.
Η μεγαλοσύνη μιας σχέσης είναι η ίδια της η ανασφάλεια
» (…) Το να ζεις, είναι να έχεις σχέσεις, και όλες οι σχέσεις είναι οδυνηρές.
Είναι η ίδια η φύση της σχέσης να γίνεται αιτία ενόχλησης.
Μπορείς λογικά να σχηματίσεις ένα μοντέλο ιδανικής σχέσης, αλλά αυτό είναι μόνο μια φυγή από εκείνο που είναι γεγονός.
Ένα τέτοιο διανοητικό ιδανικό, εμποδίζει την προσαρμογή και την πιθανότητα να πας πέρα από τη σύγκρουση.
Τότε το μοντέλο γίνεται πιο σημαντικό από την κατανόηση· η ταύτιση εμποδίζει τη σωστή σκέψη.
.
.
Η σχέση είναι κάτι αναπόφευκτα οδυνηρό, πράγμα που φαίνεται στην καθημερινή μας ζωή. Εάν σε μια σχέση δεν υπάρχει ένταση, παύει να είναι σχέση και γίνεται απλώς ένα ναρκωτικό, μία βολική, κοιμισμένη κατάσταση, που οι περισσότεροι άνθρωποι προτιμούν και θέλουν.
(…) Αν αναζητάς ασφάλεια στη σχέση, τότε είναι μία επένδυση στο βόλεμα, στην ψευδαίσθηση, ενώ η μεγαλοσύνη μιας σχέσης είναι η ίδια της η ανασφάλεια.
.
.
Σίγουρα, η λειτουργία της σχέσης είναι να αποκαλύπτει την κατάσταση όλης της ύπαρξης κάποιου.
Η σχέση είναι μία διαδικασία αυτό-αποκάλυψης, αυτογνωσίας.
Η αποκάλυψη του εαυτού είναι οδυνηρή κι απαιτεί διαρκή τακτοποίηση και ευλυγισία της σκέψης και των συναισθημάτων. Είναι μια οδυνηρή πάλη, με περιόδους φωτισμένης ειρήνης.
Το να ξεριζώσεις συνήθειες, απαγορεύσεις, φιλοσοφίες και δόγματα, είναι πολύ ενοχλητικό και πολύ κοπιαστικό.
Aλλά η λειτουργία της σχέσης είναι να φέρει κατανόηση· και για να κατανοήσεις, η σύγκρουση μοιάζει αναγκαία.
.
.
(…) Οι περισσότεροι από εμάς αποφεύγουν και παραμερίζουν τις εντάσεις στη σχέση, προτιμώντας την ευκολία και το βόλεμα μιας εξάρτησης, μιας αδιατάρακτης ασφάλειας, ένα σίγουρο αγκυροβόλημα. Τότε η οικογένεια, η σχέση γίνεται μια φυγή· είναι η φυγή της απερισκεψίας.
(…) Όλη η ζωή έχει πάλη και πόνο. Δεν υπάρχει έξοδος απ’ αυτό εκτός από τη σωστή σκέψη που έρχεται μέσα από την αυτογνωσία.
Μέσα από την αυτογνωσία συνειδητοποιείται η ευλογία του αιώνιου.
Κρισναμούρτι
Το παραπάνω κείμενο είναι αποσπάσματα και μπορείτε να διαβάσετε όλο το κεφάλαιο ΕΔΩ. Το βιβλίο θα κυκλοφορήσει τον Ιανουάριο του 2017.
.
.
Η φωτογραφίες που στολίζουν το κείμενο, είναι απ΄το «μυστήριο κορίτσι» ΕΔΩ.
.
.
.
>
Άιναφετς 
Πολλές φορές έχω διαβάσει Κρισναμούρτι, τόσο εδώ όσο και αλλού. Και πάντα μιλάει κατευθείαν στην ουσία της ύπαρξης μου…. Διαπίστωσα πρόσφατα ότι δεν έχω κανένα βιβλίο του…. και πολύ θα ήθελα… κάποια πρόταση;;;
Μαγισσούλα μου, οι αναρτήσεις σου με βάζουν σε σκέψεις πάντα, σκέψεις που με κάνουν καλύτερη…. ευχαριστώ!
Είναι γεγονός πως ο Κρισναμούρτι έχει μια αμεσότητα δλδ μια εύκολη γλώσσα γι αυτό και αγγίζει κατευθείαν την ουσία μας…
Τώρα νομίζω πως ένα βιβλίο που αγγίζει όλα τα θέματα που μας απασχολούν καθημερινά είναι, «Η Χαρά της Ελευθερίας» απ΄τις εκδόσεις Καστανιώτη. Είναι λίγο παχουλό αλλά θίγει τα πάντα κεφάλαιο- κεφάλαιο! (Ανοίγοντας το στη τύχη, έπεσα στο κεφάλαιο 16 όπου τον ρωτούν αν η σκέψη μπορεί να λύσει τα προβλήματα μας) 😉
ΑΦιλιά πολλά πολλά Μαριέλα μου και καλή μας δύναμη! 🙂
Καλημέρα Μαγισσούλα μου κι ευχαριστώ!!
😛 !
«Μέσα από την αυτογνωσία συνειδητοποιείται η ευλογία του αιώνιου»! Μόνο ευχαριστώ μπορώ να πω για τη σημερινή ανάρτηση,τίποτε άλλο.
Και η ίδια σ’ ευχαριστώ που είσαι εδώ και κατανοείς και μοιράζεσαι πάντα με αγάπη! 🙂
Είναι αλήθεια, οι άνθρωποι στις σχέσεις αποφεύγουν τις εντάσεις, τις διαφωνίες, τις συγκρούσεις και τις λογομαχίες, προτιμούν τα ξεσπάσματα, τους καβγάδες και τη μουρμούρα.
Αλλά, αφού ο καθένας δεν συγκρούεται με τον εαυτό του, τι περισσότερο μπορείς να περιμένεις;;;
Και, συνήθως, το όποιο «ξεβόλεμα» το ταυτίζουν με την αδιαφορία και το τσιλιμπούρδισμα.
Συγκρούομαι με κάποιον (και) γιατί ενδιαφέρομαι να τον μάθω, να τον κατακτήσω. Είμαι ανοιχτός στους ανθρώπους, γιατί αυτό σημαίνει ζωή, όχι για να αποδείξω κάτι.
Πήρα φόρα…!
Ακόμα μία Κριναμούρτικη (!) ανάρτησή σου που απόλαυσα πολύ! Καλημέρα, Μαγισσούλα μου!
Να παίρνεις φόρα Αλεξάνδρα μου!
Τι πιο όμορφο απ΄το ν’ αφήνουμε την καρδιά μας να μιλήσει!
Και πόσο σωστό αυτό που επισημαίνεις:
«Συγκρούομαι με κάποιον (και) γιατί ενδιαφέρομαι να τον μάθω, να τον κατακτήσω. Είμαι ανοιχτός στους ανθρώπους, γιατί αυτό σημαίνει ζωή, όχι για να αποδείξω κάτι».
ΑΦιλιά πολλά και καρδιάς! 🙂
εύστοχος ο Κρισναμούρτι όλα ξεκινούν από την αυτογνωσία τελικά… να σου πω ότι δεν είχα ιδέα δεν τον γνώριζα μέσα από το μπλόγκ σου τον έμαθα και σε ευχαριστώ πολύ για αυτό… έχει δίκιο σε όσα διάβασα… τροφή για σκέψη η ανάρτηση σου… σε ευχαριστώ πολύ και για την τιμή να βάλεις τις φωτογραφίες μου… καλό μεσημέρι
Χαίρομαι που σε άγγιξε ο Κρισναμούρτι… (ήμουν σίγουρη!)
Είδες και τι όμορφα που ταιριάξανε οι «καθαρές» φωτογραφίες σου με το κείμενο;
Καλή συνέχεια σου εύχομαι!
ΑΦιλιά πολύ πολύ τρυφερά! 🙂
»άν σε μια σχέση δεν υπάρχει ένταση, παύει να είναι σχέση και γίνεται απλώς ένα ναρκωτικό, μία βολική, κοιμισμένη κατάσταση, που οι περισσότεροι άνθρωποι προτιμούν και θέλουν.
(…) Αν αναζητάς ασφάλεια στη σχέση, τότε είναι μία επένδυση στο βόλεμα, στην ψευδαίσθηση, ενώ η μεγαλοσύνη μιας σχέσης είναι η ίδια της η ανασφάλεια.»
Αυτό κρατάω πιότερο από όλα! Με όλα συμφωνώ, αλλά αυτό το κομμάτι, είναι λες και μπαίνει κάποιος στο μυαλό μου! Σχέση χωρίς μικροεντάσεις, πεταμένα λεφτά… η ρουτίνα και η πλήξη δε θα αργήσει!
Φιλώ σε 🙂
Χρόνια μελετώ τον Κρισναμούρτι (και μάλιστα έχω μεταφράσει και 4 βιβλία του), αλλά πουθενά σε κανένα κείμενο του δεν διάβασα πως:
«Η λειτουργία της σχέσης είναι να φέρει κατανόηση· και για να κατανοήσεις, η σύγκρουση μοιάζει αναγκαία»…
Έχω κατα-νοήσει πως:
«Η σχέση είναι μία διαδικασία αυτό-αποκάλυψης, αυτογνωσίας»… Γιατί ο άλλος γίνεται καθρέπτης σου, αλλά ότι η σύγκρουση είναι αναγκαία… αυτό το «αναγκαία», με παρηγόρησε γιατί κατάλαβα πως όπως και εσύ επισημαίνεις ή αποκοιμιέσαι ή αδιαφορείς και σίγουρα ρουτινιάζεις… 😛
Να αισθάνθηκα κάτι σαν δικαίωση για τις κρίσεις που πάντα η ίδια δημιουργούσα στις σχέσεις μου, με αποτέλεσμα μετά από 32 χρόνια γάμου, να μην επικρατεί πλήξη στον γάμο μου, αντιθέτως!!! 😉
ΑΦιλιά πολλά πολλά Ματίνα μου και καλή σου/ μας δύναμη! 🙂
Κι εγώ στα 14 χρόνια γάμου, ευτυχώς, δεν άφησα τη ρουτίνα και την καθημερινότητα να γίνουν τα »τρίτα πρόσωπα», κι αυτό οφείλεται ΚΑΙ στις ψιλοεντάσεις, αλλά και στο ότι δεν θεώρησα ποτέ, ότι »έδεσα το γάιδαρό μου», που λενε… Θέλει φροντίδα η κάθε σχέση, σαν μικρό παιδί. Από εμάς εξαρτάται να την κρατήσουμε ή όχι. Θα ήταν βαρετό να συμφωνούσαμε όλοι σε όλα!
32 χρόνια ε!!! Και στα 100 βρε, χιχιχι. Έτσι μπράβο, χαίρομαι όταν ακούω τέτοια!
Σμούτς!
Τεράστια φροντίδα… και ώρες ώρες αισθάνομαι και ηρωίδα γιατί έχω την αίσθηση πως τη δουλειά βασικά την κάνουν οι γυναίκες… υπομονή, επιμονή, κατανόηση, καλοσύνη, κλπ…!!! 😉
Μπράβο και σε σας-σένα για τα 14 χρόνια και εύχομαι να τα τριπλασιάσετε! 😛
ΑΦ! 🙂
Κι εγώ μέσα από εσένα γνώρισα τον Κισναμούρτι. Γενικά δεν μου αρέσουν πολύ τα φιλοσοφικά βιβλία αλλά τα λόγια του με άγγιξαν. Από ποιο βιβλίο λες να ξεκινήσω????
Έχεις απόλυτα δίκαιο Μαράκι μου, για τα φιλοσοφικά βιβλία ούτε και σε μένα δεν πολύ-άρεσαν, αλλά όταν έπεσε ένα βιβλίο του Κρισναμούρτι στα χέρια μου, η αμεσότητα και η γλώσσα του και φυσικά τα λεγόμενα του, με άγγιξαν τόσο βαθιά που από τότε δεν ξαναέπιασα στα χέρια μου κανενός άλλου φιλοσοφικό βιβλίο! 😉
«Τα γράμματα σε μια νεαρή φίλη», (εκδόσεις Καστανιώτη) είναι ένα υπέροχο μικρό βιβλίο, όπου θίγονται όλα τα καθημερινά θέματα-προβλήματα που μας απασχολούν και προσωπικά το λατρεύω! 😀
ΑΦιλιά πολλά πολλά με μια τεράστια τρυφερή αγκαλιά! 🙂
Η έννοια της σχέσης μέσα απ’ την οπτική του Κρισναμούρτι είναι εκ διαμέτρου αντίθετη με την έννοια που εμείς έχουμε ορίσει. Γι αυτό και δεν μπορούμε να διαχειριστούμε τις εντάσεις και τις διαφωνίες. Κι έτσι οι σχέσεις μένουν ημιτελείς αφού λίγοι έχουν τις αντοχές και την ωριμότητα να τις δουλέψουν. Στεφανία μου σ’ έναν κόσμο που κυριαρχεί το ΕΓΩ, τα λόγια του μεγάλου φιλοσόφου μοιάζουν ουτοπικά. Σ’ ευχαριστούμε που βάζεις λίγο λάδι στη σκουριασμένη μηχανή μας και μας θυμίζεις τα υπέροχα χρώματα της φύσης (απίθανες φωτογραφίες!!!), μα και τα μεγάλα αξιώματα της ανθρώπινης ύπαρξης.
Καλό σαββατοκύριακο να έχεις!
Έχεις απόλυτα δίκαιο (και πάλι!) Μαρία Κ. μου, το πώς βλέπουμε τις σχέσεις μας και όταν λέμε σχέσεις δεν εννοούμε μόνο τις προσωπικές αλλά και όλες τις σχέσεις γύρω μας…
Δεν θέλουμε εντάσεις, ειδικά οι άνδρες… αυτό έχω διαπιστώσει προσωπικά και είναι απίστευτο πόσο εύκολα βολευόμαστε σε μια ρουτινιάρικη σχέση ακόμα και με τα παιδιά μας ή τους πολύ καλούς μας φίλους, προκειμένου να έχουμε την «ησυχία» μας! 😉
Ναι, το ΕΓΩ κυριαρχεί, αλλά είναι ουτοπιστικό το να συγκρουστούμε;
Χρόνια το «κάνω» και σίγουρα είναι οδυνηρό, αλλά μόνο έτσι γίνεται δουλειά σε μια σχέση και σαν αντανάκλαση και μέσα μας, αυτή είναι η δουλειά που οδηγεί στο «γνώθι σαυτόν»! 😛
«Όλη η ζωή έχει πάλη και πόνο. Δεν υπάρχει έξοδος απ’ αυτό εκτός από τη σωστή σκέψη που έρχεται μέσα από την αυτογνωσία.
Μέσα από την αυτογνωσία συνειδητοποιείται η ευλογία του αιώνιου»…
ΑΦιλιά πάντα καρδιάς και να το έχουμε το καλό Σ/Κ! 🙂
Τα λόγια του Κισναμούρι είναι πάντα εύστοχα και κατανοητά Στεφανία μου , σε όλους μας αρέσει η οπτική του γωνία αλλά πόσο διαφορετικά είναι τα πράγματα στην ζωή μας !! Οι συγκρούσεις μας τις περισσότερες φορές γίνονται με βάση τα ΄΄θέλω΄΄ μας , τον εγωισμό μας και σπάνια προσπαθούμε να δούμε τα θετικά μιας σύγκρουσης !!
Σε φιλώ με την αγάπη μου
Έτσι ακριβώς Νικόλ μου!
Και πόσο χαίρομαι όταν παρόμοια δύσκολα κείμενα γίνονται κατανοητά! 😉
Όταν διαβάζουμε αυτά τα κείμενα, τα κατανοούμε αλλά δεν γίνονται πράξη… πολλές φορές έχω αναρωτηθεί το γιατί και κατέληξα, στη συνήθεια, στο βόλεμα και σε ένα είδος ψυχολογικής τεμπελιάς… και μόνο αν φτάσουμε στον πάτο μιας οδυνηρής κατάστασης τολμούμε να κάνουμε πράξη αυτά που έχουμε κατανοήσει…
Κατανοούμε δλδ νοητικά και όχι με την καρδιά μας… τεράστια διαφορά! 😉
Όσες φορές έχω συγκρουστεί ήταν μετά από πολύ ζόρικες καταστάσεις, όπου δεν με «έπαιρνε» άλλο και μόνο ωφελημένη βγήκε η σχέση και δεν εννοώ μόνο τις προσωπικές μου σχέσεις! 😛
ΑΦιλιά τρυφερά και με πολύ αγάπη! 🙂
καλημεριζω
απο σχεσεις ασχετος
παντα ασωτος
( εκανα και το χαικου μου αμε!)
Να μη φοβάσαι
Η λύση, στη σύγκρουση
Ωφελημένος! 😉
Είσαι άσωτος;
ή θέλεις να μας πείσεις
Περαστικά μας!
Φαίνεται πως η χαικουλίαση καλά κρατεί χαχαχα! 😛
Πολλά πολλά ΑΦιλιά χαμογελαστά! 🙂
Με έβαλαν σε σχέσεις τα λόγια του Κρισναμούρτι – θέλω χρόνο για να τα καταλάβω και να τα επεξεργαστώ. Το μόνο που θα ήθελα να συμπληρώσω είναι ότι οι σχέσεις, και όχι μόνο οι ερωτικές, είναι ένας ζωντανός οργανισμός που συνεχώς αλλάζει, μεταλλάσσεται σε κάτι διαφορετικό και σαν ζωντανός οργανισμός θέλει φροντίδα και χρόνο για να διατηρηθεί στη ζωή.
Σου εύχομαι μια υπέροχη μέρα
Σε φιλώ
Ελένη
https://myfortysomethingworld.wordpress.com/
Δεν ξέρω Ελένη μου, αν ο χρόνος είναι το πρόβλημα ή αν πραγματικά μας ενδιαφέρει να δούμε τι φταίει και δεν καταφέρνουμε πάντα να διαχειριστούμε τις ζωές μας…
Θέλει χρόνο η κατανόηση;
Έχεις πάντως απόλυτα δίκαιο, οι σχέσεις μας, όλες οι σχέσεις αλλάζουν, μεταλλάσσονται και μόνο η επίγνωση μπορεί να μας οδηγήσει στη σωστή σκέψη άρα και στη σωστή δράση! 😉
«Σίγουρα, η λειτουργία της σχέσης είναι να αποκαλύπτει την κατάσταση όλης της ύπαρξης κάποιου.
Η σχέση είναι μία διαδικασία αυτό-αποκάλυψης, αυτογνωσίας»…
ΑΦιλιά πολλά πολλά και καλό μας βραδάκι! 🙂
Αχ δεν ξέρω…
Αυτό τον καιρό δεν θέλω εντάσεις.
Ούτε στη σχέση με το στεφάνι μου, ούτε με τη μητέρα, ούτε με τον νεαρό απόγονό μας, ούτε με τους φίλους.
Σε 32 ημέρες έρχεται η θεία Φεβρωνία, για τις γιορτές και τότε να δεις εντάσεις που θα έχουμε!
Τίγκα στην αυτογνωσία θα γίνουμε όλοι μας!
Καλό Σαββατοκύριακο μαγισσούλα!
Κίσιζ!
❤
Είπαμε Αρτίστα μου, ΟΚ! συγκρούσεις όταν το «θέλουν» οι συνθήκες και όχι σαν συνταγή αυτογνωσίας του τσελεμεντέ!!! 😉
Κράτα τις δυνάμεις σου για τη θεία Φεβρωνία, είμαι σίγουρη πως όλοι (μας) θα ωφεληθούμε! 😛
ΑΦιλιά με πολλά πολλά χαμόγελα… επίγνωσης! 🙂
Για δες! Είχα λίγο παραπάνω χρόνο σήμερα και θέλησα να περάσω για μια δεύτερη ανάγνωση στα χαϊκού σου. Έπεσα επάνω σε πιο πρόσφατη ανάρτησή σου και δεν θα πρέπει αυτό να είναι τυχαίο.
Σήμερα λοιπόν Στεφανία μου διάβαζα κάτι σχετικό του Κρισναμούρτι και σε θυμήθηκα! Αντιγράφω : «Χωρίς αυτογνωσία, πώς μπορείς να γνωρίζεις τις ανάγκες του άλλου;
Χωρίς να κατανοήσεις τον εαυτό σου, δεν μπορείς να κατανοήσεις τον άλλο, να υπηρετήσεις τον άλλο.
Χωρίς αυτογνωσία δρας μέσα σε άγνοια και έτσι δημιουργείς θλίψη… » (https://sciencearchives.wordpress.com/2016/08/30/%cf%80%ce%bf%ce%b9%cf%8c%cf%82-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%bf-%ce%ba%ce%b1%ce%bb%cf%8d%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bf%cf%82-%cf%84%cf%81%cf%8c%cf%80%ce%bf%cf%82-%ce%bd%ce%b1-%ce%b2%ce%bf%ce%b7%ce%b8/ )
Αυτό! Τι άλλο?
Ας πάω τώρα και λίγο παρακάτω γιατί έχω αρκετή μελέτη με τα χαϊκού 🙂
Καλό ξημέρωμα σου εύχομαι Στεφανία μου!!! Γαληνεμένο και χουχουλιάρικο!!! 🙂
Αγκαλιά!!!
Ναι Ζωή μου, χωρίς αυτογνωσία δρας μέσα σε άγνοια και έτσι δημιουργείς θλίψη…
Αυτό όμως που μου έδωσε χαρά, είναι το λινκ που έβαλες, γιατί είναι από μια επιλογή από κείμενα του Κρισναμούρτι σχετικά με την βοήθεια και το είχα αναρτήσει τον περασμένο Αύγουστο! 😉
https://ainafetst.wordpress.com/2016/08/21/%ce%b7-%ce%b2%ce%bf%ce%ae%ce%b8%ce%b5%ce%b9%ce%b1/
Αγκαλιά μεγάλη και ζεστή παρόλο τους 7 βαθμούς του βουνού «μου»! 🙂
Χοντρικά το νοιώθω ως : Όταν παύεις να διεκδικείς (άρα και να συγκρούεσαι ) είναι το απόλυτο τέλος κάθε σχέσης . Και φυσικά δεν έχει να κάνει με τα εγωϊστικά θέλω και την μη αποδοχή των διαφορών αυτή η σύγκρουση αλλά με την ελπίδα-απαίτηση να υπάρχει ουσία ,αλήθεια και διαρκής επικοινωνία και αληθινή αποδοχή ή αποδοχή του αληθινού .
Ώπου ακούω πολύ ιδανικές σχέσεις κρατάω πολύ επιφύλαξη .( «ένα μοντέλο ιδανικής σχέσης, είναι μόνο μια φυγή από εκείνο που είναι γεγονός» ).
Μεγάλο σχολείο η σχέσεις αν δεν τρέχεις να κρυφτείς στα πρώτα ζόρια 😉
υγ. Η βαθιά ηρεμία που έρχεται μετά απο μια …σωστή σύκγρουση αποδεικνύει πολλά.
Αγκαλιά ζεστή πολύ για ευχαριστώ και φιλούδια τσαχπίνικα για διαρκές κέφι για ζωή και σχέσεις 😉
Ξωτικούλι μου, μια απ΄τις βασικές αιτίες σύγκρουσης είναι τα προσωπικά θέλω του καθενός και αυτό ισχύει όχι μόνο ανάμεσα στα ζευγάρια αλλά και σε όλες τις σχέσεις μας, όπως πχ και των παιδιών μας… 😉
«Aλλά η λειτουργία της σχέσης είναι να φέρει κατανόηση· και για να κατανοήσεις, η σύγκρουση μοιάζει αναγκαία»…
ΑΦιλιά πολλά πολλά με μια τεράστια τρυφερή αγκαλιά! 🙂
Η αληθινή σχέση είναι συγκρουσιακή είτε είναι η σχέση σου με έναν άνθρωπο, με ένα λουλούδι ή την ίδια τη ζωή! Κι αυτή είναι και εν μέρει η ομορφιά της και η αλήθεια της! (3 βδομάδες περίπου ακόμα και μετράω αντίστροφα για τη «νέα μου σχέση» μαγισσούλι μου!!!) Αφιλάκια τρυφερά!
Αγαπημένη μου Κατερίνα… Μόλις «σας» έστειλα mail για να σου ευχηθώ χρόνια πολλά και να «ψαρέψω» για το πότε έρχεται η νέα σχέση σου/σας σχέση! 😉
«Η σχέση είναι μία διαδικασία αυτό-αποκάλυψης, αυτογνωσίας»….
ΑΦιλιά πάντα καρδιάς με τις ομορφότερες μου ευχές για τη γιορτή σου! 🙂
Σε ευχαριστώ και από δω γλυκιά μου μαγισσούλα!!! Αφιλιά και απο μένα καρδιάς…
Νόμιζα πως είχα αφήσει ένα σχόλιο εδώ, αλλά φαίνεται πως τελικά δεν έγινε το… μοιραίο κλικ- ήταν κάτι σχετικό με αυτή την σκέψη: «Το να ξεριζώσεις συνήθειες, απαγορεύσεις, φιλοσοφίες και δόγματα, είναι πολύ ενοχλητικό και πολύ κοπιαστικό»: απόλυτα αληθινή, την βλέπω να επιβεβαιώνεται συνεχώς.
Αχ! αυτά τα «κλικ» που αν δεν «πατηθούν» όταν είναι η ώρα τους, μας αφήνουν μετέωρους! 😛
ΑΦιλιά πολλά πολλά dodoula μου! 🙂
Αργώ, αλλά προσπαθώ να μην χάνω αναρτήσεις σου μαγισσούλα μου γιατί ξέρω ότι θα έχουμε να πούμε ουσιαστικά πράγματα!
«Η σχέση είναι μία διαδικασία αυτό-αποκάλυψης, αυτογνωσίας. » Η ψυχολογία λέει μάλιστα ότι επιλέγουμε τους συντρόφους έτσι ώστε να έχουμε υλικό να «δουλευτούμε» . Σκεφτόμουν όταν το είχα διαβάσει ότι ο πρώην σύντροφος ήταν κατά κάποιο τρόπο η συνέχεια της μαμάς μου. Άρα συνέχιζα κι έλυνα όσα δεν είχα ολοκληρώσει μαζί της -μέσα μου εννοείται!
Γενικά εδώ ο Κρισναμούρτι επιβεβαιώνει τη λαϊκή ρήση με τον δεμένο γάιδαρο! Όποιος τον έδεσε δεν ηρέμησε- έχασε!
Και κάπου εδώ αναρωτιέμαι γιατί η γνώση έρχεται (πάντα) μετά τα λάθη οεο; ☺ αχαχαχα!
Φιλάκια πολλά !
Πάω και στη νέα ανάρτηση!
Πολλή τροφή για σκέψη μας δίνεις πάλι…στις σχέσεις μου θέλω τη σιγουριά, αλλά όχι με την έννοια του «δεμένου γαϊδάρου»…μιλώ για τη σιγουριά που σου δίνει η αλήθεια του άλλου και η δική σου αν με καταλαβαίνεις…αυτό που δεν αντέχω στις σχέσεις όπως και σε τίποτα δηλαδή είναι τα δήθεν και η υποκρισία…
Θα ξανάρθω αύριο να δω και τα βίντεο της νέας ανάρτησης γιατί απόψε δεν προλαβαίνω!
Φιλιά πολλά και καλό ξημέρωμα!
Πόσο σε καταλαβαίνω Μαρία (me) μου, γιατί και η ίδια θέλω τη σιγουριά, αλλά τη σιγουριά πως ο άλλος θα είναι ειλικρινής (Χμ!)… και για να είναι κάποιος αληθινός όπως πολύ σωστά λες, θα πρέπει να είσαι και ο ίδιος, να έχεις δουλέψει πολύ μέσα σου και να μην υπάρχει ίχνος εγωισμού και απ’ τις δυο μεριές… (Χμ!) 😉
Και εμείς τι κάνουμε:
«Οι περισσότεροι από εμάς αποφεύγουν και παραμερίζουν τις εντάσεις στη σχέση, προτιμώντας την ευκολία και το βόλεμα μιας εξάρτησης, μιας αδιατάρακτης ασφάλειας, ένα σίγουρο αγκυροβόλημα. Τότε η οικογένεια, η σχέση γίνεται μια φυγή· είναι η φυγή της απερισκεψίας»…
Όπως γράφω και πιο πάνω, προσωπικά αυτό το κείμενο, κατά κάποιο τρόπο με δικαίωσε, γιατί μια ζωή και ειδικά τα τελευταία χρόνια, έχω δουλέψει πολύ τη «σύγκρουση» με καλοσύνη (!) και σεβασμό (σε όλες μου τις σχέσεις), βασικά δημιουργώ κρίσεις και το μόνο σίγουρο είναι πως καμιά μου σχέση δεν έχει ρουτινιάσει! 😛
ΑΦιλιά πολύ πολύ τρυφερά! 🙂
ΥΓ: Τα δυο video της νέας ανάρτησης, να τα δεις Μαρία μου, γιατί και αυτά δίνουν τροφή για σκέψη! 😉