«Psychologically we have created walls around ourselves,
walls of resistance, walls of hope, fear, greed, envy, ambition,
desire for position, power, prestige.
They are created by the thinker.
********************
«Ψυχολογικά έχουμε δημιουργήσει τείχη γύρω από τους εαυτούς μας,
τείχη αντίστασης, τείχη ελπίδας, φόβου, αλαζονείας, ζήλιας, φιλοδοξίας,
επιθυμίας για θέση, δύναμη, κύρος.
Έχουν δημιουργηθεί από αυτόν που σκέφτεται.
.
.
The thinker has created the space around himself
in which he lives, and there he is never free.
Beauty is not only the thing that you see;
that’s a very small part.
Beauty is not the result of thought,
is not put together by thought.
Like love, thought has no place where affection is.
Where there is jealousy, envy, greed, ambition,
and pride—love is not.
We all know that.
But, to find out what it means to love,
there must surely be freedom from all travail,
all jealousy, all envy.
Then we will know.
**********************
Αυτός που σκέφτεται έχει δημιουργήσει ένα χώρο γύρω του
στον οποίο μέσα ζει και δεν είναι ποτέ ελεύθερος.
Ομορφιά δεν είναι μόνο το πράγμα που βλέπουμε,
αυτό είναι ένα πολύ μικρό μέρος.
Η ομορφιά δεν είναι αποτέλεσμα της σκέψης,
δεν έχει φτιαχτεί από τη σκέψη.
Όπως η αγάπη, η σκέψη δεν έχει θέση όπου υπάρχει στοργή.
Όπου υπάρχει ζήλια, φθόνος, αλαζονεία, φιλοδοξία,
και υπερηφάνεια – η αγάπη δεν μπορεί να είναι.
Όλοι το ξέρουμε αυτό.
Αλλά, για να ανακαλύψουμε τι σημαίνει να αγαπάς,
πρέπει σίγουρα να υπάρχει ελευθερία από κάθε μόχθο,
από ζήλια και φθόνο.
Τότε θα ξέρουμε.
.
.
In the same way,
to be free implies no psychological walls
created by the center.
Freedom means space.
Freedom also implies an end to time,
not abstractly but actually.
Freedom means to live completely today
because we have understood the whole structure,
the nature, and the meaning of the past.
Τhe past is the conscious as well as the unconscious.
We have understood the whole of that.
Because of that understanding,
there is the active present, which is living.
Can this actually happen in our daily life?»
Jiddu Krishnamurti
Paris – 5 talk 1966
*******************
Με τον ίδιο τρόπο,
το να είσαι ελεύθερος δεν προϋποθέτει τείχος
δημιουργημένο από το κέντρο.
Ελευθερία σημαίνει χώρος.
Η ελευθερία επίσης προϋποθέτει το τέλος του χρόνου
όχι θεωρητικά αλλά πραγματικά.
Ελευθερία σημαίνει να ζεις πλήρως το σήμερα
γιατί έχουμε κατανοήσει όλη τη δομή,
τη φύση και τη σημασία του παρελθόντος.
Το παρελθόν είναι το συνειδητό όπως και το ασυνείδητο.
Το έχουμε κατανοήσει όλο αυτό.
Γιατί από αυτή την κατανόηση,
υπάρχει το ενεργό παρόν, που είναι η ζωή.
Μπορεί αυτό να συμβεί πραγματικά στη καθημερινότητα μας;»
Τζ. Κρισναμούρτι
5η ομιλία. Παρίσι 1966
.
.
.
.
Αχ αυτά τα τείχη, που έχουμε χτίσει ολόγυρά μας. Αχ πόσο ψηλά είναι, δυσθεώρητα και πόσο έχουν κρύψει τον ήλιο και κάθε ομορφιά της φύσης! Πολύ σωστές οι επισημάνσεις και εδώ, Στεφανία μου, θα φανούν λυτρωτικές αν μπορέσουμε να τις ακολουθήσουμε, γκρεμίζοντας τους τοίχους.
Την καλησπέρα μου.
Καλημέρα Γιάννη μου! 🙂
Εμείς με τη πλεονεξία μας, δεν κτίζουμε αυτά τα τείχη;
…έτσι μπορούμε με επίγνωση και να τα γκρεμίσουμε… απίστευτη ελευθερία! 🙂
ΑΦιλιά δυναμικά, λυτρωτικά για μια συνετή βδομάδα! ❤
Καλή Κυριακή Στεφανία μου.
Καλό Κυριακάτικο βραδάκι! 🙂 ❤
Πόσο φιλόδοξοι Στεφανία μου, εγωιστές, υπερόπτες γινόμαστε όταν χτίζουμε τείχη γύρω μας για να προφυλάξουμε τον εαυτό μας, να νιώσουμε ασφάλεια δημιουργώντας άμυνες, ή ακόμα γιατί θέλουμε να κρατήσουμε την εικόνα μας άσπιλη, μακριά από τους άλλους, τους διαφορετικούς. Εμμονή ή χαρακτήρας; Ελεύθερος εσωτερικά θα πει νοιάζομαι, αγαπώ, δεν φοβάμαι την αλήθεια, δεν χτίζω τείχη, δεν βάζω ταμπέλες. Ίσως οι θετικές επιρροές που διαμόρφωσαν την προσωπικότητα μας, μας βοηθήσουν να ζήσουμε το τώρα χωρίς τείχη και συρματοπλέγματα.
Φιλιά πολλά αληθινά και αγάπης!
Παλιά Αννίκα μου, κτίζαμε τείχη για να προστατευτούμε από τους εξωτερικούς εχθρούς που απειλούσαν τη ζωή μας. Στις μέρες μας, κτίζουμε τείχη και κλεινόμαστε μέσα από τον φόβο που μας προκαλεί ο ίδιος μας ο εαυτός από την άγνοια μας! 🙂
Και προσθέτεις:
…»εγωιστές, υπερόπτες γινόμαστε όταν χτίζουμε τείχη γύρω μας για να προφυλάξουμε τον εαυτό μας, να νιώσουμε ασφάλεια δημιουργώντας άμυνες, ή ακόμα γιατί θέλουμε να κρατήσουμε την εικόνα μας άσπιλη, μακριά από τους άλλους, τους διαφορετικούς.» 🙂
Ανταποδίδω τα πολλά σου φιλιά αλήθειας και αγάπης με ΑΦιλιά φωτεινής κατανόησης και καλοσύνης! ❤
Άσχετο-σχετικό… Θυμήθηκα Τα τείχη του Καβάφη, όπου ρίχνει την ευθύνη στους άλλους. Οι άλλοι του έχτισαν τα τείχη, χωρίς αιδώ μάλιστα . Αν και λατρεύω τον Καβάφη, δεν συμφωνώ. Το έχει αυτό η ποίηση λίγο. Ενώ είναι έκφραση του μέσα μας και εκτόνωση λιγάκι τα γράφουμε κατά πώς μας βολεύει. Φαίνεται να είμαι εκτός θέματος, αλλά συμφωνώ καθ’ όλα με τον Κρισναμούρτι. Εμείς χτίζουμε τα όποια τείχη μας. Καλά τα είχε πει, καλά συμφωνούμε μαζί του, το θέμα είναι τι κάνουμε στην πράξη!
«Όπου υπάρχει ζήλια, φθόνος, αλαζονεία, φιλοδοξία,
και υπερηφάνεια – η αγάπη δεν μπορεί να είναι.»
Γιατί η αγάπη είναι! (Μάγισσα του Πορτομπέλο- Κοέλιο)
Όταν αγαπάς δεν μοχθείς. Βγαίνει αβίαστα. Τόσο απλό…
Πολλά φιλιά μαγισσούλα μου!
♥
Με την ποίηση τα πάντα «επιτρέπονται» Αριστέα μου, το έχεις διαπιστώσει και εσύ στα εκάστοτε συμπόσια ποίησης που οργάνωσες! 🙂
Και φυσικά:
«Εμείς χτίζουμε τα όποια τείχη μας. Καλά τα είχε πει ο Κρισναμούρτι, καλά συμφωνούμε μαζί του, το θέμα είναι τι κάνουμε στην πράξη!» 😉
«Όταν αγαπάς δεν μοχθείς. Βγαίνει αβίαστα. Τόσο απλό…»
Είμαστε Αγάπη, ας μη το ξεχνάμε! 🙂
Πολλά και τα ΑΦιλιά αγάπης! ❤
Εμείς είμαστε οι χτίστες. Βίωμα, βίωμα βάζουμε τα τούβλα.
Και με τα συναισθήματα μας και τον τρόπο σκέψης μας βάζουμε τη λάσπη και φτιάχνουμε τα τείχη.
Μπορούμε να γίνουμε οι επαναστάτες που θα τα γκρεμίσουν.
Αρκεί να ζούμε συνειδητά, ουσιαστικά και να θέλουμε να αφιερώσουμε τον χρόνο, για να δουλέψουμε με τον εαυτό μας και να αποκτήσουμε την πνευματικότητα, που θα μας ψιθυρίσει: «Αυτά τα τείχη, δεν τα χρειάζεσαι».
Καλό Σαββατοκύριακο μαγισσούλα μου!
Ευχαριστούμε για ακόμα μια ανάρτηση που μας βάζει σε σκέψεις.
Σε φιλώ 🙂
Και τί χτίστες είμαστε Μαρινάκι μου! 🙂
Πολύ λάσπη μας έμαθαν να βάζουμε για να μη γκρεμίζονται εύκολα τα τείχη μας! 😉
Ωριμάζοντας μαθαίνουμε να είμαστε πιο προσεχτικοί και με επίγνωση να μην αφήνουμε να χτιστούν τείχη δήθεν ασφαλείας! 🙂
Πολύ σωστά:
«Μπορούμε να γίνουμε οι επαναστάτες που θα τα γκρεμίσουν.
Αρκεί να ζούμε συνειδητά, ουσιαστικά και να θέλουμε να αφιερώσουμε τον χρόνο, για να δουλέψουμε με τον εαυτό μας και να αποκτήσουμε την πνευματικότητα, που θα μας ψιθυρίσει: «Αυτά τα τείχη, δεν τα χρειάζεσαι». 🙂
Το ευχαριστώ δικό μου, για τον πάντοτε επίκαιρο σχολιασμό σου! 🙂
ΑΦιλιά φωτεινά και πάντα χαμογελαστά! ❤
Ας γκρεμίσουμε λοιπόν και τα τείχη των εγκλωβισμών αλλά και τους… τοίχους στα αυτιά μας και ο νοών νοείτω!
Έχουμε επιτρέψει τον εγκλωβισμό Ευρυτάνα μας! 🙂
Δεν είναι όμως ποτέ αργά να γκρεμίσουμε και τους τοίχους στα αυτάκια μας! ❤
Συμπτωματικά, ο κύριος τίτλος του νέου μου βιβλίου είναι «Χωρίς σύνορα». Και σ’ αυτά ακριβώς τα τείχη αναφέρομαι, Στεφανία μου. Που διαχωρίζουν τους ανθρώπους ανάλογα με το χρώμα, τη θρησκεία και την οικονομική τους ευμάρεια. Αλλά όλα αυτά απορρέουν απ’ τα εσωτερικά μας τείχη, όπως πολύ σωστά γράφει ο δάσκαλος. Αυτή η πολυπόθητη ελευθερία που σημαίνει χώρος, είναι το μέγα ζητούμενο. Γιατί όσο πάει και στριμωχνόμαστε στα πλαίσια που μας βάζουν άλλοι, οι οποίοι όλο και απολαμβάνουν μεγαλύτερη ευρυχωρία…
Καλό σαββατόβραδο, Στεφανία μου! Δίχως τείχη και με την απλωσιά της ψυχής μας ν’ αγκαλιάζει το σύμπαν.
Και ποιος κτίζει αυτά τα τείχη Μαρία Κ. μου; 🙂
Γιατί επιτρέπουμε στη κοινωνία- κράτος να μας κλείσουν στα τείχη τους; 🙂
Σίγουρα θέλει τεράστια δύναμη και επίγνωση για να τα γκρεμίσουμε! 😉
Και Ναι:
«Αυτή η πολυπόθητη ελευθερία που σημαίνει χώρος, είναι το μέγα ζητούμενο. Γιατί όσο πάει και στριμωχνόμαστε στα πλαίσια που μας βάζουν άλλοι, οι οποίοι όλο και απολαμβάνουν μεγαλύτερη ευρυχωρία…»
Καλή φωτεινή και δυναμική Κυριακή να έχουμε με πολλά ελεύθερα ΑΦιλιά καρδιάς! ❤
Αλλά, για να ανακαλύψουμε τι σημαίνει να αγαπάς,
πρέπει σίγουρα να υπάρχει ελευθερία από κάθε μόχθο,
από ζήλια και φθόνο.
Τότε θα ξέρουμε.
Ξεχώρισα αυτό το κομμάτι της ομιλίας του Κρισναμούρτι Στεφανία μου, γιατί όταν αγαπάς σίγουρα ξέρεις ότι…απλά δεν υπάρχουν τείχη να γκρεμίσεις, οπότε είσαι ελεύθερος στην απεραντοσύνη της!😊
Να είσαι καλά φιλενάδα, ας κάνουμε την αγάπη μονόδρομο…φιλιαααα!!🧡😘
Όταν αγαπάς τη ζωή και τον εαυτό σου, Ρούλα μου, σίγουρα ξέρεις πώς να μην εγκλωβιστείς σε τείχη που βασικά ο ίδιος κτίζεις γιατί έτσι πιστεύεις πως είσαι προστατευμένος! 🙂
Για να ξέρουμε όμως:
…»Αλλά, για να ανακαλύψουμε τι σημαίνει να αγαπάς, πρέπει σίγουρα να υπάρχει ελευθερία από κάθε μόχθο, από ζήλια και φθόνο.
Τότε θα ξέρουμε.» 🙂
Και ΝΑΙ:
«γιατί όταν αγαπάς σίγουρα ξέρεις ότι…απλά δεν υπάρχουν τείχη να γκρεμίσεις, οπότε είσαι ελεύθερος στην απεραντοσύνη της!» 🙂
ΑΦιλιά χαράς για να κάνουμε την αγάπη μονόδρομο! ❤
Εξαιρετικό απόσπασμα ομιλίας από τον δάσκαλο Στεφανία μου!
Εχουμε κτίσει τείχη αντίστασης, φόβου, αλλαζονίας, ζήλιας, γύρω από το κέντρο μας.. στο οποίο κέντρο έχουμε τοποθετήσει το περίτρανο εγώ μας. και στη συνέχεια αναρωτιόμαστε γιατί νώθουμε εγκλωβισμό.
Κάποιοι ( είναι πιο βολικό βλέπεις) θεωρούν ότι τα τείχη αυτά υψώθηκαν από εξωτερικούς παράγοντες και τους φυλάκισαν, όμως δεν είναι έτσι..
Ο καθένας μας όταν νιώσει φυλακισμένος στο χώρο του, αποζητά μια βόλτα, μιά έξοδο, να ανοίξει η ματιά του.. αποζητά χώρο..
Τί κάνουμε όμως ως προς την ανάγκη μας για.. ψυχολογικό χώρο???
Αν πραγματικά θέλουμε να κατανοήσουμε μα και να βιώσουμε την πραγματική ελευθερία και την ομορφιά , πρέπει να μάθουμε τί σημαίνει χώρος .
Ισως τότε πάψουμε να θυμίζουμε φρούρια, και με την αγάπη , τη στοργή και τη καλοσύνη μας, να χτίζουμε αντί για τείχη.. γέφυρες ! 😉
(Πόσο όμορφα ‘ έκτισες΄ ΚΑΙ οπτικοακουστικά την ανάρτηση !!) 🙂
Καλημέρα φιλενάδα μου! 🙂
με την ευχή και επιθυμία μου, αν είναι να χτίζουμε κάτι,
να είναι σχέσεις αγάπης και αληθινής φιλίας σαν ετούτη που απολαμβάνουμε εδώ μαζί! 😉
Φιλάκια πολλά!!! ❤ ❤
Καλημέρα στη Κυριακάτικη συνομιλία- έρευνα μας! 🙂
Ναι Ειρήνη μου, πολλά νομίζουμε πως γνωρίζουμε γι αυτό και βρισκόμαστε κλεισμένοι μέσα σε τείχη! 😉
Και ο χώρος και ο χρόνος που είναι ανθρώπινες κατασκευές, δεν μας αφήνουν να νοιώσουμε ελεύθεροι! 🙂
Σωστά λες:
«Εχουμε κτίσει τείχη αντίστασης, φόβου, αλαζονείας, ζήλιας, γύρω από το κέντρο μας.. στο οποίο κέντρο έχουμε τοποθετήσει το περίτρανο εγώ μας. και στη συνέχεια αναρωτιόμαστε γιατί νιώθουμε εγκλωβισμό.» 🙂
Χαίρομαι που σου άρεσε το τραγούδι του τείχους! 😉
Όσο για μας:
«με την ευχή και επιθυμία μου, αν είναι να χτίζουμε κάτι, να είναι σχέσεις αγάπης και αληθινής φιλίας σαν ετούτη που απολαμβάνουμε εδώ μαζί.» 🙂
ΑΦιλιά αγάπης και κατανόησης να μας συνοδεύουν πάντα! ❤
❤
Όποιος αγαπάει, είναι ελεύθερος.
Εκείνος που δέχεται αγάπη, νιώθει ελεύθερος;
Αν φοβάται μην τη χάσει; Αν νιώθει πως δεν του αξίζει; Ή αντίθετα, αν δεν την εκτιμάει όπως της αξίζει;
Πώς μαθαίνουμε να δεχόμαστε σωστά την αγάπη που μας δίνεται χωρίς να εγκλωβιζόμαστε μέσα στο φόβο της απώλειας της;
Καλό βράδυ Στεφανία μου
Πολλά φιλιά με πολλή αγάπη 🙂
Τα ερωτήματα σου, Μαρία Γ. μου, βρίσκουν τη λύση τους όταν ζεις στην αγάπη! 🙂
Και αγάπη και αποδοχή του εαυτού μας έτσι όπως είναι! 🙂
Όλα τα πλάσματα είναι αγάπη άσχετα αν έχασαν αυτή την επίγνωση στη διαδρομή! 😉
Καλή μέρα εύχομαι με πολλά φωτεινά και γλυκά ΑΦιλιά αγάπης! ❤
Reblogged στις worldtraveller70.
Έξω από τα τείχη, ευχαριστώ! ❤