Τακτοποιώντας τα φλιτζάνια και τις άδειες κούπες στα ντουλάπια, θυμήθηκα δυο μικρές ιστορίες που εκτός απ΄το χαμόγελο που αφήνουν, μας δείχνουν πως αυτό που μας φαίνεται άδειο μπορεί να είναι γεμάτο σοφία!
.
.
Άδειες κούπες
Κάποτε μου είπαν ότι κάποιοι πνευματικοί δάσκαλοι στο Θιβέτ συνήθιζαν να γυρίζουν ανάποδα τις κούπες του τσαγιού τους πριν πάνε για ύπνο για να θυμούνται την προσωρινότητα του συνόλου της ζωής.
Μετά όταν ξυπνούσαν κάθε πρωί, γύριζαν ξανά τις κούπες τους από την καλή με την χαρούμενη σκέψη: Είμαι ακόμη εδώ!
Αυτή η απλή κίνηση ήταν μια θαυμάσια υπενθύμιση ώστε να γιορτάζουν την κάθε στιγμή της μέρας.
.
.
Άδεια βάρκα
Ο Λιν-Τσι διηγείται: όταν ήμουν νεαρός μου άρεσε να κάνω βόλτες με τη μικρή βάρκα μου. Μπορούσα ώρες να περιπλανιέμαι μες στη λίμνη.
Μια νύχτα καθόμουν στη βάρκα με κλειστά μάτια. Ξαφνικά κάτι χτύπησε τη βάρκα μου. Εξοργισμένος σηκώθηκα, ήμουν έτοιμος να μαλώσω με τον άνθρωπο που με ενόχλησε, αλλά είδα μια άδεια βάρκα. Η οργή μου έπεσε στο κενό. Δε μου έμεινε τίποτα να κάνω, παρά να ξανακαθίσω, να κλείσω τα μάτια μου και ν’ αρχίσω να μελετάω την οργή μου. Εκείνη τη στιγμή έκανα το πρώτο βήμα προς τον εαυτό μου. Αυτήν την ήσυχη νύχτα πλησίασα την ψυχή μου. Η άδεια βάρκα έγινε ο δάσκαλός μου.
Μετά πολλές φορές όταν κάποιος ήθελε να με προσβάλλει και μέσα μου ξυπνούσε η οργή θυμόμουν την άδεια βάρκα γελούσα και έλεγα:
– Και αυτή η βάρκα είναι άδεια.
Από τον Λιν Τσι, Κινέζικη σοφία
.
«Ένα δοχείο δημιουργείται από ένα σβώλο πηλό με προσεκτική δουλειά,
αλλά το κενό που είναι μέσα στο δοχείο το κάνει χρήσιμο».
Κινέζικο ρητό
.
.
.
Άιναφετς 
Καλημέρα Στεφανία μου!
Μικρές ιστοριούλες με βαθύ όμως νόημα!
Αλήθεια, πόσες «άδειες βάρκες» συναντάμε στη ζωή μας που μάταια την αναλώνουμε σε αυτές…
Καλησπέρα Μαρίνα μου!
Πόσους «γεμάτους» συμβολισμούς δεν κρύβουν αυτά που μας φαίνονται άδεια! 😉
Δουλειά μας, να αποκωδικοποιήσουμε τα μηνύματα, ώστε να μη παγιδευόμαστε από τις «άδειες βάρκες»! 😛
Πολλά πολλά ΑΦιλιά Μαρίνα μου! 🙂
🙂😘
Μικρές ιστορίες, μεγάλες σοφίες!! Ειδικά για την άδεια βάρκα εντυπωσιασμένη δηλώνω. Μια »αδεια βάρκα» συναντούμε πολλές φορές στη ζωή μας. Δεν έχουμε όμως όλοι τη σοφία να την ερμηνεύσουμε και να αντιληφθούμε τη σημασία της.΄Εξαιτίας σου μάθαμε το πώς…Σ’ευχαριστούμε
Καλησπέρα Στεφανία μου
Φιλάκια πολλά πολλά αφήνω
Όταν καταφέρουμε να αισθανθούμε αληθινά το «είμαι εδώ», Άννα μου, νομίζω πως θα μας είναι και πιο εύκολο να εντοπίσουμε και τις «άδειες βάρκες» που θα βρεθούν στο δρόμο μας… βλέπεις όταν είναι κανείς παρόν, από πολλά είναι προφυλαγμένος! 😉
Ανταποδίδω τα φιλάκια με πολλά πολλά τρυφερά ΑΦιλιά! 🙂
Καλά αυτό το υπέροχο με την άδεια βάρκα έχει και το μακρινό ξαδελφάκι του στο ανέκδοτο > » Στα διάλα κι εσύ κι ο γρύλος σου» (το ξέρεις;) – Ωραία ανάρτηση!
Η «άδεια βάρκα» και το ξαδελφάκι του με τον «γρύλο», σαν να μας δίνουν το ίδιο μύνημα, να πάψουμε να κάνουμε φανταστικά σενάρια για να μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα έτσι όπως έχει!!! 😉
ΑΦιλιά Πουπερμίνα μου, με αναποδογυρισμένες τις άδειες κούπες μας! 🙂
Απλές συγκροτημένες σκέψεις που μέσα τους κρύβεται μια τεράστια σοφία ! και εκεί ενυπάρχει η γαλήνη. Πόσο όμορφο πραγματικά ! την καλησπέρα μου Στεφανία μου.
Φυσικά και αν συγκροτήσουμε τις σκέψεις μας, Γιάννη μου, θα βγούμε ωφελημένοι! 😉
Το τι σημαίνει συγκροτημένη σκέψη είναι μια μεγάλη ιστορία και το πρώτο και τελευταίο της βήμα είναι, να είμαστε όσο πιο πολύ παρόντες σε ότι κάνουμε… φυσικά και αυτό δεν αναιρεί την φαντασία που χρειαζόμαστε για να γράψουμε πχ αστυνομικές ιστορίες!!! 😛
Τα τρυφερά μου ΑΦιλιά και να είναι γαλήνια! 🙂
Είμαι πολύ… του συμβολισμού εγώ. (Για αυτό και μου αρέσουν αυτές οι ιστορίες.) Συμβολισμούς γεμάτο το κεφάλι μου, το σπίτι μου, η ζωή μου. Μικροί, μεγάλοι, αστείοι, σοβαροί… μου κάνουν παρέα καλή!
Πολλά φιλιά αφήνω, Στεφανία μου!
Ότι είσαι του συμβολισμού Αλεξάνδρα μου, το δείχνουν όλες οι υπέροχες ιστορίες που μας γράφεις!!! 😛
Η ίδια μπορεί να μην το έχω το «γράφειν» αλλά πιστεύω πως μπορεί κανείς να πει τρομερές αλήθειες με μορφή μικρής ιστορίας, αλληγορίας και μύθου, γι αυτό και τις συλλέγω ευλαβικά! 😉
ΑΦιλιά και να έχουμε ένα βραδάκι όπως το επιθυμεί η καρδούλα μας! 🙂
Αν συγκεντρώσουμε όλα τα σοφά που μας δίνεις, φτιάχνουμε άνετα ένα εγχειρίδιο ψυχικής επιβίωσης Στεφανία μου.
Αυτό που κρατάω σήμερα είναι πως όλα είναι «άδεια» γύρω μας μέχρι εμείς να τα «γεμίσουμε». Ας προσέχουμε λοιπόν με τί σκέψεις τα γεμίζουμε 😉
Πολλά φιλιά και καλό απόγευμα !!
Αχ! αυτό το κενό Μαρία Γ. μου που δεν είναι ποτέ κενό και όμως μέσα από αυτό το κενό μπορούν να γεννηθούν τα πιο υπέροχα πράγματα, γι αυτό και όσοι καταφέρνουν να αδειάζουν το μυαλουδάκι τους είναι και σοφοί και γαλήνιοι! 😉
Πολλές φορές έχω σκεφτεί να μιλήσουμε για το άδειασμα (βασικά του σκουπιδαριού) που κουβαλάμε μες το κεφάλι μας και όλο λέω, άσε το για άλλη φορά… αλλά είμαι σίγουρη πως θα έρθει η ώρα του, δεν ξέρω μόνο αν θα είναι με την μορφή άδειας βάρκας ή άδειας στάμνας!!! 😛
Πολύ όμορφο απόγευμα εύχομαι με πολύ τρυφερά ΑΦιλιά! 🙂
Ειδικά αυτό με τις κούπες, το βρίσκω πάνσοφο.
Πόσο μπροστά είναι αυτοί οι πολιτισμοί…
Ευχαριστούμε και για το αποψινό μάθημα Στεφανία μου!
Α! και σε μένα έκανε κλικ Μαρία Κ. μου, το αναποδογύρισμα της κούπας… και από εκείνη τη στιγμή που ξαναδιάβασα την ιστορία σκέφτομαι το πόσο σημαντικό είναι να θυμόμαστε πως «είμαστε ακόμα εδώ» …πόση ευγνωμοσύνη και χαρά υπάρχει σ΄αυτή την φράση! 😛
Τώρα ζούμε και όχι στο χθες ή στο μετά! 😉
Τα μαθήματα μαζί τα παίρνουμε γιατί αν ήταν να τα κρατάμε για τον εαυτό μας, θα είμασταν τέρατα εγωκεντρισμού! 😛
ΑΦιλιά χαρούμενα Μαρία μου! 🙂
Από τώρα, κάθε φορά που θα τακτοποιώ φλυτζάνια, θα σκέπτομαι το «χρήσιμο κενό» 😉
Τι καλά Dodoula μου και οι κούπες- φλιτζάνια είναι και στην καθημερινή μας χρήση! 😉
«Είμαι ακόμα εδώ»!!!
Το «είμαι», συνειδητοποίηση της ύπαρξης μας, με ότι σοβαρό αυτό σημαίνει!
«Ακόμα», γιατί τίποτα δεν είναι δεδομένο…
«Εδώ», γιατί στο εδώ και τώρα ζούμε! 😉
Καλό μας βραδάκι με πολλά ΑΦιλιά καρδιάς! 🙂
Πόσο χρήσιμες είναι αυτές οι ιστορίες Στεφανία μου.
Πρέπει να ζούμε το σήμερα κσι να απολαμβάνουμε κάθε στιγμή.
Άδειες βάρκες θα συναντήσουμε πολλές, καλό είναι να μάθουμε να τος προσπερνάμε.
Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά
Αυτό που καλό είναι να μη ξεχνάμε Ρένα μου, είναι πως πιο πολλές φορές, τις «άδειες βάρκες» η φαντασία μας τις εφευρίσκει… δεν είναι πάντα οι «άλλοι» η «άδεια βάρκα» που θα πέσει πάνω μας και όπως σωστά λες, μαθαίνουμε πώς να αντιμετωπίζουμε και να προσπερνάμε! 😉
ΑΦιλιά γλυκά και καλό Σαββατοκύριακο να έχουμε! 🙂
Υπέροχη η ιστορία με τη βάρκα… και χρήσιμη…. αν σκεφτόμαστε με αυτό το τρόπο όταν θυμώνουμε νομίζω είναι ευκολότερο να ελέγξουμε την οργή μας…τουλάχιστον έτσι θα το σκέφτομαι εγώ από δω και πέρα… ❤
Θα είναι υπέροχο Μαρίαf μου, να μπορεί κανείς να θυμάται την «άδεια βάρκα» πριν θυμώσει, εύχομαι να έχεις την ενέργεια και να τα καταφέρεις! 😉
ΑΦιλιά πάντα τρυφερά και καλό Σαββατιάτικο βραδάκι! 🙂
Από υπόμονή άλλο τίποτα… υπάρχειιιιι και περισσέυει…φιλιά καλο σαβατοκυριακο ❤
Πόσοι, αλήθεια, άνθρωποι δεν μοιάζουν με άδειες βάρκες? Λάτρεψα την ιστορία, μαγισσούλα μου. Αλλά και οι αναποδογυρισμένες κούπες κρύβουν μέσα τους πραγματική σοφία. Ευχαριστούμε για τη θετική σκέψη και τον προβληματισμό, φίλη μου. Πολλά πολλά φιλιά.
Ο κάθε ένας μας, μοιάζει με «άδεια βάρκα», όταν δεν σκέφτεται πριν δράσει Μία μου και έτσι είναι φυσικό να πέφτει-συναντά και άλλες «άδειες βάρκες» στη ζωή του! 😉
Την λύση, μας την δίνουν οι μοναχοί στο Θιβέτ που με τις αναποδογυρισμένες τους κούπες, θυμούνται να ζουν στο παρόν και να είναι ευγνώμονες γι αυτό! 😛
Πολλά πολλά ΑΦιλιά και καλό μας Σαββατοκύριακο! 🙂
Γεμάτες μαθήματα πάντως οι άδειες βάρκες. Πολύ όμορφες κι οι δυο ιστορίες μαγισσούλα μου κι άκρως διδακτικές!
Σε ευχαριστούμε που τις μοιράστηκες μαζί μας.
Καλό ξημέρωμα 🙂
Η χαρά της μοιρασιάς Μαρινάκι μου, κρατά την επικοινωνία μας ζωντανή και ας είναι μέσα από το διαδίκτυο! 😉
Χαίρομαι που σου άρεσαν οι ιστορίες γιατί ξέρω πως πήρες τα μηνύματα! 😛
ΑΦιλιά γλυκά και να έχουμε ένα Σ/Κ γεμάτο χαμόγελα! 🙂
«αυτό το κενό μέσα του είναι που το κάνει χρήσιμο….» φοβερή κουβέντα!
Το κενό… το κενό τελάρο πριν την δημιουργία! 😛
ΑΦιλιά πολλά πολλά αγαπημένη μου Μαριέλα! 🙂
Αχ, βρε Στεφανία, δε μου τα λεγες όταν ήμουν παιδί; Θα ΄ξερα να απαντάω κατάλληλα στους δασκάλους, όταν με ρωτούσαν με έκπληκτη απορία «Μα καλά, δεν έχεις τίποτα μέσα στο κεφάλι σου; Κουκούτσι μυαλό;» Δεν ήταν να είμαι έτοιμος να τους απαντήσω αϊναφετσικά » ναι, είναι τελείως άδειο το κεφάλι μου και για αυτό είναι τόσο χρήσιμο!» Και να σκεφτείς ότι στην τέχνη, από τα αρχαία χρόνια υπάρχει ο όρος horror vacui, ο τρόμος του κενού, σύμφωνα με τον οποίο προσπαθούσαν να γεμίσουν/χρωματίσουν όλη την επιφάνεια, να μην υπάρχει σημείο αζωγράφιστο.. Τι τρόμος! Η ευτυχία του κενού θα έπρεπε να το έλεγαν!
Αυτά τα ολίγα – τα ολίγον κενά νοήματος, μαγισσούλα.
Πολλά φιλιά
Αϊναφετσικά ε; χαχαχααααααααααααααα! 😀
Λοιπόν και η Άιναφετς όπως χιλιάδες άλλοι/ες μεγάλωσε με γεμίσματα «κενών», αρχίζοντας από τους γονείς που «ήξεραν» καλύτερα, στη συνέχεια οι εκάστοτε δάσκαλοι εντόπισαν «κενά μαθήσεως», έτσι φρόντισαν να γεμίσουν τα «κενά» με πολλές ιδέες, απόψεις περί μόρφωσης κλπ κλπ… και το αποτέλεσμα, να χρειάζεται κανείς να καταβάλει τεράστιες προσπάθειες για να μπορεί ώρες ώρες να κατανοήσει, τι σημαίνει το ευλογημένο κενό!!! 😉
Το 2011 σε μια ανάρτηση κάτι είχα γράψει γι αυτά τα μικρά κενά!
ΑΦιλιά Διονύση μου και λέω σήμερα μια και «είμαστε ακόμη εδώ», να τσουγκρίσουμε τις κούπες μας! 🙂
Να τις τσουγκρίσουμε, μαγισσούλα, και μάλιστα όσο δυνατά θέλουμε. Και να σπάσουνε, έτσι κενές που τις έχουμε, τίποτα δε θα χυθεί κάτω! Τσίριους!
Και στην υγεία μας, με πολλά Τσιν Τσιν (Κινέζικο;) 🙂
Και το γυρισμα της κουπας και η αδεια βαρκα βαρκα μαγισσουλα μου πολύ σοφα μηνυματα το πρωτο μονο μπορει η κουπα να (ζησει) πολύ περισσοτερο απο εμας.. παντως ειναι καλο να σκεφτομαστε θετικα..;)
Οσο για τον ανεξελεκτο θυμο .. τι ωραιο θα ηταν να κάναμε βηματα και εμεις προς τον εαυτό μας.. και να σκεφτομασταν και μια δευτερη φορα το τι μας κανει να θυμωνουμε….στο τελος βλεπουμε οτι δεν υπηρχε λογος να το κανουμε στον εαυτο μας αυτό!!
Παντα θα φευγω από εδώ με μια ακομα θετικη σκεψη.. να είσαι καλα που μοιραζεσαι μαζι μας οτι θετικο.!!! 🙂
Να έχεις φιλεναδα ενα ομορφο Σαββατοκυριακο.. φιλακιααααα ..!! ❤
Η απάντηση στο σχόλιο σου, Ρούλα μου, «ταξίδεψε» κάτω απ΄της Γιάννας! 🙂
Πωπω, μαγισσούλα μου! Και οι 2 ιστορίες έχουν πράγματα να μας διδάξουν, αλλά ειδικά η δεύτερη, είναι σαν να μου μίλησε!
Θα ανατρέχω σε αυτή κάθε φορά που… χρειάζεται!
😉
ΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά, κορίτσι μου!
Καλό μεσημεράκι!
Και πω πω Γιάννα μου, πόσο προσεχτικοί και παρόντες πρέπει να είμαστε για να μη τα βάζουμε με τις «άδειες βάρκες» όταν θα πέφτουν πάνω μας! 😉
Όσο για τις κούπες, ας θυμόμαστε να είμαστε ευγνώμονες που μπορούμε και τις χρησιμοποιούμε όπως και όποτε το θέλουμε! 😛
Πολλά τρυφερά ΑΦιλιά και καλό μας Σαββατιάτικο βραδάκι! 🙂
Ακριβώς επειδή είμαστε περαστικοί Ρούλα μου, καλό είναι να το θυμόμαστε όταν παίρνουμε μια κούπα για να πιούμε, να πίνουμε στην υγειά μας και να χαιρόμαστε που «είμαστε ακόμα εδώ»… έτσι θα χαίρονται και αυτοί που είναι γύρω μας! 😛
Όσο για την θετική σκέψη, η «άδεια βάρκα», μας δείχνει την κατεύθυνση ώστε να πάψουμε να ρίχνουμε την ευθύνη στους άλλους και στην οργιάζουσα φαντασία μας, για τα όποια λάθη μας! 😉
Ηλιόλουστα τα ΑΦιλιά μου, γλυκιά μου φιλενάδα και καλό μας Σαββατοκύριακο! 🙂
Λοιπόν το μαγισσούλα μου φαίνεται λίγο , θα σε λέω Δασκάλα καλύτερα 😉
Μμμμ ή μάλλον μαγική δασκάλα ακόμα καλύτερα !!!
Άντε τώρα να το ξεχάσεις αυτό το μάθημα κάθε πρωί που γεμίζεις την κούπα σου .
Κι άμα θυμάσαι αυτό μου φαίνεται πιο εύκολα «βλέπεις» και τις άδειες βάρκες και το που κρύβεται το νόημα .
Τέλειο το μάθημα σήμερα κυρία !!!
20 με τόνο παίρνετε 🙂 🙂
Φιλούδιαααααααααα γεμάτα 🙂 🙂 🙂
Απαπαπα Ξωτικούλη μου, το Δασκάλα (και με κεφαλαίο μάλιστα), μου θυμίζει το κυρά-δασκάλα που παραπέμπει σε ξερόλα κλπ κλπ… ας μείνουμε στο μαγισσούλα προς τιμή εκείνου που με πρωτοαποκάλεσε έτσι πριν κάτι χρονάκια… ❤ χιχιχιχι! και δεν ήταν "άδεια η βάρκα"!!! 😛
Τώρα, αν η κούπα μας, δεν είναι αναποδογυρισμένη και αν δεν μας κτυπήσει κατακούτελα και κάποια "άδεια βάρκα" θα τα ξεχάσουμε όλα αυτά γιατί η συνήθεια είναι δυνατότερη!
(Είπε η μαγισσούλα)… 😉
Και για να μη ξεχνιόμαστε, "Είμαστε ο Δάσκαλος και ο μαθητής του εαυτού μας". Κρισναμούρτι.
ΑΦιλιά με πολλά ευχαριστώ και για το 20 με τόνο! 🙂
Πολύ καλά έκανες και τις θυμήθηκες!
Από δω και πέρα θα τις θυμάμαι κι εγώ…πολύ σοφές και οι δύο!
Νομίζω όμως ότι η άδεια βάρκα θα έρχεται πιο συχνά στο μυαλό μου!
Φιλιά πολλά!!
Να έρχεται η άδεια βάρκα πιο συχνά στο μυαλό σου, Μαρία (me) μου, φτάνει να μην είναι, «βάρκα που σε κούναγε»!!! 😛
Γιατί όμως κάτι μου λέει, πως θα θυμάσαι και τις κούπες, πριν πιεις το καφεδάκι ή το τσαγάκι σου; 😉
Πολλά τα Κυριακάτικα ΑΦιλιά μου! 🙂
Οι παραβολές-συμβολισμοί διαθέτουν, συν τοις άλλοις, και το προτέρημα της λιτής, σοφής μα και χρήσιμης υπενθύμισης, όταν ξεχνάμε ή προσπερνάμε τα αυτονόητα.
Καλό ευχάριστο ΣΚ.
Και πόσο μας αρέσουν αυτοί οι συμβολισμοί που αφήνουν ελεύθερο τον νου μας να τους αποκωδικοποιήσει! 😉
Πολλά τα ΑΦιλιά μου, Ευρυτάνα Ιχνηλάτη! 🙂
Αυτά τα ΄΄κενά΄΄ που συναντάμε στη ζωή μας Στεφανία μου μπορούμε να τα γεμίσουμε αρκεί να μην τα προσπεράσουμε . Ακόμα και η ψυχή μας αν κάποια στιγμή μοιάζει με άδειο φλυτζάνι η άδεια βάρκα να θυμόμαστε μόνο ότι είμαστε ζωντανοί και μπορούμε να κάνουμε πολλά για το μέσα μας !!!
Σε φιλώ με αγάπη
Το κενό δεν σημαίνει πως είμαστε άδειοι ή κούφιοι από συναισθήματα Νικόλ μου, έτσι δεν είναι; 😛
Κενός νους είναι επίσης ο νους που αδειάζει για λίγο από περιττά φορτία που κουβαλάει χρόνια και είναι φρέσκος να δει τη ζωή με νέο μάτι και να δημιουργήσει! 😉
Όταν ο νους μας είναι γεμάτος έννοιες, δύσκολα επικοινωνούμε και δημιουργούμε!
«Ένα δοχείο δημιουργείται από ένα σβώλο πηλό με προσεκτική δουλειά,
αλλά το κενό που είναι μέσα στο δοχείο το κάνει χρήσιμο».
Καλή Κυριακή Νικόλ μου, με πολλά πολλά ΑΦιλιά καρδιάς! 🙂
Θα κρατήσω την ιστορία με τις κούπες και θα πω κι ένα τραγούδι: https://www.youtube.com/watch?v=gOq5rMZ8O0w
Καλημέρα μαγισσούλα! ☕☕☕
Χαχαχαχα! Αρτίστα μου, το είχα σκεφτεί και η ίδια αυτό το γιαλελέλι τσιφτετέλι που «μ΄ έστειλε» κατ’ ευθεία στην β’ πατρίδα μου (α’ Γαλλία, γ’ Ελλάδα!) και ας ξέχασα την γλώσσα που μίλαγα κάποτε, η αίσθηση και η ατμόσφαιρα παρέμεινε! 😛
Έτσι λέω, να μη σπάσουμε (άλλες) κούπες με τα λόγια πούπες γιατί έτσι που πάμε θα μείνουμε χωρίς κούπες και τι θα αναποδογυρίζουμε για να θυμόμαστε «πως είμαστε ακόμα εδώ»;;;;;;
Πολλά τα ΑΦιλιά και πολλά τα αμάν αμάν! 🙂
Καλημέρα και καλή εβδομάδα αγαπημένη μου μαγισσούλα.»Μαγική» όπως πάντα η ανάρτησή σου και μας οδηγεί σ εσωτερικούς δρόμους που θάπρεπε νάχαμε ξεκαθαρίσει απο καιρό.Αυτό με τις κούπες σκέφτομαι να το εφαρμόσω,θάναι μια καλή ευκαιρία η άρχή της νέας μέρας να ξεκινά με θετική σκέψη,όπως την εφαρμόζω κιολας.
Αφιλάκια πολλά απο την ταρακουνημένη σου φιλενάδα
Καλώς την αγαπημένη μου, Χαρά! 😀
Όσο και αν έχουμε ξεκαθαρίσει ορισμένα πράγματα μες το κεφάλι μας, πάντα θα χρειαζόμαστε μια υπενθύμιση που να μας ταρακουνά και λιγάκι, όταν η ζωή δεν φροντίζει γι αυτό… έτσι έρχονται και οι «άδειες βάρκες»! 😛
Πλάκα, πλάκα, αν φυλάξεις ανάποδα τις κούπες σου, «ισιώνοντας» τις, θυμάσαι να έρχεσαι και εσύ στα ίσια σου και να λες, ένα ευχαριστώ που «είσαι ακόμα εδώ»… 😉
Πολλά τα ΑΦιλιά και να έχουμε μια γαλήνια βδομάδα! 🙂
ααα το ξέρω αυτό, όταν γυρνάμε το φλιτζανάκι του ελληνικού καφέ και μετά το αφήνουμε να μας πει τα μελλούμενα αχμμμ πάλι εκτός θέματος είμαι; χααχαχα
Καλή εβδομάδα 🙂
Ξέρεις Μάνια μου πως η μοναδική φορά που έχω πιει καφέ ήταν σε καφετζού όταν ήμουν πολύ νέα και «φυσικά» μου τα βρήκε όλα! 😉
Δεν μου αρέσει ο καφές αλλά μου αρέσουν τα εκτός (?) θέματος σχόλια, γιατί πολλές φορές έρχονται σαν άδειες βάρκες να σου μιλήσουν!!! 😛
Καλή βδομάδα να έχουμε με πολλά πολλά ΑΦιλιά και στο Μόντρεαλ! 🙂