«Επειδή η ζωή είναι τόσο πολύπλοκη, είναι πάντα δύσκολο και δημιουργεί σύγχυση το να πάρεις μια πλευρά της και να πεις ότι αυτή είναι η πιο σημαντική. Η ίδια η επιλογή, η διαφορετική ιδιότητα, οδηγεί σε μεγαλύτερη σύγχυση. Αν πεις πως αυτή είναι η πιο σημαντική, τότε υποβιβάζεις τα άλλα δεδομένα τις ζωής σε δευτερεύουσα θέση»…
«Ερευνούμε μαζί μια πλευρά της ζωής και κατανοώντας την, μπορεί να καλύψουμε όλο το πεδίο της ζωής. Για να ερευνήσουμε πρέπει να είμαστε ελεύθεροι από τις προκαταλήψεις μας, τις προσωπικές μας εμπειρίες και από προκαθορισμένα συμπεράσματα. Όπως ένας καλός επιστήμονας, πρέπει να έχουμε ένα νου καθαρό από γνώσεις που έχουμε ήδη συσσωρεύσει. Πρέπει να πλησιάζουμε, φρέσκα χωρίς καμιά αντίδραση αυτό που παρατηρούμε. Αυτό είναι εντελώς αναγκαίο, διαφορετικά η έρευνα χρωματίζεται από τους προσωπικούς μας φόβους, τις ελπίδες και την ευχαρίστηση.
Η ίδια η παρόρμηση να ερευνήσεις και η έντασή της, ελευθερώνει το νου από το χρωμάτισμα»…
«Υπάρχει κάποιος τρόπος να ζούμε την καθημερινή μας ζωή που να είναι εντελώς διαφορετικός από αυτό που είναι συνήθως;
Υπάρχει κάποιος τρόπος ζωής χωρίς κανένα έλεγχο, χωρίς καμιά σύγκρουση, χωρίς πειθαρχημένη προσαρμογή;
Μπορώ να το ανακαλύψω μόνο αν ολόκληρος ο νους μου αντιμετωπίζει εκείνο που συμβαίνει τώρα. Αυτό σημαίνει ότι μπορώ να ανακαλύψω πώς να ζω χωρίς σύγκρουση, μόνο όταν μπορώ να παρατηρώ αυτό που συμβαίνει τώρα.
Η παρατήρηση δεν είναι μια λογική ή συναισθηματική διαδικασία, αλλά μια διαπεραστική, διαυγής, οξεία αντίληψη όπου δεν υπάρχει διχασμός, αντίσταση ή αντίφαση σ’ αυτό που παρατηρείται. Ο διχασμός εμφανίζεται μόνο όταν υπάρχει φυγή από αυτό που είναι.
Υπάρχει μόνο το πραγματικό και τίποτε άλλο».
Τζίντου Κρισναμούρτι.
«Η ζωή είναι αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή».
Απόσπασμα από γράμματα στις 15 Αυγούστου 1979.
Το παραπάνω κείμενο είναι απ΄ ένα μικρό σε σχήμα βιβλίο που κυκλοφορεί μόνο στα Αγγλικά, με τίτλο:
THE POCKET KRISHNAMURTI.
Shambhala pocket classics.
Από το ίδιο βιβλιαράκι και από το ίδιο κεφάλαιο, είναι και το απόσπασμα για τις σχέσεις μας που είχα αναρτήσει πέρσι…
.
Οι φωτογραφίες είναι από την μεσαία καρυδιά, με τα πρώτα της φύλλα, λίγο πριν δύσει ο ήλιος.
.
«Αυτό που συμβαίνει τώρα είναι ελεύθερο από χρόνο».
.
.
Άιναφετς 
Σε αυτά τα μικρά βιβλιαράκια, κρύβεται μεγάλος θησαυρός.
Επιστροφή στο βιβλίο.
φιλιά πολλά, καλό ΣΚ
Νομίζω Κούλα μου, πως στη λέξη «επιστροφή» βρίσκεται το κλειδί και εννοώ επιστροφή στις αξίες της ζωής που έχουμε όλοι μας ξεχάσει ή παραμελήσει… και το καλό βιβλίο είναι μέρος της επιστροφής! 😉
Πολλά πολλά ΑΦιλάκια και καλή μας συνέχεια! 🙂
🙂 🙂 🙂 ….
Όμορφο Σαββατοκύριακο να ‘εχετε Μαγισσούλα μου….
Φιλιά πολλά!
Και εσύ καλή μου Lefti, να έχεις ένα γαλήνιο Σαββατοκύριακο!
ΑΦιλάκια πολλά και χαμογελαστά! 🙂
“Επειδή η ζωή είναι τόσο πολύπλοκη, είναι πάντα δύσκολο και δημιουργεί σύγχυση το να πάρεις μια πλευρά της και να πεις ότι αυτή είναι η πιο σημαντική. Η ίδια η επιλογή, η διαφορετική ιδιότητα, οδηγεί σε μεγαλύτερη σύγχυση. Αν πεις πως αυτή είναι η πιο σημαντική, τότε υποβιβάζεις τα άλλα δεδομένα τις ζωής σε δευτερεύουσα θέση”…
Πωπω! Κάτι εντελώς ανάλογο σκεφτόμουν το απόγευμα. Κοίταζα μέσα από τα κιάλια και άλλαζα την εστίαση των φακών, πότε φαινόντουσαν θολά τα φυτά της ζαρντινιέρας και καθαρά τα σπίτια μακριά και πότε καθαρά τα φυτά και θόλωναν τα σπίτια, οπότε σκέφτηκα, μάλλον κάπως έτσι είναι και η ζωή, αν εστιάσεις πολύ σε κάτι, «θολώνουν» τα άλλα και τα χάνεις, χρειάζεται λοιπόν πολύ προσοχή για να διατηρήσεις τις ισορροπίες και να μην την πατήσεις!
ΑΦ και καλό Σ/Κ!
Όταν είμαστε παρόντες Γιώργο μου, έχουμε επίγνωση και του κοντινού και του μακρινού… παιχνίδια μας παίζει ο νους μας και μας παραπλανά, όταν είμαστε απόντες! 😉
«Η παρατήρηση δεν είναι μια λογική ή συναισθηματική διαδικασία αλλά μια διαυγής, οξεία αντίληψη, όπου δεν υπάρχει διχασμός, αντίσταση ή αντίφαση σ’ αυτό που παρατηρείται. Ο διχασμός εμφανίζεται μόνο όταν υπάρχει φυγή από αυτό που είναι»…
Κάπου αλλού ο Κρισναμούρτι λέει κάτι που προσωπικά έχω δει- βιώσει και η ίδια,
«Παρατήρηση είναι δράση»… και η παρατήρηση γίνεται πάντα στο παρόν, έτσι δεν είναι;
ΑΦ! και καλό Σ/Κ… με επίγνωση! :)))))))))))))))))
Μικρά και κιτρινισμένα τις περισσότερες φορές. Κάθε που ανοίγονται αναθυμούμαι λόγια διαμάντια… ξεχασμένα!
Οι εικόνες σου μαγικές μαγισσούλα!
Καλό Σ/κύριακο!
Και πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή μας Αντιγόνη μου, αν αυτά «τα μικρά και κιτρινισμένα» και ξεχασμένα, γινόντουσαν τρόπος ζωής μας! 😉
Έχουμε τρις καρυδιές, της κάθε καρυδιάς τα καρύδια είναι εντελώς διαφορετικά… αυτό που λένε, «κάθε καρυδιάς καρύδι» ισχύει…. αυτό «γευόμαστε» και στη ζωή μας!
ΑΦιλάκια και εύχομαι να έχεις μια όμορφη μέρα! 🙂
Αγαπημένη μαγισσούλα,
προσωπικά πιστεύω πως είναι κανείς ελεύθερος όταν περνά από παντού και δεν ανήκει πουθενά.. στην πραγματικότητα η ζωή δε χωρίζεται σε κατηγορίες, είναι σύνολο, ενότητα! Όσο για την παρατήρηση, δυστυχώς την αποφεύγουμε 🙂
Όμορφο απόγευμα σου εύχομαι και να περάσεις ένα γεμάτο Σαββατοκύριακο στο ΤΩΡΑ 😉
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια μαγικά!
Νομίζω Αλεξάνδρα μου, πως είναι ο Χριστός που είπε: «Να είσαι αυτού του κόσμου χωρίς να του ανήκεις» και αυτή η βαθιά αίσθηση ελευθερίας πρέπει να μας συνοδεύει στη ζωή μας!
Δεν υπάρχει περίπτωση να δεις μέσα σου χωρίς παρατήρηση! 😉
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια μου μόνο στο τώρα δίνονται! 🙂
Δίκιο έχει ο δάσκαλος Κρισναμούρτι και τα λόγια του θα πρέπει να μας συνοδεύουν πάντα. Αλλά καμιά φορά ξεχνιόμαστε… Έτσι δεν είναι; Και τότε δεν είμαστε ελεύθεροι από τις προκαταλήψεις μας… Αλλά θα μου πεις, κι αυτό μέσα στη ζωή είναι!
Καλό ΣΚ καλή μου μαμ-μάγισσα 🙂
Ναι Κώστα μου, ξεχνιόμαστε, παρόλο που μερικοί «ξέρουν» πως αν δεν παρατηρήσεις με διαύγεια, με οξύτητα, αυτό που γίνεται τώρα, θα υπάρχει διχασμός και αντίφαση στη ζωή μας!
ΑΦιλιά και καλή ξεκούραση εύχομαι! 🙂
Ουφ, με τόσες και τόσες αναρτήσεις, πρέπει να αγοράσω κάποιο ακόμη βιβλίο του…
Με βάζεις σε δίλημμα! 🙂
Προσωπικά Αγριμιώ μου, παρόλο που έχω μεταφράσει τρια του, όποιο και να ξαναδιαβάσω απ’ αυτά κάτι άλλο παίρνω κάθε φορά… και μάλιστα απορώ και λέω: «Καλά εγώ το είχα μεταφράσει αυτό»;
Όμορφα διλήμματα και εύχομαι πάντα τέτοια να έχεις! 😉
ΑΦιλάκια και καλή σου δύναμη, τώρα που μπαίνει και ο χειμώνας! 🙂
Την ίδια δυσκολία επισημαίνουν και οι σύγχρονοι φυσικοί επιστήμονες, όταν λένε ότι ο ίδιος ο παρατηρητής γίνεται μέρος και επηρεάζει το παρατηρούμενο.
Είναι πολύ δύσκολο αυτό που ζητάει ο μεγάλος δάσκαλος: να παρατηρούμε ελεύθεροι από το χρόνο! Τη στιγμή που ο άνθρωπος είναι από τα λίγα όντα που όχι μόνο έχει μνήμη, αλλά και μπορεί να επεξεργάζεται ποικιλοτρόπως τα δεδομένα της. Η ελευθερία του βλέμματος και του πνεύματος είναι από τα μεγάλα μας ζητούμενα…
Πέρασα απλώς ν’ αφήσω τις ευχές μου για Καλό Πάσχα, αλλά κόλλησα πάλι με το θέμα σου και τις πανέμορφες φωτογραφίες σου!
ΑΦάκια πολλά πολλά 🙂
Φυσικά και ο παρατηρητής επηρεάζει το παρατηρούμενο Υπατίτσα μου… (Η κβαντομηχανική μας έχει πολλά παραδείγματα)… Μόνο που ο Κρισναμούρτι αναφέρεται πιο πολύ στην εσωτερική ψυχολογική παρατήρηση του εαυτού μας που γίνεται μόνο στο παρόν, δεν μπορείς να παρατηρήσεις τίποτα χθες ούτε αύριο, έτσι δεν είναι;
Έτσι εμείς λέμε: «Ωχ! δύσκολη η παρατήρηση, άστο γι αργότερα»… εκεί μπαίνει ο χρόνος!
Ναι η ελευθερία του πνεύματος και του βλέμματος είναι όντος τα μεγάλα μας ζητούμενα!
ΑΦιλάκια και σε σένα και ευχαριστώ για τις ευχές! 🙂
«Αυτό σημαίνει ότι μπορώ να ανακαλύψω πώς να ζω χωρίς σύγκρουση, μόνο όταν μπορώ να παρατηρώ αυτό που συμβαίνει τώρα.»
Αν με ρωτήσεις αν είμαι θεατής ή παίχτης θα σου πω θεατής. Με θυμάμαι πάντα να παρατηρώ καταστάσεις, συμπεριφορές, τρόπους, συνέπειες… κάποιες φορές αυτό ήταν αρνητικό γιατί ενώ έπρεπε να επέμβω και να μιλήσω, έμενα μόνο στο να κοιτάω. Άλλοτε πάλι καλό γιατί με το να παρατηρείς, «ανοίγεις» τα μάτια σου και βλέπεις λίγο παραπάνω από το άλλοτε οριοθετημένο οπτικό σου πεδίο.
*η τελευταία φωτο καταπληκτική! ΄
Καλησπέρα μάγισσα:–)
Ο παρατηρητής Αντριάνα μου είναι και παίχτης και θεατής συγχρόνως!
Μη ξεχνάμε πως είμαστε και δάσκαλοι και μαθητές του εαυτού μας! 😉
Η ίδια η παρατήρηση είναι δράση και διαλύει τα σύννεφα!
Όμως… πρέπει ο παρατηρητής να είναι ουδέτερος, δλδ να μη κρίνει, να μη συγκρίνει, να μην είναι συναισθηματικά φορτισμένος γιατί αλλιώς η παρατήρηση δεν έχει διαύγεια!
Η τελευταία φωτό, είναι αυτό που βλέπω όταν ανοίγω την μπαλκονόπορτα του σαλονιού και στη γλάστρα υπάρχει φυτεμένη μέντα!
ΑΦιλάκια καλή συνέχεια! :)))))))))))))))))
Μαγισσούλα θέλω ΚΑΙ μέντα ΚΑΙ καρυδάκι, από…κάθε καρυδιάς καρύδι!Πολύ όμορφες οι φωτογραφίες σου, ένιωσα να ήρθα εκεί!
Τι γίνεται όμως όταν σχολιάζεσαι αρνητικά επειδή ακριβώς παρατηρείς αρκετά και οι άλλοι έχουν την εντύπωση ότι σπαταλάς το χρόνο σου; Όταν η παρατήρηση τόσο στον εαυτό σου όσο και στους γύρω σου σε οδηγεί σε σωστά συμπεράσματα που οι άλλοι επειδή δεν αφιερώνουν χρόνο στην παρατήρηση του εαυτού τους και των πράξεών τους αντίστοιχα δεν δέχονται τα συμπεράσματά σου παρά μετά από πολύύύύ καιρό;;
Βέβαια σε συμπέρασμα για τον εαυτό σου και τους άλλους έρχεσαι μέσα από την κρίση πράξεν/πραγμάτων που έχουν παρέλθει οπότε και χάνεις την ελευθερία χρόνου και την μαγεία της παρατήρησης, ε, μαγισσούλα;
Ουφ! 🙂
Η παρατήρηση Παραμυθούλα μου είναι προσωπική ιστορία του καθενός, δεν μπορείς εσύ να παρατηρήσεις για χάρη του άλλου (!) όσο και να νοιάζεσαι, γιατί αυτό που παρατηρείς στον άλλο χρωματίζεται από τις εικόνες-απόψεις που έχεις σχηματίσει ο ίδιος γι αυτόν..λογικό! ;-).
Και αν δεν σου ζητήσει τη γνώμη σου ο άλλος, δεν νομίζω πως είναι καλό να επεμβαίνεις και ν’ ασκείς κριτική δλδ να τον κρίνεις… η παρατήρηση για να φωτίσει ένα γεγονός ή μια σχέση, πρέπει να είναι ουδέτερη…το παραπάνω κείμενο είναι πολύ ξεκάθαρο ως προς αυτό! 😉
Για ρώτα… ξέρεις αυτές τις ερωτήσεις που κάνουμε… και αφήνουμε τη ζωή να δώσει την απάντηση…
Μη ξεχνάμε πως για ότι μας συμβαίνει στη ζωή, εμείς είμαστε υπεύθυνοι, γιατί είτε το έχουμε προκαλέσει ή το έχουμε επιτρέψει-ανεχτεί….Χμ!
«Όπως στρώσεις, κοιμάσαι» λέει η λαϊκή σοφία!
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια δυναμικά! 🙂
Το παρόν, το παρελθόν, το μέλλον.. δύσκολα να βάλει κανείς όρια στον χρόνο..
Και πολύ δύσκολο να μπορεί κανείς να ερευνά κάτι χωρίς να επηρεάζεται από τον ίδιο του τον εαυτό. Ίσως γι’ αυτό κάποια αποτελέσματα πειραμάτων δεν είναι ειλικρινή, ίσως γι’ αυτό κάποιοι δεν μπορούν να πιστέψουν την αλήθεια ενός αποτελέσματος. Πολύ χαρακτηριστικό το παράδειγμα του Άινσταιν που είχε πει στις νέες θεωρίες της Φυσικής ότι ο Θεός δεν παίζει ζάρια.
Το περιβάλλον σου το ανοιξιάτικο πανέμορφο και δικαιολογημένα η καρυδιά σου δείχνει τόσο όμορφη αλλά και περήφανη:)
Αφιλάκια πολλά πολλά μαγισσούλα.
Η ώρα είναι τώρα… Αστεράκι μου!
Η δράση είναι τώρα, η παρατήρηση είναι τώρα, η σκέψη είναι τώρα… τώρα ζούμε…φυσικά και πρέπει να προγραμματίσουμε τη δράση μας ή τα ραντεβού μας ή τις διακοπές μας μελλοντικά κλπ, αλλά όλα αυτά στο πρακτικό επίπεδο, δεν ωφελεί να εμπλακούμε ψυχολογικά και ν’ αναβάλουμε για αργότερα κάτι που μας πιέζει ή μας απασχολεί, έτσι δεν είναι;
Όλα αυτά είναι τόσο λογικά… και αν ακούσουμε και τη καρδιά μας, (που είναι το κλειδί!) τότε δεν έχουμε τίποτα να φοβηθούμε! 😉
Ναι η Ζωή σίγουρα δεν παίζει ζάρια!!!
ΑΦιλάκια πολλά πολλά και πολύ Πασχαλινά! 🙂
«μόνο αν ολόκληρος ο νους μου αντιμετωπίζει εκείνο που συμβαίνει τώρα»
Αυτή είναι μια ανεκτίμητη φράση για μένα… Kαι μου χρειάζονται επαναλήψεις, σε κάθε τώρα…
Φιλάκια γλυκιά Μαγισσούλα!
:))
Όλοι μας Α. μου, χρειαζόμαστε τις επαναλήψεις, όλο και κάτι ριζώνει βαθιά κάθε φορά στη καρδιά μας! 😉
Και όταν ο Κρισναμούρτι μιλάει για νου, εννοεί, πως με όλο μας το είναι πρέπει ν’ αντιμετωπίζουμε αυτό που συμβαίνει τώρα!
ΑΦιλάκια πολλά πολλά και να έχεις ένα πανέμορφο Πάσχα με αυτούς που αγαπάς! 🙂
Καλησπέρα Μαγισούλα…
Πολύ όμορφη η καρυδιά σου….σου μιλάει ο ειδικός, έχω κάποιες χιλιάδες καρυδιές….είναι τα φύλλα της ζωηρά και σκάνε από όρεξη να γίνουν μεγάλα, πολύ μεγάλα ….καρυδάκια δεν είδα , αλλά ίσως φταίει η φωτό….
Χαίρομαι που ξαναγράφω στο σάιτ σου…
Αναρρώνουμε σιγά σιγά και αναλαμβάνουμε και τις δουλειές που μείναν πίσω….
Είμαστε ακόμη ζωντανοί….
Σιγά σιγά θα επανέλθουμε στους παλιούς μας ρυθμούς, όσο και να πάρει αυτό….
Χαίρομαι που έλειψα σε κάποιους…..
Να ‘σαι καλά….
Έχεις την εντύπωση αγαπητέ Χρήστο, πως όταν έβαζα σ’ αυτή ειδικά την ανάρτηση τα πρώτα φυλλαράκια τις μεσαίας καρυδιάς, δεν θα είχα ανάλογα σχόλια, από τον ειδικό; χαχα!!! 😉
Εδώ στα 500 μ. όλα αργούν, έτσι και «τώρα» (πάω να δω…) Α! που και που βλέπω κάτι γλυκύτατα μπαλάκια που στην κορυφή τους (σαν λοφίο) έχουν ακόμα το λουλουδάκι τους! Πω πω τι τρυφερότητα είναι αυτή που εισέπραξα… υπέροχη φύση, πόσο μας ανακουφίζει… να’ σαι καλά!
Όλα περαστικά είναι (ακόμα και εμείς περαστικοί είμαστε!) και όντος μου έλειψαν οι όμορφες κουβέντες μας!
Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου σε όλη την οικογένεια καλή δύναμη και να έχετε ένα όμορφο και ήρεμο Πάσχα! :))))))))))))
Καλό μήνα Μαγισσούλα μου!!! Πολλά !!ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦ!! απο καρδιάς!!!
Υ.Γ.: Σε ένα μικρό βιβλιοπωλείο στο Ν. Ηράκλειο. έπεσα πάνω στην Μπουλούκα του Νίκου μας σε ανύποπτο χρόνο. Ω! τι ευχάριστη έκπληξις!!! http://www.youtube.com/watch?v=w3ZtHl2g7Yw
Καλό μήνα και σε σένα ΑΑΦΓιάννη μου…
Η Μπουλούκα του Παραμυθά λέγεται Αφρατούλα Μπουλούκου και είδες τι όμορφο εξώφυλλο έχει το βιβλίο;
Καλό Πάσχα εύχομαι και πάλι ευχαριστώ για το υπέροχο τραγούδι!
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια πολλά πολλά!
Καλή Ανάσταση και καλό Πάσχα Μαγισσούλα μου!!! Φυσικά και είναι υπέροχο και το εξώφυλλο!!!
🙂 🙂 🙂 … ΑΦ!
“Η ζωή είναι αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή”.
Κρατάω αυτό και πάω για διακοπές στο σπίτι μου. Να απολαυσω την στιγμή. Σε φιλώ και σου ευχομαι να περασεις ομορφο Πασχα! Καλη Ανασταση!!
Και αυτή τη στιγμή Μικούλα μου, βρίσκεται η σκέψη μου κοντά σου και σου στέλνει ευχές!
Καλό μας μήνα λοιπόν, δημιουργικό, χαλαρό, χαμογελαστό!
Και να περάσεις ένα όμορφο Πάσχα στο σπιτάκι σου, γεμάτο με πολλές όμορφες στιγμές!
ΑΦιλάκια καρδιάς σε όλη την οικογένεια! :))))))))))))))))))))
Τί τρυφερές, πανέμορφες εικόνες και σκέψεις μας χάρισες πάλι, από τον κήπο της ψυχής σου Στεφανία μας.
‘Εναν ζεστό, γεμάτον αγάπη Μάη να έχεις αγαπημένη μου!! Θα τα πούμε τηλεφωνικά για ευχές, πάρα πολλά φιλιά.
Η φύση δεν παύει ποτέ να μας χαρίζει στιγμές μεγάλης χαράς…
Ανταποδίδω μέσα από την καρδιά μου Ειρήνη μου, τις τρυφερές ευχές σου και σ’ ευχαριστώ για το ανοιξιάτικο δώρο σου!
ΑΦιλάκια πολλά πολλά, καλό μας μήνα και η συνέχεια τηλεφωνικά! :)))))))))))))))
Τι ωραίο μέρος που έχεις φτιάξει εκεί για να παρατηρείς.. Νομίζω πως κάτι που βοηθά πολύ την παρατήρηση και ίσως να επηρεάζει κάπως το αντικείμενο της παρατήσρησης είναι εκτός από τον παρατηρητή και το παρατηρητήριο.. χιχιχι
Αυτό ή το φτιάχνει ο παρατηρητής είτε υπάρχει ήδη απλά αυτός το επιλέγει και επομένως είναι πάλι δικό του δημιούργημα. Έπειτα η γωνία, το φως, η δάθεση, ο θόρυβος, ο καιρός, όλα παίζουν το ρόλο τους. Γι’αυτό και δυσκολευόμαστε να παρατηρήσουμε αυτό που συμβαίνει, γιατί θέλει δουλειά μέχρι να αποκτήσει κανείς την εμπειρία να φιλτράρει το γεγονός από την εντύπωση. Και η εντύπωση όμως, όταν ξες οτι είναι εντύπωση και δεν τη μπερδεύεις με το γεγονός έχει τη δική της χάρη.
Ψιλοξέφυγα απ’το θέμα αλλά η καρέκλα σου φταίει!
Καλό Πάσχα Μαγισσούλα!
Δεν ξέφυγες.. ρούπι, Αndoula! 😉
Α! και η καρέκλα… εκεί ακουμπώ τη λεκάνη με τα βρεγμένα ρούχα πριν τ’ απλώσω, εκεί κάθομαι μετά από το κούρεμα του χόρτου- γκαζόν, εκεί απολαμβάνω το ηλιοβασίλεμα που είναι ακριβώς μπροστά… και απ’ εκεί επίσης παρατηρώ τι γίνεται και μες το κεφάλι μου… πάντα στο μαγικό παρόν!!!
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια καρδιάς και εύχομαι να έχεις το Πάσχα που επιθυμείς! 🙂
Ωραίος ο Κρισναμούρτι Άιναφετς αλλά η xristin έχει κάποιες ενστάσεις(θρασύτατη όπως πάντα) καθότι όταν ο Μέγας Διδάσκαλος λέει ότι » για να ερευνήσουμε πρέπει να είμαστε ελεύθεροι από τις προκαταλήψεις μας, τις προσωπικές μας εμπειρίες και από προκαθορισμένα συμπεράσματα»…. αυτόματα θέτει και ένα μεγάλο «πρέπει» που δεν είναι εύκολο να ξεπεραστεί από έναν άνθρωπο.
Μα αυτά τα «πρέπει» είναι που καθορίζουν την στάση μας, τις αντιδράσεις μας, τους φόβους μας και πολλά άλλα συναισθήματα.
Καλό θα ήταν να μας έλεγε πως θα ξεπεράσουμε αυτά τα «πρέπει» γιατί οι διαπιστώσεις είναι αυτονόητες από όλους μας. Στην πράξη κολλάμε όλοι, δηλαδή πως θα αποστασιοποιηθούμε από αυτά τα καταραμένα τα «πρέπει».
Αν η διδασκαλία του έχει αυτές τις απαντήσεις τρέχω να την ασπαστώ με ταχύτητα φωτός.
Για να είμαι σωστή και ειλικρινείς πρέπει να πω ότι από Κρισναμούρτι ξέρω μόνο σκόρπιες εκφράσεις που είναι της μόδας ,δεν ξέρω την διδασκαλία του και μπορεί να τον αδικώ και να έχει απαντήσεις για όλα αυτά.
Αυτά που έχω διαβάσει θεωρώ ότι είναι τόσο ελάχιστα που δεν μου επιτρέπουν να έχω ολοκληρωμένη άποψη για την διδασκαλία του, αλλά……. μικρή είμαι, έχω όλο το μέλλον μπροστά μου να επιμορφωθώ.
Και κάτι ακόμη Άιναφετς.
Αν ο Μέγας Διδάσκαλος υποστηρίζει ότι » η αλήθεια είναι ένας τόπος χωρίς οδό πρόσβασης προς αυτήν», πως στον κόρακα θα βρω εγώ τον δρόμο προς την αλήθεια;
Με GPS;
Φιλάκια και Καλό Πάσχα!
Αυτοί που έχουν ενστάσεις- αμφιβολίες στη ζωή Χριστίνα μου είναι αυτοί που προχωρούν… Γιατί όσοι χάβουν ότι τους λένε οι άλλοι χωρίς να το ΒΙΩΣΟΥΝ, κάνουν κύκλους ατελείωτους… άρα καλά κάνεις και έχεις ενστάσεις! 😉
Τώρα πάμε στα «πρέπει»… αντικατέστησε τη λέξη πρέπει, με το «καλό είναι» και έτσι για πλάκα ξαναδιάβασε το κείμενο!
Έχει τεράστια διαφορά το «πρέπει» του καθωσπρεπισμού (ή αυτό που επιβάλει η κοινωνία) από αυτό το «πρέπει» που είναι για το καλό του καθενός και δεν βλάπτει κανένα!
Μη ξεχνάμε πως κανένας δάσκαλος δεν μπορεί να κάνει τη δουλειά για μας και δουλειά χωρίς να παρατηρεί κανείς με όλο του το είναι τι συμβαίνει μέσα του, δεν γίνεται!
Είμαστε οι μαθητές και οι δάσκαλοι του εαυτού μας… οι δάσκαλοι δείχνουν τον δρόμο και ΜΟΝΟΣ τον περπατάς… ναι και για να γνωρίσεις την Αλήθεια, δεν υπάρχει δρόμος δλδ δεν υπάρχει μέθοδος- χάρτης-τσελεμεντές- GPS… ή ακολουθείς αυτό που σου προστάζει η καρδιά σου ή κάθεσαι στ’ αυγά σου!
Πολλά πολλά ΑΦιλάκια και εύχομαι να έχεις ένα φωτεινό- παρατηρητικό και χαρούμενο Πάσχα! :)))))))))))))))))))))
Aυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή είναι Πάσχα Κυρίου ,Πάσχα πανσεβάσμιο ,Πάσχα Ελληνικό.
Καλή Ανάσταση.
Ναι καλέ μου Μιχάλη, το Αληθινό Πάσχα λίγοι το βιώνουν πραγματικά, γιατί πάνω από τα έθιμα είναι η γιορτή της Αγάπης!
Εύχομαι σ’ όλη την οικογένεια σου να έχετε το Πάσχα που επιθυμείτε! 🙂
Kι εγώ λοιπόν ΤΏΡΑ
σου εύχομαι μέσα απ’την ανθισμένη μου καρδιά να βιώσεις όσο πιο βαθειά γίνεται τούτη την άνοιξη !!!
(τον έβλεπα προ ημερών σ’ένα ντοκυμαντέρ και φυσικά χαμογελούσα και σε σκεφτόμουν)
Αυτή τη μεγάλη μάχη την δίνω πολύ συνειδητά σε όλη μου τη ζωή με….μικρές-μικρές πολύτιμες νίκες 😉
Καλό Πάσχα με όοοοοοοολους τους αγαπημένους σου !!!!!!
πολλά Α+αφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφ
cadenzaxotikou@windowslive.com
Πω πω! Ξωτικούλι, τι όμορφες που είναι οι καρδιές όταν ανθίζουν! 🙂
Δεν ξέρω αν θα ονόμαζα μάχη, την έρευνα που δίνουν όσοι παρατηρούν τον εαυτό τους… 😉
Το link που έβαλες στο τέλος… δεν μου ανοίγει!
Καλή Ανάσταση, όπως τη νιώθει η καρδιά σου!
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια πολύ τρυφερά! 🙂
Το είχα διαβάσει πριν μέρες και το θυμόμουν σε δύσκολες στιγμές. Προσπάθησα να το εφαρμόσω όχι πάντα με επιτυχία. Θέλει εξάσκηση να ζεις τη στιγμή και η καθημερινότητα μας δίνει τόσες πολλές ευκαιρίες να εξασκηθούμε σε αυτό 😉
Καλή Ανάσταση μαγισσούλα μου. Καλό Πάσχα σε όλους!
Α! ναι Margo μου, τίποτα δεν γίνεται από μόνο του… «συν Αθηνά και χείρα κίνει»….
Πάντως η επίγνωση μας, με τη παρατήρηση μεγαλώνει μέρα με τη μέρα και τις περισσότερες φορές ερήμην μας, γι αυτό και προσωπικά μου αρέσουν οι προκλήσεις… γιατί με ξυπνούν! 😉
Καλή Ανάσταση πρώτα στις καρδιές μας!
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια και καλά να περάσετε όλοι σας! 🙂