.
Μια μικρή ιστορία τριών λεπτών χωρίς πολλά λόγια!
Ο τίτλος του video είναι:
«The Misguided Monk».
Η μετάφραση της λέξης «misguided» στο Αγγλικό λεξικό είναι:
Ασύνετος.
Άστοχος.
Παράλογος.
Εξαπατημένος.
Παραπλανημένος.
Εσείς πώς θα χαρακτηρίζατε ή θα σχολιάζατε τον Κινέζο μοναχό ή ποιο τίτλο θα βάζατε στο παραπάνω video;
Το παραπάνω video φτιάχτηκε απ’ τον Tom Long και εδώ θα μάθετε και πώς φτιάχτηκε.
.
>
.
Άιναφετς 
Άχου… Να δεις που τελικά δεν ήταν κακούλης ο μοναχός, απλά ήταν πολύ προσηλωμένος σε αυτό που έκανε και ίσως και στον εαυτό του. Αλλά, πάλι, μπορεί να ήταν μόνο απρόσεκτος και κατά λάθος πέταξε το μπαλάκι στον γκρεμό και όχι επίτηδες για να ξεφορτωθεί τον απρόσκλητο επισκέπτη κι εγώ αδίκως τον κακολογώ! Το θέμα είναι πως στο τέλος όλα έφτιαξαν!
Τι τίτλο θα έβαζα; Δεν ξέρω… Ανακαλύπτοντας την συντροφικότητα; Ναι, ίσως και να έβαζα αυτόν τον τίτλο.
Φιλί!
Λοιπόν Αθηνά μου, έχει πολύ ενδιαφέρον το πώς ερμηνεύει κανείς μια απλή ιστοριούλα και νομίζω πως αυτό επηρεάζεται απ΄ την εσωτερική κατάσταση του καθένα! 😉
Και η ίδια δεν πιστεύω πως επίτηδες ο μοναχός πέταξε το μπαλάκι στο γκρεμό… αλλά αυτό που είναι εμφανέστατο είναι, πως τον ενδιαφέρει πιο πολύ το τάι-τσι που κάνει (ένα είδος διαλογισμού που και η ίδια θα ήθελα να είχα μάθει!) και επίσης δεν φαίνεται να του πολυαρέσαν τα ζώα, μέχρι που το πάθημα του έγινε μάθημα! 😛
ΑΦιλιά ανυπόμονα πια, λόγω ατελείωτης βροχής! 🙂
Reblogged this on andreaskranis.
Ευχαριστώ Ανδρέα μου! 🙂
Νομίζω πως θα έβαζα τον ίδιο τίτλο με την Αθηνά…!
Δε νομίζω πάντως πως ήθελε να πηδήξει το σκυλάκι στον γκρεμό…ναι, θέλησε να ξεφορτωθεί το μπαλάκι για να «γλιτώσει» από το παιχνίδι, αλλά δεν περίμενε να το ακολουθήσει ο σκύλος…ευτυχώς που ανακάλυψε στο τέλος πως «μαζί είναι καλύτερα»!!
Φιλιά πολλά και καλό ξημέρωμα!
Προσωπικά ο μοναχός μου βγάζει, εγωκεντρισμό και αυτό είναι μια άποψη που έχω γενικώς για τον μοναχισμό… αλλά είναι άλλο θέμα! 😉
Αν προσέξεις την κίνηση που κάνει όταν αντιλαμβάνεται ότι το σκυλί έχει πέσει στο γκρεμό, είναι μια κίνηση: «Δεν βαριέσαι» και ξαναγυρίζει στο τάι-τσι, μετά το ξανασκέφτεται και πάει να δει τι απέγινε το σκυλί…
Ευτυχώς για τον ίδιο, όπως σωστά λες, στο τέλος αφού διαλογίζεται για να σωθεί το σκυλί, ανακαλύπτει πως «μαζί» είναι καλύτερα! 😛
ΑΦιλιά Μαρία (me) μου και ας έχουμε μια καλή μέρα! 🙂
Επαναπροσδιορισμός. Αυτόν τον τίτλο θα έβαζα. Επαναπροσδιορισμός τρόπου σκέψης, ζωής, πράξης. Και πως αυτός ο επαναπροσδιορισμός μπορεί να σε κάνει, τελικά, ευτυχισμένο. Με συγκίνησε ό,τι είδα. Ίσως γιατί μ’ αγγίζει το αδύναμο και το απροστάτευτο, ως προς την αντιμετώπιση του με το πιο ισχυρό και δυνατό.
Καλημερούδια !!! από την ηλιοφώτιστη (επιτέλους) Θεσσαλονίκη 🙂
Φιλιά αγαπημένα 🙂
Φρίντα
Ηλιοφώτιστη Φρίντα μου;;;;;;;;;;;;;;
Αχ! έχουμε μουλιάσει εμείς εδώ στην Β.Α. Αττική, δεν έχει σταματήσει να βρέχει, να κάνει κρύο… ευτυχώς που τα όμορφα σας σχόλια, μου ζεσταίνουν τη καρδιά! 😉
Συμφωνώ και μαζί σου, το χαρούμενο σκυλάκι, ήρθε όλο «χαμόγελα» να παίξει και σίγουρα δεν άξιζε αυτή την περιφρονητική αντιμετώπιση… ευτυχώς γι τον ίδιο, ο μοναχός αφού πρώτα γκρεμοτσακίζεται, παίρνει το μάθημα του! 😛
Φαίνεται, πως στη ζωή, μας δίνεται και δεύτερη ευκαιρία!
ΑΦιλιά αγαπημένα… όντος! 🙂
Πολύ συγκινητικό βιντεάκι. +1 για το Αναπροσδιορισμός! Κι αν θα έπρεπε να μεταφράσουμε αυτολεξεί, ίσως ο «Παραπλανημένος μοναχός» – είχε πιστέψει λάθος, πως μπορεί να είναι μόνο ένα πράγμα στη ζωή του, και επειδή η προσήλωση στο στόχο του αρχικά δεν του επέτρεπε να δει τη μαγεία της ζωής τριγύρω του.
Καλημέρα
Ελένη
https://myfortysomethingworld.wordpress.com/
Ναι, Ελένη μου, ίσως να είναι κι ένας σκληρός τρόπος, «το πάθημα μας, να μας γίνει μάθημα», κάπως έτσι δεν γίνεται συνήθως! 😉
Αναπροσδιορισμός λοιπόν σε όλα τα επίπεδα!
ΑΦιλιά και καλή μας συνέχεια! 🙂
Αυτό το βιντεάκι με βρίσκει σε φάση παρόμοια με του μοναχού. Θέλω να βρω την ηρεμία μου, την ψυχική μου απομόνωση ώστε να συγκεντρωθώ σε έναν στόχο… και το σκυλάκι με το μπαλάκι με αποσπούν (όπου σκυλάκι οικογένεια κι όπου μπαλάκι ασήμαντες αφορμές για χαζολόγημα).
Το point λοιπόν, καταλαβαίνω πως είναι η μικρή σημασία που δίνουμε σε δεδομένα πρόσωπα/πράγματα, η άγαρμπη -καμιά φορά- συμπεριφορά μας απέναντί τους με σκοπό να τους απομακρύνουμε ώστε να συγκεντρωθούμε απερίσπαστοι. Κι όταν με κόπο το καταφέρουμε νιώθουμε τύψεις και ενοχές.
Δε λέω, θα πρέπει να αφιερώνουμε χρόνο στα αγαπημένα μας πρόσωπα που θέλουν «παιχνίδια» – αυτό είναι το προφανές… για να το πάω παρακάτω όμως, το σκυλάκι δεν έπρεπε να σεβαστεί την ανάγκη του μοναχού να προσευχηθεί; Δεν είναι εγωιστικό να θέλει παιχνίδι και να το θέλει ΤΩΡΑ?
Ο τίτλος μου ‘Η υπομονή είναι αρετή’: Κολλάει στην υπομονή που θα έπρεπε να έχει το σκυλάκι μέχρι να τελειώσει η προσευχή και το επιβεβαιώνει η υπομονή του μοναχού πάνω απ’ το σκυλάκι μέχρι εκείνο να αναρρώσει!
Αχ! Ας βρω λίγη ηρεμία σήμερα!!! Κάνε τα μαγικά σου μάγισσά μου!
Δύσκολα βάζεις στη μαγισσούλα καλή μου Ζέτα, ειδικά τώρα που απ΄ το πρωί βρέχει ασταμάτητα και η απομόνωση γίνεται αναγκαστικά… 😉
Ίσως δεν έχουμε μάθει ακόμα να εκδηλώνουμε τις ανάγκες μας στους άλλους και αν το κάνουμε, ίσως το κάνουμε άγαρμπα, ξέρω πως η ίδια απλά κλείνω τη πόρτα του δωματίου μου, χωρίς πολλές εξηγήσεις και το κάνω συχνά όπως τώρα που σου γράφω…
Ξέρω πως αυτή η απομόνωση δεν θα κρατήσει για ώρα, γι αυτό και την απολαμβάνω…
Ίσως μέχρι να τελειώσω την απάντηση, ν’ ανοίξει η πόρτα και να μου ζητηθεί κάτι… ίσως!
Μήπως πρέπει να μάθουμε πως όσο δεν είμαστε «μοναχοί» η μοναχικότητα δεν είναι πάντα κάτι εφικτό…
Το σκυλάκι όμως όπως κάθε ζωντανό πλάσμα θέλει προσοχή, φροντίδα και βασικά αγάπη, έτσι δεν είναι;
Βλέπεις, τα τώρα του καθενός δεν συμπίπτουν πάντα με τα τώρα των άλλων, αλλά νομίζω πως είναι στο χέρι μας να εκφράσουμε τις ανάγκες μας και να μη πετάξουμε απλά το μπαλάκι όπου νάναι, γιατί κανείς δεν μας βεβαιώνει το που θα πέσει, ούτε τις αντιδράσεις του άλλου, ούτε το ποιος στο τέλος θα έχει πληγωθεί! 😉
Θέλεις ηρεμία;… ζήτα την! 😛
ΑΦιλιά πάντα τρυφερά! 🙂
Τυχερό, μέσα στην κακοτυχία του, το καημένο το σκυλάκι: επέζησε.
Πολύ τυχερός ο ανόητος άνθρωπος: τού δόθηκε μια δεύτερη ευκαιρία.
Απολαυστικό όλο, ευχαριστώ!
Σίγουρα τυχερό το σκυλάκι dodouli μου, θα μπορούσε πολύ εύκολα να ήταν άλλο ένα θύμα κάποιου άκαρδου και εγωκεντρικού ατόμου! 😉
Ευτυχώς ο μοναχός έμαθε με αυτόν τον σκληρό τρόπο τι θα πει φιλία!
Αχ! αυτή η κακοκαιρία μ’ έχει κουράσει και καλά θα κάνω, να κάνω ένα μουσικό διάλειμμα να μη με πάρει και μένα από κάτω το μπαλάκι! 😛
ΑΦιλιά χαλαρά όσο μπορούμε! 🙂
Γυρισα απο Φρανκφούρτη και οι πρώτες σκέψεις τις πρώτες μέρες ηταν:
Που είναι το σκυλί;
Θα μου κλέψουν το σκυλί.
Θα μου πατήσουν το σκυλί.
Θα μου δηλητηριάσουν το σκυλί.
Θα κολλήσει τίποτα απο μη εμβολιασμενα.
Επιπλέον, έφτασε και έφαγε τις φακές που είχα ξεχασει και τον πείραξαν. Έφαγε άψητο ζυμάρι που ξεχάστηκα και δεν το σήκωσα ψηλότερα. Έφαγε ενα γεμάτο μπολ μπισκότα και ειχε με γέμισε με εμετούς..
Εκει που καταλήγω βλέποντας και το βίντεο, είναι οτι οσο και να τα αγαπάμε και να τα φροντίζουμε, λάθη πάντα γίνονται.. Ο μοναχός αποκλείεται να ήθελε να ήθελε να τραυματιστεί ο σκυλοφιλος του, αλλα ομως συνέβει απο δικη του αθέμιτη κινηση 😕
Ο τίτλος που θα έβαζα θα ηταν απλα.. «Φροντίδα»
Τα φιλιά μου και τα σκυλοφιλιά του..😘😘😘
Είδες και στη πράξη Αντριάνα μου, τι θα πει να φροντίζεις ένα πλάσμα που εξαρτάται μόνο από σένα! (Οι γάτες είναι ανεξάρτητες και επιβιώνουν χωρίς ειδική φροντίδα!) 😉
Όσο και να σ’ έχει πάρει από κάτω, όταν αντικρίζεις το βλέμμα του σκύλου σου, ξεχνάς επι τόπου τα θέλω σου και φροντίζεις αυτό το πλασματάκι!
Προσωπικά, δεν δίνω κανένα ελαφρυντικό στον μοναχό (ακριβώς γιατί είναι μοναχός) και ευτυχώς για τον ίδιο, στο τέλος μαθαίνει τι θα πει φροντίδα και την χαρά που εισπράττει κανείς απ΄ αυτό!
Η φιλία θέλει φροντίδα! 😛
ΑΦιλιά πολλά πολλά και φυσικά και στον ασχημούλη -γλυκούλη σου! 🙂
Oρθάνοιξα τα μάτια όταν ο μοναχός πέταξε το μπαλάκι προς τον γκρεμό!!!
Οι μοναχοί δεν υποτίθεται πως είναι σε αρμονία με τη σιωπή, τη φύση,έχουν άλλου είδους ισορροπία, έχουν καλοσύνη,υπομονή κτλ κτλ κτλ; Xάρηκα όμως που πήγε να ψάξει για το σκυλάκι.
Παρατήρησα το πρόσωπο του στην αρχή…η διαφορά μεγάλη με αυτό που έδειχνε μετά..όπου αλλαγμένος χαίρεται την παρέα του ζωντανού..
Όμορφο βίντεο, θα το δείξω στο γιο μου γιατι είμαι περίεργη να δω αντιδράσεις..
Δεν ξέρω τι τίτλο θα έβαζα.
Τα φιλιά μου και όμορφο βράδυ να έχεις Στεφανία μου 🙂
Ίσως ο τίτλος «μεταμόρφωση» να ταίριαζε στο σχόλιο σου, Ελευθερία μου!
Ω! και θα μου άρεσε πολύ να μου γράψεις τις αντιδράσεις του 9 ετών γιου σου! 😉
Προσωπικά δεν εκτιμώ τον μοναχισμό γι αυτό και βρήκα την αντίδραση του μοναχού «φυσική» για κάποιον που απομονώνεται για Χ λόγους, οι λόγοι του, δεν μας αφορούν, μας αφορά η αυθόρμητη αντίδραση του…
Για καλή του τύχη, ο σκύλος επέζησε και έδωσε στον μοναχό ένα γερό μάθημα φιλίας και φροντίδας; 😛
Πολλά πολλά ΑΦιλιά και σε σένα και καλό μας Σαββατοκύριακο από αύριο! 🙂
…Δεν του άρεσε η αρχή..ο μοναχός δηλαδή και έτσι όπως φέρθηκε, ( ζάρωσε ενστικτωδώς όταν νόμισε πως το σκυλάκι είχε πεθάνει..) μόλις τέλειωσε το βίντεο μου είπε: πρέπει να έχουμε υπομονή και αγάπη για όλα.
Αυτά…
ΑΦιλιά Στεφανία μου
Μπράβο του! 😉
Ναι αγαπημένη Ελευθερία, η αγάπη όλα τα υπομένει…
Ευχαριστώ για την απάντηση! ❤
κανενα απο τους παραπανω τιτλους,
θα βαζα το τιτλο αγαπη!
οσα μικρα λαθη κι αν κανουμε με τη αγαπη ολα φτιαχνονται
ασωτος
Ναι έτσι Νίκο μου, η Αγάπη όλα τα υπομένει!
ΑΦιλιά με όλη μου την αγάπη! 🙂
Υπέροχο βίντεο Στεφανία μου! Όπως και η προτροπή σου να βάλουμε τίτλο. Ο καθένας με τη δική του οπτική λοιπόν. Αν μπορούσα να βάλω έναν τίτλο, θα ήταν κάπως έτσι: «Βουτιά στην αγάπη».
Φιλιά πολλά και καλό σ/κ να έχεις!
Για δες και μια άλλη «βουτιά στην αγάπη» Μαρία Κ. μου!
Την ώρα που άφηνα σχόλιο στο blog σου, εσύ έγραφες εδώ! 😉
Αυτά τα όμορφα να συμβαίνουν στη μπλογκογειτονιά μας και τι άλλο θέλουμε!
Νομίζω πως η καρδιά μας, έχει ανάγκη από μικρές τέτοιες ιστορίες, για να χαλαρώνει λιγουλάκι, έτσι δεν είναι; 😛
ΑΦιλιά πολλά πολλά και είθε να έρθει και λίγο ήλιος! 🙂
Θα έθετα ως τίτλο την ερώτηση: «πως μπορείς να έρχεσαι κοντα στην έννοια του Όλου, διαλογιζομενος, αγνοώντας αυτό που υπάρχει δίπλα σου» ή… Το «απο την θεωρία…στην πραξη»!
Πολυ όμορφο, μαγισσούλα, καλη υπόλοιπη Κυριακή, επιτέλους με λίγο ήλιο (αν και είμαι άρρωστη άσχημα εδω και 4 μερες!) 😦
«Ή πόσο άχρηστη είναι η θεωρία χωρίς τη πράξη» ή «Τι τον θες τον διαλογισμό, αν εξακολουθείς να κάνεις ότι κάνεις για να την «βρεις» ο ίδιος και ας πάνε να ψοφήσουν οι άλλοι;» 😉
Μπορούμε να παρα-θέσουμε χιλιάδες δικαιολογίες για να δικαιολογήσουμε, τι κάνουμε και γιατί το κάνουμε και ας βλάπτουν οι πράξεις μας τους άλλους!!! 😛
Ευτυχώς που η ζωή, μας δίνει ευκαιρίες για ν’ αλλάξουμε, τώρα αν θα τις πάρουμε μυρωδιά, είναι στο χέρι του καθενός, έτσι δεν είναι; 😉
Περαστικούλια αγαπημένη Κατερίνα, ελπίζω να μην έχεις κολλήσει αυτή την κακιά γρίπη που ταλαιπωρεί πολύ κόσμο για μέρες και αφήνει μεγάλη εξάντληση… 😦
Την πέρασε ο Παραμυθοσύντροφος και πολύ χαίρομαι που η ίδια υπήρξα πολύ προσεχτική να μην τη κολλήσω! (Βασικά είμαι πολύ προσεχτική τελευταία!) 😉
ΑΦιλιά επιτέλους ηλιόλουστα… και είδες πως τα ΑΦιλιά δεν σ’ αρρωσταίνουν ποτέ! 😀
Να ακριβώς την β’ προτασή σου σκεφτόμουν, αλλα δεν τόλμησα να την εκφράσω έτσι, χιχι! Περαστικουλια και στον Παραμυθά μας…ναι, δυστυχώς αυτήν την ίωση περασα κ γω, κ επειδις δεν το χει οργανισμός μου ποτε να κανω πυρετό, αλλα κάθε μικρόβιο με χτυπά στο στομαχι, είχα δυο μερες πάρει τη λεκάνη…αγκαλια! Ευτυχως που το Σαββατοκύριακο ο δικούς μου ο σύντροφος έκανε τα μαγικά του και με την φροντίδα (κ την υπομονή) του είμαι αρκετα καλύτερα, αν και ακόμη στο κρεβάτι (ενω έξω λάμπει ο ήλιος!). Αφιλακια κυριακάτικα, καλη εβδομάδα απο αύριο εύχομαι!!! ❤
🙂 🙂 🙂 !
Το λάθος του μοναχού Στεφανία μου, για μένα, αντιπροσωπεύει έναν εγωκεντρισμό
σε συνδυασμό με νοητική χαλάρωση και σωματική νηνεμία.
Είναι σημαντικό που το ζωάκι του έδειξε κι έναν άλλο τρόπο σκέψης και θεώρησης,
ώστε να συναισθανθεί την αναγκαιότητα, αγάπης, φιλίας, συνύπαρξης κλπ.
και γενικά ν’ αναθεωρήσει πράγματα.
Ο τίτλος που θα έδινα είναι: Καλοδέξου την πραγματικότητα ή αναθεωρώντας!
Πάντα ξέρεις, καλή μου φίλη, την αξία της καλής μεταφοράς / παραβολής
μιας ιστορίας που μας δίνει την ευκαιρία ν’ αναπτύξουμε τη σκέψη μας!
Να είσαι καλά και να έχεις μια ηλιόλουστη εβδομάδα!
Ολόφρεσκα φιλάκια με ανθισμένη αγκαλιά! :))☺
Θα συμφωνήσω μαζί σου Κατερίνα μου!
Λέγεται πως όταν κάποιος είναι συνειδητός ακόμα και την ώρα της χαλάρωσης, έχει επίγνωση όχι μόνο του τι γίνεται γύρω του και μέσα του, αλλά και πολύ πιο μακριά απ΄την οπτική του γωνία… κάτι που ειδικά ο μοναχός μας, σαφέστατα και δεν είχε… τον ενδιέφερε μόνο η προσωπική άσκηση τάι-τσι! 😉
Τυχερός που βρέθηκε όπως σωστά είπες, ένα ζωάκι να του δείξει βασικά την αγάπη!
Ναι, σίγουρα ο μοναχός αναθεώρησε… ωραίος τίτλος: «Αναθεωρώντας»! 🙂
ΑΦιλιά πάντα τρυφερά και λίγο πιο ηλιόλουστα σήμερα! 🙂
Είχα δει τον μοναχό εδώ και μέρες αλλά κουρασμένη ως συνήθως είπα θα σκεφτώ και θα ξαναπεράσω. Και σήμερα το πρωί που πήγαινα τα παιδιά στο σχολείο μου ήρθες στη σκέψη μου και μετά μου ήρθε το βιντεάκι στο νου και μου βγήκε το «ο από μηχανής Θεός» για το σκυλάκι φυσικά, το οποίο λειτούργησε τελικά βοηθητικά για να μπορέσει ο μοναχός να βρει το ταξίδι εντός, αφού πρώτα συμφιλιώθηκε με τον κόσμο εκτός.
Πολύ μου άρεσε 😉
Πολλά πολλά ΑΦ!!!!!!! 🙂
Καλημέρα Margo μου!
Για να είμαι ειλικρινής, είχα μια κρυφή ελπίδα πως θα το έβλεπες μαζί με τα παιδάκια σου, απ΄ την άλλη όμως που να ξέρεις (με όλα τ’ αρνητικά που κυκλοφορούν) πως «κάνει» και για τα παιδάκια μας… πάντως φροντίζω ότι ανεβάζω εδώ να μπορεί κάτι να δώσει σε όλες τις ηλικίες! 😉
Έχει ενδιαφέρον να διαβάσεις τι είπε ο εννιάχρονος γιος της Lefti, πιο πάνω όταν το είδε! 🙂
Αν καταφέρεις και τους το δείξεις, θα μου άρεσε να μάθω αντιδράσεις και απ΄ τα σοφά παιδάκια σου! 😉
Πολύ σωστά επισημαίνεις, πως αν δεν συμφιλιωθούμε με το έξω, δύσκολα θα τα «βρούμε» και μέσα μας!
ΑΦιλιά λίγο πιο ηλιόλουστε σήμερα! 🙂
Πράγματι θέλω να το δουν και εκείνα. Απλά τελευταία υπάρχει πολύ πίεση και μπορώ να κάτσω λίγο στον υπολογιστή όταν εκείνα κοιμούνται όπως τώρα καλή ώρα ή όταν λείπουν. Και μάλιστα είσαι το πρώτο και μοναδικό ιστολόγιο που θα επισκεφθώ μιας και έως τώρα έραβα. Θα επανέλθω με εντυπώσεις από τα μικρά και για να διαβάσω και τη νέα ανάρτηση 😉
υ.γ ωραίος ο μικρός της Lefti 🙂
Το είδαμε 🙂 Η Παρ. πριν δει τη θετική συνέχεια μου είπε ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΩ. Θύμωσε με τον μοναχό. Μα μετά μου ψέλισε, κανείς δεν είναι τόσο σκληρός. Και μετά «χρειαζόμαστε και το πιο μικρό πλασματάκι στον κόσμο»
Ο Αν. μου είπε «καλύτερα να σκεφτόμαστε πριν κάνουμε κάτι γιατί μπορεί να μετανοιώσουμε»
Καληνύχτα με πολλά πολλά ΑΦ από όλους μας!!!!!!!!
Είδες Margo μου, πόσο ενδιαφέρον είναι να ακούει κανείς τα παιδιά του; 😉
Η Π. που πλησιάζει να μπει για τα καλά στην εφηβεία, έχει αρχίσει (και καλά κάνει!) να εκδηλώνει τον θυμό της, κάτι που δεν πρέπει να καταπιέσει, όσο και αν οι «γύρω» το επιχειρήσουν (που θα το κάνουν)…
Ο Α. έχει ενδιαφέρον το πώς λειτούργησε ο λογισμός-σκέψη- νόηση που είναι «ανδρική» αντίδραση! Προφανώς, άκουσε τι είπε η καρδιά της αδελφής του και έβγαλε σωστό συμπέρασμα, αλλά λογικό…δεν ξέρω πώς θα αντιδρούσε αν δεν είχε ακούσει την Π, μάλλον και αυτός θα θύμωνε με την απερισκεψία του μοναχού!!! 😛
Πολλά ΑΦ σε όλους, βροχερά και ακόμα πολύ κρύα! 🙂
Οι μοναχοί …… Μαγισσούλα μου… υποτήθεται οτι είναι υπερανω εχουν ξεπερασει τα εγώ τους…υπαρχουν ομως και στιγμες ανθρωπινες.. ακομα και σε αυτούς. το καλο ήταν που το είδε εγκαιρως… και μετανιωσε για αυτό που έκανε… … το σκυλακι με τον τρόπο του οτι με την αγαπη τον έκανε να σκεφτεί διαφορετικα…..ο τίτλος που θα ‘εβαζα;
και τωρα θα ήθελα να σχολιασω εδώ την προηγούμενη αναρτηση σου… με την ξένη….. τι μου θύμησε διαβαζοντας την… πριν ενα χρονο εδώ… http://smaragdenia-roula.blogspot.gr/2014/04/blog-post.html είχες σχολιάσει κι όλας..φίλη μου….!!! : μου αρεσαν οι φωτογραφίες πολύ…….. αυτό με τα κινητά και και το ιντερνετ…δεν παλευται πια… ευτυχως που και ενα παιδί το διαχειρίζεται σωστα… οταν εγραφα τις εποχες… δεν είχε βγει ακομα το ιντερνετ……………..ήταν παραμυθοιστορίες για να κοιμουνται τα εγγονια μου…χι.χι.. ελπίζω η βροχή να σταματησε…εκεί…….σου στελνω και τα δικα μου φιλια απο εδώ παγωμενα…καλέ τι κρύο ειναι αυτό Μαρτιατικα;
Πάλι σου εκανα δύο σχόλια σε ενα…:D ….καθυστερημένη γάρ….. φιλάκιααααααα!!:k <-3
Οι περισσότεροι μοναχοί απ’ ότι έχω διαπιστώσει Ρούλα μου, διαλέγουν τον μοναχισμό γιατί πάνω απ’ όλα θέλουν να σώσουν τη ψυχή τους και όχι κάποιο σκυλάκι… αλλά έλα να δεις που η ζωή άλλα τους επιφυλάσσει και άλλα θέλει να τους διδάξει; 😛
Μα τι ωραία ιστορία ήταν αυτή που είχες γράψει και πόσο όντος ταίριαξε και με την προηγούμενη ανάρτηση μου! 😉
Ας ευχηθούμε πως τα εγγονάκια μας, θα κάνουν καλή χρήση του internet!
ΑΦιλιά λίγο πιο ανοιξιάτικα σήμερα αν και πολύ παγωμένα ακόμα! 🙂
Καλημέρα Στεφανία μου!
Ωραίο βιντεάκι!
Άστοχος ήταν ο καημένος. Δεν ήθελε να παίξει και πάνω στο θυμό του πέταξε σε λάθος κατεύθυνση το μπαλάκι. Ε έβαλε και λίγη δύναμη παραπάνω! 🙂
Ομως μετα μετανιωσε και βοηθησε το σκυλακι!
Φιλακια πολλα! 🙂
Χαίρομαι που σου άρεσε το βιντεάκι Κική μου!
Φυσικά και εσύ είσαι απ΄τα άτομα που θα δικαιολογήσουν την αστοχία και τον θυμό και την μετάνοια, των περισσοτέρων ανθρώπων και πολύ καλά κάνεις! 😉
ΑΦιλιά πολλά περιμένοντας την άνοιξη εδώ πάνω! 🙂
Πολύ όμορφο βίντεο 😉
( έψαχνα να βρω κ κάποιο mail για να σας στείλω μήνυμα )
Φιλιά,
Τίνα (https://tinamichaelidou.wordpress.com/)
Καλώς όρισες Τίνα, χαίρομαι που σου άρεσε το βίντεο! 😉
Μια παράκληση όμως: Το «σας» με βάζει σε αμηχανία!
Βλέπεις εδώ όλοι μας επικοινωνούμε με ανοιχτή καρδιά και η καρδιά δεν έχει ηλικία ούτε φύλο! 😛
ΑΦιλιά και ελπίζω να τα λέμε πια συχνά! 🙂
Εντάξει θα μιλάω στον ενικό 🙂 🙂
Εννοείται θα τα λέμε συχνά 🙂
😉 + 🙂 = ❤
❤ ❤ ❤ ( θα χαρώ πολύ να μου αφήσεις και ένα mail στο tinoulimicha@gmail.com )
Φιλάκια πολλά
😉 !!!