Η ζωή δεν είναι και ΤΟΣΟ σοβαρή, ας πάρουμε το χιούμορ πιο σοβαρά…
Ένα άτομο βλέπει την όμορφη θέα και ένα άλλο το βρώμικο παράθυρο!
.
Βάλε το χαμόγελο στο πρόσωπο σου, αυτό αλλάζει τον τρόπο που σκέφτεσαι…
Όταν εξακολουθείς και κάνεις τις ίδιες σκέψεις, εξακολουθείς και έχεις τα ίδια αποτελέσματα.
.
.
Το σύμπαν σου πετάει χαλικάκια για να σε προειδοποιήσει, όταν τα αγνοείς σου πετάει τούβλα!
Εκεί που συναντάς εμπόδια, εκεί βρίσκεται και ο θησαυρός σου!
.
Διώξε την ανησυχία…
Η ανησυχία είναι άχρηστη.
Ανέβαλε την ανησυχία… για πάντα!
Όταν ανησυχείς ρώτα τον εαυτό σου:
«Ποιο είναι το πρόβλημα αυτή τη στιγμή;»
Μείνε στο παρόν, μπορείς να χειριστείς το παρόν, το μέλλον είναι αυτό που σε βάζει σε μπελάδες…
Αν υπάρχει κάτι στη ζωή σου που δεν θέλεις, πάψε να ανησυχείς γι αυτό και πάψε να μιλάς γι αυτό. Η ενέργεια που βάζεις το κρατά ζωντανό, απέσυρε την ενέργεια σου και αυτό πολύ εύκολα θα φύγει…
.
«Δεν είναι ευτυχισμένοι, σκέφτονται πως είναι ευτυχισμένοι»…
Πολύ συχνά, όταν κάτι σοβαρό μας συμβαίνει, πολύ γρήγορα ρίχνουμε την ευθύνη σ’ οποιονδήποτε άλλο…
Ευτυχία είναι να δέχεσαι τις ευθύνες σου και να αντιμετωπίζεις ότι έρχεται στο δρόμο σου, με το να κατηγορείς όλο τον κόσμο δεν θα λύσεις τίποτα…
Αν δέχεσαι πως κάθε πρόβλημα στη ζωή εμφανίζεται για να σε κάνει δυνατότερο, τότε δεν θα αισθάνεσαι ποτέ θύμα!
.
Το πρόβλημα είναι το πρόβλημα…
Θυμήσου, το άτομο δεν είναι το πρόβλημα!
Τα προβλήματα είναι καλοί δάσκαλοι, μάθε να τα λύνεις και μάθε να τα βλέπεις σαν καταλύτες για να αναλάβεις δράση.
.
Να απολαμβάνεις αυτά που έχεις…
Το να πεις «σ’ αγαπώ» στοιχίζει τόσο λίγο και σημαίνει τόσο πολλά…
.
Αν δεν ξέρεις τι σου αρέσει να κάνεις, ίσως σταμάτησες να ακούς τον εαυτό σου πριν από χρόνια…
.
Πολλά πράγματα είναι δύσκολο να αλλάξουν σε μια νύχτα, αλλά μπορούμε να αρχίσουμε με αυτά που μπορούν να αλλάξουν… αμέσως!
.Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι δεν πολυνοιάζονται αν η ζωή τους είναι δίκαιη ή όχι… ζουν με ό,τι έχουν…
.
Ο Andrew Matthews είναι Αυστραλός σκιτσογράφος (καρτουνίστας), συγγραφέας πολλών βιβλίων και διεθνής ομιλητής. Στις παρουσιάσεις του, ζωγραφίζει αστραπιαία καθώς μιλά με πολύ χιούμορ για τη ζωή και την ευτυχία.
.
.
Στα ελληνικά κυκλοφορούν τα εξής βιβλία:
«Άκου την καρδιά σου», από τις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ (και σε μορφή ebook).
«Πώς να κάνεις φίλους» και «Πώς να γίνεις ευτυχισμένος», από τις εκδόσεις Καστανιώτη.
.
Πολλές φορές χρειαζόμαστε να μας θυμίζουν πράγματα που ήδη γνωρίζουμε, έτσι δεν είναι;
.
Και χρειαζόμαστε να ακούμε αυτά που ήδη γνωρίζουμε και χρειαζόμαστε να τα εκφράζουμε. Ευχομαι ποτέ να μη βαρεθούμε να τα ακούμε ή να τα λέμε αλλά κάποια στιγμή να γίνουν τρόπος ζωής για όλους μας.
Το μήνυμά σου σήμερα βρήκε εμένα και το χρειαζόμουν…
ΑΦιλιά!
Λέγε, λέγε…άκου άκου…ε! κάποια στιγμή κάτι μπαίνει και μέσα μας! 😉
Το πρόβλημα είναι πως τα κατανοούμε λογικά και όχι με την καρδιά μας… τεράστια διαφορά, ότι μπει μες τη καρδιά μας γίνεται για πάντα τρόπος ζωής μας!
ΑΦιλιά AnDoula! και καλή Κυριακή! 🙂
Kαλά κάνεις και μας τα θυμίζεις όλα αυτά μαγισσούλα!
Καλό σου Σαββατοκύριακο, με πολλά χαμόγελα!
Φιλάκια!
Νομίζω πως όσο ζούμε πάντα θα χρειαζόμαστε να ακούμε λόγια Αλήθειας, γιατί τελικά ο Matthews μιλάει απλά και με χιούμορ στη καρδιά μας, άσχετα αν εμείς δεν τα κατανοούμε όλα!
ΑΦιλάκια και καλό Κυριακάτικο απογευματάκι! 🙂
Αν υπάρχει κάτι στη ζωή σου που δεν θέλεις, πάψε να ανησυχείς γι αυτό και πάψε να μιλάς γι αυτό. Η ενέργεια που βάζεις το κρατά ζωντανό, απέσυρε την ενέργεια σου και αυτό πολύ εύκολα θα φύγει…
Με αυτό «έσκισα» φύλλα από το τετράδιο της ζωής μου και απελευθερώθηκα!
Η υπενθύμιση έχει μαγικά αποτελέσματα.. για να μην ξεχνιόμαστε!
Φιλιά μαγισσούλα!
Ξεχνιόμαστε Αντιγόνη μου, τις περισσότερες φορές μας παίρνει η μπάλα και χάνουμε τον προσανατολισμό μας, γι αυτό μας αρέσει να ακούμε τα ίδια και τα ίδια, τελικά κάθε φορά κάτι μένει…
Προσωπικά και εμένα πιο πολύ απ’ όλα τα αποφθέγματα μου έκανε «κλικ», το να πάψω να ανησυχώ και να μιλώ για ότι μ’ ενοχλεί… είναι αλήθεια πως η ενέργεια που βάζουμε σε κάτι το κρατά ζωντανό… το έχω δει να γίνεται! 😉
ΑΦιλιά σοφή μου Αντιγόνη! 🙂
Αν υπάρχει κάτι στη ζωή σου που δεν θέλεις, πάψε να ανησυχείς γι αυτό και πάψε να μιλάς γι αυτό. Η ενέργεια που βάζεις το κρατά ζωντανό, απέσυρε την ενέργεια σου και αυτό πολύ εύκολα θα φύγει…
Tο σωστό ανάγνωσμα στη σωστή στιγμή. Σ΄ευχαριστώ πολύ Μαγισσούλα…
🙂
Είδες και εσύ και η Αντιγόνη και η ίδια, αναγνωρίσαμε το πόσο σωστή είναι η εξοικονόμηση ενέργειας, έτσι μπορούμε να την διοχετεύουμε σε πράγματα πιο ουσιαστικά!
Χαίρομαι όταν «αυτά» τα λόγια βοηθούν την επικοινωνία μας!
ΑΦιλιά και μη ξεχνάς πως πάνω απ’ όλα η ευχαρίστηση είναι και δικιά μου! 🙂
Τροφή για σκέψη, αν και έχω κάποιες μικροαντιρρήσεις.
Κυρίως όμως γράφω γιατί είχα καιρό να περάσω από εδώ!
Καληνύχτα και ΑΦ! 🙂
Kαλώς τον Γιώργο!
Τροφή για σκέψη είναι και οι αντιρρήσεις σου… τι σε ξενίζει σ’ αυτά που λέει ο Matthews, πολύ θα ήθελα να μας τα αναφέρεις!
Μη χάνεσαι!
ΑΦ! 🙂
Τώρα που τελείωσα με το στρατό θα έρχομαι πιο συχνά στην μπλογκογειτονιά! 😉
Αφού με προκάλεσες..
Εκεί που λέει το χαμόγελο αλλάζει τον τρόπο που σκέφτεσαι.. ε δε νομίζω ότι αρκεί μόνο αυτό, χρειάζεται και αλλαγή στις πράξεις ώστε να αλλάξουν οι σκέψεις μας όπως π.χ. όταν αγχώνεσαι για κάτι και μόνο αν το κάνεις θα πάψεις να κάνεις καταστροφικές σκέψεις και να αγχώνεσαι! Επίσης πιο κάτω λέει κάτι που έχω ανάλογη αντίρρηση, διώξε την ανησυχία, ε δεν αναβάλλεται έτσι απλά, αν δεν γίνει αυτό που έγραψα παραπάνω, βέβαια παρακάτω εκεί που λέει μπορείς να χειριστής το παρόν, ίσως λέει αυτό που είπα με άλλα λόγια.. Εκεί πάλι που λέει για τις ευθύνες, οκ σίγουρα δεν μπορεί να κατηγορούμε συνεχώς τους άλλους, αλλά όχι και να φτάσουμε στο άλλο άκρο και να καταλήξουμε χωρίς αυτοεκτίμηση να αναλαμβάνουμε ευθύνες για τα πάντα και να μας πιάνουν κορόιδο οι άλλοι! Και τέλος εκεί που λέει οι ευτυχισμένοι άνθρωποι δεν πολυνοιάζονται αν η ζωή τους είναι δίκαιη ή όχι, οκ σίγουρα κανείς δεν είναι τέλειος, τα λάθη ανθρώπινα, δεν ευθυνόμαστε εμείς για όλες τις αδικίες, αλλά γιατί να μην κάνουμε ό,τι μπορούμε από την μεριά μας;
Αυτά τα ολίγα :p
Ίσως βέβαια κάποια τα λέει απλώς για να δώσει την ώθηση, δεν ξέρω..
Οκ Γιώργο!
Λοιπόν ας πάρουμε το χαμόγελο…
Για το χαμόγελο, θα σου διηγηθώ την τελευταία μου επίσκεψη στην εφορία, όπου πήγα αποφασισμένη να βρω άκρη με τον έφορο, φόρεσα λοιπόν το ωραιότερο μου χαμόγελο και ως εκ μαγείας άλλαξε και η διάθεση μου, έτσι μπήκα στο γραφείο του, (προφανώς ο άνθρωπος είχε να δει χαμογελαστό άτομο χρόνια!) η πρώτη του αντίδραση ήταν έκπληξη όταν του «εξέθεσα» χαμογελώντας την οικονομική (άθλια!) κατάσταση μου, με αποτέλεσμα να μου δώσει τις καλύτερες συμβολές που μεταβίβασα στη συνέχεια στον λογιστή μου, πάντα χαμογελώντας, αυτή είναι η εμπειρία μου απ’ το χαμόγελο που από τότε δεν έχασα παρόλο που η οικονομική μου κατάσταση δεν βελτιώθηκε! χαχα! 😉
Δοκίμασε το Γιώργο… έχει πλάκα!
Και για να μιλήσουμε και λίγο Ελληνικά, το πιο σημαντικό για τη ζωή μας: «Συν Αθηνά και χείρα κίνει» … από μας εξαρτάται η ευτυχία και η επιτυχία μας…ας βάλουμε ένα χεράκι… πάντα με μέτρο! 🙂
ΑΦ! και καλή μας συνέχεια…χαμογελώντας! :)))))))))))))))
Λοιπόν, δεν ξέρω αν έγινε επίτηδες, αλλά έκανες μπίνγκο με το θέμα του χαμόγελου! Εγώ γενικά είμαι αρκετά χαμογελαστός, είμαι και ντροπαλός από το χαρακτήρα μου, οπότε μου βγαίνει και από αμηχανία κάποιες φορές! Πολλοί με συμπαθούν, σε πολλούς όμως κάνει και εντύπωση, μέχρι που έχω κατηγορηθεί ότι τους.. κοροϊδεύω! Το χειρότερο όμως είναι ότι, έτσι που με βλέπουν χαμογελαστό και ντροπαλό, τις περισσότερες φορές καταφέρνουν να περνάνε το δικό τους! Δεν λέω, σίγουρα η διάθεση παίζει ρόλο. Για κάποιους που ξεκινάνε τα πάντα με κατεβασμένη μούρη ίσως είναι καλή συμβουλή (δεν αναφέρομαι προσωπικά), αλλά να που για μένα δεν είναι! Αντιθέτως, έχω αρχίσει σιγά σιγά να αντιδρώ πιο με το άγριο κάποιες φορές. Μάλλον οι αρχαίοι Έλληνες βρήκαν όντως τη χρυσή τομή, συν Αθηνά και χείρα κίνει!
Καληνύχτα και ΑΦ!
Μπίνγκο λοιπόν Γιώργο…που το θυμήθηκες καλέ αυτό το παιχνίδι που παίζαμε παιδιά;
Πάντως δεν ξέρω αν αποφασίσεις με τους άλλους να το παίξεις αγριωπός… εγώ σε θέλω χαμογελαστό…οκ;
ΑΦ! 🙂
Εγώ μαγισσούλα με τον κύριο και τις θεωρίες του έχω πολλές αντιρρήσεις, αλλά καταλαβαίνω το κίνητρό σου και μ’αυτό δεν θα μπορούσα παρά να συμφωνώ!
Για πες, για πες Αστέρω μου;
Για πες έστω και ένα που να μη συμφωνείς… έτσι να ανάψουν και λίγο τα αίματα!!!!!!!!!!!! (αλλά παρακαλώ να τεκμηριώσεις την διαφωνία σου!) 😉
Περιμένοντας σου στέλνω πολλά ΑΦιλάκια! 🙂
Περίμενε να μπω σε mode δημοσιογράφου… (μόνο σε αμπελοφιλοσοφικές συζητήσεις θα μου χρησιμεύει πλέον το πρώην μου επάγγελμα, δουλειά να ξαναβρώ αποκλείεται, κι έτσι όπως έχει καταντήσει το συνάφι μας μάλλον δε θέλω κι όλας…)
Λοιπόν, δεν είναι ότι θεωρώ λάθος κάτι από αυτά που λέει, απλά έχω τις ενστάσεις μου για τέτοιου είδους «γκουρού της αυτο-βοήθειας» αμερικανικού στυλ, θεωρώ ότι η προσέγγισή τους είναι επιδερμική, χρησιμοποιούν γενικότητες και σοφιστίες που μου θυμίζουν στιχάκια που γράφανε στις πόρτες της τουαλέτας στο γυμνάσιο και σε πολλές περιπτώσεις έχουν ύποπτα κίνητρα (πχ να εκμεταλλευθούν ευάλωτους ανθρώπους για να βγάλουν λεφτά, πράγμα για το οποίο έχουν κατηγορηθεί έντονα οι self-help συγγραφείς -μιλάμε για μια αγορά αξίας 8δις ετησίως μόνο στις ΗΠΑ). Πολλοί ψυχολόγοι μάλιστα αντιπαραθέτουν το βάθος σκέψης των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων με τις εύκολες λύσεις και τα «τύπου φαστ φουντ» αποφθεύγματα και επισημαίνουν ότι τα βιβλία αυτά στην καλύτερη περίπτωση δεν έχουν κανένα πραγματικό αποτέλεσμα (και επιπλέον δημιουργούν ένα αίσθημα «ψευδούς ελπίδας»). Στη χειρότερη, έχουμε περιπτώσεις όπως του motivational speaker James Arthur Ray, ο οποίος προκάλεσε το θάνατο 3 ανθρώπων και τον τραυματισμό τουλάχιστον ακόμη 18 σε μια άσκηση που σκοπό είχε την «επίτευξη οραμάτων».
Οι ψυχολόγοι επισημαίνουν, επίσης, ότι οι self-help συγγραφείς συμβάλλουν στο να διαιωνίζονται μύθοι της ψυχολογίας (πχ «Είναι καλό να ξεσπάς το θυμό σου» -στην πραγματικότητα οι μελέτες του κλάδου δείχνουν ότι με το να ξεσπάς το θυμό σου τον συντηρείς, ή «Να λες στον εαυτό σου ‘είμαι όμορφη, αξίζω κτλ’, οι μελέτες πάλι δείχνουν ότι δεν πιστεύουμε τους επαίνους που δίνουμε οι ίδιοι στον εαυτό μας, χρειαζόμαστε την επιβεβαίωση των άλλων. Ή, το πιο σύνηθες, «όταν νοιώθεις δυστυχισμένος, προσπάθησε να κάνεις χαρούμενες σκέψεις» -στην πραγματικότητα, η αντίθεση συναισθήματος-σκέψεων μας κάνει να αντιλαμβανόμαστε ακόμη περισσότερο το πόσο δυστυχισμένοι είμαστε εκείνη τη στιγμή).
Αυτά εν ολίγοις. Βγαίνω από mode δημοσιογράφου. Αααααα, αγαπημένη μου μαγισσούλα, μην παραπονείσαι περικαλώ για τη Μπεν Χουρ απάντηση, διότι θα μπορούσα να γράψω ακόμα τρεις σελίδες! Αλλά συγκρατούμαι για χάρη σου!
Ξαναλέω, το κίνητρό σου το αντιλαμβάνομαι και μ’ αυτό συμφωνώ απόλυτα 🙂
Αυτό περίμενα ν’ ακούσω Αστέρω μου και συμφωνώ 100% μαζί σου, (για τους γκουρούδες και ψευτοδασκάλους που εκμεταλλεύονται το ανθρώπινο πόνο για προσωπικούς λόγους)… Ναι κι εγώ αναγνώρισα την αμερικανούρα του πράγματος, (πχ είδα κάτι video που μιλάει σε μεγάλο κοινό και «ολίγον» ανατρίχιασα)…αλλά κόλλησα στο ζωγραφικό του ταλέντο, το χιούμορ που πολλές φορές το βρήκα λιγουλάκι κρύο και στο ότι τα περισσότερα που λέει μοιάζουν να είναι όντος έτσι! 😉
Δεν ξέρω αν πίσω από τις αναρτήσεις μου υπάρχει κίνητρο, απλά θέλω αυτό το μπλογκούλι να εκπέμπει θετικά και πάνω απ’ όλα να μη χάσουμε τον αυτοσαρκασμό και το χιούμορ μας! :
ΑΦιλάκιααααααααααααααααα! πολύ μα πάρα πολύ βροχερά! 🙂
Κι εγώ στο όμορφο κίνητρό σου θα μείνω…καλημέρα και φιλάκια!!
Όλοι για το κίνητρο μου μιλάτε… και που ξέρετε αν το κίνητρο μου δεν είναι μόνο όμορφο αλλά και λιγουλάκι πονηρό; 😉
Λέγοντας πονηρό, εννοώ, να έχει σκοπό να προκαλέσει τους διαφωνούντες σε διάλογο; χαχα!
ΑΦιλάκια Μαρία μου και καλό δημιουργικό μας απόγευμα! 🙂
Εξαιρετική ανάρτηση, νομίζω ότι έλειπε από τη συνείδησή μας το μήνυμά της και είναι ότι έπρεπε για την εποχή!
Ήδη χαμογελάω… 🙂
Να είσαι καλά και πολλά φιλιά καλή μου μαμ-μάγισσα 😉
Όταν αντέγραφα τα αποφθέγματα, ειδικά στο πρώτο σε είχα στο νου μου (ξέροντας πόσο εκτιμάς το χιούμορ!): 😉
«Η ζωή δεν είναι και ΤΟΣΟ σοβαρή, ας πάρουμε το χιούμορ πιο σοβαρά» …
Αυτό δεν θα πει πως η ζωή δεν είναι σοβαρή, εμείς πρέπει να είμαστε σοβαροί απέναντι στη ζωή που μας χαρίστηκε…αλλά αν χάσουμε το χιούμορ, χάνουμε κι ένα σοβαρό μέρος της ζωής, έτσι δεν είναι Κώστα;
ΑΦιλιά από μια μαμ-μάγισσα! 🙂
Αν σου πω πως από την πρώτη γραμμή από το “Η ζωή δεν είναι και ΤΟΣΟ σοβαρή, ας πάρουμε το χιούμορ πιο σοβαρά” κάτι μέσα μου έκανε κλικ και με τράβηξε στο υπόλοιπό άρθρο σου, θα με πιστέψεις; Τώρα αν πω το κλισέ «τα μεγάλα πνεύματα συναντώνται» θα είμαι υπερβολικός; Χα, χα, χα… 🙂
Καλό σου βράδυ!
Χαχα! Κώστα… εδώ σ’ αυτή την όμορφη μπλογκογειτονιά ΟΛΑ τα μεγάλα πνεύματα έχουν συναντηθεί… ανταλλάσσουν επισκέψεις, σκέψεις, χαρές και στεναχώριες, ας το δεχτούμε και να είμαστε χαρούμενοι γι αυτό, γιατί εμείς το δημιουργήσαμε!
Να έχεις μια πανέμορφη μέρα…(μακριά από οποιαδήποτε βλαβερή κατανάλωση!) 😉
ΑΦ! 🙂
Θα κρατήσω μαγισσούλα μου αυτό το … η ζωή δεν είναι τόσο σοβαρή και θα προσθέσω πως δεν είναι και τόόόσο πολύ παρά λίγα χρόνια μόνο για να την παίρνουμε τόσο πια στα σοβαρά και αφού θέλεις αντιρρήσεις θα τις έχεις …
Πως γίνεται με το να μη σκέφτεσαι το πρόβλημα αυτό να παύει να υφίσταται? Αν δεν έχεις φαΐ να βάλεις στο καζάνι , αν δεν σου φτάνουν να πληρώσεις τα χίλια μύρια όσα σήμερα … αν δεν έχεις να δουλειά για να φέρεις μεροκάματο να ταΐσεις τα παιδιά σου … είναι δυνατόν να σκέφτεσαι με χιούμορ και αισιοδοξία? Πραγματικά δεν μπορώ να φανταστώ με πόσο χιούμορ μπορούν να αντιμετωπίσουν την ζωή περιπτώσεις που έχω δει , οικογένειες να ζουν σε τρώγλες ή στα παγκάκια, άνθρωποι νέοι που τους λείπουν τα δόντια από την αβιταμίνωση και να δείχνουν άδεια ψυγεία στην κάμερα . Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν ξέρω πως θα μπορούσαμε να δώσουμε οδηγίες και κουράγιο και ελπίδα για το αύριο.
Λυπάμαι που τα έγραψα αυτά αλλά είναι μέσα στην πραγματικότητά μας δυστυχώς.
Σε φιλώ πολύ κι ας ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο , στο αύριο.
Καλημέρα στη γειτόνισσα μου!
«‘Ενα άτομο βλέπει την όμορφη θέα και ένα άλλο το βρώμικο παράθυρο»…
Δηλαδή, ο καθένας μας την πραγματικότητα τη χρωματίζει με βάση τον χαρακτήρα και την διαμόρφωση του, γι αυτό και αλλιώς αντιδρά ο καθένας μας στο ίδιο ακριβώς πρόβλημα…
Έχω συναντήσει ανθρώπους που σε μια νύχτα έχασαν τα πάντα, (ακόμα κι ένα παιδί) αλλά αυτοί παρέμειναν μέσα τους αισιόδοξοι και πλούσιοι…πάντα με το χαμόγελο δεν θα τους ακούσεις ποτέ να παραπονιούνται… αυτοί οι άνθρωποι έχουν γύρω τους άτομα που τους συμπαραστέκονται και τους βοηθούν, γιατί τους μίζερους, αχάριστους και γκρινιάρηδες κανείς δεν τους θέλει κοντά του!
Που διάβασες πως αν δεν σκεφτόμαστε το πρόβλημα αυτό παύει να υπάρχει; Μη μπερδεύουμε τις επιθυμίες μας με τα υπαρκτά προβλήματα μας…
Νομίζω πως ο άνθρωπος γεννιέται με την «αίσθηση» του χιούμορ και με αυτό που λένε «χαρά της ζωής» και ό,τι «κατραπακιές» και αν του συμβούν δεν χάνει την αισιοδοξία, τον αυτοσαρκασμό και το χιούμορ του. Από την άλλη πλευρά υπάρχει και αυτός που γεννιέται απαισιόδοξος και ότι και να του λες ή ότι και να ακούει θα βλέπει πάντα τη μαύρη πλευρά των γεγονότων και όχι σαν μαθήματα ζωής…αυτός θα ρίχνει πάντα την ευθύνη στους άλλους και δεν θα βλέπει αυτό που είπε ένας πολύ καλός μου φίλος : «Πως μέχρι τα τριάντα μας, είμαστε υπεύθυνοι για τη φάτσα που κουβαλάμε!».
Δες Εύη μου, πόσο διαφορικά αντιδρούν οι εδώ φίλοι στα παραπάνω λεγόμενα… έχει πολύ ενδιαφέρον, έτσι δεν είναι;
Α! τι ωραία βγήκε ήλιος!
ΑΦιλιά χαμογελαστά! 🙂
Για εμένα θα κρατήσεις το πρώτο σκέλος του σχολίου που έκανα, πως η ζωή είναι πολύ λίγη και την παίρνω τόσο σοβαρά όσο της αναλογεί … το χιούμορ και ο αυτοσαρκασμός με έχει σώσει σε πολλές δύσκολες καταστάσεις ,
όσο για τις αντιρρήσεις μου πάνε σε χαρακτήρες που δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν για τον οποιοδήποτε λόγο και σίγουρα δεν μπορώ να κατηγορήσω κανέναν για τις αντοχές του, αν και πάντα σκεφτόμουν πως οι δυσκολίες ατσαλώνουν τον άνθρωπο, δεν τον σπάνε .
Φιλιά Μαγισσούλα
καλό μας βράδυ 🙂
Είμαι σίγουρη πως το χιούμορ και ο σαρκασμός σ’ έχει σώσει από πολλές καταστάσεις…αλλιώς ούτε καν θα σχολίαζες… εδώ! 😉
Η ζωή με δίδαξε να είμαι ευλύγιστη, όταν σκληραίνει το μέσα μας, σπάει πολύ πιο εύκολα…δες πόσο εύκολα μπορεί να σπάσει μια καλαμιά, ενώ πχ το στάχυ, λυγίζει με τις κακουχίες μπορεί να φτάσει μέχρι πολύ κάτω αλλά δεν σπάει, έτσι δεν είναι;
Καλημέρα γειτόνισσα… σήμερα ο ήλιος θα ζεστάνει και τις καρδιές μας! 🙂
Κι εγώ στην πρώτη φράση έμεινα … Πράγματι το χιούμορ είναι πολύ σοβαρή υπόθεση !!!
Ανεξαρτήτως ενστάσεων, πιστεύω πως αξίζει να δώσουμε στο χιούμορ τη θέση που του αξίζει στη ζωή μας …
κι αυτό με τη σειρά του θα συνεισφέρει στη βελτίωση της ποιότητάς της !!!
Χαχα! Σιδερή, μετά από τόσα χρόνια που επι-κοινωνούμε έστω και διαδικτυακά, σε έχω πάρει μυρωδιά… είσαι απ’ αυτούς που έχουν δώσει ΚΑΙ στο χιούμορ τη θέση που του αξίζει στη ζωή!
ΑΦιλιά και στην όμορφη Σάμο! 🙂
καλησπερεσ και απ μενα… το καταλληλο ποστ στην καταλληλη στιγμη…τυχαιο?!ισωσ!
καθε προταση με το βαθοσ τησ αβησου..εικονεσ,σκεψεισ,στιγμεσ,αναμνησεισ…πολλεσ φορεσ ναι ειναι απαιρετητο να μασ θυμιζουν πραγματα…πραγματα που κανουν τη δεδαλωδη ζωη πιο ευκολη..που να πρωτοσταθω…θα μεινω απλα στο »
Εκεί που συναντάς εμπόδια, εκεί
βρίσκεται και ο θησαυρός σου!» τοτε μαθαινεισ ποιοσ αξιζει να ναι διπλα σου και ποιοσ οχι…οσα περισσοτερα θυσιαζεισ για να ανταπεξελθεισ στον αποτερο σκοπο τοσο πιο σημαντικοσ ειναι αυτοσ…
νομιζω ο ανθρωποσ απ την φυση του ειναι φτιαγμενοσ να ζηταει ολο και περισσοτερα για να ναι ευτηχισμενοσ…αγνοωντασ αθελα του ισωσ οτι και στα δυσκολα μπορει να ναι ευτηχισμενοσ… αρκει να ναι αληθινοσ…
ελπιζω να στε ολοι καλα και να χαμογελατε πολυ… και μιασ και «Το να πεις “σ’ αγαπώ” στοιχίζει
τόσο λίγο και σημαίνει τόσο
πολλά…» Σασ αγαπαω ολουσ πολυ!
καλο βραδακι και καλο ξημερωμα!!!ΑΦΦΦΦΦ
Καλώς το τρυφερό και ευαίσθητο Φωτεινό Αστεράκι μας!
Τι έπαθε καλέ το ς και σου βγαίνει σ; 🙂
Ξέρω ή μάλλον μαθαίνω νέα σου και έτσι καταλαβαίνω πόσους θησαυρούς θα έχει μαζέψει η καρδιά σου… γιατί στη καρδιά μας τους φυλάμε, έτσι δεν είναι; 😉
Πάντα ήσουν ένα σοφό και λίγο άτακτο (!) κοριτσάκι που με τίποτα δεν το βάζει κάτω, γι αυτό και η ζωή πολύ γρήγορα θα σου το ανταποδώσει!
χαχα! το λέει η μαγισσούλα, άρα είναι ΕΤΣΙ!
Και εμείς σε αγαπάμε πολύ και παρακαλώ, μη χάνεσαι από εδώ! 🙂
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια καρδιάς!
ΥΓ: Πώς πάει η παραγωγή;
Είναι από εκείνες τις στιγμές βρε Άιναφετς που μια ανάρτηση σου προσφέρει τόση ενέργεια και δύναμη.. Ήταν ότι έπρεπε στο λέω και το εννοώ πραγματικά.. Δεν κόστισε τίποτα και όμως πρόσφερε τόσα πολλά!
Καλή σου εβδομάδα αγαπητή!!
Χαχα! Είδες βρε Μαβιέ μου, πως μερικές απλές κουβεντούλες μπορούν να μας κάνουν κλικ…ακόμα και όταν περνάμε την δυσκολότερη φάση της ζωής μας… σ’ αυτό βοηθάει να κρατάμε την καρδιά μας ανοιχτή!
ΑΦιλιά και φυσικά και θα έχουμε μια καλή βδομάδα! 🙂
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι με το χιούμορ αντιμετωπίζει κανείς δυσκολίες πιο εύκολα παρά από το να ντύνεται με αυτές. Όμως πόσο εύκολο άραγε είναι να μπορείς να το επιστρατεύσεις όταν το χρειάζεσαι; Ίσως να είναι και μέσα στην ψυχοσύνθεση του καθενός μας.
Πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση.
Με ευχές για καλή εβδομάδα!
Ναι Χριστόφορε, έχω πια σιγουρευτεί πως ο αυτοσαρκασμός και το χιούμορ είναι τελικά στη ψυχοσύνθεση του καθενός μας…
Μου έγραφε μια μητέρα πως ο γιος της δυόμιση ετών, όσο και αν τον μαλώνει…αυτός γελάει, τον βάζει τιμωρία και αυτός ενθουσιάζεται, η δασκάλα στο νήπιο της είπε: «Κυρία μου, ο γιος σας έχει χιούμορ»! Εγώ νομίζω πως αυτό το παιδί έχει γεννηθεί σοφό!
Χαίρομαι που βρήκες την ανάρτηση ενδιαφέρουσα! 😉
Καλή μας βδομάδα λοιπόν! 🙂
έτσι ακριβώς είναι άιναφετς… Τα γνωρίζουμε, τα θυμόμαστε για λίγο καιρό, και μετά τα ξεχνάμε. Σαν να μη τα ακούσαμε καν. Όμορφη ανάρτηση και περιεκτική. Φιλια πολλά και καλό μεσημέριιιιιιιιιιιιιιιιιιιι:):)
Λέγε λέγε Antiana, κάτι μπαίνει και μένει στη καρδιά μας!
Προσωπικά όταν τα πράγματα σκοτεινιάζουν γύρω μου, (που είναι πάντα σκέψεις!) διαβάζω λίγα όμορφα λόγια ή ακούω καλή μουσική και γαληνεύει για λίγο το μέσα μου…τέλος πάντων, κάτι κάνω…άρα δράση! 😉
ΑΦιλάκιαααααααααααααα! και καλό μας μεσημέρι! 🙂
Και εγώ τώρα πιά έχω καταλάβει ότι είναι ανώφελο να ανησυχεί κανείς, αντί να πράττει. Χάνονται οι πολύτιμες στιγμές. Και αυτές είναι που συνιστούν την ευτυχία….
Πολλά φιλιά , καλή εβδομάδα αγαπημένη μας ;-))))))
Μα φυσικά Ειρήνη μου, έτσι είναι… όσο πιο γρήγορα γίνει «αυτό» κτήμα μας, τόσο το καλύτερο για μας! 😉
Ευχαριστώ για την ομορφιά!
Πολλά πολλά Αφιλιά και στο χέρι μας είναι η εβδομάδα να είναι απλά καλή! :))))))))))
Ο Τζωρτζ Μπέρναρντ Σω είχε πει μια φράση , που μόλις την διάβασα μου έμεινε στο μυαλό . Αυτή η φράση έλεγε το εξής: «Μερικοί άνθρωποι σκέφτονται τα πράγματα όπως είναι και ρωτάνε “γιατί”. Εγώ τα ονειρεύομαι όπως θα ήθελα να είναι και σκέφτομαι “γιατί όχι” «.
Νομίζω ότι αν βλέπαμε τα σημάδια γύρω μας και προσπαθούσαμε να αλλάξουμε τα πράγματα ο κόσμος αλλά και οι ζωές μας θα ήταν πολύ πιο διαφορετικές.
Εξαιρετική η ανάρτησή σου μαγισσούλα μου.Σου στέλνω πολλά αγγελικά φιλιά.
Προσυπογράφω κι εγώ σε όλα τούτα..
πιάνω κάμποσες φορές τον εαυτό μου να επιτρέπει την είσοδο σε «κακές» σκέψεις, μα φταίνε πολλοί παράγοντες κι εγώ μαζί..
ο σκιτσογράφος καταπληκτικός 🙂
την καλησπέρα μου!
Μα και βέβαια Τάσο, οι σκέψεις και μόνο ευθύνονται για τους μικρούς δαίμονες που κάμποσες φορές σφηνώνονται στον εγκέφαλο μας… Ευτυχώς μόλις εντοπιστούν χάνουν τη δύναμη τους και εξαφανίζονται…για να έρθουν άλλες! χαχα!
ΑΦιλιά και καλές βόλτες με την «κουκλάρα»! 😉
Και εγώ νομίζω Melita μου, πως η ζωή μας στέλνει πολλά σημάδια και αυτοί που τα «παίρνουν μυρωδιά» μπορούν και τα αποκρυπτογραφούν… η σκέψη, αυτό το ασταμάτητο μπουρ μπουρ μες το κεφάλι μας, μας παίζει πολλά παιχνίδια και ευθύνεται για πολλά βάσανα! 😉
Τα αγγελικά φιλιά είναι πάντα ευπρόσδεκτα… ΑΦιλάκια και από μένα! :))))))))))))))
Πολύ όμορφες οι προτάσεις σου στις τελευταίες αναρτήσεις! Κάποιες από αυτές είναι για μένα βεβαιότητες. Δεν έχουμε παρά να γράφουμε και να προτείνουμε αυτά που μας βοήθησαν να ανθίσουμε στη δική μας ζωή. Είναι χρέος μας να το κάνουμε. [Χαθήκαμε, δυστυχώς δεν υπάρχει άμεση αλληλεπίδραση μεταξύ wordpress και blogspot. Αν ξέρεις πώς μπορεί να γίνει αυτό, σε παρακαλώ να με ενημερώσεις] Αφιλιά!
Καλημέρα και από εδώ Marron… μπήκα εύκολα στο σπιτικό σου, αφού η «πόρτα» σου είναι πάντα ανοιχτή και βρήκα εξαιρετική και την ανάρτηση σου…άρα καλά αλληλεπιδρούμε χαχα! 😉
Τώρα για τα internetika είμαι το τελευταίο άτομο (λόγω βαριάς μορφής ασχετοσύνης!) που θα μπορούσε να βοηθήσει γιατί όντος η wordpress ανταγωνίζεται τους bloggers!
ΑΦιλιά χαμογελαστά! 🙂
Η αλήθεια είναι πως για ακόμα μια φορά το κείμενό σου με κάλυψε απόλυτα….
Το πρόβλημα είναι το πρόβλημα όμως,όπως λες..κι όταν το πρόβλημα δε λύνεται,η διάθεσή σου,οι ερωτήσεις σου,οι σκέψεις σου και οτι όλα αυτά συνεπάγονται επιμένουν να παραμένουν ίδια….και τότε τι να κάνεις αγαπημένη μου μαγισσούλα;;
Όπως και να έχει πολύ όμορφο το κείμενό σου,αλήθεια!και πολύ αισιόδοξο…Πόσο θα ήθελα να μπορώ να το κάνω κανόνα ζωής… Φιλάκια πολύ αληθινά… 🙂
Αγαπητέ μου Κωνσταντίνε (έχεις και το όνομα του μικρού μου γιου!), αν έχεις «πιάσει» το:
«Το πρόβλημα είναι το πρόβλημα, το άτομο δεν είναι το πρόβλημα», έχεις πιάσει ένα πολύ πολύ πολύ σοβαρό κομμάτι της ψυχοσύνθεσης μας!
Τώρα μόνο που θα πεις: «Το πρόβλημα δεν έχει λύση», την έχεις «πατήσει» από χέρι (!), οι λέξεις «δύσκολο», «αδύνατο», «ακατόρθωτο» δημιουργούν μια αρνητική κατάσταση στο κεφάλι μας, που μας εμποδίζουν να βρούμε λύση… άσε το πρόβλημα να «αιωρείται» φσσσσσσσσσσσσσσ! και κάποια στιγμή εντελώς άσχετη, η λύση θα εμφανιστεί ήσυχα και ωραία μπροστά σου… το έχω κάνει και έτσι είναι! χαχα! 😉
Όταν δούμε κάτι με την καρδιά μας και όχι λογικά, αυτό από μόνο του γίνεται κανόνας!
ΑΦιλιά και καλή μας συνέχεια! 🙂
ΥΓ: Τα παραπάνω αμπελοφιλοσοφήματα δεν ισχύουν για σοβαρά θέματα σωματικής υγείας…
καλημερα και καλως σας βρηκα παλι 🙂
Το σ ζηλεψε το ς και εκανε τα δικα του χαχα οχι ενταξει απλα μπαινω απ το κινητο και το ς σαν μικρο δεν ελεγε να βγει… 😉
Ναι ολα στην καρδουλα μας τα φυλαμε και εκεινη τα αντεχει ολα υπομονετικα και καρτερικα..
Σοφο?!!ατακτουλη ναι μ αρεσουν οι σκανταλιες και με «πειραζει» η ησυχια χαχα 😛 Αχ βρε Μαγεισουλα μου μακαρι να ναι οπως τα λες..μακαρι..
Σε ευχαριστω…Δεν χανομαι και δεν σας ξεχναω ποτε…ανωτερα βια με χει στο τρεξιμο…
ΑΦΦΦΦιλακια παλαβα παλαβα και απο καρδιας!!
Υ.Γ. η παραγωγη καλα παει..φτασαμε τα 100κομματια περιπου καναμε μια παυση,δωσαμε καποια και συνεχιζουμε σιγα σιγα..μελλοντικα ισως και στην μπλοκογειτονια…θα δειξει… εχουμε καποια θεματακια τωρα..
Χαίρομαι ειλικρινά Αστεράκι μου, για το φτάσ-αμε και το κάν-αμε, αυτό το «μαζί» είναι το πιο σημαντικό…πρέπει όμως να είμαστε προσεκτικοί γιατί αυτό το σημαντικό στοιχείο στη ζωή μας μπορεί έστω και μια μικρή μας αταξία να το καταστρέψει… βλέπεις όλοι δεν έχουν το χιούμορ μιας μαγισσούλας που ξέρει να προσπερνάει! 😉
Λύστε τα θεματάκια και περιμέ-νουμε και άλλες φωτό!
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια και καλή σας δύναμη! 🙂
Προσυπογράφω σε όλα εντελώς! 🙂
Εξ άλλου, εκτός από το ότι δεν πρέπει να απομακρυνόμαστε από την αισιόδοξη πλευρά της ζωής, το ίδιο το γέλιο έχει αποδειχθεί ότι είναι ένα εξαιρετικό φάρμακο για πολλές ασθένειες, ψυχολογικές και μη.
Και βέβαια ο στόχος σου επετεύχθη αφού φεύγουμε από εδώ χαμογελώντας 🙂
Φιλάκια πολλά πολλά μαγισσούλα:)
Θα γίνω και πάλι κουραστική αλλά θα το πω:
Ξέρεις πως ένα λεπτό πριν δω το σχόλιο σου, διάβαζα τι μου έγραψες στο blog σου (πάλι καθυστερημένα!);
Αχ! αυτές οι βαθιές ανεξήγητες επικοινωνίες πόσο μου ζεσταίνουν την καρδιά! Αχ! 😉
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια πολύ μα πάρα πολύ χαμογελαστά! :))))))))))))))
Καλημέρα μαγισσούλα μου, άργησα μα να ‘μαι.
Γεμάτη όμορφα μηνύματα και εναύσματα για διαφορετικές σκέψεις από τις αναρτήσεις σου που λάτρεψα η συγκεκριμένη, ίσως γιατί είχα ανάγκη κάτι τόσο θετικό και εύθυμο.
Όπως έγραψα και στο προηγούμενο κείμενο μου, πάντα να κοιτάμε την θετική πλευρά της ζωής, έχει καλύτερη θέα.
Όμορφη ημέρα να έχεις μαγισσούλα μου. Φιλιά! 🙂
Κανείς δεν αργεί πουθενά… οι ρυθμοί στο blogging βασικά η επι-κοινωνία όσων εκπέμπουν στο ίδιο μήκος είναι πέρα από τον χρόνο… νομίζω ότι καταλαβαίνεις τι εννοώ! 😉 Τουλάχιστον για μένα πολλές φορές διαβάζω τι γράφουν οι φίλοι μου αλλά επειδή δεν θέλω το σχόλιο μου να είναι πχ: Α! τι ωραία ανάρτηση ή τι ωραία που γράφεις ή τι τρομερό κείμενο, μπορεί να περάσει καιρός πριν απαντήσω!
Και σίγουρα η διάθεση μας είναι αυτή που χρωματίζει τα γεγονότα της ζωής μας! 🙂
ΑΦιλάκια πάντα με χαμόγελο! 🙂
Μα τι γλυκιά και αισιόδοξη που είναι αυτή η ανάρτηση ; Πόσο μα πόσο τη ζήλεψα…. Σ’ευχαριστώ τόσο πολύ μαγισσούλα. Πολλά φιλιά από τα ηλιόλουστα και χαρούμενα Χανιά
Είναι στο χέρι του καθενός Γιώτα και βασικά καθήκον, να κρατήσει ψηλά το ηθικό του και αυτό για χάρη των παιδιών μας, της χώρας μας και όλης της ανθρωπότητας!
Να μου φιλήσεις τα Χανιά… αχ! και η κόρη του άνδρα μου ζει εκεί κοντά!
ΑΦιλάκια και καλό μας μήνα! 🙂
Να χαμο-γελάς… Και τα δύο χρειάζονται Μαγισσούλα μου!!! Προσωπικά ούτε εγω το πάω καλά με τέτοιου είδους βοηθούς. Γιατι πιστεύω ότι το αληθινό χαμό-γελο βγαίνει από μέσα μας και μόνο φυσικά. Αυθόρμητα!!!
Επίσης κάπου είχα διαβάσει ότι για να κάνεις χιούμορ χρειάζεται να είσαι σοβαρός!!!
ΚΑΛΟ ΜΑΣ ΜΗΝΑ ΜΑΓΙΣΣΟΥΛΑ ΜΟΥ!!! ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ-ΠΟΛΛΑ!!!
Ευχαριστώ ΑΦΓιάννη μου για τον καλό μήνα!
ΝΑΙ… μόνο οι σοβαροί άνθρωποι μπορούν να αυτοσαρκαστούν και να έχουν χιούμορ! 😉
ΑΦιλιά καρδιάς και να έχεις ένα χαμογελαστό μήνα! 🙂
Καλό σου μήνα μαγισσούλα 🙂
H ανάρτηση σου γυρόφερνε στο μυαλό μου για πολλές μέρες και ο τίτλος πήρε μορφή και οστά χθες…
Έπαιξα ένα παιχνίδι με το γιο μου 🙂 του ζήτησα να μου ζωγραφίσει την ευτυχία αφού με παραδείγματα και βιωματικά περιστατικά του εξήγησα όσο μπορούσα πιο απλά τον όρο ευτυχία…
!!!!!!! Ναι, βάλε τη φαντασία σου να δουλέψει… και μπορώ να πω με συγκίνησε με αυτά που ζωγράφιζε …και έλεγε…
Πιστεύω πως η ζωή είναι όμορφη, όσο άσχημη και να φαντάζει ή δύσκολη κι αν είναι, είναι ιερό δώρο που δεν το κακομεταχειριζόμαστε ούτε το πετάμε εδώ κι εκεί. Η ευτυχία βρισκεται στα όμορφα, τα απλά, ένα χαμόγελο, μιά αγκαλιά, μια βόλτα στη φύση, δυο γλυκές κουβέντες, ένα καφέ με ένα φίλο,μια φιλική μάζωξη.., να παρατηρείς τα χρώματα της ανατολής ή της δύσης με ή χωρίς παρέα,να παρατηρείς τη φωτιά στο τζάκι και να ακούς τα ξύλα να καίγονται,να ακούς μουσική..και ο κατάλογος μακρύς.
Ακόμη και στις δυσκολίες υπάρχει ομορφιά, γιατί εκεί ξεδιπλώνεται το μεγαλείο του καθενός…
Μέρος της ευτυχίας είναι να δεχόμαστε τις ευθύνες και ότι έρχεται στο δρόμο μας .Να προσπαθούμε να το λύνουμε χωρίς να παίρνουμε αποφάσεις εν βρασμώ ψυχής.
Τα πάντα μπορούν να επιλυθούν αν υπάρχει θέληση ,επιμονή , υπομονή, αποφασιστικότητα και να μπορούμε να ακούμε, αυτή τη τέχνη που λίγοι την κατέχουν.
Στα μόνα δύο που μένω σιωπηλή είναι η αρρώστεια και ο θάνατος.
Παίζει σημαντικότατο ρόλο δε εαν βλέπουμε το ποτήρι μισογεμάτο ή μισοάδειο 🙂
Aνέκαθεν μου άρεσε να το βλέπω μισογεμάτο ( α ρε πατέρα…από κει το πήρα μάλλον γιατί είχε μια δύσκολη ζωή, αλλά ποτέ δεν το έβαζε κάτω…) .Πιστεύω πως το χιούμορ ( και ο αυτοσαρκασμός ενίοτε…) είναι εξαιρετικό φάρμακο…και το εφαρμόζω….ανελλιπώς 🙂
Kαλή σου μέρα κι ελπίζω να μην σε κούρασα με την πολυλογία μου.
Φιλί!
Δεν έχω απολύτως τίποτα να προσθέσω σ’ αυτά που είπε ο γιος σου, μόνο είμαι περίεργη να μάθω την ηλικία του, αν και η αληθινή ωριμότητα και σοβαρότητα πολλές φορές δεν συμβαδίζει με την ηλικία, νομίζω πως πολλοί άνθρωποι γεννιούνται ώριμοι και με χιούμορ! 🙂
Ναι, άλλοι βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο και άλλοι μισοάδειο, αλλά κανένας δεν έχει δει πως στη πραγματικότητα το περιεχόμενο του ποτηριού βρίσκεται απλά στη μέση… τα πράγματα δεν είναι ούτε καλά ούτε κακά… απλά είναι!
Δυσκολευόμαστε να δούμε τα γεγονότα στη ζωή μας όπως είναι και όχι όπως θα θέλαμε να είναι… μεγάλη κουβέντα ανοίξαμε και σίγουρα μελλοντικά θα μας δοθεί η ευκαιρία να «ξανακοιτάξουμε» αυτό το θέμα!
Ευχαριστώ τον γιο σου και σένα για το σχόλιο!
ΑΦιλιά και εύχομαι καλό μήνα! 🙂
🙂 Eίναι σχεδόν 6,5 , πρωτάκι στο δημοτικό και ναι είναι πολύ πιο ώριμο από άλλα παιδιά της ηλικίας του.
Σίγουρα εξαιρετικό παιδί…να τον προσέχεις το σχολείο δυστυχώς διαμορφώνει και χαλάει αυτά τα παιδιά!
Είδες τα αγοράκια μας… και ο δικός μου μικρός ήταν αυτού του επιπέδου.. άσε που μίλησε εντελώς καθαρά 12 μηνών και περπάτησε 9 μηνών… ήταν και απίστευτα ζημιάρης (λόγω υπερβολικής φαντασίας, διέλυσε όλα τα μηχανήματα του πατέρα και του αδελφού του!)
Να μας ζήσουν!
ΑΦιλιά από μια χαζομαμά! 🙂
Καλό μήνα μαγισσούλα.
Εγώ κράτησα πιο πολύ το :
Αν δέχεσαι πως κάθε πρόβλημα στη ζωή εμφανίζεται για να σε κάνει δυνατότερο, τότε δεν θα αισθάνεσαι ποτέ θύμα!
Άμα αφεθείς να νοιώσεις απλώς θύμα νομίζω χάνεις κάθε έλεγχο…..
Και φυσικά την καλή σου διάθεση να μας θυμίζεις πως είναι και στο χέρι μας το πώς θα διαβούμε τα δύσκολα που φέρνει πάντα (!!!) η ζωή .
Όσο τα εμπεδώνουμε στην θεωρεία όλο και κάτι μπορεί να το κάνουμε και στην πράξη ,και σίγουρα το χιούμορ και η καλή παρέα βοηθάνε στα πάντα ,για αυτό πολλάαααααα πολλάααα ζεστά ζεστά φιλιάαααααααααα και ευχαριστίες για τις ωραίες αναρτήσεις (κι ας συμφωνώ και με την Αστέρω λιγάκι 😉
Και εγώ συμφωνώ με τα όσα έγραψε η Αστέρω…(περί Αμερικανούρας!) αλλά αυτό δεν αναιρεί πως όλα όσα γράφονται είναι «έτσι»!
Δεν πηγαίνουν μόνο τα παιδάκια μας σχολείο Ξωτικούλι μου, αλλά και εμείς οι μεγάλοι «φοιτούμε», δίνουμε εξετάσεις τη κάθε στιγμή, είμαστε εδώ για να μάθουμε, θέλουμε δε θέλουμε! (βέβαια οι περισσότεροι μας μένουν στην ίδια τάξη, μια ζωή…χαχα! 😉
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια ζεστά, φωτεινά και πολύ χαμογελαστά! 🙂
Ζωγραφίζοντας την ευτυχία…θα ελεγα ότι ακριβώς ειπε πιό πανω ο γιός της lefti..τόσο απλα….
Αιναφέτς μου..την ζωή μας την φιαχνουμε μόνοι μας… ευτυχία ειναι οι μικρές χαρουμενες στιγμές μας…..το χιούμορ..ειναι το φάρμακο ..που μας σώζει….φιλακια πολλα καθυστερημένα….
Εξαιρετικός ο γιος και ακόμα πιο εξαιρετικοί όσοι έχουν πιάσει το νόημα, έτσι δεν είναι Ρούλα μου; 😉
Αχ! και εδώ δεν μιλάμε για καθυστερήσεις… είμαστε όλοι κάπου και για κάτι πίσω! 🙂
Πολλά πολλά ΑΦιλάκια καρδιάς και σου έρχομαι κι εγώ! 🙂
Παράθεμα: Το χιούμορ στη κρίση! | Άιναφετς
Παράθεμα: Με σοβαρότητα και ανάλαφρα! | Άιναφετς
Παράθεμα: Δεν είναι για γέλια… | Άιναφετς