.
Ο Σωκράτης και ο νεαρός Φαίδρος ένα καλοκαιρινό μεσημέρι περπατούν ξυπόλυτοι έξω από τα τείχη της πόλης των Αθηνών και κάθονται κάτω από ένα πλατάνι στον Ιλισό.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Kατάλαβέ με, καλέ μου φίλε. Θέλω βλέπεις όλο και κάτι να μαθαίνω. Και να σου πω, τα χωράφια και τα δένδρα δεν με διδάσκουν τίποτε, μα οι άνθρωποι που είναι μέσα στην πόλη. Εσύ όμως τώρα μου φαίνεται πως βρήκες το φάρμακο για να με κάμεις να βγω. Γιατί όπως τα πεινασμένα ζωντανά τα πάνε όπου θέλουν, αρκεί να τους κουνάνε μπροστά τους κανένα χλωρό κλαδί ή κανένα καρπό, έτσι και εσύ εμένα, κρατώντας μπροστά μου το βιβλίο με τους λόγους, φαίνεται πως θα με φέρεις γύρω σ’ όλη την Αττική και όπου αλλού θέλεις. Για την ώρα όμως, αφού έφθασα έως εδώ, εγώ λέω να ξαπλωθώ εδώ χάμω, συ πάλι δες ποια στάση σε βολεύει καλύτερα για το διάβασμα, διάλεξέ την και διάβαζε. (230d)
Έτσι λέγεται πως ξεκίνησε η συνομιλία του Σωκράτη με τον νεαρό Φαίδρο.
Η συνομιλία τους τελειώνει με τον Φαίδρο που ζητά απ΄ τον Σωκράτη να κάνει στους θεούς μια επίκληση ή μια προσευχή (όπως κυκλοφορεί στο διαδίκτυο).
Όλη την συνομιλία μπορείτε να την διαβάσετε στα Αρχαία Ελληνικά όπως και την μετάφραση της εδώ
.
.
Ὦ φίλε Πάν τε καὶ ἄλλοι ὅσοι τῇδε θεοί, δοίητέ μοι καλῷ γενέσθαι τἄνδοθεν· ἔξωθεν δὲ ὅσα ἔχω, τοῖς ἐντὸς εἶναί μοι φίλια.
(Μόνο αυτό το απόσπασμα κατάφερα να βρω που να είναι γραμμένο στα Αρχαία Ελληνικά και να έχει το σωστό τονισμό).
Ω φίλε Πάν τε καί όσοι άλλοι τήδε Θεοί, δοίητέ μοι
Καλώ γενέσθαι τάνδοθεν˙ έξωθεν όσα έχω, τοις εντός
Είναι μοι φίλια˙ πλούσιον δέ νομίζοιμι τόν σοφόν˙
Τό δε χρυσού πλήθος είη μοι όσον μήτε φέρειν μήτε άγειν
Δύναιτο άλλος ή ο σώφρων.
πλούσιον δέ νομίζοιμι τόν σοφόν˙
Τό δε χρυσού πλήθος είη μοι όσον μήτε φέρειν μήτε άγειν
Δύναιτο άλλος ή ο σώφρων.
(Μετάφραση)
.
.
Πλάτων, Φαίδρος, 274b-279b
.
.
Και λίγη Αρχαία Ελληνική λύρα για να κλείσουμε!
ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ
.
Πληροφορίες για τον εξαιρετικό μουσικό Μιχάλη Καραβασίλη, μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
.
.
.
.
Άιναφετς 
Όταν σκέφτομαι την «κληρονομιά» που έχουμε και παρόλα αυτά καταντήσαμε εδώ που καταντήσαμε με πιάνει τρέλα!!!! Γιατί μας είναι τόσο δύσκολο να διδαχθούμε;;;;;
Ο εγωκεντρισμός, η πονηριά, η τεμπελιά, το «δεν βαριέσαι αδελφέ», το «εγώ θ’ αλλάξω τον κόσμο;» το «καλά είμαι έτσι όπως είμαι, υπάρχουν και χειρότερα», μας έχουν οδηγήσει αιώνες τώρα εδώ που βρισκόμαστε και η μόνη λύση, είναι ν’ αλλάξει ο καθένας χωριστά! 😛
ΑΦιλιά πολλά πολλά και την Παρασκευή από κοντά!!! 🙂
Καταπληκτικό!
Είναι όντος ένα εκπληκτικό κείμενο και νομίζω πως αξίζει το κόπο να βρει κανείς το χρόνο και το διαβάσει όλο! 😉
ΑΦιλιά πολλά πολλά με μια όμορφη καλή μέρα, Πελαγία και Γιώργο! 🙂
Επίκληση στις αξίες που δυστυχώς σήμερα είναι ανύπαρκτες πλέον.
Μεγαλειώδες έργο Στεφανία μου. Κληρονομιές πανάρχαιες και πολύτιμες, που δεν τις τιμήσαμε και πληρώνουμε γι αυτό.
Την καλησπέρα μου!
Ας συνεχίσουμε τουλάχιστο εμείς Μαρία Κ. μου, στη μικρή μας διαδικτυακή κοινωνία, να τιμούμε τις αξίες που μας κληρονόμησαν οι πρόγονοι μας και αυτό γίνεται ένα λιθαράκι στη πολυπόθητη αλλαγή! 😉
Καλή μέρα να έχεις και καλή δύναμη και στο γιόκα σου! 😛
ΑΦιλιά πολλά και καρδιάς! 🙂
Ακόμα μια εξαιρετική ανάρτηση!
Να είσαι καλά!!
Χαίρομαι όταν αναγνωρίζονται παρόμοια κείμενα! 😉
Μπράβο και σε σένα Μαρία (me) μου! 😀
ΑΦιλιά πολλά χαμογελαστά και ηλιόλουστα! 🙂
Τι γνώμη έχεις για το Coaching, Στεφανία; Επειδή ανέφερες τον Σωκράτη, μάλλον θα έχεις σχηματίσει άποψη, που σίγουρα θα με ενδιαφέρει.. Φιλιά!
Βασικά Τόνια μου, πιστεύω στην «Μαιευτική» γενικώς και ειδικώς και αυτή εφαρμόζει ο Σωκράτης στους διαλόγους του, όπως και ο Κρισναμούρτι! 😉 (δες στο google!)
Το coaching, είναι ένας νέος όρος της μόδας (σημαίνει σε καθοδηγώ) όπου μπορεί να είναι χρήσιμο σε τραγουδιστές, χορευτές, μουσικούς, διατροφολόγους, γυμναστές κλπ αλλά προσωπικά το στιλ, «εγώ ξέρω καλύτερα από σένα και θα σε βοηθήσω να μάθεις ή να δεις και όταν είναι και στα ψυχολογικά, το βρίσκω (πολύ) επικίνδυνο»… γιατί ποιος είσαι εσύ φίλε μου, που μετά από σχετικές σπουδές, μπορείς να κατευθύνεις και να επηρεάσεις ψυχές; 😉
Άσε, που δεν πιστεύω στην ψυχανάλυση, μια και σχεδόν πάντα οι ψυχαναλυτές έχουν πιο πολλά προβλήματα απ΄ τους ασθενείς τους! χαχαχα! 😛
Μεγάλη κουβέντα ανοίξαμε και δεν είναι εύκολο, μέσα απ’ τον σχολιασμό να γίνω κατανοητή! 😎
ΑΦιλιά πολλά πολλά και να έχεις ένα όμορφο βραδάκι! 🙂
Σε ευχαριστώ πολύ για την άποψη που μου έδωσες.Είναι πολύ καλή ανατροφοδότηση για εμένα.Ψάχνω αρκετό καιρό ,λόγω της ειδικότητάς μου,τρόπους που «ξεκλειδώνουν» τις εσωτερικές απαντήσεις που ψάχνουμε σε άλλους, και υπάρχουν μέσα μας όπου για κάποιο λόγο τις αγνοούμε.Σε ευχαριστώ και πάλι.Το εκτιμώ ιδιαίτερα.
🙂 ! Πολύ πολύ σωστά!!!
Aιναφετς, να πω και τη δική μου εμπειρία; Ούτε εγώ πιστεύω στο coaching. Και κάτι καινούριες μόδες που ονομάζονται life coaching μπορεί να μην τις απορρίπτω (αφού δεν τις έχω δει στην πράξη) αλλά με κάνουν να έχω μερικές επιφυλάξεις. Ψυχανάλυση δεν έχω κάνει ποτέ για να ξέρω πως είναι. Όπου έχω δει ψυχολόγο που κάνει coaching («θα σου πω τι να κάνεις και αυτό είναι δε χωράει αμφισβήτηση») διαπιστώνω ότι δεν έχουν ιδέα τι λένε πολλές φορές. Όμως έχω πάει και σε κάτι φοβερές ομάδες γονέων που απευθύνονταν σε γονείς των σχολείων της περιοχής μου κι εκεί κάναμε καθρέφτισμα. Ο ένας με τον άλλον και με την ψυχολόγο της ομάδας. Αυτό ήταν πάρα, πάρα πολύ χρήσιμο γιατί ουσιαστικά μόνος σου έβρισκες τις απαντήσεις σου. Ουδέποτε αυτή η γυναίκα μας έκανε μάθημα για το πως να ζούμε τις ζωές μας ή πως να συμπεριφερόμαστε στα παιδιά μας. Μας έδινε κατευθύνσεις (γενικά δηλαδή τι βοηθάει και τι δε βοηθάει), όμως τις έδινε επειδή τη ρωτούσαμε κι επειδή ήταν πράγματα που προέκυπταν μέσα από τα συμπεράσματα που πρώτα μόνοι μας είχαμε βγάλει. Προσωπικά με βοηθάει πάρα πολύ και το διάβασμα. Τα θέματα (ψυχολογικής φύσεως) που σε ενδιαφέρουν, αν κάτσεις και τα ξεκοκαλίσεις θα μάθεις πάρα πολλά. Αλλά και πάλι τη γνώση δε στη δίνει το βιβλίο. Το βιβλίο θα σου δώσει μόνο το ερέθισμα και μετά εσύ θα παρατηρήσεις πως λειτουργείς, πως λειτουργούν οι άλλοι γύρω σου, πως λειτουργεί το παιδί σου και θα καταλάβεις πάρα πολλά. Επειδή κάποια θέματα που με ενδιαφέρουν πάρα πάρα πολύ τα έχω όντως ξεκοκαλίσει (έχω και φίλη ψυχολόγο που πια με ρωτάει εκείνη για το δικό της παιδί μερικές φορές για κάποια πολύ συγκεκριμένα πράγματα), διαπιστώνω πως οι ειδικοί πολλές φορές έχουν μαύρα μεσάνυχτα. Διάβασαν ένα βιβλίο, πήραν όλες του τις πληροφορίες σαν δεδομένες, ενώ δε θα έπρεπε γιατί σε βιβλία έχουν γραφτεί μέσα και πάρα πολλά λάθη, και ουσιαστικά δεν ξέρουν τίποτα. Ούτε μπορούν να βοηθήσουν, ούτε να κατευθύνουν, γιατί δεν έχουν ιδέα για τη φύση του θέματος που υποτίθεται πάνε να λύσουν.Δεν έχουν κατανοήσει το θέμα, έχουν μόνο αποστηθίσει μερικές πληροφορίες η αξία των οποίων αμφισβητείται (η ίδια η ψυχολογία βγαίνει χρόνια μετά και απορρίπτει αυτές τις θεωρίες που κάποτε υποστήριζε). Τις απαντήσεις στα θέματα ψυχολογίας πρώτα από όλα τις δίνουν οι ίδιοι οι άνθρωποι. Αν ένας παίρνει ερεθίσματα από παντού, από τα πάντα (μέχρι και από το πως δουλεύουν ας πούμε τα μερμήγκια) μαθαίνει πολλά πράγματα. Είναι χρήσιμο αν έχεις έναν άνθρωπο να σου κάνει και το καθρέφτισμα και να παρατηρείς πράγματα του εαυτού σου που σου είχαν διαφύγει. Αν είναι και ψυχολόγος ακόμη καλύτερα. Εγώ είμαι τυχερή γιατί έχω φίλες ψυχολόγους, οπότε είναι λίγο προϊδεασμένες και το κάνουν καλά, αλλά και χωρίς αυτές και μέσα σε μια απλή παρέα και μέσα από τη σχέσεις που φτιάχνουμε με τους ανθρώπους γύρω μας τελικά μαθαίνουμε πάρα πολλά για τον εαυτό μας. Και ο Κρισναμούρτι βοηθάει πάρα πολύ, αρκεί κι αυτόν να τον βλέπεις σαν ερέθισμα. Κανείς δεν μπορεί να μας πει πως να ζήσουμε και τι να κάνουμε για να λύσουμε όποια προβλήματα έχουμε. Αν γινόταν αυτό η ζωή θα ήταν πάρα πολύ απλή και εύκολη. Από την άλλη, το γεγονός ότι μόνοι μας πρέπει διαρκώς να αναζητούμε τις δικές μας απαντήσεις την κάνει και τρομερά ενδιαφέρουσα.
Ναι Ελίνα μου, νομίζω πως έχεις «πιάσει» πολύ καλά το ψυχολογικό θέμα και φυσικά και του coaching. Χαίρομαι που έχεις φίλες ψυχολόγους γιατί όντος βοηθάει πολύ η συζήτηση με άτομα που βασικά ξέρουν ν’ ακούν… τώρα, πρέπει να μιλάμε για ότι μας απασχολεί με καλούς φίλους, γιατί καθώς αναπτύσσεις έναν ειλικρινή διάλογο, βλέπεις μέσα σου, δλδ ο άλλος γίνεται καθρέπτης σου!!! 😉
Όταν διαβάζεις τον Κρισναμούρτι, αν δεν κάνεις πράξη, αν δεν πειραματιστείς με αυτά που διαβάσεις και που σου κάνουν «κλικ», το ανάγνωσμα μετατρέπεται σε θεωρία μες το κεφάλι σου και είναι άχρηστο! Κατανοούμε με την καρδιά, θυμάμαι να έχουμε κάνει ξανά αυτή τη συζήτηση στο blog σου και θυμάμαι να έχεις κατανοήσει πως όταν λέμε καρδιά, δεν εννοούμε εγκεφαλικά, απλά, αισθανόμαστε πως αυτό που κατανοούμε είναι ΕΤΣΙ!
Ο Κρισναμούρτι σου δείχνει τον διακόπτει που ανοίγει το φως, εσύ είσαι αυτός που μπορεί να το ανοίξει και κανένας άλλος στη θέση σου! 😛
Αυτά! ❤
ΑΦιλιά σου στέλνω και όλη μου την αγάπη! 🙂
Πάντα δοκιμάζω ό,τι μου κάνει κλικ. Αυτό με το εγκέφαλο και με την καρδιά – που πολύ με είχε μπερδέψει κάποτε, αν θυμάσαι – ενδέχεται να είναι το ίδιο πράγμα για μερικούς ανθρώπους. Βγήκε και μια ερεύνα την προηγούμενη εβδομάδα που υποστηρίζει πως τελικά όλα πηγάζουν από τον εγκέφαλο (ακόμη και τα συναισθήματα). Μπορεί να έχει δίκιο. Τουλάχιστον για μερικούς ανθρώπους. Πολύ μεγάλη κουβέντα για να σου την κάνω εδώ. Από χτες που ανάρτησες το Σωκράτη βρήκα ότι κι εκείνου η σκέψη είναι πολύ εγκεφαλική. Δεν τον είχα διαβάσει ποτέ, αλλά από χτες που το ανάρτησες διαβάζω διάφορα για αυτόν και διαπιστώνω πως η δομή της σκέψης του είναι πολύ συγκεκριμένη. Κρίμα που δεν μπορώ να σου εξηγήσω περισσότερα από εδώ. Τελικά διαπιστώνω πως ίσως όταν λέμε μυαλό και καρδιά σε μερικούς (τουλάχιστον) ανθρώπους αυτό είναι το ίδιο πράγμα. Τέτοια σκέψη – σαν του Σωκράτη – πρέπει να είχε επίσης ο Μότσαρτ, παρόλο που δεν ήταν υπόδειγμα συγκροτημένου ανθρώπου, αλλά νομίζω φαίνεται αυτή η δομή της σκέψης του μέσα στη μουσική του και επίσης πρέπει να την είχαν και αρκετοί ερευνητές. Ο ζωγράφος που μας είχες δείξει που ζωγραφίζει με απίστευτη λεπτομέρεια τα αντικείμενα επίσης πρέπει να έχει παρεμφερές τρόπο σκέψης. Πιο εγκεφαλικό, ας πούμε. Το θέμα είναι οι πράξεις μας και τελικά ίσως να μην έχει τόση σημασία από που πηγάζουν αυτές. Αν σε μερικούς ανθρώπους είναι αποτέλεσμα του μυαλού τους και σε άλλους της καρδιάς τους. Μπορεί ένας να μην πληγώνει τα ζώα, για παράδειγμα, επειδή ο εγκέφαλός του του λέει ότι αυτό δεν είναι καλό. Άλλος να μην τα πληγώνει επειδή αυτό του το υπαγορεύει η καρδιά του. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Και ίσως τελικά να μην είναι και τόσο ξεκάθαρα τα όρια μυαλού-καρδιάς. Άσε που μια πιο «έντονη» εγκεφαλική λειτουργία πολλές φορές συνοδεύει ανθρώπους που είναι πιο συναισθηματικοί από άλλους. Αλλά όχι συναισθηματικοί στα λόγια. Στις πράξεις. Καληνύχτα, Άιναφετς! ΑΦ κι από εδώ!!!
Καλημερούδια! 😀
Στείλε μου Ελίνα μου, αν θέλεις με mail το δικό σου mail, για να σου στείλω κάποιο κείμενο που νομίζω πως θα σου αρέσει, γιατί όσο εποικοδομητική (και για όλους μας) μπορεί να είναι μια συζήτηση, μέσα απ’ τον σχολιασμό δεν είναι πάντα δυνατό! 😉
ΑΦ! 🙂
Ελίνα μου, από την άποψή σου προσωπικά ξεχωρίζω μια λέξη-κλειδί που με εκφράζει και με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη.
«Παρατηρώ».
Αυτό …
Έτσι ακριβώς Ζωή! Η παρατήρηση είναι απαραίτητη για να γνωρίσει και ν’ αποδεχτεί κανείς τον εαυτό του, έτσι όπως είναι! 😉
Η διαλεκτική «ανάγνωση» ίσως και να ήταν το ζητούμενο των φιλοσόφων μας που άφησαν ένα τέτοιο σημαντικό έργο γράφοντας διαλεκτικά μέσα από τους διαλόγους τους για τη φιλοσοφία και τη διαλεκτική. Κάπου το διάβασα αυτό Στεφανία μου και κάθε φορά που διαβάζω κάτι αντίστοιχο με την ανάρτησή σου το φέρνω στη μνήμη μου. Από το απόσπασμα που επέλεξες, επιλέγω κι εγώ το «δικό μου» (μόνο από την μετάφραση όμως γιατί με τα Αρχαία οι σχέσεις μου είναι σε «ρήξη») 😉
«…Να φαίνομαι αυτό που είμαι.
Να βλέπω τη σοφία ως τον μόνο πλούτο,
και ο πλούτος μου
να μην είναι μεγαλύτερος
απ’ όσο μπορώ να αντέξω…»
Την ηλιόλουστή μου (επιτέλους) καλημέρα σου στέλνω μαζί με μια ζεστή αγκαλιά 🙂
Εξαιρετική και άκρως κατα-νοητή η ερμηνεία σου Ζωή μου!!! 😉
Ναι, ακριβώς η διαλεκτική όπως και η μαιευτική είναι το χαρακτηριστικό των διαλόγων στη φιλοσοφία!
Με τον διάλογο, οδηγείσαι να κατανοήσεις μόνος σου και να κάνεις κτήμα σου το εκάστοτε θέμα, ψυχολογικό ή φιλοσοφικό!
Έχω την τύχη να μου αρέσουν τα Αρχαία Ελληνικά όπως και τα Λατινικά και αυτό απ΄το σχολείο, έτσι ενθουσιάζομαι όταν πέφτω σε παρόμοια κείμενα! 😛
Να είμαστε αυτό που είμαστε… πόσο σοφό, μια και η πηγή της δυστυχίας του ανθρώπου, είναι πως δεν μπορεί να αποδεχτεί αυτό που είναι! 😉
Πολλά ηλιόλουστα ΑΦιλιά σου στέλνω, πριν δύσει ο ήλιος και ανταποδίδω και την ζεστή αγκαλιά! 🙂
Να πού κάθισαν ο Σωκράτης με τον Φαίδρο: http://stigmeskaitopoi.blogspot.gr/2015/07/blog-post_28.html
Πω πω dodoula μου, πόσο τραγικό και θλιβερό είναι να βλέπει κανείς, πού είχαν καθίσει… τότε! 😉
Τελικά είμαστε άξιοι της τύχης μας!
Χίλια ευχαριστώ για το link!
ΑΦιλιά πολλά πολλά και a tres bientot! 🙂
Αχ χτες είχα αφήσει σχόλιο …Πού πήγε; Μάλιστα ήμουν πρώτη!
Και ήταν και ωραίο!!!
Μαγισσούλα μου, θα ξανάρθω.
Επειδή μου έρχονται κινέζικα στο μέιλ, μπαίνω και τσεκάρω τις απαντήσεις σου μέσα στην ανάρτηση. Αναρωτιέμαι αν πηγαίνουν κινέζικα και στα μέιλς των άλλων φίλων …δες πώς μου έρχονται:
Î/η ÎιναÏεÏÏ ÏÏολίαÏε ÏÏο Το ÏÏαγοÏδι ÏÎ¿Ï Î´ÎνÏÏÎ¿Ï ….
Ïε αÏάνÏηÏη ÏÎ¿Ï ÎιναÏεÏÏ:
. ÎαθÏÏ ÏεÏιÏλανιÏÎ¼Î¿Ï Î½ ÏÏο διαδίκÏÏ Î¿, ÎÏεÏα ÏÎ¬Î½Ï Ï’ Îνα Î¼Î¿Ï ÏÎ¹ÎºÏ ÎºÎ¿Î¼Î¼Î¬Ïι ÏÎ¿Ï Î¼Îµ άγγιξε βαθιά και Î¼Î¿Ï Î¸ÏμιÏε Ïην αγάÏη Î¼Î¿Ï Î³Î¹Î± Ïα δÎνÏÏα μια και ÎÏÏ Ïην ÏÏÏη να Î¶Ï Ï’ Îνα κÏήμα ÏÎ¿Ï ÎµÎ¯Î½Î±Î¹ γεμάÏο δÎνÏÏα, εÏίÏÎ·Ï Î¼Î¿Ï Î¸ÏμιÏε ÏÎ¹Ï ÏεÏιγÏαÏÎÏ ÏÎ¿Ï ÎºÎ¬Î½ÎµÎ¹ ο ÎÏιÏναμοÏÏÏι για Ïη ÏÏÏη και Ïα δÎνÏÏα. ÎκοÏÏÏε […]
Τα μικÏά ÏÏÎÏκα κλαÏάκια ÏÎ·Ï ÏÏÏÏ Î±ÏÎ Ïο ÎλαÏο ÎαÏία(me) Î¼Î¿Ï , ÏÏαν Ï’ Î±Î³Î³Î¯Î¶Ï Î½Î¹ÏÎ¸Ï ÏÏÏ Î¾Î±Î½Î±Î³ÎµÎ½Î½Î¹Îμαι και είναι ÏÏÏο αÏαλά, ÏÏÏο ÏÏÏ ÏεÏά, άÏε ÏÎ¿Ï ÎµÎ¯Î½Î±Î¹ Ïο ÏÏÏÏο ÏÏάγμα ÏÎ¿Ï Î±Î½ÏικÏÎ¯Î¶Ï ÎºÎ¬Î¸Îµ ÏÏÏί ÏÏαν Î±Î½Î¿Î¯Î³Ï Ïα ÏανÏζοÏÏια Î¼Î¿Ï ! 😉
ÎÏ ÏαÏιÏÏÏ ÏÎ¿Î»Ï Î³Î¹Î± ÏÎ¹Ï ÎµÏ ÏÎÏ ÏÎ¿Ï Î³Î¹Ïκα Î¼Î¿Ï !
ÎΦιλιά Ïολλά Ïολλά και ηλιÏÎ»Î¿Ï ÏÏα! 🙂
Aριστέα, με το encoding πρέπει να έχει να κάνει. Δοκίμασε να το αλλάξεις. Eμένα στο yahoo μου το έχει μέσα στη λίστα με τα «περισσότερα», όπου επιλέγω «καθορίστε την κωδικοποίηση της γλώσσας». Φιλιά
Χαχαχα! Αριστέα μου, πολύ διακοσμητικό το σχόλιο σου… πολλές φορές μου έρχονται με mail παρόμοια σχόλια, αλλά όταν πάω κάτω όπου υποτίθεται πως γράφει «σχόλια» ανοίγει και το διαβάζω… αλλά εδώ δοκίμασα και στα spam και δεν τα κατάφερα! 😀
Δηλαδή, δεν θα μου γράψεις normal σχόλιο;;;;;;;;;;;;;;;;; σνιφ σνιφ! 😦
Πάντως σου στέλνω πολλά ΑΦιλιά και καλή σου επιτυχία! 🙂
@ αχαχαχα! Έτσι θα σε άφηνα μαγισσούλα μου; Απλά ήθελα να διαβάσω ξανά για να θυμηθώ τι είχα νιώσει όταν διάβασα αρχικά την ανάρτησή σου. Κι αυτό ήταν ενθουσιασμός!
«να γίνω όμορφος εσωτερικά.
Να φαίνομαι αυτό που είμαι.
Να βλέπω τη σοφία ως τον μόνο πλούτο,
και ο πλούτος μου
να μην είναι μεγαλύτερος
απ’ όσο μπορώ να αντέξω.»
Σου έγραφα ότι τις προάλλες είχα μία τέτοια συζήτηση και τα γνωστά..με περιέπαιζαν λέγοντάς μου ότι με σοφία και εσωτερική ομορφιά δεν ζεις ! Χρειάζεται το χρήμα.
Δεν διαφωνώ ότι οι λογαριασμοί και η επιβίωση τα χρειάζονται …αλλά άλλο τα απαραίτητα και άλλο ο πλούτος. Άλλο το ζην κι άλλο το ευ ζην. Κι αν κάποιος το «ευ» το μεταφράζει σε ανέσεις ( μόνο) …τότε μία τέτοια ανάρτηση σαν αυτή δεν θα του έλεγε τίποτα, ε μαγισσούλα μου!
Ναι, τη λάτρεψα την ανάρτηση και σε φιλώ γλυκά και ενθουσιασμένη ξανά ( σε λίγες μέρες θα είμαι πάλι άνεργη .. αν αυτό συμπληρώνει λίγο τα λεγόμενά μου! ☺)
@Ελίνα μου…δεν κατάλαβα πολλά! Μάλλον δεν κατάλαβα τίποτα! Δεν σκαμπάζω από αυτά το δόλιο!
Μαζί σου και εδώ! 😉
Τι τον φάγαμε τόσα χρόνια τόσο πόνο Αριστέα μου, αν δεν κερδίζαμε έστω και λίγη σοφία; 😉
Ο Ασκληπιός έλεγε: «Ο πόνος θεραπεύει» και η Απολλώνια μουσική που έβαλα στο τέλος, είναι θεραπευτική! 😛
Τώρα διάβασε τι έλεγε η Ελίζαμπεθ Τaylor για τα χρήματα:
«Τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία, αλλά βοηθούν να μην εκνευρίζεσαι»!!! 😀
ΑΦιλιά καρδιάς με πολλά «Ευ» ! 🙂
Μαγισσούλα μου λάτρεψα την ανάρτηση σου και κρατάω στο μυαλό μου να διαβάσω ολόκληρο το κείμενο στα αρχαία. Με στεναχώρησε όμως που ο σύγχρονος Έλληνας συνεπαρμένος από τον ωχαδερφισμό του και την επανάπαυση του σε έναν τρόπο ζωής που επουδενί δεν πηγάζει από τις ρίζες του αλλά μάλλον από κακές απομιμήσεις ξενόφερτων lifestyles (γιατί σκέψου να χάνονταν η αρχαία Αθήνα από κακή πολιτική και αντί να πάνε στην αγορά να βρουν λύσεις, να πήγαιναν για φρέντο καπουτσίνο πάνω σε μαρμάρινα παγκάκια…) έχει χάσει την επαφή με την σοφία των προγόνων του. Θα μου πεις δεν ισχύει για όλους. Σίγουρα υπάρχουν αρκετοί σκεπτόμενοι άνθρωποι μα ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη.
Σου στέλνω γλυκό φιλί για καληνύχτα ❤
Καλώς το Μαρινάκι μου! 🙂
Κατ΄αρχάς θέλω να σου πω, πως γέλασα με την εικόνα των νέων να κάθονται σε μαρμάρινα παγκάκια και να πίνουνε τα αντίστοιχα φρέντο τους και βασικά να βαριούνται που ζουν! 😛
Νομίζω πως η παροιμία, «ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη», βολεύει πολύ αυτούς που δεν θέλουν ν’ αλλάξουν οι ίδιοι και περιμένουν απ΄ την πολιτεία να κάνει κάτι, ξεχνούν πως εμείς είμαστε η πολιτεία! 😉
ΑΦιλιά πολλά πολλά και εύχομαι να έχεις μια όμορφη μέρα! 🙂
Εκτός από τις ανούσιες κραυγές θαυμασμού για τον αρχαίο πολιτισμό, υπάρχει και το διάβασμά του. Μόνο αυτό θα μας πάει μπροστά και θα μας δώσει όσο πλούτο χρειαζόμαστε!
Καλό βράδυ!
Σωστά, μόνο που το διάβασμα από μόνο του, δεν βοηθάει καθόλου αν αυτά που μας κάνουν «κλικ» δεν γίνουν πράξη στη καθημερινότητα μας και αυτό όχι μόνο για τα Αρχαία κείμενα μας, αλλά ισχύει και με τα σύχρωνα, έτσι δεν είναι; 😉
ΑΦιλιά πολύ τρυφερά και καλό μας απόγευμα! 🙂
Καλή μου Στεφανία, όλα τα καλά από καρδιάς σου εύχομαι για τον Ιούνη, με σοφία και μεγάλη καρδιά πάντα ****
Σ΄ ευχαριστώ πολύ καλή μου Ειρήνη για τις ευχές και με τη σειρά μου, εύχομαι ο Ιούνης να σ’ έχει πάντα υγιή, χαμογελαστή και με πολλές πρωτότυπες εμπνεύσεις! 😉
ΑΦιλιά πολλά και με όλη μου την Αγάπη! 🙂