By not resisting, by letting the waves wash through me, I began to relax.
********************
Με το να μην αντιστέκομαι, με το να αφήνω τα κύματα να περνούν από μέσα μου, αρχίζω να χαλαρώνω.
By not resisting, by letting the waves wash through me, I began to relax.
Rather than fighting the stormy surges, I rested in an ocean of awareness that embraced all the moving waves. I’d arrived in a sanctuary that felt large enough to hold whatever was going on in my life.
******************
Με το να μην αντιστέκομαι, με το να αφήνω τα κύματα να περνούν από μέσα μου, αρχίζω να χαλαρώνω.
Παρά να πολεμώ τα σφοδρά κύματα, παραμένω σε ένα ωκεανό επίγνωσης που αγκαλιάζει όλα τα κινούμενα κύματα. φτάνω σε έναν ιερό χώρο που φαίνεται αρκετά μεγάλος για να κρατήσει οτιδήποτε συμβαίνει στη ζωή μου.
“Perhaps the biggest tragedy of our lives is that freedom is possible, yet we can pass our years trapped in the same old patterns.”
“We are uncomfortable because everything in our life keeps changing — our inner moods, our bodies, our work, the people we love, the world we live in.”
*********************
«Ίσως η μεγαλύτερη τραγωδία της ζωής μας, είναι πως η ελευθερία είναι δυνατή, παρ όλο αυτό περνούμε τις ζωές μας, στο ίδιο μοντέλο.»
«Αισθανόμαστε άβολα γιατί τα πάντα στη ζωή μας εξακολουθούν και αλλάζουν – οι διαθέσεις μας, τα σώματα μας, η δουλειά μας, τα άτομα που αγαπούμε, ο κόσμος στον οποίο ζούμε.»
.
.
“We spend our time and energy defending ur life rather than living it fully.»
I found myself praying: “May I love and accept myself just as I am.”
*******************
«Ξοδεύουμε τον χρόνο και την ενέργεια μας υπερασπιζόμενοι τη ζωή μας, αντί να τη ζούμε ολοκληρωτικά.»
Ανακάλυψα τον εαυτό μου, να προσεύχεται: «Είθε να αγαπώ και να αποδέχομαι τον εαυτό μου, έτσι όπως είμαι.»
.
Τάρα Μπρακ 1953
Η Tara Brach είναι Αμερικανίδα ψυχολόγος, συγγραφέας και υπέρμαχος του βουδιστικού διαλογισμού. Είναι καθοδηγητική δασκάλα και ιδρύτρια της Κοινότητας Διαλογισμού Insight της Ουάσιγκτον, D.C
«Psychologically we have created walls around ourselves, walls of resistance, walls of hope, fear, greed, envy, ambition, desire for position, power, prestige. They are created by the thinker.
********************
«Ψυχολογικά έχουμε δημιουργήσει τείχη γύρω από τους εαυτούς μας, τείχη αντίστασης, τείχη ελπίδας, φόβου, αλαζονείας, ζήλιας, φιλοδοξίας, επιθυμίας για θέση, δύναμη, κύρος. Έχουν δημιουργηθεί από αυτόν που σκέφτεται.
.
.
The thinker has created the space around himself in which he lives, and there he is never free.
Beauty is not only the thing that you see; that’s a very small part. Beauty is not the result of thought, is not put together by thought. Like love, thought has no place where affection is. Where there is jealousy, envy, greed, ambition, and pride—love is not. We all know that. But, to find out what it means to love, there must surely be freedom from all travail, all jealousy, all envy. Then we will know.
**********************
Αυτός που σκέφτεται έχει δημιουργήσει ένα χώρο γύρω του στον οποίο μέσα ζει και δεν είναι ποτέ ελεύθερος.
Ομορφιά δεν είναι μόνο το πράγμα που βλέπουμε, αυτό είναι ένα πολύ μικρό μέρος. Η ομορφιά δεν είναι αποτέλεσμα της σκέψης, δεν έχει φτιαχτεί από τη σκέψη.
Όπως η αγάπη, η σκέψη δεν έχει θέση όπου υπάρχει στοργή. Όπου υπάρχει ζήλια, φθόνος, αλαζονεία, φιλοδοξία, και υπερηφάνεια – η αγάπη δεν μπορεί να είναι. Όλοι το ξέρουμε αυτό. Αλλά, για να ανακαλύψουμε τι σημαίνει να αγαπάς, πρέπει σίγουρα να υπάρχει ελευθερία από κάθε μόχθο, από ζήλια και φθόνο. Τότε θα ξέρουμε.
.
.
In the same way, to be free implies no psychological walls created by the center. Freedom means space. Freedom also implies an end to time, not abstractly but actually. Freedom means to live completely today because we have understood the whole structure, the nature, and the meaning of the past. Τhe past is the conscious as well as the unconscious. We have understood the whole of that. Because of that understanding, there is the active present, which is living. Can this actually happen in our daily life?»
Με τον ίδιο τρόπο, το να είσαι ελεύθερος δεν προϋποθέτει τείχος δημιουργημένο από το κέντρο. Ελευθερία σημαίνει χώρος. Η ελευθερία επίσης προϋποθέτει το τέλος του χρόνου όχι θεωρητικά αλλά πραγματικά. Ελευθερία σημαίνει να ζεις πλήρως το σήμερα γιατί έχουμε κατανοήσει όλη τη δομή, τη φύση και τη σημασία του παρελθόντος.
Το παρελθόν είναι το συνειδητό όπως και το ασυνείδητο. Το έχουμε κατανοήσει όλο αυτό. Γιατί από αυτή την κατανόηση, υπάρχει το ενεργό παρόν, που είναι η ζωή. Μπορεί αυτό να συμβεί πραγματικά στη καθημερινότητα μας;»
“It’s of no use to look back and say, «I should have been different.» At any given moment, we are the way we are, and we see what we’re able to see. For that reason, guilt is always inappropriate.”
«Είναι άχρηστο να κοιτάζουμε πίσω και να λέμε, «Θα έπρεπε να είμαι διαφορετικός». Σε οποιαδήποτε στιγμή, είμαστε όπως είμαστε και βλέπουμε αυτό που είμαστε ικανοί να δούμε. Γι αυτό το λόγο, η ενοχή είναι πάντα ανάρμοστη.»
.Σαρλότ Υοκο Μπεκ 1917-2011
-Η Charlotte Joko Beck ήταν Αμερικανίδα δασκάλα Ζεν και συγγραφέας των βιβλίων Everyday Zen: Love and Work and Nothing Special: Living Zen
.
Happy dog smiling.
“My dog doesn’t worry about the meaning of life.»
«If we can accept things just the way they are, we’re not going to be greatly upset by anything.”
“When we’re lost in thought, when we’re dreaming, what have we lost? We’ve lost reality. Our life has escaped us.”
***********
«Ο σκύλος μου δεν ανησυχεί για την σημασία της ζωής.»
«Αν μπορούμε να δεχτούμε τα πράγματα έτσι όπως είναι, δεν πρόκειται να αναστατωθούμε για οτιδήποτε.»
«Όταν είμαστε χαμένοι σε σκέψεις, όταν ονειροπολούμε, τι χάσαμε; Χάσαμε την πραγματικότητα. Η ζωή μας ξέφυγε.»
Krishnamurti: I wonder what we mean by a new year. New. Is it a fresh year, a year that is totally afresh, something that has never happened before?
*********************
Κρισναμούρτι: Αναρωτιέμαι τι εννοούμε με νέο χρόνο. Νέο. Είναι ένας φρέσκος χρόνος, ένας χρόνος που είναι εντελώς καινούργιος, κάτι που δεν έχει ξαναγίνει ποτέ πριν;
.
.
Krishnamurti: I wonder what we mean by a new year. New. Is it a fresh year, a year that is totally afresh, something that has never happened before? When we say something new, though we know there is nothing new under the sun, when we talk about a new and a happy year, is it really a new year for us? Or is it the same old pattern repeated over and over and over again? Same old rituals, same old traditions, same old habits, a continuity of what we have been doing, still are doing, and will do the same thing this year.
************************
Κρισναμούρτι: Αναρωτιέμαι τι εννοούμε με νέο χρόνο. Νέο. Είναι ένας φρέσκος χρόνος, ένας χρόνος που είναι εντελώς καινούργιος, κάτι που δεν έχει ξαναγίνει ποτέ πριν; Όταν λέμε κάνει νέο, παρόλο που ξέρουμε πως δεν υπάρχει τίποτα νέο κάτω από τον ήλιο, όταν μιλάμε για ένα νέο και ευτυχισμένο χρόνο, είναι πραγματικά ένας νέος χρόνος για μας; ‘Η είναι το ίδιο παλιό μοντέλο που επαναλαμβάνεται πάλι και πάλι; Οι ίδιες παλιές τελετουργίες, οι ίδιες παλιές παραδόσεις, οι ίδιες παλιές συνήθειες, μια συνέχιση αυτού που κάναμε, που ακόμα κάνουμε και θα κάνουμε το ίδιο αυτόν τον χρόνο.
.
.
So, is there anything new? Is there anything that is really afresh, something that you have never seen before? I think this is rather an important question, if you will follow it – to turn all the days of our life into something which you have never seen before. That means a brain that has freed itself from its conditioning, from its characteristics, from its idiosyncrasies and the opinions and the judgements and the convictions.
Can we put all that aside and really start a new year? It would be marvellous if we could do that.
*******************
Έτσι, υπάρχει τίποτα νέο; Υπάρχει οτιδήποτε που είναι πραγματικά καινούργιο, κάτι που να μην έχετε ξαναδεί πριν; Νομίζω πως αυτή είναι πραγματικά μια σημαντική ερώτηση, αν θα την ακολουθήσετε – να γυρίσουμε όλες τις μέρες της ζωής μας σε κάτι που να μην έχουμε δει πριν. Αυτό σημαίνει έναν εγκέφαλο που έχει τραφεί από την διαμόρφωση του, από τα χαρακτηριστικά του, από την ιδιοσυγκρασία του και τις γνώμες και τις κρίσεις και τις πεποιθήσεις.
Μπορούμε να τα βάλουμε όλα αυτά κατά μέρος και πραγματικά να ξεκινήσουμε ένα νέο χρόνο; Θα ήταν υπέροχο αν μπορούσαμε να το κάνουμε αυτό.
Rudolph the Red-Nosed Reindeer Had a very shiny nose And if you ever saw it You would even say it glows All of the other reindeer Used to laugh and call him names They never let poor Rudolph Join in any reindeer games
Then one foggy Christmas Eve, Santa came to say, Rudolph with your nose so bright, Won’t you guide my sleigh tonight
Then how all the reindeer loved him, As they shouted out with glee, Rudolph the red-nose Reindeer You’ll go down in history
(…)
************************
Ο Ρούντολφ ο τάρανδος με την κόκκινη μύτη Είχε μια πολύ φωτεινή μύτη Και αν κάποτε την είχατε δει Θα λέγατε ακόμα πως λάμπει Όλοι οι γύρω τάρανδοι Συνήθιζαν να γελούν και να τον πειράζουν Δεν αφήνανε ποτέ τον φτωχό Ρούντολφ Να συμμετέχει σε κανένα παιχνίδι ταράνδων
Αλλά ένα ομιχλώδες Χριστουγεννιάτικο απόγευμα Ο Άγιος Βασίλης πήγε και του είπε: Ρούντολφ με την τόσο φωτεινή σου μύτη Θέλεις να οδηγήσεις το βράδυ το έλκηθρο μου;
Τότε και όλοι οι τάρανδοι τον αγάπησαν Καθώς φώναζαν με χαρά Ρούντολφ ο τάρανδος με την κόκκινη μύτη Θα σε γράψει η ιστορία
.
.
Ρούντολφ ο τάρανδος με την κόκκινη μύτη
Είναι μια φανταστική ιστορία που δημιούργησε ο Ρόμπερτ Λ. Μέη. Ο Ρούντολφ συνήθως απεικονίζεται ως ο νεότερος τάρανδος του Αη Βασίλη, χρησιμοποιώντας την φωτεινή κόκκινη μύτη του, ηγείται της ομάδας ταράνδων και οδηγεί του Αη Βασίλη το έλκηθρο το βράδυ των Χριστουγέννων. Παρόλο που στην αρχή δέχεται κοροϊδίες για την μύτη του ως τάρανδος, η φωτεινότητα της μύτης του, είναι τόσο δυνατή που φωτίζει το δρόμο της ομάδας μέσα από τον σκληρό χειμώνα. Ο Ρούντολφ πρωτοεμφανίστηκε σε φυλλάδιο το 1939 γραμμένο από τον Μέη και εκδόθηκε από τον Μονγκόμερη Ουάρντ.
**********************
Rundolph the Red- Nosed Reindeer
Rudolph the Red-Nosed Reindeer is a fictional reindeer created by Robert L. May. Rudolph is usually depicted as the ninth and youngest of SanSanta Claus’s reindeer, using his luminous red nose to lead the reindeer team and guide Santa’s sleight on Chrismas Eve. Though he initially receives ridicule for his nose as a fawn, the brightness of his nose is so powerful that it illuminates the team’s path through harsh winter weather. Rudolph first appeared in a 1939 booklet written by May and published by Montgomery Ward.
If you are standing on one shore and want to cross over to the other shore, you have to use a boat or swim across. You cannot just pray, ‘Oh, other shore, please come over here for me to step across!’ To a Buddhist, praying without also practicing is not real prayer.
************************
Αν στέκεσαι σε μια όχθη και θέλεις να διασχίσεις για να πας στην άλλη όχθη, πρέπει να χρησιμοποιήσεις ένα καράβι ή να κολυμπήσεις. Δεν μπορείς απλά να προσεύχεσαι: «Ω, άλλη όχθη, παρακαλώ έλα εδώ σε μένα να με περάσεις απέναντι!» Για έναν Βουδιστή, να προσεύχεσαι χωρίς να δρας δεν είναι πραγματική προσευχή.
.
.
«In a real prayer, you ask only for the things you really need, things that are necessary for your well-being, such as peace, solidity, and freedom… freedom from anger, fear and craving. Happiness and well-being are not possible without peace, solidity and freedom. Most of our desires are not for our peace, solidity and freedom.
***********************
Σε μια πραγματική προσευχή, ζητάς μόνο πράγματα που πραγματικά χρειάζεσαι, πράγματα που είναι απαραίτητα για την ευημερία σου, όπως είναι η ειρήνη, η αλληλεγγύη και η ελευθερία… ελευθερία από τον θυμό, τον φόβο και τον πόθο.
Η ευτυχία και η ευημερία δεν είναι δυνατά χωρίς ειρήνη, σταθερότητα και ελευθερία. Οι περισσότερες επιθυμίες μας δεν είναι για ειρήνη, σταθερότητα και ελευθερία.
.
.
While you pray, you are deeply aware of what you really need and what is just the object of your desire. This kind of prayer is the light of God that shines upon you, telling you which way to go in order to obtain peace, solidity and freedom.
In a real prayer, you also touch the wholesome seeds in your consciousness and water them. These are seeds of compassion, love, understanding, forgiveness and joy.
«If while praying you can recognize these seeds in you and help them grow, your prayer is already a deep practice.»
Όσο προσεύχεσαι, έχεις βαθιά επίγνωση το τι πραγματικά χρειάζεσαι και πιο ακριβώς είναι το αντικείμενο της επιθυμίας σου. Αυτό το είδος προσευχής είναι το φως του Θεού και λάμπει πάνω σου, λέγοντας σου σε ποιο δρόμο να πας για να αποκτήσεις ειρήνη, σταθερότητα και ελευθερία.
Σε μια πραγματική προσευχή, αγγίζεις επίσης τους ευεργετικούς σπόρους της συνείδησης σου και τους ποτίζεις. Αυτοί είναι οι σπόροι της συμπόνοιας, της αγάπης, της κατανόησης, της συχώρεσης και της χαράς.
«Αν καθώς προσεύχεσαι μπορείς να αναγνωρίσεις μέσα σου αυτούς τους σπόρους και να τους βοηθήσεις να αναπτυχθούν, η προσευχή σου, ήδη είναι μια βαθιά πρακτική.»
Τικ Νατ Χαν Βιετνάμ 1926 – 22 Ιανουαρίου 2021
Ο Thích Nhất Hạnh ήταν ένας Βιετναμέζος βουδιστής μοναχός Thiền, ακτιβιστής της ειρήνης, παραγωγικός συγγραφέας, ποιητής, δάσκαλος και ιδρυτής της παράδοσης του Plum Village, που ιστορικά αναγνωρίζεται ως η κύρια έμπνευση για τον δεσμευμένο Βουδισμό.
To be beautiful means to be yourself. You don’t need to be accepted by others. You need to accept yourself.
*************
Να είσαι όμορφος σημαίνει να είσαι ο εαυτός σου. Δεν χρειάζεσαι να γίνεις αποδεκτός από τους άλλους. Χρειάζεται να αποδεχτείς τον εαυτό σου.
When you are born a lotus flower, be a beautiful lotus flower, don’t try to be a magnolia flower. If you crave acceptance and recognition and try to change yourself to fit what other people want you to be, you will suffer all your life.
********************
Όταν γεννιέσαι ένα λουλούδι λωτού, να είσαι ένα όμορφο λουλούδι λωτού μη προσπαθείς να είσαι ένα λουλούδι μαγκνόλιας. Αν λαχταράς αποδοχή και αναγνώριση και προσπαθείς να αλλάξεις τον εαυτό σου για να ταιριάξεις σε αυτό που άλλοι άνθρωποι θέλουν να είσαι, θα υποφέρεις όλη σου τη ζωή.
.
.
True happiness and true power lie in understanding yourself, accepting yourself, having confidence in yourself.
Η πραγματική ευτυχία και η πραγματική δύναμη βρίσκονται στη κατανόηση του εαυτού σου, στην αποδοχή του εαυτού σου, στο να έχεις εμπιστοσύνη στον εαυτό σου.
Τικ Τατ Χαν «Η Τέχνη της Δύναμης«
.
.
If you feel that your dreams aren’t coming true, you might think that you need to do more, or to think and strategize more. In fact, what you might need is less – less noise coming to you from both inside and outside – so that you have the space for your heart’s truest intention to germinate and flourish.
***************************
Αν αισθάνεσαι πως τα όνειρα σου δεν πραγματοποιούνται, μπορεί να νομίζεις πως πρέπει να κάνεις πιο πολλά ή να σκέφτεσαι και περισσότερες στρατηγικές. Τελικά, αυτό που μπορεί να χρειάζεσαι, είναι λιγότερα – να δέχεσαι λιγότερο θόρυβο που να προέρχεται και από μέσα και απέξω – έτσι που να έχεις τον χώρο για της καρδιάς σου την αληθινή πρόθεση να βλαστήσει και να ανθίσει.
Τικ Νατ Χαν Βιετνάμ 1926 – 22 Ιανουαρίου 2021
Ο Thích Nhất Hạnh ήταν ένας Βιετναμέζος βουδιστής μοναχός Thiền, ακτιβιστής της ειρήνης, παραγωγικός συγγραφέας, ποιητής, δάσκαλος και ιδρυτής της παράδοσης του Plum Village, που ιστορικά αναγνωρίζεται ως η κύρια έμπνευση για τον δεσμευμένο Βουδισμό.
«Your mind is a garden, your thoughts are the seeds, the harvest can either be flowers or weeds.»
********************
«Ο νους σας είναι ένας κήπος, οι σκέψεις σας είναι οι σπόροι, η σοδειά μπορεί να είναι είτε λουλούδια ή αγριόχορτα.»
.
In Eastern religions, particularly Tibetan Buddhism, there is a notion of cultivating spaciousness or breathing room between our inner world and any events that are transpiring around us. It takes a little practice, but if we learn to hold space for whatever the «outer us» is experiencing, we can begin to examine the thoughts, beliefs and patterns that are running through our minds.
********************
Στις Ανατολικές θρησκείες, ειδικά στον Θιβετιανό Βουδισμό, υπάρχει η αντίληψη, της καλλιέργειας χώρου ή αναπνευστικού χώρου ανάμεσα στον εσωτερικό μας κόσμο και οποιουδήποτε γεγονότος που αποκαλύπτεται γύρω μας. Χρειάζεται λίγη πρακτική αλλά αν μάθουμε να αφήνουμε χώρο για οτιδήποτε το «εξωτερικό μας» έχουμε την εμπειρία, μπορούμε να αρχίσουμε να εξετάζουμε τις σκέψεις μας, τα πιστεύω μας και τα μοντέλα που τρέχουν μέσα από τα μυαλά μας.
.
.
«Spiritual life is a lot like gardening. We till and cultivate the garden of our heart, planting seeds of presence, openness and the ability to respect whatever arises. We water each one so the things which are beautiful in us can blossom.»
Η πνευματική ζωή μοιάζει πολύ με κηπουρική. Οργώνουμε και καλλιεργούμε το κήπο της καρδιά μας, φυτεύοντας σπόρους παρουσίας, ευρύτητας και την ικανότητα να σεβόμαστε οτιδήποτε εγείρεται. Ποτίζουμε κάθε ένα από αυτά έτσι τα πράγματα που να είναι όμορφα μέσα μας, να μπορούν να ανθίσουν.»
Τζακ Κόρνφλιντ Γεννήθηκε το 1945 στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο Jack Kornfield είναι Αμερικανός συγγραφέας και δάσκαλος στο κίνημα Vipassana στον αμερικανικό βουδισμό Theravada. Εκπαιδεύτηκε ως βουδιστής μοναχός στην Ταϊλάνδη, τη Βιρμανία και την Ινδία, αρχικά ως μαθητής του Ταϊλανδού δασκάλου Ajahn Chah και Mahasi Sayadaw της Βιρμανίας.
«We approach a problem, which is always new, with the old pattern. The challenge is always the new but our response is always the old.
*******************
Πλησιάζουμε ένα πρόβλημα, που είναι πάντα καινούργιο, με κάποιο παλιό μοντέλο. Η πρόκληση είναι πάντα το καινούργιο αλλά η ανταπόκριση μας είναι πάντα το παλιό.
.
.
Our difficulty is to meet the challenge adequately, that is, fully. The problem is always a problem of relationship: there is no other problem. And to meet the problem of relationship, with its constantly varying demands —to meet it rightly, to meet it adequately —one has to be aware, passively.
**************************
Η δυσκολία μας είναι να αντιμετωπίσουμε την πρόκληση ορθά, δηλαδή, ολοκληρωτικά. Το πρόβλημα είναι πάντα ένα πρόβλημα σχέσης: δεν υπάρχει άλλο πρόβλημα. Και για να αντιμετωπίσει κανείς τις σχέσεις, με την συνεχή μεταβαλλόμενη της απαίτηση -να το συναντήσεις σωστά, να το συναντήσεις με επάρκεια -πρέπει κανείς να έχει επίγνωση, ουδέτερα.
.
.
And this passivity is not a question of determination, will, or discipline. To be aware that we are not passive is the beginning; to be aware that we want a particular answer to a particular problem, surely that is the beginning: to know ourselves in relationship to the problem and how we deal with the problem.
Then, as we begin to know ourselves in relationship to the problem —how we respond, what are our various prejudices, demands, and pursuits—in meeting that problem this awareness will reveal the process of our own thinking, of our own inward nature and in that there is a release.
*************************
Και αυτή η ουδετερότητα δεν είναι θέμα απόφασης, θέλησης ή πειθαρχίας. Το να έχουμε επίγνωση πως δεν είμαστε ουδέτεροι, είναι η αρχή, το να έχουμε επίγνωση ότι θέλουμε μια ειδική απάντηση σε ένα ειδικό πρόβλημα, σίγουρα αυτή είναι η αρχή: να γνωρίζουμε τον εαυτό μας σε σχέση με το πρόβλημα και πώς να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα.
Τότε, καθώς αρχίζουμε να γνωρίζουμε τον εαυτό μας σε σχέση με το πρόβλημα -πώς ανταποκρινόμαστε , ποιες είναι οι διάφορες προκαταλήψεις μας, απαιτήσεις και επιδιώξεις -συναντώντας αυτό το πρόβλημα αυτή η επίγνωση θα αποκαλύψει τη διαδικασία της σκέψης μας, της εσωτερικής μας φύσης και σε αυτό υπάρχει απελευθέρωση.
.
.
So, life is a matter of relationship, and to understand that relationship, which is not static, there must be an awareness that is pliable, an awareness that is alertly passive, not aggressively active. And, as I said, this passive awareness does not come through any form of discipline or through any practice. It is to be just aware, from moment to moment...
(…)
Reality is not a thing that is knowable by the mind, because the mind is the result of the known, of the past; therefore, the mind must understand itself and its functioning, its truth. Only then is it possible for the unknown to be.»
Έτσι, η ζωή είναι θέμα σχέσεων και για να κατανοήσει κανείς αυτή τη σχέση που δεν είναι στατική, πρέπει να υπάρχει ευλύγιστη επίγνωση μια επίγνωση που να είναι ζωηρά ουδέτερη όχι επιθετικά δραστήρια. Και, όπως είπα, αυτή η ουδέτερη επίγνωση δεν εμφανίζεται μέσα από κάποια πειθαρχία ή μέσα από κάποια πρακτική. Απλώς να έχουμε επίγνωση, από στιγμή σε στιγμή.
(…)
Η πραγματικότητα δεν είναι κάτι που γίνεται γνωστή από τον νου, γιατί ο νους είναι αποτέλεσμα του γνωστού, του παρελθόντος, επομένως, ο νους πρέπει να κατανοήσει τον εαυτό του και την λειτουργία του, την αλήθεια του. Μόνο τότε είναι δυνατό στο άγνωστο να υπάρξει.»
Suppose someone is holding a pebble and throws it in the air and the pebble begins to fall down into a river. …Once the pebble is at the bottom of the river, it continues to rest. It allows the water to pass by.
**********************
Ας υποθέσουμε πως κάποιος κρατά ένα βότσαλο και το πετά στον αέρα και το βότσαλο αρχίζει να πέφτει κάτω μέσα στο ποτάμι.
…Μόλις το βότσαλο είναι στο πάτο του ποταμού, εξακολουθεί να αναπαύεται. Επιτρέπει στο νερό να προσπεράσει.
.
.
Suppose someone is holding a pebble and throws it in the air and the pebble begins to fall down into a river. After the pebble touches the surface of the water, it allows itself to sink slowly into the river. It will reach the bed of the river without any effort. Once the pebble is at the bottom of the river, continues to rest. It allows the water to pass by.
*********************
Ας υποθέσουμε πως κάποιος κρατά ένα βότσαλο και το πετά στον αέρα και το βότσαλο αρχίζει να πέφτει μέσα στο ποτάμι. Αφού το βότσαλο αγγίξει την επιφάνεια του νερού, επιτρέπει στον εαυτό του να βυθιστεί αργά μέσα στο ποτάμι. Θα φτάσει τον πυθμένα του ποταμού χωρίς καμιά προσπάθεια.
Μόλις το βότσαλο είναι στον πυθμένα του ποταμού, εξακολουθεί να αναπαύεται. Επιτρέπει στο νερό να περάσει από πάνω του.
.
. I think the pebble reaches the bed of the river by the shortest path because it allows itself to fall without making any effort. During our sitting meditation we can allow ourselves to rest like a pebble.
Resting is a very important practice; we have to learn the art of resting. You should allow your body and your mind to rest. The problem is that not many of us know how to allow our body and mind to rest.
************************
Νομίζω πως το βότσαλο φτάνει τον πυθμένα του ποταμού από το κοντινότερο δρόμο γιατί επιτρέπει στον εαυτό του να πέσει χωρίς να κάνει καμιά προσπάθεια. Όταν καθόμαστε να διαλογιστούμε μπορούμε να επιτρέψουμε στους εαυτούς μας, να αναπαυτούμε όπως το βότσαλο.
Η ανάπαυση είναι μια πολύ σημαντική πρακτική πρέπει να μάθουμε την τέχνη της ανάπαυσης. Πρέπει να επιτρέψουμε στο σώμα και στο νου μας, να αναπαύεται. Το πρόβλημα είναι πως πολλοί από μας δεν ξέρουν πώς να επιτρέψουν στο σώμα και στο νου τους να αναπαύεται.
.
.
We are always struggling; struggling has become a kind of habit. We cannot resist being active, struggling all the time. It is very important to realize that we have the habit energy.
Our mind as well as our body needs to rest.… Only if we know how to allow them to rest can our body and our soul heal themselves.
Πάντα αγωνιζόμαστε, ο αγώνας έχει γίνει ένα είδος συνήθειας. Δεν μπορούμε να αντισταθούμε στο να είμαστε δραστήριοι και να αγωνιζόμαστε όλη την ώρα. Είναι πολύ σημαντικό να αντιλειφθούμε πως έχουμε αυτή την ενεργή συνήθεια.
Ο νους μας όπως και το σώμα μας χρειάζονται ανάπαυση… Μόνο αν ξέρουμε πως να επιτρέψουμε σε αυτά να αναπαυτούν το σώμα και η ψυχή μας θα γιατρέψουν τους εαυτούς τους.
Τικ Νατ Χαν «Αναπαύσου στο ποτάμι»
Βιετνάμ 1926 – 22 Ιανουαρίου 2021
Ο Thích Nhất Hạnh ήταν ένας Βιετναμέζος βουδιστής μοναχός Thiền, ακτιβιστής της ειρήνης, παραγωγικός συγγραφέας, ποιητής, δάσκαλος και ιδρυτής της παράδοσης του Plum Village, που ιστορικά αναγνωρίζεται ως η κύρια έμπνευση για τον δεσμευμένο Βουδισμό.
Whenever we give ourselves to whatever presents itself, instead of grasping and holding it, we flow with it.
******************
Κάθε φορά που δίνουμε τον εαυτό μας, σε οτιδήποτε μας παρουσιάζεται, αντί να το αρπάξουμε και να το κρατήσουμε, κυλάμε μαζί του.
.
Whenever we give ourselves to whatever presents itself, instead of grasping and holding it, we flow with it.
We do not arrest the flow of reality, we do not try to possess, we do not try to hold back, but we let go, and everything is alive as long as we let it go.
**********************
Κάθε φορά που δίνουμε τον εαυτό μας, σε οτιδήποτε μας παρουσιάζεται, αντί να το αρπάξουμε και να το κρατήσουμε, κυλάμε μαζί του.
Δεν σταματάμε τη ροή της πραγματικότητας, δεν προσπαθούμε να κυριαρχήσουμε, δεν προσπαθούμε να συγκρατήσουμε, αλλά τα αφήνουμε να κυλήσουν και τα πάντα είναι ζωντανά όσο τα αφήνουμε να κυλήσουν.
.
.
When we cut the flower it is no longer alive; when we take water out of the river it is just a bucketful of water, not the flowing river; when we take air and put it in a balloon it is no longer the wind.
**************************
Όταν κόβουμε το λουλούδι δεν είναι πλέον ζωντανό, όταν παίρνουμε νερό από το ποτάμι είναι απλώς μια κουβαδιά νερό, δεν είναι το ποτάμι που ρέει, όταν παίρνουμε αέρα και το βάζουμε σε ένα μπαλόνι δεν είναι πλέον ο αέρας.
.
.
Everything that flows and is alive has to be taken and given at the same time – taken with a very, very light touch. Here again we are not playing off give against take, but learning to balance the two in a genuine response to living as well as to dying.
Οτιδήποτε κυλά και είναι ζωντανό παίρνεται και δίνεται την ίδια στιγμή – παίρνεται με ένα πολύ, πολύ απαλό άγγιγμα. Εδώ πάλι δεν παίζουμε το παίρνω και δίνω, αλλά μαθαίνουμε να ισορροπούμε τα δυο σε μια αληθινή ανταπόκριση στη ζωή όπως και στον θάνατο.
Ντειβίντ Στένταλ Ραστ
Γεννήθηκε στην Αυστρία το 1926 Είναι Αμερικανός Καθολικός Βενεδικτίνος μοναχός, συγγραφέας και λέκτορας. Είναι αφοσιωμένος στον διαθρησκευτικό διάλογο και έχει ασχοληθεί με την αλληλεπίδραση πνευματικότητας και επιστήμης.
Move through life living from one moment to the other, wholly absorbed in the present, carrying with you so little from the past that your spirit could pass through the eye of a needle.
************************
Κινήσου μέσα από τη ζωή, ζώντας από τη μια στιγμή στην άλλη, εντελώς απορροφημένος στο παρόν, κουβαλώντας μαζί σου τόσα λίγα από το παρελθόν που ο νους σου, θα μπορούσε να περάσει μέσα από το μάτι μιας βελόνας.
.
Move through life living from one moment to the other, wholly absorbed in the present, carrying with you so little from the past that your spirit could pass through the eye of a needle, as little distracted by the worries of the future as the birds of the air and the flowers of the field.
*******************
Κινήσου μέσα από τη ζωή, ζώντας από τη μια στιγμή στην άλλη, εντελώς απορροφημένος από το παρόν, κουβαλώντας μαζί σου τόσα λίγα από το παρελθόν που ο νους σου, θα μπορούσε να περάσει μέσα από το μάτι μιας βελόνας, τόσο λίγο αποσπασμένος από τις έννοιες του μέλλοντος, όσο τα πουλιά στον αέρα και τα λουλούδια στον αγρό.
.
You will be attached to no person or thing, for you will have developed a taste for the symphony of life. And you will love life alone with the passionate attachment of your whole heart and your whole soul and your whole mind and all your strength.
You will find yourself traveling unencumbered and free as a bird in the sky, always living in the Eternal Now. And you will have found in your heart the answer to the question,
“Master, what is it that I must do to get Eternal life?”
Δεν θα είσαι δεμένος με κανένα άτομο ή πράγμα, γιατί θα έχεις αναπτύξει μια αίσθηση για την συμφωνία της ζωής. Και θα αγαπάς μοναδικά τη ζωή με ένα φλογερό δέσιμο όλης σου της καρδιάς και όλης σου της ψυχής και όλου σου του νου και όλης σου της δύναμης.
Θα ανακαλύψεις τον εαυτό σου να ταξιδεύει ανάλαφρο και ελεύθερο όπως ένα πουλί στον ουρανό, που πάντα ζει στο Αιώνιο Τώρα. Και θα έχεις ανακαλύψει στη καρδιά σου, την απάντηση στην ερώτηση,
«Κύριε, τι πρέπει να κάνω για να φτάσω την Αιώνια ζωή;»
Άντονι ντε Μέλλο
Γεννήθηκε στη Βομβάη το 1931, πέθανε στη Νέα Υόρκη το 1987. Διάσημος για πνευματικά συγγράμματα και διδασκαλίες. Ο Anthony de Mello, γνωστός και ως Tony de Mello, ήταν Ινδός Ιησουίτης ιερέας και ψυχοθεραπευτής.
Do not askfor flowery perfume when I can give you fruits of autumn
***************
Μην αναζητάς τ’ ολάνθιστο άρωμα των λουλουδιών όταν μπορώ να σου δώσω τα φρούτα του φθινοπώρου
.
Do not reject nourishment because winter is at the door and already the old saints have raised their brows to contemplate eternity We children of the moment drink up the last of the wine
Μην απορρίπτεις τη θρέψη επειδή ο χειμώνας είναι στη πόρτα και ήδη οι γέροι άγιοι έχουν σηκώσει τα φρύδια τους για να ατενίσουν την αιωνιότητα Εμείς τα παιδιά της στιγμής πίνουμε τη τελευταία σταγόνα του κρασιού
Λάλλα Ρομάνα 1906 – 2001 Ιταλίδα ποιήτρια
Η Graziella «Lalla» Romano ήταν Ιταλίδα μυθιστοριογράφος, ποιήτρια, καλλιτέχνης και δημοσιογράφος.
The mind exists in a state of “not enough” and so is always greedy for more. Boredom means the mind is hungry for more stimulus, more food for thought, and its hunger is not being satisfied.
**************
Ο νους βρίσκεται στη κατάσταση του «όχι αρκετά» και έτσι πάντα είναι αχόρταγος για παραπάνω. Πλήξη σημαίνει πως ο νους πεινάει για περισσότερα ερεθίσματα, περισσότερη τροφή για σκέψη και η πείνα του δεν ικανοποιείται.
.
.
The mind exists in a state of “not enough” and so is always greedy for more. Boredom means the mind is hungry for more stimulus, more food for thought, and its hunger is not being satisfied.
Boredom is simply a conditioned energy movement within you. Neither are you an angry, sad, or fearful person. Boredom, anger, sadness, or fear are not “yours”, not personal.
********************
Ο νους ζει στη κατάσταση του»όχι αρκετά» και έτσι πάντα είναι αχόρταγος για παραπάνω. Πλήξη σημαίνει πως ο νους πεινάει για περισσότερα ερεθίσματα, περισσότερη τροφή για σκέψη και η πείνα του δεν ικανοποιείται.
Η πλήξη είναι απλώς μια διαμορφωμένη ενέργεια μέσα σου. Είτε είσαι ένα θυμωμένο, θλιμμένο ή χαρούμενο άτομο. Η πλήξη, ο θυμός, η θλίψη ή ο φόβος δεν είναι «δικά σου», δεν είναι προσωπικά.
.
.
They are conditions of the human mind. They come and go. Nothing that comes and goes is you. “I am bored.” Who knows this? “I am angry, sad, afraid.” Who knows this? You are the knowing, not the condition that is known.
Οι καταστάσεις είναι του ανθρώπινου νου. Έρχονται και φεύγουν. Δεν είσαι τίποτα από αυτά που έρχονται και φεύγουν. «Βαριέμαι». Ποιος το ξέρει αυτό; «Είμαι θυμωμένος, θλιμμένος, φοβισμένος. Ποιος το ξέρει αυτό;
Είσαι η επίγνωση, όχι οι καταστάσεις που εμφανίζονται.
Άιναφετς 