Η κοινή μας λογική λέει, πως κάθε αιτία έχει και ένα αποτέλεσμα και κάθε αποτέλεσμα έχει μια αιτία.
Στη φύση καθετί που συμβαίνει έχει επιπτώσεις κάτι που είναι γνωστό ως «το φαινόμενο ή το πείραμα της πεταλούδας».
.
.
Πριν από περίπου δυόμιση χιλιάδες χρόνια στην Κίνα, ο Τσουάγκ Τζου που θεωρείται ταοϊστής φιλόσοφος του 4ου αιώνα πχ. μας διηγείται μια προσωπική του ιστορία και αναρωτιέται:
«Κάποτε ονειρεύτηκα πως ήμουν πεταλούδα και πετούσα από λουλούδι σε λουλούδι και ένοιωθα εντελώς σαν πεταλούδα. Είχα συνείδηση πεταλούδας και είχα ξεχάσει την ανθρώπινη μου φύση. Ξαφνικά ξύπνησα και ήμουν πάλι εγώ. Τώρα όμως δεν ξέρω αν ήμουν άνθρωπος που ονειρευόταν ότι είναι πεταλούδα ή αν είμαι τώρα πεταλούδα που ονειρεύεται πως είναι άνθρωπος»…
.
.
Τι είναι λοιπόν «το φαινόμενο της πεταλούδας» ;
Η επιστήμη μας λέει πως είναι μια ποιητική μεταφορά, στη θεωρία του χάους για το φαινόμενο της ευαίσθητης εξάρτησης ενός συστήματος από τις αρχικές συνθήκες.
Σύμφωνα με μια από τις διατυπώσεις λέγεται, πως «αν η πεταλούδα κινήσει τα φτερά της στον Αμαζόνιο μπορεί να φέρει βροχή στην Κίνα «.
Διαφορετικές παραλλαγές εκφράζουν ουσιαστικά την ίδια ιδέα, ότι μια απειροελάχιστη μεταβολή στη ροή των γεγονότων οδηγεί με το πέρασμα κάποιου χρονικού διαστήματος, σε μια εξέλιξη της ιστορίας του συστήματος δραματικά διαφορετική από εκείνη που λαμβάνει χώρα αν δεν είχε συμβεί η μεταβολή….
Ο όρος, «φαινόμενο της πεταλούδας» χρησιμοποιήθηκε πρώτα από τον μετεωρολόγο Έντουαρντ Λόρεντζ την δεκαετία του 60 όταν μελετούσε σε υπολογιστή ένα σύστημα διαφορετικών εξισώσεων… (για τους φανατικούς των μαθηματικών, στο internet υπάρχουν οι εξισώσεις!)
Συνεπώς ενώ πράγματι ένα ασήμαντο γεγονός όπως η κίνηση των φτερών μιας πεταλούδας μπορεί ν’ αλλάξει «άρδην» τη πορεία της ιστορίας, δεν είμαστε σε θέση να ξέρουμε ποια θα ήταν η εξέλιξη του συστήματος χωρίς το γεγονός…
Η προσωπική μου αίσθηση είναι, ότι τίποτα δεν συμβαίνει αν δεν υπάρχει λόγος, έτσι κάθε εκδήλωση στο σύμπαν υπάρχει γιατί προήλθε από προγενέστερη αιτία…
Αυτό βλέπουμε στην καθημερινότητα μας, κάθε δράση (αιτία) φέρνει και ένα αποτέλεσμα…
Άιναφετς 
Πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση!!! Πραγματικά είναι κάτι που βλέπουμε στην καθημερινότητα μας!!! Πόσες φορές δεν έχουμε σκεφτεί ή αναρωτηθεί «Αν δεν είχε γίνει αυτό, όλα θα ήταν διαφορετικά τώρα»!!! Το θέμα είναι πως ποτέ δε θα μπορέσουμε να μάθουμε αν ισχύει αλήθεια!!!
ΠΑΦφεγγαρόσκονης με αγάπη!!!
Υ.Γ.: Και μιας που μιλάμε για πεταλούδες :Ρ Παρακαλάω το Θεό να με αξιώσει να πάω πάλι στη Ρόδο γιατί εκτός του ότι τη λάτρεψα!!!, δεν κατάφερα να δω τις φημισμένες πεταλούδες στο δάσος των πεταλούδων!!!
χαχα! πολλοί εδώ μέσα δεν τις γουστάρουν τις πεταλούδες στη Ρόδο…
Προσωπικά τις είχα δει όταν ήμουν μικρή και θυμάμαι πως είχα εντυπωσιαστεί!
ΑΦιλάκι! :))
Ναι κι εγώ Selenaki, το έχω παίξει το παιχνίδι του «εάν … τι»! και ξέρεις ποια απάντηση πήρα:
«Εάν» ήσουν λίγο πιο προσεχτική στο παρόν…πολλά θα είχαν αποφευχθεί στη ζωή σου! 😉
Τώρα ότι έγινε έγινε…πάμε παραπέρα!
ΑΦιλάκια και ανταποδίδω την αγάπη με μια μεγάλη αγκαλιά! :))
Εγώ που από μωρό σιχαινόμουν τις πεταλούδες γιατί τις έβλεπα ως μεγάλα, άσχημα, μοχθηρά έντομα, που μπορούσαν ύπουλα να γίνουν συμπαθή εξαιτίας των ζωηρόχρωμων φτερών τους, έχω πρόβλημα, ε; χιχιχιχι! Μάλλον γι’ αυτό κουνάνε τα φτερά τους και γίνεται στη ζωή μου… το μπάχαλο! Μ’ εκδικούνται τα άτιμα πλάσματα!!!! 😛
Φιλί, καλέ!
Το σχόλιο σου γλυκιά μου δασκαλίτσα, με προβλημάτισε! 😉
Θα τολμήσω μια ψυχανάλυση…(χιχιχι!):
Πρώτον, πως δεν σοβαρολογείς, ως συνήθως!
Δεύτερον πως αν σοβαρολογείς, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να ήσουν μια υπέροχη ζωηρόχρωμη πεταλουδίτσα στην προηγούμενη σου ζωή που σε λάθος λουλουδάκια τριγύριζε και κάποιο από αυτά την έκανε μια μπουκιά! 😆
Ναι καλέ φιλί αλλά ΑΦιλί! :))
Καλέ, σοβαρολογώ! Ως συνήθως!!!!
χαχα! αυτό λέω κι εγώ! 😉
Ξέρεις καλή μου μάγισσα, ο Αριστοτέλης είχε πει πως «Άνευ αιτίου ουδέν εστιν». Ως συλλογιστική βεβαίως είναι πολύ πιο γενική από το φαινόμενο της πεταλούδας που περιγράφεις, αλλά έχουν κοινή ρίζα. Ότι πρέπει να υπάρξει κάποιο αίτιο προκειμένου να υπάρξει το αποτέλεσμα. Ο άνθρωπος τείνει να το ξεχνάει αυτό κι επικεντρώνει την προσοχή του μόνο στο αποτέλεσμα, κάτι το οποίο κατά τη γνώμη μου είναι λάθος, διότι το αίτιο είναι εξίσου σημαντικό με το αποτέλεσμα για να μην πω ότι ενίοτε είναι σημαντικότερο.
Βγήκα στο μπαλκόνι και σου έστειλα μερικά Αφιλιά, όταν νιώσεις ένα ελαφρύ αεράκι εκεί στον όμορφο κήπο σου να ξέρεις από πού έχει ξεκινήσει… 🙂
Καλό Σαββατοκύριακο.
Το ενδιαφέρον Κώστα μου με το κάθε αποτέλεσμα είναι που και αυτό με τη σειρά του γίνεται αιτία που φέρνει ένα άλλο αποτέλεσμα…έτσι έχουμε μια αλυσίδα «αλυσοδεμένων» γεγονότων!
Θα σου δώσω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα (μου αρέσουν τα παραδείγματα!)… 😉
Μου λέει κάποιος κάτι που με δεν μου αρέσει (αιτία) και εγώ θίγομε (αποτέλεσμα), έτσι του κάνω μούτρα (νέα αιτία) και αυτός εκνευρίζεται (αποτέλεσμα) και αρχίζει να μου εξηγεί πως έχω άδικο να θίγομαι και μου λέει, «όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται» (άλλη αιτία!) και επειδή δεν θέλω να έχει ο άλλος το πάνω χέρι του λέω πχ. «δεν μας παρατάς καλύτερα» άλλο αποτέλεσμα…κλπ κλπ…χαχα!
Τώρα λύση είναι να μείνει κανείς με το «γεγονός» που είναι να δει πια εικόνα που έχουμε για τον εαυτούλι μας θίγεται και να μη μπει στη διαδικασία του σου λέω και μου λες!!! 😉
Αυτό το αεράκι που μου έστειλες (αιτία) είχε σαν αποτέλεσμα να με γεμίσει χαρά!
Καλό βραδάκι σε όλη την οικογένεια θα ευχηθώ!!! :))
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου Στεφανία, το πίστευα από πολύ μικρούλα.
Αγαπώ τις πεταλούδες, οι μόνες πεταλούδες που δεν μου άρεσαν ήταν οι φημισμένες της Ρόδου. Καλό σου βράδυ!!
Χαίρομαι όταν η αγαπημένη μου γιατρός συμφωνεί μαζί μου!
Τώρα για τις πεταλούδες της Ρόδου… μην ανησυχείς δεν κινδυνεύεις να σου έρθουν στη μακρινή σου χώρα!!!
ΑΦιλάκια και εσύ να έχεις μια όμορφη Κυριακή! :))
Πολύ καλή ανάρτηση Άιναφετς, πράγματι σε θεωρητικό επίπεδο όλα είναι πιθανά. Αν δεν είχε γίνει για παράδειγμα κάτι, τι θα μπορούσε να συμβεί. Σκέψεις που έχουν λογική και είναι κατα βάση ορθές, ωστόσο ο χρόνος δεν σταματάει ποτέ, η γη γυρίζει, οπότε τίποτα δεν θα σταματήσει μία ενέργεια που είναι γραφτό να επηρεάσει κάτι άλλο και να έχει τις ανάλογες συνέπειες. Στη φύση τίποτα δεν αποτρέπεται νομίζω.
Καλό σου βράδυ!!
Έτσι είναι όπως τα λες Μαβιέ μου…
Τώρα για τη «πλάκα» του πράγματος έβαλα ένα παράδειγμα στον «τελευταίο» Κώστα που εξηγεί πολύ καλά αυτό που περιγράφεις και που όλοι μας έχουμε την εμπειρία του…
Είμαστε άραγε στη ζωή μας δέσμιοι αλυσοδεμένων γεγονότων ή κάπου μπορούμε να σπάσουμε αυτή την αλυσίδα;
Στη φύση όντος τίποτα δεν αποτρέπεται!
ΑΦιλιά και να έχεις ένα υπέροχο Σαββατόβραδο! :))
Έτσι είναι… Έχω γράψει και διήγημα για αυτό, αν το βρω θα το δημοσιεύσω. Η αρχική διατύπωση ήταν με Πεκίνο (η Πεταλούδα που κουνά τα φτερά) και Νέα Υόρκη (ο τυφώνας). Αυτό δεν αλλάζει το νόημα φυσικά, πολύ σωστά το έδωσες.
Καλό σου Σ/Κ !!
Ναι Τζιπάκο, για δημοσίευσε αυτό το διήγημα, είμαι σίγουρη πως θα έχει πολύ ενδιαφέρον!
Πολλές διατυπώσεις του φαινομένου κυκλοφορούν, αλλά προτίμησα τη βροχή από τον τυφώνα, μια και για μας εδώ, οι τυφώνες δεν είναι στην εμπειρία μας!
ΑΦιλιά και καλό οικογενειακό βραδάκι να έχουμε! :))
Εντροπία, φαινόμενο πεταλούδας, αίτιο αιτιατό, όπως και να το δεις το αποτέλεσμα μετράει! Αν το αποτέλεσμα είναι καλό σπάνια ψάχνουμε τι το προκάλεσε. Αν όχι τότε όλοι γυρεύουμε την αιτίαο!
Όχι πες πως δεν αναρωτιέσαι την αιτία που με έκανε χοντρή! Αν ήμουν αδύνατη θα αναρωτιόσουν το ίδιο? Χεχε!
Σε φιλώ καλή μου!
Χαχα! Georgina…πολύ σωστά το έθεσες…αν κανείς δεν είναι χοντρός δεν θα ψάξει να βρει την αιτία!!! 😉
Άρα ψάχνουμε την αιτία μόνο αν κάτι μας ενοχλεί!
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια πολύ τρυφερά! :))
Η ιστορία που βιώνουμε αυτή τη στιγμή είναι ένα κραυγαλέο παράδειγμα. Εποχές που γίνονται και θα γίνουν πολλές ανακατατάξεις, όλες αποτέλεσμα όσων προηγήθηκαν. Όμως ότι προηγήθηκε δεν ήταν απλά το πέταγμα μιας πεταλούδας και κατά βάθος όλοι το ξέρουμε γι αυτό και τις περιμένουμε με δέος.
Τροφή για σκέψη πάντα οι αναρτήσεις σου μαγισσούλα μου..
ΑΦάκια και μια ΑΑ.. (αληθινή αγκαλιά;-)
Και τώρα Margo μου ήρθε και η σειρά του «φαινομένου της πεταλούδας» και στην πολιτική-οικονομία, όπου χρησιμοποιείται » άρδην»…
Ναι όλα εκεί είναι το αποτέλεσμα «αιτιών» που εμείς καλούμαστε να υποστούμε και να αντιμετωπίσουμε….
Και αυτό που επισήμανε η Georgina πιο πάνω:
Αν όλα πήγαιναν κατ’ ευχή (πχ στη χώρα μας)…ποιος θα ασχολιόταν με τις αιτίες;
Μήπως εδώ κολλάει και η παροιμία, «όπως έστρωσες θα κοιμηθείς»; 😉
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια και στα μαγισσόπουλα! :))
Πολύ ωραία ανάρτηση Μαγισσούλα! Η Μαργκώ μου πήρε την κουβέντα απο το στόμα…
Ολα σκοπίμως προηγούνται του αποτελέσματος.
Καλό Σ/κο στην γλυκειά μας μάγισσα.
ΑΜάκια
Και εμείς κυρία Καρυάτιδα Ακροπολίδου, έχουμε πάψει πια να ψάχνουμε για τις ολοφάνερες αιτίες που μας έφεραν εδώ που βρισκόμαστε…
Έτσι έρχεται η ώρα να δούμε το γεγονός (αποτέλεσμα) και να δράσουμε, αναλαμβάνοντας τις ευθύνες μας…
Στη πολιτική υπάρχει πάντα σκοπιμότητα…
ΑΦιλάκια με πολλά μάκια μάκια! :))
Το φαινόμενο της γέννησης της πεταλούδας είναι στην @υλή μου που αν δεν είχα σηκώσει το κεφάλι ψηλά εκείνη την στιγμή, δεν θα το είχα δει.
Για όλα υπάρχει αιτία, άλλοτε έχει σημασία και άλλοτε όχι τόσο, όσο το αποτέλεσμα.
Φιλιά μάγισσα.
Δεν νομίζω ότι υπάρχει τίποτα ομορφότερο από τη γέννηση…όποια και αν είναι αυτή!
Τη σημασία στα γεγονότα εμείς τη δίνουμε, έτσι δεν είναι;
ΑΦιλιά θαλασσινή μου φίλη! :))
Με πιο απλά λόγια δηλαδή είναι σαν να λέμε ότι όλοι φταίμε για τα πάντα Μαγισσούλα μου… Δράση – αντίδραση…
Και ναι, όλα έχουν τον λόγο τους που γίνονται…
Φιλί πολύ γλυκό…
Ναι ΑΦΓ, σοφέ μου φίλε….( τι θα γίνει με σένα οι κακιές συναναστροφές σε κάνουν όλο και πιο σοφό! τστστσ!!!!!!!!!!!!!!! 😉
ΑΦιλάκια γλυκά, σοφά και πολύ τρυφερά! :))
Και καλό μας μήνα…χωρίς ψέματα! :))
Καλό Μήνα Μαγισσούλα!!!
Ευχαριστώ ΑΦΓ, πολύ τρυφερός ο «Απρίλης»!
Και καλό μήνα σε όλους μας! :))
Mαγισσούλα μου τις ίδιες σκέψεις κάναμε αυτές τις μέρες …
κάτι παρόμοιο σε μικρότερη κλίμακα έγραψα και εγώ…
πως για όλα σε αυτή την ζωή υπάρχει κάποιος λόγος που
υπάρχουν , που έρχονται και είναι αλληλένδετα μεταξύ τους
με κάποιο κοινό παρονομαστή… δεν με ενδιαφέρει να
το ψάξω με αριθμούς και σπαζοκεφαλιές … το βιώνω ή
το παρατηρώ γύρω μου !
ηλιόλουστα φιλιά γειτονάκι
να μου είσαι καλά :))
Κάτι έγινε Levina, και δεν μπορώ να μπω στο blog σου από εδώ… πρέπει να βάλεις στο τελευταίο τετράγωνο το mail σου για να μη χρειάζεται να ανατρέχω σε παλιά σχόλια…άσε που όσο περνούν οι μέρες ο χρόνος του blogging λιγοστεύει….
χαχα! να μια αιτία που απέχω από τα σχόλια σου! 😉
Καλό μας μήνα…με μόνο αλήθειες! :))
Πόσο μπορούν να…αντέξουν πάντως οι πεταλούδες σε αυτόν τον βίαιο κόσμο; καλύτερα να είμαστε σκαθάρια, με γερό κάλυμα, ε;
Και έχουν όλα προγενέστερη αιτία; ή υπάρχει εκεί έξω χάος;
καλημέρα ‘Αιναφετς μας, ένα πολύ όμορφο ανοιξιάτικο ΣΚ, με όλα τα καλά να έχετε ;-))))
Όχι όχι αγαπημένη Ειρήνη… το ανάλαφρο πέταγμα μιας πεταλούδας δεν μπορεί να συγκριθεί με το βαρύ και αργό περπάτημα του σκαθαριού….με τίποτα δεν πρέπει να επιτρέψουμε να σκληρύνει η καρδιά μας και ειδικά όταν αυτή μπορεί να είναι μια όαση γαλήνης για τους άλλους!!!
Το χάος στη κοινωνία εμείς το δημιουργούμε… «έξω» επικρατεί τάξη! 😉
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια χαλαρά και να έχεις έναν πανέμορφο ανάλαφρο μήνα!. :)))
Τίποτα λοιπόν δε γίνεται χωρίς λόγο…και το αποτέλεσμα του λόγου γίνεται με τη σειρά του ο λόγος για ένα άλλο αποτέλεσμα σαν τους κρίκους σε μια ατέλειωτη αλυσίδα.
Αυτό το γεγονός από μόνο του μπορεί να μας κάνει, αν κοιτάξουμε βαθιά, να αισθανθούμε αυτό που κάποιος σοφός λέει ότι δηλ. ο καθένας μας είναι από μόνος του όλη η ανθρωπότητα.Και αν η πεταλούδα του Αμαζόνιου μπορεί να φέρει στην Κίνα βροχή,αντιλαμβάνεται κανείς τί αλλαγή μπορεί να φέρει στην ανθρωπότητα ένας άνθρωπος που σπάει τις αλυσίδες και βγαίνει από τον φαύλο κύκλο του φόβου και της ευχαρίστησης που ζουν όλοι οι άνθρωποι!
Μεγάλη η ευθύνη μας και πρέπει να το δούμε ουσιαστικά, ως πραγματικό γεγονός και όχι ως μια απλή θεωρία ή μια ακόμη ιδέα.
Να! ήρθε η ώρα να μπορέσω να ξαναγράψω κάτι στο γεμάτο ομορφιά μπλογκ!
Τα φιλιά μου και καλό μήνα αγαπημένη ΚΜΝΒ μας!
Καλημέρα στον Νεράιδο μου!
Η ΚΜΝΒ κατανοεί γι αυτό περίμενε να σπάσει ένας κρίκος και να εμφανιστεί ο Νεράιδος! 😉
Για κάποιο «λόγο» πιανόμαστε σ’ αυτό που τόσο όμορφα περιγράφεις σαν κρίκο μιας ατέλειωτης αλυσίδας.. που όμως στο χέρι μας είναι να σπάσουμε!
ΑΦιλιά και καλό γαλήνιο μήνα, θα τολμήσω να ευχηθώ! :))).
Βρε τι μπορεί να σου κάνει μια πεταλούδα…
Καλησπέρα και καλό μήνα μαγισσούλα μου!
Αχαχαχα! από τα πιο τρυφερά τραγουδάκια…για όλα τα παιδάκια και τα πολύ μικρά και γι αυτά που κρατούν την καρδιά τους νέα!
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια Melitaki! :))
ΠΟλύ ωραί η αναλυση του φαινομένου της πεταλούδας..ΑΙΝΑΦΕΤΣ μου…αλλα μήπως όλα ειναι σχετικά με το πως τα βλέπουμε;;; τις πεταλούδες τις βλέπω σαν όμορφα έντομα με πολύχρωμα φτερα που με γεμίζουν χαρα.. οταν τα βλεπω…τόσο απλό!!!! γιατί να αναλύουμε το καθε τι;;;απλώς απολανβανουμε ότι η φύση μας προσφέρει απλώχερα… φιλακια..αν έχεις χρόνο..πέρνα και απο μένα να δείς κάτι…φιλακια .πολλα..
Καλημέρα Ρούλα μου!
Και σε μένα αρέσουν οι πεταλούδες και χαίρομαι να τις βλέπω να «πεταλουδίζουν»…όσο για την ανάλυση των γεγονότων, αυτή μπορεί να μας βοηθήσει να μην επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη!!! 😉
Αφιλάκια πολλά πολλά! :)))
The butterfly effect όπως ήτανε οι 2 ταινίες που είδα βασισμένες στο φαινόμενο αυτό. Το φαινόμενο χρησιμοποιήθηκε και σε βιβλία/μυθιστορήματα όπως το 11/22/63 του Κίνγκ. Πάρα πολύ ενδιαφέρον!
Αχ! δυστυχώς δεν έχω δει τις δυο ταινίες και δεν έχω διαβάσει και το μυθιστόρημα!
Ευχαριστώ πολύ για την πληροφορία, θα τα αναζητήσω!
Αφιλιά! :)))
…κι όταν έρθει καλοκαίρι ζωντανεύει και πετά
κι όταν έρθει ο χειμώνας πέφτει κάτω και ψοφά….
Γελάω τώρα πολύ μ’ αυτό το τραγουδάκι αφ’ενός γιατί μου φαίνεται εξαιρετικά death αφ’ετέρου γιατί δε μου άρεσε ποτέ η λέξη »ψοφά». Μα είναι δυνατόν ποτέ να μαθαίνουν στα παιδάκι ότι »ψοφά» αυτό το υπέροχο πλάσμα!!!
Γενικά είναι τυχερά έντομα, αν σκεφτείς τις μύγες και τα κουνούπια που τέτοια πολυτραγουδισμένη αίγλη δεν γνώρισαν ποτέ.
ΑΦ ΑΦ ΑΦ ΑΦ μαγισσούλα μου!
πι.ες. Άσχετο: Ο Κωνσταντίνος Πιλάβιος που σκηνοθετεί την Συντέλεια στο ΣΚΑΪ είναι ο δικός σας…;;)
Ας αρχίσουμε Εύα μου από το τέλος….ΝΑΙ το «γνωστό» ως νινί μου, σκηνοθετεί την «Συντέλεια» στο Sky κάθε βράδυ στις 8.30!!!
Τώρα σχετικά με τις πεταλούδες είναι όντος πολυτραγουδισμένες και πολυφωτογραφισμένες…και μη μου μιλάς για μύγες και κουνούπια…αλλά και για ακρίδες!
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια σ’όλη την οικογένεια σου! :)))
Αγαπητή φίλη Άϊναφετς,
ΑΦΣ,
καλησπέρα…
Τα λόγια του Τσουάγκ Τζου μου θύμισαν έντονα τα συναισθήματα που είχα όταν διάβαζα τη «Μεταμόρφωση» του Κάφκα…
Η θεωρία του Χάους, ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής στα μέσα της δεκαετίας του 80, όταν τράβηξε αρκετούς που πίστεψαν ότι θα μπορούσε να ερμηνεύσει δύσκολα και αναπάντητα μέχρι τότε προβλήματα της Φυσικής αλλά κυρίως της Βιολογίας, καθώς η πολυπλοκότητα και η δομή των χαοτικών συστημάτων ταίριαζε άψογα στις δομές των βιολογικών συστημάτων. Το παράδειγμα αυτό με την πεταλούδα όπως το διατύπωσες αποδίδει ακριβώς αυτό… ότι ακόμα και μια απειροελάχιστη μεταβολή στις αρχικές συνθήκες οδηγεί σε έναν τελείως διαφορετικό δρόμο την εξέλιξη των πραγμάτων… Όμως σύγκαιρα έχει και μιαν άλλη ανάγνωση που κατά τη γνώμη μου είναι εξίσου σημαντική: Ότι ακόμη και ο λιγότερο σημαντικός, ο μικρότερος παίκτης του παιχνιδιού, ο ελάχιστος και πιο αδύναμος παράγοντας εκείνος που η Στατιστική αποκλείει από οποιοδήποτε σύστημα αποφάσεων, αυτός ακριβώς θα μπορούσε να είναι εκείνος ο καθοριστικός, καθοριστικότατος παράγοντας που θα αλλάξει δραματικά τα δεδομένα για το που θα πάνε τα πράγματα… Και αυτό για μένα κι αν είναι ελπιδοφόρο… σε ένα Χαοτικό σύστημα (που δεν έχει καθόλου χάος με την φιλολογική έννοια του όρου, το Χάος στη Φυσική είναι τακτικότατο σύστημα), δεν υπάρχουν «μικροί» παίχτες… για αυτό και είναι τόσο απρόβλεπτο…
τίποτε λοιπόν δεν συμβαίνει αν δεν υπάρχει λόγος, αλλά το πιο σπουδαίο είναι ότι αν κάποιος «μεγάλος παίχτης» νιώσει ποτέ «κυρίαρχος του παιχνιδιού» ας ξαναδιαβάσει το φαινόμενο της πεταλούδας… κι ας δει με μεγαλύτερη συμπόνια αυτά τα παράξενα μα τόσο όμορφα πλάσματα που σε ιδανικές συνθήκες θα μπορούσαν να επηρεάσουν τον καιρό και τη «σοδειά» του…
ΑΦΣ από τον ΑΦΣ!
Καλησπέρα αγαπητέ Nikiple!
Είτε ο παίχτης (αιτία) είναι «μεγάλος» είτε είναι μια μικρή πεταλούδα (εδώ συμβολικά), θα υπάρξει αποτέλεσμα…και ακίνητος να μείνει… η μη δράση θα είναι πάλι η αιτία σε μια αλυσιδωτή αντίδραση γεγονότων…εξάλλου αυτό βιώνουμε καθημερινά, έτσι δεν είναι; 😉
ΑΦΣ από ΑΦΣ! :)))
Καλησπέρα….
Και καλώς σε βρήκα…(τελικά δεν είσαι η γυναίκα μου….έληξε…) χεχε…
Συμφωνώ απόλυτα και με σένα και με τον @ nikiplos πιο πάνω…ο Λόρεντζ ήταν ο πρώτος που παρατήρησε ότι το χάος δημιουργεί σημεία με τάξη, ότι ο πιο μικρός κι ασήμαντος αστάθμητος παράγων επηρεάζει τόσο ένα σύστημα που μπορεί να γίνει η καθοριστικότερη αιτία μεταβολής του…
έτσι νοιώθω κι εγώ ….
ασήμαντος σαν μια σαπουνόφουσκα αλλά σημαντικός και ακλόνητος σαν βουνό…..
Και να σας πω και την αγαπημένη μου παροιμία ( κινέζικη κι αυτή) που προσδιορίζει κατ’ εμέ με περισσότερη ακρίβεια την σημαντικότητα των ασήμαντων πραγμάτων :
Κάποτε ένας πεταλωτής του αυτοκρατορικού στρατού της Κίνας έκλεψε ένα καρφί αντί να το καρφώσει στο πέταλο….
Για ένα καρφί χάθηκε ένα πέταλο…
Για ένα πέταλο , κουτσάθηκε ένα άλογο…
Για ένα κουτσό άλογο σκοτώθηκε ένας πολεμιστής…
Για έναν πολεμιστή χάθηκε μια μάχη…
Για μια μάχη χάθηκε μια αυτοκρατορία….
Άρα..
Για ένα καρφί χάθηκε μια αυτοκρατορία….
Καλησπέρα!
Καλώς όρισες και χαίρομαι που λύθηκε η απορία σου (αιτία) και που
αυτό στάθηκε και αφορμή για το σχόλιο σου (αποτέλεσμα)… 😉
Και το καρφί να μην είχε κλέψει ο πεταλωτής, μήπως η αυτοκρατορία θα χανόταν ούτως ή άλλως;… εδώ βρίσκεται και η γοητεία του αναπάντεχου!
Μου άρεσε πολύ η παροιμία σου, σ’ ευχαριστώ!
Καλό σου απόγευμα και χαιρετίσματα στην Γεωργία (?) χιχι! :))
Από τις πιο όμορφες και σοφές αναρτήσεις σου μαγισσούλα!
Βάλε σ’ αυτά δίπλα και τη σύνδεση της πεταλούδας με την ψυχή αφού έτσι λέγεται αλλιώς η πεταλούδα..
Όπως και το ότι λένε ότι κάποιες ζουν μόνο μια μέρα, ίσως είναι κι αυτό συμβολικό ότι η ομορφιά που μας χαρίζεται όσο πιο μεγάλη είναι καμιά φορά τόσο και πιο σύντομη είναι, κάτι δηλαδή σαν αντίτιμο.
Α.φιλιά πολλά!
Χαίρομαι λαμπερό μου Αστεράκι που σου άρεσε η ανάρτηση μου!
Ναι για να είμαι ειλικρινής σκέφτηκα και τον συμβολισμό της ψυχής ως πεταλούδας αλλά μετά σκέφτηκα να μην τα μπερδέψω…είναι που είναι λίγο μπερδεμένα από μόνα τους! 😉
Όμορφη η σκέψη σου για το εφήμερο της ομορφιάς…όπως εξάλλου και της χαράς!
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια πολλά πολλά! :)))
Πολύ όμορφο κείμενο!Πράγματι,ποτέ δε θα μπορέσουμε να συγκρίνουμε πώς θα ήταν τα πράγματα χωρίς το τίναγμα των φτερών της πεταλούδας και τις μεταβολές που αυτό προξένησε..
Να έχεις μια υπέροχη μέρα!! 🙂
Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο με την τελευταία σου παράγραφο..αυτό πιστεύω κι εγώ…απόλαυσα και το βίντεο, σε ευχαριστώ που με έστειλες εδώ..αν θες μπορείς να βάλεις την ανάρτηση στο Life Images….θα ήταν μεγάλη μου χαρά!
Φιλιά πολλά!
«Κάτι» μου έλεγε, στείλε αυτό το link στη Μαρία, θα της αρέσει! 😉
Τώρα θα ζητούσα αν μπορούσες εσύ να βάλεις αυτή την ανάρτηση στο Life Images… είμαι κομμάτι άσχετη….
ΑΦιλιά πολλά πολλά! 🙂
Άργησα, αλλά από ό, τι βλέπω τα κατάφερες μια χαρά!!
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ!!
Φιλιά πολλά!
Παράθεμα: Μικροσκοπικά… | Άιναφετς