So we are enquiring what is the root of fear,
not a particular fear
but the root of all fear.
****************
Έτσι ερευνούμε ποια είναι η ρίζα του φόβου,
όχι κάποιου ειδικού φόβου
αλλά η ρίζα κάθε φόβου.
.
.
So we are enquiring what is the root of fear,
not a particular fear
but the root of all fear.
The root of fear is time:
what I will be, what I have been,
what I might not be.
Time is the past, the present, and the future.
The past modifying itself in the present
and continuing in the future.
Fear of something that has happened psychologically,
or physically, last week, or last year,
and hoping that it will not continue in the future.
***********************
Έτσι ερευνούμε ποια είναι η ρίζα του φόβου,
όχι κάποιου ειδικού φόβου
αλλά η ρίζα κάθε φόβου.
Η ρίζα του φόβου είναι ο χρόνος:
Τι θα γίνω, τι ήμουν,
τι μπορεί να μην είμαι.
Ο χρόνος είναι το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον.
Το παρελθόν μετατρέπεται στο παρόν
και συνεχίζεται στο μέλλον.
Ο φόβος από κάτι που συνέβηκε ψυχολογικά
ή σωματικά, την περασμένη βδομάδα ή τον περασμένο χρόνο
και ελπίζουμε πως δεν θα συνεχιστεί στο μέλλον.
.
.
So time is a factor of fear.
The poor man, fear of not being able
to find the next meal.
You don’t know all that.
The fear of having no home, no shelter, no food.
And the effect of fear,
both on the physical organism,
and on the psychological, on the psyche,
and the very psyche may be made up of fear.
Please understand that.
*******************
Έτσι ο χρόνος είναι παράγοντας του φόβου.
Ο φτωχός άνθρωπος, ο φόβος του να μην είναι ικανός
να βρει το επόμενο του γεύμα.
Δεν τα γνωρίζεται όλα αυτά.
Ο φόβος να μην έχεις σπίτι, ούτε παρηγοριά, ούτε φαγητό.
Και το αποτέλεσμα του φόβου,
συγχρόνως στο φυσικό οργανισμό
και στον ψυχολογικό, στον ψυχισμό
και η ίδιος ο ψυχισμός μπορεί να είναι φτιαγμένος από φόβο.
Παρακαλώ κατανοήστε το αυτό.
.
.
The psyche, what you are,
may be the result of fear.
And probably is.
So it is important to understand the depth
and the meaning of fear.
And that is time and thought.
Time as the future, I might die,
I might lose, I might be nobody,
I am somebody now – which I doubt
– but I want to be somebody in the future,
the next day, and so on.
So time and thought are the root of fear.
And therefore one must ask
a much more serious question:
whether time and thought has a stop.»
J. Krishnamurti
Talk 2, New York, 1983
****************************
Ο ψυχισμός, αυτό που είστε,
μπορεί να είναι το αποτέλεσμα του φόβου.|
Και πιθανόν είναι.
Έτσι είναι σημαντικό να κατανοήσουμε το βάθος
και τη σημασία του φόβου.
Και αυτό είναι ο χρόνος και η σκέψη.
Ο χρόνος ως το μέλλον, μπορεί να πεθάνω,
μπορεί να χάσω, μπορεί να είμαι κανένας,
είμαι κάποιος τώρα – για το οποίο αμφιβάλω
– αλλά θέλω να είμαι κάποιος στο μέλλον,
την άλλη μέρα και λοιπά.
Έτσι ο χρόνος και η σκέψη είναι η ρίζα του φόβου.
Και επομένως κάποιος πρέπει να ρωτήσει:
κατά πόσο ο χρόνος και η σκέψη έχουν ένα τέλος.»
Τζ. Κρισναμούρτι
Ομιλία 2, Νέα Υόρκη, 1983
.
.
.
.
Ανθρώπινος ο φόβος και κάποιες φορές παράλογος. Αναμφισβήτητα, ζούμε στην εποχή του φόβου. Πέφτει φόβος από παντού, όπως η βροχή από τον ουρανό.
Ο Κρισναμούρτι, μας καλεί, » να κατανοήσουμε το βάθος και τη σημασία του φόβου» υπενθυμίζοντας μας, να εστιάζουμε στο παρόν και να ζούμε με επίγνωση, ώστε να μπορέσουμε να κατανοούμε το περιβάλλον μας και εμάς μέσα σε αυτό.
Σίγουρα, με δουλειά με τον εαυτό μας, μπορούμε να κατευνάσουμε τους φόβους μας και να ακολουθούμε τακτικές, που δεν αναπαράγουν τον φόβο μέσα μας.
Πολλά φιλιά μαγισσούλα μου, σε ευχαριστούμε για την τροφή για σκέψη.
Καλό απόγευμα 🙂
Καλησπέρα Μαρινάκι μου! 🙂
Για να κατανοήσουμε τον φόβο, ας ξεκινήσουμε κάνοντας ένα διαχωρισμό ανάμεσα στον φυσικό φόβο και στον ψυχολογικό:
Ο φυσικός φόβος είναι αυτός που θα μας ξαφνιάσει όπως πχ αν εκεί που περπατάμε έρθει κατά πάνω μας κάποιο όχημα ή ένα φίδι. Ο ψυχολογικός είναι αυτός που δημιουργείται από τη σκέψη ειδικά όταν δεν είμαστε στο παρόν και σκεφτόμαστε τι έγινε χτες ή τι θα γίνει αύριο αν, δλδ έχει «παρέα» του ένα Αν ή ένα Θα! 🙂
Και ναι σίγουρα:
«Σίγουρα, με δουλειά με τον εαυτό μας, μπορούμε να κατευνάσουμε τους φόβους μας και να ακολουθούμε τακτικές, που δεν αναπαράγουν τον φόβο μέσα μας». 🙂
Πολλά φωτεινά και γλυκά ΑΦιλιά στέλνω με ευχές για ένα όμορφο βραδάκι! ❤
Η έννοια του «φόβου» είναι από αυτά τα βιώματα, που κυριαρχούν στη ζωή μας. Και όπως, πολύ σωστά αναφέρεις, Στεφανία μου, σπάει σε δύο κατηγορίες. Στο φόβο της φύσης, τον ένστικτο και στο φόβο που προκαλεί ο χρόνος. Νομίζω η διαφορά τους είναι διακριτή.
Το θέμα είναι να τα αντιπαλέψουμε όλα τούτα, κορίτσι μου.
Την καλησπέρα μου.
Καλημέρα στον Γιάννη! 🙂
Αν κατανοήσουμε πώς γεννιέται ο φόβος μπορούμε να τον τιθασεύσουμε, αυτό δεν θα πει πως θα πάψουμε να φοβόμαστε γιατί όσο λειτουργεί η σκέψη, εμείς θα εξακολουθούμε να φτιάχνουμε σενάρια που θα μας κρατάνε φυλακισμένους εγκεφαλικά!
Λύση:
Να είμαστε όσο μπορούμε πιο παρόντες γιατί στο παρόν είναι η Ζωή! 🙂
ΑΦιλιά καρδιάς και καλή δύναμη στο αντιπάλεμα! ❤
Να τον ξεριζώσουμε είναι αδύνατον, αλλά να τον κάνουμε φίλο μας, είναι εφικτό. Θεωρώ το φόβο ένα χρήσιμο ερέθισμα που προειδοποιεί και προφυλάσσει από ρεαλιστικούς κινδύνους. Όταν όμως γίνεται ψυχολογικός αυτοεκβιασμός, τότε γινόμαστε όμηροί του.
Άλλο ένα επίκαιρο και φλέγον θέμα που θίγεις με την ανάρτησή σου, Στεφανία μου.
Την καλησπέρα και τα φιλιά μου!
Καλησπέρα Μαρία Κ. μου! 🙂
Δεν ξέρω κατά πόσο είναι εύκολο να κάνουμε φίλο τον φόβο μας και αυτό γιατί είναι σκέψη, άλλο ο φόβος πχ του σεισμού και άλλο ο φόβος ενός μελλοντικού προβλήματος! 😉
Σε «κερνάω» μια από τις αγαπημένες μου ιστορίες γιατί ξέρω ότι θα σου αρέσει! 🙂
ΑΦιλιά καρδιάς χωρίς ψυχολογικούς αυτοεκβιασμούς! ❤
Να μια ωραία -πλούσια σε θρεπτικά συστατικά- τροφή για σκέψη από το σοφό δάσκαλο, λοιπόν!
Μιλώντας εδώ για τον ψυχολογικό φόβο ,
κατανοώ κι αντιλαμβάνομαι το ότι :
ο χρόνος και η σκέψη είναι η ρίζα του φόβου.
Υποθέτω ότι η βαθύτερη ρίζα είναι η σκέψη,
αφού και ο χρόνος είναι προιόν σκέψης.
Επειδή η σκέψη όμως είναι μια πρωτογενής, μια έμφυτη ιδιότητα του ανθρώπου, που δεν μπορεί να αποκλειστεί,
μπορεί όμως να μετατραπεί.
Αλλάζοντας το τρόπο σκέψης μας. ο φόβος μπορεί να μετασχηματιστεί σε κάτι άλλο.. θετικό κι ωφέλιμο για τη ζωή μας.
Όλα λοιπόν, εξαρτώνται από τον άνθρωπο, από τη δική μας πρωτοβουλία για αλλαγή του τρόπου σκέψης μας, ώστε να απαγκιστρωθούμε από τους φόβους μας και να στοχαζόμαστε με μεγαλύτερη διαύγεια.
Να έχεις όμορφη, άφοβη Κυριακή Στεφανία μου! 🙂
Aφιλιά πολλά- πολλά! ❤
Και η δικιά μας ρίζα Κυριακάτικης επικοινωνίας Ειρήνη μου, είναι η επίγνωση του πώς λειτουργεί ο φόβος, όπως και η εκτίμηση και η χαρά που μας δίνουν τα σχόλια μας! 🙂
Στο χέρι μας είναι όταν έχουμε επίγνωση πως είμαστε χαμένοι στις σκέψεις μας, να επανέλθουμε στο παρόν και έτσι να είμαστε ζωντανοί, γιατί αλλιώς οι σκέψεις μας, μας κυβερνούν! 😉
Πρακτικά είναι χρήσιμη η σκέψη, γιατί μπορούμε πχ να καταστρώνουμε νέα «μενού» ή βόλτες στη παραλία! 😉
Το μόνο ωφέλιμο για τη ζωή μας, είναι να πάψουμε να φοβόμαστε! 🙂
ΑΦιλιά αγάπης με γλυκές ευχές για μια όμορφη Κυριακή! ❤
❤
Ανθρώπινο συναίσθημα είναι ο φόβος. Φόβος για το άγνωστο κυρίως. Κάποιοι γεννιούνται μ’ αυτό, κάποιοι έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση, ή έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό τους, ανασφάλειες, άγχος και πάει λέγοντας. Θα συμφωνήσω με τη Μαρία, μπορούμε να κάνουμε φίλο το φόβο (αν και δεν είναι εύκολο) αν εστιάσουμε στην αιτία (ρίζα) αν δεν τον αφήσουμε να μας ορίζει.
Αν πάρουμε εμείς τον έλεγχο της ζωής μας, αν κοιτάξουμε το φόβο κατάματα και τον αντιμετωπίσουμε, αν τον αποδεχτούμε σαν φυσική συνέπεια, ίσως καταφέρουμε να τον κάνουμε σύμμαχο.
Στεφανία μου, ένα ήσυχο βράδυ σου εύχομαι και μια εβδομάδα πολύ όμορφη!
Πολλά φιλιά αγάπης!
Καλημέρα Αννίκα μου! 🙂
Φόβο ζουν όλα τα πλάσματα στη γη, ψυχολογικό όμως φόβο ζει μόνο ο άνθρωπος γιατί μόνο αυτός σκέφτεται! 🙂
Κανείς πάνω στο πλανήτη δεν γεννιέται φοβισμένος και ας ζει η οικογένεια του σε πόλεμο ή στην άκρα φτώχεια, αλλά μεγαλώνοντας ειδικά μετά τα 6 ο φόβος σε κάθε του μορφή γίνεται βίωμα! 🙂
Σωστά μας γράφεις:
«Αν πάρουμε εμείς τον έλεγχο της ζωής μας, αν κοιτάξουμε το φόβο κατάματα και τον αντιμετωπίσουμε, αν τον αποδεχτούμε σαν φυσική συνέπεια, ίσως καταφέρουμε να τον κάνουμε σύμμαχο». 🙂
Πολλά ΑΦιλιά αγάπης ανταποδίδω και εύχομαι να έχεις μια γαλήνια βδομάδα! ❤
Ο φόβος Στεφανία μου είναι αυτός που είναι, τον ξέρουμε όλοι και δυστυχώς είναι το συναίσθημα που κυριεύει όλο τον κόσμο.
Το άγνωστο είναι αυτό που κάνει τον άνθρωπο να φοβάται περισσότερο από όλα και η ρίζα αυτού είναι η σκέψη που τρέχει στο μέλλον που δεν το ξέρουμε και δυστυχώς η ρίζα αυτή είναι πολύ βαθιά για να ξεριζωθεί από την ανθρώπινη φύση.
Αλλοι μπορούν να το διαχειριστούν και άλλοι όχι…
Το θέμα είναι να μάθουμε να τον αντιμετωπίζουμε χωρίς να τον φοβόμαστε…αν το καταφέρουμε , θα είναι προς όφελός μας γενικώς.
Ας μείνουμε στο σήμερα που είμαστε καλά, το αύριο θα είναι μια άλλη μέρα.
Καλή εβδομάδα φιλενάδα να έχεις με ότι αυτή σε κανει χαρούμενη…την αγάπη μου φιλιάαα!🤗🧡
Δεν ξεριζώνεται εύκολα ο φόβος Ρούλα μου, μόνο αν κατανοήσουμε το πώς γεννιέται τότε θα είμαστε ικανοί να τον διαχειριστούμε! 🙂
Οι εκάστοτε κυβερνήσεις παντού στον πλανήτη ξέρουν πολύ καλά να σκορπούν τον φόβο γιατί έτσι ελέγχουνε καλύτερα τον πληθυσμό, ευτυχώς που υπάρχουν πάντα και μερικοί που δεν μασούν!!! 😉
Σίγουρα το άγνωστο γεννά τον φόβο γιατί τότε δεν είμαστε στο παρόν για να τον ελέγξουμε και χαίρομαι που το έχεις καταλάβει! 🙂
«Το άγνωστο είναι αυτό που κάνει τον άνθρωπο να φοβάται περισσότερο από όλα και η ρίζα αυτού είναι η σκέψη που τρέχει στο μέλλον που δεν το ξέρουμε και δυστυχώς η ρίζα αυτή είναι πολύ βαθιά για να ξεριζωθεί από την ανθρώπινη φύση.» 🙂
Πολλά ηλιόλουστα και ανοιξιάτικα ΑΦιλιά αγάπης στέλνω και στην όμορφη Κρήτη! ❤
Beautifully written! I can only say fear can make us weak sometimes! 👌
Yes dear Priti, fear always make us weak! ❤