Άντον Πάβλοβιτς Τσέχοφ (1848-1904)
.
Με πολύ χιούμορ, ο Τσέχoφ, μας δίνει έναν οδηγό ευδαιμονίας!
Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε μια «μικρή» επιλογή.
.
.«Η ζωή είναι ένα πολύ άνοστο αστείο,
μα μπορείς πολύ εύκολα να την κάνεις πιο νόστιμη».
«Η ζωή είναι ωραία»
Για να αισθάνεσαι ευτυχία αδιάκοπη, ακόμα και σε στιγμές μελαγχολίας, πρέπει:
α) Να αρκείσαι στο παρόν.
β) Να χαίρεσαι στη σκέψη πως,
«θα μπορούσε να ήταν χειρότερα».
Πράγμα καθόλου δύσκολο.
.
Paul Gauguin (1848-1903)
Όταν τα σπίρτα παίρνουν φωτιά στην τσέπη σου, να χαίρεσαι και να ευχαριστείς το Θεό που δεν είχες εκεί μέσα καμιά μπαρουταποθήκη.
Όταν σου μπει αγκάθι στο δάκτυλο, να χαίρεσαι, και να λες:
«Πάλι καλά που δε μου μπήκε στο μάτι!»
Αν σε πονάει ένα δόντι, να είσαι ενθουσιασμένος, που δε σου πονάνε όλα σου τα δόντια.
Αν σε μαστιγώνουν με βέργα από σημύδα κούνα ψηλά τα πόδια σου και φώναζε:
«Πόσο είμαι ευτυχής που δε με χτυπούν με τσουκνίδες.»
.
Pierre-August Renoir (1894-1919)
Αν η γυναίκα σου σε απατά με τον καλύτερο σου φίλο, να χαίρεσαι.
Γιατί ξέρει να διαλέγει, όπως κι εσύ. Φαντάσου να σε απατούσε με τον εχθρό σου.
Κι αν σε απατά με το μεγαλύτερο εχθρό σου, πάλι να χαίρεσαι, γιατί τουλάχιστον δε δόθηκε σε όποιον βρέθηκε μπροστά της.
Κι αν σε απατά με κάποιον άγνωστο, να ευχαριστείς το Θεό, γιατί δε θα χαλάσεις τη φιλία σου και δε θα μάθει τα μυστικά σου, ο εχθρός σου.
.
Edouard Manet (1832-1883)
Άμα το κράτος θέλει να σου πάρει το σπίτι, να χαίρεσαι.
Καλύτερα είναι από το να σ’ το γκρέμιζε ο σεισμός.
Κι αν ο σεισμός σου γκρεμίσει το σπίτι σου, πάλι να χαίρεσαι.
Γιατί δε θα ‘χεις πια να πληρώνεις τις δόσεις του δανείου και τους φόρους.
Όταν στο εξοχικό σου καταφθάνουν πτωχοί συγγενείς, μην πρασινίζεις από το κακό σου, αλλά αναφώνησε θριαμβευτικά:
«Πάλι καλά που δεν ήταν οι χωροφύλακες!»
Κι άμα σου βγει το ένα μάτι, να χαίρεσαι που δε σου βγήκαν και τα δύο.
Κι αν το παιδί σου σε φωνάζει μαμά (σημ.Γελ: ο Τσέχoφ απευθύνεται σε άντρα-αναγνώστη) να χαίρεσαι, γιατί θα μπορούσε να σε φώναζε και γιαγιά.
Αν εκεί που ζεις βρέχει συχνά, να χαίρεσαι, γιατί θα μπορούσε να ρίχνει χαλάζι.
.
Claude Monet (1840-1926)
Κι αν ο γιατρός σου πει ότι σου μένουν έξι μήνες ζωής, να χαίρεσαι, γιατί θα μπορούσε να προσθέσει ότι οι εξετάσεις σου βγήκαν πριν έξι μήνες κι αμέλησε να σε ενημερώσει.
Κι αν πράγματι πρόκειται να πεθάνεις την επομένη, πάλι να χαίρεσαι, γιατί φαντάσου να μην είχες ζήσει καθόλου, άσε τους λογαριασμούς και τα δάνεια που θα γλιτώσεις.
Κι αν πεθαίνεις, να χαίρεσαι αν πρόλαβες να ζήσεις καλά. Κι αν έζησες μίζερα και φτωχά, και πεθαίνεις, πάλι να χαίρεσαι, γιατί δε χρειάζεται να βασανίζεσαι πια.
Ακολούθησε, ω αναγνώστη, τη συμβουλή μου και η ζωή σου δε θα είναι παρά μια μακριά αλυσίδα ευδαιμονίας και χαράς!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
((Υπερκείμενο, από το διήγημα του Τσέχoφ «Η ζωή είναι ωραία» -με αφιέρωση:
«Σ’ όσους αυτοκτονούν»- και τις παρεμβάσεις του Γελωτοποιού)
Από τη συλλογή διηγημάτων του Τσέχοφ:
Η κυρία με το σκυλάκι -και άλλα διηγήματα.
Μετάφραση: Μέλπω Αξιώτη
Εκδόσεις Κέδρος, 1963)
.
..
…
Άιναφετς 
Για εμένα το πιο βατό και προσιτό, είναι να εστιάζω στις στιγμές. Να τις χαίρομαι, να τις νιώθω κι αν δε μπορώ να τις χαρώ, να μάθω από αυτές, μη φύγουν αναξιοποίητες.
Προσπαθώ να κρατώ την αισιοδοξία μου και να τα αντιμετωπίζω όλα με χιούμορ! Βέβαια, λίγη γκρίνια που και που μου βγαίνει. Πρώτα απ’ όλα γιατί είμαι άνθρωπος και δεύτερον… ξέρω εγώ μού βγαίνει πηγαία χαχαχα
Αν τα βρούμε με τον εαυτό μας και προσαρμόσουμε την καθημερινότητα μας, έτσι ώστε να μας αρέσει όσο γίνεται περισσότερο, τότε πιστεύω ότι όλοι μας μπορούμε να νιώσουμε χαρούμενοι. Σαφώς, πάντα υπάρχουν εξωγενείς παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν και να χαλάσουν και τη διάθεση και την ευτυχία μας, αλλά τουλάχιστον σε όσα μπορούμε να ελέγξουμε πρέπει να επιδιώκουμε την προσωπική μας ευτυχία.
Καλό βράδυ και καλό ξημέρωμα Μαγισσούλα μου ❤
Το κλειδί στα πάντα Μαρινάκι μου, είναι, να είναι κανείς παρόν και αυτό για να μπορεί να εστιαστεί στις στιγμές και να αντιμετωπίσει ότι παρουσιάζεται μπροστά του! 😛
Ευλογημένοι όσοι το ανακαλύπτουν στη πράξη… και αυτό δεν θα πει ότι ξεχνάμε το χτες, το χτες έχει πολλά να μας διδάξει, ούτε πως δεν προγραμματίζουμε το αύριο, αλλά όλη αυτή η διαδικασία στο εδώ και τώρα γίνεται! 😉
Ο αυτοσαρκασμός και το χιούμορ απαραίτητα γιατί μας βοηθούν να αποταυτιστούμε από καταστάσεις που μας ζορίζουν και έτσι να τις αντιμετωπίσουμε πιο αποτελεσματικά!
Και επειδή ξέρω πόσο σου αρέσουν τα αποφθέγματα, σε κερνάω ένα:
«Ο απαισιόδοξος παραπονιέται για τον άνεμο, ο αισιόδοξος περιμένει να αλλάξει ο άνεμος και ο ρεαλιστής φτιάχνει τα πανιά»! Chamfort
ΑΦιλιά με χαρούμενο αέρα στα πανιά μας! 🙂
σαν το παιχνίδι της χαράς της Πολυάννα στο ομώνυμο έργο ένα πράμα
Έτσι ακριβώς Δελφινάκι μου!!! 😀
Και για όσους δεν έχουν διαβάσει το βιβλίο, λίγα λόγια για αυτό:
Η «Πολυάννα» της Eleanor Porter, είναι ένα από τα πιο δημοφιλή παιδικά αναγνώσματα.
«Η Πολυάννα, ένα ορφανό κοριτσάκι, πηγαίνει να ζήσει μαζί με τη θεία της Πόλυ. Άμαθη από παιδιά εκείνη, πολύ περισσότερο δε από κοριτσάκια και μάλιστα ορφανά, είναι αυστηρή με τη μικρή Πολυάννα και πιστεύει πως τα παιδιά πρέπει να σκληραγωγούνται.
Η Πολυάννα έχει διδαχτεί από μικρή το Παιχνίδι της Χαράς. Στην πραγματικότητα δεν είναι καν παιχνίδι, είναι στάση και τρόπος ζωής. Το κόλπο είναι να προσπαθείς να βρίσκεις, ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές σου, έναν τρόπο να ανακαλύπτεις αχτίνες φωτός, όταν όλα γύρω είναι σκοτεινά».
Ευχαριστώ που μας το θύμισες το «κόλπο» της Πολυάννας:
«Το κόλπο είναι να προσπαθείς να βρίσκεις, ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές σου, έναν τρόπο να ανακαλύπτεις αχτίνες φωτός, όταν όλα γύρω είναι σκοτεινά». 😉
ΑΦιλιά πολύ πολύ τρυφερά! 🙂
Το χρειαζόμουν πολύ αυτό το κείμενο σήμερα, μαγισσούλα. Ευχαριστώ! ❤
Χαίρομαι Κατερίνα μου που ο «Ο οδηγός ευδαιμονίας» σου άφησε χαμόγελα! 😛
Το να δει κανείς «αλλιώς» μια κατάσταση ειδικά αν βάλει και λίγο χιούμορ, σίγουρα απελευθερώνει… φυσικά και δεν είναι εύκολο αλλά τελικά τι είναι εύκολο; 😉
ΑΦιλιά πολλά πολλά πολλά και με βαθιές ανάσες! 🙂 🙂 🙂
Πόσο ευδαίμων ειμαι μαγισσούλα μου…για όλα αυτα που διαβασα και που παντα περναν απο το μυαλο μου σε καθε δυσκολη στιγμή μου.!!! αυτο ακριβως προσπαθω να μεταδωσω και στους γυρω μου…
Η ζωή ειναι πολύ μικρή φιλεναδα για να μην την χαιρομαστε…. βεβαια αυτο το βλεπεις όσο περνουν τα χρονια.. αλλα ευχης εργο θα ήταν να το βλεπαμε και να το νιωθαμε.. απο την αρχη της ζωης μας.. ομως επρεπε καποιος να μας το μαθει….!! ο κοσμος θα ηταν πιο ευτυχισμενος..!! 😀
Πολύ ωραιο το σημερινο μαθημα..!!! 🙂
να εισαι καλα Στεφανια μου..με τα ωραια σου.. !! καλο σου ξημερωμα φιλακιαααα!! ❤
Πάντα υπάρχει το χειρότερο και αυτό σε όλες τις καταστάσεις, έτσι δεν είναι Ρούλα μου;… το έχουμε δει το σενάριο εμείς οι «μεγάλες»! 😉
Όταν πχ τρακάρουμε, δεν λέμε, «ευτυχώς που δεν έπαθα τίποτα» και ας είναι το αυτοκίνητο για παλιοσίδερα!!! 😉
Το πιο σημαντικό όμως, είναι να μπορούμε να κάνουμε χιούμορ! 😀
Ότι και να λέει κανείς στους νεότερους μας, δεν γίνεται κατανοητό, γιατί φαίνεται πως αν δεν πάθει κανείς δεν μαθαίνει, αλλά λέγε, λέγε όλο και κάτι μένει… και όταν με τη σειρά τους, παιδιά και εγγόνια μεγαλώσουν, λένε:
«Α! αυτό μου το έλεγε η μαμά μου ή ο παππούς μου!!! 😛
ΑΦιλιά πολλά και χαίρομαι που σου άρεσε «μάθημα»! 🙂
Καλημέρα Στεφανία μου και σε όλη την παρέα! Ωραία η αναφορά σου! Ο Τσέχωφ έζησε μια ζωή ταλαιπωρίας από τα παιδιά του χρόνια, αντιμετώπιζε τις άσχημες περιστάσεις της με χιούμορ και σατίριζε τα πάντα! Στις τελευταίες του στιγμές πριν πεθάνει από την φυματίωση που τον ταλαιπωρούσε από χρόνια είπε στον γιατρό του που του είχε προσφέρει ένα ποτήρι σαμπάνιας » Δεν είχα πιεί σαμπάνια για πολύ πολύ καιρό». Τότε, συνηθιζόταν οι γιατροί για τους ασθενείς που επρόκειτο να πεθάνουν, να τους προσφέρουν ενα ποτήρι σαμπάνιας. Ήταν το μήνυμά τους για το επερχόμενο τέλος της ζωής τους. .Αντε και να έχουμε και μεις την ψυχική δύναμή του!
Έτσι είναι Βεατρίκη μου, τεράστια ψυχική δύναμη και εσωτερική υγεία χρειάζεται κανείς για να αυτοσαρκαστεί και να κάνει χιούμορ! 😛
Προσωπικά έχω διαπιστώσει πως πολλοί δεν έχουν χιούμορ και αυτό άσχετα από τα βιώματα τους ή από το πώς έχουν μεγαλώσει και καταλίγω πως είναι χάρισμα!!! 😉
Σε πολλές αναρτήσεις, έχω ασχοληθεί με το χιούμορ και αυτό γιατί το θεωρώ απαραίτητο στη ζωή μας, ειδικά όταν παγκόσμια οι καταστάσεις είναι τόσο τραγικές…
Ας ευχαριστηθούμε λοιπόν, την σαμπάνια όσο είμαστε υγιείς γιατί το μόνο σίγουρο είναι πως η ζωή είναι απρόβλεπτη! 😀
ΑΦιλιά πολλά και δυναμικά! 🙂
χιχιχι! Είχες δεν είχες τα links τα έβαλες!!
Μένει να τα πάρω ένα ένα, να τα χαρώ!!
Μα ναι Βεατρίκη μου!
Δώσε θάρρος στον blogger (παραλλαγή του χωριάτη!) και θα σε γεμίσει links!!! 😛
Χιχιχι! με την ησυχία σου! 😉
Πάρε εντωμεταξύ ένα παράδειγμα:
😀 😀
xaxaxaxaxaxa
Καλημερούδια !!!
Μελετάν ουν χρη τα ποιούντα την ευδαιμονίαν, είπερ παρούσης μεν αυτής πάντα έχομεν, απούσης δε πάντα πράττομεν εις το ταύτην έχειν.
Επίκουρος
Ευχαριστώ Έφη μου για την αναφορά στον Επίκουρο!
Μεγάλος Δάσκαλος και συχνά τον αναφέρω! 😉
«Εάν σας μιλούσε ο Επίκουρος αυτή τη στιγμή, θα σας παρότρυνε να απλοποιήσετε τη ζωή σας.
Ακούστε πώς θα το έθετε, εάν τον είχαμε μαζί μας τώρα:
«Παιδιά μου, οι ανάγκες σας είναι λίγες, είναι εύκολο να τις καλύψετε και μπορείτε να αντέξετε κάθε απαραίτητη ταλαιπωρία.
Μην περιπλέκετε τη ζωή σας με τέτοιους τετριμμένους στόχους όπως πλούτη και φήμη:
Είναι ο εχθρός της ATΑΡΑΞΙΑΣ.» Γιάλομ
Από εδώ:
«Και η ευτυχία σου, εξαρτάται μόνο από σένα» . Επίκουρος
Από εδώ:
ΑΦιλιά Έφη μου και η μελέτη ποτέ δεν σταματά και όσο έχουμε χιούμορ, γίνεται πιο εύπεπτη! 🙂
Βλέπεις το ποτήρι μισογεμάτο ή μισοάδειο;
😉
χαχαχα! Dodoula μου! 😀
Το ποτήρι δεν είναι ούτε μισοάδειο, ούτε μισογεμάτο… το νερό είναι στη μέση! 😛
«Ο απαισιόδοξος παραπονιέται για τον άνεμο, ο αισιόδοξος περιμένει να αλλάξει ο άνεμος και ο ρεαλιστής φτιάχνει τα πανιά»! Chamfort
Απλά, τα πράγματα είναι όπως είναι, ούτε καλά ούτε κακά! 😉
ΑΦιλιά ανυπόμονα μέχρι να γίνουν από κοντά!!! 🙂
Οδηγός ευδαιμονίας με απλές και εφαρμόσιμες σκέψεις και βήματα. Χωρίς μεγάλα λόγια. Εξαιρετικές οδηγίες μας έδωσες σήμερα Στεφανία μου. Τα φιλιά μου.
Με πολύ χιουμοριστική διάθεση ο Τσέχοφ, μας προτρέπει να βλέπουμε τα αναπάντεχα γεγονότα της ζωής μας, ανάλαφρα, φυσικά όπως όλα και αυτό έχει τα όρια του γι αυτό ας κρατάμε γενικά μικρό καλάθι! 😉
Απλά, με τη σημερινή ανάρτηση, θέλησα να ελαφρύνω το δύσκολο «πέρασμα» της ειδησεογραφίας! 😛
Πολλά ΑΦιλιά Γιάννη μου! 🙂
Είμαι ευτυχής – πείτε στον Τσέχοφ! Και από σήμερα ξέρω και γιατί!
Βέβαια, γνωρίζοντας κάπως και τον συγγραφέα, υπάρχει η απορία αν πίσω από το χιούμορ της υπερβολής κρύβεται κάποια στάση: Π.χ, γελοιοποιείται, άραγε ο άνθρωπος που θέλει ντε και καλά να διαστρεβλώνει, να παραγνωρίζει μια πραγματικότητα, φτάνοντας σε σχεδόν παράλογα άκρα, ή ενθαρρύνεται η θετική στάση απέναντι στα πράγματα της ζωής.
Μπορεί και τίποτα από τα δύο. Μπορεί ο Αντον να είχε όρεξη για καθαρό χιούμορ – κάτι που μάλλον δύσκολα θα το πίστευα..
ΥΓ. Ο σκυλάκος στο βιντεάκι κα-τα-πλη-κτι-κός! 🙂
Ευ-δαιμονικά ευχαριστούμε, μαγισσούλα μου!
Πολλοί είναι αυτοί που εξορκίζουν τους δαίμονες τους κάνοντας χιούμορ ή αυτοσαρκάζονται ή στη χειρότερη περίπτωση γίνονται κυνικοί… και διαβάζοντας τον Τσέχοφ είναι πιθανό και αυτός να ανήκει στην κατηγορία όσων εξορκίζουν δαίμονες!
Ενδιαφέρον έχει η παραπομπή:
(Υπερκείμενο, από το διήγημα του Τσέχoφ «Η ζωή είναι ωραία» -με αφιέρωση:
«Σ’ όσους αυτοκτονούν»- και τις παρεμβάσεις του Γελωτοποιού) 😉
Πάντως Διονύση, νομίζω πως το παραπάνω κείμενο στην υπερβολή του, είναι και χιουμοριστικό και σίγουρα μετά από τις απανωτές αμπελοφιλοσοφικές μου αναρτήσεις καλό είναι να δούμε αυτό που έλεγε ο Διογένης:
«Η ζωή δεν είναι και τόσο σοβαρή, ας πάρουμε το χιούμορ πιο σοβαρά». 😛
Και όταν τα γεγονότα, μας ζορίζουν είναι χρήσιμο να βρίσκει κανείς έναν τρόπο να ανακαλύπτει αχτίνες φωτός για να παρηγοριέται ακόμα και ο σκυλάκος στο video, βοηθά! 😉
Α! πάλι το σοβαρέψαμε… δεν παίζω, ΑΦιλιά!!! 😀
«Η ζωή δεν είναι και τόσο σοβαρή, ας πάρουμε το χιούμορ πιο σοβαρά»
Διογένης – κύριος Λι σημειώσατε Χ. Το ίδιο έλεγε κι ο καημένος ο Λι την Κυριακή – και μάλιστα χωρίς να θυμηθεί τον Διογένη: «Πόσο σοβαρός μπορεί να είναι κάποιος που δεν μπορεί να είναι αστείος;»
Αλλά, ναι, καλώς ήχησες τον κώδωνα, που λέει κι ο υπέροχος παραμυθάς, τον κώδωνα του κινδύνου να σοβαρέψουμε. Ας ελαφρύνουμε. Ωωωωωωωωωπ!
Τι να ελαφρύνουμε που απ΄το πρωί μου κόλλησε (και όταν μου κολλάει…) να βρω αν αυτό το «ευ» του ευ-δαιμονία είχε κάποια σχέση (ας πούμε) με τον εξορκισμό των δαιμόνων στην αρχαιότητα και στη συνέχεια και του άμοιρου Άντον…
Δες τι βρήκα αφού άνοιξα Μπαμπινιώτηδες και google:
ευ < αρχαία ελληνική εὖ
Προφορά: /ɛf/
Επίρρημα ευ
1. (λόγιο) καλά
2. Πρώτο συνθετικό που δηλώνει την καλή ιδιότητα του δεύτερου.
Δλδ, καλά δαιμόνια!!! 😉
Άρα, μήπως με το "ευ" της ευ-δαιμονίας, οι πρόγονοι μας, εξ-ευμένιζαν τους δαίμονες; 😛
Όσο για τον κώδωνα κινδύνου σοβαροφάνειας όντος καλώς και τον κρούουμε, γιατί το τελευταίο μου "κόλλημα", αυτό επισημαίνει…ντογκ ντογκ! 😀
Σε ησυχία δε μ’ αφήνεις, βρε Άιναφετς! Τέλεια αναζήτηση έκανες για το «ευ». Έλα, όμως, που αν έκανες αναζήτηση και στο β΄συνθετικό, θα έβλεπες ότι «δαίμων» στην αρχαιότητα δεν ήταν κάτι κακό, με την έννοια που το λέμε σήμερα (γενικά, ο χριστιανισμός σε αυτά έχει βάλει το χεράκι του γερά..). «Δαίμων» ήταν, με μια πιο πλατιά έννοια, ο θεός, η Μοίρα, η ανώτερη, τέλος πάντων δύναμη. Μάλιστα έχει εννοιολογική συγγένεια, προέρχεται, από την ινδοευρωπαϊκή ρίζα «denh» που έχει τη σημασία του «μοιράζω», αυτό που παράγει, δηλαδή και τη «Μοίρα».
Αν δε σε μπέρδεψα, θέλω να πω ότι λέγοντας «ευδαιμονία» οι αρχαίοι, για πολλούς αιώνες, εννοούσαν την κατάσταση κατά την οποία η μοίρα, το μέσα σου, είναι σε κατάσταση «ευ».
Κάτι λίγο σχετικό: Ίσως έχεις ακούσει στα ισπανικά τη λέξη duende, που συνιστά έναν ολόκληρο μύθο για την ιδεολογία του flamenco.Το πολύ ενδιαφέρον είναι ότι αυτή η λέξη φαίνεται να προέρχεται ακριβώς από την ίδια ινδοευρωπαϊκή ρίζα, το denh,ώστε να οδηγεί στην ύπαρξη κάποιας θεϊκής, κατά κάποιον τρόπο, επιρροής στον τραγουδιστή του flamenco.Καλής, βέβαια.
Δάσκαλε που δίδασκες.. Ποιος μιλάει για ελαφρότητα και ποιος νόμους δεν κρατεί..
Καλημέρα, καλημέρα!
Καλημέρα μας! 😀
Πρώτα ένα τεράστιο ευχαριστώ για τις πληροφορίες που σημειωτέον με ενθουσίασαν γιατί όταν είχα «κολλήσει» στη λέξη «ευδαιμονία» δι-αισθανόμουν ότι κάτι καλό κρυβόταν πίσω της!!! 😉
«Ευδαιμονία» οι αρχαίοι, για πολλούς αιώνες, εννοούσαν την κατάσταση κατά την οποία η μοίρα, το μέσα σου, είναι σε κατάσταση «ευ»…
«Φυσικά», αν είχα ασχοληθεί με το αρχαίο δαίμονα, δεν θα «δαιμονιζόμουν» τόσο και δεν θα σε έβαζα σε τόσο κόπο, (enfin!) επίσης χάρηκα που για μια ακόμη φορά βλέπουμε πόσο τα Αρχαία Ινδικά- Σανσκριτικά έχουν επηρεάσει την Αρχαία Ελληνική γλώσσα!
Και που να ήξερες πως στα πολύ νιάτα μου, μελέτησα Σανσκριτικά! 😉
«Ποια θλίψη και ποια πλάνη
θ΄αγγίξει τον σοφό που βλέπει
την ενότητα της ζωής αναγνωρίζοντας
όλα τα πλάσματα στον Εαυτό του». (Μετάφραση από Σανσκριτικό κείμενο)
Ευχαριστώ επίσης για τη εξήγηση- συσχετισμό και του, «denh, ώστε να οδηγεί στην ύπαρξη κάποιας θεϊκής, κατά κάποιον τρόπο, επιρροής στον τραγουδιστή του flamenco»… απίθανο! 😛
Θα μπορούσα να σ’ ευχαριστήσω με ένα θεϊκό Φλαμένκο, αλλά επι-φυλάσσομαι!
Ας ευδαιμονούμε λοιπόν! 🙂
Λοιπον ειδικα σε μικρότερη ηλικία το έκανα πάντα αυτό!!!
Τώρα το χάνω καμια φορα (περισσότερα τα προβλήματα βλέπεις) αλλά νομίζω οτι ακομα το βρίσκω και πολλές φορές προσπαθώ να βλέπω τα πραγματα ετσι!!
Το βιβλίο της Πολυάννας με ειχε βοηθήσει πολύ τις περιόδους που μπαινοβγαινα στα νοσοκομεία η αλήθεια είναι!!!
Πολύ ομορφο το Κειμενακι… και ισως μας φαινεται λιγο υπερβολικό διαβάζοντας το αλλά σκοπός δεν είναι να το λάβουμε κυριολεκτικά ότι γράφεται αλλα να πιάσουμε το νόημα!!!
Η ζωή ειναι ωραία ακομα κι αν καμιά φορά δεν μας το δείχνει, και μας δείχνει το πιο σκληρό της πρόσωπο, αρκεί να ξέρουμε να την απολαμβάνουμε και να την αγαπαμε. Δυστυχως μου έχει δείξει το σκληρό της πρόσωπο ουκ ολίγες φορές αλλά πάντα με βοηθούσε να δω και τα χειρότερα και να εστιάσω εκεί. Ισως αυτό ειναι που με κράτησε όρθια….
Σε φιλώ πολύ Μαγισσούλα μου
Χαίρομαι Μαράκι μου, που είχες βρει τρόπους να «παίξεις» το «Παιχνίδι της Χαράς» όπως στο βιβλίο η Πολυάννα και ειδικά όταν ήσουν μικρό παιδί και μπαινοβγαίνεις στα νοσοκομεία. Γιατί όντος στην πραγματικότητα δεν είναι παιχνίδι, είναι στάση και τρόπος ζωής το να ανακαλύπτεις αχτίνες φωτός, όταν όλα γύρω είναι σκοτεινά και αυτό μεγαλώνοντας γίνεται ένα εφόδιο που σε ακολουθεί όλη σου τη ζωή… 😉
Φυσικά και η ζωή είναι ωραία και είναι στο χέρι μας, να κοιτάζουμε προς την φωτεινή της πλευρά όσο δύσκολο και αν είναι και μάλιστα να μπορούμε να κάνουμε και χιούμορ…
Πολλά πολλά τρυφερά ΑΦιλιά και από μένα! 🙂
ΥΓ: Είναι η πρώτη φορά που η τεχνολογική ανάρτηση σου, δεν με αφορά γιατί ούτε σειρές «κατεβάζω» ούτε ταινίες βλέπω τουλάχιστο έτσι!!! 😛
Εδώ που τα λέμε και το χιούμορ ή έστω το χαμόγελο… «όπλο» είναι!!!
Ω! Ναι Ευρυτάνα μου και μάλιστα ακαταμάχητο όπλο!!! 😉
Δες εδώ:
ΑΦιλιά χαμογελαστά και δυναμικά! 🙂
Τσέχωφ – Χωριάτης: 1-1 (το γκόλ του Χ το έβαλε ο σκύλος) :-))
χαχαχα! Πουπερμίνα μου! 😀
Ας πρόσεχε το αφεντικό του σκύλου και να μην έκανε ρατσιστικές διακρίσεις… Σοκαριστικό να έχει στρογγυλοκαθίσει στο κρεββάτι η γάτα και ο σκύλος να μην μπορεί να χαρεί την σχετική αυτή άνεση!!! 😛
ΑΦιλιά με πολλά πολλά χαμόγελα! 🙂
Και μόνο από τον τίτλο, έσπευσα να το διαβάσω….
χαχαχαχαχα τελείωσα την ανάγνωση με ένα πλατύ, μα πολύ πλατύ χαμόγελο!!!!
φιλάκια πολλά
Μα ναι Μαριέλα μου, να ελαφρύνω το κλίμα (και κυριολεκτικά) ήθελα και χαίρομαι που ο Τσέχοφ, σου άφησε ένα πλατύ χαμόγελο! 😛
Να σε κεράσω και ένα «καλό»;
«Μη χάνουμε το χιούμορ μας, γιατί η ζωή δεν είναι άσχημη, άσχημη είναι η άσχημη ζωή»… το είπε ο Διογένης! 😉
ΑΦιλιά πολλά και κεφάτα! 🙂
Αν είναι να πεθάνω ειδικά την επόμενη μέρα, πλέον με άντρα νεκροθάφτη δεν ανησυχώ. Στα όπα όπα θα με έχει ΚΑΙ εκεί χαχαχαχα
Καλή η θεωρία Στεφανία, τα έχουμε ξαναπεί, αλλά….. με ξέρεις τώρα πια!
κι εγώ τα λέω αυτά, ειδικά στους άλλους με μεγάλη ευκολία. Όταν έρθει η ώρα να βγει το δικό σου μάτι τι κάνεις;
Όχι τίποτε άλλο, θα αρχίσω τις φιλοσοφίες και αν κάτι πάει στραβά να ξες, σε ‘σενα μετά θα ρίξουν το φταίξιμο που μου φούσκωνες τα μυαλά! χαχαχα
Πέραν από τα αστεία βέβαια, δεν ξέρω αν ποτέ θα τα καταφέρω, αλλά θέλει τεράστια δύναμη ψυχής να αντιμετωπίσεις τη ζωή μέσα από ένα τόσο θετικό πρίσμα.
Σε γλυκοφιλώ ❤
Ομολογώ Νικολέτα μου, πως τα δυο μας έχουμε ένα ειδικό χιούμορ που δεν νομίζω πως το συμμερίζονται πολλοί, ειδικά με το νέο επάγγελμα του Δημήτρη, χαχαχα! Αυτό το λένε μπλακ χιούμορ που συχνά έχω πιάσει τον εαυτό να το «κάνει»… και ο πατέρας μου, είχε αυτό το χιούμορ! Δεν θα ξεχάσω πως δεν έτρωγε μυαλό, (ούτε πανέ),γιατί έλεγε (ως χειρούργος εγκεφάλου), ε, όχι και να φάω αυτό που για ώρες χειρουργούσα!!! 😛
Τώρα, είπαμε ή δεν είπαμε Νικολέτα μου, πως καλό είναι να αφήσεις τις σκέψεις για το τι ΘΑ κάνεις Αν, όταν έρθει η ώρα να σου βγει το μάτι! απαπα! 😉
Δεν θα σταματήσω να σου φουσκώνω τα μυαλά με αμπελοφιλοσοφίες μέχρι να κατανοήσεις πως το συγγραφικό σου ταλέντο, καλό είναι να βγαίνει στο χαρτί και όχι στη ζωή σου! 😉
ΑΦιλιά και στα πέντε σας και ας ζει ο σκύλος με τη μαμά σου! 🙂
ΥΓ: Είδες το video με τον σκύλο; 😀
Ο μπαμπάς σου κάτι ήξερε! Μα τώρα λογικό, θα το είχε σιχαθεί ο άνθρωπος, εγώ τον καταλαβαίνω! χαχα
Το χιούμορ γενικά είναι κινητήρια δύναμη, χωρίς αυτό προσωπικά δεν θα την έβγαζα καθαρή με τόσα που βλέπω γύρω μου.
Τον Δημήτρη να δεις, που σε όποιον δίνει καρτούλα, λέει αχρείαστοι να είμαστε, αλλά άμα μας χρειαστείτε μην διστάσετε χαχαχα
Πάντως να ξέρεις, τώρα που έχει δει και βιβλία του Κρισναμούρτι ο Δημήτρης στο κομοδίνο, αν συμβεί κάτι με αυτά που του λέω, εσένα θα ψάξει χαχαχα
Το είδα το βίντεο και πολύ το ζήλεψα που ήταν και το γατούλι δίπλα ❤ (τα δικά μου είναι πιο όμορφα βέβαια αλλά το παραβλέπω)
Γλυκό φιλί και τα χαιρετίσματα μου στον σύζυγο ❤
Καλά, το τι γέλιο κάναμε με τον Νίκο και το δεύτερο σου σχόλιο, δεν λέγεται… βλέπεις είναι και αυτός ώρες, ώρες με το ίδιο μαυριδερό χιούμορ, το δικό του δε, πολλές φορές ξεπερνά και του Τσέχοφ! 😛
Η Γαλλίδα maman, (στα 92) ποτέ της δεν είχε χιούμορ και τα πάντα είναι αρνητικά γι αυτήν. «Μη πάμε εκεί, δεν θα βρούμε να παρκάρουμε»… «Μη έρθει ο τάδε, δεν θα φτάσει το φαγητό»… «Δεν πάω στο γιατρό δεν αξίζει τον κόπο», (αυτό γιατί είναι 92!) και λοιπά! 😉
Τώρα φαντάσου την maman στο τραπέζι, όταν γελώντας ο πατέρας μου, δεν θέλει να φάει μυαλά, επειδή όλο το πρωί προσπαθούσε να αφαιρέσει απ’ τον εγκέφαλο ένα αιμάτωμα! χαχαχα! 😀
Θυμάμαι να μου έχεις πει πως ο Δημήτρης είχε διαβάσει Κρισναμούρτι (Κρισγιαούρτι τον λέει ο Νίκος που έχει μεταφράσει 40 βιβλία του!), άρα, ας πρόσεχε πριν σε νυμφευτεί! 😉
ΑΦιλιά σε όλη την ομολογούμενη όμορφη οικογένεια και ας μην έχω δει, γιο, γάτο και σκύλο! 🙂
Τελικά, τα μυαλά τα έτρωγε κανένας ή έτσι πήγαιναν; Η δική μου μαμά πάντως μετά από αυτή τη δήλωση δεν θα τα άγγιζε, είμαι βέβαιη! 😛
Ο Δημήτρης; Όχι καλέ, αυτός είναι του μυστηρίου δεν ασχολείται με τέτοια. Από εμένα μόνο τα ακούει που του πιπιλάω τα μυαλά.. Άκου αυτό, δες εκείνο, σαν το παιδί που ανακαλύπτει τον κόσμο και τραβάει το γονιό από το μανίκι ένα πράγμα! χαχα
Το ξέρω πως έχει μεταφράσει, μετά από εσένα, ήταν η αφορμή για να αγοράσω κάποια 😀
Κρισγιαούρτι ε; Πολύ μου άρεσε, θα το κρατήσω κι εγώ αν δεν πέφτουμε στο χαντάκι με τα πνευματικά δικαιώματα! (γίνεται και χαμός με ότι έχει να κάνει με προσωπικά δεδομένα, ας προσέχω!)
Καλό βράδυ και στους 2 σας!
Τα τρώγαμε μια χαρά, ο μπαμπάς είχε μπιφτεκάκια εκείνη την μέρα!… απαπα! 😛
Ο Νίκος είναι αυστηρά χορτοφάγος χρόνια τώρα, η αφεντιά μου επίσης, αλλά θα φάω και κανένα ψαράκι που και που αν ξέρω πως είναι φρέσκο! 😉
Καλημερούδια σας και καλό μας Σ/Κ! 🙂
Χαρά στο κουράγιο σας να πω εγώ!
Ούτε εγώ το αγαπώ το τσιτσι ιδιαίτερα, αλλά όχι και να το κόψω! χαχαχαχα
Επίσης αγαπημένη ❤
😛 ❤ 😎
Ευχαριστώ πολύ για τα χαιρετίσματα και ανταποδίδω. Γέλασα πολύ με την καρτούλα και το αχρείαστοι να είμαστε.
Είναι ευγενικό όμως το αγόρι μου, οφείλουμε να του το αναγνωρίσουμε! 🙂
❤ !
Απόλαυσα όλα αυτά που γράφει ο Τσέχωφ.
Από φύση είμαι αισιόδοξη, αλλά κι αυτός ο οδηγός μου χρειάζεται μερικές φορές.
Να είσαι καλά Στεφανία μου.
Αν δεις Ρένα μου, πόσες φορές ασυνείδητα χρησιμοποιούμε τον παραπάνω οδηγό, δεν λέμε πχ: «Καλύτερα που μάτωσε το πόδι μου όταν έπεσα, γιατί θα μπορούσε να έχει σπάσει»;
Και σαν να είναι στο χέρι μας, να βλέπουμε το θετικό στα ζόρικα… «κάθε κακό για καλό»!!! 😛
ΑΦιλιά πολλά πολλά και χαμογελαστά! 🙂
Θα πρέπει να διαβάσω το κείμενο του Γελωτοποιού, γιατί δεν ξεχωρίζω το πρωτότυπο από τις παρεμβάσεις…
Λίγο πριν… αυτοκτονήσει, καλό είναι να κάνει κάποιος αυτές τς σκέψεις! Αλλά τις υπόλοιπες στιγμές, ας θυμώσει με ό,τι του συμβαίνει, ας αντιδράσει!
Φιλιά αφήνω, Στεφανία μου!
Χαχαχα! Αλεξάνδρα μου, για φαντάσου να πέσει το παραπάνω κείμενο σε κάποιον που σκέφτεται να αυτοκτονήσει… αμφιβάλλω αν θα του κάνει κλικ και σίγουρα δεν θα γελάσει… είναι γνωστό πως όταν έχεις ταυτιστεί με την κατάσταση σου, δεν έχεις καθόλου χιούμορ! 😛
Πολλά πολλά χαμογελαστά ΑΦιλιά καρδιάς, σου στέλνω! 🙂
Αν δεν τα είχε γράψει ο Τσέχωφ, αλλά ένας θεωρητικός που δεν έχει γνωρίσει τον πόνο στη ζωή του, θα τα προσπέρναγα. Εδώ όμως έχουμε ένα ευαγγέλιο και καλό είναι να το υιοθετήσουμε σαν στάση ζωής. Είναι ό,τι ακριβώς σκέφτομαι στα μεγάλα μου ζόρια και μ’ έχει βοηθήσει πολύ. Πως θα μπορούσε να είναι κάτι χειρότερο και πως, αν το κακό εκτονώθηκε σ’ αυτή την αναποδιά, χαλάλι του. Πάμε γι άλλα…
Φεύγουμε από το φροντιστήριο ζωής «Άιναφετς» με το ηθικό αναπτερωμένο. Ως συνήθως άλλωστε. Τα φιλιά μου!
Εντάξει Μαρία μου, πολλοί είναι αυτοί που έχουν γνωρίσει πόνο (και ποιος δεν…) αλλά δεν έχουν ούτε κατά διάνοια το χιούμορ του Τσέχοφ, που τελικά το να βλέπεις κανείς το θετικό, είναι στάση ζωής πιο πολύ από φιλοσοφική άποψη, έτσι δεν είναι; 😉
Και κοίτα να δεις, μη μου βάζεις ιδέες για το φροντιστήριο, «Άιναφετς» γιατί τα οικονομικά μας, είναι χάλια, χαχαχαχα! 😛
ΑΦιλιά και πάμε στα σίγουρα γι άλλα! 🙂
Το γνωστό τραγούδι don’ t worry, be happy!
Αγαπημένος ο Τσέχωφ, και το χιούμορ, και η ευδαιμονία και η Στεφανία!
Ευχαριστούμε για την υπενθύμηση 🙂
ΑΦιλάκια!
Μα, Ναι! Το «worry» δλδ η ανησυχία για το τι ΘΑ γίνει Αν το ένα ή το άλλο, είναι μου μας απομακρύνει απ΄ την ευδαιμονία και το τραγούδι είναι όντος σοφό! 😉
Έτσι λοιπόν, ζώντας στο παρόν και βάζοντας και αρκετές πινελιές χιούμορ, σίγουρα θα είμαστε πιο χαρούμενοι! 😀
Πολλά πολλά ΑΦιλιά πάντα τρυφερά! 🙂
Μαγισσούλα μου, λατρεύω τον Τσέχωφ!!!!!!!!!!! Και επειδή έχω έρωτα με την ιστορία της τέχνης, να σου πω ότι ο Γκογκέν, ο Ρενουάρ, ο Μονέ και ο Μανέ (μαζί με τους εκπληκτικούς Πικάσο, Μουνχ και Βαν Γκογκ) είναι οι καλλιτέχνες που ξεχωρίζω!!!!!!!!! Πολλά φιλιά, φίλη μου.
Πόσο χαίρομαι Μία μου, που αυτή η ανάρτηση, σου έδωσε χαρά! 😉
Και η ίδια ξεχωρίζω τους ίδιους καλλιτέχνες με σένα!
ΑΦιλιά πολύ γλυκά και καλή βδομάδα να έχουμε! 🙂
Καλά που έκανα κόρη και της χάρισαν τα βιβλία της Πολυάννας και τα διάβασα όλα !
Δεν ξέρω για την κόρη αλλά εγώ τα έχω ευαγγέλιο 😉
Και νευριάζω (μάλλον στεναχωριέμαι) μ’αυτούς που νομίζουν οτι αυτό σημαίνει παραίτηση και οτι πρέπει να κοιτάς μόνο το καλύτερο κι ύστερα απορούν γιατί περνάνε μια ζωή μίζερη μέσα στο αχ-βαχ….
Ξεχνάμε πως η ζωή δεν μας χρωστάει τίποτα και πως ό,τι καλό έχουμε (με πρώτη την ίδια τη ζωή) είναι δώρο….
Φιλιά φιλιά φιλιά φιλιάααααααα
Μα ναι, ξωτικούλι μου! 🙂
Είναι τρόπος ζωής να καταφέρνει κανείς να βρίσκει, ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές του, έναν τρόπο να ανακαλύπτει αχτίνες φωτός!
Μακάρι η κόρη σου, να δει την αλήθεια αυτής της στάσης, για το καλό της και για το καλό όλων όσων θα συναντήσει στη ζωή της… πολύ απλά γιατί «η ζωή είναι ωραία»! 😉
Και μη ξεχνάμε το χιούμορ! 😉
«Η ζωή δεν είναι και τόσο σοβαρή, ας πάρουμε το χιούμορ πιο σοβαρά», του Διογένη! 😛
Πολλά ΑΦιλιάααααααααααα και πάντα με ευγνωμοσύνη προς τη Ζωή! 🙂
ΥΓ: Αν έχεις χρόνο, διάβασε τα σχόλια του Διονύση! 😉
χεχε τα έχω διαβάσει ήδη;) Σιγά μη μου γλυτώσουν 🙂
(γι αυτό άμα δεν έχω χρόνο δεν μπαίνω καν εδώ μέσα ,πόσα φαγητά έκαψα μέχρι να το μάθω να λές 🙂 🙂
ξαναφιλιάαααααααααα
Α! Μπράβο γιατί όλο αυτό το «αποπάνω» είχε και σκοπό να αφήσει και κανένα χαμόγελο γιατί παρασοβαρέψαμε… όσο για τα φαγητά που κάψαμε, καλύτερα να καις φαγητά παρά το σπίτι, θα σου έλεγε κλείνοντας σου το μάτι ο Τσέχοφ! (Αλλού με ο και αλλού με ω, το ο του!) 😉
ΑΦιλιάααααααααααααα ξανά και ξανά, μέχρι να τα δώσουμε και από κοντά! 🙂
Άμα κάποιος πάει να μου δώσει κουράγιο δείχνοντας μου τα χειρότερα αχμμμ τον θεωρώ τρομερά αδύναμο για να μου δώσει θάρρος…
Η ευτυχία είναι επιλογή, επιλέγω να … 🙂
να πω ένα μυστικό, καμιά φορά μου αρέσει να μην είμαι ευτυχισμένη χιχιχι γιατί τότε όλοι πέφτουν επάνω μου και μου κάνουν ένα σωρό χάδια και παιχνίδια και προσπαθούν να μου φτιάξουν την διάθεση και να με κάνουν να γελάσω και τότε… τότε νιώθω ιδιαίτερα ξεχωριστή.
Ετσι άμα βλέπω κανένα που δεν έχει επιλέξει να είναι ευτυχισμένος του προσφέρω χάδια, σοκολάτα, παρέα, τρυφερότητα ανέκδοτα κλπ κλπ κλπ… και η ώρα περνάει και ξεχνιέται και τότε δεν έχει άλλη επιλογή από το να ξαναγίνει ευτυχισμένος.
Καμιά φορά άμα το έχει παρακάνει του λέω… φτάνει τώρα ναι? σειρά σου γιατί θέλω και εγώ κανάκεμα λίγο … ε και τότε δεν έχει και άλλη επιλογή … και ξεχνιέται χιχιχι
Η ουσία είναι, -έτσι δηλαδή για να το ξέρουμε— πως τους ευτυχισμένους ανθρώπους ή αυτούς που με μεγάλη επιτυχία επιλέγουν όλα αυτά που λέει ο κύριος Τσέχωφ, τους παραμελούν σε χάδια και φιλιά και λογάκια και τρυφερότητες και και και … Όχι τίποτε άλλο αλλά είμαι και χαδιάρα αλλά και άτακτη και καλομαθημένη και μικρό παιδί … και θέλω τα τούτα και τα κείνα μου όπως ακριβώς και η ζωή
Πέρα του χιούμορ, και του μέγα μάγου του Αυτοσαρκασμού, βάζω στο παιχνίδι και την συναισθηματική νοημοσύνη ΄έτσι για να υπογραμμίσω τη σημασία του ακριβώς στη μέση
πρόλαβα? ε κάτι πρόλαβα ε?
Φιλι 🙂
Έτσι μπράβο Μάνια μου, σε υπερπαραγωγή ποστ, μόνο υπερπαραγωγή σχολιασμός ταιριάζει! 😛
Λοιπόν, ma chere (τόνους στα γαλλικά βαριέμαι να βάζω!) που λες, ωραία και η δική σου συνταγή ευδαιμονίας, δλδ να κάνεις την δυστυχισμένη για να σου κάνουν οι άλλοι γκούτσου-γκούτσου ή mamours! (αγαπούλες)! 😉
Τώρα ήρθε και η σειρά μου, να μου κάνεις εσύ αγαπούλες και εξηγούμαι!!!
Σήμερα το πρωί ξύπνησα με ανησυχία πώς θα πληρώσουμε το ρεύμα που λήγει μεθαύριο και για να εφαρμόσω τον οδηγό του Τσέχωφ ή Τσέχοφ, σκέφτηκα, «Ε! θα μπορούσα να είμαι στο νοσοκομείο με σπασμένο πόδι και τρέχα γύρευε»… 😉
Εσύ, ma tres chere, τι θα μου έλεγε η δική σου «συνταγή»; χαχαχα! 😀
Όσο για το τραγουδάκι, εξαιρετικό γιατί αν δεν πιάσει κανείς πάτο στη ζωή του, δεν αποφασίζει να αλλάξει κλπ κλπ! (και για να μη ξεχνιόμαστε)! 😉
ΑΑΦιλιά και καλώς πρόλαβες! (Άπειρα και Αληθινά)! 🙂
λοιπόοον, άργησα δεν άργησα ε?(άργησα γιατί μου συνέβησαν διάφορα τα όποια δεν είναι της παρούσης και ναι … όλα τα είχα ακόμη και νοσοκομείο, αλλά τι να γράψω να αρχίσω να μιλώ για τα δικά μου νομίζοντας πως έτσι σου δίνω εσένα κουράγιο ??? χαχαλδκξφαλ΄σδκξφ τσ τσ τσ τι σόι θεά είμαι και μάλιστα πνευματικό παιδί του παραμυθά…. ε οκ και λίγο της Σουβλίτσας και του Κλούβιου…Για να είμαι εδώ όλα καλά 🙂 )
Τι έλεγα… αααα ναι … φτάσε στο πάτο εκεί που δεν υπάρχει πιο κάτω και δες την ευτυχία γραμμένη … κλπ κλπ …
Ξύπνησες με ανησυχία… αυτή θα γιατρέψουμε και μάλιστα με μια ομορφιά μοναδική (αυτή του πάτου χαχαχαχα). Δεν υπάρχει λόγος να ανησυχείς που μπορεί να μην έχεις ρεύμα. Είναι μια εξαιρετική εμπειρία, που σε κάνει να σκαρφίζεσαι διάφορους τρόπους προκειμένου να μαγειρέψεις, να πλυθείς, να ζεσταθείς, να διαβάσεις κλπ κλπ Κάπου θα έχεις έναν αναπτήρα, ένα πακέτο σπίρτα, τέλος πάντων υπάρχει και ο Μακγάιβερ με τις πέτρες τα φύλλα, το γυαλί με αντανάκλαση ηλιαχτίδας κλπ κλπ κλπ. Μπορούμε λίγο να προνοήσουμε, και θα περάσουμε πανέμορφα άμα μας κόψουν το ρεύμα, άσε που καμιά φορά ούτε που φταίμε, το έχουμε πληρώσει και τσουπ ένας κεραυνός ή μια παγοβροχή (στο Μόντρεαλ) και σβήνει όλη η πόλη. Τα ξέρεις όλα αυτά είμαι σίγουρη, … εντάξει μια ταλαιπωρία την έχουν (άσε μας ρε Μάνια ποιος έχει όρεξη να βγει από το προγραμμά του, έχω τόσες δουλειές που με περιμένουν τι θα κάνω χωρίς ρεύμα) , και αν είναι καλοκαίρι είναι και τα τρόφιμα στο ψυγείο που μπορεί να χαλάσουν ( ε μα στα λόγια μου έρχεσαι …πως το ξέχασα πως το ξέχασα)… όμως είμαι σίγουρη θα έχεις να μου πεις πανέμορφες ιστορίες διακοπής ρεύματος στη ζωή σου που σίγουρα θα είχαν και περιπέτεια και γέλιο για πες για πες … άντε καλά… πρώτα βρες σπίρτα ή αναπτήρα να έχουμε, μετά πάμε να το πληρώσουμε, και στο δρόμο … εχουμε να μου πεις και να σου πω ένα σωρό ιστορίες πανέμορφες χωρίς ρεύμα !!!
(Είμαι μεγάλος παρλαπίπας όχι αστεία, χαχαχαχα )
φιλί 🙂
Και τρελαίνομαι για παρλαπιπάρισμα Μάνια μου!
Το ρεύμα δεν κόπηκε γιατί ως μάγισσα, έκανα διάφορα μαγικά και προς το παρόν όλα οκ!!! 😉
Λυπάμαι όμως που πέρασες δύσκολα και θέλω να σ’ ευχαριστήσω που παρόλα τα δικά σου δύσκολα, μπήκες στον κόπο και έγραψες πάλι σχόλιο υπερπαραγωγή και ανεβαστικό! 😛
Τίποτα δεν με φοβίζει πλέον γιατί έχω μείνει μια βδομάδα αποκλεισμένη από τα χιόνια και μόνη με ελάχιστα ξύλα και με συνεχείς διακοπές ρεύματος… έλιωνα το χιόνι για νερό γιατί είχαν παγώσει οι σωληνώσεις… αυτά! 😉
ΑΑΦιλιά από μια (καλή) μάγισσα σε μια υπέροχη θεά! 🙂
καλέ! Για μένα έγραφε ο Τσέχωφ και ας μην είχα γεννηθεί τότε!
Έτσι προσπαθώ να ξεπερνά τα δύσκολα μαγισσούλα μου.
Έτσι παρηγορώ και τους άλλους στα δύσκολά τους.
Δεν είναι όλοι σε θέση να το δεχτούν. Το θεωρούν μοιρολατρία!
Εγώ πάλι το θεωρώ συνταγή ίασης της ψυχής!
Φιλάκια καρδιάς! ♥
Σωστή η «συνταγή ίασης της ψυχής» Αριστέα μου και όποιοι το κατάλαβαν το κατάλαβαν! 😉
Το ν’ ακολουθεί κανείς αυτό που του λέει η καρδούλα του, είναι για μένα επίσης ένας εξαίρετος και αλάνθαστος οδηγός! 😛
Και τα ΑΦιλιά καρδιάς να σε βρουν εκεί που είσαι! 🙂