σύνορα;
Η ιστορία της…
.
Η ζωή της και το τέλος
.
Preparation, I have often said, is rightly two-thirds of any venture.
The most effective way to do it, is to do it.
Courage is the price that life exacts for granting peace.
Amelia Earhart
Quotes
**********************************
Η προετοιμασία, συχνά έχω πει, πως είναι ακριβώς τα δυο-τρίτα κάθε εγχειρήματος.
Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να το κάνεις, είναι να το κάνεις.
Το κουράγιο είναι το τίμημα που η ζωή αξιώνει για την παροχή ειρήνης.
Αμέλια Έρχαρτ
.
.
Άιναφετς 
Καλημέρα Στεφανία
Ώστε δεν γνωρίζουμε τα πραγματικά γεγονότα γύρω από την εξαφάνιση της Αμέλια Ερχαρτ. Ενδιαφέρον, πώς όσοι είχαν μια ‘ανήσυχη’ ζωή, αναζητώντας τον προορισμό της ζωής στους αιθέρες, είχαν ένα ‘ανήσυχο’ τέλος. Σκέφτομαι τη ζωή και το τέλος του Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ..
Δύσκολο το ερώτημα που προκύπτει από το κείμενο. Θέλουμε να είμαστε επιβάτες στο αεροπλάνο της ζωής ή αυτοί που κρατάμε το τιμόνι. Ό,τι κι αν συνεπάγεται αυτό. Έχουν τα όνειρά μας τη δύναμη που χρειαζόμαστε για να κρατάμε το τιμόνι όσα κενά αέρος κι αν συνταντήσουμε..
Η ομορφιά του blogging – και του μπλογκοσπιτιού σου: σκέψεις που θα έμεναν κάπου παρατημένες τώρα βρίσκουν φωνή.
Να έχουμε μια όμορφη Πέμπτη
Καλημέρα Joanna μου!
Δεν είμαστε όλοι μας κατά κάποιο τρόπο επιβάτες σ’ ένα ταξίδι; 😉
Πολλοί είναι αυτοί που ταξιδεύουν safe, δλδ χωρίς να παίρνουν ρίσκα, αλλά ακόμα και σ’ αυτούς η ζωή μπορεί να φέρει εκπλήξεις!
Το ταξίδι στον αέρα επειδή είναι από ψηλά, σου δίνει μια μεγαλύτερη θέα του τι γίνεται από κάτω και γι αυτό και πιο ριψοκίνδυνο! 😉
Όσο για το «τιμόνι» καλά θα κάνουμε να το κρατάμε οι ίδιοι για να έχουμε και την ευθύνη του ταξιδιού!
Προσωπικά μου αρέσουν οι ιστορίες που μπορείς να αφήσεις την φαντασία σου, να «παίξει» με το τέλος!
ΑΦιλιά αέρινα θα έλεγα!
Σημαντική γυναίκα, τής αξίζει το αφιέρωμα!
Από τις πρώτες φεμινίστριες της εποχής της γι αυτό και αγαπήθηκε πολύ!
Σημαντική επίσης γιατί έγραψε τις αέρινες της εμπειρίες με σοφία και σοβαρότητα! 😉
Πολλά ανάλαφρα και γλυκά ΑΦιλιά σου στέλνω, Dodoula μου!
Συνεχίζει το δικτυακό σου σπιτικό Στεφανία μου να μας παραδίνει μαθήματα και ιστορίας και αξιών ζωής. Όχι δεν την ήξερα καθόλου την Αμέλια Έρχαρτ και να τώρα εδώ πόσα στοιχεία σημαντικά μαθαίνω για εκείνην. Πάντα αυτές οι μορφές μου δίνουν μαθήματα ζωής. Εκπέμπουν έναν τεράστιο σεβασμό Στεφανία μου, να είσαι καλά και να έχεις όμορφη ημέρα.
Καλησπέρα Γιάννη μου!
Υπάρχουν πολλές μορφές στην ιστορία που η ζωή τους, μας έδωσαν μαθήματα. Η ζωή της Αμέλια μοιάζει με σκέτο μυθιστόρημα και αν έχει κανείς την διάθεση να την μελετήσει, τα μαθήματα που θα πάρει είναι πολλά, βασικά γιατί είναι βιώματα! 😉
Αυτό που μένει είναι η σκέψη: «Αφού μπόρεσε αυτός/η μπορώ και ο ίδιος», είναι κάτι που είχε πει ο Κρισναμούρτι και μου έκανε εντύπωση όταν τον διάβαζα- μελετούσα!
Πολλά ΑΦιλιά στέλνω με μια ήρεμη καλησπέρα!
Ζήτω τα power κοριτσάκια! Τι θα κάναμε χωρίς αυτά! (Ουδαμώς υποτιμητικός ο υποκορισμός, [να, όπως ΕΔΩ.])
Ναι αδελφούλη μου, κοριτσάκια παραμένουμε όσο δεν γερνά η καρδούλα μας! ❤
ΑΦιλιά με πολλά πολλά χαμόγελα!
Φιλιά, χαμόγελα και αγκαλίτσες, και το τρισχαριτωμένο σημερινό τραγούδι με τον στίχο December turns to June μου ‘ριξε μια αγκωνιά και μου ψιθύρισε: «Ε πες της επιτέλους ότι το παραπάνω σχόλιο περιέχει έναν σύνδεσμο προς το μπλογκ της Μαρίνας!»
Πολλές οι αγκωνιές γλυκέ μου αδελφούλη, χρειάζεται η αφεντιά μου αυτό τον καιρό, πρώτα γιατί δεν λαμβάνω ειδοποίηση για νέα σχόλια και δεύτερο γιατί η παρεούλα μεγαλώνει μέρα με την μέρα και μαζεύεται δουλίτσα!!! 😉
Πάντως το σχόλιο περί γιαγιάκας το έχω διαβάσει αλλά δεν βρήκα παράθυρο να κάνω like ή υπάρχει και άλλο; 😛
Εμείς πάντως εδώ όλοι μας, θα ακολουθήσουμε την προτροπή του όντος τρισχαριτωμένου τραγουδιού και θα φέρουμε την θαλπωρή του Ιούνη στις καρδιές μας, από τώρα! 😉
Πολλά χαμόγελα, αγκαλίτσες και ΑΦιλιά στέλνω με όλη μου την Αγάπη! ❤
» Οι γυναίκες όπως και οι άνδρες πρέπει να προσπαθούμε για το αδύνατο. Κι όταν αποτυγχάνουμε, η αποτυχία θα πρέπει να είναι μια πρόκληση για τους άλλους»- Αμέλια Έρχαρτ
Υπέρμαχος των δικαιωμάτων των γυναικών, κατέκτησε επάξια μια θέση στην αεροπορία. Κρίμα που χάθηκε νωρίς. Πρόσφατα είδα την ζωή της σε ταινία. Υπέροχη ήταν!
Καλό βράδυ Στεφανία μου!
Φιλιά!
Καλημέρα Αννίκα μου!
Σαν να γιόρταζες πριν κάτι μέρες… αν ναι, χρόνια σου πολλά και χρόνια καλύτερα! ❤
Μήπως η λέξη "αδύνατο" είναι ήδη ένα φρένο σε οποιοδήποτε μας εγχείρημα; 😉
Ενώ η αποτυχία αντιθέτως όπως πολύ σωστά επισημαίνεις είναι μια πρόκληση να μη το βάζουμε κάτω και αυτό είναι που γίνεται παράδειγμα για όλους!
Τι ωραία συγκυρία να έχεις δει και την ταινία με τη ζωή της, έτσι φαντάζομαι πως αυτό το αφιέρωμα θα σου ήταν και πολύ οικείο!
Ένα ακόμα παράδειγμα δυναμικής γυναίκας που μπορεί να δώσει δύναμη σε πολλές γυναίκες ακόμα και στην εποχή μας!
ΑΦιλιά δυναμικά και γαλήνια για μια όμορφη μέρα!
Στεφανία μου ευχαριστώ για τις ευχές!
Την ταινία την είδα πρόσφατα και παρ’ όλο που την αδικούν οι κριτικές εμένα με συγκίνησε πολύ. Είναι μια τρυφερή ταινία και η Χίλαρι Σουάνκ (βραβευμένη με δύο Όσκαρ) είναι καταπληκτική στο ρόλο της Αμέλια, όπως και ο Ρίτσαρντ Γκιρ στο ρόλο του συζύγου.
Η ταινία λέγετε Αμέλια παραγωγής 2009
Και τα δικά μου γαλήνια φιλιά για καλό απόγευμα!
Σημαντική προσωπικότητα έκανε τα όνειρά της πραγματικότητα και κυρίως, έβαλε τις ΄βασεις ώστε οι γυναίκες να έχουν θέση στην αεροπορία.
Ναι επιβάτες είμαστε. Επιβάτες σε ένα μεταφορικό ομαδικό όχημα όπως λέω,αλλά το δικό μας όχημα πρέπει να το οδηγούμε εμείς.
Καλησπέρα Στεφανία μου
Πολλά φιλιά
Τι όμορφα όταν οι Αννούλες ακολουθούν στον σχολιασμό η μια την άλλη, μια ακόμη ένδειξη πως είμαστε σε πολλά συνεπιβάτες! 😉
Φυσικά και ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις επιλογές του ακόμα και για τη φροντίδα του οχήματος του και ας βρισκόμαστε επιβάτες στην ίδια ζωή!
Όμορφα και συνετά ταξίδια μας εύχομαι για να έχουμε και μια πιο συνετή νέα χρονιά! ❤
ΑΦιλιά πολλά γλυκά, φωτεινά και χαμογελαστά!
Πολύ προχωρημένο το τόλμημά της για την εποχή που έζησε, αφήνοντας πίσω της τόσο σπουδαία αξιώματα ζωής! Σ’ αυτές τις γυναίκες που δεν φοβήθηκαν να μπουν σε χώρους αμιγώς ανδροκρατούμενους, χρωστάμε πολλά.
Ιπτάμενα φιλιά και εγκάρδιες ευχές για τις (έρπουσες) μέρες που διανύουμε, Στεφανία μου♥
Και τώρα Μαρία Κ. μου, ήρθε η σειρά μας, να δείξουμε πως δεν φοβόμαστε ούτε την ανδροκρατούμενη κοινωνία αλλά μπορούμε με τον τρόπο ζωής μας, να επηρεάσουμε όσες/ους τρέμουν να αναλάβουν πρωτοβουλίες ή ακόμα και να πουν την γνώμη τους! 😉
Τα ιπνάμενα ΑΦιλιά είναι από αυτά που πάνε κατ’ ευθεία στη καρδιά! ❤
Μέσα από το αφιέρωμα αυτό,
μου γνώρισες αυτή τη λαμπερή προσωπικότητα που μου ήταν άγνωστη !
Διαβάζοντας λοιπόν άλλα τόσα για την Αμέλια Έρχαρτ , έχω γοητευτεί από την ιστορία της, τα επιτεύγματα της, τα κατορθώματά και τα λεγόμενά της 🙂
Ο Χόρχε Μπουκάι σε ένα από τα βιβλία του, αναφέρει πως υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων: εκείνοι που ζουν σαν οδηγοί του μετρό…
και εκείνοι που ζουν κάνοντας σερφ!
Οι μεν βλέπουν τη ζωή σαν ένα ρίσκο και οι δε, θέλουν πάντα να ξέρουν που πατάνε,
Ο άνθρωπος, ο οποίος επιλέγει το ρίσκο, γνωρίζει πολύ καλά τους κινδύνους που κρύβονται από πίσω, απλά δεν τους αφήνει να τον επηρεάσουν.
……και τότε όλοι οι φόβοι γίνονται… ¨χάρτινοι τίγρεις».. όπως σοφά λέει η Έρχαρτ 😉
Το ρίσκο λοιπόν..
κομμάτι τής ζωής…..το πιο όμορφο κομμάτι τής ζωής.!
Η ζωή δεν ανθίζει ποτέ μέσα στην ασφάλεια΄)
Αγαπώ να ρισκάρω και το έχω κάνει πολλές φορές, έχοντας πάντα επίγνωση του κινδύνου ,αλλά και της αξίας του στόχου μου 😉
Πολύ όμορφη ανάρτηση Στεφανία μου !!
Να απολαύσεις τη Κυριακή σου με ηρεμία και θαλπωρή!!
Φιλιά πολλά- πολλά ❤
Να μια ακόμη Κυριακή ηλιόλουστη τώρα που επι-κοινωνώ μαζί σου, Ειρήνη μου!
Ναι το ρίσκο… το έχω γευτεί το φρούτο και το ότι τώρα είμαι όπως είμαι το οφείλω στο ρίσκο!
Μόνοι παίρνουμε το ρίσκο και ακόμη και αν φάμε τα μούτρα μας που φυσικά και συμβαίνει, το μάθημα είναι τεράστιο! 😉
Αυτή η «περίεργη» εποχή στην οποία έχουμε βρεθεί, μας προκαλεί σε πολλά επίπεδα και εδώ ανακαλύπτουμε ότι πρώτα έρχεται η επίγνωση των κινδύνων ακολουθεί η δράση με προσοχή…
Εδώ το ρίσκο πού βρίσκεται;
Δεν παίρνουμε το ρίσκο να παρακάμψουμε ότι ορίζει η πολιτεία, αλλά κανείς δεν μας απαγορεύει να πετάμε στους αιθέρες, να χρησιμοποιούμε την φαντασία μας για ταξίδια ακόμα και διαπλανητικά, να εκδηλώνουμε την αγάπη μας, παίρνοντας το ρίσκο να μη γίνουμε κατανοητοί, αυτή είναι η πνευματικότητα! 😉
Πολλά και τα ήρεμα, γλυκά, ζεστά και πολύ υπομονετικά ΑΦιλιά μου! ❤
Από μικρή θαύμαζα τις δυναμικές γυναίκες που τολμούσαν και έκαναν αντρικά επαγγέλματα και μάλιστα στην αεροπορία… δεν ξέρω ένα ονειροπέταγμα το είχα πάντα.. 🤣
Την Αμέλια δεν την ήξερα και όπως κατάλαβα από τα συμφραζόμενα αφού αγγλικά δεν ξερω, πως αξιωθηκε και τόλμησε να κάνει αυτό που αγαπούσε ,έστω και αν αυτό της στοίχισε την ζωή !!
Της άξιζε το αφιέρωμα!👍
Φιλενάδα να είσαι καλά να κάνεις ότι αγαπάς… καλή Κυριακή αύριο. φιλιααα!!😘
Καλημέρα Ρούλα μου!
Καλημέρα και σε μια σύγχρονη δυναμική γυναίκα! 😉
Πάνε αυτές οι εποχές, τώρα οι γυναίκες μπορούν και κάνουν όλα τα λεγόμενα ανδρικά επαγγέλματα… αυτό φυσικά σε χώρες όπου την γυναίκα δεν την έχουν μόνο για αναπαραγωγή!
Έχουμε ως γυναίκες ακόμα πολύ δρόμο μπροστά μας, για να θεωρηθούμε ίσες κοινωνικά, γιατί πνευματικά η επιστήμη έχει αποδείξει την υπεροχή μας!!! 😉
Εμείς οι «μεγάλες» μπορούμε να αριθμήσουμε όλα τα ρίσκα που έχουμε πάρει στη ζωή μας, από τα πολύ απλά, όπως το ρίσκο για μια περίεργη συνταγή μέχρι μια απόφαση ζωής! 😉
Καλή ξεκούραστη Κυριακή θα ευχηθώ με πολλά τρυφερά ΑΦιλιά αγάπης! ❤
a ladybird!
And free! ❤
Με κάποιο τρόπο όλοι επιβάτες είμαστε.
Άλλοι σημαντικοί, όπως η Έρχαρτ, άλλοι λιγότερο σημαντικοί.
Άλλοι σε πιο επικίνδυνα ή πιο πολύπλοκα μεταφορικά μέσα κι άλλοι σε πιο απλά.
Αφήνω τραγούδι αγαπημένο για επιβάτες.
Αφήνω και φιλί.
Χάθηκε η απάντηση στο σχόλιο σου Αρτίστα μου ή ταξιδεύει ακόμα; 😉
Εξαιρετικό τραγούδι με πολύ δυνατό στίχο… πολλές φορές ένα τραγούδι μιλάει πιο πολύ από ένα φιλοσοφημένο κείμενο!
Καλά μας ταξίδια και ας μη ξεχνάμε να κοιτάζουμε τα άστρα και τον πανέμορφο ουρανό!
Ευχαριστώ για το τραγούδι και στέλνω πολλά ταξιδιάρικα ΑΦιλιά! ❤
Και να δεις Στεφανία μου κάτι κορίτσια σαν τα κρύα τα νερά, να ανεβαίνουν στα ελικόπτερα με τα κατσαβίδια, να τρυπώνουν μεσα στο «τούνελ» της μηχανής για ώρες, – να σημειωθεί πως οι μηχανές του ελικοπτέρου είναι πολύ πιο περίπλοκες από εκείνες των αεροπλάνων – με τα εκατοντάδες εξαρτήματα γύρω τους και με θερμοκρασία 40 βαθμούς C. Και να είναι οι καλύτερες. Και μιλάω για σημερινές γυναίκες !!!
Θαυμάζω απεριόριστα τις γυναίκες που τόλμησαν να ανοίξουν νέους δρόμους όπως η Έρχαρτ.
Σπουδαίο αφιέρωμα!! Σ’ ευχαριστούμε πολύ!
Πολλά φιλιά Στεφανία μου 🙂
Καλημέρα Μαρία Γ μου!
Εμείς πια οι γυναίκες έχουμε καταφέρει πολλά που άλλες εποχές ούτε που θα σκεφτόμαστε να ανακατευτούμε… όμως φωνάζουμε ακόμα τον άνδρα να αλλάξει πχ πρίζα… έχουμε ακόμα δουλίτσα για να περάσει στο υποσυνείδητο μας, πως τα πάντα μπορούμε να τα κάνουμε! 😉
Να επιβραβεύουμε τις τολμηρές γυναίκες γιατί είναι παράδειγμα για όλες μας!
Πολλά ΑΦιλιά με ευχές για μια δυναμική βδομάδα! ❤
Ανέκαθεν την θαύμαζα για τα όσα κατάφερε, για το ό,τι δεν το έβαζε κάτω, για την επιμονή της, για το πόσο μπροστά ήταν…Μου άρεσε πολύ το αφιέρωμα σου Στεφανία, εύγε! 🙂
Όμορφο βράδυ Κυριακής σου εύχομαι 🙂 Πολλά ΑΦιλιά!
Χαίρομαι Ελευθερία μου που την είχες ακουστά, η ίδια «τυχαία» έπεσα πάνω στα αποφθέγματα της!
Μια πανέμορφη και πανέξυπνη γυναίκα που με την τόλμη της κατάφερε να μιλούν γι αυτήν και οι επόμενες γενιές! 😉
Πόσο ανάγκη έχει η εποχή μας, για παρόμοια παραδείγματα!
Πολλά τρυφερά ΑΦιλιά και στα δυο σας και καλές ξεκούραστες γιορτές να έχετε! ❤
Μου ήρθε αμέσως στο μυαλό το τραγούδι που έβαλε κι η Αρτίστα πιο πάνω.
Ξέρεις τι σκέφτηκα μαγισσούλα μου μόλις τέλειωσα την ανάρτηση;
Είμαστε παράδοξοι επιβάτες.
Δεν απολαμβάνουμε τη διαδρομή της ζωής, δε χαζεύουμε το τοπίο γύρω μας, να γεμίσουμε εικόνες, μυρωδιές, εμπειρίες.
Συμβιβαζόμαστε σε μικρές κι ανούσιες για τη ψυχή καταστάσεις.
Κι αφού δε την τρέφουμε σωστά, συχνά αρρωσταίνει, με θλίψη, πόνο, απογοήτευση κτλ.
Ίσως από την άλλη να φταίει ότι πια δε μας πολυνοιάζει να ξεμακρύνουμε πάνω απ’ τον ωκεανό.
Μας αρκεί ενδεχομένως να το δούμε σε virtual tour!
Οριοθετούμε τα όνειρα μας.
Ίσως γι’ αυτό να είμαστε πάντα ανυπόμονοι για το αύριο. Γιατί ίσως μας δώσει την ελευθερία που αποζητάμε, μα δεν τολμάμε να διεκδικήσουμε από το «τώρα».
Συγνώμη για το μεγάλο σχόλιο.
Πολλά φιλιά!
Ναι Μαρινάκι μου, είμαστε παράδοξοι επιβάτες, βασικά αχάριστοι! 😉
Αν δεν τολμήσουμε να αφήσουμε την ακτή από την θέα μας, δεν θα ζήσουμε νέες εμπειρίες γιατί ταξίδι εκ του ασφαλούς δεν νοείται!
«Δεν μπορείς ν’ ανακαλύψεις νέους ορίζοντες
αν δεν έχεις το κουράγιο να χάσεις την ακτή από τα μάτια σου». Πλάτων
Διάβασε το παρακάτω, θα σου αρέσει!
https://ainafetst.wordpress.com/2015/10/23/risquer/
ΑΦιλιά πολλά πολλά και καλά φωτεινά μας ταξίδια! ❤
Θαυμάζω πολύ τους δυναμικούς ανθρώπους,ιδίως τις δυναμικές γυναίκες.
Δεν την ήξερα, θα ψάξω την ταινία για τη ζωή της.
Πάντα κάτι μαθαίνω στο μπλογκ σου, Στεφανία μου.
Φιλάκια πολλά.
Μόνο αν ο ίδιος είναι δυναμικός, μπορεί να καταλάβει την τόλμη και τον δυναμισμό των συνανθρώπων μας! 😉
Ούτε και η ίδια έχω δει την ταινία και έχω σκοπό να την αναζητήσω!
Μαζί μαθαίνουμε Ρένα μου, τα περισσότερα που αναρτώ εδώ, είναι και μαθήματα που παίρνει και η αφεντιά μου! 😉
ΑΦιλιά πολλά πολλά και καλή δύναμη με τις γιορτινές προετοιμασίες! ❤