Το παρακάτω κείμενο, το βρήκα στο βιβλίο του Thomas Moore, «Η Φροντίδα της Ψυχής» και με βοήθησε ν’ αναθεωρήσω πολλά στη ζωή μου:
«Ο Διάφανος άνθρωπος,
που μέσα του βλέπουν ενώ αυτός βλέπει μέσα από τα πράγματα,
που δεν του έχει απομείνει τίποτα να κρύψει,
που έγινε διάφανος όταν αποδέχτηκε τον εαυτό του,
αγαπάει την ψυχή του, την αποκαλύπτει πλήρως,
τη βιώνει σε όλη της την έκταση,
είναι αυτό που είναι, απελευθερωμένος από την παρανοϊκή συγκάλυψη,
από τη γνώση των μυστικών του και τη μυστική του γνώση,
η διαφάνεια του είναι ένα πρίσμα του υλικού και του μη κόσμου»…
«The Soul’s Code».
James Hillman.
Ο «Μύθος της Ανάλυσης» του Τζέιμς Χίλμαν,
εδώ μπορείτε να διαβάσετε και μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του.
.
Κοιτάζοντας γύρω μου, αναρωτιέμαι πόσο διάφανος είμαι;
Μήπως διάφανος σημαίνει, να επιτρέπεις στον εαυτό σου να περνάει μέσα από κάθε εμπειρία χωρίς να τη χρεώνεται;
.
Μήπως διάφανος είσαι όταν καταπιάνεσαι με οτιδήποτε εμφανίζεται στο παρόν και με την ίδια ευκολία, το εγκαταλείπεις όταν δεν έχει κάτι άλλο να σου πει;
Είσαι διάφανος αν εκφράζεις αυτά που πραγματικά θέλεις, χωρίς να χρησιμοποιείς πλάγιους τρόπους;
.
Και μήπως δεν θα ήταν πιο εύκολο να μην κρύβεσαι από τον εαυτό σου και απ΄τα συναισθήματά σου, να τα αποδεχτείς και να πράξεις ανάλογα;
Μη κάνεις πράγματα από υποχρέωση παρά μονάχα όταν τα νιώθεις στην καρδιά σου…
.
Όταν είσαι διάφανος, μια άσχημη συμπεριφορά ενός άλλου δεν είναι ικανή να σκιάσει την ημέρα σου – χαμογελάς και πας παρακάτω χωρίς να κρίνεις.
Γεγονότα και άνθρωποι που δεν συμβαδίζουν με τη δική σου οπτική γωνία, τα παραμερίζεις χωρίς να τα κρίνεις.
Η διαφάνεια φέρνει την ειλικρίνεια. Να είσαι αυθεντικός σε όλα όσα μοιράζεσαι – είναι προτιμότερο να μοιράζεσαι λιγότερα και αληθινά, παρά πολλά που δεν έχουν για σένα νόημα.
.
Μην περιμένεις ειλικρίνεια από τους άλλους, φρόντισε να γίνεις εσύ διάφανος και άσε τον κόσμο γύρω σου απλά να υπάρχει. Θα καταλάβεις ότι έγινες διάφανος όταν δε θα σε ενοχλεί αυτός ο κόσμος.
.
Ξεκίνα με το να ξεκαθαρίσεις τις σχέσεις σου με το περιβάλλον σου.
Αν είσαι διάφανος, δε θα έχεις κρυφές σκέψεις και κρυφά κίνητρα.
.
Ξεκίνα με τον εαυτό σου…
Να είσαι ξάστερος σαν τον ουρανό που υποδέχεται τα σύννεφα. Είτε είναι λευκά σαν μπαμπάκι είτε είναι τα γκρίζα της βροχής, άφησε τα να εκφραστούν και πήγαινε παρακάτω.
.
Μη προσποιείσαι πως δεν έχεις ανάγκη κανέναν και πως μπορείς να τα κάνεις όλα μόνος σου, αν η καρδιά σου φωνάζει, “βοήθεια”…
Να είσαι διάφανος, αφιλτράριστος και ειλικρινής με όλες τις καταστάσεις και τους ανθρώπους γύρω σου.
.
Το να είσαι διάφανος σημαίνει πως δε φοβάσαι να εκθέσεις αυτά που πραγματικά θέλουν να εκφράσουν οι πέντε αισθήσεις σου.
Μέχρι να φτάσεις στην απόλυτη διαφάνεια, να είσαι απλά ο εαυτός σου.
Να είσαι διάφανος, αφιλτράριστος και ειλικρινής με κάθε τι που εμφανίζεται στο παρόν σου και τότε όλα θα είναι μια χαρά στον κόσμο σου…
.
.
Επηρεασμένη από το κείμενο του James Hillman, έψαξα στο διαδίκτυο για «διάφανος»και ανακάλυψα ένα κείμενο που ταίριαζε στη αίσθηση που έχω του «διάφανος», έτσι έκανα μια επιλογή και περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
.
.
.
Άιναφετς 
νομιζω οτι αρμοζει στο κειμενο
Μήπως διάφανος είσαι όταν καταπιάνεσαι με οτιδήποτε εμφανίζεται στο παρόν και με την ίδια ευκολία, το εγκαταλείπεις όταν δεν έχει κάτι άλλο να σου πει;
ενταξει δεν ειναι μονο δικο μου ξουρι λοιπόν χιχιχιχιχιι!
φιλακια πολλα από ολους μας!
Καλώς τη φεγγαρένια (ΦΕΜ)! 😉 (Φεγγαρένια Επί της Μουσικής)!
Κατ΄ αρχάς ευχαριστώ για το τραγούδι, μου το έβγαζε συνέχεια το google σε διάφορες βερσιόν, αλλά δεν ήθελα να το ενσωματώσω στο κείμενο, προτιμούσα ν’ αφήσω τις φωτό να «μιλήσουν» μια και το ψάξημο εικόνων είναι απ΄ τις μεγαλύτερες μου απολαύσεις! 😉
Και δεν είναι «ξούρι» ν’ αφήνεις εύκολα ότι δεν έχει τίποτα να σου πει, θα τολμούσα να πω, πως είναι ευλογία, φτάνει να παραμένεις στο παρόν!
ΑΦιλιά πολύ τρυφερά σε όλους σας!
Πρωινό μακροβούτι στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ η ανάρτησή σου Στεφανία μου.
Διάφανη και η διάθεση τελειώνοντάς την.
Καλημέρα και καλό σαββατοκύριακο.
Και όταν ο ήλιος λάμπει, Ευάγγελε μου, νομίζω πως τα μακροβούτια μέσα μας ή ακόμα και στη κολυμβήθρα του Σιλωάμ (που χάρη σε σένα έμαθα τι είναι, βλέπεις ανατράφηκα μακριά από χριστιανικά πρότυπα!) σίγουρα βοηθούν στο να αισθανθούμε διάφανοι!
ΑΦιλιά και να έχεις ένα όμορφο Σαββατόβραδο! 🙂
Καλημέρα στην παρέα. Με όσα διάβασα μου δημιουργήθηκε η αίσθηση ότι διάφανος είναι ή τείνει να είναι όσιος, που έχει περάσει σε ένα ανώτερο επίπεδο. Και αυτό με προβληματίζει πολύ από μόνο του γιατί αποπνέει ένα αέρα μοναχικότητας.
Χθες το βράδυ καθόμουν και σκεφτόμουν για πολύ ώρα το κατά πόσο μας απορροφούν τα προβλήματα μας και μερικές φορές το πόσο μας καταπίνουν. Πόση δύναμη χρειάζεται άραγε να έχουμε ώστε να μη μας αγγίζει τίποτα; Ομολογώ πως δεν έχω τόση δύναμη. Πέφτω και σηκώνομαι, πέφτω και σηκώνομαι, και φτου και απ’ την αρχή. Λανθάνω, πληγώνομαι, χάνω τον έλεγχο, όλα αυτά συμβαίνουν και οφείλω να τα διαπραγματευτώ ναι. Αλλά αυτό απέχει πολύ ως προς τη πορεία για το διάφανο, το αόρατο επιτρέψτε μου να προσθέσω.
Είμαστε άνθρωποι, κοινοί θνητοί. Θεωρώ πως μέσα μας παλεύουν διαρκώς το άσπρο και το μαύρο για να το πω απλοϊκά. Η πορεία προς το διάφανο ζώντας σε μια τέτοιου είδους κοινωνία μου φαίνεται απροσπέλαστη. Γιατί ζω μέσα σε αυτή τη κοινωνία, τη βιώνω και με επηρεάζει όσο και να μη το θέλω.
Αυτά… Γιατί παραπήρα φόρα… λολ
Όχι αγαπητέ μου Κώστα, πάψε να βάζεις τον πήχη τόσο ψηλά, απλά πραγματάκια γράφει το κείμενο…
Φυσικά και όλοι μας πέφτουμε και σηκωνόμαστε και σίγουρα η άθλια μας κοινωνία (που όμως είμαστε όλοι μας μέρος της) δεν βοηθάει… και κανείς δεν μιλάει για αναισθησία, απλά να είμαστε ξεκάθαροι μέσα μας όσο μπορούμε… να είμαστε ο εαυτός μας, να είμαστε αυθεντικοί σε όλα όσα μοιραζόμαστε, που κατά τη γνώμη μου, ειδικά εσύ καθόλου δεν δυσκολεύεσαι σ’ αυτό!!! 😉
Εξάλλου, η διαφάνεια είναι εσωτερική κατάσταση…
Προσωπικά σε βρίσκω αρκετά διάφανο και ο διάφανος μπορεί να γκρινιάζει και μάλιστα να γαβγίζει! 😉
ΑΦιλιά και καλό σου βραδάκι (διάφανο!) 🙂
Είδα από χθες την απάντηση σου αλλά ήθελα χρόνο να την επεξεργαστώ σε σχέση με όλα τα υπόλοιπα του κειμένου.
Δυσκολία υπάρχει. Τα αποτελέσματα αμφίβολα όταν βρίσκομαι σε κατάσταση διαρκούς αυτο-αμφισβήτησης και αυτοκριτικής. Αν θες για πιο απλά, ψάχνω τις δικές μου ευθύνες κατά κύριο λόγο και είναι μια διαδικασία άγρια. Όντας παρορμητικός οδηγούμαι σε ατοπήματα και αδιέξοδα και φυσικά τραγικά λάθη.
Αλλά ναι, οι προθέσεις μου θέλω να ελπίζω πως είναι διάφανες.
Καταλαβαίνω τι γράφεις και το ασπάζομαι.
😉 !!!
Έχω την εντύπωση, πως μέσα στον καθένα μας, φωλιάζει κάπου βαθιά, μια μακροσκοπική αίσθηση και συνείδηση του κόσμου.
Ο ορισμός «Διάφανος», είναι αμφιμονοσήμαντος, καθώς ορίζει ταυτόχρονα δύο διαφορετικά σημεία αναφοράς. Τον άνθρωπο και το σύμπαν γύρω του.
Περιέχει μέσα του δε, έννοιες όπως «τιμιότητα», «αρμονία», «απλότητα» κλπ
Μαγισσούλα μου, αν πίστευα σε Θεούς και Δαίμονες, θα έλεγα πως τούτος ο ορισμός, αγγίζει την ευρύτερη έννοια της Θέωσης.
Δεν λέω, είναι υπέροχο να διαβάζει κάποιος τόσο όμορφα κείμενα που υμνούν τον άνθρωπο ως Ον, αποτινάσσουν από πάνω του αρχέγονους λασπωμένους λεκέδες και δεσμά φτιαγμένα από ζωώδη ένστικτα που τον κρατάν μισοβυθισμένο στο χώμα.
Όμως, το παρόν σου κείμενο, με βρήκε Σάββατο πρωί να παλεύω, με τη βοήθεια της καφεΐνης , να ξυπνήσω τα λίγα εγκεφαλικά κύτταρα που διαθέτω.
Οπότε, ζητώ την επιείκειά σου αν αυτό μου το σχόλιο, σου φάνηκε λίγο ασυνάρτητο ή ακαταλαβίστικο.
Την καλημέρα μου και ΑΦ
Το σχόλιο σου Περσέα, μού φάνηκε διάφανο (!)… και αν περίμενες και λίγο παραπάνω να δράσει η καφεΐνη θα ήταν just to the point! 😉
Είναι προφανές πως για τους περισσότερους ανθρώπους το να είναι ειλικρινείς πρώτα με τον εαυτό τους, φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο, είναι όμως έτσι;
Το να μη κάνεις πράγματα αν δεν τα νοιώθει η καρδιά σου, επίσης για πολλούς είναι σχεδόν ακατόρθωτο, είναι όμως έτσι;
Το να παραμερίζεις ανθρώπους και καταστάσεις που δεν συμβαδίζουν με την οπτική σου γωνία, είναι πραγματικά τόσο δύσκολο;
Για μένα η δυσκολία είναι στο ν’ αποδεχτώ τον εαυτό μου, έτσι όπως είναι χωρίς να τον κρίνω, γιατί όταν τον κρίνεις δημιουργείς σύγκρουση ανάμεσα σ’ αυτό είσαι πραγματικά και σ’ αυτό που θα ήθελες να είσαι…
ΑΦιλιά με πολλά ΑΦ! 🙂
Καλημέρα Άιναφετς! Σε μια κατάσταση που είμαι τώρα ήταν ό,τι πρέπει αυτά τα ερωτήματα για να μου δώσουν ανακούφιση και δύναμη να συνεχίσω.
(Πώς κουμπώνουν όλα στη ζωή;)
Κουμπώνουν, κουμπώνουν πολύχρωμη μου φίλη, φτάνει ν’ αφήσουμε τη καρδιά μας να μας οδηγήσει! 😉
Οι περισσότεροι από μας ζούμε δύσκολες καταστάσεις και νομίζω πως παρόμοια κείμενα, πρακτικά μπορούν ν’ ανακουφίσουν…
ΑΦιλιά και να έχεις ένα όμορφο Σαββατόβραδο! 🙂
Έχει αλήθεια το κείμενο, αλλά ομολογώ ότι με παρέσυρε η γοητεία των φωτογραφιών 🙂
Ναι dodo μου, κάποια στιγμή μου πέρασε η ιδέα να βάλλω μόνο το εξαιρετικό κείμενο του Χίλμαν και τις φωτογραφίες, αλλά μετά έπεσα και σ’ ένα άλλο κείμενο και προεκτάθηκα! 😉
ΑΦιλιά διάφανα! 🙂
Το κειμενάκι λέει πολλές αλήθειες. Βέβαια, δεν ξέρω κατά πόσο είναι εύκολο να αγγίξει κανείς το απόλυτα διάφανο, ζώντας σ’ αυτή την κοινωνία. Δυστυχώς, η φάση είναι δράση – αλληλεπίδραση, οπότε, αν μη τι άλλο, επηρεαζόμαστε, έστω και στην σκέψη μας, έστω και στιγμιαία. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην σκανδαλιστούμε, να μην πέσουμε. Αλλά, όλο το παιχνίδι είναι στο να μην παραδίδουμε τα όπλα, συνεχώς να προσπαθούμε να εξελισσόμαστε.
*Κι οι φωτογραφίες μοναδικές!!
Φιλιά πολλά & καλό σαβ/κο!! 🙂
Καλώς την! 🙂
Το απόλυτο διάφανο ή οτιδήποτε απόλυτο, νομίζω πως δεν ορίζεται… είναι ένα τεράστιο θέμα και σίγουρα δεν συζητιέται μέσα από μια ανάρτηση…
Νομίζω πως πρέπει να δούμε τα πράγματα πιο απλά και βασικά πρακτικά… για μένα αν τα παραπάνω δεν γίνουν βίωμα, θα είναι απλές αμπελοφιλοσοφίες! 😉
Το να είναι κανείς ειλικρινείς πρώτα με τον εαυτό του είναι το πιο σοβαρό βήμα που θα τον οδηγήσει στη διαφάνεια!
Χαίρομαι που σου άρεσαν οι φωτό, γιατί νομίζω πως μιλούν από μόνες τους!
ΑΦιλιά Lysippe μου και καλό Σαββατοκύριακο! 🙂
Κι εγώ που νόμιζα πως ο πρώτιστος σκοπός του ανθρώπου είναι, να βελτιώνει τον εαυτό του…
Δεν ξέρω αν το κατάλαβες, αλλά πάλι θα γίνω σπασίκλας!
Πως θα γίνει κανείς «διάφανος» όταν παραμένει απλά ο εαυτός του, μου λες;
Και μήπως δεν θα ήταν πιο εύκολο να μην κρύβεσαι από τον εαυτό σου και απ΄τα συναισθήματά σου, να τα αποδεχτείς και να πράξεις ανάλογα;
Σ΄ ευχαριστώ επίσης για τα παραπάνω λόγια, που με βοήθησαν να ξεπεράσω κάποιους ενδοιασμούς που είχα..βλέπεις είμαι ολίγον παιδεραστής, ολίγον βιαστής και λιγουλάκι κλέφτης!
Επίσης χαίρομαι που με απενοχοποιείς με την φράση : Γεγονότα και άνθρωποι που δεν συμβαδίζουν με τη δική σου οπτική γωνία, τα παραμερίζεις χωρίς να τα κρίνεις.
Βλέπεις, ο τρελός, νόμιζα πως θέλαμε να φτιάξουμε μια καλύτερη κοινωνία..
(ελπίζω να με κατανοήσεις και να μην παρεξηγηθείς)
Σε φιλώ!
Ω! Ανταίε, προσωπικά δεν νομίζω πως ο πρώτιστος σκοπός του ανθρώπου είναι να βελτιώσει τον εαυτό του… αλλά αφού τον γνωρίσει (γνώθι σαυτόν) να εγκαταλείψει το εγώ του (εγωκεντρισμός) ν’ ανοίξει και να εμπιστευτεί τη καρδιά του (άλλο συναισθήματα και άλλο αισθήματα!) … έτσι μόνο κάτω απ΄ αυτό το πρίσμα θα μπορέσει να γίνει ένα θετικό και χρήσιμο άτομο πρώτα απέναντι στον εαυτό του και στη κοινωνία…
Η κοινωνία μας είναι άθλια γιατί οι πολίτες της, στερούνται διαφάνειας!!! 😉
Αν κλέβεις, βιάζεις, ψεύδεσαι κλπ και συναναστρέφεσαι τα αποβράσματα τις κοινωνίας, θα πει πως είσαι ίδιος με αυτούς… άρα είσαι άξιος της τύχης σου και αυτό δεν είναι διαφάνεια αλλά αθλιότητα, έτσι δεν είναι; 😉
ΑΦιλιά καρδιάς και μην ανησυχείς για μένα, έχω τεράστια κατα- νόηση! 🙂
Στεφανία μου, μπορεί να είναι ακραίο, αλλά πιστεύω ότι δεν υπάρχει κανείς άνθρωπος που να είναι διάφανος σαν γάργαρο νερό… Για όλους μας υπάρχει μια πλευρά μας -τουλάχιστον- που παραμένει στο σκοτάδι, ακόμα και από τον ίδιο μας τον εαυτό ενίοτε. Φιλιά και καλό Σ/Κ!
Πολύ ωραίες οι φωτογραφίες!
Ναι Joana μου και εγώ νομίζω πως δεν είναι εύκολο να είναι κανείς διάφανος, γιατί οι περισσότεροι από μας, μας ενδιαφέρει πρώτα η καλοπέραση του εαυτούλη μας και δεν μας αρέσει καθόλου να βλέπουμε τις αλήθειες μας! 😉
Η κοινωνία που είμαστε όλοι μας, δείχνει πολύ καθαρά την αδιαφάνεια, έτσι δεν είναι;
Για μένα αυτό που μετράει πιο πολύ είναι να μη κάνω πράγματα από υποχρέωση (καθωσπρεπισμό) αλλά μόνο όταν τα νιώθει η καρδιά μου…
ΑΦιλιά πολύ τρυφερά και καλή μας δύναμη! 🙂
Πολύ καλό! Θα μπει στις καθημερινές σκέψεις μου όπως το «κι αυτό θα περάσει». Το έχω υιοθετήσει και είναι ευεργετικό. Ξαφνικά τα βλέπεις όλα από απόσταση, απλός παρατηρητής. Έτσι και η αίσθηση του διάφανου. Όλα τα άλλα γίνονται μαγικά.
Ξέρεις μαγισσούλα μου νιώθω πολύ τυχερή. Και αγαπώ πολύ τους διαδικτυακούς μου φίλους 😉
ΑΦιλιά πολλά πολλά!!!!!!!!!!
Μετά από τόσα χρόνια επι-κοινωνίας αγαπημένη Margo, έχω την αίσθηση ότι μεταξύ μας, έχει αποκατασταθεί μια είδους διαφάνεια, πολύ εύκολα πια κατανοούμε όταν κάποιος απ΄ τη παρεούλα κλείνεται ή αντιμετωπίζει κάποιο σοβαρό πρόβλημα… και έχουμε πια την ευαισθησία να το σεβαστούμε, να συμπαρασταθούμε και να φροντίσουμε τον άλλο στο μέτρο που μπορεί ο καθένας μας…γιατί όλα περνάνε!!!
Και ναι, οι περισσότεροι από μας είμαστε διάφανοι και διάφανος δεν είναι ο τέλειος, αλλά αυτός που δεν κρύβεται πρώτα απ΄το ίδιο του τον εαυτό! 😉
ΑΦιλιά και να έχετε μια πανέμορφη ηλιόλουστη Κυριακή! 🙂
Ετσι όπως τίθεται το θέμα, η διαφάνεια τριγύρω είναι προφανώς από τα ουσιώδη εν ανεπαρκεία…!
Πάντως το να είσαι απλά ο εαυτός σου είναι μάλλον πολύ κοντά στην απόλυτη διαφάνεια… -επειδή και το να είσαι ο εαυτός σου είναι κι αυτό από τα ουσιώδη εν ανεπαρκεία εκεί έξω.
Έτσι ακριβώς Constantin…. γιατί η κοινωνία είμαστε όλοι μας και αν είμαστε ανεπαρκείς αυτό αντανακλάται και γύρω μας! C’ est tres simple! 😉
Και ξέρεις πόσο δύσκολο είναι, να είσαι απλά ο εαυτός σου, αυτό προϋποθέτει αποδοχή!
ΑΦιλιά και bon Dimanche avec des photos! 🙂
Mε συγκίνησε όλη αυτή η διαφάνεια .
Μακάρι να μπορούσαμε πάντα να τα καταφέρνουμε να είμαστε διάφανοι.
Χειροκροτώ το κείμενό σου κι εσένα μαζί.
Φαίνεσαι άνθρωπος διάφανος και αυτό δεν κρύβεται.
Τα φιλιά μου.
Τελικά Φλώρα μου, δεν είναι και τόσο δύσκολο πράγμα η διαφάνεια, έτσι δεν είναι; 😉
Τον τελευταίο καιρό και εσύ η ίδια έχεις δώσει αγώνες διαφάνειας, μη το ξεχνάς!
Δεν ξέρω αν είμαι διάφανη, πάντως αισθάνομαι πως δεν έχω τίποτα να κρύψω…
Για πάρα πολύ καιρό με είχε στεναχωρήσει η α-διαφάνεια κοντινών μου ατόμων, μέχρι που έμαθα ν αδιαφορώ, να προσπερνώ και βασικά να μη χρεώνομαι! 😉
ΑΦιλιά πολλά πολλά…διάφανα! 🙂
Όσο διάβαζα το κείμενό σου και την σχετική παραπομπή που έκανες, τόσο ερχόντουσαν στο μυαλό μου οι λέξεις «ακεραιότητα» και «γεμάτα». To honor your soul every day and live a fulfilling life, filling content with who you are. Να μπορείς να βλάπεις τις μικρές Στιγμούλες, όσο πιο διάφανα/ακέραια μπορείς, εξυμνώντας τη Φύση/Είναι τους.
Πολλά φιλιά από Μελβούρνη, περνώ πολύ βιαστικά. Σ’ευχαριστώ για τις όμορφες σκέψεις 🙂
Ακριβώς αγαπημένο Αγριμάκι!
Και τελικά η συνέντευξη του Χίλμαν είναι εξαιρετική και θα την ξαναδιαβάσω (μελετήσω) γιατί εξηγεί πολύ καθαρά το «διάφανο»…
ΑΦιλιά πάντα τρυφερά και μη στεναχωριέσαι όταν εξαφανίζεσαι απ΄την μπλογκογειτονιά, σε κατα-νοούμε γιατί είσαι διάφανη! 🙂
Η διαφάνεια φέρνει την ειλικρίνεια….Θα συμφωνήσω. Καθάριο βλέμμα και ψυχή. Αυτά τα δύο αν έχεις δε φοβάσαι πολλά πολλά στη ζωή, παρά μόνο τα αναπόφευκτα της ίσως 😉
*οι φωτό ΕΞΑΙΣΙΑ δεμένες με το κείμενο
Καλημέρα βολτίτσα μου! 🙂
Πόσο μου αρέσει να ξεκινώ τη μέρα μου και την εβδομάδα μου με καθάριο βλέμμα και ανοιχτή καρδιά και αυτό χάρη στα τρυφερά σας σχόλια! 🙂
Όταν κάποιος έχει κάνει και ανακωχή με τον εαυτό του, το βλέμμα του και η καρδιά του, του μιλούν διαφορετικά, έτσι δεν είναι; 😉
Η επιλογή των φωτό, ομολογώ πως πολλές φορές μου δίνουν περισσότερη χαρά απ΄ το ίδιο το κείμενο!
ΑΦιλιά ηλιόλουστα και διάφανα! 🙂
Καλησπέρα μαγισσούλα μου…Δύσκολο πράγμα η διαφάνεια, προϋποθέτει δουλειά με τον ευατό μας και τους άλλους και μας αρέσει μάλλον να τα βρίσκουμε έτοιμα ή να τεμπελιάζουμε σε αυτό το θέμα…Ασε που η διαφάνεια είναι μάλλον ένα «κακό» (ειρωνικά το λέω) χρώμα από άποψη Μάρκετινγκ, όταν με κάθε τρόπο μας κατακλύζουν καθημερινά λογις λογίς χρωματα από παντού, προσπαθώντας να αποσπάσουν την προσοχή μας, να μας τραβήξουν τα πολύτιμα δευτερόλεπτα του χρόνου μας…
Και είναι επίσης και τούτο το παράπονό μου, πως προσπαθώντας σε συναναστροφές και φιλίες να φανώ διάφανη, συγκέντρωσα γύρω μογ πολλή μοναξιά…Αυτό πάλι πως αντιμετωπίζεται;;
🙂
Αφιλάκια γλυκά και τρυφερά και μια καλή εβδομάδ!
Α! Παραμυθού μου, όταν μου αρχίζεις με τη λέξη «δύσκολο» έχεις χάσει το μισό παιχνίδι, δλδ έχεις βάλει ήδη ένα φρένο! 😉
Πάρε το κείμενο και διάβασε, μια μια τις παραγράφους και πες μου που είναι το τόσο δύσκολο… και τι σε νοιάζει αν οι άλλοι είναι πολύχρωμοι (εμένα μου αρέσει η πολυχρωμία-πολυφωνία, γιατί έτσι ανάβουν τα αίματα! 😉
Όχι έχεις δίκαιο, σε πειράζω, γιατί ξέρω πολύ καλά πως επειδή είσαι διάφανη, σε πειράζει η αδιαφάνεια! 😉
Η μοναχικότητα είναι αρετή (άλλο η μοναξιά) και αν εξετάσεις ποιοι πραγματικά είναι οι φίλοι σου, θα δεις πως είναι πολύ πολύ λίγοι… ε! τι τις θέλεις τις κοινωνικότητες, τι διάλογο ουσίας μπορείς να έχεις με δαύτους;… κανένα! 😉
ΑΦιλιά διάφανα και στο λιονταράκι σου! (και μη μου το πολυζαλίζεις!) 🙂
Όλα καταλήγουν στην εσωτερική μας αναζήτηση λοιπόν. Δεν είναι εύκολη η διαφάνεια σε τούτο τον βρώμικο κόσμο.Απλά σκέφτομαι ότι θα υπάρχουν διαβαθμίσεις… Προσπαθούμε γιατί όλα σε αυτή τη ζωή θέλουν κόπο και προσπάθεια!
Καλό ξημέρωμα Στεφανία μου!
Φιλάκια! ♥
Έτσι είναι Αριστέα μου, όλα από «εκεί» ξεκινούν και «εκεί» καταλήγουν! 😉
Τους α-διαφανείς ενοχλεί η διαφάνεια, είναι βλέπεις τόσο βολικό-εύκολο να κρύβεσαι πίσω απ΄ το ψέμα με χίλιες δικαιολογίες και να παριστάνεις κάτι που δεν είσαι… αλλά αυτά τα άτομα πολύ γρήγορα απομονώνονται ή αρρωσταίνουν και εκεί είναι και η τιμωρία τους!
Δεν νομίζω πως υπάρχουν διαβαθμίσεις, ίσως γιατί σε ορισμένα θέματα είμαι απόλυτη…
Ας είμαστε ο εαυτός μας και δεν νομίζω πως θέλει κόπο, ειλικρίνεια θέλει! 😉
ΑΦιλιά και εύχομαι να έχεις μια όμορφα διάφανη βδομάδα! 🙂
Δεν την είχα χάσει αυτή τη δημοσίευση Στεφανία μου. Και τη διάβασα ξανά. Ξέρεις ότι σήμερα εστίασα σε άλλα σημεία. Έχουν να κάνουν με το «αντιπαρέρχομαι» που δουλεύω πολύ τελευταία! Ασκήσεις κάνω διαρκώς και υπενθυμίσεις στον εαυτό μου. Δεν είναι πάντα εύκολο!
Όχι δεν είναι καθόλου εύκολο! Αλλά αξίζει τον κόπο!
Καλό απόγευμα!
Φιλάκια!
Το να προσπερνά κάποιος κάτι ενοχλητικό, νομίζω πως είναι μεγάλη σοφία και δεν είναι πάντα τόσο εύκολο, βλέπουμε πολλές φορές πως κρατάμε μέσα μας πολλά που «σκάνε» σε ανυποψίαστες στιγμές … θέλει προσοχή και ενέργεια για να μη παρασυρθούμε απ΄ το γενικό κλίμα, (κατήφειας, γκρίνιας, αχαριστίας κλπ) έτσι δεν είναι Αριστέα μου; 😉
ΑΦιλιά όσο μπορούμε διάφανα! 🙂
Καλώς σε βρίσκω Άιναφετς. Έφτασα ως εδώ μετά από παραπομπή του Ανταίου σε ένα σχόλιό μου στο μπλογκ του.. Μου άρεσαν πολύ όσα έγραψες. Όπως είπα και στον Ανταίο είναι δύσκολη η εφαρμογή της διαφάνειας όσο δεν υπάρχει ψυχή! 🙂 Να μελετάμε καθημερινά τον εαυτό μας, να πιστεύουμε σε αυτόν και να αγαπάμε με κλειστά μάτια. Τίποτα δεν είναι άπιαστο, μπορούμε, αν το θέλουμε πραγματικά. 🙂
Καλώς σε βρίσκω Evi! 🙂
Ενδιαφέρον έχει που βρέθηκες εδώ μετά από παραπομπή του Ανταίου, που σ’ αυτή την ανάρτηση το έπαιξε, σπασίκλας! χαχαχα! 😉
Και δεν ξέρεις πόσο συμφωνώ μαζί σου, αν δεν υπάρχει ψυχή, (αν έχεις δλδ κλειστή καρδιά) η διαφάνεια είναι εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση…
Ναι, έτσι ακριβώς, αν δεν αγαπήσουμε τον εαυτό μας, δεν τον αποδεχτούμε έτσι όπως είναι, είμαστε ανίκανοι ν’ αγαπήσουμε και τους συνανθρώπους μας, τόσο απλό! 😉
ΑΦιλιά και όντος τίποτα δεν είναι άπιαστο, φτάνει να το θέλει η καρδιά μας! 🙂
Πολύ ενδιαφέρον το κείμενο και μου άρεσε η εικονογράφηση!
Καλή εβδομάδα και ΑΦ!
Είδες διάφανε μου Γιώργο, πώς βοηθούν οι φωτογραφίες στη κατα-νόηση του κειμένου;
ΑΦ! και να έχεις μια όμορφη και δημιουργική βδομάδα! 🙂
καλημερα μαγισσουλα.
καλη εβδομαδα να εχουμε.
ποτε δεν περιμενα οτι θα μπορουσα να διαβασω ενα τετοιο ποστ για τη διαφανεια να το πω.
υπεροχη αναρτηση!
απο την αρχη μεχρι το τελος διαβαζετε με αμειωτο ενδιαφερον!
να εισαι καλα!
Το ωραιότερο και το πιο διάφανο σχόλιο… ever! 🙂
Μεγάλη υπόθεση να μπορεί κανείς να εκφράσει αυτό που αισθάνεται, τόσο απλά!
Χαίρομαι για την διαφάνεια σου, γιατί έχεις το χάρισμα της καθαρής καρδιάς και εύχομαι να μη τη κλείσεις ποτέ!
ΑΦιλιά Κική μου και να έχεις μια πανέμορφη βδομάδα! 😉
προσωπικά μου αρέσει η διαφάνεια γιατί την χαρακτηρίζει η απλότητα!
το θέμα όμως είναι πως δεν την αντέχουν πολλοί!..
Η ανθρωπότητα Κατερίνα μου πάσχει από έλλειψη απλότητας, τα απλά πράγματα τα θεωρεί μη πνευματικά… και άλλο ο απλός άνθρωπος και άλλο ο απλοϊκός, τεράστια διαφορά, έτσι δεν είναι; 😉
Μη ξεχνάμε πως οι περισσότεροι ενδιαφέρονται μόνο για το πώς θα καλοπερνάει ο εαυτούλης τους, γι αυτό και δεν αντέχουν τη διαφάνεια…
ΑΦιλιά και εύχομαι να έχεις μια χαμογελαστή βδομάδα! 🙂
Υπέροχη ανάρτηση… διάφανα μαγική:)
Και στάθηκα στο σχόλιο της Margo και στην απάντησή σου. Θα συμφωνήσω και έρχομαι να κάτσω κι εγώ μαζί, στην ξεχωριστή παρεούλα μας : )
Αφιλιά πολλά πολλά!
καλό βραδάκι μαγισσούλα : )
Δεν ξέρεις πόσο περίμενα να διαβάσεις αυτό το ποστ, λαμπερό μας αστεράκι, ήμουν σίγουρη ότι θα σ’ έβρισκε σύμφωνη! 😉
Νομίζω πως μετά από σχεδόν πέντε χρόνια που υπάρχει αυτό το blog, υπάρχει μια διάφανη επικοινωνία στη ξεχωριστή μας παρεούλα και ακόμα και αυτοί που δεν αφήνουν σχόλια είτε γιατί έχουν πάρα πολλές υποχρεώσεις ή σοβαρά προσωπικά προβλήματα, είναι εδώ, διάφανοι!
ΑΦιλιά πολύ πολύ τρυφερά! 🙂
Μήπως, διάφανος είσαι όταν είσαι κενός;;..
Α! Αντριάνα μου!
Έχει τεράστια σημασία τι εννοείς με το κενός…
Κενός από σκέψεις;
Κενός από ιδέες;
Κενός από αισθήματα;
Κενός από επιθυμίες;
Ή κενός από το «εγώ» που είναι νομίζω και ο απόλυτος προορισμός του Ανθρώπου… 😉
ΑΦιλιά ξενιτεμένο μου κορίτσι! 🙂
χμ….
Κενός από «εγω»..από το περιεχόμενο του, γιατί αν έχει επιθυμίες τότε σιγά σιγά έρχεται και η ιδέα, κι αν έρθει η ιδέα τότε έρχεται και η σκέψη.. Σαν μια αλυσίδα..
🙂
Οι επιθυμίες, οι ιδέες, οι σκέψεις είναι η φυσική λειτουργία του εγκεφάλου μας και όσο προσπαθούμε να τις εξαφανίσουμε με διάφορες τεχνικές (διαλογισμοί κλπ) τόσο αυτές θεριεύουν και μπορούν να γίνουν και εμμονές- νευρώσεις! 😉
Όταν λέμε «εγώ» εννοούμε την εγωκεντρική δραστηριότητα του εαυτούλη μας… και υπάρχουν άτομα που βάζουν τον εαυτούλη τους δεύτερο, δεν είναι ακατόρθωτο!
ΑΦιλιά και να σε προσέχεις εκεί στα ξένα! 🙂
Η διαφάνεια όμως, είναι επικίνδυνη σε έναν αδιαφανή κόσμο! Διαφάνεια σημαίνει αθωότητα, αμεσότητα, ειλικρίνεια.
Από παιδί ήμουν διάφανος άνθρωπος και νόμιζα πως έτσι είναι όλοι. Άργησα να καταλάβω πως αυτό δεν είναι δεδομένο. Πρώτα πληγώθηκα, ύστερα ένιωσα βλάκας και μετά αναγκάστηκα να ρίξω “αμμοβολή”!
Νομίζω η χρυσή τομή είναι η ημιδιαφάνεια… διαφάνεια για τους πολύ κοντινούς σου και πολλές επιφυλάξεις για τους υπόλοιπους!
Καλημέρα Άιναφετς!
Νομίζω Ζέτα μου, πως ο διάφανος άνθρωπος δεν ενδιαφέρεται αν οι γύρω του ζουν διαφορετικά, δεν υποτιμάει κανέναν, αντιθέτως έχει απεριόριστη κατανόηση… και προσπερνά! 😉
Δεν πιστεύω στην ημιδιαφάνεια, γιατί τα περισσότερα χρόνια τα έχω ζήσει κάπως έτσι και κάποια στιγμή είπα, «διαφάνεια» και σε όποιον αρέσω…
Προσωπικά η ημιδιαφάνεια είναι αυτή που με πλήγωνε όλα αυτά τα χρόνια!
ΑΦιλιά και εύχομαι να βρει ο καθένας μας αυτό που αναζητά! 🙂
Μέσ’ από την εσωτερική μας αναζήτηση μπορεί να εξελιχθεί η ανάγκη αποδοχής του εαυτού μας και να ψηλαφίσουμε την κατεύθυνση προς τη «διαφάνεια». Είναι δύσκολος δρόμος, αλλά όταν ο άνθρωπος έχει αληθινή επαφή με τα συναισθήματα και τον εαυτό του, μπορεί να ισορροπήσει τις προσπάθειες του. Χρειάζεται αυτογνωσία, τόλμη και μόχθος!
Υπέροχο θέμα Άιναφετς, τροφοδοτεί σκέψη και προβληματισμό!
Να είσαι καλά και να έχεις ένα όμορφο βραδάκι! Φιλιά πολλά!
Με συγχωρείς Κατερίνα, που απαντώ τόσο αργά στο σχόλιο σου, αλλά οι δυσκολίες που αντιμετωπίζω με τη wordpress μου ρουφούν ενέργεια και χρόνο…
Πριν κάτι χρόνια, η Ζωή με οδήγησε στο να απο-ζητώ ή να ανα-ζητώ (δεν ξέρω αν είναι η σωστή λέξη) τη διαφάνεια και αυτό ξεκίνησε γιατί αισθανόμουν πως δεν είχα τίποτα να κρύψω, ίσως γιατί κατανόησα και αποδέχτηκα τον εαυτό μου και τους γύρω μου έτσι όπως είναι, ίσως γιατί το ψέμα με τρελαίνει και δεν του δίνω καμιά δικαιολογία και ίσως γιατί έκανα peace με τον εαυτό μου και είπα, «Είμαι αυτή που είμαι, πάω να αυτομαστηγώνομαι και ζω το παρόν μου με επίγνωση και αποδοχή των γεγονότων και των ατόμων»…
Θέλω να ξέρεις πως η χαρά που νιώθω όταν συναντώ άτομα που κατα-νοούν και δέχονται τον δια-λογο, είναι μεγάλη…
Καλή βδομάδα! 🙂
Eξαιρετικό, προσωπικα με στενοχωρει και με θλιβει αφανταστα η αδιαφανεια του αλλου και ιδιως οταν αυτος ηταν τοσο σημαντικος/η για μενα…και ναι μετα απο τρια χρονια δεν καταφερνω να κατανοησω τους λογους που συμβαινει, δεν εχω καταφερει να προσπερασω, γιατι συνεχιζει να με ενδιαφερει σαν ατομο…ακομα προσπαθω αλλα εχω αρχισει να βλεπω οτι δεν υπαρχει νοημα, τα φιλια μου.
Έχω εντοπίσει και σε σένα το πόσο σε στεναχωρεί αυτή η αδιαφάνεια, γι αυτό και σου γράφω…
Πολύ δύσκολο όταν έχεις να κάνεις με αδιαφανή άτομο για το οποίο έχεις και αισθήματα, τι κάνεις; … Τι κάνω; γιατί το ίδιο αντιμετωπίζω και εγώ… για σκέψου, πόσα άτομα γύρω σου είναι διάφανα; ελάχιστα…. το παίρνεις απόφαση, μπορείς; 😉
Προσπερνάς;
Πόση κατανόηση και αποδοχή μπορεί να έχει κανείς με παρόμοια άτομα;
Μπορούμε να κατανοήσουμε και ν’ αποδεχτούμε τον άλλο, μόνο αν μπούμε στη θέση του…
Μιλάς, μιλάς, μιλάς ο ίδιος με ανοιχτή καρδιά και δεν περιμένεις τίποτα, έτσι λέει και η λογική… Βλέπεις, όλοι μας κάτι περιμένουμε, περιμένουμε ν’ αλλάξει ο άλλος, ενώ εμείς πρέπει ν’ αλλάξουμε… μπορούμε ν’ αδιαφορήσουμε και συγχρόνως να έχουμε και αισθήματα για τον άλλο;
Στοργική αδιαφορία, λέγεται αυτό… προσωπικά είμαι σ’ αυτή τη φάση «επίγνωσης»…και ίσως είναι και το πρώτο βήμα.
ΑΦιλιά και να έχεις μια εσωτερικά ανοιξιάτικη βδομάδα! 🙂