Κουράγιο- Courage

Lion roar
Ο βρυχισμός λιονταριού

Οne asked me recently if I am afraid to die.
Truthfully, I am more afraid of not living my life fully
— of living a life dedicated to cherishing and protecting myself.
This fear-driven approach to life is like
covering your couch in plastic so it won’t get worn.
It robs you of the ability to enjoy and appreciate your life.

*******************************************

Κάποιος πρόσφατα με ρώτησε αν φοβάμαι να πεθάνω.
Αληθινά, πιο πολύ φοβάμαι να μη ζήσω πλήρως τη ζωή μου
– να ζήσω μια ζωή αφιερωμένη στην περιποίηση και προστασία του εαυτού μου.
Αυτή η φοβισμένη προσέγγιση της ζωής είναι σαν
να σκεπάζεις τον καναπέ σου με πλαστικό έτσι που δεν θα φθαρεί.
Σε στερεί από την ικανότητα να χαρείς και να εκτιμήσεις την ζωή σου.

.

.

It takes courage to accept life fully,
to say yes to our life,
yes to our karma, yes to our mind,
emotions and whatever else unfolds.
This is the beginning of courage.
Courage is the fundamental openness
to face even the hardest truths.
It makes room for all the pain, joy, irony,
and mystery that life provides.

*************************************

Θέλει κουράγιο να δεχτούμε πλήρως τη ζωή,
να πούμε ναι στη ζωή μας,
ναι στη μοίρα μας, ναι στο νου μας,
στα συναισθήματα μας και σε οτιδήποτε άλλο προκύπτει.
Αυτή είναι η αρχή του κουράγιου.
Το κουράγιο είναι το θεμελιώδες άνοιγμα
για να αντιμετωπίσεις ακόμα και τις πιο σκληρές αλήθειες.
Αφήνει χώρο για κάθε πόνο, χαρά, ειρωνεία
και μυστήριο που η ζωή προσφέρει.

.

Dzigar’s Kongtrul portrait

If we look at our lives,
we already have a certain amount of patience.
We can bear many difficult circumstances quite well.
For example, we all have to endure minor illnesses
such as colds and headaches.
We have to deal with plenty of weather we don’t like.
We put up with mosquitoes and mice
and many other creatures that cause us minor trouble.

Rather than constantly seeking to eliminate
all small irritations from our lives,
we can use them as a basis for developing more patience.

******************************************

Αν κοιτάξουμε τις ζωές μας,
έχουμε ήδη αρκετή ποσότητα υπομονής.
Μπορούμε να αντέξουμε αρκετά καλά πολλές δύσκολες καταστάσεις.
Για παράδειγμα, όλοι μας πρέπει να αντέξουμε μικρές αρρώστιες
όπως κρυολογήματα και πονοκεφάλους.
Πρέπει να αντιμετωπίσουμε πολλά καιρικά φαινόμενα που δεν μας αρέσουν.
Τα έχουμε βάλει με κουνούπια και ποντίκια
και με άλλα όντα που μας προκαλούν μικρές ενοχλήσεις.

Παρά να προσπαθούμε συνεχώς να εξαλείψουμε
όλους τους μικρούς μπελάδες από τη ζωή μας,μπορούμε

να τους χρησιμοποιήσουμε σαν βάση
για να αναπτύξουμε περισσότερη υπομονή.

Dzigar Kongrul Rinpoche is a Tibetan Buddhist teacher, author, and abstract expressionist painter.
The above paintings are his.

Ο Dzigar Kongrul Rinpoche, είναι Θιβετιανός Βουδιστής δάσκαλος, συγγραφέας και αφηρημένος εξπρεσσιονιστής ζωγράφος.
Οι παραπάνω πίνακες είναι δικοί του.


.

.

When we look in the mirror,
the one thing we don’t want to see
is an ordinary human being.

*******************************

Όταν κοιτάζουμε στον καθρέπτη,
το μόνο πράγμα που δεν θέλουμε να δούμε
είναι ένα συνηθισμένο ανθρώπινο πλάσμα.

Dzigar Kongtrul Rinpoche

.

.

About Άιναφετς

To Άιναφετς είναι το ανάποδο του ονόματος Στεφανία και μ’ αυτό εμφανίζεται ως “μάγισσα Άιναφετς” σε ιστορίες του “Παραμυθά.
This entry was posted in Διάφορα. Bookmark the permalink.

29 Responses to Κουράγιο- Courage

  1. Το παράδειγμα με τον καναπέ, είναι κορυφαίο. Όπως κορυφαία είναι τα μηνύματα αυτής σου της ανάρτησης. Ειδικά σήμερα που διυλίζουμε τον κώνωπα και καταπίνουμε… «αρκούδες».
    Με την ελπίδα να δούμε -εγκαίρως- αυτόν τον «καθρέφτη»…

  2. Ο/Η Giannis Pit λέει:

    Πρόσεξε τώρα δύο οπτικές Στεφανία μου!
    Η μία λέει, «φοβάμαι το θάνατο», «τρέμω στην ιδέα του». Κακά τα ψέμματα. Προσέγγιση που την έχουμε πολλοί άνθρωποι. Ας το ομολογήσουμε, είναι ανθρώπινο.
    Από την άλλη, έχουμε την άποψη: «Φοβάμαι πως θα ζήσω», «τρέμω στην ιδέα αν θα κλείσω τη ζωή μου με αξιοπρέπεια». Πόσο διαφορετικές αντιλήψεις τελικά.
    Και πόση δύναμη ή πνευματική υπέρβαση απαιτούν για να πας στη δεύτερη. Να παλέψεις και να απαιτήσεις να ζήσεις μια ζωή με αξιοπρέπεια.
    Υπέροχο το σημερινό σου «μάθημα» αγαπημένη μας φίλη. Ειλικρινά σε ευχαριστούμε.

    • Ο/Η Άιναφετς λέει:

      Γιάννη μου, σε ρώτω, τι πραγματικά φοβάσαι, να ζεις μια ζωή χωρίς αξιοπρέπεια, χωρίς αγάπη και συμπόνια ή αυτό που μας προτρέπει το παραπάνω κείμενο;
      «Αληθινά, πιο πολύ φοβάμαι να ΜΗ ζήσω πλήρως τη ζωή μου»…
      Δεν ζούμε όταν βρισκόμαστε κάτω από το καθεστώς του φόβου και της χειραγώγησης…. και πολύ σωστά θα ρωτήσεις τι να κάνω; 😉
      Και τολμώ να απαντήσω, μη δέχεσαι τον εκφοβισμό, δείξε πνευματικότητα που λείπει από την κοινωνία, δίδαξε το κουράγιο σε όσους έχουν καταθέσει τα όπλα και τόσα άλλα που θα σου υποδείξει η δύναμη της Αγάπης! ❤

      ΑΦιλιά με την δύναμη και την ενέργεια που υπαγορεύει η καρδιά μας ❤

      • Ο/Η Άιναφετς λέει:

        Γιάννη μου, ο καθένας μας είναι δάσκαλος και μαθητής του εαυτού του και μαζί μαθαίνουμε! 😉

        Τα ευχαριστώ δικά μου για την ουσιαστική παρουσία σου στο σχολιασμό και στο blogging της τρυφερής μας μπλογκοπαρεούλας! 🙂

        ΑΦιλιά και κουράγιο για τα σφικτά* μέτρα του Σ/Κ! ❤

        *ΥΓ: Εδώ θα ήθελα αντί "σφικτά" να χρησιμοποιήσω άλλη λέξη, αλλά η καλή μου ανατροφή δεν μου το επιτρέπει! 😛

  3. Ο/Η Marina Tsardakli λέει:

    Πόσο συμφωνώ. Αγχωνόμαστε για τόσα και τελικά η ζωή, το μόνο που ζητά είναι να την κατανοήσουμε και να την αγαπήσουμε.
    Πιστεύω ότι όταν μάθουμε να κατανοούμε και να αγαπάμε τον εαυτό μας και τις στιγμές μας (το παρόν που λες κι εσύ μαγισσούλα μου) θα κατανοήσουμε πως αυτό είναι η ζωή!
    Και τη ζωή δε πρέπει στα δύσκολα να την αφήνουμε στη μοίρα της, αλλά να προσπαθούμε ακόμα και στις δύσκολες στιγμές, να τη γευτούμε.
    Μακάρι να βρούμε τη δύναμη να κοιταχτούμε στον καθρέφτη, όπως λέει κι η Μαρία μας.
    Σε φιλώ μαγισσούλα μου!

    • Ο/Η Άιναφετς λέει:

      Και η ίδια Μαρινάκι μου, επικροτώ το σχόλιο σου! 🙂
      Όταν κανείς έχει δει και όταν λέω, «δει» εννοώ να έχει νιώσει με την καρδιά του, πως τα πάντα ξεκινούν από την αγάπη του εαυτού μας και έχει «δει» πως αυτό όχι μόνο δεν είναι εγωιστικό, αλλά ο μοναδικός τρόπος να είναι χρήσιμος στο περιβάλλον του, τότε μπορεί να αντιμετωπίσει τα πάντα… τότε θα πει πως έχει επίγνωση και μπορεί να δράσει ορθά! 😉
      Δεν φιλοσοφούμε μόνο Μαρινάκι μου, γιατί από μόνη της η φιλοσοφία είναι ωραία λόγια, παίρνουμε τη ζωή στα χέρια μας και κοιτάζουμε κατάματα τον καθρέπτη μας και κάνουμε τα ωραία λόγια πράξη! 😛

      Πολλά τρυφερά και χαμογελαστά ΑΦιλιά και από την καρδιά μου! ❤

  4. Ο/Η Άιναφετς λέει:

    Καλησπέρα Μαρία Κ. μου! 🙂
    Μακάρι να είχαμε καλυμμένους μόνο τους καναπέδες μας με πλαστικό, γιατί σαν να έχουμε καλυφθεί ολόκληροι με ημιδιαφανείς πλαστικό που μας αφήνει να βλέπουμε μόνο ότι μας συμφέρει! Μήπως όμως έτσι όπως ασφυκτιούμε, αποφασίσουμε να σκίσουμε τα καλύμματα μας, μπας και αναπνεύσουμε ανανεωμένο αέρα… λέω, μήπως! 😉

    Η ζωή, μας έδειξε πως μόνο αν πιάσει πάτο ο άνθρωπος, μπορεί να αρχίσει να αντιδρά! 😛

    ΑΦιλιά με την δύναμη της επίγνωσης! ❤

  5. Ο/Η Αννίκα λέει:

    Στους περισσότερους υπάρχει πάντα ο φόβος του θανάτου. Ίσως αν οδηγούμενοι από μια αναθεώρηση της ζωής τοποθετήσουμε τη σκέψη στο μέλλον…ίσως να υπήρχε η δυνατότητα να βελτιώσουμε το παρόν. Και μ’αυτό εννοώ να βελτιώσουμε την ποιότητα της ζωής που μας έχει απομακρύνει από τις αξίες της. Ίσως χρειάζεται, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, μια αυτογνωσία , μια ορθή κρίση και μια ψιλοκουβεντούλα με τα ενδότερα της ψυχής.
    Φιλιά Στεφανία μου με επίγνωση!
    Καλό μήνα!

    • Ο/Η Άιναφετς λέει:

      Όλα τα πλάσματα στη Γη, έχουν την αίσθηση του φόβου και αυτός ο φόβος είναι ενστικτώδης, φυσικά και θα τρέξουμε να σωθούμε αν πχ βρεθούμε μπροστά σε ένα φίδι, αλλά ας αναρωτηθούμε γιατί φοβόμαστε τον θάνατο, μήπως γιατί δεν ξέρουμε να ζούμε; 😉
      Μιλάμε για τον ψυχολογικό φόβο και ο Επίκουρος μιλάει καθαρά στην καρδιά μου και προσεγγίζει την ιδέα του θανάτου, με κατανοητό τρόπο:
      «Ένα από τα πιο σημαντικά βήματα που πρέπει να κάνει λοιπόν το ανθρώπινο είδος, για να πετύχει την ποθητή σ’ αυτόν χαρά της ζωής, είναι να απαλλαγεί από το φόβο του θανάτου»… «Ένα τίποτα είναι για μας ο θάνατος γιατί όταν υπάρχουμε εμείς, ο θάνατος είναι απών, και όταν ο θάνατος είναι παρών, δεν υπάρχουμε εμείς».

      http://www.epicuros.gr/arthra/a_arthra_thanatos.htm

      Τα πάντα ξεκινούν από την επίγνωση και επίγνωση έχουμε μόνο αν είμαστε παρόντες.
      Το μέλλον θα είναι ακριβώς όπως ήταν το χθες μας, αν δεν κατανοήσουμε πως τώρα ζούμε, τώρα παίρνουμε αποφάσεις και ας αναρωτηθούμε μήπως ο φόβος είναι μια διανοητική ψυχολογική διαδικασία που δεν έχει σχέση με το τώρα μας; 😉

      ΑΦιλιά καρδιάς και καλό συνειδητό μήνα εύχομαι! ❤

  6. Ο/Η Πουπερμίνα λέει:

    Κι όσοι είμαστε γεροί/-ές κι έχουμε δουλειά, ας είμαστε courageous μασκοφόροι/-ες!

    • Ο/Η Άιναφετς λέει:

      Καλημέρα Πουπερμίνα μου! 🙂
      Δε λέω φυσικά και το να έχουμε μια δουλειά που μας επιτρέπει να ζούμε είναι σημαντικό, αλλά σε καιρούς όπου λείπει παντελώς η πνευματικότητα, το courage μπορεί να είναι μια πηγή ενέργειας που μας βοηθά να λέμε ΝΑΙ, στη ζωή μας, ναι στη μοίρα μας, ναι στο νου μας, στα συναισθήματα μας και σε οτιδήποτε άλλο προκύπτει… 😉

      Ναι, θέλει κουράγιο να φοράς μια μάσκα όχι γιατί πιστεύεις ότι πραγματικά σε προστατεύει, αλλά επειδή στο επιβάλουν! 😛 (Σκέφτονται να επιβάλουν να φοράμε απανωτά τρεις) !!!

      Πολλά χαμογελαστά και ηλιόλουστα ΑΦιλιά μοιράζομαι μαζί σας! ❤

  7. Ο/Η ANNA Flo λέει:

    Δυνατό μάθημα η ανάρτησή σου και σήμερα. Φυσικά αξίζει το πώς θα ζεις και όσο το πόσο. Αυτό που πάντα πιστεύω, η ποιότητα ζωής έχει σημασία και όταν λέμε ποιότητα εννούμε τη ζωή που θέλουμε, που της αξίζει και όχι κρυμένοι σε λαγούμια.
    Νομίζω πάντως ότι αυτό που ζούμε με τον εγκλεισμό και τις απαγορεύσεις, με το φόβο της αρρώστιας είναι ένα μάθημα. Και θα φανεί στο τέλος ο λογαριασμός. Πόσο καταφέραμε με την υπομονή και τη σωστή ιεράρχηση αξιών να βρούμε το σωστό δρόμο
    Καλημέρα Στεφανία μου
    Φιλάκια πολλά

    • Ο/Η Άιναφετς λέει:

      Έχουμε εντρυφήσει στο κουράγιο, έτσι δεν είναι Άννα μου; 😉
      Το ότι είμαστε γεροί δυνατοί και στα πόδια μας, το οφείλουμε εν μέρη και στο κουράγιο που δείξαμε στις πολύ δύσκολες στιγμές της ζωής μας…
      Δεν θα αργήσει να έρθει ο λογαριασμός όλης αυτής της παράνοιας που κτύπησε την ανθρωπότητα και για αρκετούς θα είναι ένα γερό μάθημα επίγνωσης, υπομονής και κουράγιου! 😛

      ΑΦιλιά τρυφερά. φωτεινά και υπομονετικά! ❤

  8. Ο/Η ΣΜΑΡΑΓΔΑΚΗ ΡΟΥΛΑ λέει:

    Κάποτε διάβασα κάπου…ο Θεός έχει δώσει το κουράγιο και την υπομονή στον άνθρωπο, για να αντέχει τα πάντα!!
    Και τι είναι το κουράγιο φιλενάδα; είναι η υπομονή, (κουράγιο και υπομονή) είναι συνυφασμένα και τα δύο, το ένα χρειάζεται το άλλο, είναι αυτά που μας δίνουν την ελπίδα πως τα δύσκολα θα περάσουν…👌
    Και το σοφό απόφθεγμα…Τι φοβάμαι περισσότερο;
    Αληθινά, πιο πολύ φοβάμαι να μη ζήσω πλήρως και με «αξιοπρέπεια» τη ζωή μου!!
    Και ο επίλογος ; ο Επίκουρος και ότι σοφό είπε…
    «Ένα τίποτα είναι για μας ο θάνατος γιατί όταν υπάρχουμε εμείς, ο θάνατος είναι απών, και όταν ο θάνατος είναι παρών, δεν υπάρχουμε εμείς». !!!!!!!!!!!!!!!!!
    Να είσαι καλά φιλενάδα, ένα λιθαράκι ακόμα στο ανέβασμα της σκέψης μου!
    Καλό σου μήνα με ότι καλύτερο θέλεις!! την αγάπη μου💚 φιλιααα!!😘

  9. Ο/Η Άιναφετς λέει:

    Ναι Ρούλα μου, όλοι οι άνθρωποι είναι προικισμένοι με υπομονή που δείχνει πόσο κουράγιο μπορούμε να δείξουμε και το δείχνουμε και ας γκρινιάζουμε που τα πράγματα δεν πάνε όπως θέλουμε! 😉
    Τα πάντα περνούν και όπως μου αρέσει να συμπληρώνω, και τα κακά αλλά και τα καλά! 😛

    Αυτό που προσωπικά έχω εντοπίσει μια και βρίσκομαι προς το τέλος της ζωής μου, είναι πως με ανησυχεί πιο πολύ από τον θάνατο, το να μη μπορώ να εξυπηρετηθώ μόνη μέχρι το τέλος, γι αυτό ας παραμείνουμε στο παρόν και να είμαστε ευγνώμονες που όλα βαίνουν καλά μέχρι τώρα! ❤

    ΑΦιλιά γλυκά και καλή μας δύναμη γιατί όπως φαίνεται θα την χρειαστούμε! ❤

  10. Ο/Η Μαρία Γ. λέει:

    Γιατί να φοβόμαστε τον θάνατο όταν έχουμε τον έρωτα;
    Μικρό θάνατο δεν τον λένε; 🙂
    Οι άνθρωποι, αδυνατούμε να συλλάβουμε το άπειρο του Σύμπαντος και του Έρωτα. Μένουμε αιώνια εκστατικοί μπροστά και στα δυο.
    Μπορεί να φαίνεται πως ξεφεύγω από το θέμα σου Στεφανία μου αλλά αν το δούμε πιο αναλυτικά το ζήτημα, θα καταλάβουμε πως ζούμε πολλούς θανάτους, εν ζωή. Αν συνειδητοποιήσουμε πως είμαστε μέρος της Δημιουργίας, είμαστε ενέργεια, ως ενέργεια ήρθαμε, θα καταλάβουμε πως ο θάνατος είναι απλά μέρος μιας διαδικασίας που δεν αλλοιώνει την αρχική μας ουσία.
    Όλα τα συναισθήματα μας ( καλά και κακά) μας τα δημιουργεί ο νους. Μια άποψη είναι 🙂
    Σ’ευχαριστώ πολύ για την πνευματικότητα που μας χαρίζεις μέσα από τις αναρτήσεις σου.
    Καλό Σαββατοκύριακο Στεφανία μου και πολλά φιλάκια από μένα 🙂

  11. Ο/Η Άιναφετς λέει:

    Καλησπέρα Μαρία Γ. μου!
    Πώς είσαι;
    Τυχεροί όσοι έζησαν τον θάνατο του Έρωτα που συνήθως είναι ο μεγαλύτερος, μοναδικός και οδυνηρός όπως και αυτός που οδηγεί κατ’ ευθεία στο Θείο και ας μην είχαμε τότε αυτή την επίγνωση! 😉
    Κάθε στιγμή που περνά είναι και ένας μικρός θάνατος στην προηγούμενη στιγμή γι αυτό και λένε να ζούμε την κάθε στιγμή σαν να είναι η τελευταία!

    Σίγουρα είμαστε μέρος της Δημιουργίας και αυτή η ενέργεια που μας κρατά ζωντανούς δεν χάνεται ούτε όταν πεθαίνει το σώμα μας, αυτό είναι κάτι που δύσκολα συλλαμβάνει ο νους μας που και αυτός είναι ύλη όπως και οι σκέψεις μας… εύχομαι κάποτε να μας δώσει η ζωή την ευκαιρία να εμβαθύνουμε και να κατανοήσουμε παρόμοια θέματα! 😉

    ΑΦιλιά ενεργειακά, φωτεινά αλλά και πολύ τρυφερά! ❤

    • Ο/Η Μαρία Γ. λέει:

      Είμαι καλύτερα Στεφανία μου. Περνάω φάσεις μοναχικότητας. Αυτό είναι όλο.
      Σ’ ευχαριστώ πολύ που με ρωτάς.
      Εύχομαι να έχεις προσαρμοστεί κι εσύ στο νέο σου περιβάλλον.
      Να είσαι καλά!!

      • Ο/Η Άιναφετς λέει:

        Ευλογημένες οι φάσεις μοναχικότητας, μας ανοίγουν νέους εσωτερικούς ορίζοντες! 😉
        Το νέο μου περιβάλλον, μου αρέσει τόσο πολύ που έχω την αίσθηση πως ξαναγεννήθηκα!

        Να είμαστε καλά και να στέλνουμε ΑΦιλιά αγάπης! ❤

  12. Ο/Η rennesense λέει:

    Σπουδαία τα μηνύματα αυτής της ανάρτησης Στεφανία μου!
    – από τον Dzigar Kongrul Rinpoche που μόλις γνωρίζω –

    Θέλει κουράγιο να δεχτούμε πλήρως τη ζωή… έτσι είναι.
    …κι εκεί στο «πλήρως» είναι που δεν κατανοούμε εύκολα.
    Δεν κατανοούμε ότι η ζωή είναι αυτή που είναι, με τα εύκολα και τα δύσκολα, με το άσπρο και το μαύρο, με τη χαρά και τη λύπη. κι όταν δεν δέχεσαι τη ζωή πλήρως,, ζεις μισή ζωή.

    Διαχωρίζω στη σκέψη μου, τι είναι η ζωή, και τι η κατάσταση της ζωής..

    Η ζωή είναι πρωταρχική. Είναι ήδη ολόκληρη, πλήρης και τέλεια.
    Η κατάσταση της ζωής μας αποτελείται από τις περιστάσεις και τις εμπειρίες μας.. καλλιεργώντας αρετές όπως η υπομονή ,βελτιώνουμε τη κατάσταση της ζωής μας..Σε κάθε έκφανση η ζωή μοιάζει να απαιτεί υπομονή…και η υπομονή είναι δράση.

    Λίγη αυτογνωσία και πνευματικότητα παραπάνω. και τότε θα καταλάβουμε ότι όλα όσα φέρνει η ζωή είναι χρήσιμα,
    αρκεί να τα αξιολογήσουμε σωστά και να δράσουμε ανάλογα 😉

    Καλημέρα Στεφανία μου!!
    με κουράγιο, υπομονή και όλα παλεύονται!:)
    φιλιά πολλά!!!<3

  13. Ο/Η Άιναφετς λέει:

    Τι καλά Ειρήνη μου, να μπορεί κανείς να πει μες το χάος, «τι καλά»! 😉
    Τι καλά που η τεχνολογία, μας επιτρέπει να επικοινωνούμε (ελεύθερα ακόμα!) και να μοιραζόμαστε τους προβληματισμούς μας και να δίνουμε κουράγιο σε όσους έχουν λυγίσει!

    Ο νεαρός Dzigar αποτελεί και αυτός ένα μικρό μέρος της ανθρωπότητας που έχει αφιερώσει τη ζωή του, στη στήριξη- βοήθεια- κουράγιο όσων έχουν στραφεί προς την πνευματικότητα και αναζητούν τροφή για την καρδιά τους! ❤

    Τι καλά και για την αφεντιά μου, να μπορώ να μοιράζομαι με αγαπημένους φίλους, όλη αυτή την πνευματική τροφή που είναι ενέργεια για τα επιβιώσουμε σε αυτούς τους χαοτικούς καιρούς! 😛

    Μαζί μαθαίνουμε τι θα πει, να ζει κανείς ολοκληρωμένα, να είναι παρόν, να έχει επίγνωση και να αφήνει την καρδιά του να μιλήσει!

    Κρατώ το, "Λίγη αυτογνωσία και πνευματικότητα παραπάνω και τότε θα καταλάβουμε ότι όλα όσα φέρνει η ζωή είναι χρήσιμα, αρκεί να τα αξιολογήσουμε σωστά και να δράσουμε ανάλογα.»

    Στέλνω πολλά ηλιόλουστα, φωτεινά, υπομονετικά, χαλαρά και πάντα με αγάπη ΑΦιλιά! ❤

  14. Ο/Η By Joanna IK λέει:

    Με την αναβάθμιση του Wp έχασα τις ειδοποιήσεις για τις αναρτήσεις σου. Οχι όμως και την αισθηση πως κάθε φορά που κάτι με προβληματίζει, εδώ μπορώ να βρω μια απάντηση. Μια οπτική που δεν την είχα φανταστεί ή σκεφτεί ή νιώσει ως τώρα.
    «Η φοβισμένη προσέγγιση της ζωής».. αυτή η φράση κι αν αγγίζει μια ευαίσθητη χορδή. Έχω την εικόνα μπροστά μου ενός εαυτού πλαστικοποιημένου, προστατευμένου με ειδικό κάλυμμα, να φαίνεται τόσο όσο να μην ενοχλεί και να μην ενοχλείται. Να ασφυκτιά μέσα στο πλαστικό και να το προτιμάει από την άγνωστη ελευθερία..
    Να έχουμε μία εβδομάδα με λιγότερο φόβο 🙂

  15. Ο/Η Άιναφετς λέει:

    Καλημέρα Joanna μου! 🙂
    Τι κάνεις;
    Προσωπικά, θεωρώ πως το μεγαλύτερο πρόβλημα που αυτή τη στιγμή ταρακουνά όλο τον πλανήτη, είναι ο φόβος και βλέπουμε και πόσο απλό είναι να χειραγωγήσεις κάποιον που φοβάται! 😉

    Τι είναι ο φόβος, καλό είναι να μάθουμε πώς γεννιέται και πώς μπορούμε να τον διαχειριστούμε, γιατί αυτή η γνώση ελευθερώνει! 😛
    Εδώ, μια άκρως διαφωτιστική ανάρτηση περί φόβου:

    Τι φοβάσαι;

    ΑΦιλιά αγάπης που πρώτη αυτή ελευθερώνει από τον φόβο! ❤

  16. Ο/Η Eleftheria λέει:

    Πολύ μου άρεσαν αυτά που λέει ο Dzigar Kongrul Rinpoche, δεν τον ήξερα και σε ευχαριστώ που μας τον γνώρισες…
    Ναι θέλει κουράγιο να αποδεχθούμε τη ζωή μας όπως κι αν αυτή είναι, όπως κι αν ξεδιπλώνεται. Και να την αγαπήσουμε, μαζί κι εμάς. Και υπομονή… 🙂
    Δεν φοβάμαι την ιδέα του θανάτου, όπως δεν φοβήθηκα/φοβάμαι να ζήσω . Κάποια στιγμή όλοι εκεί θα είμαστε, θέλω όμως να ζήσω όσο πιο όμορφα μπορώ, το όποιο διάστημα κι αν είναι αυτό. Θέλω ποιότητα.
    Και μπορεί τώρα να είμαστε κάπως αλλά δεν θα είμαστε εσαεί έτσι. Δύναμη, κουράγιο, χαμόγελο και καλοσύνη να δώσουμε απλόχερα στους δικούς μας, στους φίλους μας, στους διπλανούς μας…
    ΑΦιλιά πολλά πολλά και όμορφο βράδυ να έχεις Στεφανία

    • Ο/Η Άιναφετς λέει:

      Καλησπέρα Ελευθερία μου! 🙂
      Εξάσκηση κουράγιου θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η εποχή που ζούμε! 😉
      Η υπομονή και το κουράγιο πάνε χέρι χέρι και όταν με το καλό έχουν φύγει ή τουλάχιστο περιοριστεί τα δεινά που μας βρήκαν όχι μόνο θα είμαστε ήρωες αλλά και master του κουράγιου! 😛

      Θα ήθελα εσύ και ο Α. να συνεχίσετε να δίνεται παραδείγματα υπομονής και αντοχής γύρω σας, γιατί πολλοί είναι αυτοί που αυτόν τον καιρό καταθέτουν τα όπλα…

      Πολλά ΑΦιλιά καρδιάς και αγάπης και στα δυο σας! ❤

  17. Ο/Η Άιναφετς λέει:

    Ευχαριστώ για το ανεξάντλητο κουράγιο σου! 🙂

Αφήστε απάντηση στον/στην Άιναφετς Ακύρωση απάντησης

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.