Στο καφέ της ξενοιασιάς…
Au cafe du temps perdu…
Γραμμένα στα παλιά μας παπούτσια,
του κόσμου τα πρέπει, τα θέλω, τα μη…
.
.
Στο καφέ της ξενοιασιάς
επιστρέφω εκεί.
Mέρα αδιέξοδη σκληρή.
Λέω τι ζητάς;
που πας;
Πέρασε ο καιρός
μα ήμουνα τρελά τυχερός.
Τραγουδάει ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας με τον Salvatore Adamo.
Οι στίχοι και η μουσική είναι του Adamo.
Οι Ελληνικοί στίχοι είναι του Γ. Μπακόλα.
Το τραγούδι τελειώνει με τον Adamo να τραγουδάει στα Ελληνικά και τον Μαχαιρίτσα στα Γαλλικά.
.
Και συνεχίζει ο Αdamo στα Γαλλικά και μεταφράζω.
.
Η ιδιοκτήτρια με αναγνώρισε
παρόλο το επίσημο κοστούμι
και σαν να με περίμενε
μου είχε κρατήσει το ίδιο τραπέζι.
.
Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας:
Στο καφέ της ξενοιασιάς,
παλιά γεμάτη τσέπη,
γραμμένα στα παλιά μας παπούτσια,
του κόσμου τα πρέπει,
τα θέλω, τα μη...
.
Ο Adamo πάντα στα Γαλλικά:
Στο καφέ του χαμένου χρόνου
πήγαινα να συναντήσω την παρέα
και τις ανάκατες υποσχέσεις
ενός αβέβαιου αύριο.
.
Συνεχίζει ο Λαυρέντης:
Η ψυχή μου έμεινε εκεί
στις μέρες της χαράς
πολυτέλεια ζωή γιορτινή.
Συνεχίζει ο Adamo:
Αλλά η ζωή φυσικά,
δεν μπόρεσε ν’ αντέξει
που αγνόησα τα γνωστά της μονοπάτια,
τότε στη θέση της καρδιάς,
μου βάλανε μια αριθμομηχανή
και σήμερα το βράδυ μαζί με αυτούς που ονειροπολούν,
θα τραγουδήσουμε με όλη μας τη ψυχή.
Ο Λαυρέντης:
Στο καφέ της ξενοιασιάς
παλιά γεμάτη τσέπη
γραμμένα στα παλιά μας παπούτσια
του κόσμου τα πρέπει,
τα θέλω, τα μη.
.
Ο Αdamo:
Στο καφέ του χαμένου χρόνου
πήγαινα να συναντήσω την παρέα
που σε καρδάμωνε σε κάθε παραγγελιά
κάθε φορά που δεν το πιστεύαμε πια.
Au cafe du temps perdu, j’ allais…
Συνεχίζει ο Adamo στα Ελληνικά:
Στο καφέ της ξενοιασιάς
παλιά γεμάτη τσέπη
γραμμένα στα παλιά μας παπούτσια
του κόσμου τα πρέπει,
τα θέλω, τα μη.
Και τελειώνει ο Λαυρέντης τραγουδώντας στα Γαλλικά:
Au cafe du temps perdu
J’ allais retrouver la bande
et les promesses en sarabande
D’ un avenir non avenu.
Στο καφέ του χαμένου χρόνου
πήγαινα να συναντήσω την παρέα
και τις ανάκατες υποσχέσεις,
ενός αβέβαιου αύριο.
.
.
Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας ηχογράφησε ένα διπλό CD με τίτλο:
«ΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ ΖΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΣΤΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ».
Σ’ αυτόν τον δίσκο εκτός από τον Adamo, τραγουδούν εξαιρετικοί Έλληνες τραγουδιστές όπως και πολλοί ξένοι:
Angelo Branduardi, Tonino Caratone, Christophe, Bernard Laviliers, Nomadi, Piluka Aranguren, Quator Stevens, Joseph Tero, Anne-Marie Gillet, Νίκος Αλιάγας, Χαρούλα Αλεξίου, Βασίλης Παπακωσταντίνου, Ελεονόρα Ζουγανέλη, Ελισάβετ Καρατζόλη, Χάρης Κατσιμίχας, Μαρία Φαραντούρη.
Στις 9 Ιουλίου θα μπορέσουμε να τους απολαύσουμε στο Καλλιμάρμαρο…
.
Υπάρχει χαμένος χρόνος;
Άιναφετς 
καταπληκτικό τραγούδι!
πόσο η Τέχνη απασφαλίζεται σαν χειροβομβίδα τις εποχές της κρίσης ε?
🙂
καλησπέρα !
Για τους «ξυπνητούς», όπως λέει και ο Ηράκλειτος «ένας είναι ο κόσμος» και η χειροβομβίδα παραμένει πάντα απασφαλισμένη Τάσο μου! 😉
ΑΦιλιά με όμορφες καλησπέρες! :))
To τραγούδι, όπως και οι στίχοι Άιναφετς είναι εξαιρετικοί. Αν και δεν γνωρίζω γαλλικά( μην με κακολογήσεις αλλά ούτε μ’αρέσουν κι όλας), όταν η συγκεκριμένη γλώσσα έχει να κάνει με τραγούδια ομολογώ πως με κερδίζει. Πόσο μάλλον με μουσική όπως αυτή και με τέτοιους στίχους. Με συγκινεί το σημείο που ο Salvatore μιλάει ελληνικά, δεν ξέρω γιατί. Ο Λαυρέντης.. αξιόλογος καλλιτέχνης αλλά δεν τον συμπαθώ πλέον!
Όπως και να χει πέρα από προσωπικά γούστα, το τραγούδι έχει πολύ νόημα και θα ψάξω να ακούσω και το δίσκο διότι η προσπάθεια φαίνεται εξαιρετική.
Καλό σου βράδυ Άιναφετς!
Χαχα! Μαβιέ μου…
Χαίρομαι που «κατάφερα» και σου άρεσε αυτό το τραγούδι… παρόλη την αντιπάθεια σου στα Γαλλικά ( που προσωπικά έχω και εγώ για τους Γάλλους!) γι αυτό και διάλεξα να ζω στην Ελλάδα… Όσο για τον Λαυρέντη γιατί δεν τον συμπαθείς «πλέον» ;
«Γραμμένα στα παλιά μας παπούτσια το κόσμου τα θέλω, τα πρέπει, τα μη»…ξέρω γιατί σου άρεσε ο στίχος…στο καφενείο σου, σερβίρεις και εσύ τέτοιο καφέ ή κάνω λάθος; 😉
ΑΦιλιά και καλό μας βροχερό (εδώ) απογευματάκι! :))
Πολύ ομορφο τραγουδάκι Μαγισσούλα μου!!!
Φιλί!!!
Καλώς το ΑΦΓιάννη μου….χαίρομαι ειλικρινά, όχι τόσο γιατί σου άρεσε το τραγούδι…αλλά για τα νέα σου! 😉
ΑΦιλιά και ….ςςςςςςςςςςςςςςςς! περιμένω mail με λεπτομέρειες! :))
Τον περίμενα αυτόν το δίσκο! Ευχαριστούμε για τη μετάφραση. 🙂
Η μετάφραση του Γαλλικού στίχου Μαριλίτσα μου, προσωπικά δεν με ικανοποίησε και με παίδεψε πολύ…την ήθελα πιο ποιητική την μετάφραση, αλλά τότε χανόταν το νόημα (δεν το έχω το «ποιητικό» τι να κάνω!) 😦
ΑΦιλάκια και ελπίζω όλα καλά… (γόνατο και κεφάκια!) :))))
Μου άρεσε πολύ, πάρα πολύ αυτό που άκουσα!
Οι δύο φωνές έδεναν απίστευτα όμορφα κι ήταν ωραίο που στο τέλος ο καθένας τραγούδησε στην γλώσσα του άλλου.
Καλό βράδυ μαγισσούλα μου!
Και έχω και μια αδυναμία στο Adamo Έλενα μου, (λόγο νιάτων!) έτσι αυτό το τραγούδι κάτι μου έκανε και φυσικά η ατμόσφαιρα που εκπέμπει!
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια και καλό Σ/Κ…προσοχή στην έκλειψη! :))
ε και φυσικα υπάρχει ο χρόνος που δεν αγαπησες δεν ονειρευτηκες δε γελασες… γιατι ειναι χρονος που ελειψε απο τη ζωη σου και γι αυτο χαμένος χρόνος.
Χμ! Φεγγαρένια μου…δεν είμαι πολύ σίγουρη, πως υπάρχει τελικά χαμένος χρόνος…μήπως όμως μαθαίνουμε από αυτό που θεωρούμε χαμένο χρόνο; 😉
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια πολύ τρυφερά! :))
ναι βεβαια μαθαινουμε οτι πρεπει να αγαπάμε να ονειρευόμαστε και να γελάμε για να μην χανουμε το χρόνο μας χιχιχιιχχιιχιχιχιχιι…
Και… φυσικά γραμμένα στα παλιά μας παπούτσια
του κόσμου τα πρέπει, τα θέλω, τα μη….χιχιχι!
ΑΦιλάκια Φεγγαρένια μου γλυκιά!
Το τραγούδι το ανέβασα πριν ένα μήνα περίπου όταν πήγα να συναντήσω κι’εγω μια παλιά παρέα απο τα μπλόγκια…
Ταίριαζε απόλυτα και το μαμούνι το ανέβασε! :))
Kαλημέρα όλη μέρα!
Τα μαμούνια μας πάντα πρωτοστατούν Κυρία Ακροπολίδου μου, έτσι δεν είναι;
Όσο για τις επαναστατημένες μανούλες, έχω μόνο καλά λόγια να πω! 😉
Και Αφιλάκια όλη μέρα! :))
Πολύ όμορφη δουλειά πρέπει να έχει γίνει γι αυτό το cd. Ο Λ. Μαχαιρίτσας είναι αξιόλογος καλλιτέχνης και έχει αποδείξει πως αξίζει να εμπιστεύεσαι τις δουλείες του.
Όσο για τον χαμένο χρόνο, χμ…
Χαμένος χρόνος είναι για μένα οι στιγμές που περνάς κάνοντας κάτι που δεν αγαπάς, δεν σε εκφράζει. Αλλά και πάλι ακόμα και εκείνες τις στιγμές κάτι κερδίζεις που ίσως να σε ωφελήσει αργότερα στην ζωή σου. Άρα μάλλον ο χρόνος δεν πάει χαμένος!!
Καλημέρα μαγισσούλα μου και σου εύχομαι να έχεις ένα υπέροχο σαββατοκύριακο γεμάτο όμορφες μουσικές μελωδίες! 🙂
Είμαι σίγουρη Μαρινάκι μου, πως αν ακούσεις και το διπλό cd του Μαχαιρίτσα θα σου αρέσει πολύ!
Και εγώ πιστεύω πως τίποτα απ’ ότι κάνουμε ή δεν κάνουμε δεν πάει χαμένο…ακόμα και η πλήρη ακινησία έχει την αξία της και νομίζω πως είναι όμορφο να ζούμε με αυτή την «αίσθηση»! 😉
ΑΦιλάκια και να έχεις ένα γεμάτο Σ/Κ! :))
Μα τι όμορφα πράγματα…! Πόση Τέχνη 🙂 Μου αρέσει πάρα πολύ η όλη ιδέα αυτού του δίσκου… Έτσι όπως έχουν ενωθεί τόσες προσωπικότητες και γλώσσες! Το βρίσκω ιδιαίτερα όμορφο. Συμφωνώ με τον Κουφετάριο πιο πάνω. Ένιωσα κι εγώ κάτι όταν άκουσα τον Adamo να τραγουδάει στα ελληνικά.
Όσο για τον χρόνο: Εγώ νομίζω πως ναι, υπάρχει χαμένος χρόνος και είναι αυτός μέσα στον οποίο δεν ζήσαμε 100% παρά μόνο σκεφτήκαμε το μετά, να φύγουμε και να βρεθούμε κάπου αλλού που θα είναι καλύτερα… Με λίγα λόγια ο χρόνος που δεν εκτιμήσαμε και δεν εκμεταλλευτήκαμε με τον όποιο τρόπο! Άλλωστε, δεν λένε ότι ο ίδιος είναι χρήμα…;
Σε ευχαριστούμε για τις ομορφιές μαγισσούλα!
ΑΦΦΦΦΦιλάκια μαγικά κι ευχές για ένα τέλειο σκ! 😀 😀
Ίσως να πρέπει να ξεκαθαρίσουμε Φωνούλα μου, πως υπάρχει ο χρόνος του ρολογιού…όπου εκεί σίγουρα μπορεί να γίνει καλή ή κακή χρήση και να βγει και χρήμα 😉 αλλά υπάρχει και ο ψυχολογικός χρόνος…αυτός που δεν μετριέται με το ρολόι ή το ημερολόγιο…
Χαίρομαι που σου άρεσαν οι ομορφιές!
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια πολύ τρυφερά! :))
Δοκιμή
Κουράστηκα αλλά βρήκα τρόπο να το διορθώσω.
Και τώρα το σχόλιό μου. Αγαπημένη αυτή η δουλειά του Λαυρέντη τον οποίο τον ανακάλυψα σε μεγάλη ηλικία (κάτι σαν δεύτερη νιότη). Η συνεργασία του με τον Ανταμό ήταν το πρώτο κομμάτι του διπλού cd που εμφανίστηκε στο Youtube και το λάτρεψα. Εμαθα ότι θα παρουσιάσει ολόκληρη αυτή τη δουλειά ζωντανά με τους συνεργάτες, στο Καλλιμάρμαρο αλλά ατυχώς όταν θα έχω πλέον φύγει απ’ την Αθήνα. Προσπάθησα να βρω που εμφανίζεται γιά να τον δω ζωντανα όσο θα βρίσκομαι εκεί αλλά δεν μπόρεσα να εντοπίσω καμμιά πληροφορία στο Internet. Κι έτσι θα πρέπει ν’αρκεστώ στα 2 cd που μου έχει κρατήσει το ξ-αδέρφι μου απ’την προώθηση μεσω της εφημερίδας.
ΥΓ περιμένω την απόφαση και τα σχέδιά σου μέσω email. Φιλάκια-πιπερόριζας!
Αχ! ναι Gingeroula μου, αυτά τα ιντερνετικά είναι πολύ κουραστικά αλλά χαίρομαι που τα κατάφερες!
Πρέπει αυτή η εκδήλωση στο Καλλιμάρμαρο να είναι πολύ ενδιαφέρουσα και αν είμαι Αθήνα θα κανονίσω να πάω…πάντως το cd κυκλοφόρησε από τον περασμένο μήνα, τον άκουσα και είναι εξαιρετικό!
χαχα! Και εγώ με περιμένω για να δω τα σχέδια μου… ο χρόνος θα δείξει! (υπάρχουν οι ηλικιωμένοι γονείς που καθορίζουν τη ζωή μου…πλέον!) 😉
ΑΦιλάκι βροχερό και κρύο…βάλαμε σόμπα γιατί έξω έχει 7 βαθμούς και μέσα 15! 🙂
Πολύ μου άρεσε και φαντάζομαι όλο το CD θα έχει ανάλογο ενδιαφέρον. Με τόσα χρώματα!!!!
Ευχαριστώ για τους στίχους.. τα Γαλλικά είναι η αγαπημένη μου ξένη γλώσσα αλλά δεν ήταν στις προτεραιότητες μου την εποχή της μαθητείας. Προσπάθησα πολύ όμως μόνη μου. Θα το ψάξω και στα Γαλλικά;-)
Καλό ΠΣΚ μαγισσούλα μου.
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦ!
Η μετάφραση των Γαλλικών Margo μου είναι κακή και δεν βγάζει την αίσθηση του στίχου… τι να κάνω δεν το έχω το «ποιητικό»! 😦
Ο Adamo που έχει γράψει τη μουσική, το τραγουδάει και με τον Christophe, (άλλος των νιάτων μου!) 😉
Παρόλο που τα Γαλλικά είναι η μητρική μου γλώσσα και με τους γονείς μου μιλάω Γαλλικά… δεν τα πάω! χιχι! και όταν ακούω Γαλλικά στην TV με πιάνουν τα γέλια…με αυτή την μανία τους να τονίζουν όλα στην τελευταία συλλαβή… Στεφανιά, Μαριά, Νικό, Πικραμενός, Τσιπράς, Βενιζελός, μόνο το Σαμαράς τους κάθεται! 😆
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια και στα μαγισσόπουλα! 🙂
Χαχαχαχαα καλό το τελευταίο :-))))))
Ο Cristophe και δικός μου αγαπημένος;-)
Ένα από τα όνειρά μου ήταν να μπορούσα να ζήσω στην επαρχία της Γαλλίας. Λέει ήταν γιατί σε αυτή τη ζωή μοιάζει αδύνατον;-)
Φιλάκια πολλάαααααα!
Μα και συ Margo μου… πώς σου «ήρθε» και επιθυμείς να ζήσεις σε Γαλλική επαρχία…προφανώς δεν έχεις ιδέα τι σημαίνει Γάλλος ή Γαλλίδα της επαρχίας… η μόνη εξήγηση ίσως είναι, πως σε άλλη ζωή ήσουν Γαλλιδούλα χιχιχι! 😉
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια! :))
Πολύ ωραίο ! Ο Άνταμο…. τι μου θυμίζεις… Tombe la naige.(αν το γράφω καλά, τα Γαλλικά μου… πέφτει το χιόνι σημαίνει… από τα αθάνατα του μπλουζ) ..
Χαχα! Γιώργο…έχω κάνει ολόκληρη ανάρτηση τον χειμώνα με τα χιόνια με το τραγούδι του Adamo….» tombe la neige tu ne viendras pas ce soir malgre κλπ…»πέφτει το χιόνι και δεν πρόκειται να έρθεις το βράδυ παρόλη την απελπισία μου»….και μπουυυυυυυυυυυυυ το κλάμα! 😉
ΑΦιλιά και καλό μας Σ/Κ! :))
Μόνη ελπίδα αληθινά να συναντηθούμε είναι το καφέ της ξενοιασιάς…έλα όμως που οι συναντήσεις εκεί δεν «κανονίζονται» αλλά απλά συμβαίνουν…
τότε τί;;;… το Σάββατο μπορείς;
ΑΦ 🙂
Στο καφέ της ξενοιασιάς και όχι του χαμένου χρόνου, μπορώ, χωρίς του κόσμου τα πρέπει, τα θέλω, τα μη ..
Καλό μας Σαββατόβραδο!
ΑΦ! 🙂
Ο Μαχαιρίτσας είναι ένας από τους αγαπημένους μου.Ζηλεύω τόσο πολύ που δεν θα μπορέσω να βρεθώ στην Αθήνα για να τον απολαύσω μαζί με τους άλλους καταπληκτικούς καλλιτέχνες. Πάντως αν πας μαγισσούλα μου εύχομαι να περάσεις πολύ όμορφα.
Την καλησπέρα μου και τα φιλιά μου.
Για να δούμε Melita μου κι εγώ που ζω πολύ κοντά στην Αθήνα αν θα καταφέρω να πάω σ’ αυτή τη συναυλία…
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια και να έχεις ένα όμορφο Κυριακάτικο απόγευμα! :))
Πάντα μου έρεσαν τα γαλικά τραγούδια Αιναφτς μου ..και ας μην καταλάβαινα γρί που λένε…αλλα βρε παιδί μου έχουν μια μουσικότητα τα λόγια τους……και όπως απαντησες στην Μαργκο πιο πανω ..που τονίζουνε τα όνοματα στο τελος…ε!!!!! εκεί πέθανα..!!!!ο Μαχαιρίτσας ωραίος…!!!!
φιλια καλοκαιρινα;;;;;;;
Αχ! Σμαραγδένια μου, την άλλη φορά που θα πρέπει να μεταφράσω Γαλλική ποίηση, θα σου στείλω πρώτα το κείμενο απλά μεταφρασμένο και εσύ θα «φτιάξεις» το ποίημα…ΟΚ; 😉
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια ακόμα ηλιόλουστα! :))
Να χαίρεσαι και να καμαρώνεις το τζιέρι σου τον Κωνσταντίνο!
ΑΦ!
Αχ! ευχαριστώ beaucoup! (αν είναι δυνατό να γράφεται έτσι το πολύ…θεέ μου τι γλώσσα!)
ΑΦ!
Φαίνεται καταπληκτικό αυτό το cd…Ο Λαυρέντης είναι πάντα από τους αγαπημένους μου..Σίγουρα θα προσπαθήσω να πάω κι εγώ στη συναυλία…Ευχαριστούμε μαγισσούλα που το μοιράστηκες μαζί μας..Ειδικά το τραγούδι στα γαλλικά μου άρεσε πάρα πάρα πολύ…καλησπέρα! 🙂
Μακάρι να τα καταφέρουμε…και ποιος ξέρει μπορεί και να συναντηθούμε…εκεί! 😉
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκιααααααααααααααα! :)))
Τί όμορφο τραγουδάκι είναι αυτό…!
Μεταφέρθηκα σε ένα καφέ εκεί, ίσως στο καφέ που δούλευε η Αμελί και βγαίνοντας από το Deux Moulins μια βόλτα κάτω απ’τον ήλιο.
Πάω να ακούσω και τα υπόλοιπα τραγούδια του δίσκου γιατί φαίνεται να έγινε πολύ καλή δουλειά εδώ.
Ευχαριστώ για το ταξιδάκι!
Στο καφέ «Des deux moulins», έχω πιει και εγώ, χυμό φρούτων…αφού δεν μου αρέσει ο καφές! 😉
Είσαι να πάμε παρέα στη συναυλία;
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια! :))
Αν και δε μου αρέσει η πολυκοσμία και αυτές οι εκδηλώσεις, αυτή η συναυλία θα αξίζει σίγουρα. Αν είμαι Αθήνα εκείνο το διάστημα θα το ήθελα.
Έβλεπα τώρα βίντεο από τις ηχογραφήσεις. Τι ωραία δουλειά…
Δεν έχω πάει ποτέ σε συναυλία…λες αν πάω να πάθω κανένα σοκ…εγώ που ζω σ’ ένα κτήμα μες τη φύση…ίσως! 😉
ΑΦ!
ΑΦΣ,
πολύ όμορφοι οι στίχοι… και άριστη (φυσικά τι άλλο) η μετάφραση… μα έχει και εκείνο το «κάτι» από τα καφέ του Παρισιού που μου έμειναν ανεξίτηλα… εκεί που γυρίζεις από το Μετρό, αργά το βράδυ, φορτωμένος σκέψη και πίεση από τη δουλειά και ξαφνικά περνάς από το καφέ-μπιστρό της γειτονιάς σου και συναντιέσαι με γνώριμους και σταματάς για ένα ποτήρι… και να αυτός ο χρόνος δεν θα ξαναέρθει, είναι ένα συναίσθημα ότι σχεδόν δεν τον έζησες, δεν τον απόλαυσες… ευτυχώς υπάρχουν ακόμη τα βλέμματα και τα χαμόγελα των περαστικών…
ΑΦΣ
από τον ΑΦΣ!
Αγαπητέ ΑΦΣ!
Και εγώ πολλές φορές έχω την αίσθηση πως πολλά πράγματα που έζησα στο παρελθόν, τα έζησε άλλος άνθρωπος, νομίζω πως καλό είναι να φροντίζουμε οι μνήμες μας να τις αντιμετωπίσουμε σαν μαθήματα χρήσιμα για το παρόν μας!
Ευχαριστώ για το πέρασμα!
ΑΦιλιά με άρωμα bistrot! :))