.
Μια φορά και ένα καιρό ήταν μια νεαρή πολεμίστρια.
Ο δάσκαλος της, της είπε πως έπρεπε να πολεμήσει με τον φόβο…
Εκείνη δεν ήθελε να το κάνει αυτό.
Της φαινόταν πολύ επιθετικό, ήταν τρομαχτικό, της φαινόταν εχθρικό.
Αλλά ο δάσκαλος είπε ότι έπρεπε να το κάνει και της έδωσε οδηγίες για τη μάχη.
.
.
Η μέρα έφτασε.
Η πολεμίστρια στάθηκε απ΄τη μια μεριά και ο φόβος στάθηκε από την άλλη.
Η πολεμίστρια αισθανόταν πολύ μικρή και ο φόβος έμοιαζε ογκώδης και οργισμένος.
Και οι δυο είχαν τα όπλα τους.
.
.
Η νεαρή πολεμίστρια ύψωσε το ανάστημα της και πήγε προς το φόβο,
υποκλίθηκε τρεις φορές και ρώτησε,
«Μπορώ να έχω την άδεια να παλέψω μαζί σου;»
Ο φόβος είπε,
«Ευχαριστώ που μου δείχνεις τόσο πολύ σεβασμό και μου ζητάς την άδεια.»
Τότε η νεαρή πολεμίστρια είπε,
«Πώς μπορώ να σε νικήσω;»
.
Ο φόβος απάντησε,
«Τα όπλα μου είναι ότι μιλώ γρήγορα και πλησιάζω πολύ κοντά στο πρόσωπο σου.
Τότε παραλύεις εντελώς και κάνεις ότι σου λέω.
Αν όμως δεν κάνεις αυτό που σου λέω, δεν έχω δύναμη.
Μπορείς να με ακούς και να με σέβεσαι.
Μπορεί ακόμα και να πειστείς από μένα.
Αλλά αν δεν κάνεις αυτό που σου λέω, δεν έχω δύναμη.»
Με αυτό το τρόπο, η μαθητευόμενη πολεμίστρια
έμαθε πώς να νικά το φόβο.
.
.
Pema Chodron, When Things Fall Apart: Heart Advice for Difficult Time
Όταν όλα καταρρέουν: Συμβουλές καρδιάς για δύσκολους καιρούς.
Το παραπάνω κείμενο το μετέφρασα από εδώ.
.
«Είσαι ο ουρανός
οτιδήποτε άλλο είναι ο καιρός.»
Πέμα Τσόντρον
.
.
.
Άιναφετς 
Χριστός Ανέστη Στεφανία μου. Ωραία και διδαχτική η ιστορία σου. Ο φόβος παραλύει τη ζωή. Αν δεν έλθεις αντιμέτωπος με ό,τι φοβάσαι τότε νικήθηκες.. Θυμάμαι σ’ένα βιβλίο που είχα διαβάσει παλιά, ο ήρωας φοβόταν πολύ τα πηγάδια. Στη Νότια Αφρική ζούσε και εκεί άνοιγαν τότε πηγάδια για το χρυσάφι που έβρισκαν κλπ. Για να νικήσει το φόβο μια και ήταν η δουλειά του είπε στο φίλο του να πάει μαζί του. Κατέβηκε στο πηγάδι απο σκάλα, ζήτησε να πάρουν επάνω τη σκάλα και να έλθει ο φίλος την άλλη μέρα την ίδια ώρα να τον βγάλει. Μέσα στο πηγάδι έζησε τον εφιάλτη της μάχης αλλά τα κατάφερε. Αντιμέτωπος με το φόβο τον νικάς
Καλήσπέρα σου και του χρόνου με υγεία
Φιλάκια
Πολύ σωστή και η ιστορία που μας παραθέτεις Άννα μου και πολύ σ’ ευχαριστώ γι αυτό!
Αυτές οι ιστορίες, μας βοηθούν παραστατικά να καταλάβουμε πώς μπορεί κανείς ν’ αντιμετωπίσει το φόβο! 😉
«Ο φόβος είναι σκέψη», λέει ο Κρισναμούρτι και αν το συλλογιστεί κανείς, ανακαλύπτει στη πράξη πως η σκέψη μας, ενίοτε, μας παίζει πολλά παιχνίδια! 😛
Ναι, καλό είναι να μη φοβάσαι να φοβηθείς!
ΑΦιλιά και του χρόνου να είμαστε όλοι καλά για να συν-ομιλούμε έτσι όμορφα! 🙂
Είναι σημαντικό, απελευθερωτικό και καθόλου εύκολο να μάθεις να νικάς ή έστω να αντιμετωπίζεις τους φόβους σου. Και σίγουρα είναι μια διαρκής μάχη. Πιστεύω όμως, ότι οταν έχεις σωστές άμυνες ίσως και να βοηθά η αναμέτρηση αυτή, γιατί ανακαλύπτεις, περισσότερες πτυχές του εαυτού σου.
Σ’ ευχαριστούμε για την μικρή και διδακτική ιστορία που αποφάσισες να μοιραστείς μαζί μας μαγισσούλα μου. Σε φιλώ!
ΥΓ: Χριστός Ανέστη και του χρόνου με υγεία!
Έτσι είναι Μαρινάκι μου, να μη φοβόμαστε να κοιτάξουμε κατάματα ότι μας τρομάζει, γιατί μόνο έτσι θα απελευθερωθούμε απ΄ το φόβο! 😉
Η μικρή αυτή ιστορία, πολύ απλά λέει: » Μην ακούς τι σου «λέει» ο φόβος»! 😛
ΑΦιλιά πολλά και πάντα και με εσωτερική υγεία! 🙂
Αλλη μια διδακτικη ιστορία Στεφανία μου!
Κι εγώ πιστεύω πως ο φόβος είναι ένας απο τους μεγαλυτερους εχθρους μας αλλα και μας εμποδίζει από το να προχωρήσουμε μπροστά και να κάνουμε πράγματα που θέλουμε!!!
Προκαλεί ανασφάλειες και μας βάζει… τρικλοποδιές!!!
Προσωπικά δυστυχώς έχω αρκετούς φόβους που δεν έχω καταφέρει να ξεπεράσω, με άλλους όμως τα κατάφερα μια χαρά!!!
Σε φιλώ πολύ
Μαρία
Ω! Ναι Μαράκι μου, ο φόβος είναι Ο εχθρός μας και μια και το έχουμε εντοπίσει, καλά θα κάνουμε να μη πιστεύουμε τι μας ψιθυρίζει τόσο ύπουλα! 😛
Εδώ μια παλιά μου ανάρτηση «μιλάει» για το φόβο και είναι ότι πιο καλό έχω διαβάσει σχετικά:
Πολλά πολλά τρυφερά ΑΦιλιά σου στέλνω! 🙂
Χρόνια πολλά κι από δω, μαγισσούλα μας. Πολύ όμορφο το συμβολικό παραμύθι σου. Κι επειδή τώρα τελευταία έχω την τάση να μιλάω με τραγούδια, θα αφιερώσω σε όλους αυτό το αγαπημένο: https://youtu.be/FX9SuuIacJk
ΑΦιλιά πολλά!
Είδες τι όμορφα και ωραία που τα λεν τα παραμύθια και τα τραγούδια, Κατερίνα μου; 😉
«Και ο φόβος και ο πόνος είναι δυο σοφοί» μας λέει το τραγούδι! 😛
Διάβασε όμως και αυτό που είναι απόσπασμα απ΄το παραπάνω λινκ που έβαλα στη ΜαρίαΚατ…
Η ερώτηση είναι:
Ποια είναι αιτία του φόβου;
«Όπως φυτεύετε ένα σπόρο στη γη, έτσι κι εμείς εδώ φυτέψαμε στις καρδιές μας και στο νου μας την αίσθηση της ερώτησης, τι είναι ο φόβος. Αλλά αν συνεχίσετε να την σκαλίζετε και να ξανακάνετε την ερώτηση, τότε θα χάσετε ενέργεια. Αλλά αν αφήσετε την ερώτηση ήσυχη και ζήσετε μαζί της, τότε θα δείτε ότι έχει αιτία ο φόβος, όχι λόγια, όχι ερμηνείες, αλλά την πραγματική αλήθεια της. Η αιτία είναι η σκέψη και ο φόβος: «Έχω δουλειά, αλλά μπορεί να την χάσω αύριο». «Έχω ζήσει με πόνο που τώρα έχει φύγει, αλλά φοβάμαι ότι μπορεί να ξαναγυρίσει». Κρισναμούρτι
ΑΦιλιά πολλά και ας αφήσουμε το σπόρο της ερώτησης, «τι είναι ο φόβος», ν’ ανθίσει! 🙂
Εκπληκτικές κουβέντες πόσο γεμάτες αλήθεια…..!
μια υπέροχη ακτινογράφηση της διαδικασίας της επίδρασης του φόβου πάνω στη ζωή μας.
Στεφανία μου, το κρατώ ως διδαχή.
Χρόνια σου πολλά κορίτσι μου και ελπίζω να περάσατε καλά.
Και σε μένα Γιάννη μου, άρεσε αυτή η ιστορία που ενώ φαίνεται απλή, μπορεί να μας οδηγήσει σε ανεξερεύνητα βάθη της ψυχής μας, αν φυσικά θελήσουμε ν’ αντιμετωπίσουμε κατάματα τον φόβο! 😉
ΑΦιλιά και Χρόνια μας Πολλά και φωτεινά! 🙂
Εξαιρετική η ιστορία σου. Συνοδεύεται υπέροχα με τις εικόνες
Δυσκολεύτηκα Χρήστο μου, να βρω εικόνες που να «έβγαζαν» την ατμόσφαιρα του διδακτικού αυτού παραμυθιού… οι εικόνες βγάζουν τρόμο, αλλά το κείμενο, έρχεται και φέρνει τη λύτρωση! 😛
Χρόνια Πολλά πάντα καρδιάς! 🙂
Δεν πειράζει αν βγάζουν λίγο τρόμο. Παραμένουν όμορφες
Ευχαριστώ! 😀
Πίσω από πόσα πράγματα, πόσες ενέργειες, πόσες συμπεριφορές κρύβεται φόβος; Κάποτε «συναντήθηκα» με ένα ποίημα του Μ. Αναγνωστάκη που ξεκινούσε με το στίχο » Η αγάπη είναι ο φόβος που μας ενώνει με τους άλλους» ο οποίος, παρόλο που ταρακουνούσε το ρομαντισμό της πολύ τότε νεανικής ματιάς μου, μου έβαλε δύσκολα για το φόβο αλλά και τη φύση της αγάπης.
Ωραίο το παραμύθι. Δεν ξέρω, βέβαια, πόσο εύκολο είναι να «μην ακούει» κανείς το φόβο – πόσω μάλλον όταν υπάρχει φοβία..Αλλά ναι, κι εγώ άλλο τρόπο δεν μπορώ να δω εύκολα..
Α! Η παραπομπή..: http://www.greek-language.gr/digitalResources/literature/tools/concordance/browse.html?cnd_id=2&text_id=38
Πολλά φιλιά.
Καταλαβαίνω πολύ καλά γιατί ένας στίχος όπως, «Η αγάπη είναι ο φόβος που μας ενώνει με τους άλλους», μπορεί να ταρακουνήσει τον ρομαντισμό μιας νεανικής ματιάς και να βάλει δύσκολα για το φόβο αλλά και για τη φύση της αγάπης…
Αν η αγάπη γίνει φόβος παύει να είναι αγάπη, για μένα είναι πολύ πολύ λογικό! 😉
Φυσικά και ο φόβος ενώνει, όπως πχ σε σεισμούς, πολέμους κλπ, τότε ο φόβος μετατρέπεται σε τρόμο… αλλά κρατώ τις επιφυλάξεις μου, αν γίνεται αγάπη!
Αυτό που συμβαίνει σε πολλούς, είναι ότι φοβούνται ν’ αγαπήσουν γιατί νομίζουν πως αν αγαπήσουν και το αντικείμενο της αγάπης τους, δεν ανταποκριθεί θα πονέσουν…
Πολλά ΘΑ και ΑΝ έχεις ο φόβος, «τι ΘΑ αν…γίνει το ένα ή το άλλο»!
Για μένα αυτή η εγκεφαλική διεργασία είναι καθαρή σκέψη! 😉
Δες και εδώ και πιο πάνω, (το λινκ στη ΜαρίαΚατ), γιατί μ΄ έχει απασχολήσει πολύ Διονύση, πώς λειτουργεί ο φόβος και ο Κρισναμούρτι για μένα είναι πολύ ξεκάθαρος:
Ο Καβάφης στην υπέροχη Ιθάκη του, «μιλάει» πολύ κατανοητά πώς η σκέψη στήνει τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες για να φοβίσει και ν’ εμποδίσει το «ταξείδι»! 😛
«Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,
αν μέν’ η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου».
Το παραπάνω ποίημα πάντα μου φέρνει δάκρυα στα μάτια… έτσι εδώ σταματώ τη φλυαρία!
ΑΦιλιά πολλά και με αγάπη στις καρδιές μας! 🙂
Άιναφετς, είσαι καταιγιστική, δεν προλαβαίνω να σκεφτώ κάτι να απαντήσω και το βλέπω στα παρακάτω σου σχόλια! (Μου φαίνεται θα αρχίσω να .. σε φοβάμαι! 🙂 )
Ε, εμβληματικό ποίημα και εμβληματικοί οι περί φόβων της ψυχής στίχοι του.
Και του Κρισναμούρτι τα αποσπάσματα που διάβασα από τις παλιότερες αναρτήσεις σου τροφή για τη σκέψη – κυρίως έμεινα σε αυτά που συνδυάζουν το φόβο με το χρόνο.
Εκτός από τη φιλοσοφία που τοποθετεί τα πράγματα σε συγκεκριμένες βάσεις, έρχεται και η ψυχολογία να φωτίσει σημαντικούς παράγοντες (και) στη συνάρτηση του φόβου, που, βέβαια αποτελεί διαχρονικό θέμα για τους ανθρώπους, καθώς έχει τόσο βαθιές ρίζες μέσα μας. Κι αυτός ο καλός θεούλης, γιατί δεν προέβλεψε αυτές τις δυσκολίες, να μας χαρίσει κάποιες ζωές παραπάνω, μπας και προλαβαίναμε να καταφέρουμε κάτι σ’ αυτά τα θέματα;
Λοιπόν, λοιπόν, για την ώρα μόνο μια καλημέρα, με τα απαραίτητα Ατσιλούγιο 🙂
Αυτές τις μέρες, δεν σταματούν τα κηπευτικά και τα μεταπασχαλινά συμμαζέματα, έτσι ο σχολιασμός για μένα είναι ένα υπέροχο διάλειμμα! 😉
«Ο ομιλητής λέει ότι ο φόβος μπορεί να εξαλειφθεί ολοκληρωτικά. Μην πείτε, “Είναι για τον φωτισμένο” και όλες αυτές τις ανοησίες. Μπορείτε να τον εξαλείψετε εάν χρησιμοποιήσετε όλο σας το μυαλό, όλη σας την καρδιά—απόλυτα, όχι μερικώς. Και τότε θα δείτε τι απερίγραπτη ομορφιά υπάρχει σε αυτό, μια αίσθηση απόλυτης ελευθερίας—όχι ελευθερία κάποιου κράτους ή κάποιας κυβέρνησης, αλλά η αίσθηση της απεραντοσύνης της ελευθερίας, το μεγαλείο της ελευθερίας.
Θα το κάνετε—σήμερα, τώρα;
Από σήμερα, βλέποντας την αιτία του φόβου, τερματίστε την». Κρισναμούρτι
Το παραπάνω, γίνεται ΤΩΡΑ και αυτό προς όλες τις άνωθεν (Θεούλης), έσωθεν (εαυτούλης) και κάτωθεν (περίγυρος) κατευθύνσεις!!! 😛
Λοιπόν και το Ποτσιλούνκι έγινε δεκτό με εγκάρδια χαιρετίσματα αλλά και ένα Πάκα = Γεια είναι καλοδεχούμενο λόγω ευκολίας!!! 🙂
Χριστός Ανέστη
Ωραία και διδακτική ιστορία…
δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει φοβίες [δυστυχώς] , άλλοι τις αντιμετωπίζουν, άλλοι όχι…..
Χρόνια μας πολλά!
Ναι, Δελφινάκι μου και η ίδια πιστεύω πως όλοι μας έχουμε φοβίες, άλλες είναι συνειδητές και άλλες όχι, γι αυτό και είναι πολύ δύσκολο να τις αντιμετωπίσουμε, αλλά μπορούμε φτάνει να μη φοβόμαστε να φοβηθούμε! 😛
ΑΦιλιά πολλά και τρυφερά! 🙂
Βέλτιον θανείν άπαξ ή διά βίου τρέμειν.
Αίσωπος
Καλημέρα και χρόνια πολλά !!!
Στη θεωρία όλοι είμαστε πρώτοι…χαχαχα!! Αλήθεια τι φοβάσαι περισσότερο εσύ?????
«Φυσικά» Έφη μου, στη θεωρία είμαστε πρώτοι, γι αυτό και λέω και ξαναλέω (και στον εαυτό μου!) να μην πιστεύω τίποτα αν δεν πειραματιστώ πρώτα με αυτό που ακούω ή διαβάζω… έτσι και με τον φόβο, χρόνια τώρα τον «μελετώ» και έχει ακόμα πολλά να μου
μάθει! 😛
Πολύ σωστός ο Αίσωπος: «Βέλτιον θανείν άπαξ ή διά βίου τρέμειν».
Το θέμα εδώ είναι ότι οι περισσότεροι νομίζουν πως ζουν, ενώ επιβιώνουν και αυτό γιατί τρέμουνε, μη τους συμβεί το ένα ή το άλλο! 😉
Α! τι ωραία ερώτηση, «Τι φοβάμαι περισσότερο»; χαχαχα! 😀
Επειδή άλλο ο ψυχολογικός φόβος και άλλο ο σωματικός, θα σου πω για τον σωματικό φόβο. πως είναι τα φίδια που συναντώ συχνά στο κτήμα όπου ζω, οι ενέσεις και ο γκρεμός (ακροφοβία)!
Τον ψυχολογικό επειδή χρόνια τον μελετώ, τα καταφέρνω καλύτερα γιατί έχω κατα-νοήσει πώς λειτουργεί! 😉
«Ο ομιλητής λέει ότι ο φόβος μπορεί να εξαλειφθεί ολοκληρωτικά. Μην πείτε, “Είναι για τον φωτισμένο” και όλες αυτές τις ανοησίες. Μπορείτε να τον εξαλείψετε εάν χρησιμοποιήσετε όλο σας το μυαλό, όλη σας την καρδιά—απόλυτα, όχι μερικώς. Και τότε θα δείτε τι απερίγραπτη ομορφιά υπάρχει σε αυτό, μια αίσθηση απόλυτης ελευθερίας—όχι ελευθερία κάποιου κράτους ή κάποιας κυβέρνησης, αλλά η αίσθηση της απεραντοσύνης της ελευθερίας, το μεγαλείο της ελευθερίας.
Θα το κάνετε—σήμερα, τώρα; Από σήμερα, βλέποντας την αιτία του φόβου, τερματίστε την.
Όσο υπάρχει φόβος-βιολογικά, σωματικά, ψυχολογικά-μας καταστρέφει. Οπότε, εάν κάποιος ρωτήσει, αφού θα ακούσει αυτό το γεγονός, όχι θεωρητικά, τι θα κάνετε;
Ο χρόνος είναι ο παράγοντας του φόβου και της σκέψης, οπότε εάν δεν αλλάξετε τώρα, δεν θα αλλάξετε ποτέ. Είναι συνεχής αναβολή». Κρισναμούρτι.
Χρόνια μας πολλά με ΑΦιλιά και όμορφες καλημέρες!
Πολύ σωστά τα έλεγε ο Κρισναμούρτι …
Εγώ θα ήθελα να φοβάμαι λιγότερο για πάρα πολλά πράγματα..
Αλλά παρόλα αυτά έχω δει ότι ο φόβος του φόβου είναι μεγαλύτερος από το βιωμένο αυτό που φοβόμουνα!!
Πολλά πολλά φιλιά δεν έχω επανέλθει ακόμα στους κανονικούς μου ρυθμούς λόγω των εορτών .. είμαι αδειούχος ακόμα!!
Να απολαύσεις την άδεια σου, Έφη μου!
Γράφεις: «Αλλά παρόλα αυτά έχω δει ότι ο φόβος του φόβου είναι μεγαλύτερος από το βιωμένο αυτό που φοβόμουνα!!» Να μια ακόμα απόδειξη πως η σκέψη ξέρει να φτιάχνει τρομαχτικά σενάρια, όταν όμως κανείς έχει επίγνωση αυτής της διαδικασίας, παύει να φοβάται τον φόβο! 😛
Έχεις απόλυτο δίκιο Στεφανία μου !!! Σε ευχαριστώ για όλα όσα μοιραζόμαστε καθημερινά!!!
😛 !
ΥΣ.Δωράκι !!
Α! ευχαριστώ πολύ για το δωράκι, θα το φροντίσω «εν καιρώ»! 😛
Στεφανία μου Καλημέρα 😊 νομίζω ότι τα είπε όλα η ιστοριούλα..
Έτσι είναι Κάτια μου, «λίγα λόγια και καλά» όπως έλεγε ο Σεφέρης! 😛
Πολλά πολλά τρυφερά και χαμογελαστά ΑΦιλιά σου στέλνω! 🙂
Πού πάτε, βρε παιδιά, χωρίς ποίημα;
Καὶ νὰ ἀδελφέ μου ποὺ μάθαμε νὰ κουβεντιάζουμε ἥσυχα κι ἁπλά.
Καταλαβαινόμαστε τώρα, δὲν χρειάζονται περισσότερα.
Κι αὔριο λέω θὰ γίνουμε ἀκόμα πιὸ ἁπλοί.
Θὰ βροῦμε αὐτὰ τὰ λόγια ποὺ παίρνουνε τὸ ἴδιο βάρος
σ᾿ ὅλες τὶς καρδιές, σ᾿ ὅλα τὰ χείλη.
Ἔτσι νὰ λέμε πιὰ τὰ σύκα-σύκα καὶ τὴ σκάφη-σκάφη.
Κι ἔτσι ποὺ νὰ χαμογελᾶνε οἱ ἄλλοι καὶ νὰ λένε,
«Τέτοια ποιήματα, σοῦ φτιάχνουμε ἑκατὸ τὴν ὥρα.»
Αὐτὸ θέλουμε κι ἐμεῖς.
Γιατὶ ἐμεῖς δὲν τραγουδᾶμε γιὰ νὰ ξεχωρίσουμε ἀδελφέ μου ἀπ᾿ τὸν κόσμο.
Ἐμεῖς τραγουδᾶμε γιὰ νὰ σμίξουμε τὸν κόσμο.
…ἔχεις ἀκόμη νὰ κλάψεις πολὺ
ὥσπου νὰ μάθεις τὸν κόσμο νὰ γελάει.
(Γ. Ρίτσος. Απόσπασμα από το Καπνισμένο τσουκάλι)
Μήνυμα ελήφθη Διονύση!!! 😛
«Ἐμεῖς τραγουδᾶμε γιὰ νὰ σμίξουμε τὸν κόσμο.
…ἔχεις ἀκόμη νὰ κλάψεις πολὺ
ὥσπου νὰ μάθεις τὸν κόσμο νὰ γελάει».
Καλή μας μέρα με χαμογελαστά ΑΦιλιά! 🙂
Ο φόβος μας να χαθεί κάτι οικείο- πώς θα είναι χωρίς αυτό;…
Σχετική σειρούλα σέκοντς από τα παλιά: http://inseconds.blogspot.gr/search/label/fears-and-losses
Πω πω πω! Dodoula μου, τρομερή η περί φόβου σειρά σου, το 2012… δεν σε είχα ακόμα εντοπίσει… καταπληκτικά και τα σχόλια… αλλά τότε τσιγαράκι, ε; 😛
Φοβερός και ο φόβος μη χαθεί το οικείο και ας είναι οδυνηρό… απαπαπα! 😦
ΑΦιλιά γλυκά, χαλαρά και με βαθιές ανάσες! 🙂
Πολύ φοβάμαι πως ΔΕΝ σας ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΩ! :-))
Καθόλου τυχαίο, πως οι θρησκείες προσπαθούν να ξορκίσουν τον Φόβο. Γεμίζουν τα …κενά.
Μήπως οι θρησκείες είναι αυτές που φέρουν τη μεγαλύτερη ευθύνη για τη καλλιέργεια του φόβου;
Και είναι μια μεγάλη κουβέντα που σίγουρα θα κάνουμε από κοντά! 😛
Πολύ φοβάμαι πως ΔΕΝ σας ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΩ! :-))
Καθόλου τυχαίο, πως οι θρησκείες προσπαθούν να ξορκίσουν τον Φόβο. Γεμίζουν τα …κενά.
Το σχόλιο αφορά και τα ‘παλιά’ της dodo, που δεν έχω χρόνο να σκαλίσω.
Η απουσίασα σας, αγαπημένη Πουπερμίνα είναι που άφησε κενά! 😉
Προλαβαίνετε όμως, με την ησυχία σας!
ΑΦιλιά πάντα τρυφερά! 🙂
Χριστός Ανέστη Στεφανία μου! Ελπίζω να πέρασες καλά! Να χαίρεσαι όλους τους αγαπημένους σου και ό,τι ποθεί η ψυχή σου! Ο χειρότερος σύμβουλος του ανθρώπου είναι ο φόβος αν τον καθίσει σε θρόνο! Είναι μάστιγα και πρέπει να ξεριζώνεται από τα γεννοφάσκια του! Πολλά φιλιά κορίτσι μου!
Έτσι ακριβώς είναι ο φόβος, ο χειρότερος σύμβουλος και αυτός που το ανακαλύπτει έχει κάνει ένα τεράστιο βήμα προς την ελευθερία! 😉
Ο φόβος είναι σκέψη και χρόνος, Μαίρη μου…
Η σκέψη μουρμουράει μες το μυαλό μας και πλέκει μελλοντικά σενάρια που μας φοβίζουν.
Είμαστε αυτή η σκέψη. Η σκέψη είναι γεμάτη ΘΑ και ΑΝ…
Τι ΘΑ γίνει αύριο, ΑΝ αυτό που κάνω έχει λάθη; Τι ΘΑ απογίνω ΑΝ μείνω άνεργος, αν χωρίσω, αν αρρωστήσω, αν, αν, αν; 😛
Οι εμπειρίες του χθες, οι αποτυχίες του χθες, οι προσβολές του χθες, η απόρριψη του χθες, ο χθεσινός πόνος, έρχεται σαν σκέψη και φοβόμαστε μην επαναληφθούν, αυτό λέει ο Κρισναμούρτι όταν μας εξηγεί πως ο φόβος είναι σκέψη και χρόνος… (διάβασε τα παραπάνω λινκ, το εξηγεί καθαρά)! 😉
Χρόνια πολλά και χρόνια καλά εύχομαι και σου στέλνω πολλά ΑΦιλιά καρδιάς! 🙂
Μεγαλη υπόθεση ο φοβος στην ζωή μας Στεφανια μου.. εχουμε τοσες πολλες φοβίες ..το να τον αντιμετωπισει κάποιος θελει.. παρα πολύ δουλεια.. !!! ο Κρισναμούρτι.. πολύ σωστα τα λεει .. οτι ο φοβος ειναι σκεψη … λέει παρα πολλα η παραπομπή στην συγκεκριμενη αναρτηση σου…και όχι μονο ο φοβος αλλα όλα στην ζωή μας ειναι σκεψη.. αν την κοντρολαρουμε θα μπορούσαμε να ζουσαμε πολύ καλήτερα…:).προσωπικα…δεν αφηνω τον εαυτο μου να σκεφτει το ΑΝ .η το ΘΑ…..αντιμετωπίζω το πρόβλημα αν υπαρξει την ωρα που θα συμβεί…και όχι ΑΝ…η ιστορια της μαχήτριας με τον φοβο ..ειναι αυτο που θα έπρεπε..να κανουμε…αλλα όπως ειπα και πιο πανω θελει πολύ δουλεια φιλεναδα..για αλλη μια φορά μας εβαλες να μελετησουμε ..να είσαι καλα και να περνας ομορφα με ότι κανεις μαγισσουλα μου..:)Χρονια πολλα ..Χριστός Ανεστη φιλεναδα!! φιλακιαααα!! 🙂 ❤
Το σχόλιο σου Ρούλα μου, μου έδωσε τεράστια χαρά, γιατί είναι υπέροχο να έχει κάποια/ος τα χρονάκια σου/μας και να έχει δει πρακτικά πώς λειτουργεί ο φόβος… ΜΠΡΑΒΟ σου! 😉
Ξεκινάει κανείς από «κοντά» για να πάει μακριά και το «κοντά» είναι αυτό που συμβαίνει τη κάθε στιγμή, είναι το ΤΩΡΑ μας! 😉
Και το «κοντά» είναι επίσης η συνειδητοποίηση πως ο φόβος που κυβερνά ύπουλα τις ζωές πολλών, είναι σκέψη και χρόνος!!! 😛
Ναι, θέλει δουλειά, αλλά καλό είναι να κατανοήσουμε τι εννοούμε με δουλειά:
-Δουλειά είναι, να θυμόμαστε (όσο μπορούμε) να ζούμε στο εδώ και τώρα, έτσι όταν «εμφανίζεται» στη σκέψη μας, ο φόβος, να μπορούμε να τον αντιμετωπίσουμε εκείνη τη στιγμή, όπως πολύ σωστά περιγράφεις!
-Δουλειά είναι, να παρατηρούμε τα παιχνίδια που μας παίζει η σκέψη!
-Δουλειά είναι, να παρατηρούμε και πώς φερόμαστε στους γύρω μας!
Πολλά τρυφερά ΑΦιλιά σου στέλνω και να ξέρεις πως με τέτοια μυαλά, τα Χρόνια Πολλά θα γίνουν ακόμα πιο πολλά και πολύ καλύτερα! 🙂
Αντί σχολίου θα ακουμπήσω εδώ μια Αραβική παροιμία η οποία λέει : «Αν φοβάσαι, μην το κάνεις. Αν το κάνεις, μην φοβάσαι.»
Προσωπικά λειτουργώ αυθόρμητα στη δεύτερη πρόταση.
Μια αγκαλιά, από εκείνες τις γνωστές 🙂
Υ.Γ. Πραγματικά είχα πολύ καιρό να περάσω!!!
«Σκιάχτηκα» τώρα που το συνειδητοποίησα 🙂 😉 ❤
Σωστή και η Αραβική παροιμία! 😉
Ο αυθορμητισμός αν πηγάζει απ΄ τη καρδιά, είναι ο καλύτερος σύμβουλος, αν όμως λειτουργεί η συνήθεια ή ο «αυτόματος πιλότος», βλέπω τον φόβο να βγαίνει νικητής! 😛
Ναι Ζωή μου, είναι γεγονός πως με είχες για καιρό εγκαταλείψει! χαχαχαχα! 😀
Ανταποδίδω χαμογελαστά τη γνωστή μας αγκαλιά! 🙂
Αυτή η απόλυτη προσκόλληση του ανθρώπου στην Ύπαρξη και στην Ύλη , η έλλειψη κάθε πνευματικότητας και γνώσης για τα όρια που μπορεί να φτάσει η δύναμη του μυαλού και κατ επέκταση ο ίδιος ο άνθρωπος τρέφει τον φόβο, τον πανικό, την δειλία μας. Βέβαια τα παραδείγματα δείχνουν πως όλα στην θεωρία -όπως γράφει και η φίλη πιο πάνω στο σχόλιο- είναι εύκολα αλλά τουλάχιστον έστω και μια μικρή νίκη απέναντι σε ότι αντιμετωπίζουμε και ενδόμυχα φοβόμαστε κάτι είναι κι αυτό από το απόλυτο τίποτα !
Χρόνια Πολλά αγαπημένη μου με υγεία εύχομαι !
Τα φφφιλιά μου 🙂 🙂 😉
Η πνευματικότητα Εύη μου, είναι για τους περισσότερους ανθρώπους άγνωστη λέξη, γι αυτό και κυβερνιούνται απ΄το φόβο, οι εκάστοτε κυβερνήσεις το γνωρίζουν πολύ καλά και χειρίζονται άψογα το φόβο! 😛
Αν όμως έχεις επίγνωση το πώς λειτουργεί ο φόβος μπορείς να τον νικήσεις, αυτό λέει εξ’ άλλου και η παραπάνω μικρή ιστορία και ο Κρισναμούρτι παρακάτω! 😉
«Ο ομιλητής λέει ότι ο φόβος μπορεί να εξαλειφθεί ολοκληρωτικά. Μην πείτε, “Είναι για τον φωτισμένο” και όλες αυτές τις ανοησίες. Μπορείτε να τον εξαλείψετε εάν χρησιμοποιήσετε όλο σας το μυαλό, όλη σας την καρδιά—απόλυτα, όχι μερικώς. Και τότε θα δείτε τι απερίγραπτη ομορφιά υπάρχει σε αυτό, μια αίσθηση απόλυτης ελευθερίας—όχι ελευθερία κάποιου κράτους ή κάποιας κυβέρνησης, αλλά η αίσθηση της απεραντοσύνης της ελευθερίας, το μεγαλείο της ελευθερίας.
Θα το κάνετε—σήμερα, τώρα; Από σήμερα, βλέποντας την αιτία του φόβου, τερματίστε την». (Κρισναμούρτι και πολύ πολύ ξεκάθαρα!)
ΑΦιλιά και Χρόνια μας πολλά Εύη μου, με «επίγνωση»! 🙂
Πέρασε να δεις αυτό , έχω κάτι για σένα . Ευχαριστώ
http://purple-delfinaki-sunset.blogspot.com.cy/2018/04/the-versatile-blogger-award.html
Το ευχαριστώ δικό μου, Δελφινάκι!
Ήδη πέρασα και με πολύ χαρά το παρέλαβα! 😉
Διάβασε το παρακάτω, (έχει και φωτό του σπιτιού μου) έτσι απαντώ! 😀
ΑΦιλιά πολλά πολλά και με μια γλυκιά καλή μέρα! 🙂
ΥΓ: Αυτά τα παιχνίδια είναι μια «ηλεκτρονική αγκαλιά»!
Ευχαριστώ για την αποδοχή του βραβείου
Να σαι καλά
Διάβασα το σύνδεσμο που μου έβαλες με τα 11 που σου έμαθε η ζωή
Είναι ωραία αυτά τα παιχνίδια ,γνωρίζουμε καλύτερα τους μπλογκογείτονες μας
Είναι ωραία γιατί είναι, «μια ηλεκτρονική αγκαλιά» ! 😛
Αυτόν τον εσωτερικό διάλογο με τους φόβους μου, προσπαθώ η δόλια να τον κάνω συχνά κι άλλες φορές βγαίνω νικήτρια, άλλες πάλι με νικάει πανηγυρικά. Τουλάχιστον, προσπαθώ να τον κοντρολάρω και να βάζω σε λειτουργία τη λογική μου. Αυτό μ’ έχει σώσει πολλάκις. Νομίζω πως έχει να κάνει και με τα βιώματα που κουβαλάμε και πόσο καλά μας έχουν οχυρώσει στην παιδική μας ηλικία, από «μπαμπούλες» και κακούς δράκους. Δεν ξεχνάω ποτέ, τις μητρικές προτροπές που με γαλούχησαν «Μη φοβού τίποτα!» και μ’ αυτές πορεύτηκα και τόλμησα στη ζωή μου.
Τις ευχές μου Στεφανία μου και ευχαριστούμε για την αντι-φοβική οδηγία σου 🙂
Τη καλύτερη δουλειά κάνεις Μαρία Κ. μου! 😛
Κάνεις: Μπουυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ, στους φόβους σου και εκείνοι κρύβονται, μέχρι να τους εξαφανίσεις εντελώς γιατί και οι φόβοι θέλουν φοβέρα, δεν λέω πως είναι εύκολο αλλά γίνεται:
«Ο ομιλητής (Κρισναμούρτι) λέει ότι ο φόβος μπορεί να εξαλειφθεί ολοκληρωτικά.
Μην πείτε, “Είναι για τον φωτισμένο” και όλες αυτές τις ανοησίες.
Μπορείτε να τον εξαλείψετε εάν χρησιμοποιήσετε όλο σας το μυαλό, όλη σας την καρδιά—απόλυτα, όχι μερικώς. Και τότε θα δείτε τι απερίγραπτη ομορφιά υπάρχει σε αυτό, μια αίσθηση απόλυτης ελευθερίας—όχι ελευθερία κάποιου κράτους ή κάποιας κυβέρνησης, αλλά η αίσθηση της απεραντοσύνης της ελευθερίας, το μεγαλείο της ελευθερίας.
Θα το κάνετε—σήμερα, τώρα; Από σήμερα, βλέποντας την αιτία του φόβου, τερματίστε την»…
ΑΦιλιά πολύ γλυκά και χαμογελαστά! 🙂
Τι ωραία ιστορία! Ναι ας μην ακούμε τον φόβο κι ας μην κάνουμε αυτά που μας λέει, ακολουθώντας τα όσα έμαθε η πολεμίστρια!
Καλώς την! 😀
Είδες πώς μια απλή ιστορία, μπορεί να δώσει το ίδιο απλά, τον τρόπο να μη ακούμε τον φόβο! 😉
ΑΦιλιά πολλά και χαμογελαστά! 🙂
Υπέροχο μάθημα! ♥
Ναι και ας πούμε Αριστέα μου, άλλο ένα μάθημα!!! ❤
Παράθεμα: Όσο και… As long as… | Άιναφετς
Παράθεμα: Αβεβαιότητα- Uncertainty | Άιναφετς
Παράθεμα: Περισσότερο – More | Άιναφετς