By not resisting,
by letting the waves wash through me,
I began to relax.
********************
Με το να μην αντιστέκομαι,
με το να αφήνω τα κύματα να περνούν από μέσα μου,
αρχίζω να χαλαρώνω.
By not resisting,
by letting the waves wash through me,
I began to relax.
Rather than fighting the stormy surges,
I rested in an ocean of awareness
that embraced all the moving waves.
I’d arrived in a sanctuary that felt large enough
to hold whatever was going on in my life.
******************
Με το να μην αντιστέκομαι,
με το να αφήνω τα κύματα να περνούν από μέσα μου,
αρχίζω να χαλαρώνω.
Παρά να πολεμώ τα σφοδρά κύματα,
παραμένω σε ένα ωκεανό επίγνωσης
που αγκαλιάζει όλα τα κινούμενα κύματα.
φτάνω σε έναν ιερό χώρο που φαίνεται αρκετά μεγάλος
για να κρατήσει οτιδήποτε συμβαίνει στη ζωή μου.
.
.
“Perhaps the biggest tragedy of our lives is
that freedom is possible,
yet we can pass our years trapped in the same old patterns.”
“We are uncomfortable because everything in our life keeps changing
— our inner moods, our bodies, our work,
the people we love, the world we live in.”
*********************
«Ίσως η μεγαλύτερη τραγωδία της ζωής μας, είναι
πως η ελευθερία είναι δυνατή,
παρ όλο αυτό περνούμε τις ζωές μας, στο ίδιο μοντέλο.»
«Αισθανόμαστε άβολα γιατί τα πάντα στη ζωή μας
εξακολουθούν και αλλάζουν
– οι διαθέσεις μας, τα σώματα μας, η δουλειά μας,
τα άτομα που αγαπούμε, ο κόσμος στον οποίο ζούμε.»
.
.
“We spend our time and energy
defending ur life rather than living it fully.»
I found myself praying:
“May I love and accept myself just as I am.”
*******************
«Ξοδεύουμε τον χρόνο και την ενέργεια μας
υπερασπιζόμενοι τη ζωή μας, αντί να τη ζούμε ολοκληρωτικά.»
Ανακάλυψα τον εαυτό μου, να προσεύχεται:
«Είθε να αγαπώ και να αποδέχομαι τον εαυτό μου, έτσι όπως είμαι.»
.
Τάρα Μπρακ 1953
Η Tara Brach είναι Αμερικανίδα ψυχολόγος,
συγγραφέας και υπέρμαχος του βουδιστικού διαλογισμού.
Είναι καθοδηγητική δασκάλα και ιδρύτρια
της Κοινότητας Διαλογισμού Insight της Ουάσιγκτον, D.C
.
.
.
Άιναφετς 
Μια ανάρτηση με υπέροχη αισθητική, με ένα εξαίρετο τραγούδι. Με τη θάλασσα που λατρεύω και τη μαγική φωνή της Δαλιδά. Πόσο όμορφο τραγούδι. Και πόσο έρχεται και δένει αρμονικά με τις ρήσεις της ψυχολόγου μας, Στεφανία μου. Πόση αλήθεια λέει. Να μπορούσαμε εύκολα να την κάνουμε κτήμα μας, πόσο καλό θα ήταν.
Στεφανία μου, και σήμερα απολαύσαμε ένα υπέροχο ταξίδι εδώ στο σπιτικό σου.
Στέλνω τα φιλιά μου.
Χαίρομαι Γιάννη μου, που η αισθητική σε αγγίζει, εξ άλλου δεν λένε πως η ομορφιά θα σώσει το κόσμο! 🙂
Στο χέρι μας είναι να αφεθούμε και:
«Με το να μην αντιστέκομαι, με το να αφήνω τα κύματα να περνούν από μέσα μου, αρχίζω να χαλαρώνω.»
Καλή χαλαρή μέρα θα ευχηθώ με πολλά φωτεινά ΑΦιλιά ομορφιάς! ❤
Καλό Σαββατοκύριακο καλή μου φίλη.
Ναι Γιάννη μου, εμείς θα φτιάξουμε το Σ/Κ να είναι όχι μόνο καλό αλλά και φωτεινό! 🙂
Παίρνω απ’ την αύρα σου, Στεφανία μου.
Διαβάζεις κάτι που το ξέρεις ότι έτσι είναι αλλά ξαφνικά συνειδητοποιείς την αλήθεια του! Ξοδεύουμε την ίδια τη ζωή μας υπερασπιζόμενοι αυτήν αντί να την ζούμε στο επακρο. Αυτό κι αν το βρήκα φοβερό
Να σαι καλά Στεφανία μου
Τα φιλιά μου
Η ζωή σου, Άννα μου, σου ανήκει και στο χέρι σου είναι να την πλουτίσεις με καλοσύνη και χαρά! 🙂
Αφού έχεις επίγνωση της αλήθειας, τί σ’ εμποδίζει να τη ζήσεις στο έπαρκο; 😉
Πολλά πολλά ΑΦιλιά πληρότητας σου στέλνω με όλη μου τη καρδιά! ❤
Μμμ….ωραία θα ήταν να ζούμε την καθημερινότητα σαν να ‘ταν Κυριακή. Να μην βάζουμε κανόνες, να μην αναλωνόμαστε στα ¨πρέπει¨ να γελάμε με την καρδιά μας για τα μικρά σφάλματα, να….να….να. Άνθρωποι του καθήκοντος, της τάξης, του πρέπει, λες και περιμένουμε ανταμοιβή για τις πράξεις μας. Ανασφαλείς; Κακοπροαίρετοι; Τελειομανείς; Μπορεί και όλα κι άλλα τόσα. Ένα απλό παράδειγμα είναι ένα κοινωνικό γεγονός, αντί να το χαρούμε να διασκεδάσουμε, το μυαλό εστιάζει στο αν το φόρεμα είναι το κατάλληλο και πως θα μας κρίνουν. Αξιολόγηση του εαυτού μας, ναι, όμως με κριτήρια που δεν αγγίζουν την τελειομανία, ούτε την ανασφάλεια, αλλά την αγάπη για τον εαυτό μας, την ποιότητα του χαρακτήρα μας και την ομορφιά γύρω μας.
Καλό ξημέρωμα Στεφανία μου!
Όταν αναγνωρίζουμε τι είναι αυτό που μας κρατά πίσω στη συνήθεια Αννίκα μου, μπορούμε να δράσουμε χωρίς τα πρέπει που «φορέσαμε» στη ζωή μας! 🙂
Και όπως πολύ σωστά επισημαίνεις:
«Αξιολόγηση του εαυτού μας, ναι, όμως με κριτήρια που δεν αγγίζουν την τελειομανία, ούτε την ανασφάλεια, αλλά την αγάπη για τον εαυτό μας, την ποιότητα του χαρακτήρα μας και την ομορφιά γύρω μας.» 🙂
ΑΦιλιά επίγνωσης, καλοσύνης και αγάπης σου στέλνω με όλη μου τη καρδιά! ❤
Η αλήθεια είναι ότι ο μέσος σύγχρονος άνθρωπος, συχνά αναλώνεται. Είναι οι ρυθμοί της ζωής, η έλλειψη επίγνωσης και όμως η ζωή, μας δίνει τον χρόνο να κατανοήσουμε τι κάνουμε και να το διορθώσουμε.
Μακάρι την προσευχή για την αποδοχή και αγάπη του εαυτού μας να την κάνουμε όλοι. Όταν αγαπάμε εμάς, μπορούμε να αγαπήσουμε σωστά τους ανθρώπους, τη φύση, τις στιγμές μας. Αν συνέβαινε αυτό, ο κόσμος θα ήταν καλύτερος, πιο ήρεμος και πιο φωτεινός.
Αν σε κάτι είναι να ελπίζουμε, ας ελπίζουμε σε έναν κόσμο, γεμάτο αγάπη.
Πολλά φιλιά μαγισσούλα μου, φωτεινά, σαν το αποτύπωμα της ανάρτησης σου!
Για να μπορούμε να ελπίζουμε Μαρινάκι μου, πρέπει να εργαστούμε γι αυτό! 🙂
Η ελπίδα δεν τρέφει, μόνο οι πράξεις μας, μπορούν να γεμίσουν τα άδεια μας στομάχια! 😉
Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ίσοι, αργότερα διαμορφώνονται από την παιδεία και την κοινωνία και ανά πάσα στιγμή όλοι μας, μπορούμε να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας και να αλλάξουμε τα πάντα! 🙂
Η αγάπη είναι η κινητήριος μας δύναμη και αυτή και θεραπεύει και δείχνει το δρόμο! 🙂
Ναι Μαρινάκι!
«Μακάρι την προσευχή για την αποδοχή και αγάπη του εαυτού μας να την κάνουμε όλοι. Όταν αγαπάμε εμάς, μπορούμε να αγαπήσουμε σωστά τους ανθρώπους, τη φύση, τις στιγμές μας. Αν συνέβαινε αυτό, ο κόσμος θα ήταν καλύτερος, πιο ήρεμος και πιο φωτεινός.»
ΑΦιλιά φωτεινά, χαρούμενα και πάντα με επίγνωση! ❤
«Είθε να αγαπώ και να αποδέχομαι τον εαυτό μου, έτσι όπως είμαι.» Αυτογνωσία.
Αυτό πρέπει να είναι το μότο μας στην ζωή φιλενάδα.
Να αποδέχομαι καταστάσεις όταν δεν μπορώ να τις αλλάξω. Όταν το δεχτώ αυτό και δεν αναλώνομαι σε κόντρες με τον εαυτό μου και με τους άλλους, αυτομάτως νιώθω ανακούφιση…είναι αυτό το συναίσθημα που με κρατά υγιή πνευματικά!!
Ευχαριστούμε για το μάθημα και την υπενθύμιση.
Να είσαι καλά και δυνατή Στεφανία μου φιλια καληνύχτας με αγάπη 🤗🧡
Τέτοια σχόλια Ρούλα μου, θέλω να διαβάζω και να χαίρομαι! 🙂
Το σχόλιο σου, κτύπησε φλέβα:
««Είθε να αγαπώ και να αποδέχομαι τον εαυτό μου, έτσι όπως είμαι.» Αυτογνωσία.» 🙂
ΝΑΙ. Οι υπενθυμίσεις είναι η φαιά μας ουσία! 🙂
«Να αποδέχομαι καταστάσεις όταν δεν μπορώ να τις αλλάξω. Όταν το δεχτώ αυτό και δεν αναλώνομαι σε κόντρες με τον εαυτό μου και με τους άλλους, αυτομάτως νιώθω ανακούφιση…είναι αυτό το συναίσθημα που με κρατά υγιή πνευματικά!!»
ΑΦιλιά πολύ χαρούμενα και ανακουφισμένα με ευχές για ένα όμορφο και δημιουργικό Σ/Κ! ❤
Μεγάλη δουλειά να συνθηκολογούμε με το «τέρας» μας. Να πηγαίνουμε με το μέρος του αντί να κάνουμε πόλεμο. Υπάρχει μάλιστα και μια τεχνική στο κουνγκ φου που λέει ότι, αν ο αντίπαλος υπερτερεί σωματικά, δεν ωφελεί να βάλεις το σώμα σου κόντρα γιατί η ήττα είναι βέβαιη. Αντίθετα, πρέπει να πας με τη φορά που έχει το σώμα του αντιπάλου, για να χάσει την ισορροπία του και να πέσετε κι οι δυο κάτω. Μόνο που αυτός θα σηκώσει όλο το βάρος.
Ίσως είναι μια άλλη εκδοχή του «Με το να μην αντιστέκομαι».
Καλό βράδυ Στεφανία μου!
Τα τερατάκια Μαρία Κ. μου, θέλουν φροντίδα γιατί εμείς τα δημιουργήσαμε! 🙂
Πολύ σωστό το παράδειγμα με το κουνγκ φου!
Βιάστηκε να φύγει Μαρία το σχόλιο!
«αν ο αντίπαλος υπερτερεί σωματικά, δεν ωφελεί να βάλεις το σώμα σου κόντρα γιατί η ήττα είναι βέβαιη. Αντίθετα, πρέπει να πας με τη φορά που έχει το σώμα του αντιπάλου, για να χάσει την ισορροπία του και να πέσετε κι οι δυο κάτω. Μόνο που αυτός θα σηκώσει όλο το βάρος.» 😉
ΑΦιλιά δυναμικά, φωτεινά και πάντα καρδιάς! ❤
Συμφωνώ χωρίς αλλά χαχαχαχα
να σαι καλά Στεφανία μου, δεν μου συμβαίνει τακτικά μην έχω ένα «αλλά» χαχαχα
Και μου άρεσε και αυτό που έγραψε η Κανελλάκη περί της τεχνικής κουνγκ φου
Καλή συνέχεια φιλί και αγκαλιά 🙂
Μα φυσικά και θα συμφωνήσεις Μάνια μου, εδώ όλη σου η ζωή είναι ένα ζωντανό παράδειγμα… με ή χωρίς χαχαχαχα! 🙂
Έτσι είναι τα «αλλά» και πολύ καλά κάνεις! 😉
Ανταποδίδω στο χιονισμένο σου Μόντρεαλ ΑΦιλιά και πολλές πολλές αγκαλιές! ❤
Καλημέρα.
Ισως η αντίσταση, πλην της ζωντάνιας και της επίγνωσης που προσδίδει, να χαλαρώνει επιπλέον. Εφόσον απαλύνει και τη συνείδηση.
Καλημέρα Ευρυτάνα! 🙂
Δεν αντιστεκόμαστε στα φυσικά φαινόμενα γιατί στα «άλλα»…