Μα φυσικά και δεν αλλάζει… είσαι και θα είσαι κούκλος… μέχρι να μεγαλώσεις και να μοιάσεις του κούκλου μπαμπά ή της κούκλας μαμάς!
.
.
Ότι και να γίνεται στον κόσμο, τα παιδιά έχουν πάντα τον τρόπο να μας φτιάχνουν την διάθεση!
.
.
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ
Μια νηπιαγωγός παρακολουθούσε τα παιδιά στη τάξη της την ώρα που ζωγράφιζαν. Καθώς ζωγράφιζαν, περνούσε που και που από δίπλα τους για να δει τις ζωγραφιές τους, κάποια στιγμή σταμάτησε κοντά σ’ ένα κοριτσάκι που δούλευε πολύ προσηλωμένο και το ρώτησε τι ζωγραφίζει.
Το κοριτσάκι απάντησε, «Ζωγραφίζω τον Θεό».
Η δασκάλα σταμάτησε και είπε: » Μα κανένας δεν ξέρει πως μοιάζει ο Θεός».
Χωρίς να χάσει λεπτό από τη ζωγραφιά της, το κοριτσάκι απάντησε:
«Θα ξέρουν όλοι σ’ ένα λεπτό».
****************************************
Τα παιδιά ήταν στη καντίνα του σχολείου τους για το μεσημεριανό. Στην αίθουσα υπήρχε ένα μεγάλο τραπέζι και στην αρχή του ήταν μια μεγάλη στοίβα με μήλα. Μια δασκάλα έγραψε ένα σημείωμα και το άφησε δίπλα στα μήλα:
«Πάρτε μόνο ΕΝΑ, ο Θεός σας κοιτάει».
Στην άλλη πλευρά του τραπεζιού υπήρχε μια μεγάλη πιατέλα με μπισκότα σοκολάτας και ένα παιδί έγραψε ένα σημείωμα:
«Πάρτε όσα θέλετε, ο Θεός προσέχει τα μήλα».
.
.
Τα παιδιά είχαν φωτογραφηθεί μαζί με την δασκάλα τους και εκείνη προσπαθούσε να τα πείσει να παραγγείλουν μια ομαδική φωτογραφία:
«Σκεφτείτε τι ωραία που θα είναι όταν μεγαλώσετε να βλέπετε αυτή τη φωτογραφία και και να λέτε:
¨Να η Μαρία, είναι δικηγόρος».
«Να ο Γιώργος, είναι γιατρός».
«Να η Ελένη, είναι καθηγήτρια».
Μια φωνούλα ακούστηκε από το βάθος της τάξης.
«Να η δασκάλα, έχει πεθάνει».
.
.
Νομίζω πως η πηγή είναι αστείρευτη… θα μπορούσα να μεταφέρω ατελείωτες «ιστορίες» παιδιών και είμαι σίγουρη πως και εσείς έχετε ακούσει πολλές παρόμοιες, είτε των παιδιών σας ή των μαθητών σας ή δικές σας, όλοι μας έχουμε πει ή ακούσει κάποια στιγμή, μαργαριτάρια!
Ας τα θυμηθούμε!
.
.
Άιναφετς 
Αυτό το τελευταίο ξανθομπαμπουράκι της φωτογραφίας κάτι μου θυμίζει. «Βρε σαν ποιο μοιάζει… σαν ποιο μοιάζει…;» 😛
Χαχα! Τώρα Μαριλίτσα μου, με μπέρδεψες, νομίζω… πως σε μελαχρινό σίγουρα πολλά θυμίζει, αν και έτσι ξανθό ήταν και το «αδέρφι» αλλά σίγουρα λιγότερο πονηρό, κρατάει από την μαμά! 😉
ΑΦιλάκιααααααααααααααααααααα πολλά πολλά! 🙂
Πόσα τέτοια έξυπνα λένε τα παιδάκια.. ξέρεις μαγισσούλα, είναι τα πιο ειλικρινή άτομα 🙂 Η παρθενική τους αθωότητα είναι από τα πιο όμορφα και λαμπερά πράγματα..
Παιδικά υπέροχη η ανάρτησή σου 🙂 🙂
ΑΦΦΦΦΦΦιλάκια απογευματινά στην καλύτερη μάγισσα!!
Και σε ποιον δεν αρέσουν τα λογάκια τους, μαγική μου φωνούλα… συνήθως κυριολεκτούν!
Ανταποδίδει η μαγισσούλα τα Αληθινά φιλάκια με μια μεγάααααααααααλη αγκαλιά! 🙂
Υπέροχα τα παιδιά απίστευτες οι ατάκες τους. Τα δικά μου είναι σε ηλικία που λένε πολλές και τις καταγράφω, τις διαβάζω και γελάω 🙂
Μία καλή που μου είπε ο μικρός πριν λίγες μέρες το πρωί όταν ετοιμαζόμασταν για το σχολείο..
– Μαμά να πηγαίνουμε με τα πόδια στο νηπιαγωγείο;
– Μπορούμε να το κάνουμε αλλά θα πρέπει να ξυπνάμε μία ώρα νωρίτερα. Είναι μακριά το σχολείο μας. Θα ήθελες να ξυπνάς μία ώρα νωρίτερα;
– όχι μαμά γιατί βλέπω μεγάλα όνειρα 🙂
Καλό διήμερο πια μαγισσούλα μου
Σε φιλώ πολύ πολύ!
Καλά κάνεις γλυκιά μανούλα και τα γράφεις, το ίδιο έκανα και εγώ, μόνο που εγώ έγραφα τις αταξίες που έκανε ο μελλοντικός σκηνοθέτης-γιόκας μου, ( cpil.info) κάθε μέρα και μια τρομερότερη.. όπως πχ να γεμίσει ταλκ όλα τα play mobil, «γιατί χιόνισε» 😦 ή να κόψει με λεπίδι ότι σκάλισμα είχε το έπιπλο της γιαγιάς … και ατελείωτα παρόμοια!
Έχεις σκεφτεί ποτέ σου Margo μου, να σου διηγηθεί ο γιόκας σου ένα όνειρο; Εκεί να δεις φαντασία! 😉
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια αυτή την φορά στην μανούλα τους! 🙂
Ωχ, ας ελπίσουμε οι δασκάλες να ζήσουν πολλά πολλά χρόνια!!!
καλημέρα μαγισσούλα μο αγαπημένη, όμορφη ανοιξιάτικη Κυριακή να έχετε, φιλιά πολλά!!!
Κοίτα να δεις Ειρήνη μου, πολλές δασκάλες πάνε γυρεύοντας να τα «ακούσουν»… τι ανακατεύουν Θεό και μήλα ή μελλοντικά όνειρα που κρύβουν προ-τρέψεις για επαγγέλματα γιατρών και δικηγόρων;
ΑΦιλάκια και καλό μας χαλαρό βραδάκι! 🙂
Απίστευτα, μοναδικά, ανεπανάληπτα τα πιτσιρίκια!!
Μακάρι όλα να είναι καλά!
Να περάσεις πολύ όμορφα μαγισσούλα μου!
Φιλιά!
Όλοι μας πάνω απ’ όλα ευχόμαστε Έλενα μου, να είναι καλά τα παιδιά, όλα τα παιδιά… εμείς οι μεγάλοι είναι που πρέπει να τα «βρούμε»! 😉
ΑΦιλάκια και να περάσεις όμορφα το υπόλοιπο διήμερο! 🙂
Η ανάσα της ζωής είναι τα παιδιά. Μια δυνατή, καθάρια ανάσα….;)
Είδες βολτίτσα μου, πως το χαμόγελο και ακόμα και το γέλιο που μας βγάζουν τα παιδιά είναι καθαρό και όπως πολύ σωστά λες, «είναι ανάσα ζωής»… και σίγουρα μαλακώνει την καρδιά μας! 🙂
Ω! και πόσο ανάγκη την έχουμε!
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια πολύ χαμογελαστά! 🙂
Τα παιδιά είναι απίστευτα και πάντα έχουν μια απάντηση για όλα..
Γέλασα πολύ με το «πάρτε όσα θέλετε ο θεός προσέχει τα μήλα»….τέλειο!!
Φιλιά πολλά και να περάσεις υπέροχα!
Και μένα Μαρία αυτό με τον Θεό και τα μήλα, είναι από τα αγαπημένα μου!
Πάντως η δασκάλα καλά να πάθει… ας πρόσεχε! 😉
ΑΦιλάκια και σε σένα και καλό μας βραδάκι! 🙂
Όντως «τα παιδιά τα ξέρουν όλα» που λέει και το τραγούδι !!!
Και πώς είναι ο Θεός – και πώς θά ‘πρεπε νά ‘ναι ο άνθρωπος …
Ας ελπίσουμε να μη συνεχίσουν να «ξεχνούν» όσο θα μεγαλώνουν …
Έτσι κι αλλιώς αυτά είναι η μόνη ελπίδα μήπως κι αλλάξει ο κόσμος …
Έτσι όπως τον καταντήσαμε !!!
Ξεχνάμε Σιδερή μου, ξεχνάμε…
Τουλάχιστον ας είμαστε προσεχτικοί και να μη φορτώνουμε με τις έννοιες μας, τα παιδιά μας, έτσι δεν είναι;
Με ανησυχεί πραγματικά το μέλλον των παιδιών όλου του κόσμου…
ΑΦιλιά και να έχεις ένα χαλαρό και ήρεμο βραδάκι! 🙂
χα!χα!χα!φοβερό!!να είσαι καλά!
Η αλήθεια είναι ότι και τα παιδιά μου έχουν πει τρομερές ατάκες …αλλά δε μπορώ να τις θυμηθώ 😦
ΑΦ και ελπίζω κάποιοα στιγμή να βρεθούμε έχουμε πολύυυυ καιρό να τα πούμε κι από κοντά!
Αστείρευτη πηγή χαράς και γέλιου οι κουβέντες των παιδιών και το τρομερό είναι πως έχουν πάντα δίκιο! 😉
Ω! Δημήτρη ναι, να το επιδιώξουμε, έχουμε πολύ καιρό να τα πούμε από κοντά!
Πολλά ΑΦ! 🙂
Αχαχαχαχα φανταστικές οι ατάκες, ειδικά με τη δασκάλα που θα έχει πεθάνει!!! Από μικρό κι από τρελό…
Έκανα τον υπολογισμό Αστέρω μου και βρήκα μάλλον δύσκολο να έχει πεθάνει η δασκάλα όταν αυτά θα είναι επαγγελματίες 😉 Τα παιδιά στο Δημοτικό είναι, πες 8, συν 10 χρόνια να τελειώσουν το σχολείο… βάλε 5 να βγουν στην αγορά επαγγελματικά… μας κάνει 23.
Τώρα η Δασκάλα εκτός και αν είναι έτοιμη να πάρει σύνταξη, πες πως στη φωτογραφία είναι 40 χρονών, συν 23, ε! θα είναι 63…χαχα! μη την πεθάνουμε και από τα 63 της!
Πάντως, το πιο σοβαρό είναι πως τα μικρά παιδιά μάς βλέπουν σαν γέρους από τα 30 μας! 😉
ΑΦιλάκια τρελάαααααααααααααααα! (μικρή δεν είμαι αλλά σίγουρα τρελή!) 🙂
Ώρες ώρες σκέφτομαι και τι κατάλαβα που μεγάλωσα; Μήπως τα παιδικά χρόνια ήταν τα πιο ξέγνοιαστα;
ΑΦ!
Α! για σε παρακαλώ Γιώργο μου… δεν θέλω στεναχώριες!
Αυτή η ανάρτηση, δεν έχει σκοπό να προβληματίσει αλλά να χαλαρώσει και να μας κάνει να γελάσουμε… μη μου πεις πως δεν γελάς με το τραγούδι του μωρού και του σκύλου;
Τι κάνει ο αιωνόβιος σκύλος σου; 😉
ΑΦιλιά χαμογελαστά! :).
Οκ χαμογελάω ορίστε –> 🙂
Καλά είναι ο σκύλος, ζει ακόμα, πριν λίγο τον πήγα βόλτα!
Kαλημέρα μαγισσούλα μου
Δροσερός αέρας είναι τα παιδιά, τα λογάκια τους, τα χαμόγελά τους :))
Γέλασα με κάθε παράγραφο της ανάρτησής σου κι ειδικά αυτό με τα μήλα ήταν θεικό!!!
Σε φιλώ πολύ
να έχεις μια όμορφη μέρα !
υγ. αν σου μυρίζει ….μόλις έκανα σκορδαλιά :)))
Χαχα! Αν μου μύρισε λέει; Με τέτοιον αέρα στο βουνό μας, πώς να μη μου έρθει η μυρωδιά! 😉
Χαίρομαι όταν οι αναρτήσεις μου, αφήνουν χαμόγελα! 🙂
ΑΦιλάκια χαμογελαστά και άνευ σκόρδου… (φέτος δεν το τιμήσαμε!) 🙂
αχ γειτόνισσα εμείς το τιμήσαμε αλλά αυτό να δεις πόσο μας τίμησε !!!
ακόμα ταμπούρλο παίζει μέσα μας 🙂
ναι, μας χρωμάτισες τη διάθεση…
η πρώτη φωτογραφία στάλθηκε σε αρκετούς φίλους που το διασκέδασαν…
να είσαι καλά, φιλιά
Δεν νομίζω να υπάρχει πιο καλή «καλημέρα» από αυτή του μπόμπιρα… καλά έκανες Όλυ μου και την έστειλες στους φίλους σου! 😉
Καλησπέρα από μένα, με πολλά πολλά ΑΦιλάκια! 🙂
Εξαιρετική ανάρτηση καλή μου μαμ-μάγισσα, μας θύμισες πράγματα που διαρκώς ξεχνάμε και πρώτα απ’ όλα πόσο όμορφη είναι η αθωότητα!
Καλό σου απόγευμα και πολλά πολλά ΑΦιλιά 🙂
Α! Κώστα μου, εσύ με δυο μικρά αγόρια, πώς είναι δυνατόν να μη σε «πλημμυρίζει» καθημερινά αυτή όμορφη τους αθωότητα;… θυμάμαι σε κάποια σου ανάρτηση, είχες γράψει για μια συνομιλία που είχες με τον ανεψιό και τον γιο σου! 😉
ΑΦιλιά από την μαμ-μάγισσα και καλή σου δύναμη! 🙂
Χι..χι.. υπεροχη αναρτηση Μαγισσούλα μου .. και πως να μην είναι αφου έχει να κανει με τα παιδιά; .. ανεξάντλητη πηγή ατακας ειναι… τρελαίνομαι με αυτά που λένε… ειναι τα καλητερά μου…. οταν μαζευόμαστε παιδια και εγγονια να φαμε όλοι μαζί …συνηθως η κουβέντα γυρίζει στο τί κανανε μικρά.. και τα παιδια μου και τα εγγονια μου… και γινεται του γέλιου………χι..χι.χι .. μπορεί σαν μικρα που ήτανε να μην τα θυμουνται.. αλλα οταν τους τα λέμε…γελαμε μεχρι δακρύων…χιχ.χι.. ευτυχισμενες στιγμές…… σε ευχαριστω που μου τις ξαναθύμισες φιλώ σε…γλυκά….σαν τις θύμησες….. οι φωτο που εβαλες… και το βιντεο… αριστούργημα ειναι..
Πρέπει κανείς να έχει εξαιρετικά κλειστή καρδιά, για να μη χαμογελάσει με τις ατάκες των παιδιών!
Στο link που έβαλα… είναι ότι καλύτερο έχουν πει τα παιδιά για τον γάμο και τις σχέσεις!
Έχεις απόλυτα δίκαιο, τα παιδιά μας, χαίρονται όταν τους θυμίζουμε τι έλεγαν ή τι έκαναν όταν ήταν μικρά! 😉
ΑΦιλάκια πολύ τρυφερά Ρούλα με τη Σμαραγδένια καρδιά! :)))))))))))))))))
ΤΌΣΗ ΑΘΩΌΟΤΗΤΑ, ΤΌΣΗ ΑΦΈΛΕΙΑ, ΤΌΣΗ ΔΡΟΣΙΆ…
ΚΑΙ ΠΆΝΕ ΣΤΡΆΦΙ ΜΌΛΙς ΜΕΓΑΛΏΣΟΥΝ…
ΤΑ ΑΛΛΑΖΕΙ ΠΟΟΛΥ Η ΕΝΗΛΙΚΙΩΣΗ ΓΑΜΩΤΟ !!
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ !! ΝΑ ΠΕΡΝΑς ΚΑΛΑ !! .
Νομίζω Γιώργο μου, πως αν με το παράδειγμα μας, τα μεγαλώσουμε σωστά, οι πιθανότητες να πάνε όλα στράφι μειώνονται αισθητά, έτσι δεν είναι;
Πάντως την αφέλεια και την αθωότητα σίγουρα την χάνουν! 😉
ΑΦιλιά και να σε προσέχεις! 🙂
Καλημέρα Μαγισσούλα! Αυτές οι παιδικές ατάκες, εκτός απ΄το γέλιο, πόση αμηχανία φέρνουν καμιά φορά στους μεγάλους… Στα προνήπια, η νηπιαγωγός είχε ζητήσει απ΄τα παιδιά να πουν στη γιορτή της μητέρας, τι θα ήθελαν να αλλάξουν οι μαμάδες τους. Ήταν όλες οι μαμάδες καλοντυμένες και βαμμένες, με τις κάμερες στα χέρια να αποθανατίσουν τη συγκινητική σκηνή.
Η κόρη μου εκφράστηκε …συγκριτικά: «Ευτυχώς η μαμά μου είναι όμορφη και δεν χρειάζεται να βάφεται τρομακτικά με μπλε σκιές σαν τις δικές σας! Μου αρέσει όπως είναι. Θα ήθελα όμως να φοράει κολιεδάκια με καρδούλες!»
:))
Τέλειο!
Τώρα καταλαβαίνει κανείς αυτό που λένε: «Από παιδί και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια»! 😉
Ελπίζω μεγαλώνοντας να σου χάρισε πολλές καρδούλες και ας μην είναι σε κολιεδάκια!
ΑΦιλάκια και στα δυο σας! 🙂
Τέλειο!!!! Απλά τέ λει ο!!!!
Είδες πόσο εύκολα και απλά τα παιδιά αγγίζουν την τελειότητα!
Αυτή τη φορά… σ’ έμαθα, Βάλια μου! 😉
Πολλά πολλά χαμογελαστά ΑΦ σου στέλνω! 🙂
«Πάρτε όσα θέλετε, ο Θεός προσέχει τα μήλα»
χιχιιχ
Δικός μας ήταν αυτός που το έγραψε. 😛
Πάντα τα παιδιά προσφέρουν χαμόγελα, το ίδιο και τα σκυλιά. Υπέροχο το βίντεο με το χασκουλινάκο. Συνεννοήθηκαν νομίζω.
Καλή σου μέρα Μαγισσούλα, ελπίζω να πέρασες ένα όμορφο τριήμερο αν και ξέρω πως οι μέρες σου εκεί στο βουνό σου είναι όλες το ίδιο όμορφες.
Φιλιά!
Καλησπέρα Αndoula…. μήπως ψιλοχάθηκες;
Όταν είμαι στο βουνό μου και δεν βλέπω ειδήσεις, δεν σηκώνω τηλέφωνα, δεν ανοίγω pc, όλα είναι όμορφα, αφού τη φύση δεν την απασχολούν τα δικά μας προβλήματα! 😉
Τα παιδιά σε συνδυασμό με τα κατοικίδια προσφέρουν πάντα πολλά χαμόγελα, όπως και τα κατοικίδια μεταξύ τους!
AΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια βουνίσια! 🙂
Χάθηκα, καλά κατάλαβες.
Είχα μετακόμιση και για λίγο καιρό είχα μείνει χωρίς ίντερνετ. Εκεί να δεις ηρεμία. Πάντως αν μπορούμε να κάνουμε «σωστή» χρήση των μέσων αυτά μπορεί να μας προσφέρουν χαρά και κυρίως γνώση. Όμως ναι, η φύση τα προσφέρει απλόχερα αυτά σε όσους κοιτούν προσεκτικά τα δώρα της.
ΑΦιλιά Σαλονικιώτικα!
Α! και εγώ είχα μείνει χωρίς κομπιούτερ για πέντε μέρες και ήταν ένα τεστ… και με πολύ χαρά είδα πως δεν έχω τέτοια εξάρτηση… ακόμα! 😉
ΑΦ!
Μου έφτιαξες την διάθεση μαγισσούλα!! Οι φατσούλες μου είναι απίθανες και τα λογια τους σοφα! Και αποστομωτικα!
Φιλια πολλα
Α! Μικούλα, ευτυχώς που εμφανίστηκες… δεν μπορούσα να μπω στο σπιτικό σου, είχα λάθος διεύθυνση και μ’ έστελνε σε λάθος δημιουργίες!
Τώρα με τη σειρά σου, μου έφτιαξες τη διάθεση και τρέχω να σε διαβάσω!
ΑΦιλάκια ανοιξιάτικα αλλά ανεμοδαρμένα! 🙂
Πολύ όμορφη ανάρτηση μαγισσούλα μου, τα παιδιά είναι μεγάλοι δάσκαλοι. Θαρρείς πως η αθωότητα τους κρύβει μεγάλη σοφία. Και το πιο υπέροχο γι αυτά είναι πως με ένα βλέμμα ή με ένα χαμόγελο σου θυμίζουν πόσο ιδιαίτερη είναι η ζωή και πόση μαγεία κρύβεται στα πιο απλά πράγματα! 🙂
Να έχεις ένα όμορφο απόγευμα και να περνάς υπέροχα. Φιλάκια πολλά! 🙂
Δεν μπορεί να μην είναι όμορφη μια ανάρτηση, όταν αφήνει τα παιδιά να μιλήσουν Μαρίνα μου, σωστά το έθεσες, τα παιδιά μιλούν την Αλήθεια! 🙂
Και εσύ να έχεις ένα όμορφο βραδάκι!
ΑΦιλάκια πολλά πολλά! :)))))))))))))))))
Α καλά μαγισσούλα μου δεν το συζητώ ,τα παιδιά είναι πηγή αστείρευτης φαντασίας και δημιουργικότητας. Μια συζήτηση που μου έχει μείνει και γέλασα πάρα πολύ είναι όταν δυο παιδάκια συζητούσαν για την ταμπέλα που υπάρχει έξω από κάθε σχολείο και γράφει :Σιγά σχολείο». Τότε τα ακούω να λέει το ένα στο άλλο:
– Καλά μιλάμε οι μεγάλοι είναι πολύ χαζοί! Τι νομίζουν; Ότι ερχόμαστε τρέχοντας;
Την καλησπέρα μου και τα φιλιά μου!
Χαχα! Πολύ καλό Μελίτα!
Μα φυσικά και οι μεγάλοι είμαστε πολύ ή μάλλον εξαιρετικά χαζοί, τα παιδιά το ξέρουν όταν είναι μικρά… το κακό είναι που επειδή μας μιμούνται μεγαλώνοντας χαζεύουν και αυτά! 😉
Να ένας λόγος που οι ξύπνιες δασκάλες πρέπει να φροντίζουν να μη τους λένε ανοησίες του είδους: » Ο Θεός προσέχει τα μήλα» και άλλα κουφά!
ΑΦιλάκια τρυφερά! 🙂
ξέρεις κάτι; Κάθε μεσημέρι που γυρνάω σπίτι απ’ το σχολείο γκρινιάζω για το πόσο κουράστηκα, για το αν τελικα πέτυχε η διδασκαλία μου και άλλα τέτοια… κάθε βράδυ όμως, ανυπομονώ να κοιμηθώ νωρίς για να σηκωθώ όσο πιο ξεκούραστη γίνεται για να ακούσω περισσότερα «τρελά» τους και πραγματικά μέρα με τη μέρα τα απολαμβάνω όλο και πιο πολύ….
Καληνύχτα μάγισσα
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Τι χαρά Αντριάνα μου, όταν δυο δασκάλες έρχονται παρέα στο σπιτικό μου (το Μελιτάκι από πάνω!)… τυχαίο;
Ξέρω ότι είναι πάρα πολύ κουραστικό να διδάσκεις ακόμα και να φροντίζεις σωστά μικρά παιδιά και ειδικά εφήβους, προσωπικά μετά από τρις ώρες δημιουργικής απασχόλησης, πέφτω ξερή…. ε! δεν έχω και την ηλικία σας! 😉
Νομίζω πάντως, πως όσο πιο μικρά τόσο πιο κουραστικό…
Το πιο σοβαρό Αντριάνα μου είναι πως οι δάσκαλοι πρέπει να συνειδητοποιήσουν πως το επάγγελμα τους είναι λειτούργημα…τεράστια ευθύνη, έτσι δεν είναι;
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια με την όμορφη καλημέρα μου! 🙂
Καλά, είμαι με ένα τεράστιο χαμόγελο μετά από αυτήν την ανάρτηση Στεφανία μου!
Πραγματικά όπως έχω ξαναπεί, η μεγαλύτερη επανάσταση είναι η επιστροφή στην αθωότητα και βέβαια τι όμορφο που τα μικρά παιδιά πετάνε μαργαριτάρια, αφού δεν έχουν μπει στη διαδικασία με τα κατά..συνθήκην ψεύδη!
Πολλά φιλιά και χαμογελαστά! 🙂