Ανάπαυση! Rest!

Suppose someone is holding a pebble
and throws it in the air
and the pebble begins to fall down into a river.

…Once the pebble is at the bottom of the river,
it continues to rest.
It allows the water to pass by.

**********************

Ας υποθέσουμε πως κάποιος κρατά ένα βότσαλο
και το πετά στον αέρα
και το βότσαλο αρχίζει να πέφτει κάτω μέσα στο ποτάμι.

…Μόλις το βότσαλο είναι στο πάτο του ποταμού,
εξακολουθεί να αναπαύεται.
Επιτρέπει στο νερό να προσπεράσει.

.

.

Suppose someone is holding a pebble
and throws it in the air
and the pebble begins to fall down into a river.
After the pebble touches the surface of the water,
it allows itself to sink slowly into the river.
It will reach the bed of the river without any effort.

Once the pebble is at the bottom of the river,
continues to rest.
It allows the water to pass by.

*********************

Ας υποθέσουμε πως κάποιος κρατά ένα βότσαλο
και το πετά στον αέρα
και το βότσαλο αρχίζει να πέφτει μέσα στο ποτάμι.
Αφού το βότσαλο αγγίξει την επιφάνεια του νερού,
επιτρέπει στον εαυτό του να βυθιστεί αργά μέσα στο ποτάμι.
Θα φτάσει τον πυθμένα του ποταμού χωρίς καμιά προσπάθεια.

Μόλις το βότσαλο είναι στον πυθμένα του ποταμού,
εξακολουθεί να αναπαύεται.
Επιτρέπει στο νερό να περάσει από πάνω του.

.

.
I think the pebble reaches the bed of the river
by the shortest path
because it allows itself to fall without making any effort.
During our sitting meditation
we can allow ourselves to rest like a pebble.

Resting is a very important practice;
we have to learn the art of resting. 
You should allow your body and your mind to rest.
The problem is that not many of us
know how to allow our body and mind to rest.

************************

Νομίζω πως το βότσαλο φτάνει τον πυθμένα του ποταμού
από το κοντινότερο δρόμο
γιατί επιτρέπει στον εαυτό του να πέσει χωρίς να κάνει καμιά προσπάθεια.
Όταν καθόμαστε να διαλογιστούμε
μπορούμε να επιτρέψουμε στους εαυτούς μας, να αναπαυτούμε όπως το βότσαλο.

Η ανάπαυση είναι μια πολύ σημαντική πρακτική
πρέπει να μάθουμε την τέχνη της ανάπαυσης.
Πρέπει να επιτρέψουμε στο σώμα και στο νου μας, να αναπαύεται.
Το πρόβλημα είναι πως πολλοί από μας
δεν ξέρουν πώς να επιτρέψουν στο σώμα και στο νου τους να αναπαύεται.

.

.

We are always struggling;
struggling has become a kind of habit.
We cannot resist being active,
struggling all the time.
It is very important to realize
that we have the habit energy.

Our mind as well as our body needs to rest.… 
Only if we know how to allow them to rest
can our body and our soul heal themselves.

Thich Nhat Hahn, 
«Rest in the River«

********************

Πάντα αγωνιζόμαστε,
ο αγώνας έχει γίνει ένα είδος συνήθειας.
Δεν μπορούμε να αντισταθούμε στο να είμαστε δραστήριοι
και να αγωνιζόμαστε όλη την ώρα.
Είναι πολύ σημαντικό να αντιλειφθούμε
πως έχουμε αυτή την ενεργή συνήθεια.

Ο νους μας όπως και το σώμα μας χρειάζονται ανάπαυση…
Μόνο αν ξέρουμε πως να επιτρέψουμε σε αυτά να αναπαυτούν
το σώμα και η ψυχή μας θα γιατρέψουν τους εαυτούς τους.

Τικ Νατ Χαν
«Αναπαύσου στο ποτάμι»

Βιετνάμ 1926 – 22 Ιανουαρίου 2021

Ο Thích Nhất Hạnh ήταν ένας Βιετναμέζος βουδιστής μοναχός Thiền,
ακτιβιστής της ειρήνης, παραγωγικός συγγραφέας, ποιητής, δάσκαλος
και ιδρυτής της παράδοσης του Plum Village,
που ιστορικά αναγνωρίζεται
ως η κύρια έμπνευση για τον δεσμευμένο Βουδισμό.

.

.

.

.